Compact disc (original) (raw)

dbo:abstract

القرص المضغوط أو المدمج (بالإنجليزية: Compact Disc أو ق م - CD)‏ هو قرص بصري يستخدم لتخزين البيانات، وتمت صناعته في الأصل لتخزين الصوت بإشارات رقمية. تطلى الجهة التي تخزن عليها المعلومات بطبقة رقيقة من الألمنيوم النقي وتستخدم أشعة الليزر في تسجيل البيانات كفجوات محفورة على مسارات حلزونية ضيقة جدا غير منظورة على سطحه، يبلغ عرض المسار 6و1 ميكرومتر واتساع الفجوة نحو 85و0 ميكرومتر (850 نانومتر). (ar)
Un disc compacte o CD és un disc òptic utilitzat per a l'emmagatzematge de dades. Va ser originàriament creat per a emmagatzemar àudio, però posteriorment va ser usat per a emmagatzemar dades (CD-ROM). El disc compacte va ser desenvolupat per Sony i Philips el 1980. El 1982 es va iniciar la seva producció en massa i va desplaçar progressivament el disc de vinil com a suport d'àudio. Posteriorment també va desplaçar els disquets d'ordinador com a suport per a la distribució de programari. L'aparició de les gravadores de CD el va convertir en una eina d'allò més útil en el món de la informàtica, per a fer còpies de seguretat i per a transportar arxius. Posteriorment aparegué el DVD, amb més capacitat gràcies a la major densitat de dades i a la possibilitat d'escriure fins a dues capes en la mateixa cara del disc. A inicis del 2007 aparegueren els primers aparells de Blu-Ray i HD-DVD al mercat, amb encara més capacitat d'emmagatzematge. En un disc compacte s'hi pot desar: * Àudio; * Vídeo; Vídeo CD (VCD) o (SVCD) * Dades CD-ROM (només lectura), CD-R (gravable), CD-RW (re-gravable) Un CD estàndard té un diàmetre de 12 cm i un gruix d'1,2 mm. Hi caben 74 minuts de música o 650 Megaoctets de dades. Està format per una capa de policarbonat plàstic, recobert per una capa d'Alumini (on s'emmagatzema la informació) i recoberta per una capa protectora. Les unitats lectores/gravadores de CD utilitzen un làser per a llegir/escriure les dades a la superfície d'alumini. El disc compacte és un sistema digital d'enregistrament, a diferència del casset i el disc de vinil, que són sistemes analògics. Això vol dir que les ones sonores han estat descrites usant una codificació numèrica, que és el que s'enregistra en el disc. L'aparell reproductor crearà el so a partir d'aquesta informació enregistrada en el disc. Un CD d'àudio es reprodueix a una velocitat on es llegeix 150 KB per segon. Aquesta velocitat base es fa servir com a referència per identificar altre lectors com els d'ordinador, de manera que si un lector indica 24x, significa que llegeix a 24 x 150 kB = 3.600 kB/s, encara que s'ha de considerar que els lectors amb indicació de velocitat superior a 4x no funcionen amb velocitat angular variable com els lectors de CD-Da, sinó que utilitzen una velocitat de gir constant, sent el radi obtingut per la fórmula anterior el màxim assequible. Principals formats; * 8 cm - 215 Mb o 21 min * 12 cm - 650 Mb o 74 min * 12 cm - 700 Mb o 80 min * 12 cm - 800 Mb o 90 min * 12 cm - 875 Mb o 100 min Altres formats També existeixen CD's de doble capa, tot i no ser molt comuns (ca)
Kompaktní disk (obvykle nazývaný hovorově cédéčko podle zkratky anglického názvu compact disc; zřídka také podle anglického hláskování jako sídý) je optický disk určený pro ukládání digitálních dat. Data jsou uložena ve stopě na jedné dlouhé spirále začínající ve středu média, která se postupně rozvíjí až k jeho okraji. Stopa může obsahovat digitální zvukovou nahrávku (tzv. audio CD) nebo (počítačem čitelná) data (CD-ROM). Příčný odstup stopy ve spirále je 1,6 μm. Pro čtení kompaktních disků se používá laserové světlo s vlnovou délkou 785 nm. Na rozdíl od většiny diskových zařízení (pružné disky, pevné disky, ZIP disky, magnetooptické disky apod.) nejsou data ukládána do soustředných kružnic, ale do jedné dlouhé spirály podobně jako na gramofonové desce. Spirála začíná u středu média a rozvíjí se postupně až k jeho okraji. Záznam (spirála dat) je přístupný pouze ze spodní strany disku, tj. záznam na CD je jednostranný. Délka celé spirály je zhruba 6 km a hustota dat v ní uložených je konstantní. Existují ale výjimky, například herní konzole Nintendo GameCube nečte disky (tedy MiniDVD o velikosti 8 cm) od středu