Chôros No. 12 (original) (raw)

About DBpedia

Chôros No. 12 is an orchestral work written between 1925 and 1945 by the Brazilian composer Heitor Villa-Lobos. It is part of a series of fourteen numbered compositions collectively titled Chôros, ranging from solos for guitar and for piano up to works scored for soloist or chorus with orchestra or multiple orchestras, and in duration up to over an hour. Chôros No. 12 is one of the longest compositions in the series, a performance lasting about 35 minutes.

thumbnail

Property Value
dbo:abstract Chôros No. 12 is an orchestral work written between 1925 and 1945 by the Brazilian composer Heitor Villa-Lobos. It is part of a series of fourteen numbered compositions collectively titled Chôros, ranging from solos for guitar and for piano up to works scored for soloist or chorus with orchestra or multiple orchestras, and in duration up to over an hour. Chôros No. 12 is one of the longest compositions in the series, a performance lasting about 35 minutes. (en) Choros nr. 12 is een compositie van Heitor Villa-Lobos. Hij omschreef het werk als een soort serenade. Villa-Lobos omschreef zijn Choros nr. 11 als een olifant vanwege de machtige en grootste bezetting in het orkest. Choros nr. 12 is daar het vervolg op. Het is opnieuw geschreven voor een groot symfonieorkest met uitgebreide percussiesectie. Het is een eendelig werk, dat bestaat uit tientallen muzikale ideetjes die bijeengehouden worden door een centraal thema. Dat thema, dat in de beginmaten is te horen bij de koperblazers steekt eenvoudig af bij de rest van de muziek. Zonder dat de componist nationalistisch wilde overkomen, is het een schakering van melodieën al dan niet uit de Braziliaanse volksmuziek, maar zeker met de ritmes daarvan. Zo is te horen Extrela e Lua nova, een Braziliaanse melodie, die terug te voeren is naar Afrika en dansen uit Brazilië ingevoerd in de compositie. Door de snelle overgangen doet het werk enigszins rommelig aan, de muziek lijkt af en toe niet gecomponeerd te zijn maar geïmproviseerd. Dit is de eigenschap van de choros, deels compositie en deels improvisatie. De muziek doet, mede door de meespelende saxofoons Frans aan, hoe groot het orkest ook is, de instrumentatie is af en toe ragfijn. Daar tegenover staan soms fragmenten, waarbij alle zachtzinnigheid weg is; de muziek bonkt. Op onverwachte momenten zijn geluiden te horen die terug te voeren zijn op bezoeken aan de (toen nog) zeer wilde oerwouden rond de Amazone, bijvoorbeeld gekras van vogels. Het werk is lang niet zo populair als Choros nr. 11 en moest ook lang wachten op een eerste uitvoering. De componist had het werk geschreven in bewondering voor de Koussevitzky Concerts, die die dirigent in 1922 in Parijs had gegeven. Het orkest van Koussevitzky gaf dan ook de eerste uitvoering van het werk, nog niet in de eigen concertzaal maar in het Sanders Theatre aan de Harvard-universiteit in het kader van de Cambridge-serie; datum was 21 februari 1945 en Villa-Lobos leidde. Twee dagen daarna vond de officiële première plaats in de te Boston, opnieuw onder leiding van de componist; dat programma werd 24 februari 1945 herhaald. Premièreprogramma 21, 23 en 24 februari 1945: * Boston Symphony Orchestra o.l.v. componist: * Bachianas brasileiras nr. 7 twee delen: Toccata (uitdaging) en fuga (conversatie) * Choros nr. 12 * pauze * Rudepoêma (orkestversie). Overigens nam Serge Koussevitzky even later het werk met hetzelfde orkest mee naar New York. (nl)
dbo:thumbnail wiki-commons:Special:FilePath/Heitor_Villa-Lobos_(c._1922).jpg?width=300
dbo:wikiPageExternalLink https://web.archive.org/web/20151119223700/http:/villalobos.iu.edu/ https://web.archive.org/web/20170815024803/http:/music.indiana.edu/lamc/
dbo:wikiPageID 49991043 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength 9507 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID 1023094278 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink dbr:Motif_(music) dbr:Boston_Symphony_Orchestra dbc:1945_compositions dbr:Sala_São_Paulo dbr:Chôros dbr:Gerard_Béhague dbr:Musical_development dbr:Musical_nationalism dbr:John_Neschling dbc:Music_with_dedications dbr:Espírito_Santo dbr:Harvard_University dbr:Heitor_Villa-Lobos dbc:1929_compositions dbc:1925_compositions dbc:Compositions_by_Heitor_Villa-Lobos dbr:Igor_Stravinsky dbr:Orquestra_Sinfônica_do_Estado_de_São_Paulo dbr:Serge_Koussevitzky dbr:Pierre_Bartholomée
