Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento (original) (raw)
Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento est un sénateur romain de la fin du Ier siècle, exilé sous Néron et trois fois consul suffect en 74 sous Vespasien, 80 sous Titus et 83 sous Domitien, proche conseiller de ce dernier et redouté comme délateur sous son règne.
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | Fabrici Veientó (en llatí Fabricius Veiento) va ser un escriptor i magistrat romà del segle i. Formava part de la gens Fabrícia i portava el cognomen de Veiento. En el regnat de Neró, l'any 62, després de publicar alguns libels contra els patricis i sacerdots, als quals havia donat el nom de Codicilli, va ser acusat davant de l'emperador per Fabi Gemine, que a més a més el va acusar de comprar els honors que tenia. Neró el va desterrar d'Itàlia i va fer cremar els seus llibres. Podria ser el mateix Aule Fabrici, que menciona Dió Cassi, del que diu que era pretor en el regnat de Neró, i per tant el nom complet seria Aule Fabrici Veientó. En temps de Domicià era altre cop a Roma i es va destacar com un dels informadors i aduladors més coneguts del tirà. Després va ser amic de Nerva. Aureli Víctor diu que va ser cònsol sota Domicià però el seu nom no apareix als Fasti, ni tampoc ho fa constar cap més autor. (ca) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento was a Roman senator who played a major role in the courts of several Roman emperors during the first century AD. For his usefulness, Veiento was rewarded with the office of suffect consul three times. Modern authorities have interpreted the nature of Veiento's role in different ways. Older writers, following the insinuations of Cassius Dio and Pliny the Younger, tended to ascribe to Veiento a malevolent role. For example, Ronald Syme summarized his career in this sentence: "Veiento began as a dealer in petty patronage, and he ended as a merchant of honor." William C. McDermott has since provided a more balanced evaluation of this figure. This has led more recent writers to evaluate him as "one of the most interesting of his Domitian's senatorial amici, frequently but erroneously classified as an informer during the so-called reign of terror." (en) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento († nach 98) war ein wortgewandter, geschäftstüchtiger römischer Senator und dreimaliger Konsul des 1. Jahrhunderts n. Chr. Fabricius Veiento war vielleicht ein Sohn oder Enkel des Aulus Didius Gallus und wurde wohl von einem Fabricius Veiento adoptiert. Als Prätor unter Kaiser Nero verspottete er durch Hunderennen den Rennsport. Im Jahr 62 wurde Fabricius Veiento verbannt, weil er, so der Historiker Tacitus, „viel Ehrenrühriges gegen Senatoren und Priester in seinen Schriften ausgesagt hatte, denen er den Titel Testamente gegeben hatte. Außerdem behauptete der Ankläger , dass Fabricius Veiento mit Gnadenerweisen des Kaisers und Berechtigungen zur Ämterlaufbahn Handel getrieben habe. Dies war für Nero der Grund, den Vorsitz der Verhandlung zu übernehmen, und da Fabricius Veiento überführt war, verwies er ihn aus Italien und ließ seine Bücher verbrennen, die gesucht und eifrig gelesen wurden, solange man sie sich nur unter Gefahr beschaffen konnte, später ließ die Erlaubnis, sie zu besitzen, sie in Vergessenheit geraten.“ Von Kaiser Vespasian begnadigt, bekleidete Fabricius Veiento unter ihm sein erstes Suffektkonsulat. Unter den Kaisern Titus und Domitian war er noch zweimal Suffektkonsul, in den Jahren 80 und 83. Als comes nahm er im Jahr 83 oder 89 am Germanenkrieg Domitians teil. Bei einem in diesem Rahmen stattfindenden Staatsbesuch in Mainz brachte er ein umfangreiches Weihgeschenk im Tempel der vangionischen Göttin Nemetona dar, was ein Beispiel für die sehr weitreichende Akzeptanz einheimischer Götter durch die römische Verwaltung darstellt. Obwohl Fabricius Veiento dem consilium (Beraterstab) Domitians angehörte, blieb er unter den Kaisern Nerva und Trajan unbehelligt. Fabricius Veiento war Mitglied der Quindecimviri sacris faciundis und sodalis Augustalis (Kaiserpriester). (de) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento est un sénateur romain de la fin du Ier siècle, exilé sous Néron et trois fois consul suffect en 74 sous Vespasien, 80 sous Titus et 83 sous Domitien, proche conseiller de ce dernier et redouté comme délateur sous son règne. (fr) Aulo Dídio Galo Fabrício Vejento (em latim: Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento) foi um senador romano que teve um papel preponderante durante o reinado de vários imperadores durante o século I. Por seu valor, foi recompensado com três consulados, dos quais apenas a data do segundo, em 80, é conhecida. Escritores antigos, seguindo as insinuações de Dião Cássio e Plínio, o Velho, tendem a atribuir um papel maligno a Vejento, o que vem sendo re-interpretado pelos historiadores modernos. Ronald Syme, por exemplo, resumiu sua carreira desta forma: "Vejento começou como um mercador de patrocínios mesquinhos e terminou como um comerciante de honra". William C. McDermott também publicou uma avaliação mais equilibrada de Vejento, o que levou autores posteriores a considerá-lo "um dos mais interessantes de seus [de Domiciano] amici senatoriais, frequentemente, mas erroneamente, classificado como um durante o chamado reino do terror". (pt) Авл Дидий Галл Фабриций Вейентон (лат. Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento) — римский политический деятель второй половины I века. Его отцом или дедом, по всей видимости, был консул-суффект 39 года и наместник Британии . Приемного отца Авла, очевидно, звали Фабриций Вейентон. В правление императора Нерона Авл находился на посту претора. Когда он хотел устроить гонки колесниц, предложенная им плата показалась возницам слишком маленькой. Тогда разгневанный Вейентон выпустил на арену вместо колесниц собак. В 62 году Авл был изгнан из Италии по приказу Нерона за то, что написал книгу, в которой подвергал нападкам сенаторов и жрецов, названную им «Завещанием». Обвинитель Вейентона Туллий Гемин указал также и на то, что тот продавал право на занятие высших государственных должностей. В результате разбирательство его дела взял на себя сам государь. По его приказу труд Вейентона был сожжён. При императоре Веспасиане, по всей видимости, Вейентон получил прощение. Около 74 года он был назначен консулом-суффектом. Вейентон занимал эту должность ещё два раза — в 80 и 83 году. Он сопровождал Домициана во время германского похода. Посетив Могонциак, Вейентон принес жертву в храме богини вангионов Неметоны, что представляет собой яркий пример широкого признания местных богов со стороны римской администрации. Он был близким советником Домициана и, по некоторым сведениям, одним из его тайных доносчиков. В 97 году, когда Плиний Младший стремился предать суду доносчиков правления Домициана, большинство сенаторов выступило за всеобщую амнистию. Вейентон участвовал в защите Публиция Церта, обвиняемого в доносительстве. В целом, он сохранил своё положение и при Нерве, и при Траяне. Вейентон входил в состав жреческих коллегий квиндецемвиров священнодействий, августалов и флавиалов. (ru) Авл Дідій Галл Фабрицій Вейєнтон (лат. Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento; ? — після 98) — державний, військовий діяч Римської імперії, триразовий консул-суффект 77, 80 і 83 років, письменник. (uk) |
dbo:wikiPageID | 1018844 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 13874 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1002183105 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Cassius_Dio dbr:Praetor dbr:Roman_Britain dbr:Roman_Empire dbr:Roman_consul dbr:Roman_senate dbr:Ronald_Syme dbr:Cursus_honorum dbr:Vespasian dbr:Delator dbr:List_of_early_imperial_Roman_consuls dbr:Quintus_Aurelius_Pactumeius_Fronto dbr:Moguntiacum dbr:Consilium_principis dbr:Nemetona dbr:Statius dbr:Comes dbr:Pliny_the_Younger dbr:Plotius_Pegasus dbc:Ancient_Roman_politicians dbr:Titus dbr:Gaius_Terentius_Tullius_Geminus dbr:Juvenal dbr:Chatti dbr:Edmund_Groag dbr:Lucius_Junius_Quintus_Vibius_Crispus dbr:Lucius_Laberius_Maximus dbr:Lucius_Valerius_Catullus_Messalinus dbr:Praetorian_prefect dbr:Hannibal dbr:Baebius_Massa dbr:Marcus_Pompeius_Silvanus_Staberius_Flavianus dbr:Sodales_Augustales dbr:Sodales_Flaviales dbr:Arles dbr:Asia_(Roman_province) dbr:A_rationibus dbc:1st-century_Romans dbc:Senators_of_the_Roman_Empire dbc:Suffect_consuls_of_Imperial_Rome dbr:Africa_(Roman_province) dbc:1st-century_writers dbr:Tacitus dbr:Domitian dbr:Aulus_Didius_Gallus dbc:Didii dbc:Fabricii dbr:Mario_Torelli dbr:Domitian's_Dacian_Wars dbr:Nero dbr:Nerva dbr:Fabian_strategy dbr:Lucius_Aelius_Lamia_Plautius_Aelianus dbr:Quindecimviri_sacris_faciundis dbr:Satire_IV dbr:Lex_Julia_maiestatis dbr:Mettius_Carus dbr:Publicius_Certus dbr:Sodales_Titialis dbr:Junius_Mauricus |
dbp:after | dbr:Quintus_Aurelius_Pactumeius_Fronto and Lucius Aelius Lamia Plautius Aelianus (en) |
dbp:as | ordinary consuls (en) suffect consuls (en) |
dbp:before | Caesar Domitianus VII (en) Titus Caesar Vespasianus VIII, and (en) |
dbp:regent | dbr:Lucius_Aelius_Lamia_Plautius_Aelianus |
dbp:title | Suffect consul of the Roman Empire (en) |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Reflist dbt:S-aft dbt:S-bef dbt:S-end dbt:S-off dbt:S-start dbt:S-ttl dbt:Short_description dbt:AE |
dbp:years | 80 (xsd:integer) |
dcterms:subject | dbc:Ancient_Roman_politicians dbc:1st-century_Romans dbc:Senators_of_the_Roman_Empire dbc:Suffect_consuls_of_Imperial_Rome dbc:1st-century_writers dbc:Didii dbc:Fabricii |
gold:hypernym | dbr:Politician |
