Λογοτέχνες – Ιστορικοί – ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (original) (raw)
Posts Tagged ‘Λογοτέχνες – Ιστορικοί’
Βεργιόπουλος Ανδρέας
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτεχνία, Περί εκλεπτύνσεων, Ποίηση, Ποιητής, Πολιτισμός, Φαινομενολογία Αργυρότητος, Ωραιότατοι συνδαιτυμόνες, Vergiopoulos Andreas on 17 Δεκεμβρίου, 2018|Leave a Comment »
Βεργιόπουλος Ανδρέας
Ανδρέας Βεργιόπουλος, φωτογραφία από την παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής «Περί εκλεπτύνσεων», στον Προοδευτικό Σύλλογο Ναυπλίου «Ο Παλαμήδης», Παρασκευή 7-12-2018.
Ο ποιητής και εκπαιδευτικός Ανδρέας Βεργιόπουλος γεννήθηκε στην πόλη του Ναυπλίου το 1959 και έζησε εκεί μέχρι τα 18 του χρόνια, όπου βρέθηκε στην Πάτρα για σπουδές στον τομέα της Φυσικής. Από μικρή ηλικία αγαπούσε την ποίηση και την λογοτεχνία, διάβαζε έργα μεγάλων ελλήνων και ξένων δημιουργών, ενώ ταυτόχρονα έγραφε και τα δικά του ποιήματα. Το 1980, σε ηλικία 23 ετών, φοιτητής ακόμη, εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Δορκάδες». Καθηγητής πια στην μέση εκπαίδευση και με μεταπτυχιακό στην κβαντική φυσική, συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει ποιητικές συλλογές έως και το 2018 όπου και εκδόθηκε η τελευταία, με τίτλο «Περί εκλεπτύνσεων».
Ενδιάμεσα, γράφει άλλες τρείς ποιητικές συλλογές, «…με την οπλή του αλόγου…» το 1991, «Φαινομενολογία Αργυρότητος» το 1997 και «Ωραιότατοι συνδαιτυμόνες» το 2005.
Το 2016 ο Ανδρέας Βεργιόπουλος μας χαρίζει τέσσερα μοναδικά πεζά κείμενα που περιλαμβάνονται στο περιοδικό Το Δέντρο (Τεύχος 210-211, Σεπτέμβριος 2016). Στα κείμενα αυτά όπως και στα ποιήματά του, θα δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο τύπο γραφής διαδοχής εκλεπτυσμένων νοητικών χειρισμών που θα ενσωματωθούν και στην «Περί εκλεπτύνσεων» νέα ποιητική του συλλογή.
Το έργο του
Το έργο του Ανδρέα Βεργιόπουλου χαρακτηρίζεται από άκρατο λυρισμό με έναν εσωστρεφές ρομαντισμό που υποφώσκει σε πολλά από τα ποιήματα του.
Τα πρωτόλεια ποιήματα του που εμπεριέχονται στην συλλογή με τίτλο «Δορκάδες» (1980), τίτλος που δεν σχετίζεται άμεσα με το περιεχόμενο των ποιημάτων μιας και δορκάς, αρχαία ελληνική, δορκάς σημαίνει το ζαρκάδι, έχουν έναν χαρακτήρα πιο ερωτικό και ένα ταπεραμέντο πιο έντονο γεγονός που δικαιολογείται απόλυτα από το νεαρό της ηλικίας του ποιητή και την κοσμοθεωρία του. Η ορμή της ηλικίας, των επιθυμιών και των σκέψεων καταγράφονται μέσα από λέξεις που δημιουργούν εικόνες.
Η δεύτερη συλλογή που ονομάζεται «…με την οπλή του αλόγου…» (1991) είναι μάλλον και η πιο δημοφιλής από το έργο του Ανδρέα Βεργιόπουλου. Εδώ το θέμα που πραγματεύεται είναι καθαρά ο αγώνας της ζωής του ανθρώπου. Από την γέννηση του ο άνθρωπος ξεχύνεται σε μία μάχη επιβίωσης και έρχεται αντιμέτωπος με εμπόδια, συναισθήματα συνθήκες τα οποία καλείται να τα υπερπηδήσει στην κούρσα της ζωής και να βγει νικητής. Το Κιρκάκι, το άλογο που αναφέρεται στο ποίημα είναι όλα αυτά που τελικά πεθαίνουν σε αυτή την κούρσα και ένα από αυτά είναι και ο έρωτας. Συναίσθημα που δεν κρατά για πάντα και όταν ο κύκλος ολοκληρώνεται, έρχεται και ο θάνατος του. Το δημιούργημα αυτό είναι μία καμπή στην γραφή του Ανδρέα Βεργιόπουλου, καθώς μετά από την συγκεκριμένη συλλογή ο λόγος γίνεται πιο δομικός και οι κανόνες στην γραφή του και στη σημασία χαράζονται πιο έντονα και δεν υπάρχουν οι συναισθηματικές εξάρσεις που συναντώνται έως τώρα.
Στη συνέχεια εκδίδεται, το 1997, η «Φαινομενολογία Αργυρότητος», η οποία περιγράφει όλα εκείνα τα στοιχεία που θεωρούνται ασημένια, δηλαδή σημαντικά και έχει ως πρωταγωνιστή το ασημένιο χρώμα. Κύριο λόγο εδώ έχει η νύχτα, καθώς τα περισσότερα ποιήματα μιλούν για αυτήν ή η εικόνα που περιγράφουν είναι ένα βράδυ μεταξύ άλλων βραδιών, όπου το φεγγάρι κάτι έχει να δηλώσει, να δείξει κάτι δηλαδή με το μοναδικό ασημένιο του χρώμα. Τα φαινόμενα της νύχτας είναι φαινόμενα που μας κυριεύουν «_καθώς στην οθόνη του’ ουρανού τ’ αστέρια σπιλώνουν συνειδήσεις_».
