dbo:abstract
- المسلمون البنغال ((بالبنغالية: বাঙালি মুসলমান) ( هم السكان الإثنيون واللغويون والدينيون الذين يشكلون غالبية مواطني بنغلاديش وأكبر أقلية في ولايتي البنغال الغربية وأسام الهندية. إنهم من البنغال الذين يعتنقون الإسلام ويتحدثون اللغة البنغالية. وهم يشكلون أكثر الشعب البنغالي وثاني أكبر مجموعة عرقية إسلامية في العالم (بعد العرب المسلمين). كانت البنغال قوة رائدة في الشرق الإسلامي في العصور الوسطى. برز السكان البنغاليون المسلمون في نهاية المطاف كمزيج من الثقافتين الإسلامية والبنغالية. بعد تقسيم الهند في عام 1947، كانوا يشكلون الأغلبية الديموغرافية لباكستان حتى استقلال باكستان الشرقية (البنغال الشرقية التاريخية) وسميت بدولة بنغلاديش في عام 1971. (ar)
- Bengali Muslims (Bengali: বাঙালি মুসলমান; pronounced [baŋali musɔlman]) are adherents of Islam who ethnically, linguistically and genealogically identify as Bengalis. Comprising about two-thirds of the global Bengali population, they are the second-largest ethnic group among Muslims after Arabs. Bengali Muslims make up the majority of Bangladesh's citizens, and are the largest minority in the Indian states of West Bengal, Tripura and Assam. They speak or identify the Bengali language as their mother tongue. The majority of Bengali Muslims are Sunnis who follow the Hanafi school of jurisprudence. The Bengal region was a leading power of the medieval Islamic East. European traders identified the Bengal Sultanate as "the richest country to trade with". During Emperor Aurangazeb's rule, the Bengal Subah and its citizens in eastern Bengal, chiefly Muslims, had the highest standard of living and real wages in the world. Bengal viceroy Muhammad Azam Shah assumed the imperial throne. Mughal Bengal became increasingly independent under the Nawabs of Bengal in the 18th century. The Bengali Muslim population emerged as a synthesis of Islamic and Bengali cultures. After the Partition of India in 1947, they comprised the demographic majority of Pakistan until the independence of East Pakistan (historic East Bengal) as Bangladesh in 1971. (en)
- Bengalaj islamanoj estas sekvantoj de Islamo inter Bengalanoj. La islamanoj de Bengalo estas la dua plej granda etna islama komunumo en la mondo, malantaŭ la . Ili parolas la bengalan lingvon kaj estas indiĝenaj de la nuntempa Bangladeŝo kaj de orientaj subŝtatoj de Barato, kiaj Okcidenta Bengalo kaj Asamo. Plej Bengalaj islamanoj estas membroj de la branĉo de Sunaismo ene de Islamo. Minoritato estas membroj de la branxoj de Ŝijaismo kaj de Ahmadismo. La popolo de la Bengala Delto havas multrasajn originojn, inklude hibridan mikson de Hindarjaj, Dravidaj, Tibetbirmanaj kaj Aŭstroneziaj praularoj. La regiono estis historie separata el Barato fare de la povegaj riveroj Gango kaj Bramaputro, kio permesis al la Bengalanoj disvolvigi sendependajn lingvon kaj kulturon. La delto estis kerno de komercaj vojoj, kiaj la Golfo de Bengalo kaj la komerco en Hinda Oceano; la Silka Vojo; kaj la Grandtrunka Vojo nordokcidenten de la Maŭrja imperio. Islamo alvenis en la unua jarmilo kaj ege influis la bengalajn kulturon kaj civilizacion. La influo de Persaj, Turkaj, Arabaj kaj Mongolaj setlantoj poste aldoniĝis al la riĉa kultura fandopoto de Bengalo. La Sultanlando de Bengalo estis grava orienta landlima ŝtato en la mezepoka Islama mondo. La Mogola Imperio atestis la posta kristaligo de la bengala islama identeco. En la Brita Hindia Imperio, Bengalaj islamanoj ludis gravan rolon en la disvolvigo de modernaj politikaj kaj artaj esprimoj en Suda Azio. Ili estis respondecaj pri la demografia majoritato de Orienta Pakistano, kiu iĝis sendependa post revolucia liberiga milito en 1971. Bengalaj islamanoj kunhavas fortajn kulturajn similaĵojn kun Bengalaj hinduoj, kristanoj kaj budhistoj. Ene de pli larĝa , ili havas distingajn sociajn, lingvajn kaj kuirartajn karakterojn. Bangladeŝo havas hegemonian bengalislaman majoritaton. Ili estas la dua plej granda komunumo en la barataj ŝtatoj de Okcidenta Bengalo kaj Asamo. Bengalaj islamanoj estas en Bangladeŝo ĉirkaŭ 146,000,000 (2011) kaj en Barato 30,000,000 (2011), dum en Pakistano estas 2,200,000 (2011) kaj en Sauda Arabio ĉirkaŭ 1,200,000 (2010). Diasporo estas en multaj landoj ĝis ĉirkaŭ kvar aŭ kvin milionoj, kaj ĉefe en Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj, Malajzio, Unuiĝinta Reĝlando, Kuvajto, Omano, Kataro, Usono, Italio, Barejno ktp. (eo)
dbp:pop
- 130000 (xsd:integer)
- 376130 (xsd:integer)
- 415750 (xsd:integer)
- 445000 (xsd:integer)
- 550000 (xsd:integer)
- 552000 (xsd:integer)
- 643620 (xsd:integer)
- 700000 (xsd:integer)
- 2000000 (xsd:integer)
- 2200000 (xsd:integer)
- 33000000 (xsd:integer)
- 150360405 (xsd:integer)
- 200000000 (xsd:integer)
rdfs:comment
- المسلمون البنغال ((بالبنغالية: বাঙালি মুসলমান) ( هم السكان الإثنيون واللغويون والدينيون الذين يشكلون غالبية مواطني بنغلاديش وأكبر أقلية في ولايتي البنغال الغربية وأسام الهندية. إنهم من البنغال الذين يعتنقون الإسلام ويتحدثون اللغة البنغالية. وهم يشكلون أكثر الشعب البنغالي وثاني أكبر مجموعة عرقية إسلامية في العالم (بعد العرب المسلمين). (ar)
- Bengali Muslims (Bengali: বাঙালি মুসলমান; pronounced [baŋali musɔlman]) are adherents of Islam who ethnically, linguistically and genealogically identify as Bengalis. Comprising about two-thirds of the global Bengali population, they are the second-largest ethnic group among Muslims after Arabs. Bengali Muslims make up the majority of Bangladesh's citizens, and are the largest minority in the Indian states of West Bengal, Tripura and Assam. (en)
- Bengalaj islamanoj estas sekvantoj de Islamo inter Bengalanoj. La islamanoj de Bengalo estas la dua plej granda etna islama komunumo en la mondo, malantaŭ la . Ili parolas la bengalan lingvon kaj estas indiĝenaj de la nuntempa Bangladeŝo kaj de orientaj subŝtatoj de Barato, kiaj Okcidenta Bengalo kaj Asamo. Plej Bengalaj islamanoj estas membroj de la branĉo de Sunaismo ene de Islamo. Minoritato estas membroj de la branxoj de Ŝijaismo kaj de Ahmadismo. (eo)