jako u normálních disků, ale od vnějšího kraje – tím chtělo Nintendo ztížit práci pirátům. Běžné CD má průměr 12 cm, existuje ale i menší varianta o průměru 8 cm (občas se vyskytují i verze seříznuté na formát vizitky). Disk má tloušťku 1,2 mm. Avšak na disk se zapisuje pouze od 23 mm do 58 mm poloměru. Různé formáty CD byly postupně specifikovány ve standardech, označovaných anglicky jako „knihy“ různých barev: * červená kniha (red book) – Audio CD * žlutá kniha (yellow book) – CD-ROM – pro záznam dat, pouze pro čtení * zelená kniha (green book) – – interaktivní CD * oranžová kniha (orange book) – CD-R („zapisovatelné CD“; vyrábějí se prázdná, lze zapsat jednou na každé místo, tzn. je možné např. nejdříve zapsat jen jednu stopu a dopsat další později, pokud je médium ponecháno „otevřené“) a CD-RW („přepisovatelné CD“; lze zapisovat opakovaně) * bílá kniha (white book) – Video CD * modrá kniha (blue book) – , a * béžová kniha (beige book) – * šarlatová kniha (scarlet book) – SACD Pro data na médiu se obvykle používá souborový systém ISO 9660. V případě CD-RW medií s přímým zápisem (packet writing) se může použít i novější formát UDF. Médium, ze kterého je možno nabootovat nejen jádro, ale celý operační systém včetně aplikací (a které tedy nevyžaduje, aby byl zmíněný operační systém na daném počítači nainstalován), se nazývá Live CD. (cs)
Το CD (αρκτικόλεξο του αγγλικού όρου Compact Disc, συμπαγής δίσκος), ή αλλιώς ψηφιακός δίσκος, είναι ένας οπτικός δίσκος που χρησιμοποιείται για αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων ή για αποθήκευση ψηφιακού ήχου. (el)
(mallonge KD (elp : ko-do), ankaŭ nomata lumdisko, estas datuma konservilo, farita el , entenanta maksimume 700 MB-ojn. Ĝi estas inventaĵo de la firmaoj Sony kaj Philips kaj venis en la merkaton en 1982. Ĝi tiam estis tute novspeca: la unua konservilo, kiu estas legata sen mekanika tuŝado, nur per lumradio (lasero). Lumdiskoj aŭ kompaktdiskoj estas uzataj precipe por du celoj: * Muzika lumdisko enhavas 80 minutojn da son-registraĵo (la unuaj KD-j kapablis enteni nur 74 minutojn). * Datuma (aŭ datena) lumdisko povas enhavi 700 megabajtojn da ciferecaj datenoj. La daŭro de 74 minutoj por sondisko laŭdire estis elektita de firmao Sony, por ke la naŭa simfonio de Betoveno povu esti sur ununura disko. Laŭdire tion influis Norio OHGA, vicprezidanto de Sony, kiu tre ŝatis la muzikon de Betoveno; laŭ aliaj estis propono de Herbert Von Karajan, kiun konsultis Sony pri la kvalito de ciferecaj registraĵoj. La diametro de lumdisko estas 12 cm, la meza truo havas diametron de 15 mm. Tio estas unu el malmultaj mezuroj de komputila objekto, kiu ne estas fiksita en coloj. La datenoj sur datena lumdisko ofte estas aranĝataj en dosier-sistemo laŭ normo . Ĉe video-registraĵo la kapacito de lumdisko sufiĉus nur por tri minutoj. Tial por video-filmoj (kaj datenoj ĝenerale) oni uzas la pli novan disko-specon DVD. (eo)
The compact disc (CD) is a digital optical disc data storage format that was co-developed by Philips and Sony to store and play digital audio recordings. In August 1982, the first compact disc was manufactured. It was then released in October 1982 and branded as Digital Audio Compact Disc. The format was later adapted (as CD-ROM) for general-purpose data storage. Several other formats were further derived, including write-once audio and data storage (CD-R), rewritable media (CD-RW), Video CD (VCD), Super Video CD (SVCD), Photo CD, Picture CD, Compact Disc-Interactive (CD-i) and Enhanced Music CD. Standard CDs have a diameter of 120 millimetres (4.7 in) and are designed to hold up to 74 minutes of uncompressed stereo digital audio or about 650 MiB of data. Capacity is routinely extended to 80 minutes and 700 MiB by arranging data more closely on the same sized disc. The Mini CD has various diameters ranging from 60 to 80 millimetres (2.4 to 3.1 in); they are sometimes used for CD singles, storing up to 24 minutes of audio, or delivering device drivers. At the time of the technology's introduction in 1982, a CD could store much more data than a personal computer hard disk drive, which would typically hold 10 MiB. By 2010, hard drives commonly offered as much storage space as a thousand CDs, while their prices had plummeted to commodity level. In 2004, worldwide sales of audio CDs, CD-ROMs, and CD-Rs reached about 30 billion discs. By 2007, 200 billion CDs had been sold worldwide. (en)
