Ayse KILIC CENGIZ | Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi / Social Sciences University of Ankara (original) (raw)

Uploads

Papers by Ayse KILIC CENGIZ

Archiv orientální

The Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī, considered a Buddhist text about the Goddess Uṣṇīṣavijayā and her dhāra... more The Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī, considered a Buddhist text about the Goddess Uṣṇīṣavijayā and her dhāraṇī, is known as one of the most important texts in the Old Uyghur translation literature. It occupies a central position as a dhāraṇī text in South Asian, Central Asian, and East Asian Buddhism. Apart from Old Uyghur, it appears in a variety of languages and scripts, including Sanskrit, Tangut, Tibetan, Chinese, and Mongolian. The text is appraised as particularly beneficial for eliminating karmic obstacles and evil paths, annihilating hostility, disasters, demons, and scourges, relieving beings of suffering and bringing them happiness, prolonging their well-being, and increasing their longevity. It is also believed to increase wisdom, obliterate hells, and provide a chance to be born in Buddha heaven, called Sukhāvatī, or other pure lands. This paper deals with the edition of newly identified fragments of the Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī in Old Uyghur preserved in the Serindia Collection of the...

WMO, 2021

Due to the publication of Nikolai Pchelin and Simone-Christiane Raschmann “Turfan manuscripts in ... more Due to the publication of Nikolai Pchelin and Simone-Christiane Raschmann
“Turfan manuscripts in the State Hermitage — a rediscovery” published in 2016, it became
obvious that some manuscript and blockprint fragments in different languages used in
Central Asia, that had been discovered in the course of four German Turfan expeditions
(1902–1914) and later housed in the Museum für Völkerkunde (Berlin) for exhibition
reasons, nowadays are preserved in the depot of the State Hermitage Museum. The present
article deals with two Old Uyghur fragments of Sitātapatrā dhāraṇī blockprinted during the
Yuan era. This paper presents codicological description of the fragments, and transcription,
transliteration, translation and facsimiles of the preserved parts of the text.

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 2020

The Sitātapatrādhāraṇī, considered as a Tantric text about the Goddess Sitātapatrā and her dhāraṇ... more The Sitātapatrādhāraṇī, considered as a Tantric text about the Goddess Sitātapatrā and her dhāraṇī, is appraised as one of the important texts in the Old Uyghur translation literature. Sitātapatrā, known as the 'Goddess with the White Parasol', is believed to protect against disasters, black magic, and the Devil by means of her dhāraṇī either read or worn by believers. She is also called 'the great overture', the one 'who is invincible by others' or 'who was born from the uṣṇīṣa of the tathāgata'. This paper deals with the edition of some 'individually pre-identified' Old Uyghur Sitātapatrādhāraṇī fragments from the Turfan collection at the Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities. It also aims to join the two fragments known as different fragments (U 4246 (T II T 669) and U 4717 (O.F.)) together into a single fragment and contribute to the original sequence and location of the fragments within the text. Moreover, it compares the Old Uyghur version to the other Sitātapatrādhāraṇī versions of the text in other languages that have at least partly parallel semantic sequence and are complementary.

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi , 2017

The large part of Old Uyghur Literature is composed of studies written in Buddhist circles. These... more The large part of Old Uyghur Literature is composed of studies written in Buddhist circles. These studies are important in explaining the position that Uyghurs occupy in translational literature. It is observed that in general, the Uyghurs, who throughout their history were connected to various religions internilize Mahāyāna Buddhism and Vajrayāna (a branch of Tibet Buddhism). Vajrayāna/Tibet Buddhism is created through texts based on various Tantric texts. In this article, by giving information of Sitātapatrādhāraṇī (ārya sarvatathāgata- uṣnīṣa-sitātapatrā-aparājitā nāma-dhāraṇī) which is one of the Tantric texts in Uyghur translational literature and transcription and transliteration will
be carried out within the catalog information and facsimiles of the two fragments preserved in Paris Bibliothèque nationale de France (BNF-The National Library of France).

Uyum, yüklemin kişi ve sayı açısından özne ile uygunluk ve birlik göstermesidir. Türkçede eylemci... more Uyum, yüklemin kişi ve sayı açısından özne ile uygunluk ve birlik göstermesidir. Türkçede eylemcil uyum ve adcıl uyum olmak üzere iki tür uyum bulunur. Bu çalışmanın konusunu ise adcıl uyum sınıfına giren sayı kategorisi ile sınırlandırılmış çokluk uyumu oluşturmaktadır. Bu çalışmada esas olarak Türkçenin tarihi dönemlerinden biri olan Uygur Türkçesindeki dinî terminolojide kullanılan niceleyen ve nicelenen arasındaki çokluk uyumundan söz edilecektir.
Eski Uygur Türkçesinde, söz konusu uyumu belirleyen çokluk eklerinin bir sıfat tamlaması olma özelliğinin yanında özel ad, saygı, seslenme, beraberlik ve abartma gibi işlevleri de tespit edilmiştir. Eldeki çalışmada, bu işlevlerin yanı sıra Eski Uygur Türkçesindeki dini terminolojiye ait belirlenmiş metinlerdeki çokluk uyumu çerçevesinde asıl ve ikili kullanımlar kategorize edilip betimlenerek konu ele alınacaktır.

