Ambitus (music) (original) (raw)
Mit Tonumfang oder Ambitus bezeichnet man die Spannweite zwischen dem höchsten und dem tiefsten Ton eines Instruments oder einer Stimme. Dies bezieht sich: * bei Musikinstrumenten und der Gesangsstimme eines bestimmten Sängers auf den Bereich, der gespielt oder gesungen werden kann (siehe auch Stimmlage). Musikinstrumente haben sehr unterschiedliche Tonumfänge, von einem einzigen Ton beim Triangel bis hin zum gesamten hörbaren Spektrum bei der Orgel. * bei einer musikalischen Linie, einer Passage oder einem ganzen Musikstück auf den Bereich, der darin vorkommt. In diesem Fall wird der Ambitus auch Rahmenintervall genannt.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | L'àmbit en música és la distància que hi ha entre la nota més greu i la més aguda en alguna d'aquestes situacions: * Entre la nota més greu i la més aguda que pot fer un instrument. En aquest cas, es parla de l'àmbit d'un instrument quan es fa referència a l'àmbit d'una tipologia d'instruments, això és, a una generalització de tots els casos possibles o, més sovint, a la possibilitat més gran, atès que ni tots els clarinets -per exemple- ni tots els clarinetistes són capaços de produir el mateix nombre de notes. Un bon instrument i un instrumentista hàbil, en general, poden produir notes més extremes i, per tant, obtenir un àmbit més gran. En aquest cas, també es pot anomenar tessitura. * Entre la nota més greu i la més aguda que apareixen en una melodia. En aquest cas, es parla de l'àmbit d'una melodia. En general, les melodies vocals tenen un àmbit més reduït que les instrumentals, excepte en el cas de música amb molt de virtuosisme. * Entre la nota més greu i la més aguda que figuren en un acord. En aquest cas, es parla de l'àmbit d'un acord, i depèn de la disposició d'aquest acord. * Entre la nota més greu i la més aguda que conté un mode gregorià. L'àmbit és consubstancial al concepte de mode gregorià i determina, al seu torn, l'àmbit màxim -aproximat- que tenen les melodies construïdes sobre aquest mode concret. L'àmbit es pot designar de manera aproximada amb una qualificatiu, o bé de manera exacta. De manera aproximada, ens referim a un àmbit ample o extens, i a un àmbit reduït. De manera exacta, es pot fer en referència a l'interval que es forma entre la nota més greu i la més aguda (per exemple, un àmbit de dues octaves i una tercera), o bé fent referència a les notes extremes seguides dels seus corresponents índexs d'altura (per exemple un àmbit de si1 a do4). (ca) Tónový rozsah (též ambitus) označuje rozdíl mezi nejvyšším a nejnižším tónem hratelným na určitý hudební nástroj. Různé hudební nástroje mají různě široké tónové rozsahy, od několika tónů v případě tympánů až po celé slyšitelné zvukové spektrum u varhan. Schémata notového rozsahu používaná na Wikipedii znázorňují nejvyšší a nejnižší tón, který se dá zahrát na určitý nástroj (viz vpravo – na fagot se dají zahrát tóny od kontra b až po g²). Malé noty znamenají, že tónový rozsah může být ještě o něco širší, ale tyto extrémně vysoké popř. nízké tóny se dají zahrát buď jen s velkými obtížemi, nebo jen s modifikovanými nástroji (například s přidanými klapkami). U strunných nástrojů znázorňuje první akord všechny prázdné struny a hranatá nota nejvyšší používaný flažolet. * Rozsahy hudebních nástrojů (J. Svoboda, J, Brda, Elektro-akustika do kapsy, Praha: SNTL 1981, tab. 3). (cs) Ambitus (Ecclesiastical Latin: ['am.bi.t̪us]) is a Latin term literally meaning enclos[ur]e, and in Medieval Latin means the "range" of a melodic line, most usually referring to the range of scale degrees attributed to a given mode, particularly in Gregorian chant. In Gregorian chant specifically, the ambitus is the range, or the distance between the highest and lowest note. Different chants vary widely in their ambitus. Even relatively florid chants like Alleluias may have a narrow