Η ποιητική συλλογή «Ωραιότατοι Συνδαιτυμόνες». Ένα έργο μνεία στην φιλία και στις στιγμές της παιδικής ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς που έρχονται στο νου. Μία παρέα τεσσάρων ανδρών μαζεύεται στο Μπούρτζι, το οποίο μπορεί να μην κατονομάζεται αλλά περιγράφεται με την φράση «_επιθαλάσσιο κάστρο_». Το έργο αυτό ξεκινά με μία εισαγωγή που μας φέρνει στο μυαλό την προηγούμενη συλλογή του (Φαινομενολογία Αργυρότητος) και είναι εμφανές ότι όλα τα έργα έχουν μεταξύ τους μία μυστική σύνδεση που ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν είναι νοηματική είναι σίγουρα γλωσσική. Σύμφωνα με τον ποιητή: _«…η σελήνη κατοικούσε εικοσιτέσσερις φορές πλουσιότερη και τρομαχτικά αργυρότερη του λησμονημένου νομίσματος τριάντα δραχμών κοπής ασημιού, τις μορφές των βασιλέων και τους γάμους Δία και Πανδώρας, φιλοξενώντας στις όψεις του_».
Το 2016 ο Ανδρέας Βεργιόπουλος μας χαρίζει τέσσερα μοναδικά πεζά κείμενα που περιλαμβάνονται στο περιοδικό Το Δέντρο. Σε αυτά τα κείμενα όπως και στα ποιήματα του συνεχίζει να μη δίνει τίτλους παρά αριθμούς. Στις ποιητικές συλλογές το κάθε ποίημα αντιστοιχούσε σε έναν λατινικό αριθμό και κατατασσόταν μέσα στον ευρύ τίτλο της εκάστοτε συλλογής. Εδώ, θίγονται θέματα θεμελιακά όπως η μητρική στοργή, η σχέση με τον Θεό, η παιδική αλλά και νεανική ηλικία. Μεταβατικά στάδια της ζωής του ανθρώπου και αξίες καθοριστικές περιγράφονται με γλαφυρότητα και εικόνες που σε μεταφέρουν σε δικές σου αναμνήσεις και σκέψεις με τις οποίες μπορείς να ταυτιστείς.
Στην τελευταία ποιητική του συλλογή που έχει εκδοθεί με τίτλο «Περί εκλεπτύνσεων», 2018, καταθέτει συμβολισμούς μιας νέας δυναμικής συνάρτησης ανάμεσα στον Κόσμο και όλους εμάς τους απλούς ανθρώπους της γειτονιάς. Μιας δυναμικής που παραμένει στο βάθος της μυστική και απροσπέλαστη στην απλή λογική. Για να την καταλάβει κανείς χρειάζεται να ασκηθεί στην κατανυκτική της ανάγνωση, να την προσεγγίσει με την ψυχή και να καταθέτει από το υστέρημά του σε κοινό σκοπό μαζί με όσους φτιάχνουν πανιά για τα μεγάλα ταξίδια της έκστασης.
Πηγές
- Αθανασοπούλου Μαρία, Συνέντευξη με τον ποιητή Ανδρέα Βεργιόπουλο, Ναύπλιο 2017.
- «Αργολικά», Ανδρέας Βεργιόπουλος: η «Περί εκλεπτύνσεων» ποιητική συλλογή, του Γ. Κόνδη.
«Συνομιλίες» με 12 σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης και της επιστήμης από την Αργολίδα
Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Ειδήσεις, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Πολιτισμός, Συνομιλίες, Σχολή Καλών Τεχνών, Τάσος Τσάγκος on 14 Ιουνίου, 2018|Leave a Comment »
«Συνομιλίες» με 12 σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης και της επιστήμης από την Αργολίδα – Κυριακή 17 Ιουνίου 2018, αίθουσα «Λήδα Τασοπούλου», Σχολή Καλών Τεχνών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Ναύπλιο.
Συνομιλίες
Την Κυριακή 17 Ιουνίου και ώρα 11.00- 15.00 και 18.00 – 21.00 στο κτίριο της Σχολής Καλών Τεχνών, στην αίθουσα «Λήδα Τασοπούλου», Βασιλέως Κωνσταντίνου 21 & Τερζάκη στο Ναύπλιο, θα παρουσιαστούν 12 σημαντικές προσωπικότητες της Αργολίδας και το έργο τους. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές πραγματοποίησαν έρευνα με συνεντεύξεις, μαρτυρίες και βιβλιογραφικό υλικό σε σχέση με διακεκριμένα πρόσωπα τα οποία έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν σημαντικό επιστημονικό και πολιτιστικό έργο στην Αργολίδα, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Λογοτέχνες, ποιητές, σκηνοθέτες, εικαστικοί, νομικοί, μουσικοί και προσωπικότητες άλλων επιστημών και τεχνών, θα παρουσιαστούν το πρωί και το απόγευμα της Κυριακής, 17/6/18.
Πρόγραμμα – «Συνομιλίες», Αίθουσα Λήδας Τασοπούλου, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών
Κυριακή 17 Ιουνίου 2018, 11.00- 15.00.
- Δήμητρα Σιατερλή: Η μήτρα που την γέννησε, το αποτύπωμα που αφήνει. Βασιλική Μιχαλοπούλου.
- Απόστολος Μπότσος: Η ζωή και το έργο του. Βίκυ Μουστάκα.
- Βασίλης Κ. Δωροβίνης: Φιλίστωρ Οίκοθεν. Ξανθή Φωτοπούλου.
- Στρατής Χαβιαράς: Από την ποίηση στην πεζογραφία… σε δύο γλώσσες. Άννα Πολίτου.
- Νίκος Καρούζος, ο ανένταχτος υπαρξιστής της ποίησης. Ελισσάβετ Γιαννοπούλου, Αθηνά Κλαδά.
- Η σύγχρονη προσέγγιση του εικαστικού- visual artist Βασίλη Βλασταρ ά. Άννα-Μαρίνα Καργιωτάκη.
- Κυριάκος Σάμιος: Επιτομή γραμματικής Κοινωνικού Θεάτρου. Δημήτρης Δίπλας.
- Νικόλαος Ταρατόρης: Ένας μέτοικος της Τέχνης. Άννα Ταουσάνη.
Συζήτηση με το Κοινό.
Κυριακή 17 Ιουνίου 2018, 18.00-21:00.
- **Η Αργολίδα του χθες στο σήμερα, μέσα από τη ματιά του Γιώργου Αντωνίου. **Βασιλική Βαρβεράκη, Μαρία Κουκούλη, Ιωάννα Λουλούμαρη, Αναΐς Μισκάλ, Κατερίνα Σαλταούρα.
