| dbo:abstract |
قمة الجبل في علم الطبوغرافيا هي أعلى نقطة ارتفاعا من أي نقطة أخرى متاخمة لها مباشرة. رياضيا فإن القمة هي أقصى ارتفاع على نطاق الجبل. المصطلحات الطبوغرافية التالية: ذروة، أوج، رأس، قمة، والسمت هي مصطلحات مرادفة. مصطلح قمة يستخدم فقط بالإشارة إلى قمة الجبل ويكون معها كمية كبيرة من البروزات الطبوغرافية أو المنفصلة ذات الشكل الطبوغرافي (وهي المسافة من أقرب نقطة تفصلها عن الارتفاع العالي)، فمثلا: لا تعتبر الجلاميد الصخرية القريبة من القمة الرئيسية للجبل جزءا من القمة. وتسمى القمم القريبة من القمة الذروة، ويكون بها نتوء أو منفصلة، ولكن لا تصل إلى القيمة القطعية لتلك القمة: فإنها تسمى قمم فرعية أو قمم صغرى للقمة الرئيسية، وهي تعتبر جزءا من نفس الجبل. القمة الهرمية هي شكل مضخم ناتج من تآكل الثلج لقمة الجبل. (ar) En cartografia, el cim, cimal o capcer és la part més alta d'un turó o muntanya. Les corbes de nivell es disposen de manera concèntrica, disminuint el seu perímetre i augmentant el seu valor altitudinal, cap a l'interior. Sovint, la part culminant del cim és representada per una cota que indica la seva altitud. En català, els cims aguts solen rebre el nom de pic i fins i tot pica (com ara el més elevat de Catalunya, la Pica d'Estats), en alguns casos punta, o en certes regions, tuc (manlleu de l'aranès i de l'occità en general), capdamunt i capcaramull i a vegades tuca, mentre que els cims més aviat planers i desproveïts d'arbres poden rebre el nom de ras (rasos). Si el cim és agut és dit cuculla i si ho és molt agulla. (ca) Vrchol je topografický termín označující bod na povrchu Země, jehož všechny sousední body jsou nižší, mají tedy menší nadmořskou výšku. Po matematické stránce se tedy jedná o nadmořské výšky. Definici lze snadno rozšířit na další objekty ve vesmíru, pokud u nich lze definovat nějakou referenční výškovou hladinu. Pojem „vrchol“ se obvykle používá jen pro hory s určitou významností. Většinou se za vrcholy nepovažují místa, která jsou nejvyšší jen pro své nejbližší okolí. (cs) Montopinto estas loke, tio estas ene de certa ĉirkaŭejo, plej alta punkto de monto aŭ de montara sistemo. Rilate al monto kiel landformo, la montopintoj estas la koncerna etformo. Tipe por montopinto estas propra nomo (oronimo). Monto plej ofte same nomiĝas kiel ĝia plej alta pinto: Listoj de montpintonomoj ludas gravan rolon por la kartografio. (eo) Ein Gipfel ist ein lokal, das heißt innerhalb einer gewissen Umgebung, höchster Punkt eines Berges oder eines Gebirgszuges. Innerhalb eines Berges als Geländeform bilden die Gipfel die entsprechende Kleinform dazu. (de) Topografian, gailur edo tontor mendi, aldapa edo kidekoen alde garaiena da. Mendi baten tontorra izateko inguruko lurraldeetatik edo bereizketa izatea beharrezkoa da; hau da, tontor nagusiaren ondoan dagoen harkaitz bat, berez, ez da gailurra. gailurra zehazteko 30 metroko goragune eta mendi bat zehazteko 300 metroko goragune eskatzen du: (eu) Una cima es, en topografía, un punto de una superficie que es más elevado en altitud que todos los puntos inmediatamente adyacentes a él. Generalmente, el término cima solo es empleado para los picos montañosos que poseen un grado significativo de prominencia topográfica o singularidad topográfica (gran distancia al punto más cercano de mayor elevación) así, un bloque rocoso cercano a la cima principal de una montaña no es considerado una cima. Las cimas cercanas a otra más alta, con menor prominencia o aisladas, que no alcanzan un determinado valor límite, normalmente, son consideradas «subcimas» (o «subpicos») del pico principal y, por tanto, parte de la misma montaña. Un pico piramidal es una cumbre montañosa con forma puntiaguda producida por la erosión del hielo. (es) Puncak gunung adalah sebuah titik di atas permukaan yang lebih tinggi dalam hal ketinggian ketimbang seluruh titik yang berada di dekatnya. Puncak gunung tertinggi di dunia adalah Gunung Everest dengan ketinggian 8848.86 m di atas permukaan laut (29.032 kaki). Pendakian puncak gunung resmi pertama dilakukan oleh Tenzing Norgay dan Sir Edmund Hillary. Mereka mencapai puncak gunung tersebut pada 1953. (in) A summit is a point on a surface that is higher in elevation than all points immediately adjacent to it. The