Özet En temel anlamıyla sapma, sözcüklerin ses, biçim, sözdizimi ve anlam özelliklerinde bilinçli... more Özet En temel anlamıyla sapma, sözcüklerin ses, biçim, sözdizimi ve anlam özelliklerinde bilinçli veya bilinçsiz olarak değişiklik yapmak, alışılmışın dışında dilbilgisel veya anlamsal değerlerde kullanmak anlamına gelir. Buna göre şair veya yazar yeni sözcükler türetebilir, sözcük içinde seslerle oynayabilir, sözdizimini bozabilir, akıldışı betimlemeler yapabilir. Deyişbilimsel çözümleme çerçevesinde yapılan çalışmalar incelendiğinde sapma konusunun genellikle şiir dilinde ele alındığı görülmüştür. Hatta bunların çoğu İkinci Yeni şairlerinin şiirlerinde kullanılan örnekleri içermektedir. Dil, dinamik olduğundan süreç içerisinde dil kullanımları, anlatım ifadeleri fazlasıyla değişmiştir. Burada farklı olarak son dönem romancıları arasında sıra dışı bir yere sahip olan Murat Menteş'in Dublörün Dilemması adlı romanından yazımsal, sesbilimsel, sözcüksel, dilbilgisel, anlamsal vb. sapma türlerinden örnekler vermeye çalışacağız. Romanlarında farklı bir dilsel yapı kurgulayan ve şiir dili gibi bir üst dil kullanmayı amaçlayan Murat Menteş, eserinde yer verdiği sapma türlerinde dili deforme eder, zenginleştirmeyi amaçlar. Böylece yazarın, dilin anlamsal ve yapısal formunun dışında hareket etmesi, dilin anlatım olanaklarını genişletmesi ve geliştirmesi bağlamında önemlidir. İşte bu çalışmada bu anlatım olanaklarının ne şekilde kurgulandığı ve nasıl ele alındığı tespit edilecektir. Abstract Deviation with the most basic sense means, making consciously or unconsciously changes in the sound, form, syntax and meaning feature of the words and using them in unconventional grammatical or semantic values. Therefore, a poet or a writer can derive 47

Book Reviews by Ayse KILIC CENGIZ

Archiv orientální

The Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī, considered a Buddhist text about the Goddess Uṣṇīṣavijayā and her dhāra... more The Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī, considered a Buddhist text about the Goddess Uṣṇīṣavijayā and her dhāraṇī, is known as one of the most important texts in the Old Uyghur translation literature. It occupies a central position as a dhāraṇī text in South Asian, Central Asian, and East Asian Buddhism. Apart from Old Uyghur, it appears in a variety of languages and scripts, including Sanskrit, Tangut, Tibetan, Chinese, and Mongolian. The text is appraised as particularly beneficial for eliminating karmic obstacles and evil paths, annihilating hostility, disasters, demons, and scourges, relieving beings of suffering and bringing them happiness, prolonging their well-being, and increasing their longevity. It is also believed to increase wisdom, obliterate hells, and provide a chance to be born in Buddha heaven, called Sukhāvatī, or other pure lands. This paper deals with the edition of newly identified fragments of the Uṣṇīṣavijayā dhāraṇī in Old Uyghur preserved in the Serindia Collection of the...

WMO, 2021

Due to the publication of Nikolai Pchelin and Simone-Christiane Raschmann “Turfan manuscripts in ... more Due to the publication of Nikolai Pchelin and Simone-Christiane Raschmann
“Turfan manuscripts in the State Hermitage — a rediscovery” published in 2016, it became
obvious that some manuscript and blockprint fragments in different languages used in
Central Asia, that had been discovered in the course of four German Turfan expeditions
(1902–1914) and later housed in the Museum für Völkerkunde (Berlin) for exhibition
reasons, nowadays are preserved in the depot of the State Hermitage Museum. The present
article deals with two Old Uyghur fragments of Sitātapatrā dhāraṇī blockprinted during the
Yuan era. This paper presents codicological description of the fragments, and transcription,
transliteration, translation and facsimiles of the preserved parts of the text.