- Ελλέβορος, Γιάννης Ρηγόπουλος: Ελλεβορίζειν «πνεύμα». Σοφία Κατσανοπούλου.
- Δημήτρης Τερζάκης: Σκέψεις και μουσικό ιδίωμα. Η τέχνη της απλότητας. Ευσταθία Αριδά.
- Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού. Συνέντευξη με τον Αναστάσιο Τσάγκο και με τη ματιά των αναγνωστών. Αικατερίνη Ζωγράφου.
Συζήτηση με το Κοινό.
Κατσιγιάννης Ε. Χρήστος (1930-1999)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Μουσικοί – Σκηνοθέτες – Ηθοποιοί, Πρὀσωπα, tagged alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Ηθοποιοί, Θέατρο, Κατσιγιάννης Ε. Χρήστος, Κατσιγιάννης Ε. Χρήστος (1930-1999), Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτεχνία, Ναύπλιο, Πρόσωπα, Πελοπόννησος, Πολιτισμός, Συγγραφέας, Υποκριτική, Katsigiannis E. Chris on 24 Ιουνίου, 2010|Leave a Comment »
Κατσιγιάννης Ε. Χρήστος (1930-1999)
Χρήστος Κατσιγιάννης
Ο ηθοποιός και ποιητής Χρήστος Ε. Κατσιγιάννης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και φοίτησε στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Εμφανίστηκε στο Θέατρο το 1954, υπηρετώντας το, μέχρι το 1973. Παράλληλα δίδαξε υποκριτική, ορθοφωνία και αυτοσχεδιασμό στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Θεάτρου και Κινηματογράφου και στην πρότυπη Σχολή Θεάτρου-Κινηματογράφου-Τηλεόρασης.
Από το 1973 αφοσιώθηκε στην ποίηση, τυπώνοντας 24 συνολικά βιβλία, εκ των οποίων τα 16 είναι ποιητικές συλλογές. Κατά καιρούς διετέλεσε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», του ΠΕΝ-Κλαμπ Ποιήσεως, του Ελληνικού Κέντρου της Διεθνούς Εταιρείας Κριτικών Λογοτεχνίας κ.ά.
Από το 1994 αυτοδιαγράφηκε από τα σωματεία και συλλόγους και εγκαταστάθηκε στο Παλαιό Ναύπλιο, όπου έγραψε πολλά βιβλία, με αισθαντικότητα και στοχασμό προσωπικό. Έφυγε απ’ τη ζωή στις 10 Μαΐου 1999 το μεσημέρι, στο σπίτι του στο Ναύπλιο, όπου και διέμενε τα τελευταία χρόνια, αποτραβηγμένος από τα κοινά.
Μικρό ανθολόγιο
Από τις ποιητικές συλλογές του Χ. Ε. Κατσιγιάννη
1
Αν δε σου νιώσανε τον ερχομό
μην καρτεράς να νιώσουν το φευγιό σου.
(«Απόσταγμα», 1994)
2
Οι φρόνιμοι… οι γνωστικοί.
Αυτοί πρώτοι καρπώνονται
απ’ των τρελών την τρέλα.
(«Κατάληψη», 1994)
3
Κάτω από κάθε πέτρα της
ένας σκορπιός, κάποια οχιά.
Κι είναι πετρότοπος ή Ελλάδα.
(«Πετρότοπος», 1994)
4
Τι άλλο μου χρειάζεται
για να πιστέψω στο Θεό!
Σκέφθηκε και μας έδωσε
ως και το θάνατο ακόμα.
(Απ’ το ταμείο της Σοφίας «Μοναχόλυκος», Περγαμηνή, 1994).
Ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Μεγάλοι δρόμοι (1953), Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ… (1960), Πλούσιοι χωρίς λεφτά (1960), Έγκλημα στην Ομόνοια (1962), Όσα κρύβει η νύχτα (1963), Νυχτοπερπατήματα (1964), Ο κράχτης (1964), Χωρισμός (1965), Θυσία (1966), Νόμος της ζωής (1967), Ο προδότης (1967), Αφροδίτη το κορίτσι που πόνεσε (1968), Το τρίπτυχο της αμαρτίας (1972).
Θεατρικές παραστάσεις
Άνθρωπος για όλες τις εποχές (1963), Ερωτικές και φορολογικές υποθέσεις (1971).
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:
Ο επιθεωρητής Σαϊνης (ΕΡΤ-1985)
Ντένις ο τρομερός (ΕΤ1-1988)
Πηγές
- Πάνος Λιαλιάτσης, «Από τη Ναυπλιακή ποίηση», Ναυπλιακά Ανάλεκτα IV (2000).
- RetroDB.gr
Ηλίανθοι – Σπύρος Καραμούντζος
Posted in Βιβλία - Αργολίδα, tagged alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, Greek History, ποίησης, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιβλία, Βιβλίο, Εκ Προοιμίου, Ηλίανθοι, Ηλίανθοι – Σπύρος Καραμούντζος, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτεχνία, Πελοπόννησος, Ποίηση, Σπύρου Καραμούντζου, Συγγραφέας on 22 Μαρτίου, 2010|Leave a Comment »
Ηλίανθοι – Σπύρος Καραμούντζος
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις « Εκ Προοιμίου» η νέα ποιητική συλλογή του δάσκαλου και ακάματου εργάτη του λόγου Σπύρου Καραμούντζου, Ηλίανθοι.
Ο ταξιδευτής του χρόνου, μας προσφέρει και πάλι ένα αντίδωρο ψυχής. Ένα βιβλίο γεμάτο από φως, νοσταλγία, ευαισθησία, ανθρωπιά, αγάπη κι έρωτα.
Ο Σπύρος Καραμούντζος, βαδίζει ξανά στους γνώριμους γι’ αυτόν δρόμους της ποίησης και επιχειρεί να μας μυήσει στα μυστικά των δικών του αναζητήσεων και στοχασμών, να μας ξεναγήσει στον δικό του ολάνθιστο, παυσίλυπο κήπο.
«Ο ποιητής στάζει στο έργο του τα μύρα της τρυφερότητάς του, στην κορυφαία ώρα της ωριμότητάς του» γράφει ο Θεολόγος και συγγραφέας Αντώνης Μεντές στο προλογικό του σημείωμα αγάπης.
