Taraxippus (original) (raw)
Dans la mythologie grecque, Taraxippos ou Taraxippus (du grec taraxis, « confusion » et hippos, « cheval ») est un fantôme qui terrifiait les chevaux lors des courses hippiques provoquant souvent des accidents. Les chevaux, lorsqu'ils le voyaient devenaient peureux et effrayés. Le mythe a plusieurs origines.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | Taraxip (en grec antic: Ταράξιππος, 'el que torba els cavalls') era, segons la mitologia grega, un geni o un dimoni que estava a l'hipòdrom d'Olímpia i espantava els cavalls que prenien part en les curses, vora d'un giravolt on hi havia un altar. S'expliquen diverses tradicions sobre aquest geni. Es deia que era l'ànima en pena de l'heroi Isquen, sacrificat a Olímpia per posar fi a una carestia, o la d'Oleni, un auriga molt famós, o també la de Dameó, fill de Fliünt, que havia participat en l'expedició d'Hèracles contra Augias i havia mort a mans de Ctèat, al mateix temps que el seu cavall. Tant l'amo com l'animal haurien estat enterrats en aquell lloc. També es deia que el que pertorbava els cavalls era Alcàtous, fill de Portàon, mort a mans d'Enòmau quan intentava aconseguir la mà d'Hipodàmia. Aquest geni es relacionava amb la llegenda d'Enòmau de dues maneres: o bé Pèlops havia enterrat en aquell indret un "encanteri" que li havia facilitat un egipci, destinat a espantar els cavalls d'Enòmau i que li va servir per guanyar la cursa, o bé el mateix Pèlops havia estat sepultat a l'hipòdrom d'Olimpia i així seguia pertorbant les curses, com en el seu temps havia fet amb la del seu futur sogre. Una tradició més recent, deia que en realitat, en aquell lloc hi havia crescut un llorer, i que la seva ombra i el seu brancatge mogut pel vent era suficient per espantar els cavalls. A l'hipòdrom de Corint hi havia un altre Taraxip. Era l'ànima de l'heroi Glauc, fill de Sísif, que havia mort devorat pels seus cavalls. (ca) Ο Ταράξιππος ή Τάραξος στην ηλειακή εκδοχή του μύθου, αναφέρεται ως γιος του Πηνειού και της Κρέουσας, "ον της ταραχής, του θορύβου και του φόβου" Ο Οβίδιος, προκειμένου να στηρίξει τη γνώμη του οτι οι ποταμοί γνώρισαν μόνοι τους τι είναι έρωτας, αναφέρει παραδείγματα ερώτων ποταμών και μεταξύ αυτών και του Πηνειού με την Κρέουσα. Ο Πηνειός απ' το γάμο του με την Τήθυ, κόρη του Ωκεανού, γέννησαν τον Αντ - ρέα "ον της κατανόησης, της λογικής, της τόλμης". Μυθολογικήερμηνεία του Αντ-ρεύς είναι, ο ικανός να στέκεται απέναντι στ' ανυπέρβλητα. Ομύθος θέλει τους δυό γιούς του Πηνειού να παλεύουν για το πιός θα επικρατήσει. Η μάχη έγινε μέσα στον Πηνειό, και με τη βοήθεια του Ερμή, νικητής ανεδείχθει ο Αντρεύς. Ίδρυσε την Ανρηΐδα (Αντραβίδα) και της χάρισε τον ίππο. Ο Ταράξιππος ( πληθ: Ταράξιπποι ) σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ήταν δαίμονας που εντοπιζόταν κυρίως στην Ολυμπία και στον Ισθμό και ενέδρευε στους και ειδικά στη σφενδόνη αυτών, στις καμπές, όπου τ΄ άρματα έκαναν στροφή. Πίστευαν οι αρχαίοι πως στους αγώνες ακριβώς στη κρίσιμη στιγμή της στροφής παρουσιαζόταν αιφνίδια ο Ταράξιππος, η εμφάνιση του οποίου, αν και αόρατη στους αρματοδρόμους, προκαλούσε το τρόμο των αλόγων με συνέπεια τη συντριβή των αρμάτων και τον όλεθρο των αγωνιζομένων. Για τον λόγο αυτό οι αρχαίοι ίδρυαν βωμούς από αναχώματα στα