General of the Army Abdul Haris Nasution (Old Spelling: Abdoel Haris Nasution; 3 December 1918 – 6 September 2000), was a high-ranking Indonesian general and politician. He served in the military during the Indonesian National Revolution and he remained in the military during subsequent turmoil of the Parliamentary democracy and Guided Democracy. Following the fall of President Sukarno from power, he became the Speaker of the People's Consultative Assembly under president Suharto. Born into a Batak Muslim family, in the village of Hutapungkut, Dutch East Indies, he studied teaching and enrolled at a military academy in Bandung. He became a member of the Royal Netherlands East Indies Army, but following the Japanese invasion, he joined the Defenders of the Homeland. Following the proclamation of independence, he enlisted in the fledgling Indonesian armed forces, and fought during the Indonesian National Revolution. In 1946, he was appointed commander of the Siliwangi Division, the guerrilla unit operating in West Java. After the end of the national revolution, he was appointed Chief of Staff of the army, until he was suspended for his involvement in the 17 October affair. He was reappointed to the position in 1955. In 1965, an attempted coup occurred, later officially blamed on the Communist Party of Indonesia. Nasution's house was attacked, and his daughter killed, but he managed to escape by scaling a wall and hiding in the Iraqi ambassador's residence. In the following political turmoil, he assisted in the rise of President Suharto, and was appointed Speaker of the People's Consultative Assembly. He had a falling out with Suharto, who saw him as a rival, and he was pushed out of power in 1971. Once he was removed from positions of power, Nasution developed into a political opponent of Suharto's New Order Regime. Though he and Suharto began to reconcile in the 1990's. He died on 5 September 2000 in Jakarta, after suffering a stroke and going into a coma. His body was interred at Kalibata Heroes Cemetery. (en)
Abdul Haris Nasution (* 3. Dezember 1918 in , , Niederländisch-Indien; † 6. September 2000 in Jakarta) war ein indonesischer General der Streitkräfte Indonesiens (Tentara Nasional Indonesia) und Politiker, der für seine Verdienste um Indonesien, besonders während des Unabhängigkeitskrieges gegen die Niederlande, mit dem 1959 eingeführten Titel eines Nationalhelden (Gelar Pahlawan Nasional Indonesia) ausgezeichnet wurde und neben Suharto und der einzige Fünf-Sterne-General (Jenderal Besar) in der Geschichte der indonesischen Streitkräfte war. (de)
Abdul Haris Nasution (Sumatra, 1918ko abenduaren 3a - Jakarta, 2000ko irailaren 5a) indonesiar militarra izan zen, heroietako bat. Bandungeko Militar Akademia Nederlandarrean ikasi zuen, eta 1941ean sartu zen. Indonesiaren Independentziako Gerran borroka-ekintzak zuzendu zituen Javako holandarren kontra (1948-1949). 1950ean Indonesiako armadako buru izendatu zuten, 1957an Estatu Nagusiko Buruzagien Batzordeko lehendakari, eta 1959an, Defentsako ministro. 1965eko estatu-kolpe ahalegina itoarazi zuen Suharto jeneralaren laguntzarekin. 1979an Indonesiaren independentziaren aldeko borroka idazlana argitaratu zuen. 1996an kargutik kendu zuten, eta hurrengo hilean, orobat kendu zuten Achmed Sukarno lehendakaria. (eu)