ambitus. Earlier writers termed the modal ambitus "perfect" when it was a ninth or tenth (that is, an octave plus one or two notes, either at the top or bottom or both), but from the late fifteenth century onward "perfect ambitus" usually meant one octave, and the ambitus was called "imperfect" when it was less, and "pluperfect" when it was more than an octave. All of the church modes are distinguished in part by their ambitus. The plagal modes have the final in the middle of the ambitus, while the authentic modes generally go no more than one note below the final. Ambitus may also mean the range of a voice, of an instrument, or more generally, of an entire piece of music, and describes its pitch extremes. For example, the ambitus of the concert grand piano may be given as A0-C8, where A0 is 27.5 Hz. Unlike the terms register and tessitura, ambitus does not refer to how notes are used in a piece. (en) Tonetendo estas la distanco el la plej malalta noto ĝis la plej alta noto en muzika verkaĵo. La tonetendon de melodia linio, de pasaĝo aŭ de kompleta muzikaĵo oni ankaŭ nomas "kadrointervalo". Malgraŭ tio, ke ĉiu muzikilo havas ĝian registron kutiman, ludistoj lertaj povas superi la tonamplekson de sia instrumento kiam la etendo iomete superas ĝin. Ludistoj de lignaj blovinstrumentoj povas ludi super la plej alta noto per fingradoj alternaj kaj preterblovado, sed kutime ne povas ludi sub la plej malalta noto. Ludistoj de latunaj blovinstrumentoj ankaŭ povas superi la tonamplekson de tia instrumento per preterblovado. Krome, latunaj blovinstrumentoj havas "piedtonojn" ĉe la fundamenta frekvenco de la muzikilo, ĉar ĉi tiuj piedtonoj estas malforte aŭdeblaj ili ne kutime ludiĝis, sed lertaj muzikistoj povas uzi ilin. Oni devas eviti konfuzi tonetendon kun registro. (eo) Mit Tonumfang oder Ambitus bezeichnet man die Spannweite zwischen dem höchsten und dem tiefsten Ton eines Instruments oder einer Stimme. Dies bezieht sich: * bei Musikinstrumenten und der Gesangsstimme eines bestimmten Sängers auf den Bereich, der gespielt oder gesungen werden kann (siehe auch Stimmlage). Musikinstrumente haben sehr unterschiedliche Tonumfänge, von einem einzigen Ton beim Triangel bis hin zum gesamten hörbaren Spektrum bei der Orgel. * bei einer musikalischen Linie, einer Passage oder einem ganzen Musikstück auf den Bereich, der darin vorkommt. In diesem Fall wird der Ambitus auch Rahmenintervall genannt. (de) En general, el ámbito de una melodía es el intervalo entre la nota más aguda y la más grave de una melodía. En particular, el término ámbito (o ambitus en latín) hace referencia al transcurso de la línea melódica, haciendo referencia, por regla general, al rango específico de las notas de la escala de un determinado modo, particularmente en cantos llanos, como el canto gregoriano. El ámbito puede variar ampliamente en los diferentes cantos por lo que se trata de una característica importante que permite reconocerlos y distinguirlos. Incluso cantos relativamente floreados, como los aleluyas, pueden tener un ámbito reducido. Los primeros escritores calificaban el ámbito modal como "perfecto" cuando abarcaba un intervalo de novena o décima, es decir, una octava más una o dos notas, superior o inferior. Pero desde finales del siglo XV se utilizan habitualmente los términos "ámbito perfecto" cuando se trata de una octava, "imperfecto" cuando es menor y "plusperfecto" cuando es mayor. Algunos modos eclesiásticos se pueden distinguir por su ámbito. En los modos plagales, la nota the final se encuentra en la mitad del ámbito, mientras que en los modos auténticos el ámbito no suele extetense más de una nota por debajo de la final. (es) Dans le domaine de la musique, le mot ambitus (du latin ambire signifiant « entourer » [aller à l'une et l'autre des extrémités]) désigne l'« étendue d'une mélodie, d'une voix ou d'un instrument, entre sa note la plus grave et sa note