Ηλίανθοι. Στρέφουν τα κεφάλια τους στον ήλιο κι ακολουθούν την πορεία του απ’ την ανατολή μέχρι το γέρμα του. Το ίδιο δρομολόγιο μας προτείνει ο Σπύρος Καραμούντζος. Να κοιτάξουμε προς την μεριά του ήλιου, μέσα από τους στίχους του, μέσα από την τρυφεράδα των λόγων του, μέσα από τα αποτυπωμένα στο χαρτί τραγούδια ζωής κι ελπίδας.
Το βιβλίο περιλαμβάνει τρεις ενότητες ποιημάτων:
Αναμνήσεις
Αφιερώματα
Του νερού γυρίσματα.
Το βιβλίο όμως δεν τελειώνει έτσι απλά. Ο Σπύρος Καραμούντζος, ένας ευγενής λόγιος και ποιητής, θέλει στις τελευταίες σελίδες του να μοιράσει το δικό του σπιτίσιο γλυκό σε όλους, όσοι τον τίμησαν κι έγραψαν γι’ αυτόν και το έργο του, λόγια καρδιάς κι αγάπης αλλά και σε όσους τον διάβασαν, μοιράστηκαν μαζί του συναισθήματα και αναμνήσεις και τον ενθάρρυναν στον ανηφορικό δρόμο της ποίησης και της συγγραφής.
Το Επίμετρο. Ένα αληθινό, ζεστό ευχαριστώ που θα μείνει ανεξίτηλο στο διηνεκές.
Ηλίανθοι. Θα το βρείτε σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.
Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο « Εκ Προοιμίου», τηλ. 27510 20419, Νικηταρά 14, Άργος.
Φίλης Α. Γιάννης (Καθηγητής – Λογοτέχνης)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, tagged alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιβλία, Βιογραφίες, Εκπαίδευση, Εκπαιδευτικός, Καθηγητής, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτέχνης, Λογοτεχνία, Ναύπλιο, Πρόσωπα, Πρύτανης, Πελοπόννησος, Ποιητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, Συγγραφέας, Φίλης Α. Γιάννης (Καθηγητής – Ποιητής & πεζογράφος) on 26 Ιανουαρίου, 2010|Leave a Comment »
Φίλης Α. Γιάννης (Καθηγητής – Ποιητής & πεζογράφος)
Ο Γιάννης Α. Φίλης γεννήθηκε στην Ασίνη Ναυπλίου το 1950. Έλαβε το δίπλωμα ηλεκτρολόγου – μηχανολόγου από το Ε. Μ. Πολυτεχνείο το 1973. Μεταξύ 1973-1975 υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως έφεδρος ανθυπολοχαγός. Έλαβε M.S. (1978), Engineer Degree (1979), και Ph.D. (1980) στην επιστήμη συστημάτων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA).
Από το 1980 έως το 1986 ήταν επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (Boston University), Η.Π.Α. Από το 1986 εργάζεται στο Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπου είναι καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Βιομηχανικής Παραγωγής με Υπολογιστές (CAM). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι ο στοχαστικός έλεγχος, τα συστήματα διακεκριμένων γεγονότων και εφαρμογές σε συστήματα παραγωγής και περιβαλλοντικά συστήματα.
Ο Γ. Φίλης έχει βραβευθεί ως ποιητής και πεζογράφος. Έχει δημοσιεύσει 5 ποιητικές συλλογές μία εκ των οποίων στα Αγγλικά, 3 μυθιστορήματα και 2 δημοφιλή περιβαλλοντικά βιβλία, ένα εκ των οποίων δημοσιεύθηκε και στα Ιταλικά. Έχει βραβευθεί επανειλημμένως για το λογοτεχνικό του έργο στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ.
Μερικές από τις διακρίσεις του είναι:
• Πρώτο βραβείο ποίησης από το Υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών το 1976.
• Βραβείο Καλύτερου Βιβλίου της χρονιάς 1985 για την ποιητική συλλογή «O Ζαρατούστρα και οι Πέντε Εσπερινοί» από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών.
• Λογοτεχνικό Βραβείο Harry Kurnitz στο UCLA δύο φορές το 1979 και 1980.
• «Outstanding Professor of the Year 1986″ Boston University.
• Χρυσό Μετάλλιο, Ναυτικό Μουσείο Κρήτης, 2004.
• Χρυσό Μετάλλιο, Λέσχη Φιλελευθέρων, Αθήνα 2005.
• Βραβείο Δήμου Χανίων «Για την πολύπλευρη και μακροχρόνια προσφορά του στην πόλη των Χανίων», 2005.
• Αναγόρευση σε “Εταίρο”, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Χανιά, 2006.
• Tau Beta Pi, μέλος.
• Sigma Xi, μέλος.
Ήταν προεδρεύων των:
• 5th Int. Conf. on Advances in Communication and Control, Rethymno, Greece, 1995
• 3rd and 5th Int. Conf. Management of Technological Change, Chania, Greece, 2003 and 2005
Διετέλεσε Πρόεδρος του Συνεδρίου Πρυτάνεων Ελληνικών Πανεπιστημίων το 1996 και το 2001.
Επίσης υπήρξε μέλος των ακόλουθων επιτροπών εκδόσεων:
• Αρχισυντάκτης τόμου για την κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, Συνέδριο Πρυτάνεων Ελληνικών Πανεπιστημίων, 1996.
• Επίτιμο μέλος εκδοτικής επιτροπής για την Encyclopedia of Life Support Systems, International Foundation for Water Science and Technology.
• Μέλος συμβουλευτικής επιτροπής του περιοδικού Environmental Engineering and Management, 2002- σήμερα.
• Μέλος εκδοτικής επιτροπής του περιοδικού IEEE Robotics and Automation Magazine, 1998-2001.
• Μέλος συμβουλευτικής επιτροπής του περιοδικού IEEE Systems Journal, 2007- σήμερα.
• Εκδότης του περιοδικού Journal of Intelligent and Robotic Systems, 2006 – σήμερα.