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 2020

The Sitātapatrādhāraṇī, considered as a Tantric text about the Goddess Sitātapatrā and her dhāraṇ... more The Sitātapatrādhāraṇī, considered as a Tantric text about the Goddess Sitātapatrā and her dhāraṇī, is appraised as one of the important texts in the Old Uyghur translation literature. Sitātapatrā, known as the 'Goddess with the White Parasol', is believed to protect against disasters, black magic, and the Devil by means of her dhāraṇī either read or worn by believers. She is also called 'the great overture', the one 'who is invincible by others' or 'who was born from the uṣṇīṣa of the tathāgata'. This paper deals with the edition of some 'individually pre-identified' Old Uyghur Sitātapatrādhāraṇī fragments from the Turfan collection at the Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities. It also aims to join the two fragments known as different fragments (U 4246 (T II T 669) and U 4717 (O.F.)) together into a single fragment and contribute to the original sequence and location of the fragments within the text. Moreover, it compares the Old Uyghur version to the other Sitātapatrādhāraṇī versions of the text in other languages that have at least partly parallel semantic sequence and are complementary.

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi , 2017

The large part of Old Uyghur Literature is composed of studies written in Buddhist circles. These... more The large part of Old Uyghur Literature is composed of studies written in Buddhist circles. These studies are important in explaining the position that Uyghurs occupy in translational literature. It is observed that in general, the Uyghurs, who throughout their history were connected to various religions internilize Mahāyāna Buddhism and Vajrayāna (a branch of Tibet Buddhism). Vajrayāna/Tibet Buddhism is created through texts based on various Tantric texts. In this article, by giving information of Sitātapatrādhāraṇī (ārya sarvatathāgata- uṣnīṣa-sitātapatrā-aparājitā nāma-dhāraṇī) which is one of the Tantric texts in Uyghur translational literature and transcription and transliteration will
be carried out within the catalog information and facsimiles of the two fragments preserved in Paris Bibliothèque nationale de France (BNF-The National Library of France).

Uyum, yüklemin kişi ve sayı açısından özne ile uygunluk ve birlik göstermesidir. Türkçede eylemci... more Uyum, yüklemin kişi ve sayı açısından özne ile uygunluk ve birlik göstermesidir. Türkçede eylemcil uyum ve adcıl uyum olmak üzere iki tür uyum bulunur. Bu çalışmanın konusunu ise adcıl uyum sınıfına giren sayı kategorisi ile sınırlandırılmış çokluk uyumu oluşturmaktadır. Bu çalışmada esas olarak Türkçenin tarihi dönemlerinden biri olan Uygur Türkçesindeki dinî terminolojide kullanılan niceleyen ve nicelenen arasındaki çokluk uyumundan söz edilecektir.
Eski Uygur Türkçesinde, söz konusu uyumu belirleyen çokluk eklerinin bir sıfat tamlaması olma özelliğinin yanında özel ad, saygı, seslenme, beraberlik ve abartma gibi işlevleri de tespit edilmiştir. Eldeki çalışmada, bu işlevlerin yanı sıra Eski Uygur Türkçesindeki dini terminolojiye ait belirlenmiş metinlerdeki çokluk uyumu çerçevesinde asıl ve ikili kullanımlar kategorize edilip betimlenerek konu ele alınacaktır.

Özet En temel anlamıyla sapma, sözcüklerin ses, biçim, sözdizimi ve anlam özelliklerinde bilinçli... more Özet En temel anlamıyla sapma, sözcüklerin ses, biçim, sözdizimi ve anlam özelliklerinde bilinçli veya bilinçsiz olarak değişiklik yapmak, alışılmışın dışında dilbilgisel veya anlamsal değerlerde kullanmak anlamına gelir. Buna göre şair veya yazar yeni sözcükler türetebilir, sözcük içinde seslerle oynayabilir, sözdizimini bozabilir, akıldışı betimlemeler yapabilir. Deyişbilimsel çözümleme çerçevesinde yapılan çalışmalar incelendiğinde sapma konusunun genellikle şiir dilinde ele alındığı görülmüştür. Hatta bunların çoğu İkinci Yeni şairlerinin şiirlerinde kullanılan örnekleri içermektedir. Dil, dinamik olduğundan süreç içerisinde dil kullanımları, anlatım ifadeleri fazlasıyla değişmiştir. Burada farklı olarak son dönem romancıları arasında sıra dışı bir yere sahip olan Murat Menteş'in Dublörün Dilemması adlı romanından yazımsal, sesbilimsel, sözcüksel, dilbilgisel, anlamsal vb. sapma türlerinden örnekler vermeye çalışacağız. Romanlarında farklı bir dilsel yapı kurgulayan ve şiir dili gibi bir üst dil kullanmayı amaçlayan Murat Menteş, eserinde yer verdiği sapma türlerinde dili deforme eder, zenginleştirmeyi amaçlar. Böylece yazarın, dilin anlamsal ve yapısal formunun dışında hareket etmesi, dilin anlatım olanaklarını genişletmesi ve geliştirmesi bağlamında önemlidir. İşte bu çalışmada bu anlatım olanaklarının ne şekilde kurgulandığı ve nasıl ele alındığı tespit edilecektir. Abstract Deviation with the most basic sense means, making consciously or unconsciously changes in the sound, form, syntax and meaning feature of the words and using them in unconventional grammatical or semantic values. Therefore, a poet or a writer can derive 47