Die Compact Disc (kurz CD, englisch für kompakte Scheibe) ist ein optischer Datenträger, der Anfang der 1980er Jahre als erster digitaler Tonträger von Philips/PolyGram und Sony in Zusammenarbeit mit dem Chemiekonzern Bayer eingeführt wurde und die Kassette ablösen sollte. Von den späten 1990er Jahren bis in die früheren 2010er Jahre war die Compact Disc einer der meistgenutzten Audio- und Datenträger. Später wurde sie durch DVDs, USB-Sticks, MP3-Player und Cloudspeicher zunehmend abgelöst. Bei Einführung einfach als CD bezeichnet, kamen mit jeder weiteren Nutzungsmöglichkeit neue Bezeichnungen hinzu (z. B.: CD-ROM, VCD, CD-i), wobei dem originären Tonträger die Bezeichnung Audio-CD zugeteilt wurde. Wegen der immer weniger gesellschaftstauglichen Menge an einzelnen Bezeichnungen setzte sich mit der Zeit die einfache Urbezeichnung CD endgültig für alle Formate durch. (de)
El disco compacto (conocido popularmente como CD por las siglas en inglés de Compact Disc) es un disco óptico utilizado para almacenar datos en formato digital, consistentes en cualquier tipo de información (audio, imágenes, vídeo, documentos y otros datos). Tienen un diámetro de 12 centímetros, un espesor de 1,2 milímetros y pueden almacenar hasta 80 minutos de audio o 700 MB de datos. Los Mini-CD tienen 8 cm y son usados para la distribución de sencillos y de controladores guardando hasta 24 minutos de audio o 210 MB de datos. Esta tecnología fue inicialmente utilizada para el CD audio, y más tarde fue expandida y adaptada para el almacenamiento de datos (CD-ROM), de video (VCD y ), la grabación doméstica (CD-R y CD-RW) y el almacenamiento de datos mixtos (CD-i, Photo CD y CD EXTRA). El disco compacto goza de popularidad en el mundo actual, especialmente en Asia, donde su éxito persiste.En el año 2007 se habían vendido 200 000 millones de CD en el mundo desde su creación. Aun así, los discos compactos se complementan con otros tipos de distribución digital y almacenamiento, como las memorias USB, las tarjetas SD, los discos duros, el almacenamiento en la nube y las unidades de estado sólido. Desde su pico en el año 2000, las ventas de CD han disminuido alrededor de un 50%. (es)
Disko trinkoa edo disko konpaktua, ingelesezko CD siglez ezagunagoa, datuak gordetzeko euskarri bat da, Philips konpainiak Sony konpainiaren laguntzarekin musika formatu digitalean gordetzeko asmoz sortua, eta lehenengo aldiz 1982an merkaturatua. 12 cm-ko diametroa duen disko zirkular bat da, erdian zulo bat duena, eta 1,2 mm-ko sakonera duena (8 cm-ko diametroko bertsioak ere badira). (eu)
Is éard atá i ndlúthdhiosca (DD nó CD, Compact Disk) ná diosca plaisteach a stórálann fuaim nó eolas digiteach. Tá sé thart ar 12 cm / 4.7 orlach ar leithead, agus 1.2 mm (0.047 orlach) ar tiús. Is éard atá i ndlúthdhiosca fuaime ná saghas dlúthdhiosca a úsáidtear chun píosaí ceoil nó d'ardchaighdeán a thaifeadadh, a stórálann suas le 70 nóiméad ceol, ionchódaithe go digiteach, ar thaobh amháin. Is éard atá i ndlúthdhiosca ríomhaireachta ná dlúthdhiosca a fhormáidítear d'úsáid le hinneall ríomhaireachta. Úsáidtear iad chun téacs scríofa, íomhánna agus giotaí físeáin a chur i dtaisce. Tá na dioscaí seo idéalach do shaothair mhóra, m.sh. ciclipéidí nó . (ga)
Un disque compact, le plus souvent désigné par son sigle anglais CD – abréviation de Compact Disc – est un disque optique utilisé pour stocker des données sous forme numérique. Le Compact Disc a été développé par Sony et Philips et commercialisé à partir de décembre 1982 (mars 1983 en France). Au début des années 1990, il se démocratise, et petit à petit, finit par remplacer les supports analogiques (disque microsillon, cassette audio). (fr)