Υπήρξε πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης για 10 έτη έως το 2005
Λογοτεχνικό έργο
Ο Γιάννης Α. Φίλης έχει δημοσιεύσει πἐντε ποιητικές συλλογές:
«Ο Zαρατούστρα και οι Πέντε Εσπερινοί», Εκδόσεις Μπουκουμάνη, 1985.
«Σίσυφος», Εξάντας, Αθήνα, 1998.
«Αρχάριος Οδυσσέας», Μεταίχμιο, Αθήνα, 2004.
“ Novice Odysseus”, Salonica Press, New York, 2005, η ίδια ποιητική συλλογή Αγγλικά.
“Ελπήνωρ – Ένας Χαρτογράφος χωρίς Μνήμη”, Κάκτος, 2005.
«**Δυτικά του Ομήρου**«, Εκδόσεις Μελάνι, 2009.
τρία μυθιστορήματα:
• «Πέραν των Συμπληγάδων», Εξάντας, Αθήνα, 1991.
• «Το Στρατόπεδο», Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2000.
• “Μια Σταγόνα στο Χείμαρρο”, Seaburn Publications, Νέα Υόρκη, 2006.
δύο γνωστά περιβαλλοντικά βιβλία:
• «Η Τελευταία Πνοή του Πλανήτη Γή», Εκδόσεις Μπουκουμάνη, 1984. Ένα βιβλίο για τα οικολογικά προβλήματα του πλανήτη μας και τον αγώνα των εξοπλισμών.
• «Το Λυκόφως του Ανθρώπινου Είδους», Εξάντας, Αθήνα, 1994. Οικολογικό βιβλίο. Το ίδιο βιβλίο εκδόθηκε επίσης και στα Ιταλικά από τον οίκο BIOS το 1996.
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε Ελληνικά και Αμερικάνικα περιοδικά. Μεταφράσεις των ποιημάτων του κυκλοφορούν στα Γαλλικά και Γερμανικά. Έχει λάβει πολλά βραβεία στην Ελλάδα για το λογοτεχνικό του έργο καθώς και το βραβείο Harry Kurnitz Literary Award δύο φορές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA). Είναι μέλος του Ελληνικού ομίλου PEN Club and του Poets and Writers στις ΗΠΑ.
Πηγή
- Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης.
Τσουκαντάς Α. Γιώργος (1904-1973)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Υγεία, tagged alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, History, Άργος, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Γενικό Νοσοκομείο Άργους, Λυρκεία, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτεχνία, Μελάμπους, Πρόσωπα, Πελοπόννησος, Ποίηση, Συγγραφέας, Τσουκαντάς Α. Γιώργος (1904-1973) on 25 Ιανουαρίου, 2010|2 Σχόλια »
Τσουκαντάς Α. Γιώργος (1904-1973)
Μολονότι όλη η δημιουργικότητα του Τσουκαντά τελικά στράφηκε στο επιστημονικό του έργο, εν τούτοις έγραψε αξιόλογα ποιήματα. Η ποίησή του, πηγαία και απέριττη, αγνή και ειλικρινής, εξωτερικεύει τα αισθήματα και βιώματα του με απλό και αυθόρμητο τρόπο και μεταρσιώνεται σε γόνιμη ψυχική έξαρση. Μια ρομαντική και νοσταλγική διάθεση – χωρίς να λείπει και ο ανθρώπινος απαισιόδοξος και αισιόδοξος στοχασμός – επιζητεί να τονίσει λυτρωτική έφεση. Πολλοί στίχοι του είναι εμπνευσμένοι από τα τοπία και την φύση της Αργολίδας, του τόπου που θεωρεί πραγματική του πατρίδα.
Γιώργος Τσουκαντάς
Ο Γιώργος Τσουκαντάς**,** γιατρός & λογοτέχνης **,**γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904 και απεβίωσε το 1973. Σπούδασε ιατρική και από το 1927 εγκαταστάθηκε στη Λύρκεια της Αργολίδος, για λόγους υγείας. Εκεί έμεινε μέχρι το 1943 ασκώντας το επάγγελμα του γιατρού. Ο πατέρας του ήταν από την Αθήνα και η μητέρα του από την Λυρκεία. Γι» αυτό την αγαπούσε σαν δεύτερη πατρίδα του. Από το 1943 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού ως ιδιώτης και ως ελεγκτής του Ι.Κ.Α. Στα 1935 παντρεύτηκε τη φαρμακοποιό Ελένη Παπανικολάου από τη Λυρκεία με την οποία έκανε δύο γιούς, το Θάνο που σπούδασε γιατρός και το Σπύρο που σπούδασε πολ. Μηχανικός. Στα 1942 φυλακίστηκε από τους Ιταλούς για εθνική δράση.
Υπήρξε σύμβουλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Γενικός Γραμματέας, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Γιατρών Λογοτεχνών.
Φοιτητής εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό «Όρθρος» (Αθήνα 1923-24). Από το 1973 έως τo 1941 εξέδωσε το περιοδικό «Ηραία» στο Άργος σε συνεργασία με το λογοτέχνη Γ. Ξ. Λογοθέτη. Το έργο του Τσουκάντα είναι πολύπλευρο, ιστορικό, λογοτεχνικό, επιστημονικό, μυθολογικό, ποιητικό.
Σε φιλολογική εκδήλωση. Από αριστερά: Κ. Μεραναίος, Στρατής Μυριβήλης και Γ. Τσουκαντάς.
Ποιήματα δημοσίευσε σε περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας. Το 1947 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Πέστροφες». Το 1967 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή «Αμφιλύκη»„ με ποίηση μεστή και αξιόλογη, στην οποία περιέρχεται και το αριστουργηματικό του ποίημα «Πέταξες». Αυτό και μόνο φτάνει για να τον καθιερώσει σαν ποιητή. Η τελευταία του ποιητική συλλογή ο «Αμφίστομος λόγος», εκδόθηκε το 1971. Είναι μια στροφή προς τον ελεύθερο στίχο χωρίς να καταστρέφει το λυρισμό και τη φιλοσοφία του: «Κοιτάω κατάματα το θάνατο, τις πλάτες εμπιστεύομαι στον Φοίβο», εξομολογείται στο «Παράπονο». Η ποίηση του είναι πηγαία, απέριττη, ειλικρινής. Εξωτερικεύει τα αισθήματα και τα βιώματα του με απλό και αυθόρμητο τρόπο, που μεταρσιώνεται σε γόνιμη ψυχική έξαρση.
