| dbo:abstract |
ذُحَيْحَة (الاسم العلمي: Epicauta)، جنس حشرات خنفسية من فصيلة النافطيات. تم وصف الجنس لأول مرة علميًا في عام 1834 بواسطة Pierre François Marie Auguste Dejean. تنتشر في جميع أنحاء العالم تقريبًا، توجد الأنواع الأصلية في جميع القارات باستثناء أستراليا. وَجَدت دراسة أجريت على الجنس أن له تنوع بشكل خاص في شمال ولاية أريزونا في الولايات المتحدة. وتوجد بعض الأنواع في القطب الشمالي، مع عدم وجودها أبعد عن شمال الإقليم الشمالي الغربي الجنوبي لكندا. تتغذى الخنافس البالغة منها على النبات أم يرقاتها تفترس بيض الجنادب.هو واحد من أكبر أجناس النافطيات، مع حوالي 360 نوعًا موصوفًا اعتبارًا من عام 2011. (ar) Epicauta is a genus of beetles in the blister beetle family, Meloidae. The genus was first scientifically described in 1834 by Pierre François Marie Auguste Dejean. Epicauta is distributed nearly worldwide, with species native to all continents except Australia and Antarctica. Surveys have found the genus to be particularly diverse in northern Arizona in the United States. Few species occur in the Arctic, with none farther north than the southern Northwest Territory of Canada. Adult beetles feed on plants. The larvae are predators on the eggs of grasshoppers. The beetles can significantly damage plants, and many Epicauta are known as agricultural pests around the world, even known to cause crop failures at times. As do other blister beetles, these produce cantharidin, a toxic terpenoid which can kill animals such as horses if they ingest enough of the beetles. This is one of the largest blister beetle genera, with about 360 described species as of 2011. (en) Epicauta es un género de coleópteros meloidos presente en todos los continentes, excepto en la región Australiana y Oceanía. Incluye alrededor de 400 especies. En Argentina reciben el nombre vulgar de bicho moro. Las larvas se alimentan de huevos de saltamontes; algunas especies se alimentan de huevos de otros Epicauta. Los adultos se alimentan de plantas. Incluye algunas especies que son consideradas plagas para la agricultura. Segregan como defensa un líquido vesicante, la cantaridina, que produce ampollas en la piel por contacto directo y que hasta puede causar la muerte de animales como caballos si comen estos insectos. En Europa existen tres especies, , y . En Argentina se destacan dos especies Epicauta atomaria y Epicauta adspersa. (es) Epicauta is een geslacht van kevers uit de familie oliekevers (Meloidae).Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1834 door Dejean. (nl) Epicauta är ett släkte av skalbaggar. Epicauta ingår i familjen oljebaggar. (sv) Epicauta – rodzaj chrząszcza z rodziny oleicowatych. Należą tu średniej wielkości chrząszcze, spotykane w półpustynnych i pustynnych biotopach Azji, Afryki, Europy i Ameryki Północnej. Gatunki: * (Pallas, 1781) * (Germar, 1817) * (Gebler, 1817) * (Goeze, 1777) (pl) Epicauta, identificado por Dejean em 1834, é um género de coleópteros da família Meloidae (meloídeos) que inclui as espécies conhecidas pelo nome comum de burrinho, caga-fogo, caga-pimenta, cantárida, papa-pimenta, pimenta, potó, potó-grande, potó-pimenta e vaquinha. As espécies pertencentes a este género caracterizam-se por corpo afilado, em geral comparativamente grande, e por quando atacadas expelirem um líquido vesicante amarelo, rico em cantaridina, que em contacto com a pele humana causa irritação cutânea com formação de bolhas. A forma adulta alimenta-se de folhagem de plantas, com preferência pelas solanáceas, podendo causar grande destruição, enquanto as larvas se alimentam de ovos de outros insectos. O género tem distribuição natural sub-cosmopolita, ausente apenas da Austrália, sendo comum no Brasil, onde é uma praga agrícola em plantações de batata, tomateiro e outras solanáceas. (pt) Epicauta — род нарывников из подсемейства Meloinae, насчитывающий около 380 видов. Представители рода Lytta имеют внешнее сходство с Epicauta. Некоторые представители рода вредители семенных культур. (ru) |
| rdfs:comment |
ذُحَيْحَة (الاسم العلمي: Epicauta)، جنس حشرات خنفسية من فصيلة النافطيات. تم وصف الجنس لأول مرة علميًا في عام 1834 بواسطة Pierre François Marie Auguste Dejean. تنتشر في جميع أنحاء العالم تقريبًا، توجد الأنواع الأصلية في جميع القارات باستثناء أستراليا. وَجَدت دراسة أجريت على الجنس أن له تنوع بشكل خاص في شمال ولاية أريزونا في الولايات المتحدة. وتوجد بعض الأنواع في القطب الشمالي، مع عدم وجودها أبعد عن شمال الإقليم الشمالي الغربي الجنوبي لكندا. تتغذى الخنافس البالغة منها على النبات أم يرقاتها تفترس بيض الجنادب.هو واحد من أكبر أجناس النافطيات، مع حوالي 360 نوعًا موصوفًا اعتبارًا من عام 2011. (ar) Epicauta is een geslacht van kevers uit de familie oliekevers (Meloidae).Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1834 door Dejean. (nl) Epicauta är ett släkte av skalbaggar. Epicauta ingår i familjen oljebaggar. (sv) Epicauta – rodzaj chrząszcza z rodziny oleicowatych. Należą tu średniej wielkości chrząszcze, spotykane w półpustynnych i pustynnych biotopach Azji, Afryki, Europy i Ameryki Północnej. Gatunki: * (Pallas, 1781) * (Germar, 1817) * (Gebler, 1817) * (Goeze, 1777) (pl) Epicauta — род нарывников из подсемейства Meloinae, насчитывающий около 380 видов. Представители рода Lytta имеют внешнее сходство с Epicauta. Некоторые представители рода вредители семенных культур. (ru) Epicauta es un género de coleópteros meloidos presente en todos los continentes, excepto en la región Australiana y Oceanía. Incluye alrededor de 400 especies. En Argentina reciben el nombre vulgar de bicho moro. En Europa existen tres especies, , y . En Argentina se destacan dos especies Epicauta atomaria y Epicauta adspersa. (es) Epicauta is a genus of beetles in the blister beetle family, Meloidae. The genus was first scientifically described in 1834 by Pierre François Marie Auguste Dejean. Epicauta is distributed nearly worldwide, with species native to all continents except Australia and Antarctica. Surveys have found the genus to be particularly diverse in northern Arizona in the United States. Few species occur in the Arctic, with none farther north than the southern Northwest Territory of Canada. This is one of the largest blister beetle genera, with about 360 described species as of 2011. (en) Epicauta, identificado por Dejean em 1834, é um género de coleópteros da família Meloidae (meloídeos) que inclui as espécies conhecidas pelo nome comum de burrinho, caga-fogo, caga-pimenta, cantárida, papa-pimenta, pimenta, potó, potó-grande, potó-pimenta e vaquinha. As espécies pertencentes a este género caracterizam-se por corpo afilado, em geral comparativamente grande, e por quando atacadas expelirem um líquido vesicante amarelo, rico em cantaridina, que em contacto com a pele humana causa irritação cutânea com formação de bolhas. A forma adulta alimenta-se de folhagem de plantas, com preferência pelas solanáceas, podendo causar grande destruição, enquanto as larvas se alimentam de ovos de outros insectos. O género tem distribuição natural sub-cosmopolita, ausente apenas da Austrália, (pt) |
.jpg?width=300)