topographic terms acme, apex, peak (mountain peak), and zenith are synonymous. The term top (mountain top) is generally used only for a mountain peak that is located at some distance from the nearest point of higher elevation. For example, a big, massive rock next to the main summit of a mountain is not considered a summit. Summits near a higher peak, with some prominence or isolation, but not reaching a certain cutoff value for the quantities, are often considered subsummits (or subpeaks) of the higher peak, and are considered part of the same mountain. A pyramidal peak is an exaggerated form produced by ice erosion of a mountain top. Summit may also refer to the highest point along a line, trail, or route. The highest summit in the world is Mount Everest with a height of 8,848.86 m (29,031.7 ft) above sea level. The first official ascent was made by Tenzing Norgay and Sir Edmund Hillary. They reached the mountain's peak in 1953. Whether a highest point is classified as a summit, a sub peak or a separate mountain is subjective. The International Climbing and Mountaineering Federation's definition of a peak is that it has a prominence of 30 metres (98 ft) or more; it is a mountain summit if it has a prominence of at least 300 metres (980 ft). Otherwise, it's a subpeak. In many parts of the Western United States, the term summit can also be used for the highest point along a road, highway, or railroad, more commonly referred to as a pass. For example, the highest point along Interstate 80 in California is referred to as Donner Summit and the highest point on Interstate 5 is Siskiyou Mountain Summit. This can lead to confusion as to whether a labeled "summit" is a pass or a peak. (en) 頂上（ちょうじょう）は、山のような起伏のある地形において隣接した他の全ての地点よりも高い場所。類義語に山頂（さんちょう）、頂点（ちょうてん）、頂（いただき）、峰（みね）、山巓（さんてん）、サミット（summit）などがある。 (ja) 산꼭대기는 산의 정상(頂上)이다. 세계에서 가장 높은 정상은 에베레스트산으로, 높이는 해발 8,848.86미터에 달한다. 첫 공식 등정은 텐징 노르가이와 에드먼드 힐러리가 마쳤다. 이들은 1953년 산꼭대기에 도달했다. (ko) La vetta (dal latino vĭtta, 'nastro per capelli'; anche picco, cima, punta o sommità) è, in topografia, la sommità, ovvero il punto più elevato in altitudine di una superficie, con rispetto ai punti ad esso immediatamente adiacenti. Si parla tipicamente di "vetta" in relazione alle montagne. (it) Een top is het hoogste punt van een berg. De Mount Everest is de hoogste bergtop van de wereld met een hoogte van 8848 meter. De K2 is met 8611 m de op een na hoogste berg, maar staat bekend als de moeilijkst te beklimmen berg ter wereld. (nl) Um cume é, em termos de topografia, o ponto de uma superfície que é mais elevado em altitude que todos os pontos imediatamente adjacentes a ele. Matematicamente, é o ponto mais elevado de um terreno. Os termos cimo, cimeira, cúmulo, cúpula, topo, ápice, apogeu, auge, clímax, pináculo, píncaro ou pico são seus sinônimos. Geralmente, é um termo utilizado para designar picos montanhosos que possuem uma significativa proeminência topográfica ou singularidade topográfica (grande distância do ponto mais próximo de maior elevação). Assim, um bloco rochoso próximo ao cume principal de uma montanha não é considerado um cume. Os cumes próximos a outro mais alto, com menor proeminência ou isolados, que não alcançam determinado valor limite, normalmente são considerados subpicos do pico principal e, portanto, parte da mesma montanha. Um pico piramidal é um cume montanhoso com forma pontiaguda produzida pela erosão do gelo. (pt) Szczyt – w ścisłym znaczeniu to najwyższy punkt wypukłej formy terenu: góry, grzbietu, grani, wzgórza, wydmy itp. Powszechnie jednak stosuje się określenie „szczyt” jako synonim całej góry, zwłaszcza o dużej wysokości względnej i stromych stokach. W fachowej literaturze dla określenia najwyższej części, czyli czubka góry, czy turni, stosuje się określenie wierzchołek. I tak np. przez pojęcie Śnieżnica rozumie się całą górę Śnieżnica mającą 3 wierzchołki: Na Budzaszowie, Wierchy i Nad Stambrukiem. W bardziej rozległych masywach górskich wyróżnia się wierzchołki główne, o większej wybitności i wierzchołki boczne. Te ostatnie są mniejszą atrakcją turystyczną i mogą pozostawać niezdobyte znacznie dłużej niż wierzchołki główne (zobacz