Μία πλούσια εξωτερική απόκριση είναι ολόκληρη η ζωή του. Ποιητής στην ιδέα, στη φράση, στην απαγγελία και στους τρόπους ακόμα της ζωής. Παράλληλα με την ποίηση καλλιεργεί και την επιστήμη. Δημοσίευσε αξιόλογες εργασίες, επιστημονικές – ιστορικές, που φέρουν τη σφραγίδα της έρευνας του και προβάλλουν τον άνθρωπο με τις ανησυχίες και τη δίψα για πνευματικά επιτεύγματα.
Ενδεικτικά έργα του:
Στα 1923 , δηλαδή μόλις 19 ετών εκδίδει το λογοτεχνικό περιοδικό » Όρθρος » ενώ ήταν ακόμα φοιτητής της Ιατρικής Σχολής.
Την περίοδο 1934-1940 δημοσιεύεται η πρώτη σειρά με θέματα μυθολογίας & ιστορίας , ανάμεσά τους καταγράφονται τα ακόλουθα :
– Μυθολογία της αρχαίας Λυρκείας (1934)
– Γενεαλογία των Δαναών (1940)
– Γενεαλογία των Ατρειδών (1940)
– Άργος και Δωδώνη , οι ρίζες της φυλής μας (1940)
– Η Ωραία Ελένη και ο Τρωικός πόλεμος (1940)
– Ο Αργείος ήρως Μελάμπους , πρώτος ψυχαναλυτής (1940)
Το 1947 εκδίδεται η πρώτη ποιητική του συλλογή » Πέστροφες »
Το 1948 σε συνεργασία με τον Γ. Ξ. Λογοθέτη , συνεκδότη του περιοδικού » Ηραία » , εκδίδει την ανθολογία » Ποιηταί της Αργολίδας «.
Το 1955 δημοσιεύει τις έρευνες: » Ο Μελάμπους πρώτος μύστης » & » Ο ιατρομάντης Μελάμπους και το ψυχοσύμπλεγμα του Ιφίκλου».
Το 1958 δημοσιεύει το » Άλκαθος , ο τραγικός βασιλιάς των Μεγάρων «, και την ποιητική ανθολογία » Αναπλιώτες «.
Το 1958 έως 1961 δημοσιεύει ιστορικά άρθρα & μελέτες , όπως :
– Περίανδρος (1958)
– Οι μυθολογικές ρίζες της Ελληνικής ιστορίας (1960)
– Αίγισθος (1960)
– Η τραγική γενιά των Τανταλιδών (1961)
Το 1961 δημοσιεύεται στο περιοδικό » Κασταλία » , το άρθρο του » Η Ελληνική γραφή στις μυθικές μας παραδόσεις » και στην συνέχεια ακολουθούν τα μελετήματα :
– Η αρχαία Σπάρτη και η δυναστεία των Τυνδαριδών (1962)
– Η αρχαία Αρκαδία και η δυναστεία των Πελασγών (1963)
– Μυθολογικά μελετήματα (1965)
Το 1967 θα εκδώσει την δεύτερη ποιητική συλλογή , με τίτλο » Αμφιλύκη » (η λέξη αμφιλύκη δηλώνει το τελευταίο μέρος της νύχτας) .
Το 1970 δημοσιεύει στην » Κασταλία «, το δοκίμιό του με τίτλο » Στρατής Μυριβήλης . Ο άνθρωπος «.
Η τελευταία του ποιητική συλλογή ο «Αμφίστομος λόγος», εκδόθηκε το 1971.
Πηγές
Περιοδικό, «Μελάμπους / Αργειακά Ιατρικά Χρονικά», έκδοση Γενικού Νοσοκομείου Άργους, τεύχος 3, Απρίλιος 2004.
Λουκά Σταθακόπουλου – Γιάννη Γκίκα, «Ανθολογία ποιητών Αργολίδος & Κορινθίας 1798 – 1957», Αθήνα 1958.
Ζεγκίνης Ερν. Ιωάννης (1917-1998)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, tagged alphaline, Άργος, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Ζεγκίνης Ερν. Ιωάννης (1917-1998), Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Νομικοί, Πρόσωπα, Πελοπόννησος, Συγγραφέας on 8 Σεπτεμβρίου, 2009|Leave a Comment »
Ζεγκίνης Ερν. Ιωάννης (1917-1998)
Ζεγκίνης Ερν. Ιωάννης (1917-1998)
Γεννήθηκε στο **Άργος **το 1917 και πέθανε στην Αθήνα το 1998. Καταγόταν από πολύ παλιά οικογένεια που ήταν ενεργή από τον 18ο αιώνα. Προσπάππος του και ομώνυμός του, αποτελεί μέλος της τριμελούς δημογεροντίας της πόλης (με τον Αλμπανόπουλο και τον Μοθωνιό) στα τελευταία χρόνια της Επανάστασης και στα πρώτα του Καποδίστρια. Κάνει σπουδές Νομικής και περνά από το 1945 στον εισαγγελικό κλάδο (κατέληξε εισαγγελέας Εφετών).
Συνέγραψε το «Άργος δια μέσου των αιώνων» ( Α΄ έκδοση 1948, Θεσσαλονίκη, Β΄ έκδοση 1968, Πύργος και η Γ΄ έκδοση 1996, Αθήνα ). Το έργο αυτό αποτελεί συλλογή πληθώρας ιστορικών στοιχείων για την πορεία του Άργους ανά τους αιώνες, με συνθετικά κεφάλαια για ορισμένες περιόδους, και στηρίζεται σε δημοσιευμένες μελέτες και μονογραφίες, αλλά και σε πληροφορίες περί Άργους από αρχαία κείμενα.
Ο Ζεγκίνης δημοσίευσε και δύο αυτοτελείς νομικές μελέτες, « Το έγκλημα και η γυναίκα» ( 1951) και « Η δίκη του Γ. Τερτσέτη» ( 1960), ενώ νομικά άρθρα του δημοσιεύτηκαν σε νομικά περιοδικά και ιστορικές επιφυλλίδες του στον τοπικό τύπο.