Cakram padat (bahasa Inggris: compact disc, sering disingkat CD) adalah cakram optik digital yang digunakan untuk menyimpan data. Sejak diperkenalkan secara resmi pada tahun 1982, CD memperoleh puncak penjualan pada tahun 2000 yang mencapai 2.445 juta keping. Kelemahan dari CD adalah kualitas suara yang dihasilkan tidak se-analog yang dihasilkan pita kaset yang dapat menyimpan suara standar sinus murni, akan tetapi merupakan trap atau tangga yang berbentuk sinus dari hasil perubahan sinyal digital ke sinyal analog. Kelebihan dari CD adalah minimnya noise seperti yang ditimbulkan kaset. Selain itu, CD sangat ringan dan mudah dibawa serta merupakan media yang tahan lama. CD menawarkan kapasitas penyimpanan data yang besar serta kapabilitas produksi yang lebih efisien. (in)
( 시디는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 시디 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 씨디, 시디는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 CD 문서를 참고하십시오.) 콤팩트 디스크(영어: Compact Disc)는 광 디스크의 일종으로서 디지털 정보를 저장하는 광 디스크이다. 흔히 영어식 약자인 CD(시디, 문화어: 알판 또는 씨디)라고 부른다. 원래는 오디오, 즉 음악과 같은 소리 정보를 담기 위한 매체였다. 나중에 이 기술은 다른 디지털 정보도 저장하는 기억 장치인 CD-ROM(시디롬)으로도 적용되었다. 콤팩트 디스크는 알루미늄 박막에 레이저로 홈을 파서 신호를 저장하며, 마찬가지로 레이저로 신호를 읽는다. 따라서 자료의 손상이 없는 반영구적 매체이다. 오디오 신호를 담은 콤팩트 디스크, 즉 오디오 CD는 여러 개의 스테레오 트랙으로 나뉘어 있으며, 샘플링 레이트(측정점의 세분율) 44.1 킬로헤르츠(kHz) 16 비트 펄스 부호 변조(PCM) 코딩으로 저장되어 있다. 표준 시디는 주로 지름이 12센티미터 시디를 가리키지만 지름이 8센티인 미니CD(MiniCD)나 명함 크기의 시디도 표준이다. 12센티미터 디스크는 원래 74분의 오디오 신호를 담게 되어 있었으나 최근에는 80분, 심지어는 90분 용량의 CD도 나왔다. LP와 달리 안쪽에서 시작해서 바깥쪽으로 나가면서 신호를 저장하는 방식이다. (ko)
Il Compact disc (lett. "disco compatto"; abbreviato nella sigla CD o cd), anche italianizzato con scarsa fortuna con il nome "compatto", è un tipo standardizzato di disco ottico utilizzato in vari ambiti per la memorizzazione di informazioni in formato digitale, che per la prima volta nella storia ha permesso di ovviare all'insuperabile limite di ogni supporto analogico precedente, cioè la progressiva usura del disco su vinile man mano che questo veniva utilizzato, dovuta al consumo fisico del disco causato dai ripetuti passaggi della puntina del giradischi. (it)
コンパクトディスク（Compact Disc; CD、シーディー）とは、デジタル情報を記録するためのメディアである。光ディスク規格の一つでレコードに代わり音楽を記録するため、ソニーとフィリップスが共同開発した、第1世代光ディスクである。その後コンピュータ用のデータなど、派生規格の普及により音楽以外のデジタル情報収録（画像や動画など）に用いられる。音楽CDについては「CD-DA」も参照消費者向けデジタルオーディオでは最初の供給媒体で、1982年に商用音楽ソフトが発売された。その後1990年代後半からはCDと同じサイズでCDより高音質のSuper Audio CDやDVD-Audioなどの次世代オーディオメディアが登場したが、CDを置き換えるには至らなかった。しかし2000年代以降はインターネットによる音楽配信やストリーミング配信が増加し、2010年代以降はハイレゾなど配信データの高音質化やレコードの再評価により、音楽供給媒体としての売上は減少してきている。 (ja)
Een compact disc (compacte schijf), tegenwoordig meestal cd genoemd, in de begintijd ook wel compactplaat, is een optische schijf, die oorspronkelijk voor de opslag van muziek werd gebruikt (als vervanger van de grammofoonplaat van vinyl), maar die sinds een paar jaar na de introductie ook voor opslag van andersoortige gegevens wordt ingezet zoals de cd-rom en cd-video. Het cd-systeem is gezamenlijk ontwikkeld door Philips en Sony/CBS. De eerste cd ter wereld werd gefabriceerd op 17 augustus 1979 door het Philipsonderdeel Polygram te Langenhagen. De introductie van de eerste spelers vond plaats in Japan in oktober 1982; de rest van de wereld volgde in maart 1983. In 1986 werd de cd-rom (waarbij 'rom' staat voor 'read-only memory') geïntroduceerd. De cd-rom, die data bevat, wordt vrijwel uitsluitend in computers gebruikt. In 1988 werd de cd-r(ecordable) geïntroduceerd, een door een gebruiker zelf te beschrijven (ook wel het zogenaamde 'branden') schijf. (nl)
Um disco compacto, disco compacto a laser, disco a laser, compacto laser ou simplesmente disco laser (popularmente conhecido por CD, sigla para a designação inglesa, Compact Disc) é um disco ótico digital de armazenamento de dados. O formato foi originalmente desenvolvido com o propósito de armazenar e tocar apenas músicas, mas posteriormente foi adaptado para o armazenamento de dados, o CD-ROM. Diversos outros formatos foram depois derivados deste, incluindo o CD de áudio e dados (CD-R), mídias regraváveis (CD-RW), o Video Compact Disc (VCD), o Super Video Compact Disc, o , , CD-i, , dentre outros. Os CDs de áudio e leitores de CD são comercializados desde o início dos anos 80. O diâmetro de um CD tradicional é de 120 milímetros (4,7 polegadas), e possui a capacidade de armazenar até 80 minutos de áudio não-comprimido, ou 700 MB de