np. Gaszerbrum). Ludzie zamieszkujący jakiś obszar nadawali nazwy tym terenom, które miały dla nich wartość użytkową. Punktowe nadawanie nazw wierzchołków z reguły nie było im potrzebne. Natomiast turystów interesują głównie wierzchołki, stąd też na nowych mapach utworzono liczne szczegółowe nazwy dla wierzchołków, które dawniej nie miały własnej nazwy, czasami przenosząc na wierzchołek nazwę z jego otoczenia (polany, pola uprawnego, przysiółka itp.). (pl) Вершиной местности в топографии называют точку на поверхности, имеющую наибольшую высоту над уровнем моря (среди всех точек, непосредственно к ней прилегающих). С математической точки зрения, вершина — локальный максимум высот. Понятие «горная вершина» обычно используют применительно к отдельным горам, заметно возвышающимся над общим уровнем горной страны (Эльбрус на Кавказе и пр.). (ru) Верши́на місце́вості — у топографії точка на поверхні, що має найбільшу висоту над рівнем моря (серед всіх точок, безпосередньо до неї прилеглих). З математичної точки зору, вершина — локальний максимум висот. Поняття «гірська вершина» зазвичай використовують стосовно окремих гір, які помітно підносяться над загальним рівнем гірської системи (напр. Ельбрус на Кавказі та ін.) Вершина гірська — найбільш висока частина гори, масиву, гірського хребта. Може бути піко-, платоподібної та іншої форми, що обумовлено літологією порід, з яких складається, тектонічною будовою. (uk) 顶峰，一般又称最高点、最高峰，在测绘学中指在一个相对的附近地区最高的一个点，在很多地方也称为“顶点”、“山峰”、“山顶”、“极高点”等。 顶峰一般为一个突出的点，但也可能是孤立的。它通常存在于山峰上，被视作山的一部分。 (zh) |
| rdfs:comment |
En cartografia, el cim, cimal o capcer és la part més alta d'un turó o muntanya. Les corbes de nivell es disposen de manera concèntrica, disminuint el seu perímetre i augmentant el seu valor altitudinal, cap a l'interior. Sovint, la part culminant del cim és representada per una cota que indica la seva altitud. En català, els cims aguts solen rebre el nom de pic i fins i tot pica (com ara el més elevat de Catalunya, la Pica d'Estats), en alguns casos punta, o en certes regions, tuc (manlleu de l'aranès i de l'occità en general), capdamunt i capcaramull i a vegades tuca, mentre que els cims més aviat planers i desproveïts d'arbres poden rebre el nom de ras (rasos). Si el cim és agut és dit cuculla i si ho és molt agulla. (ca) Vrchol je topografický termín označující bod na povrchu Země, jehož všechny sousední body jsou nižší, mají tedy menší nadmořskou výšku. Po matematické stránce se tedy jedná o nadmořské výšky. Definici lze snadno rozšířit na další objekty ve vesmíru, pokud u nich lze definovat nějakou referenční výškovou hladinu. Pojem „vrchol“ se obvykle používá jen pro hory s určitou významností. Většinou se za vrcholy nepovažují místa, která jsou nejvyšší jen pro své nejbližší okolí. (cs) Montopinto estas loke, tio estas ene de certa ĉirkaŭejo, plej alta punkto de monto aŭ de montara sistemo. Rilate al monto kiel landformo, la montopintoj estas la koncerna etformo. Tipe por montopinto estas propra nomo (oronimo). Monto plej ofte same nomiĝas kiel ĝia plej alta pinto: Listoj de montpintonomoj ludas gravan rolon por la kartografio. (eo) Ein Gipfel ist ein lokal, das heißt innerhalb einer gewissen Umgebung, höchster Punkt eines Berges oder eines Gebirgszuges. Innerhalb eines Berges als Geländeform bilden die Gipfel die entsprechende Kleinform dazu. (de) Topografian, gailur edo tontor mendi, aldapa edo kidekoen alde garaiena da. Mendi baten tontorra izateko inguruko lurraldeetatik edo bereizketa izatea beharrezkoa da; hau da, tontor nagusiaren ondoan dagoen harkaitz bat, berez, ez da gailurra. gailurra zehazteko 30 metroko goragune eta mendi bat zehazteko 300 metroko goragune eskatzen du: (eu) Puncak gunung adalah sebuah titik di atas permukaan yang lebih tinggi dalam hal ketinggian ketimbang seluruh titik yang berada di dekatnya. Puncak gunung tertinggi di dunia adalah Gunung Everest dengan ketinggian 8848.86 m di atas permukaan laut (29.032 kaki). Pendakian puncak gunung resmi pertama dilakukan oleh Tenzing Norgay dan Sir Edmund Hillary. Mereka mencapai puncak gunung tersebut pada 1953. (in) 頂上（ちょうじょう）は、山のような起伏のある地形において隣接した他の全ての地点よりも高い場所。