la plus élevée ». Défini par l'étude de la totalité de la partition — le plus souvent — ou d'une de ses sections, il s'applique à une « partie musicale » de l'œuvre, qu'elle soit celle d'un instrument, d'une voix dans un rôle d’opéra déterminé. Savoir quel est l'ambitus d'une partie détermine si la tessiture de telle voix (ou interprète vocal) ou le registre de tel instrument permettra à la voix ou à l'instrument d'interpréter correctement l'œuvre, la section, le mouvement ou le rôle dans son intégralité. C'est par extension analogique ou par confusion d'application, que le terme « ambitus » est parfois appliqué à une voix (quand il faudrait dire « tessiture ») ou à un instrument (quand il faudrait dire « registre »), plutôt que d'être exclusivement appliqué, comme à l'origine, à la partition ou au timbre. (fr) Nella musica, l'ambitus è l'intervallo compreso tra la nota più bassa e quella più alta di una partizione, di una voce o di uno strumento. Nell'ambito dello studio delle tecniche compositive del canto gregoriano, si parla di ambitus in riferimento all'estensione melodica di una linea di canto. L'ambitus normalmente non supera l'ottava: il che è peraltro deducibile dall'utilizzo che il canto gregoriano fa (nella fattispecie, nella editio typica vaticana) della notazione quadrata su tetragramma e non su pentagramma. (it) Onder ambitus of tessituur (of soms ook bereik of toonomvang genoemd) wordt in de muziek verstaan: het frequentiebereik van een muziekinstrument, zangstem, of tonenreeks, dat wil zeggen, de omvang van het aantal speelbare tonen. Het begrip tessituur is afgeleid van het Italiaanse woord tessitura, dat 'de weverij'; 'het weven' betekent, maar ook 'toonbereik'. (nl) Ambitus är ett tonomfång räknat från lägsta till högsta tonen. I medeltida musikteori hade ambitus en speciell betydelse för hur man bestämde vilken kyrkotonart stycket gick i - autentisk eller plagal. Denna musikrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv) Ambitus – (z łac. obwód, obręb) to szerokość, rozpiętość interwałów między najwyższym a najniższym dźwiękiem danej melodii. W chorale gregoriańskim najmniejszy ambitus wynosił kwartę i występował w psalmach. W innych śpiewach (np. alleluja) sięgał oktawy, a w niektórych przypadkach nony. Są też utwory osiągające duodecymę, jak na przykład sekwencja o Bożym Ciele Lauda Sion Salvatorem autorstwa Tomasza z Akwinu. Dla skal kościelnych ambitus wynosił oktawę. Pojęcie to wprowadził Guido z Arezzo dla określenia swego systemu solmizacji, tzn. użycia sylab w celu opisania poszczególnych dźwięków skali. Przydzielanie określeń sylabicznych sześciu dźwiękom rozpoczął od najniższego dźwięku pojawiającego się w średniowiecznej teorii muzyki, gamma, drugiego G, poniżej środkowego C. Dla tego dźwięku wybrał sylabę ut z hymnu , kolejne zaś dźwięki w porządku wstępującym oznaczył sylabami re, mi, fa, sol, la. Ponieważ Guido i jego następcy pojmowali teorię muzyki raczej w kategoriach zazębiających się heksachordów niż jako skalę diatoniczną, sylaba ut mogła oznaczać dźwięk podstawowy któregokolwiek z trzech heksachordów, tworzących system muzyczny: C, F i G. Ponieważ ut mogło się zmieniać, istniała tylko jedna gamma ut. Stopniowe znaczenie słowa gamma ut rozszerzono na cały zakres dźwięków od niskiego G do wysokiego E i zastąpiono słowem ambitus (ang. gamut). Gdy skale diatoniczne wyparły system zazębiających się heksachordów, pojęcie ambitusu zaczęło oznaczać maksymalny zasięg dźwięków określonego instrumentu lub głosu. (pl) А́мбитус (лат. ambitus — обход) — категория модального лада, обозначающая совокупность всех звуков мелодии, расстояние от высшего до низшего её тонов, то есть её объём. Значение амбитуса раскрывается во взаимодействии с месторасположением в нём важнейших модальных функций — финалиса и тенора. Термин применяется преимущественно по отношению к западной церковной монодии, а также по отношению к западному многоголосию IX-XVI веков, в исследованиях старомодальной гармонии (в этом случае говорят о гармоническом амбитусе, т.