Abdul Haris Nasution (Kotanopan, Sumatra Septentrional; 3 de diciembre de 1918 - Yakarta, 5 de septiembre de 2000) fue un general indonesio que fue nombrado en dos oportunidades Jefe del Ejército Indonesio y que escapó a un intento de asesinato durante el fallido golpe de Estado de 1965, originado por el Movimiento del 30 de septiembre. (es)
Abdul Haris Nasution né à Kotanopan, Sumatra du Nord le 3 décembre 1918 et mort à Jakarta le 3 septembre 2000 est un militaire et homme politique indonésien qui occupa, à deux reprises, le poste de chef d'état major de l'armée de terre indonésienne. Il était le seul des sept généraux à avoir échappé à un enlèvement lors de ce que le régime de Soeharto a baptisé "Mouvement du 30 septembre". (fr)
Jenderal Besar TNI (Purn.) Dr. (H.C.) Abdul Haris Nasution (3 Desember 1918 – 6 September 2000) adalah seorang jenderal berpangkat tinggi dan politikus Indonesia. Ia bertugas di militer selama Revolusi Nasional Indonesia dan ia tetap di militer selama gejolak berikutnya dari demokrasi Parlementer dan Demokrasi Terpimpin. Setelah jatuhnya Presiden Soekarno dari kekuasaan, ia menjadi Ketua Majelis Permusyawaratan Rakyat Sementara (MPRS) di bawah presiden Soeharto. Lahir dari keluarga Batak Mandailing, di desa Hutapungkut, ia belajar mengajar dan mendaftar di akademi militer di Bandung. Ia menjadi anggota Tentara Kerajaan Hindia Belanda (KNIL), tetapi setelah invasi Jepang, ia bergabung dengan Pembela Tanah Air (Peta). Setelah proklamasi kemerdekaan, ia mendaftar di angkatan bersenjata Indonesia yang masih muda, dan bertempur selama Revolusi Nasional Indonesia. Pada tahun 1946, ia diangkat menjadi komandan Divisi Siliwangi, unit gerilya yang beroperasi di Jawa Barat. Setelah revolusi nasional berakhir, ia diangkat menjadi Kepala Staf Angkatan Darat, sampai ia diskors karena keterlibatannya dalam peristiwa 17 Oktober. Ia diangkat kembali ke posisi itu pada tahun 1955. Pada tahun 1965, sebuah percobaan kudeta terjadi, kemudian secara resmi disalahkan pada Partai Komunis Indonesia (PKI). Rumah Nasution diserang, dan putrinya terbunuh, tetapi dia berhasil melarikan diri dengan memanjat tembok dan bersembunyi di kediaman duta besar Irak. Dalam gejolak politik berikutnya, ia membantu kenaikan Presiden Soeharto, dan diangkat sebagai Ketua Majelis Permusyawaratan Rakyat Sementara. Ia berselisih dengan Soeharto, yang melihatnya sebagai saingan, dan dia digulingkan dari kekuasaan pada tahun 1971. Begitu ia dicopot dari posisi kekuasaan, Nasution berkembang menjadi lawan politik Rezim Orde Baru Soeharto. Meskipun ia dan Soeharto mulai berdamai pada 1990-an. Ia meninggal pada 5 September 2000 di Jakarta, setelah menderita strok dan koma. Jenazahnya dikebumikan di Taman Makam Pahlawan Kalibata. Nasution diangkat menjadi seorang pahlawan nasional Indonesia. Nasution merupakan konseptor Dwifungsi ABRI yang disampaikan pada tahun 1958 yang kemudian diadopsi selama pemerintahan Soeharto. Konsep dasar yang ditawarkan tersebut merupakan jalan agar ABRI tidak harus berada di bawah kendali sipil, tetapi pada saat yang sama tidak boleh mendominasi sehingga menjadi sebuah kediktatoran militer. Bersama Soeharto dan Soedirman, Nasution menerima pangkat kehormatan Jenderal Besar yang dianugerahkan pada tanggal 5 Oktober 1997, saat ulang tahun ABRI. (in)