rdf:type | dbo:Person yago:WikicatAncientRomanPoliticians yago:WikicatSenatorsOfTheRomanEmpire yago:Adjudicator109769636 yago:CausalAgent100007347 yago:Communicator109610660 yago:Consul109959797 yago:Diplomat110013927 yago:Judge110225219 yago:Lawgiver110249270 yago:Leader109623038 yago:Legislator110253995 yago:LivingThing100004258 yago:Object100002684 yago:Official110372373 yago:Organism100004475 yago:Person100007846 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Politician110450303 yago:Politician110451263 yago:Praetor110463028 yago:WikicatImperialRomanConsuls yago:WikicatImperialRomanPraetors yago:Worker109632518 yago:Writer110794014 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:Senator110578471 yago:SkilledWorker110605985 yago:Whole100003553 yago:Wikicat1st-centuryWriters |
rdfs:comment | Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento est un sénateur romain de la fin du Ier siècle, exilé sous Néron et trois fois consul suffect en 74 sous Vespasien, 80 sous Titus et 83 sous Domitien, proche conseiller de ce dernier et redouté comme délateur sous son règne. (fr) Авл Дідій Галл Фабрицій Вейєнтон (лат. Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento; ? — після 98) — державний, військовий діяч Римської імперії, триразовий консул-суффект 77, 80 і 83 років, письменник. (uk) Fabrici Veientó (en llatí Fabricius Veiento) va ser un escriptor i magistrat romà del segle i. Formava part de la gens Fabrícia i portava el cognomen de Veiento. En el regnat de Neró, l'any 62, després de publicar alguns libels contra els patricis i sacerdots, als quals havia donat el nom de Codicilli, va ser acusat davant de l'emperador per Fabi Gemine, que a més a més el va acusar de comprar els honors que tenia. Neró el va desterrar d'Itàlia i va fer cremar els seus llibres. (ca) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento was a Roman senator who played a major role in the courts of several Roman emperors during the first century AD. For his usefulness, Veiento was rewarded with the office of suffect consul three times. (en) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento († nach 98) war ein wortgewandter, geschäftstüchtiger römischer Senator und dreimaliger Konsul des 1. Jahrhunderts n. Chr. Fabricius Veiento war vielleicht ein Sohn oder Enkel des Aulus Didius Gallus und wurde wohl von einem Fabricius Veiento adoptiert. Als Prätor unter Kaiser Nero verspottete er durch Hunderennen den Rennsport. Im Jahr 62 wurde Fabricius Veiento verbannt, weil er, so der Historiker Tacitus, (de) Aulo Dídio Galo Fabrício Vejento (em latim: Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento) foi um senador romano que teve um papel preponderante durante o reinado de vários imperadores durante o século I. Por seu valor, foi recompensado com três consulados, dos quais apenas a data do segundo, em 80, é conhecida. (pt) Авл Дидий Галл Фабриций Вейентон (лат. Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento) — римский политический деятель второй половины I века. Его отцом или дедом, по всей видимости, был консул-суффект 39 года и наместник Британии . Приемного отца Авла, очевидно, звали Фабриций Вейентон. В правление императора Нерона Авл находился на посту претора. Когда он хотел устроить гонки колесниц, предложенная им плата показалась возницам слишком маленькой. Тогда разгневанный Вейентон выпустил на арену вместо колесниц собак. (ru) |
rdfs:label | Fabrici Veientó (ca) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento (de) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento (en) Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento (fr) Aulo Dídio Galo Fabrício Vejento (pt) Авл Дидий Галл Фабриций Вейентон (ru) Авл Дідій Галл Фабрицій Вейєнтон (uk) |
owl:sameAs | freebase:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento yago-res:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento wikidata:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-bg:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-ca:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-de:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-fr:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-la:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-pt:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-ru:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento dbpedia-uk:Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento https://global.dbpedia.org/id/3FjaR |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Aulus_Didius_Gallus_Fabricius_Veiento?oldid=1002183105&ns=0 |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Aulus_Didius_Gallus_Fabricius_Veiento |
is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Aulus |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:List_of_ancient_Romans dbr:List_of_Roman_consuls dbr:Quintus_Aurelius_Pactumeius_Fronto dbr:Quintus_Fabius_Postuminus dbr:Titus dbr:Gaius_Terentius_Tullius_Geminus dbr:Didia_gens dbr:Quintus_Pompeius_Falco dbr:Aulus_Didius_Gallus dbr:Ober-Olm dbr:Aulus dbr:Fabricia_gens dbr:List_of_undated_Roman_consuls dbr:Lucius_Aelius_Lamia_Plautius_Aelianus dbr:Talia_gens |
is dbp:regent of | dbr:Lucius_Aelius_Lamia_Plautius_Aelianus |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Aulus_Didius_Gallus_Fabricius_Veiento |