е. объёме созвучий). Термин ambitus систематически употребляется в музыкально-теоретических трактатах начиная с эпохи раннего Возрождения, т.е. примерно через пятьсот лет после появления первых теорий церковных тонов (модусов); впервые зарегистрирован в анонимном трактате середины XIV века: (ru) А́мбітус (лат. ambitus — обход) — категорія модального ладу, що позначає сукупність всіх звуків мелодії, відстань між найвищим і нижчим її тоном, іншими словами — діапазон. Значення амбітуса розкривається у взаємодії з місцем розташування у ньому найважливіших модальних функцій — фіналісу і тенора. Термін застосовується переважно по відношенню до західної церковної монодії, а також по відношенню до західного багатоголосся IX-XVI століть, у дослідженнях старомодальної гармонії (у цьому випадку говорять про гармонічний амбітус, тобто обсяг співзвуч). Термін ambitus систематично вживається у музичних трактатах, починаючи з епохи раннього Відродження, тобто приблизно через п'ятсот років після появи перших теорій церковних тонів (модусів); вперше зареєстрований в анонімному трактаті середини XIV століття: (uk) |
| dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/Range_bassoon.svg?width=300 |
| dbo:wikiPageID | 4895150 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 2412 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1028833779 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Alleluia dbr:John_Tyrrell_(musicologist) dbr:Church_mode dbr:Harold_Powers dbr:Register_(music) dbr:Vocal_range dbr:Gregorian_chant dbc:Pitch_(music) dbr:Tessitura dbr:Piano dbr:Plagal_mode dbr:Stanley_Sadie dbr:Musical_mode dbr:File:Range_bassoon.svg |
| dbp:reference | Powers, Harold S., Richard Sherr, and Frans Wiering. 2001. "Ambitus". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. (en) Randel, Don Michael. 2003. "Ambitus". The Harvard Dictionary of Music, fourth edition. Cambridge: Belknap Press. . (en) |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:About dbt:Authority_control dbt:Harv dbt:IPA-la dbt:ISBN dbt:Refbegin dbt:Refend dbt:Wikicite dbt:Harvid dbt:Harvnb dbt:Medieval-music-theory-stub |
| dct:subject | dbc:Pitch_(music) |
| rdf:type | owl:Thing |
| rdfs:comment | Mit Tonumfang oder Ambitus bezeichnet man die Spannweite zwischen dem höchsten und dem tiefsten Ton eines Instruments oder einer Stimme. Dies bezieht sich: * bei Musikinstrumenten und der Gesangsstimme eines bestimmten Sängers auf den Bereich, der gespielt oder gesungen werden kann (siehe auch Stimmlage). Musikinstrumente haben sehr unterschiedliche Tonumfänge, von einem einzigen Ton beim Triangel bis hin zum gesamten hörbaren Spektrum bei der Orgel. * bei einer musikalischen Linie, einer Passage oder einem ganzen Musikstück auf den Bereich, der darin vorkommt. In diesem Fall wird der Ambitus auch Rahmenintervall genannt. (de) Nella musica, l'ambitus è l'intervallo compreso tra la nota più bassa e quella più alta di una partizione, di una voce o di uno strumento. Nell'ambito dello studio delle tecniche compositive del canto gregoriano, si parla di ambitus in riferimento all'estensione melodica di una linea di canto. L'ambitus normalmente non supera l'ottava: il che è peraltro deducibile dall'utilizzo che il canto gregoriano fa (nella fattispecie, nella editio typica vaticana) della notazione quadrata su tetragramma e non su pentagramma. (it) Onder ambitus of tessituur (of soms ook bereik of toonomvang genoemd) wordt in de muziek verstaan: het frequentiebereik van een muziekinstrument, zangstem, of tonenreeks, dat wil zeggen, de omvang van het aantal speelbare tonen. Het begrip tessituur is afgeleid van het Italiaanse woord tessitura, dat 'de weverij'; 'het weven' betekent, maar ook 'toonbereik'. (nl) Ambitus är ett tonomfång