アブドゥル・ハリス・ナスティオン(Abdul Haris Nasution, 1918年12月3日 - 2000年9月5日)は、インドネシアの軍人(陸軍大将)。2度にわたり陸軍参謀長に就任。また、指導される民主主義期のスカルノ内閣では国防治安大臣を務めた。 1965年の9月30日事件では暗殺されかけたがその難を逃れ、その後のスカルノからスハルトへの政権委譲の過程では、暫定最高国民協議会 (MPRS) で議長を務めた。 (ja)
Abdul Harris Nasution of Nasoetion ( (Noord-Sumatra), 3 december 1918 – Jakarta, 6 september 2000) was een Indonesisch generaal, die een belangrijke rol speelde bij de strijd voor de onafhankelijkheid van Indonesië, daarna minister van Oorlog was, ideoloog staatsrecht en ten slotte een prominent tegenstander van President Soeharto werd. Zijn bijnaam was Pa Nas in Indonesië of in het Nederlands generaal Nassi. Voor de Tweede Wereldoorlog was hij vaandrig bij het KNIL. Na de uitroeping van de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945 sloot hij zich aan bij de ongeregelde troepen van de nieuwe Republiek. Hij wist met diplomatieke gaven vele losse strijdgroepen te verenigen tot een eenheid die de Nederlandse heerser bestreed. Hij is de oprichter van de eerste Indonesische Divisie (Siliwangidivisie) nabij Bandoeng, die de guerrillastrijd in praktijk bracht. Hij sprak voortreffelijk Nederlands, kende de Nederlandse cultuur en later studeerden zelfs vele familieleden van hem nog in Nederland, waardoor hij uitstekend in staat was op de Nederlandse krijgstactieken in te spelen. Toen de opperbevelhebber van het net opgerichte Indonesische leger, Soedirman, overleed in 1950 werd hij de formele opperbevelhebber. Kort na de onafhankelijkheid braken overal in deze archipel opstanden uit, omdat men onafhankelijk vanJava wilde zijn. Onder zijn militaire leiding werden deze gebroken en bleef het door de Nederlanders gevormde Indië een eenheidsstaat. Hij overleefde in 1965 als enige hoge generaal de poging tot een staatsgreep door over een tuinmuur te vluchten, terwijl zijn 5-jarig dochtertje aan de voordeur wel vermoord werd. Samen met de pro-Amerikaanse generaal Soeharto van de Strategische Reserve (Kopas) organiseerde hij de tegenstand. De snelheid waarmee Soeharto zijn troepen klaar had staan voor de tegenaanval vormt nog steeds een vraagteken of deze van tevoren op de hoogte was van de komende communistische staatsgreep. Binnen enkele dagen werd de opstand (die onder leiding stond van kolonel Oentoeng van de van president Soekarno) onderdrukt. In de tijd die volgde wist Soeharto zijn macht geleidelijk uit te breiden, en uiteindelijk werd president Soekarno in maart 1967 afgezet. Soeharto volgde hem op. Nasution was de ideoloog van de "Dwifungsi" (twee-functie) wat betekent dat hoge militairen tegelijkertijd burgerfuncties kregen, zoals burgemeester en minister. Zijn redenatie was dat deze door opleiding en kennis bij uitstek geschikt waren om de slappe burgers te vervangen. Na enige tijd bleek echter dat deze combinatie corruptie in de hand werkte omdat er nieuwe inkomstenbronnen werden aangeboord en hun kennis van bekwaam burgerbestuur viel erg tegen. Zelf was Nasution van 1959 tot 1966 minister van Defensie in de kabinetten Kerja I, II, III en IV en Dwikora I. Na zijn pensioen keerde hij zich tegen deze grootschalige corruptie en de geleidelijk