Πηγή
- Ανέκδοτο δοκίμιο του Βασίλη Δωροβίνη « Νεότεροι Αργείοι ιστορικοί και ιστοριοδίφες».
Πρωτοπαπάς Αργυρός
Posted in Ερμιονίδα, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, tagged alphaline, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Ερμιόνη, Κρανίδι, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτέχνης, Λογοτεχνία, Πρωτοπαπάς Αργυρός, Ποίηση, Ποιητές, Πολιτισμός, Συγγραφέας, T.S. Eliot on 2 Απριλίου, 2009|Leave a Comment »
Πρωτοπαπάς Αργυρός
Διδάκτωρ Αγγλικής Γλώσσας – Ποιητής. Ο Αργυρός Πρωτοπαπάς κατάγεται από το Κρανίδι Αργολίδας, από οικογένεια ναυτικών και καραβοκύρηδων του 19ου αιώνα, με παλαιότερες ρίζες στα νησιά του Αιγαίου. Είναι εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας και Διδάκτωρ Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διατριβή του είναι πάνω στο ποιητικό γλωσσικό ιδίωμα και τη γνωσιολογία (epistemology) του Άγγλου Ρομαντικού P.B. Shelley. Είναι επίσης κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου Master of Arts του Πανεπιστημίου του Southampton (U.K.), με θέμα τη σχέση Ρομαντισμού, Μοντερνισμού και Μεταμοντερνισμού και τις μεταπολεμικές πολιτισμικές θεωρίες. Υπήρξε ερευνητής στον πολιτισμό και την ποιητική έκφραση της Ρομαντικής περιόδου με υποτροφία της Βρεταν. Ακαδημίας και Λέκτορας Αγγλικής Λογοτεχνίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1990-1996). Δίδαξε, κυρίως, τους Ρομαντικούς ποιητές και, παράλληλα, Shakespeare και T.S. Eliot.* Επίσης δίδαξε Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο Westminster, στο Λονδίνο. Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις και κριτικά δοκίμια σχετικά με το έργο των Shelley και Byron, W. B. Yeats και T. S Eliot, αλλά και προσωπικό ποιητικό έργο.
Η ποίηση του ανέβηκε επανειλημμένα, σε μουσική Rio Graebner, στο Turner Sims Conoert Hall, στο Southampton. Γράφει και στις δύο γλώσσες, με ποιητικές συλλογές που καλύπτουν διάφορες χρονικές περιόδους, όπως: Του Γλυκού Φλεβάρη (1966-76), Εγκλωβισμένοι (1969-79), Η Ερμηνεία των Ανοίξεων (1980-87), Φάος (1983-90), The Bassett Notebook of Occasional Verse**(**1988-95), Οδυσσεύς Άναξ (1995-99), Ελύμνια Σίβυλλα (1999-2003), To Απόλυτο κι Άφθαρτο (2004-07), ενώ δύο ακόμα ποιητικές συλλογές βρίσκονται σε εξέλιξη: Lost Arion (2004- ) και το Δάσος με τις Ζωγραφιές (2007-).
Τα ενδιαφέροντά του βρίσκονται, αφ’ ενός, στην περιοχή μεταξύ λογοτεχνίας και φιλοσοφίας και, αφ’ ετέρου, λογοτεχνίας, πολιτισμού και κοινωνικών επιστημών, αφού είναι επίσης πτυχιούχος της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2004-5 ανέλαβε τη θέση του Εθνικού Εκπροσώπου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε θέματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (CEDEFOP). Από το 2006 είναι αποσπασμένος, από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου τα διδακτικά του αντικείμενα περιλαμβάνουν γλωσσικά θέματα, τη λογοτεχνική μετάφραση και την θεωρία και γνωσιολογία της ποιητικής σύνθεσης.
Υποσημείωση
* Eliot Thomas Stearns
Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισσούρι το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασσαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd’ s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: «Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ», «Το πορτραίτο μιας κυρίας», «Πρελούδια», κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: «Γερόντιον», «Ιπποπόταμος», «Η έρημη χώρα», κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν «Οι άδειοι άνθρωποι», ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: «Το ταξίδι των Μάγων», «Ένα τραγούδι για τον Συμεών», «Animula», «Βράχος», κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα «Τέσσερα κουαρτέτα». Τα θεατρικά του έργα είναι τα «Φονικό στην εκκλησιά» («Murder in the cathedral»), «Sweeny Agonistes», «Κοκτέιλ πάρτυ» κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού «Κριτήριον» σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: «Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο», 1919, «Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής», 1933, «Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας», 1948, «Ποίηση και δράμα», 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
Πηγή
- Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Φαράκος Κωνσταντίνου Γρηγόρης (1923-2007)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, tagged 1821, alphaline, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Βουλευταί, ΚΚΕ, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Ναύπλιο, Πελοπόννησος, Πολιτικοί, Συγγραφέας, Φαράκος Κωνσταντίνου Γρηγόρης on 9 Μαρτίου, 2009|Leave a Comment »
Φαράκος Κωνσταντίνου Γρηγόρης (1923-2007)
Γρηγόρης Φαράκος (Ναύπλιο, 11 Ιανουαρίου 1923 – Αθήνα, 23 Μαρτίου 2007), πολιτικός και συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ναύπλιο. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και τελείωσε Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, το 1946. Μεταπτυχιακές σπουδές το 1956, στη Σχολή Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών Μόσχας. Από σπουδαστής του ΕΜΠ, εντάσσεται στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης. Μέλος του ΚΚΕ, στέλεχος της ΕΠΟΝ, συμμετέχει στις κινητοποιήσεις και τους αγώνες του λαού της Αθήνας.
Ως καπετάνιος του φοιτητικού λόχου ΕΛΑΣ «Λόρδος Μπάιρον«, παίρνει μέρος στις συγκρούσεις και μάχες του Δεκεμβρίου 1944 στην Αθήνα και τραυματίζεται πολύ σοβαρά. Συνεχίζει την πολιτική του δράση στις γραμμές του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ, εξορίζεται στην Ικαρία. Μετά την απόδρασή του, εντάσσεται στο «Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας», παίρνει μέρος σε μάχες του Εμφυλίου πολέμου, όπου, επίσης, τραυματίζεται πολύ σοβαρά. Ζει επί αρκετά χρόνια ως πολιτικός πρόσφυγας στις ανατολικές χώρες. Με την κήρυξη της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, εισέρχεται «παρανόμως» στην Ελλάδα, όπου αγωνίζεται κατά της Χούντας, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται (1968-1974). Αποφυλακίζεται με τη μεταπολίτευση.
