Joel Dorn (original) (raw)

dbo:abstract

جويل دورن (بالإنجليزية: Joel Dorn)‏ هو منتج أسطوانات وملحن أمريكي، ولد في 7 أبريل 1942، وتوفي في 17 ديسمبر 2007 بسبب نوبة قلبية. (ar)
Joel Dorn (* 7. April 1942 in Yeadon, Pennsylvania; † 17. Dezember 2007 in New York City) war ein US-amerikanischer Jazz- und R&B-Musikproduzent und Plattenlabelgründer. (de)
Joel Dorn (April 7, 1942 – December 17, 2007) was an American jazz and R&B music producer and record label entrepreneur. He worked at Atlantic Records, and later founded the 32 Jazz, , and labels. He called himself "The Masked Announcer". Artists he worked with included: Roberta Flack, Max Roach, Bette Midler, The Allman Brothers Band, Peter Allen, Yusef Lateef, Willy DeVille, the Neville Brothers, Herbie Mann, Les McCann, Eddie Harris, Mose Allison, Leon Redbone, Jimmy Scott and Rahsaan Roland Kirk. Dorn won two Grammy Awards: * "The First Time Ever I Saw Your Face" by Roberta Flack, 1972 Record of the Year * "Killing Me Softly with His Song" by Roberta Flack, 1973 Record of the Year Dorn died from a heart attack in 2007. His son, Adam Dorn, is a musician working under the name Mocean Worker. (en)
Joel Dorn (Yeadon, Pennsylvania, 7 april 1942 – New York, 17 december 2007) was een Amerikaanse jazz- en rhythm-and-blues-muziekproducer, platenbaas en componist. Dorn begon zijn carrière als diskjockey in Philadelphia. Hij werd uitgenodigd door Atlantic Records-baas een jazzplaat van een artiest naar keuze te produceren, met als resultaat de succesvolle productie van Hubert Laws' album . Hij werd daarop Erteguns assistent, later werd hij de vicepresident van de maatschappij. Dorn produceerde bij Atlantic onder meer vijftien albums van Roland Kirk. Hij won een Grammy Award met zijn productie van de hits "The First Time Ever I Saw Your Face' en "Killing Me Softly with His Song" van Roberta Flack. Andere artiesten waarvoor hij werkte waren bijvoorbeeld Charles Mingus en Bette Midler (haar debuutalbum). Hij was tevens oprichter van de platenlabels , 32 Jazz, Label M en Hyena Records. Dorn heeft verschillende composities op zijn naam staan. Hij is medecomponist van bijvoorbeeld "Go Up Moses" (opgenomen door Roberta Flack), "Brother John/Iko Iko" (met , opgenomen door The Neville Brothers) en "Hippo Walk" (opgenomen door Mongo Santamaría). Bigband-leider Woody Herman heeft verschillende composities van Dorn op de plaat gezet, zoals "Aurora", "Way Up There", "Take the 'D' Train" en "Reed Blues". Dorn, die zichzelf "The Masked Announcer" noemde, overleed aan de gevolgen van een hartaanval. Zijn zoon Adam Dorn is als muzikant actief onder de naam Mocean Worker. (nl)
ジョエル・ドーン（Joel Dorn、1942年4月7日 - 2007年12月17日）は、アメリカ合衆国の音楽プロデューサー。ペンシルベニア州フィラデルフィア出身。アトランティック・レコードの専属プロデューサーとして働いた後、フリーのプロデューサーとして活動を続け、さらに32レコード、レーベルM、Hyenaといった自身のレコードレーベルを設立した。 (ja)
Joel Dorn (ur. 7 kwietnia 1942, zm. 17 grudnia 2007) – amerykański producent muzyczny. Swoją karierę zaczął w latach 60. XX w., jako prezenter w jazzowej rozgłośni w Filadelfii. Od 1967 r., pracował w wytwórni Atlantic Records, gdzie opiekował się między innymi takimi muzykami jak , i Eddie Harris, Rahsaan Roland Kirk oraz Herbie Mann. Wykreował Bette Midler i Roberte Flack, był producentem ich debiutanckich albumów. Wraz z Robertą Flack był laureatem nagrody Grammy za albumy The First Time Ever I Saw Your Face z 1972 r. i Killing Me Softly With His Song z 1973 r. W 1974 r., zakończył współpracę z Atlantic Records i w kolejnych latach współpracował z różnymi innymi wytwórniami, a także otworzył własną. Był współwłaścicielem wytwórni Hyena Records. (pl)
Джоэл Дорн (англ. Joel Dorn) — американский композитор и продюсер, работавший с исполнителями джаза и ритм-н-блюза. Сотрудничал с лейблом Atlantic Records, позднее основал собственные лейблы: 32 Jazz, Label M, и Hyena Records Спродюсировал десятки альбомов, в том числе пятнадцать для Роланда Кёрка. Два раза становился обладателем премии «Грэмми» за песни «» (1972) и «Killing Me Softly with His Song» (1973) Роберты Флэк. Среди прочего, сотрудничал с такими артистами как Макс Роуч, Бетт Мидлер, Питер Аллен, Юсеф Латиф, Вилли Девиль, The Neville Brothers, Херби Мэнн, Ле Макканн, Эдди Харрис , Моуз Эллисон, Леон Редбоун, Джимми Скотт. (ru)