ingestelde dictatuur van Soeharto. Hij was de meest prominente ondertekenaar van de "Petisi Lima Pulu" ofwel de groep van 50 prominenten die een petitie via de kranten aan president Soeharto hadden gericht om aan corruptie en schending van mensenrechten een eind te maken. Deze groep werd vervolgens door Soeharto persoonlijk het leven zuur gemaakt, zoals door huisarrest, vervallenverklaring van pensioen en geen paspoort voor het buitenland meer. Vooral dit laatste was voor Nasution een groot probleem aangezien hij een oogontsteking had die alleen in het buitenland behandeld kon worden. In de laatste jaren van zijn presidentschap besloot Soeharto zichzelf tot vijfsterrengeneraal te benoemen. Maar gezien de veel grotere prestaties en rangen van Nasoetion moest deze natuurlijk ook deze rang krijgen, hetgeen tegelijkertijd gebeurde. Tevens kreeg hij zijn paspoort terug waardoor zijn al jaren durende oogkwaal behandeld kon worden. (nl)
Абду́л Хари́с Насутио́н (индон. Abdul Haris Nasution; 3 декабря 1918 — 6 сентября 2000) — индонезийский военный деятель, генерал. Национальный герой Индонезии. Дважды возглавлял Национальную армию Индонезии — как председатель Объединённого комитета начальников штабов (1955—1959) и как начальник штаба (1962—1965); также был начальником штаба Сухопутных войск (1949—1952 и 1955—1962). Министр обороны Индонезии (1959—1965). Председатель Временного Народного консультативного конгресса (1965—1972). (ru)
Abdul Haris Nasution, född den 3 december 1918 , död den 6 september 2000 i Jakarta, var en indonesisk general och politiker. (sv)
阿卜杜勒·哈里斯·纳苏蒂安(印度尼西亚语旧拼写法:Abdoel Haris Nasoetion,新拼写法:Abdul Haris Nasution)(1918年12月3日-2000年9月5日)通常简称纳苏蒂安,是已故印度尼西亚军官和政治人物,穆斯林,曾两度担任印尼陆军参谋长,并曾任印尼国防部长,是印尼实际的最高军权掌控者。九三零事件后失势,军权被苏哈托剥夺,改任立法机构人民协商会议的主席。 (zh)
Abdul Haris Nasution (* 3. Dezember 1918 in , , Niederländisch-Indien; † 6. September 2000 in Jakarta) war ein indonesischer General der Streitkräfte Indonesiens (Tentara Nasional Indonesia) und Politiker, der für seine Verdienste um Indonesien, besonders während des Unabhängigkeitskrieges gegen die Niederlande, mit dem 1959 eingeführten Titel eines Nationalhelden (Gelar Pahlawan Nasional Indonesia) ausgezeichnet wurde und neben Suharto und der einzige Fünf-Sterne-General (Jenderal Besar) in der Geschichte der indonesischen Streitkräfte war. (de)
Abdul Haris Nasution (Sumatra, 1918ko abenduaren 3a - Jakarta, 2000ko irailaren 5a) indonesiar militarra izan zen, heroietako bat. Bandungeko Militar Akademia Nederlandarrean ikasi zuen, eta 1941ean sartu zen. Indonesiaren Independentziako Gerran borroka-ekintzak zuzendu zituen Javako holandarren kontra (1948-1949). 1950ean Indonesiako armadako buru izendatu zuten, 1957an Estatu Nagusiko Buruzagien Batzordeko lehendakari, eta 1959an, Defentsako ministro. 1965eko estatu-kolpe ahalegina itoarazi zuen Suharto jeneralaren laguntzarekin. 1979an Indonesiaren independentziaren aldeko borroka idazlana argitaratu zuen. 1996an kargutik kendu zuten, eta hurrengo hilean, orobat kendu zuten Achmed Sukarno lehendakaria. (eu)
Abdul Haris Nasution (Kotanopan, Sumatra Septentrional; 3 de diciembre de 1918 - Yakarta, 5 de septiembre de 2000) fue un general indonesio que fue nombrado en dos oportunidades Jefe del Ejército Indonesio y que escapó a un intento de asesinato durante el fallido golpe de Estado de 1965, originado por el Movimiento del 30 de septiembre. (es)