dados. Seu primo menor, o mini-CD, tem vários diâmetros, indo de 60 milímetros até 80 milímetros (2,4 para 3,1 polegadas); eles são usados algumas vezes para singles em CD, podem armazenar mais de 24 minutos de áudio, ou para a distribuição de controladores de computadores. Na época do lançamento do sistema, o CD possuía uma capacidade maior de armazenamento que muitos HDs. Já na atualidade, qualquer HD possui uma capacidade superior a de um CD. Até 2007, mais de 200 mil milhões de discos foram vendidos no mundo todo. Os CDs estão sendo altamente substituídos por outras formas de mídias digitais ou de distribuição e, como resultado, as vendas dos CDs caíram para 50% de seu pico nos Estados Unidos. Em 2014, as receitas de serviços de música digital se igualaram às vendas de formato físico pela primeira vez. (pt)
Płyta kompaktowa (ang. Compact Disc, CD-ROM – Compact Disc – Read Only Memory), rzadziej nazywana fonodyskiem – nośnik danych w formie dysku optycznego, pierwotnie stworzony w celu przechowywania i odtwarzania cyfrowych plików dźwiękowych przy użyciu standardu CD-Audio. Płyta CD cechowała się dużą pojemnością, w porównaniu do istniejących wówczas nośników danych. Pierwsze badania nad opracowaniem płyty CD rozpoczął w 1974 roku Philips. Równolegle prace prowadził koncern Sony, który w 1977 roku jako pierwszy publicznie zaprezentował cyfrową płytę audio wykorzystującą mechanizm nagrywania i odczytu optycznego. W 1979 roku Philips i Sony podpisały porozumienie o współpracy. (pl)
CD (av en. Compact Disc, 'kompaktskiva') är ett optiskt lagringsmedium där informationen är mekaniskt lagrad i form av gropar med varierande längd, längs cirkulära spår, vilka avläses med en laser. Lasern känner av ojämnheterna i den reflekterande ytan och omvandlar dessa till en digital signal vilken i sin tur avkodas och omvandlas till data. En CD-skiva är 12 cm i diameter. Beteckningen CD syftar oftast på vanliga ljudskivor (fonogram) som följer standarden CDDA. Andra standarder är CD+G (ljud-CD med grafik), CD-MIDI (ljud-CD med MIDI-spår), CD-i (interaktiv CD) och VCD (video-CD, vilket inte är samma sak som DVD, även om de flesta DVD-spelare även kan spela VCD). CD-skivor används också som lagringsmedium för distribution av datorprogram samt som medium för säkerhetskopiering, och har numera tillsammans med DVD och flashbaserade minnen helt ersatt den vanliga disketten. För detta ändamål används också mindre CD-skivor (8 cm eller CD:ar i ännu mindre visitkortsformat). (sv)
Компакт-диск (англ. Compact Disc, CD) — оптический носитель информации в виде пластикового диска с отверстием в центре, процесс записи и считывания информации которого осуществляется при помощи лазера. Дальнейшим развитием компакт-дисков стали DVD и Blu-ray, а его ближайший «предок» — LaserDisc. Изначально компакт-диск был создан для хранения аудиозаписей в цифровом виде (известен как CD-Audio), однако в дальнейшем стал широко использоваться как носитель для хранения любых данных (файлов) в двоичном виде (т. н. CD-ROM — англ. Compact Disc Read Only Memory, компакт-диск с возможностью только чтения). В дальнейшем появились компакт-диски с возможностью не только чтения однократно занесённой на них информации, но и записи (CD-R — англ. Compact Disc-Recordable, записываемый компакт-диск) и перезаписи (CD-RW — англ. Compact Disc-ReWritable, перезаписываемый компакт-диск). Формат файлов на CD-ROM отличается от формата записи аудио-компакт-дисков, и потому обычный проигрыватель аудио-компакт-дисков не может воспроизвести хранимую на них информацию — для этого требуется специализированный привод (устройство) для чтения таких дисков. (ru)
雷射唱片（英語：Compact Disc，縮寫：CD）是一種用以儲存數位資料的光学盘片，原被開發用作儲存數位音訊。CD在1982年面世，至今仍然是商業錄音的標準儲存裝置。在CD尚未發明之前，音響系統大多是屬於模拟信号，音樂的來源大多是30公分直徑的密紋唱片、收音機以及錄音機等。 (zh)
