Wei Shou (original) (raw)
Wei Shou (Hanzi: 魏收; Pinyin: Wèi Shōu) (506–572) lahir di Xingtai, Hebei, adalah seorang penulis Tiongkok. Dia menulis Kitab Wei pada 554, sebuah teks sejarah Tiongkok yang penting.
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | Wei Shou (Hanzi: 魏收; Pinyin: Wèi Shōu) (506–572) lahir di Xingtai, Hebei, adalah seorang penulis Tiongkok. Dia menulis Kitab Wei pada 554, sebuah teks sejarah Tiongkok yang penting. (in) Wei Shou (魏收, wèi shōu, né vers 506 Xingtai, actuelle province de Hebei, mort en 572) est un historien et écrivain chinois ayant compilé le « Livre des Wei » (魏书 / 魏書, wèi shū) entre 551 et 554. (fr) Wei Shou (Chinese: 魏收; pinyin: Wèi Shōu) (506–572), courtesy name Boqi (伯起), was a Chinese author born in Quyang County in Julu Commandery (today Xingtai, Hebei). He wrote the Book of Wei, composed in 554, an important Chinese historical text. (en) 魏 収(ぎ しゅう、506年(正始3年) - 572年(武平3年))は、北斉の文人・学者。字は伯起。諡は文貞。本貫は鉅鹿郡下曲陽県。父は魏子建。子は魏仁表。北魏の正史『魏書』の撰者で、太学博士。 (ja) Wei Shou (506–572) was een Chinees historicus in dienst van de Noordelijke Wei (386–534), Oostelijke Wei (534 – 550) en Noordelijke Qi-dynastie (550 – 577). Hij was de samensteller van het Boek van de Wei, een van de boeken uit de Vierentwintig Geschiedenissen, de verzameling officiële geschiedenissen van Chinese keizerlijke dynastieën. (nl) Вэй Шоу (кит. трад. 魏收); Синтай, 506—572) — китайский историк, сановник в правление династии Северная Ци. В 551—554 годы по приказу императора династии Вэнь Сюань-ди составил историческую хронику династий Северная Вэй (386—535) и Восточная Вэй (534—550) в Китае, называемую Книга Вэй, которая входит в число 24 книг Династийных историй императорского Китая. Биографические сведения о Вэй Шоу содержатся в династийных историях: Книга Вэй, 104, , и . Кроме того, Вэй Шоу написал автобиографию, которая не сохранилась. Сразу после составления история подверглась критике за избирательный подход в описании предков союзников и врагов автора, который либо игнорировал последних, либо описывал только неблаговидные их поступки (книгу часто характеризовали как Книгу Мерзостей (кит. трад. 穢書, упр. 穢书, похожее звучание). По мнению многих сановников, обработка ранних записей была произведена небрежно и поверхностно, с большим числом ошибок и неточностей. Из-за множественных доносов чиновников, посчитавших себя оскорблёнными, Вэй Шоу был вынужден дважды переделывать историю. (ru) Wei Shou, imię publiczne Boqi, chiń. trad. 伯起, (ur. 506, lub 507, 502 - zm. 572) – chiński uczony i urzędnik związany ze Wschodnią dynastią Wei i , znany przede wszystkim jako autor Księgi Wei. Urodził się w Xiaquayang w komanderii Julu (na zachód od dzisiejszego miasta w prowincji Hebei). Był synem Wei Zijiana, znaczącego dowódcy Północnej dynastii Wei. W trakcie swoich młodych lat towarzyszył swojemu ojcu w nadgranicznych wyprawach i rozważał nawet karierę wojskową. Jednak już w wieku 15 lat posiadał znaczącą wiedzę i potrafił tworzyć literackie kompozycje, tak że ostatecznie całkowicie poświęcił się nauce. W wieku 21 lat został mianowany profesorem narodowego uniwersytetu, by niedługo później za rekomendacją ministra personelu, , zostać sekretarzem w Ministerstwie Edukacji. W roku 531 cesarz (531 - 532), szukając osób do swojej osobistej świty, poddał Wei Shou