dbp:caption Heitor Villa-Lobos (en)
dbp:catalogue W233 (en)
dbp:composer dbr:Heitor_Villa-Lobos
dbp:dedication José Cândido de Andrade Muricy (en)
dbp:duration 35 (xsd:integer)
dbp:firstRecording 0001-09-10 (xsd:gMonthDay)
dbp:name Chôros No. 12 (en)
dbp:nativeNameLang pt (en)
dbp:premiereConductor Heitor Villa-Lobos (en)
dbp:premiereLocation Harvard University, Cambridge, MA (en)
dbp:premierePerformers dbr:Boston_Symphony_Orchestra
dbp:publisher Max Eschig (en)
dbp:reference Nóbrega, Adhemar Alves da. 1975. Os chôros de Villa-Lobos. Rio de Janeiro: Museu Villa-Lobos. (en) Negwer, Manuel. 2008. Villa-Lobos: Der Aufbruch der brasilianischen Musik. Mainz: Schott Music. . Portuguese version as Villa Lobos e o florescimento da música brasileira. São Paulo: Martins Fontes, 2009. . (en) Villa-Lobos, Heitor. 1972. "Choros: Estudo técnico, estético e psicológico", edited in 1950 by Adhemar Nóbrega. In Villa-Lobos, sua obra, second edition, 198–210. Rio de Janeiro: MEC/DAC/Museu Villa-Lobos. (en) Neves, José Maria. 1977. Villa-Lobos, o choro e os choros. São Paulo: Musicália S.A. (en) Seixas, Guilherme Bernstein. 2007. “Procedimentos Composicionais nos Choros Orquestrais de Heitor Villa-Lobos”. PhD diss. Rio de Janeiro: Universidade Federal do Estado de Rio de Janeiro. (en) Béhague, Gerard. 1994. Villa-Lobos: The Search for Brazil's Musical Soul. Austin: Institute of Latin American Studies, University of Texas at Austin. . (en)
dbp:scoring orchestra (en)
dbp:type dbr:Chôros
dbp:wikiPageUsesTemplate dbt:End_date dbt:ISBN dbt:Infobox_musical_composition dbt:Interlanguage_link_multi dbt:Italic_title dbt:R dbt:Reflist dbt:Sfn dbt:Start_date dbt:Timeline-event dbt:Wikicite dbt:Harvid dbt:Use_shortened_footnotes dbt:Chôros
dct:subject dbc:1945_compositions dbc:Music_with_dedications dbc:1929_compositions dbc:1925_compositions dbc:Compositions_by_Heitor_Villa-Lobos
rdfs:comment Chôros No. 12 is an orchestral work written between 1925 and 1945 by the Brazilian composer Heitor Villa-Lobos. It is part of a series of fourteen numbered compositions collectively titled Chôros, ranging from solos for guitar and for piano up to works scored for soloist or chorus with orchestra or multiple orchestras, and in duration up to over an hour. Chôros No. 12 is one of the longest compositions in the series, a performance lasting about 35 minutes. (en) Choros nr. 12 is een compositie van Heitor Villa-Lobos. Hij omschreef het werk als een soort serenade. Villa-Lobos omschreef zijn Choros nr. 11 als een olifant vanwege de machtige en grootste bezetting in het orkest. Choros nr. 12 is daar het vervolg op. Het is opnieuw geschreven voor een groot symfonieorkest met uitgebreide percussiesectie. Het is een eendelig werk, dat bestaat uit tientallen muzikale ideetjes die bijeengehouden worden door een centraal thema. Dat thema, dat in de beginmaten is te horen bij de koperblazers steekt eenvoudig af bij de rest van de muziek. Zonder dat de componist nationalistisch wilde overkomen, is het een schakering van melodieën al dan niet uit de Braziliaanse volksmuziek, maar zeker met de ritmes daarvan. Zo is te horen Extrela e Lua nova, een Braziliaanse (nl)
rdfs:label Chôros No. 12 (en) Choros nr. 12 (nl)
owl:sameAs wikidata:Chôros No. 12 dbpedia-nl:Chôros No. 12 https://global.dbpedia.org/id/26QJH
prov:wasDerivedFrom wikipedia-en:Chôros_No._12?oldid=1023094278&ns=0
foaf:depiction wiki-commons:Special:FilePath/Heitor_Villa-Lobos_(c._1922).jpg
foaf:isPrimaryTopicOf wikipedia-en:Chôros_No._12
is dbo:wikiPageWikiLink of dbr:1929_in_music dbr:List_of_compositions_by_Heitor_Villa-Lobos dbr:Chôros dbr:Fantasia_for_saxophone,_three_horns,_and_strings dbr:Introdução_aos_Chôros dbr:Saxophone
is foaf:primaryTopic of wikipedia-en:Chôros_No._12