σημεία εκείνα των ιπποδρόμων προς τιμή του Ταράξιππου ενώ οι ηνίοχοι τελούσαν ειδικές θυσίες προς τιμήν του Ταράξιππου ζητώντας την επιείκειά του. Κατά τον περιηγητή Παυσανία, ο Ταράξιππος αποτελούσε επίθετο και όχι μια ενιαία οντότητα. Ο πιο διαβόητος από τους δαίμονες με αυτή την ονομασία, φέρεται κατά τον Παυσανία, ο Ταράξιππος της Ολυμπίας παρεχομένου δὲ τοῦ ἱπποδρόμου παρήκουσαν ἐς πλέον τὴν ἑτέραν τῶν πλευρῶν, ἔστιν ἐπὶ τῆς μείζονος πλευρᾶς, οὔσης χώματος, κατὰ τὴν διέξοδον τὴν διὰ τοῦ χώματος τὸ τῶν ἵππων δεῖμα ὁ Ταράξιππος. σχῆμα μὲν βωμοῦ περιφεροῦς ἐστι, παραθέοντας δὲ κατὰ τοῦτο τοὺς ἵππους φόβος τε αὐτίκα ἰσχυρὸς ἀπ' οὐδεμιᾶς προφάσεως φανερᾶς καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου λαμβάνει ταραχή, τά τε δὴ ἅρματα καταγνύουσιν ὡς ἐπίπαν καὶ οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται: καὶ τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι καὶ γενέσθαι σφίσιν ἵλεων εὔχονται τὸν Ταράξιππον. Απόδοση στα νέα ελληνικά: του ιπποδρόμου η μια πλευρά είναι μακρύτερη από την άλλη, και στην μακρύτερη πλευρά, που είναι ένα ανάχωμα, βρίσκεται κατά την διέξοδο του αναχώματος ο τρόμος των αλόγων, ο Ταράξιππος. Έχει το σχήμα ενός στρογγυλού βωμού, κοιτάζοντας προς αυτόν τα άλογα φόβος τα πιάνει ισχυρός και ξαφνικός χωρίς προφανή λόγο και από τον φόβο έρχεται μια ταραχή, και τα άρματα ως επί το πλείστον συντρίβονται και οι ηνίοχοι τραυματίζονται: ως εκ τούτου οι ηνίοχοι προσφέρουν θυσίες και να είναι ευνοϊκός προς αυτούς προσεύχονται στον Ταράξιππο. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ταράξιππος ήταν το πνεύμα του νεκρού Οινόμαου ενώ σύμφωνα με άλλες εκδοχές συνδεόταν με τον Ωλένιο ή τον Δαμέωνα, γιο του , που βοήθησε τον Ηρακλή στον πόλεμο εναντίον του Αυγεία και των Επειών και σκοτώθηκε μαζί με τα άλογά του από τον , τον γιο του Άκτορα. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις, ο Ταράξιππος συνδεόταν με τη λατρεία των ηρώων ή με τον θεό Ποσειδώνα που σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, λόγω της ιδιότητάς του ως θεός των αλόγων, προκάλεσε το θάνατο του Ιππόλυτου. Στην αρχαία Ολυμπία ως Ταράξιπποι θεωρούνταν τα πνεύματα των αδίκως φονευθέντων κατά τους ιππικούς αγώνες και γενικά όσοι έπεφταν από τους ίππους. Το ίδιο και στον Ισθμό της Κορίνθου όπου Ταράξιππος θεωρούταν το πνεύμα του Γλαύκου του γιου του Σισύφου που είχε σκοτωθεί σε ιππικούς αγώνες. Βέβαια όλοι αυτοί οι μύθοι, κάτω από τη γοητεία της Ελληνικής Μυθολογίας, αναφέρονται στη αρχική παρατήρηση της φυγόκεντρης δύναμης όπου με την κατασκευή των αναχωμάτων (βωμούς) στις στροφές των ιπποδρόμων και της προσοχής αναβατών και ηνιόχων επ΄ αυτών, έπαυαν πλέον τα άρματα να εξέρχονται ή να συγκρούονται μεταξύ τους, προς χάριν πλέον της γνώσης αυτής, (του Ταράξιππου). (el) Taraxippos (altgriechisch Ταράξιππος Taráxippos, von ταράσσειν tarássein, deutsch ‚durcheinanderbringen‘ und ἵππος híppos, deutsch ‚Pferd‘, also „Pferdeschreck“) ist der Name eines Dämons, der dem Volksglauben der griechischen Antike nach die Pferde auf der Rennbahn durchgehen ließ, insbesondere bei den Olympischen und den Isthmischen Spielen. Er verkörperte die Gefahr des Pferderennens. Aufgrund eines Berichts des Pausanias wird die Gottheit mit einem Rundaltar an der östlichen Seite des Hippodroms in Verbindung gebracht, wobei