Компа́кт-ди́ск (англ. compact disc) (CD) — переносний оптичний диск для зберігання інформації (даних) у цифровому вигляді, тобто формату зберігання даних. Цей формат було спочатку розроблено для записування та відтворення лише звукозаписів, але пізніше, його було пристосовано для зберігання даних: (CD-ROM). Пізніше, були додатково отримані кілька інших форматів дисків, у тому числі: одноразового запису аудіо та збереження даних (CD-R), перезаписуваний носій (CD-RW), відео компакт-диск (VCD), супер-відео компакт-диск (SVCD), Photo CD, Picture CD, Enhanced Music CD. Аудіо CD та аудіо програвачі компакт-дисків, стали комерційно доступними, починаючи з жовтня 1982 року. Стандартні компакт-диски мають діаметр 120 мм та можуть вмістити близько 80 хвилин нестисненого аудіо або близько 700 Мбайт даних. Mini CD має різні діаметри в інтервалі від 60 до 80 мм; вони іноді використовуються для CD—синглів, запису до 24 хвилин аудіо-файлів, або використовуються для установки драйверів пристроїв. Під час впровадження цієї технології 1982 року, компакт-диск мав більшу ємність, ніж жорсткий диск персонального комп'ютера. До 2010 року, жорсткі диски вже перевершували можливості компакт-дисків у кілька тисяч разів. 2004 року у всьому світі, продажі аудіо компакт-дисків, CD-ROM і CD-R склали близько 30 мільярдів штук. До 2007 року вже 200 мільярдів компакт-дисків було продано по всьому світу. Зараз[коли?] компакт-диски все частіше замінюються іншими формами цифрового зберігання та розподілу, через що, темпи продажів CD, наприклад у США, знизилися приблизно на 50 % від свого піку. Проте, вони залишаються одним з основних засобів розповсюдження для музичної індустрії. У стосунку до музики, компакт-диск, принципово відрізняється від довгогральної грамофонної платівки. Виготовляються з поліакрилату із прозорим пластиковим покриттям. Металевий диск знаходиться під ним. З поверхні диска з мікроскопічних канавок зчитується лазерним променем цифровий код, яким закодовано звуки та створюється аудіо-сигнал, що практично не відрізняється від звучання оригіналу. Подальшим розвитком компакт-дисків стали DVD і Blu-ray Disc. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:caption

The readable surface of a compact disc includes a spiral track wound tightly enough to cause light to diffract into a full visible spectrum. (en)

dbp:reason

How is this different from operation using a sled? (en)

dbp:talk

Numbers in the Physical Details section (en)

dbp:use

Audio and data storage (en)

rdfs:comment

القرص المضغوط أو المدمج (بالإنجليزية: Compact Disc أو ق م - CD)‏ هو قرص بصري يستخدم لتخزين البيانات، وتمت صناعته في الأصل لتخزين الصوت بإشارات رقمية. تطلى الجهة التي تخزن عليها المعلومات بطبقة رقيقة من الألمنيوم النقي وتستخدم أشعة الليزر في تسجيل البيانات كفجوات محفورة على مسارات حلزونية ضيقة جدا غير منظورة على سطحه، يبلغ عرض المسار 6و1 ميكرومتر واتساع الفجوة نحو 85و0 ميكرومتر (850 نانومتر). (ar)
Το CD (αρκτικόλεξο του αγγλικού όρου Compact Disc, συμπαγής δίσκος), ή αλλιώς ψηφιακός δίσκος, είναι ένας οπτικός δίσκος που χρησιμοποιείται για αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων ή για αποθήκευση ψηφιακού ήχου. (el)
Disko trinkoa edo disko konpaktua, ingelesezko CD siglez ezagunagoa, datuak gordetzeko euskarri bat da, Philips konpainiak Sony konpainiaren laguntzarekin musika formatu digitalean gordetzeko asmoz sortua, eta lehenengo aldiz 1982an merkaturatua. 12 cm-ko diametroa duen disko zirkular bat da, erdian zulo bat duena, eta 1,2 mm-ko sakonera duena (8 cm-ko diametroko bertsioak ere badira). (eu)
Un disque compact, le plus souvent désigné par son sigle anglais CD – abréviation de Compact Disc – est un disque optique utilisé pour stocker des données sous forme numérique. Le Compact Disc a été développé par Sony et Philips et commercialisé à partir de décembre 1982 (mars 1983 en France). Au début des années 1990, il se démocratise, et petit à petit, finit par remplacer les supports analogiques (disque microsillon, cassette audio). (fr)
Il Compact disc (lett. "disco compatto"; abbreviato nella sigla CD o cd), anche italianizzato con scarsa fortuna con il nome "compatto", è un tipo standardizzato di disco ottico utilizzato in vari ambiti per la memorizzazione di informazioni in formato digitale, che per la prima volta nella storia ha permesso di ovviare all'insuperabile limite di ogni supporto analogico precedente, cioè la progressiva usura del disco su vinile man mano che questo veniva utilizzato, dovuta al consumo fisico del disco causato dai ripetuti passaggi della puntina del giradischi. (it)