próbie, każąc mu skopiować Traktat o ofiarach feng i shan, stanowiący część Zapisków historyka. Wei Shou dokonał tego w zawrotnym tempie, przy czym bardzo niewiele z tysiąca znaków wymagało późniejszej poprawy. Będąc pod wrażeniem jego umiejętności pisarskich Jiemin podniósł jego urzędniczą rangę i ustanowił go nadzorcą nad procesem sporządzania cesarskich dzienników i kompilowania dynastycznej historii. Oprócz tego Wei Shou jednocześnie sprawował stanowisko zastępcy szefa Sekretariatu, pomimo tego że miał wówczas jedynie 26 lat. Po upadku Jiemina Wei Shou znalazł się w świcie Yuan Zana, księcia Guangping i bratanka cesarza (532 - 534). Kiedy jednak cesarz wszedł konflikt z potężnym ministrem Wei Shou wycofał się z dworu pod pretekstem choroby, nie chcąc brać udziału w tych niebezpiecznych politycznych zmaganiach. Pomimo to w roku 539 Wei Shou wraz z Wang Xinem odbyli w imieniu Wschodniej dynastii Wei misję dyplomatyczną na dworze Liang. Cesarz Wu (502 - 549) i jego dworzanie mieli być pod wielkim wrażeniem osobowości Wei Shou. W następnym roku został on przydzielony do sztabu Gao Huana rezydującego w Jinyangu (dzis. Taiyuan). Miał być jednak niezadowolony ze swojej pracy jako właściwie pisarza i poprosił o przydzielenie mu zadania skompilowania historii Wei, co też się stało. W roku 544 otrzymał kolejną urzędniczą rangę i rozpoczął służbę jako zastępca szefa Sekretariatu. Po śmierci Gao Huana w roku 547 faktyczne rządy w Wei przejął jego syn , który nakazał Wei Shou sporządzenie ponad 50 proklamacji. Kiedy ten dokonał tego w jeden dzień Gao Cheng był pod takim wrażeniem, że ogłosił iż Wei Shou góruje zarówno nad jak i , dwoma najbardziej poważanymi pisarzami dworu Wei (ta trójka była znana pod kolektywnym mianem „trzech talentów z Północy”). Kiedy Gao Cheng zmarł w roku 549, jego następca Gao Yang (przyszły cesarz (550 - 559) wyznaczył Wei Shou, i , by przejęli krytyczne sprawy państwa. Gdy Gao Yang rok później ogłosił się cesarzem, to Wei Shou skomponował edykty i dekrety upoważniające go do akceptacji abdykacji cesarza (534 - 550). Gao Yang mianował Wei Shou szefem sekretariatu i ponadto ustanowił go nadzorcą nad procesem redakcji urzędowych dokumentów. W roku 551 Wei Shou oficjalnie powierzono zadanie skomponowania historii dynastii Wei. Przedstawił on ukończoną Księgę Wei w roku 554. Jeszcze w tym samym roku został mianowany regionalnym inspektorem Liangzhou (dzis. Kaifeng), zaś trzy lata później młodszym wychowawcą następcy tronu i nadzorcą nad procesem sporządzania historii . Brał także udział w sporządzeniu kodeksu prawa Qi. W roku 559 Gao Yang nadał mu honorowy tytuł „Niezrównany w Honorze”. W roku 560 otrzymał kolejne urzędnicze rangi, sługi pałacu i prawego mistrza doskonałej szczęśliwości. Została mu także przydzielona pozycja prawego zastępcy szefa ministerstwa stanu. W roku 563 Li Gongtong został skazany na śmierć za wspieranie rebelii . Jego matka fałszywie zawyżyła swój wiek, by uniknąć kary. Była ona młodszą siostrą żony Wei Shou i ten pomógł jej w ukryciu prawdziwego wieku, o co jednak został oskarżony przez księcia Pengcheng, Gao You. Za karę Wei Shou został usunięty z oficjalnego rejestru urzędników. Jednak już rok później mianowano go namiestnikiem Qingdu (na południowy zachód od dzisiejszego w Hebei), zaś w roku 565 został lewym