| dbo:abstract |
The Journal de Paris (1777–1840) was the first daily French newspaper. The paper was founded by Antoine-Alexis Cadet de Vaux, Jean Romilly, Olivier de Corancez, and Louis d'Ussieux, in 1777, following the model of the London Evening Post. The four-page daily paper eschewed politics in favor of popular culture, the weather, and other light-hearted culture, which made it the subject of jesting in its day. Nevertheless, the model proved popular. In 1784, the paper famously published an anonymous satirical letter by Benjamin Franklin encouraging Parisians to rise earlier in the day, which has been credited (though an overreach) with promoting the concept of daylight saving time. The paper did increase its coverage of politics as dictated by French events, and was publishing a supplement in 1789 covering the National Assembly. The paper was shut down after the Insurrection of 10 August 1792 for 50 days. With the support of Napoleon, the paper expanded its format and scope in 1811. Though it never recovered its former glory, its most well-known later writer was Henri Fonfrède. (en) Le Journal de Paris ou Poste de Paris ou encore Poste du soir est le premier quotidien français. Il parut de 1777 à 1840, puis de 1867 à 1876, et finalement de 1880 à 1894. (fr) Il Journal de Paris (noto anche come Poste de Paris o Poste du soir) è stato il primo quotidiano stampato in Francia. Fondato da Antoine-Alexis Cadet de Vaux, Corrancez e Dussieux, traeva ispirazione dal . Le sue pubblicazioni, iniziate nel 1777, si protrassero fino al 1840. Stampato dal tipografo Quillau, aveva un formato in-4° (formato utilizzato anche per i libri dell'epoca). (it) Journal de Paris (zwana też journal Poste de Paris ou Poste du soir) – pierwsza gazeta codzienna we Francji przedrewolucyjnej. Po raz pierwszy wydana w roku 1777. Założyli ją Antoine Cadet de Vaux, Corrancez i Dussieux. Dziennikarze zajmowali się zarówno życiem literackim jak i politycznym i codziennym Paryża. Polityka była traktowana najbardziej skrótowo, jeżeli chodzi o profil polityczny gazety to nie odbiegał on od ogólnych poglądów oświeconych elit. Podczas Rewolucji francuskiej Kordelierzy (les Montagnards) uznali pismo za niebezpieczne dla ich władzy i zamknęli je 10 sierpnia 1792 roku. Mimo to pismo wychodziło w podziemiu od grudnia roku 1792 do 1811. (pl) Журналь де Пари (фр. Journal de Paris, также фр. Poste de Paris, Poste du soir) — первая французская ежедневная газета, выходила в 1777—1840 годах. (ru) |
| rdfs:comment |
Le Journal de Paris ou Poste de Paris ou encore Poste du soir est le premier quotidien français. Il parut de 1777 à 1840, puis de 1867 à 1876, et finalement de 1880 à 1894. (fr) Il Journal de Paris (noto anche come Poste de Paris o Poste du soir) è stato il primo quotidiano stampato in Francia. Fondato da Antoine-Alexis Cadet de Vaux, Corrancez e Dussieux, traeva ispirazione dal . Le sue pubblicazioni, iniziate nel 1777, si protrassero fino al 1840. Stampato dal tipografo Quillau, aveva un formato in-4° (formato utilizzato anche per i libri dell'epoca). (it) Журналь де Пари (фр. Journal de Paris, также фр. Poste de Paris, Poste du soir) — первая французская ежедневная газета, выходила в 1777—1840 годах. (ru) The Journal de Paris (1777–1840) was the first daily French newspaper. The paper was founded by Antoine-Alexis Cadet de Vaux, Jean Romilly, Olivier de Corancez, and Louis d'Ussieux, in 1777, following the model of the London Evening Post. The four-page daily paper eschewed politics in favor of popular culture, the weather, and other light-hearted culture, which made it the subject of jesting in its day. Nevertheless, the model proved popular. In 1784, the paper famously published an anonymous satirical letter by Benjamin Franklin encouraging Parisians to rise earlier in the day, which has been credited (though an overreach) with promoting the concept of daylight saving time. (en) Journal de Paris (zwana też journal Poste de Paris ou Poste du soir) – pierwsza gazeta codzienna we Francji przedrewolucyjnej. Po raz pierwszy wydana w roku 1777. Założyli ją Antoine Cadet de Vaux, Corrancez i Dussieux. Dziennikarze zajmowali się zarówno życiem literackim jak i politycznym i codziennym Paryża. Polityka była traktowana najbardziej skrótowo, jeżeli chodzi o profil polityczny gazety to nie odbiegał on od ogólnych poglądów oświeconych elit. Podczas Rewolucji francuskiej Kordelierzy (les Montagnards) uznali pismo za niebezpieczne dla ich władzy i zamknęli je 10 sierpnia 1792 roku. (pl) |