コンパクトディスク（Compact Disc; CD、シーディー）とは、デジタル情報を記録するためのメディアである。光ディスク規格の一つでレコードに代わり音楽を記録するため、ソニーとフィリップスが共同開発した、第1世代光ディスクである。その後コンピュータ用のデータなど、派生規格の普及により音楽以外のデジタル情報収録（画像や動画など）に用いられる。音楽CDについては「CD-DA」も参照消費者向けデジタルオーディオでは最初の供給媒体で、1982年に商用音楽ソフトが発売された。その後1990年代後半からはCDと同じサイズでCDより高音質のSuper Audio CDやDVD-Audioなどの次世代オーディオメディアが登場したが、CDを置き換えるには至らなかった。しかし2000年代以降はインターネットによる音楽配信やストリーミング配信が増加し、2010年代以降はハイレゾなど配信データの高音質化やレコードの再評価により、音楽供給媒体としての売上は減少してきている。 (ja)
雷射唱片（英語：Compact Disc，縮寫：CD）是一種用以儲存數位資料的光学盘片，原被開發用作儲存數位音訊。CD在1982年面世，至今仍然是商業錄音的標準儲存裝置。在CD尚未發明之前，音響系統大多是屬於模拟信号，音樂的來源大多是30公分直徑的密紋唱片、收音機以及錄音機等。 (zh)
Un disc compacte o CD és un disc òptic utilitzat per a l'emmagatzematge de dades. Va ser originàriament creat per a emmagatzemar àudio, però posteriorment va ser usat per a emmagatzemar dades (CD-ROM). El disc compacte va ser desenvolupat per Sony i Philips el 1980. El 1982 es va iniciar la seva producció en massa i va desplaçar progressivament el disc de vinil com a suport d'àudio. Posteriorment també va desplaçar els disquets d'ordinador com a suport per a la distribució de programari. L'aparició de les gravadores de CD el va convertir en una eina d'allò més útil en el món de la informàtica, per a fer còpies de seguretat i per a transportar arxius. Posteriorment aparegué el DVD, amb més capacitat gràcies a la major densitat de dades i a la possibilitat d'escriure fins a dues capes en la (ca)
Kompaktní disk (obvykle nazývaný hovorově cédéčko podle zkratky anglického názvu compact disc; zřídka také podle anglického hláskování jako sídý) je optický disk určený pro ukládání digitálních dat. Data jsou uložena ve stopě na jedné dlouhé spirále začínající ve středu média, která se postupně rozvíjí až k jeho okraji. Stopa může obsahovat digitální zvukovou nahrávku (tzv. audio CD) nebo (počítačem čitelná) data (CD-ROM). Příčný odstup stopy ve spirále je 1,6 μm. Pro čtení kompaktních disků se používá laserové světlo s vlnovou délkou 785 nm. (cs)
Die Compact Disc (kurz CD, englisch für kompakte Scheibe) ist ein optischer Datenträger, der Anfang der 1980er Jahre als erster digitaler Tonträger von Philips/PolyGram und Sony in Zusammenarbeit mit dem Chemiekonzern Bayer eingeführt wurde und die Kassette ablösen sollte. Von den späten 1990er Jahren bis in die früheren 2010er Jahre war die Compact Disc einer der meistgenutzten Audio- und Datenträger. Später wurde sie durch DVDs, USB-Sticks, MP3-Player und Cloudspeicher zunehmend abgelöst. (de)
The compact disc (CD) is a digital optical disc data storage format that was co-developed by Philips and Sony to store and play digital audio recordings. In August 1982, the first compact disc was manufactured. It was then released in October 1982 and branded as Digital Audio Compact Disc. (en)
(mallonge KD (elp : ko-do), ankaŭ nomata lumdisko, estas datuma konservilo, farita el , entenanta maksimume 700 MB-ojn. Ĝi estas inventaĵo de la firmaoj Sony kaj Philips kaj venis en la merkaton en 1982. Ĝi tiam estis tute novspeca: la unua konservilo, kiu estas legata sen mekanika tuŝado, nur per lumradio (lasero). Lumdiskoj aŭ kompaktdiskoj estas uzataj precipe por du celoj: * Muzika lumdisko enhavas 80 minutojn da son-registraĵo (la unuaj KD-j kapablis enteni nur 74 minutojn). * Datuma (aŭ datena) lumdisko povas enhavi 700 megabajtojn da ciferecaj datenoj. (eo)
El disco compacto (conocido popularmente como CD por las siglas en inglés de Compact Disc) es un disco óptico utilizado para almacenar datos en formato digital, consistentes en cualquier tipo de información (audio, imágenes, vídeo, documentos y otros datos). Tienen un diámetro de 12 centímetros, un espesor de 1,2 milímetros y pueden almacenar hasta 80 minutos de audio o 700 MB de datos. Los Mini-CD tienen 8 cm y son usados para la distribución de sencillos y de controladores guardando hasta 24 minutos de audio o 210 MB de datos. (es)
Is éard atá i ndlúthdhiosca (DD nó CD, Compact Disk) ná diosca plaisteach a stórálann fuaim nó eolas digiteach. Tá sé thart ar 12 cm / 4.7 orlach ar leithead, agus 1.2 mm (0.047 orlach) ar tiús. Is éard atá i ndlúthdhiosca fuaime ná saghas dlúthdhiosca a úsáidtear chun píosaí ceoil nó d'ardchaighdeán a thaifeadadh, a stórálann suas le 70 nóiméad ceol, ionchódaithe go digiteach, ar thaobh amháin. (ga)