die genaue Lokalisierung des von Pausanias beschriebenen Altars umstritten ist. Laut Pausanias sollen die Pferde beim Passieren dieser Stelle ohne erkennbaren Grund von plötzlicher Angst ergriffen worden sein, sodass häufig Wagenlenker verletzt wurden. Deshalb sollen die Wagenlenker am Altar des Taraxippos Opfer dargebracht haben, um ihn gnädig zu stimmen. Für den Ursprung des Phänomens bietet Pausanias mehrere Erklärungen an: Zum einen wird überliefert, dass ein gewisser Olenios, der ein ausgezeichneter Reiter war, an dieser Stelle begraben worden sein soll. Nach einer anderen Version handelt es sich um das Grab des Dameon, eines Sohnes des Phlios, der an Herakles’ Feldzug gegen die Eleier teilgenommen hatte, dabei von Kteatos, dem Sohn des Aktor, getötet und zusammen mit seinem Pferd dort bestattet wurde. Einer weiteren Überlieferung zufolge ließ Pelops an dieser Stelle ein Ehrenmal für den von ihm ermordeten Wagenlenker Myrtilos errichten, um dessen Geist zu besänftigen. Auch der Wagenlenker Alkathoos, Sohn des Porthaon, wird mit Taraxippos in Verbindung gebracht: Er soll, nachdem er dem König Oinomaos im Wagenrennen unterlegen war und von diesem getötet wurde, aus Missgunst die Pferde anderer Wagenlenker erschrecken. Pausanias gibt außerdem eine ägyptische Überlieferung wieder, nach der Pelops dort einen magischen Gegenstand vergraben haben soll, der schon die Pferde des Oinomaos und die aller Wagenlenker nach ihm in Angst versetzt habe. Mitunter wird Taraxippos auch als Beiname des Poseidon verwendet. Auch an anderen bekannten Rennbahnen im antiken Griechenland soll es ähnliche Phänomene gegeben haben: Bei den Isthmischen Spielen soll Glaukos, der Sohn des Sisyphos, der von seinen eigenen Rennpferden getötet wurde, an der Rennbahn die Pferde verunsichern; in Nemea soll sich oberhalb des Wendepunktes der Rennbahn der Nemeen ein roter Felsen befunden haben, vor dem sich Pferde häufig erschreckten. Beide Phänomene schätzt Pausanias aber als weniger gefährlich ein als den Taraxippos in Olympia. Bei seiner Beschreibung Delphis weist Pausanias ausdrücklich darauf hin, dass es an der dortigen Rennbahn, obwohl auch dort gelegentlich Wagenlenker verletzt würden, keinen Taraxippos gebe. (de) Taraxipo, Taráxipo o Taraxippo (en griego: Ταράξιππος, Taráxippos, "excitador de caballos" o "el que asusta a los caballos" y plural: Taráxippoi; en latín, equorum conturbator), en la mitología griega, era una presencia, identificada de muy diversas maneras como un fantasma, daimon o lugar peligroso, que se considera asustaba a los caballos en los hipódromos en toda Grecia. Algunos taraxippoi fueron asociados a cultos de héroes griegos o con el dios Poseidón en su aspecto de dios de los caballos (Poseidón Hipio, en griego antiguo: Ποσειδῶν ῐ̔́πποs) que causó la muerte de Hipólito. Pausanias, la fuente más antigua que ofrece la mayor cantidad de explicaciones, lo considera un epíteto en lugar de una única entidad. (es) Dans la mythologie grecque, Taraxippos ou Taraxippus (du grec taraxis, « confusion » et hippos, « cheval ») est un fantôme qui terrifiait les chevaux lors des courses hippiques provoquant souvent des accidents. Les chevaux, lorsqu'ils le voyaient devenaient peureux et effrayés. Le mythe a plusieurs origines. (fr) In Greek