räknat från lägsta till högsta tonen. I medeltida musikteori hade ambitus en speciell betydelse för hur man bestämde vilken kyrkotonart stycket gick i - autentisk eller plagal. Denna musikrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv) L'àmbit en música és la distància que hi ha entre la nota més greu i la més aguda en alguna d'aquestes situacions: * Entre la nota més greu i la més aguda que pot fer un instrument. En aquest cas, es parla de l'àmbit d'un instrument quan es fa referència a l'àmbit d'una tipologia d'instruments, això és, a una generalització de tots els casos possibles o, més sovint, a la possibilitat més gran, atès que ni tots els clarinets -per exemple- ni tots els clarinetistes són capaços de produir el mateix nombre de notes. Un bon instrument i un instrumentista hàbil, en general, poden produir notes més extremes i, per tant, obtenir un àmbit més gran. En aquest cas, també es pot anomenar tessitura. * Entre la nota més greu i la més aguda que apareixen en una melodia. En aquest cas, es parla de l'àmb (ca) Tónový rozsah (též ambitus) označuje rozdíl mezi nejvyšším a nejnižším tónem hratelným na určitý hudební nástroj. Různé hudební nástroje mají různě široké tónové rozsahy, od několika tónů v případě tympánů až po celé slyšitelné zvukové spektrum u varhan. U strunných nástrojů znázorňuje první akord všechny prázdné struny a hranatá nota nejvyšší používaný flažolet. * Rozsahy hudebních nástrojů (J. Svoboda, J, Brda, Elektro-akustika do kapsy, Praha: SNTL 1981, tab. 3). (cs) Ambitus (Ecclesiastical Latin: ['am.bi.t̪us]) is a Latin term literally meaning enclos[ur]e, and in Medieval Latin means the "range" of a melodic line, most usually referring to the range of scale degrees attributed to a given mode, particularly in Gregorian chant. In Gregorian chant specifically, the ambitus is the range, or the distance between the highest and lowest note. Different chants vary widely in their ambitus. Even relatively florid chants like Alleluias may have a narrow ambitus. Earlier writers termed the modal ambitus "perfect" when it was a ninth or tenth (that is, an octave plus one or two notes, either at the top or bottom or both), but from the late fifteenth century onward "perfect ambitus" usually meant one octave, and the ambitus was called "imperfect" when it was less (en) Tonetendo estas la distanco el la plej malalta noto ĝis la plej alta noto en muzika verkaĵo. La tonetendon de melodia linio, de pasaĝo aŭ de kompleta muzikaĵo oni ankaŭ nomas "kadrointervalo". Malgraŭ tio, ke ĉiu muzikilo havas ĝian registron kutiman, ludistoj lertaj povas superi la tonamplekson de sia instrumento kiam la etendo iomete superas ĝin. Ludistoj de lignaj blovinstrumentoj povas ludi super la plej alta noto per fingradoj alternaj kaj preterblovado, sed kutime ne povas ludi sub la plej malalta noto. Ludistoj de latunaj blovinstrumentoj ankaŭ povas superi la tonamplekson de tia instrumento per preterblovado. Krome, latunaj blovinstrumentoj havas "piedtonojn" ĉe la fundamenta frekvenco de la muzikilo, ĉar ĉi tiuj piedtonoj estas malforte aŭdeblaj ili ne kutime ludiĝis, sed lertaj m (eo) En general, el ámbito de una melodía es el intervalo entre la nota más aguda y la más grave de una melodía. En particular, el término ámbito (o ambitus en latín) hace referencia al transcurso de la línea melódica, haciendo referencia, por regla general, al rango específico de las notas de la escala de un determinado modo, particularmente en cantos llanos, como el canto gregoriano. El ámbito puede variar ampliamente en los diferentes cantos por lo que se trata de una característica importante que permite reconocerlos y distinguirlos. Incluso cantos relativamente floreados, como los aleluyas, pueden tener un ámbito reducido. Los primeros escritores calificaban el ámbito modal como "perfecto" cuando abarcaba un intervalo de novena o décima, es decir, una octava