Abdul Haris Nasution né à Kotanopan, Sumatra du Nord le 3 décembre 1918 et mort à Jakarta le 3 septembre 2000 est un militaire et homme politique indonésien qui occupa, à deux reprises, le poste de chef d'état major de l'armée de terre indonésienne. Il était le seul des sept généraux à avoir échappé à un enlèvement lors de ce que le régime de Soeharto a baptisé "Mouvement du 30 septembre". (fr)
アブドゥル・ハリス・ナスティオン(Abdul Haris Nasution, 1918年12月3日 - 2000年9月5日)は、インドネシアの軍人(陸軍大将)。2度にわたり陸軍参謀長に就任。また、指導される民主主義期のスカルノ内閣では国防治安大臣を務めた。 1965年の9月30日事件では暗殺されかけたがその難を逃れ、その後のスカルノからスハルトへの政権委譲の過程では、暫定最高国民協議会 (MPRS) で議長を務めた。 (ja)
Абду́л Хари́с Насутио́н (индон. Abdul Haris Nasution; 3 декабря 1918 — 6 сентября 2000) — индонезийский военный деятель, генерал. Национальный герой Индонезии. Дважды возглавлял Национальную армию Индонезии — как председатель Объединённого комитета начальников штабов (1955—1959) и как начальник штаба (1962—1965); также был начальником штаба Сухопутных войск (1949—1952 и 1955—1962). Министр обороны Индонезии (1959—1965). Председатель Временного Народного консультативного конгресса (1965—1972). (ru)
Abdul Haris Nasution, född den 3 december 1918 , död den 6 september 2000 i Jakarta, var en indonesisk general och politiker. (sv)
阿卜杜勒·哈里斯·纳苏蒂安(印度尼西亚语旧拼写法:Abdoel Haris Nasoetion,新拼写法:Abdul Haris Nasution)(1918年12月3日-2000年9月5日)通常简称纳苏蒂安,是已故印度尼西亚军官和政治人物,穆斯林,曾两度担任印尼陆军参谋长,并曾任印尼国防部长,是印尼实际的最高军权掌控者。九三零事件后失势,军权被苏哈托剥夺,改任立法机构人民协商会议的主席。 (zh)
General of the Army Abdul Haris Nasution (Old Spelling: Abdoel Haris Nasution; 3 December 1918 – 6 September 2000), was a high-ranking Indonesian general and politician. He served in the military during the Indonesian National Revolution and he remained in the military during subsequent turmoil of the Parliamentary democracy and Guided Democracy. Following the fall of President Sukarno from power, he became the Speaker of the People's Consultative Assembly under president Suharto. Born into a Batak Muslim family, in the village of Hutapungkut, Dutch East Indies, he studied teaching and enrolled at a military academy in Bandung. (en)
Jenderal Besar TNI (Purn.) Dr. (H.C.) Abdul Haris Nasution (3 Desember 1918 – 6 September 2000) adalah seorang jenderal berpangkat tinggi dan politikus Indonesia. Ia bertugas di militer selama Revolusi Nasional Indonesia dan ia tetap di militer selama gejolak berikutnya dari demokrasi Parlementer dan Demokrasi Terpimpin. Setelah jatuhnya Presiden Soekarno dari kekuasaan, ia menjadi Ketua Majelis Permusyawaratan Rakyat Sementara (MPRS) di bawah presiden Soeharto. Lahir dari keluarga Batak Mandailing, di desa Hutapungkut, ia belajar mengajar dan mendaftar di akademi militer di Bandung. (in)
Abdul Harris Nasution of Nasoetion ( (Noord-Sumatra), 3 december 1918 – Jakarta, 6 september 2000) was een Indonesisch generaal, die een belangrijke rol speelde bij de strijd voor de onafhankelijkheid van Indonesië, daarna minister van Oorlog was, ideoloog staatsrecht en ten slotte een prominent tegenstander van President Soeharto werd. Zijn bijnaam was Pa Nas in Indonesië of in het Nederlands generaal Nassi. (nl)