mythology, the Taraxippus (plural: taraxippoi, "horse disturber", Latin equorum conturbator) was a presence, variously identified as a ghost or dangerous site, blamed for frightening horses at hippodromes throughout Greece. Some taraxippoi were associated with the Greek hero cults or with Poseidon in his aspect as a god of horses (Ancient Greek: Ποσειδῶν ῐ̔́πποs) who brought about the death of Hippolytus. Pausanias, the ancient source offering the greatest number of explanations, regards it as an epithet rather than a single entity. (en) Taraksippos (Ταράξιππος „Płoszyciel koni”) – według starożytnych Greków zły duch nawiedzający hipodrom w Olimpii, gdzie płoszył konie uczestników wyścigów, w konsekwencji doprowadzając do katastrof rydwanów. Na wschodniej stronie olimpijskiego hipodromu, za oznaczającym połowę okrążenia słupem, znajdował się poświęcony mu ołtarz. Pochodzenie demona było niejasne, Pauzaniasz (Wędrówka po Helladzie VI,20,15-19) podaje kilka różnych dotyczących go mitów. Miała to być dusza złożonego w ofierze dla zażegnania plagi głodu herosa Ischenosa, słynnego woźnicy Oleniosa lub też Alkatoosa, jednego z zalotników Hippodamei. W nawiedzonym miejscu dopatrywano się także grobu Myrtilosa lub Dameona, uczestnika wyprawy Heraklesa przeciwko Augiaszowi, pochowanego wraz ze swoim koniem. Wiązano je również z Pelopsem, który miał tutaj zakopać otrzymany od pewnego Egipcjanina talizman służący mu do płoszenia koni Ojnomaosa. Zwolennicy bardziej racjonalnego poglądu tłumaczyli złą sławę miejsca rosnącym tam drzewem wawrzynu i paniczną reakcją koni na cień poruszanego przez wiatr listowia. Inny Taraksippos, identyfikowany z duchem Glaukosa, syna Syzyfa, miał nawiedzać hipodrom igrzysk istmijskich. (pl) Тараксипп («Ужас коней») — в древнегреческой мифологии , название круглого жертвенника на более длинной стороне гипподрома в Олимпии. Эта сторона гипподрома являлась искусственной насыпью — пустым погребальным холмом (кенотафом). Тараксиппа считали демоном(призраком), который пугает коней. Одна сторона гипподрома длиннее, чем другая; на этой более длинной стороне, которая является насыпью, на пути по насыпи стоит Тараксипп (Ужас коней). Он имеет вид круглого жертвенника, и когда кони пробегают мимо него, то сильный страх охватывает их без всякой видимой причины, и от этого страха лошади приходят в смятение; колесницы обычно здесь разбиваются и возницы калечатся. И поэтому возницы приносят жертвы и молятся Танаксиппу, чтобы он был к ним милостив. Существовало несколько мифов, связанных с искусственным холмом. Это либо могила Оления, местного уроженца и наездника; либо могила , спутника Геракла; либо кенотаф Миртила; либо могила Эномая; либо могила Алкафоя (сына Порфаона); либо здесь была зарыта некая вещь, полученная Пелопом от Амфиона; либо название связано с прозвищем Посейдона Гиппия (Конного). Ликофрон считает Тараксипп могилой Исхена. На гипподроме в Истме был свой Тараксипп, Главк — сын Сизифа принял смерть от лошадей (его загрызли кобылицы), во время легендарных погребальных игр устроенных аргонавтом Акастом в честь своего отца Пелия. В Немее, в Аргосской области не было героя, который вредил коням, но скала, поднимающаяся у самого поворота ристалища, красного цвета, блестящая, как огонь, внушала страх лошадям: Тараксипп в Олимпии много зловреднее и гораздо больше пугает лошадей. (ru) |