wielkim mistrzem doskonałej szczęśliwości. W latach 566 - 567 był pełniącym obowiązki regionalnego inspektora Qizhou (dzis. Jinan). W roku 567 powrócił na dwór cesarski z tytułem komandora. Jednocześnie działał jako nadzorca sekretariatu aż do roku 569, kiedy został ponownie mianowany prawym zastępcą szefa ministerstwa stanu. W roku 572 brał udział w sporządzaniu kompilacji Xiuwen yulan (修文御覽). W tym samym roku zmarł w wieku sześćdziesięciu sześciu lat. Wei Shou miał opinię człowieka powierzchownego, rozwiązłego i apodyktycznego i ta ocena jego charakteru rzutowała na opinię współczesnych o jego twórczości. W roku 548 Wei Shou obraził posła Liang i za karę wtrącił go na kilka dni do więzienia. Pierwsza redakcja Księgi Wei spotkała się z zarzutami ponad stu osób wytykających jej różne nieścisłości, najczęściej polegające na tym, że stanowiska zajmowane przez ich przodków miały zostać niewłaściwie podane lub nie wymieniono ich w ogóle (co było kluczową kwestią dla pozycji danego rodu). Cesarz Wenxuan zarządził publiczne wysłuchanie, jednak Wei Shou jeszcze pogorszył swoją sytuację, gdy w jego trakcie stracił panowanie nad sobą. Pomimo to jego pozycja na dworze była wówczas tak silna, iż tym razem nie tylko nic mu się nie stało, ale to wielu jego oskarżycieli zostało wychłostanych, a kilku nawet stracono. Poziom niechęci wielu współczesnych do Wei Shou oddaje słynna anegdota, zgodnie z którą przekazał on kopię swojej twórczości Xu Lingowi, by ten rozpowszechnił ją na Południu. Ten jednak kiedy osiągnął Jangcy wrzucił cały zbiór do rzeki. Kiedy później pytano go o to Xu miał odpowiadać, iż: „Wyświadczyłem Panu Wei przysługę ukrywając jego nieudolność”. Powszechnie uważano, iż w swojej twórczości Wei Shou jest zbyt zależny od prozaika z Południa, tworzącego w poprzednim stuleciu, . Pewnego razu miał nawet powiedzieć, iż: „Styl Ren Fanga z Południa jest u swych podstaw surowy. Wei Shou nie tylko go naśladuje, ale w znacznym stopniu plagiatuje”. Wei Shou miał pozostawić po sobie kolekcję pism w siedemdziesięciu zwojach (juan), zaginęła ona jednak w okresie Song. Późniejsze zbiory jego twórczości są rekonstrukcjami z epoki Ming. zebrał piętnaście jego utworów prozatorskich w swoim Quan shangdu Sandai Qin Han Liuchao wen, zaś Han Wei Jin Nanbeichao shi zawiera czternaście wierszy Wei Shou, które są przeważnie w stylu pałacowym. Wei Shou był szczególnie dumny ze swoich fu, który to gatunek uważał za prawdziwy sprawdzian pisarskich zdolności. Żadne jego fu nie przetrwało jednak do naszych czasów. Za życia Wei Shou był znany przede wszystkim ze swoich pism sporządzonych w cesarskiej służbie na dworze Wschodniego Wei i Północnego Qi. Według jego biografii z począwszy od roku 544 Wei Shou komponował wszystkie istotne państwowe dekrety i pisma powstające w dowództwach wojskowych. Kiedy tylko zachodziła nagła potrzeba Wei sporządzał pismo momentalnie po otrzymaniu polecenia. Współcześnie Wei Shou jest najbardziej znany z Księgi Wei, która została zaliczona do oficjalnego zbioru Dwudziestu czterech historii. Innym często podziwianym dziełem prozatorskim Wei Shou są Pisma do poduszki (枕中篇), napisane przez niego w późnym wieku jako upomnienia dla młodszych członków rodziny. (pl) Вей Шоу (кит. 魏収, Wèi Shōu; 506 — 572) — китайський чиновник, вчений, історик з династії Північна Ці. Походив з території сучасного міста Шінтай в провінції Хебей. Син військовика Вей Цзіцзяна. Служив при дворі вейського імператора Юана Гуна та ціських імператорів. Головний упорядник «Книги Вей», офіційної історії династії Північна Вей. (uk) 魏收(507年-572年),字伯起,小字佛助,巨鹿郡下曲阳县(今河北省晋州市)人,北齐史学家、文学家。 (zh) |