Cakram padat (bahasa Inggris: compact disc, sering disingkat CD) adalah cakram optik digital yang digunakan untuk menyimpan data. Sejak diperkenalkan secara resmi pada tahun 1982, CD memperoleh puncak penjualan pada tahun 2000 yang mencapai 2.445 juta keping. (in)
( 시디는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 시디 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 씨디, 시디는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 CD 문서를 참고하십시오.) 콤팩트 디스크(영어: Compact Disc)는 광 디스크의 일종으로서 디지털 정보를 저장하는 광 디스크이다. 흔히 영어식 약자인 CD(시디, 문화어: 알판 또는 씨디)라고 부른다. 원래는 오디오, 즉 음악과 같은 소리 정보를 담기 위한 매체였다. 나중에 이 기술은 다른 디지털 정보도 저장하는 기억 장치인 CD-ROM(시디롬)으로도 적용되었다. (ko)
Een compact disc (compacte schijf), tegenwoordig meestal cd genoemd, in de begintijd ook wel compactplaat, is een optische schijf, die oorspronkelijk voor de opslag van muziek werd gebruikt (als vervanger van de grammofoonplaat van vinyl), maar die sinds een paar jaar na de introductie ook voor opslag van andersoortige gegevens wordt ingezet zoals de cd-rom en cd-video. Het cd-systeem is gezamenlijk ontwikkeld door Philips en Sony/CBS. De eerste cd ter wereld werd gefabriceerd op 17 augustus 1979 door het Philipsonderdeel Polygram te Langenhagen. De introductie van de eerste spelers vond plaats in Japan in oktober 1982; de rest van de wereld volgde in maart 1983. In 1986 werd de cd-rom (waarbij 'rom' staat voor 'read-only memory') geïntroduceerd. De cd-rom, die data bevat, wordt vrijwel ui (nl)
Płyta kompaktowa (ang. Compact Disc, CD-ROM – Compact Disc – Read Only Memory), rzadziej nazywana fonodyskiem – nośnik danych w formie dysku optycznego, pierwotnie stworzony w celu przechowywania i odtwarzania cyfrowych plików dźwiękowych przy użyciu standardu CD-Audio. Płyta CD cechowała się dużą pojemnością, w porównaniu do istniejących wówczas nośników danych. (pl)
Um disco compacto, disco compacto a laser, disco a laser, compacto laser ou simplesmente disco laser (popularmente conhecido por CD, sigla para a designação inglesa, Compact Disc) é um disco ótico digital de armazenamento de dados. O formato foi originalmente desenvolvido com o propósito de armazenar e tocar apenas músicas, mas posteriormente foi adaptado para o armazenamento de dados, o CD-ROM. Os CDs de áudio e leitores de CD são comercializados desde o início dos anos 80. Até 2007, mais de 200 mil milhões de discos foram vendidos no mundo todo. (pt)
CD (av en. Compact Disc, 'kompaktskiva') är ett optiskt lagringsmedium där informationen är mekaniskt lagrad i form av gropar med varierande längd, längs cirkulära spår, vilka avläses med en laser. Lasern känner av ojämnheterna i den reflekterande ytan och omvandlar dessa till en digital signal vilken i sin tur avkodas och omvandlas till data. En CD-skiva är 12 cm i diameter. (sv)
Компакт-диск (англ. Compact Disc, CD) — оптический носитель информации в виде пластикового диска с отверстием в центре, процесс записи и считывания информации которого осуществляется при помощи лазера. Дальнейшим развитием компакт-дисков стали DVD и Blu-ray, а его ближайший «предок» — LaserDisc. Формат файлов на CD-ROM отличается от формата записи аудио-компакт-дисков, и потому обычный проигрыватель аудио-компакт-дисков не может воспроизвести хранимую на них информацию — для этого требуется специализированный привод (устройство) для чтения таких дисков. (ru)
Компа́кт-ди́ск (англ. compact disc) (CD) — переносний оптичний диск для зберігання інформації (даних) у цифровому вигляді, тобто формату зберігання даних. Цей формат було спочатку розроблено для записування та відтворення лише звукозаписів, але пізніше, його було пристосовано для зберігання даних: (CD-ROM). Пізніше, були додатково отримані кілька інших форматів дисків, у тому числі: одноразового запису аудіо та збереження даних (CD-R), перезаписуваний носій (CD-RW), відео компакт-диск (VCD), супер-відео компакт-диск (SVCD), Photo CD, Picture CD, Enhanced Music CD. Аудіо CD та аудіо програвачі компакт-дисків, стали комерційно доступними, починаючи з жовтня 1982 року. (uk)

is dbo:mediaType of

is dbo:wikiPageWikiLink of