Επί 13 χρόνια (1974-1987) είναι Διευθυντής της καθημερινής πρωινής εφημερίδας «Ριζοσπάστης». Αναδεικνύεται στέλεχος του ΚΚΕ και εκλέγεται Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του, το 1989. Από το 1987 επιδίδεται πιο συστηματικά σε προσπάθεια ανανέωσης των δομών της σκέψης του ΚΚΕ. Με την αποτυχία της ανανεωτικής κίνησης, διακόπτεται η συμμετοχή του στο κομμουνιστικό κίνημα, το 1991. Συνεχίζει την πολιτική του δράση ως στέλεχος της Αριστεράς.
Επί 19 συνεχή χρόνια (1974-1993) εκλεγόταν πρώτος σε σταυρούς βουλευτής της Αριστεράς (του ΚΚΕ και, κατοπινά, του «Συνασπισμού») στην Α’ Περιφέρεια της Αθήνας για το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Το 1985 είχε εκλεγεί και Ευρωβουλευτής, αλλά παραιτήθηκε για να μείνει στην Ελληνική Βουλή. Από πολύ νωρίς (1943), έχει ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, έχει δημοσιεύσει πολλά πολιτικά και επιστημονικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, έχει εκδώσει πολλά βιβλία σε διάφορα θέματα. Πέθανε το 2007 στην Αθήνα και ετάφη στην γενέτειρά του το Ναύπλιο.
Έργα του
· Ενεργειακή οικονομία και πολιτική.
· Επιστημονικοτεχνική επανάσταση και εργατική τάξη.
· Ένας αιώνας του Κεφαλαίου.
· Θέματα του ελληνικού κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού.
· Η Νεολαία και το εργατικό κίνημα.
· Μαρτυρίες και στοχασμοί, 1941-1991: 50 χρόνια πολιτικής δράσης, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα, 1993. Εισαγωγή – ιστορική επιμέλεια Παύλος Β. Πετρίδης.
· Δεκέμβρης του 44: νεότερη έρευνα, νέες προσεγγίσεις, εκδόσεις Φιλίστωρ. Πρακτικά επιστημονικής συνάντησης.
· Η μάχη των συμβόλων: το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από την αρχαία Ολυμπία, εκδόσεις Φιλίστωρ.
· Άρης Βελουχιώτης: το χαμένο αρχείο, άγνωστα κείμενα, η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ απέναντι στον Άρη Βελουχιώτη, 1941-1945, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 1997.
· Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία Ι – Το αντάρτικο-στρατός για τώρα και για μετά, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2000.
· Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία ΙΙ – Μυστική έκθεση 1946 και άλλα ντοκουμέντα, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2000.
· Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, 2004.
· Σχετικά με το ΚΚΕ και το Κομμουνιστικό Κίνημα, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2005.
Πηγή
- Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Νέζος Γεώργιος (1907-1989)
Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Μουσικοί – Σκηνοθέτες – Ηθοποιοί, tagged alphaline, Άργος, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Βιογραφίες, Ηθοποιοί, Κουτσοπόδι, Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Λογοτέχνης, Μουσικοί – Σκηνοθέτες – Ηθοποιοί, Νέζος Γεώργιος, Πελοπόννησος, Συγγραφέας, ηθοποιός on 19 Φεβρουαρίου, 2009|Leave a Comment »
Νέζος Γεώργιος (1907-1989)
Γεννήθηκε το 1907 στο Κουτσοπόδι Άργους. Ηθοποιός και λογοτέχνης, έπαιξε με επιτυχία σε πολλά θεατρικά και κινηματογραφικά έργα. Από τα βιβλία που εξέδωσε αναφέρουμε: « Στίγματα στιγμών», «Ρήγματα σε προσωπείο», «Ομόκεντρα Τοπογραφικά», «Πανδέκτης ο εγκάρδιος», «Βιόσφαιρα», « Γαρμπίλι», «Μικρά τίποτα», «Πεντάστικτα», «ΕνΑθήναις», «Γιασεμί, το ως αντίπαλο δέος». Χρησιμοποίησε και το ψευδώνυμο Γιώργος Ίναχος. Είναι απόγονος των οπλαρχηγών του 1821 Τάσου και Κωνσταντίνου Νέζου. Πλούσια και σεμνή πνευματική προσωπικότητα πέθανε το 1989.
Φιλμογραφία
Ο γύρος του θανάτου (1983) [Αρίστος]
Θέμα συνειδήσεως (1973)
Η Μαρία της σιωπής (1973) [(γιατρός)]
Ο εχθρός του λαού (1972)
Τι 30… τι 40… τι 50… (1972)
Η κόρη του ήλιου (1971)
Η εφοπλιστίνα (1971) [καπετάν Γιάννης]
Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970) [(γιατρός)]
Στον δάσκαλό μας … με αγάπη (1969) [(πρόεδρος)]
Η κόμησσα της φάμπρικας (1969) [Χαράλαμπος]
Αυτή που δεν λύγισε (1968) [(καθηγητής ιατρικής)]
Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967)
Κάνε τον πόνο μου χαρά (1966) [; (γιατρός) Αναγνώστου]
Το σπίτι των ανέμων (1966) [(γιατρός)]
Ου κλέψεις (1965)
Το μπλόκο (1965)
Το φυλαχτό της μάνας (1965) [Γιάννης]
Όχι,.. κύριε Τζόνσον (1965)
Είμαι αθώος (1960) [(στρατηγός)]
Τζο ο τρομερός (1955) [(κλεπταποδόχος)]
Διαγωγή… μηδέν! (1949)
Πηγές
- «Μικρό Ανθολόγιο Αργείων Ποιητών», Εκδόσεις ¨ΕΛΕΒΟΡΟΣ¨, Άργος 1993.
- Ιωάννου Ερν. Ζεγκίνη, « Το Άργος δια μέσου των Αιώνων », Έκδοσις Τρίτη, Αθήνα 1996.