dbo:wikiPageExternalLink | http://www.wordpedia.com/search/Content.asp%3FID=64957 |
dbo:wikiPageID | 2176709 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 887 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1048311257 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Encyclopedia_of_China dbr:Book_of_Wei dbc:Historians_from_Hebei dbc:Northern_Wei_historians dbc:6th-century_Chinese_writers dbr:Chinese_people dbr:Twenty-Four_Histories dbc:506_births dbc:6th-century_Chinese_historians dbc:Northern_Qi_historians dbc:Northern_Qi_politicians dbc:572_deaths dbc:Northern_Wei_politicians dbc:Politicians_from_Xingtai dbr:Xingtai |
dbp:c | 魏收 (en) |
dbp:p | Wèi Shōu (en) |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:China-historian-stub dbt:Authority_control dbt:Short_description dbt:Zh |
dcterms:subject | dbc:Historians_from_Hebei dbc:Northern_Wei_historians dbc:6th-century_Chinese_writers dbc:506_births dbc:6th-century_Chinese_historians dbc:Northern_Qi_historians dbc:Northern_Qi_politicians dbc:572_deaths dbc:Northern_Wei_politicians dbc:Politicians_from_Xingtai |
gold:hypernym | dbr:Author |
schema:sameAs | http://viaf.org/viaf/67859751 |
rdf:type | owl:Thing dbo:Person yago:WikicatWritersFromHebei yago:WikicatNorthernQiHistorians yago:WikicatNorthernQiPoliticians yago:WikicatNorthernWeiHistorians yago:WikicatNorthernWeiPoliticians yago:CausalAgent100007347 yago:Communicator109610660 yago:Historian110177150 yago:Intellectual109621545 yago:Leader109623038 yago:LivingThing100004258 yago:Object100002684 yago:Organism100004475 yago:Person100007846 yago:PhysicalEntity100001930 yago:Politician110450303 yago:Writer110794014 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:Scholar110557854 yago:Whole100003553 yago:Wikicat6th-centuryHistorians yago:WikicatPeopleFromXingtai yago:WikicatPoliticiansFromHebei |
rdfs:comment | Wei Shou (Hanzi: 魏收; Pinyin: Wèi Shōu) (506–572) lahir di Xingtai, Hebei, adalah seorang penulis Tiongkok. Dia menulis Kitab Wei pada 554, sebuah teks sejarah Tiongkok yang penting. (in) Wei Shou (魏收, wèi shōu, né vers 506 Xingtai, actuelle province de Hebei, mort en 572) est un historien et écrivain chinois ayant compilé le « Livre des Wei » (魏书 / 魏書, wèi shū) entre 551 et 554. (fr) Wei Shou (Chinese: 魏收; pinyin: Wèi Shōu) (506–572), courtesy name Boqi (伯起), was a Chinese author born in Quyang County in Julu Commandery (today Xingtai, Hebei). He wrote the Book of Wei, composed in 554, an important Chinese historical text. (en) 魏 収(ぎ しゅう、506年(正始3年) - 572年(武平3年))は、北斉の文人・学者。字は伯起。諡は文貞。本貫は鉅鹿郡下曲陽県。父は魏子建。子は魏仁表。北魏の正史『魏書』の撰者で、太学博士。 (ja) Wei Shou (506–572) was een Chinees historicus in dienst van de Noordelijke Wei (386–534), Oostelijke Wei (534 – 550) en Noordelijke Qi-dynastie (550 – 577). Hij was de samensteller van het Boek van de Wei, een van de boeken uit de Vierentwintig Geschiedenissen, de verzameling officiële geschiedenissen van Chinese keizerlijke dynastieën. (nl) Вей Шоу (кит. 