más una o dos notas, superior o (es) Dans le domaine de la musique, le mot ambitus (du latin ambire signifiant « entourer » [aller à l'une et l'autre des extrémités]) désigne l'« étendue d'une mélodie, d'une voix ou d'un instrument, entre sa note la plus grave et sa note la plus élevée ». Défini par l'étude de la totalité de la partition — le plus souvent — ou d'une de ses sections, il s'applique à une « partie musicale » de l'œuvre, qu'elle soit celle d'un instrument, d'une voix dans un rôle d’opéra déterminé. (fr) Ambitus – (z łac. obwód, obręb) to szerokość, rozpiętość interwałów między najwyższym a najniższym dźwiękiem danej melodii. W chorale gregoriańskim najmniejszy ambitus wynosił kwartę i występował w psalmach. W innych śpiewach (np. alleluja) sięgał oktawy, a w niektórych przypadkach nony. Są też utwory osiągające duodecymę, jak na przykład sekwencja o Bożym Ciele Lauda Sion Salvatorem autorstwa Tomasza z Akwinu. Dla skal kościelnych ambitus wynosił oktawę. (pl) А́мбитус (лат. ambitus — обход) — категория модального лада, обозначающая совокупность всех звуков мелодии, расстояние от высшего до низшего её тонов, то есть её объём. Значение амбитуса раскрывается во взаимодействии с месторасположением в нём важнейших модальных функций — финалиса и тенора. Термин применяется преимущественно по отношению к западной церковной монодии, а также по отношению к западному многоголосию IX-XVI веков, в исследованиях старомодальной гармонии (в этом случае говорят о гармоническом амбитусе, т.е. объёме созвучий). (ru) А́мбітус (лат. ambitus — обход) — категорія модального ладу, що позначає сукупність всіх звуків мелодії, відстань між найвищим і нижчим її тоном, іншими словами — діапазон. Значення амбітуса розкривається у взаємодії з місцем розташування у ньому найважливіших модальних функцій — фіналісу і тенора. Термін застосовується переважно по відношенню до західної церковної монодії, а також по відношенню до західного багатоголосся IX-XVI століть, у дослідженнях старомодальної гармонії (у цьому випадку говорять про гармонічний амбітус, тобто обсяг співзвуч). (uk) |
| rdfs:label | Àmbit (ca) Tónový rozsah (cs) Tonumfang (de) Tonetendo (eo) Ambitus (music) (en) Ámbito (música) (es) Ambitus (fr) Ambitus (it) Ambitus (nl) Ambitus (pl) Амбитус (музыка) (ru) Амбітус (uk) Ambitus (sv) |
| owl:sameAs | freebase:Ambitus (music) http://d-nb.info/gnd/7630742-6 wikidata:Ambitus (music) dbpedia-als:Ambitus (music) dbpedia-bg:Ambitus (music) dbpedia-ca:Ambitus (music) dbpedia-cs:Ambitus (music) dbpedia-da:Ambitus (music) dbpedia-de:Ambitus (music) dbpedia-eo:Ambitus (music) dbpedia-es:Ambitus (music) dbpedia-et:Ambitus (music) dbpedia-fr:Ambitus (music) dbpedia-hu:Ambitus (music) dbpedia-it:Ambitus (music) dbpedia-nl:Ambitus (music) dbpedia-no:Ambitus (music) dbpedia-pl:Ambitus (music) dbpedia-ro:Ambitus (music) dbpedia-ru:Ambitus (music) dbpedia-sv:Ambitus (music) dbpedia-uk:Ambitus (music) https://global.dbpedia.org/id/4uceB |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Ambitus_(music)?oldid=1028833779&ns=0 |
| foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/Range_bassoon.svg |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Ambitus_(music) |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Ambrosian_chant dbr:Beneventan_chant dbr:Alleluia dbr:Hypoionian_mode dbr:Hypolydian_mode dbr:Hypophrygian_mode dbr:Index_of_music_articles dbr:Voice_exchange dbr:Mode_(music) dbr:Lydian_mode dbr:Hagiopolitan_Octoechos dbr:Phrygian_mode dbr:Drei_Chinesen_mit_dem_Kontrabass dbr:Locrian_mode dbr:Old_Roman_chant dbr:Oxyrhynchus_hymn dbr:Glossary_of_music_terminology dbr:Register_(music) dbr:Requiem_(Fauré) dbr:Vocal_range dbr:Gregorian_chant dbr:Hypodorian_mode dbr:Tessitura dbr:Mixolydian_mode dbr:Marika_Gombitová dbr:Frequency_band dbr:Kir_Stefan_the_Serb dbr:Souravli |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Ambitus_(music) |