| dbo:wikiPageExternalLink | https://books.google.com/books%3Fid=6jCXsPiRuYcC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0%23v=onepage&q&f=false |
| dbo:wikiPageID | 7666896 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 6304 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 968410647 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Amulet dbr:Myrtilus dbr:Archaic_Greece dbr:Homer dbr:Patroclus dbr:Pausanias_(geographer) dbr:Oenomaus dbr:Circus_(building) dbr:Circus_Maximus dbr:Epithet dbr:Ghost dbr:Greek_mythology dbc:Ancient_Olympia dbr:Consualia dbr:Cleon dbr:Funeral_games dbr:Horse dbc:Greek_ghosts dbr:Glaucus_(son_of_Sisyphus) dbr:Ancient_Rome dbr:Etruscan_civilization dbr:Isthmian_Games dbr:Hector dbr:Hippolytus_(son_of_Theseus) dbr:Argives dbr:Aristophanes dbr:Achilles dbc:Greek_legendary_creatures dbc:Ancient_Greek_religion dbr:Chariot_racing dbc:Horse_behavior dbr:Poseidon dbr:Greek_hero_cult dbr:Iliad dbr:Olympia,_Greece dbr:Hippodrome dbr:Nemean_Games dbr:The_Knights dbr:Giants_(Greek_mythology) dbr:Hippodamia dbr:Ischenus |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Lang-grc dbt:Quote |
| dcterms:subject | dbc:Ancient_Olympia dbc:Greek_ghosts dbc:Greek_legendary_creatures dbc:Ancient_Greek_religion dbc:Horse_behavior |
| gold:hypernym | dbr:Presence |
| rdf:type | yago:Ability105616246 yago:Abstraction100002137 yago:Apparition105897553 yago:Appearance105939432 yago:Cognition100023271 yago:Content105809192 yago:Creativity105624700 yago:Ghost105898171 yago:Illusion105939636 yago:ImaginaryBeing109483738 yago:Imagination105625465 yago:LegendaryCreature109487022 yago:Monster109491966 yago:MythicalBeing109484664 yago:MythicalMonster109492123 yago:PsychologicalFeature100023100 yago:Representation105926676 yago:WikicatGreekGhosts yago:WikicatGreekLegendaryCreatures dbo:Disease |
| rdfs:comment | Dans la mythologie grecque, Taraxippos ou Taraxippus (du grec taraxis, « confusion » et hippos, « cheval ») est un fantôme qui terrifiait les chevaux lors des courses hippiques provoquant souvent des accidents. Les chevaux, lorsqu'ils le voyaient devenaient peureux et effrayés. Le mythe a plusieurs origines. (fr) In Greek mythology, the Taraxippus (plural: taraxippoi, "horse disturber", Latin equorum conturbator) was a presence, variously identified as a ghost or dangerous site, blamed for frightening horses at hippodromes throughout Greece. Some taraxippoi were associated with the Greek hero cults or with Poseidon in his aspect as a god of horses (Ancient Greek: Ποσειδῶν ῐ̔́πποs) who brought about the death of Hippolytus. Pausanias, the ancient source offering the greatest number of explanations, regards it as an epithet rather than a single entity. (en) Taraxip (en grec antic: Ταράξιππος, 'el que torba els cavalls') era, segons la mitologia grega, un geni o un dimoni que estava a l'hipòdrom d'Olímpia i espantava els cavalls que prenien part en les curses, vora d'un giravolt on hi havia un altar. A l'hipòdrom de Corint hi havia un altre Taraxip. Era l'ànima de l'heroi Glauc, fill de Sísif, que havia mort devorat pels seus cavalls. (ca) Ο Ταράξιππος ή Τάραξος στην ηλειακή εκδοχή του μύθου, αναφέρεται ως γιος του Πηνειού