dbo:wikiPageWikiLink

dct:subject

rdfs:comment

جويل دورن (بالإنجليزية: Joel Dorn)‏ هو منتج أسطوانات وملحن أمريكي، ولد في 7 أبريل 1942، وتوفي في 17 ديسمبر 2007 بسبب نوبة قلبية. (ar)
Joel Dorn (* 7. April 1942 in Yeadon, Pennsylvania; † 17. Dezember 2007 in New York City) war ein US-amerikanischer Jazz- und R&B-Musikproduzent und Plattenlabelgründer. (de)
ジョエル・ドーン（Joel Dorn、1942年4月7日 - 2007年12月17日）は、アメリカ合衆国の音楽プロデューサー。ペンシルベニア州フィラデルフィア出身。アトランティック・レコードの専属プロデューサーとして働いた後、フリーのプロデューサーとして活動を続け、さらに32レコード、レーベルM、Hyenaといった自身のレコードレーベルを設立した。 (ja)
Joel Dorn (ur. 7 kwietnia 1942, zm. 17 grudnia 2007) – amerykański producent muzyczny. Swoją karierę zaczął w latach 60. XX w., jako prezenter w jazzowej rozgłośni w Filadelfii. Od 1967 r., pracował w wytwórni Atlantic Records, gdzie opiekował się między innymi takimi muzykami jak , i Eddie Harris, Rahsaan Roland Kirk oraz Herbie Mann. Wykreował Bette Midler i Roberte Flack, był producentem ich debiutanckich albumów. Wraz z Robertą Flack był laureatem nagrody Grammy za albumy The First Time Ever I Saw Your Face z 1972 r. i Killing Me Softly With His Song z 1973 r. W 1974 r., zakończył współpracę z Atlantic Records i w kolejnych latach współpracował z różnymi innymi wytwórniami, a także otworzył własną. Był współwłaścicielem wytwórni Hyena Records. (pl)
Joel Dorn (April 7, 1942 – December 17, 2007) was an American jazz and R&B music producer and record label entrepreneur. He worked at Atlantic Records, and later founded the 32 Jazz, , and labels. He called himself "The Masked Announcer". Artists he worked with included: Roberta Flack, Max Roach, Bette Midler, The Allman Brothers Band, Peter Allen, Yusef Lateef, Willy DeVille, the Neville Brothers, Herbie Mann, Les McCann, Eddie Harris, Mose Allison, Leon Redbone, Jimmy Scott and Rahsaan Roland Kirk. Dorn won two Grammy Awards: (en)
Joel Dorn (Yeadon, Pennsylvania, 7 april 1942 – New York, 17 december 2007) was een Amerikaanse jazz- en rhythm-and-blues-muziekproducer, platenbaas en componist. Dorn begon zijn carrière als diskjockey in Philadelphia. Hij werd uitgenodigd door Atlantic Records-baas een jazzplaat van een artiest naar keuze te produceren, met als resultaat de succesvolle productie van Hubert Laws' album . Hij werd daarop Erteguns assistent, later werd hij de vicepresident van de maatschappij. Hij was tevens oprichter van de platenlabels , 32 Jazz, Label M en Hyena Records. (nl)
Джоэл Дорн (англ. Joel Dorn) — американский композитор и продюсер, работавший с исполнителями джаза и ритм-н-блюза. Сотрудничал с лейблом Atlantic Records, позднее основал собственные лейблы: 32 Jazz, Label M, и Hyena Records Спродюсировал десятки альбомов, в том числе пятнадцать для Роланда Кёрка. Два раза становился обладателем премии «Грэмми» за песни «» (1972) и «Killing Me Softly with His Song» (1973) Роберты Флэк. (ru)

owl:sameAs

is dbo:producer of

is dbp:producer of