類義語に山頂（さんちょう）、頂点（ちょうてん）、頂（いただき）、峰（みね）、山巓（さんてん）、サミット（summit）などがある。 (ja) 산꼭대기는 산의 정상(頂上)이다. 세계에서 가장 높은 정상은 에베레스트산으로, 높이는 해발 8,848.86미터에 달한다. 첫 공식 등정은 텐징 노르가이와 에드먼드 힐러리가 마쳤다. 이들은 1953년 산꼭대기에 도달했다. (ko) La vetta (dal latino vĭtta, 'nastro per capelli'; anche picco, cima, punta o sommità) è, in topografia, la sommità, ovvero il punto più elevato in altitudine di una superficie, con rispetto ai punti ad esso immediatamente adiacenti. Si parla tipicamente di "vetta" in relazione alle montagne. (it) Een top is het hoogste punt van een berg. De Mount Everest is de hoogste bergtop van de wereld met een hoogte van 8848 meter. De K2 is met 8611 m de op een na hoogste berg, maar staat bekend als de moeilijkst te beklimmen berg ter wereld. (nl) Вершиной местности в топографии называют точку на поверхности, имеющую наибольшую высоту над уровнем моря (среди всех точек, непосредственно к ней прилегающих). С математической точки зрения, вершина — локальный максимум высот. Понятие «горная вершина» обычно используют применительно к отдельным горам, заметно возвышающимся над общим уровнем горной страны (Эльбрус на Кавказе и пр.). (ru) Верши́на місце́вості — у топографії точка на поверхні, що має найбільшу висоту над рівнем моря (серед всіх точок, безпосередньо до неї прилеглих). З математичної точки зору, вершина — локальний максимум висот. Поняття «гірська вершина» зазвичай використовують стосовно окремих гір, які помітно підносяться над загальним рівнем гірської системи (напр. Ельбрус на Кавказі та ін.) Вершина гірська — найбільш висока частина гори, масиву, гірського хребта. Може бути піко-, платоподібної та іншої форми, що обумовлено літологією порід, з яких складається, тектонічною будовою. (uk) 顶峰，一般又称最高点、最高峰，在测绘学中指在一个相对的附近地区最高的一个点，在很多地方也称为“顶点”、“山峰”、“山顶”、“极高点”等。 顶峰一般为一个突出的点，但也可能是孤立的。它通常存在于山峰上，被视作山的一部分。 (zh) قمة الجبل في علم الطبوغرافيا هي أعلى نقطة ارتفاعا من أي نقطة أخرى متاخمة لها مباشرة. رياضيا فإن القمة هي أقصى ارتفاع على نطاق الجبل. المصطلحات الطبوغرافية التالية: ذروة، أوج، رأس، قمة، والسمت هي مصطلحات مرادفة. (ar) Una cima es, en topografía, un punto de una superficie que es más elevado en altitud que todos los puntos inmediatamente adyacentes a él. Generalmente, el término cima solo es empleado para los picos montañosos que poseen un grado significativo de prominencia topográfica o singularidad topográfica (gran distancia al punto más cercano de mayor elevación) así, un bloque rocoso cercano a la cima principal de una montaña no es considerado una cima. Un pico piramidal es una cumbre montañosa con forma puntiaguda producida por la erosión del hielo. (es) A summit is a point on a surface that is higher in elevation than all points immediately adjacent to it. The topographic terms acme, apex, peak (mountain peak), and zenith are synonymous. The term top (mountain top) is generally used only for a mountain peak that is located at some distance from the nearest point of higher elevation. For example, a big, massive rock next to the main summit of a mountain is not considered a summit. Summits near a higher peak, with some prominence or isolation, but not reaching a certain cutoff value for the quantities, are often considered subsummits (or subpeaks) of the higher peak, and are considered part of the same mountain. A pyramidal peak is an exaggerated form produced by ice erosion of a mountain top. Summit may also refer to the highest point alon (en) Szczyt – w ścisłym znaczeniu to najwyższy punkt wypukłej formy terenu: góry, grzbietu, grani, wzgórza, wydmy itp. Powszechnie jednak stosuje się określenie „szczyt” jako synonim całej góry, zwłaszcza o dużej wysokości względnej i stromych stokach. (pl) Um cume é, em termos de topografia, o ponto de uma superfície que é mais elevado em altitude que todos os pontos imediatamente adjacentes a ele. Matematicamente, é o ponto mais elevado de um terreno. Os termos cimo, cimeira, cúmulo, cúpula, topo, ápice, apogeu, auge, clímax, pináculo, píncaro ou pico são seus sinônimos. Os cumes próximos a outro mais alto, com menor proeminência ou isolados, que não alcançam determinado valor limite, normalmente são considerados subpicos do pico principal e, portanto, parte da mesma montanha. (pt) |