魏収, Wèi Shōu; 506 — 572) — китайський чиновник, вчений, історик з династії Північна Ці. Походив з території сучасного міста Шінтай в провінції Хебей. Син військовика Вей Цзіцзяна. Служив при дворі вейського імператора Юана Гуна та ціських імператорів. Головний упорядник «Книги Вей», офіційної історії династії Північна Вей. (uk) 魏收(507年-572年),字伯起,小字佛助,巨鹿郡下曲阳县(今河北省晋州市)人,北齐史学家、文学家。 (zh) Wei Shou, imię publiczne Boqi, chiń. trad. 伯起, (ur. 506, lub 507, 502 - zm. 572) – chiński uczony i urzędnik związany ze Wschodnią dynastią Wei i , znany przede wszystkim jako autor Księgi Wei. Urodził się w Xiaquayang w komanderii Julu (na zachód od dzisiejszego miasta w prowincji Hebei). Był synem Wei Zijiana, znaczącego dowódcy Północnej dynastii Wei. W trakcie swoich młodych lat towarzyszył swojemu ojcu w nadgranicznych wyprawach i rozważał nawet karierę wojskową. Jednak już w wieku 15 lat posiadał znaczącą wiedzę i potrafił tworzyć literackie kompozycje, tak że ostatecznie całkowicie poświęcił się nauce. W wieku 21 lat został mianowany profesorem narodowego uniwersytetu, by niedługo później za rekomendacją ministra personelu, , zostać sekretarzem w Ministerstwie Edukacji. W roku 531 (pl) Вэй Шоу (кит. трад. 魏收); Синтай, 506—572) — китайский историк, сановник в правление династии Северная Ци. В 551—554 годы по приказу императора династии Вэнь Сюань-ди составил историческую хронику династий Северная Вэй (386—535) и Восточная Вэй (534—550) в Китае, называемую Книга Вэй, которая входит в число 24 книг Династийных историй императорского Китая. Биографические сведения о Вэй Шоу содержатся в династийных историях: Книга Вэй, 104, , и . Кроме того, Вэй Шоу написал автобиографию, которая не сохранилась. (ru) |
rdfs:label | Wei Shou (in) Wei Shou (fr) 魏収 (ja) Wei Shou (nl) Wei Shou (pl) Вэй Шоу (ru) Wei Shou (en) Вей Шоу (uk) 魏收 (zh) |
owl:sameAs | freebase:Wei Shou http://viaf.org/viaf/67859751 yago-res:Wei Shou http://d-nb.info/gnd/1036125807 wikidata:Wei Shou http://data.bibliotheken.nl/id/thes/p18889117X http://arz.dbpedia.org/resource/وى_شو dbpedia-fr:Wei Shou dbpedia-id:Wei Shou dbpedia-ja:Wei Shou dbpedia-nl:Wei Shou dbpedia-no:Wei Shou dbpedia-pl:Wei Shou dbpedia-ru:Wei Shou dbpedia-sh:Wei Shou dbpedia-uk:Wei Shou dbpedia-vi:Wei Shou dbpedia-zh:Wei Shou https://global.dbpedia.org/id/2UWdj |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Wei_Shou?oldid=1048311257&ns=0 |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Wei_Shou |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:魏收 |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:List_of_authors_by_name:_W dbr:Book_of_Northern_Qi dbr:Book_of_Wei dbr:Red_hair dbr:Li_Delin dbr:Erzhu_Rong dbr:Timeline_of_Chinese_texts dbr:Emperor_Wen_of_Western_Wei dbr:Emperor_Wenxuan_of_Northern_Qi dbr:Li_Hui_(Northern_Qi) dbr:Empress_Dowager_Qi dbr:Murong_Xiang dbr:506 dbr:554 dbr:572 dbr:Twenty-Four_Histories dbr:Duan_Liao dbr:Linghu_Defen dbr:List_of_Chinese_writers dbr:Family_tree_of_Sima_Yi dbr:Northern_and_Southern_dynasties dbr:Dingling dbr:Guo_Huai dbr:Chinese_classics dbr:Ji_Sang dbr:Yuan_Ye_(emperor) dbr:Change_of_Xianbei_names_to_Han_names dbr:Yang_Maosou dbr:Liu_Yuan_(Han_Zhao) dbr:Son_of_Tuoba_Pugen dbr:Yuwen_Yidougui dbr:魏收 dbr:Tuoba_Hena dbr:Tufa_Shujineng |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Wei_Shou |