The Lublin Renaissance was an architectural style developed in the Lublin region of Poland at the end of the 16th century. (en)
Renesans lubelski, typ lubelski – nurt architektoniczny reprezentatywny dla lubelskich budowli sakralnych z 1 poł. XVII wieku, silnie inspirowany architekturą włoską, zbliżony stylistycznie również do innych nurtów obecnych w sztuce Europy Środkowej. Typowe przykłady renesansu lubelskiego w architekturze charakteryzują się prostym planem, fasadą pozbawioną wieży, węższym od nawy i zakończonym półkoliście prezbiterium, wysmukłością i lekkością bryły, częste stosowanie szkarp, bogactwem detali architektonicznych, głównie listwowych dekoracji sztukatorskich, tworzonych (w przeciwieństwie do tradycyjnych stiuków) bezpośrednio w zaprawie murarskiej, z dodatkiem silnych środków wiążących. Termin "renesans lubelski" został wprowadzony do historii sztuki w 1 poł. XX wieku. Budowle tego typu jako pierwszy wyodrębnił i opisał w literaturze naukowej Władysław Tatarkiewicz (O pewnej grupie kościołów polskich z początku XVII wieku, 1926 oraz Typ lubelski i typ kaliski w architekturze XVII wieku, 1966). W okresie powojennej ideologizacji historii sztuki, renesans lubelski został wykreowany na styl narodowy. Przedstawiano go jako polski wkład w dziedzictwo artystyczne nowożytnej Europy. (pl)
The Lublin Renaissance was an architectural style developed in the Lublin region of Poland at the end of the 16th century. (en)
Renesans lubelski, typ lubelski – nurt architektoniczny reprezentatywny dla lubelskich budowli sakralnych z 1 poł. XVII wieku, silnie inspirowany architekturą włoską, zbliżony stylistycznie również do innych nurtów obecnych w sztuce Europy Środkowej. (pl)