και της Κρέουσας, "ον της ταραχής, του θορύβου και του φόβου" Ο Οβίδιος, προκειμένου να στηρίξει τη γνώμη του οτι οι ποταμοί γνώρισαν μόνοι τους τι είναι έρωτας, αναφέρει παραδείγματα ερώτων ποταμών και μεταξύ αυτών και του Πηνειού με την Κρέουσα. Ο Πηνειός απ' το γάμο του με την Τήθυ, κόρη του Ωκεανού, γέννησαν τον Αντ - ρέα "ον της κατανόησης, της λογικής, της τόλμης". Μυθολογικήερμηνεία του Αντ-ρεύς είναι, ο ικανός να στέκεται απέναντι στ' ανυπέρβλητα. Ομύθος θέλει τους δυό γιούς του Πηνειού να παλεύουν για το πιός θα επικρατήσει. Η μάχη έγινε μέσα στον Πηνειό, και με τη βοήθεια του Ερμή, νικητής ανεδείχθει ο Αντρεύς. Ίδρυσε την Ανρηΐδα (Αντραβίδα) και της χάρισε τον ίππο. Ο Ταράξιππος ( πληθ: Ταράξιππο (el) Taraxippos (altgriechisch Ταράξιππος Taráxippos, von ταράσσειν tarássein, deutsch ‚durcheinanderbringen‘ und ἵππος híppos, deutsch ‚Pferd‘, also „Pferdeschreck“) ist der Name eines Dämons, der dem Volksglauben der griechischen Antike nach die Pferde auf der Rennbahn durchgehen ließ, insbesondere bei den Olympischen und den Isthmischen Spielen. Er verkörperte die Gefahr des Pferderennens. Mitunter wird Taraxippos auch als Beiname des Poseidon verwendet. (de) Taraxipo, Taráxipo o Taraxippo (en griego: Ταράξιππος, Taráxippos, "excitador de caballos" o "el que asusta a los caballos" y plural: Taráxippoi; en latín, equorum conturbator), en la mitología griega, era una presencia, identificada de muy diversas maneras como un fantasma, daimon o lugar peligroso, que se considera asustaba a los caballos en los hipódromos en toda Grecia. (es) Taraksippos (Ταράξιππος „Płoszyciel koni”) – według starożytnych Greków zły duch nawiedzający hipodrom w Olimpii, gdzie płoszył konie uczestników wyścigów, w konsekwencji doprowadzając do katastrof rydwanów. Inny Taraksippos, identyfikowany z duchem Glaukosa, syna Syzyfa, miał nawiedzać hipodrom igrzysk istmijskich. (pl) Тараксипп («Ужас коней») — в древнегреческой мифологии , название круглого жертвенника на более длинной стороне гипподрома в Олимпии. Эта сторона гипподрома являлась искусственной насыпью — пустым погребальным холмом (кенотафом). Тараксиппа считали демоном(призраком), который пугает коней. На гипподроме в Истме был свой Тараксипп, Главк — сын Сизифа принял смерть от лошадей (его загрызли кобылицы), во время легендарных погребальных игр устроенных аргонавтом Акастом в честь своего отца Пелия. (ru) |
| rdfs:label | Taraxip (ca) Taraxippos (de) Ταράξιππος (el) Taraxipo (es) Taraxippos (fr) Taraksippos (pl) Taraxippus (en) Тараксипп (ru) |
| owl:sameAs | freebase:Taraxippus yago-res:Taraxippus wikidata:Taraxippus dbpedia-ca:Taraxippus dbpedia-de:Taraxippus dbpedia-el:Taraxippus dbpedia-es:Taraxippus dbpedia-fr:Taraxippus dbpedia-la:Taraxippus dbpedia-pl:Taraxippus dbpedia-ru:Taraxippus https://global.dbpedia.org/id/4vYeS |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Taraxippus?oldid=968410647&ns=0 |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Taraxippus |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Myrtilus dbr:Index_of_ancient_Greece-related_articles dbr:Oenomaus dbr:Glaucus_(son_of_Sisyphus) dbr:October_Horse dbr:List_of_Greek_mythological_creatures dbr:Chariot_racing dbr:Hippodrome |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Taraxippus |