peyman ünügür t. | Ankara Yildirim Beyazit University (original) (raw)

Uploads

Book sections by peyman ünügür t.

Müslüman Kadının Tarihi, 2021

Sözün Tarihi-Tarihin Sözü: Tar􏰉ih 􏰓ve Edebi􏰊yat􏰌 A􏰉ra􏰎􏰆􏰚sında Yen􏰚i Yakla􏰏􏰆􏰛şımlar􏰉 Sempozyumu (Bildiri Özetleri), 2021

Karşı Pencere & Din ve Kadın Temsiline Kurgudan Bakmak, 2021

Osmanlı'da İlm-i Hadis, 2020

Papers by peyman ünügür t.

Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2024

In the Imāmī school of thought, there are varying views on whether the Imams are the source of th... more In the Imāmī school of thought, there are varying views on whether the Imams are the source of the Sunnah or merely its transmitters. Recent works on hadith and Sunnah by Imāmī scholars tend to approach the nature of the Sunnah based on the perspectives of later Imāmī uṣūl scholars. The understanding of the Sunnah that dominated during the formative period of the Imāmī school is often overlooked. However, the approach of the early scholars (mutaqaddimūn) during the formative period should have significantly influenced the shaping of the sect’s understanding of the Sunnah. Among the studies conducted in Turkey on the Imāmī understanding of hadith and Sunnah, there appears to be no direct examination of the nature of the Sunnah according to this school. In works that touch upon the issue in passing, contemporary Imāmī studies are usually referenced, and the works of the early period (mutaqaddimūn) and thus the prevailing understanding of the Sunnah during that period are neglected. In studies conducted in the West, the issue is often considered in the context of the scope of the Imams' knowledge. However, there too, a detailed study focusing on the concept of the Sunnah concerning the Imams is lacking. Therefore, this study centers on the issue of the Sunnah of the Imams; it aims to identify the understanding of the Sunnah presented by the sect’s scholars during the early period (mutaqaddimūn) and to clarify whether, according to these scholars, the Imams, in addition to the Prophet, established an independent Sunnah. The study investigates the uses of the term Sunnah in hadith, fiqh, uṣūl, and other works written by both aḫbārī and uṣūlī scholars active during the early period, determining whether the term is used in relation to the Imams and whether the reports transmitted from the Imams are given a Sunnah-like function in jurisprudential and uṣūl works. In making these determinations, the study also examines whether the attributes of divine inspiration and infallibility attributed to the Imams can be linked to the concept of the Sunnah of the Imams. Through examinations of the works from the early period, it is concluded that the Sunnah is limited to legal rulings and is associated solely with the Prophet. The authority to establish legal rulings is exclusively reserved for the Prophet, with no provision for the Imams to make additions or subtractions to these rulings.

Hitit Theology Journal, 2022

The authority of khabar al-wāhid in specifying (takhṣīṣ) the general meaning (‘umūm) of Qur’anic ... more The authority of khabar al-wāhid in specifying (takhṣīṣ) the general meaning (‘umūm) of Qur’anic verses has been a common subject addressed in almost every uṣūl book and a controversial issue among Islamic schools. While some madhabs/schools do not accept the authority of such reports due to their probable character, most of the scholars, who regard acting in accordance with them as obligatory, approve of their authority. Even though various views on takhṣīṣ of ‘umūm al-Qur’an have been included in the uṣūl books of Sunnī scholars as well as in the contemporary works, the views of Imāmī scholars have been ignored with a few exceptions. This creates an obstacle to a comprehensive analysis of the issue. As an attempt to overcome that obstacle, the present study examines the Shi‘i Imāmī approach to the issue with a particular focus on the views of the uṣūlī school. On the other side, the uṣūls written by Imāmī scholars refer both to Shi‘ī and Sunnī views in analyzing the issue, yet they provide neither a detailed analysis of the different opinions among uṣūlī tradition nor the factors as the causes of these differences. So the present study gives a thorough analysis of the views of Shi‘ī uṣūlī scholars on takhṣīṣ of ‘umūm al-Qur’an through khabar al-wāhid as well as investigates when, where, and under which circumstances these views were formed.
(...)
Kur’an’ın umûmunun haber-i vâhidle tahsîsi, hemen bütün usul eserlerinde ayrı bir başlık altında ele alınan ve mezhepler arası ihtilaflara konu olan bir meseledir. Haber-i vâhidin zannî karakterinden dolayı bazı mezhep/ekoller buna cevaz vermezken, haber-i vâhidle ameli vücup kategorisinde değerlendiren çoğunluk bunu gerekli görür. Bu çalışmada İmâmiyye Şîasının konuya dair yaklaşımı Usûlîlik özelinde ele alınmaktadır. Hicri 4. asırda ortaya çıkan Usûlîliğin usul konularına yaklaşımında zaman zaman paradigma değişiklikleri yaşanmıştır. Bunun bir sonucu olarak haber-i vâhidle tahsîs konusunda da üç farklı görüşün ortaya çıktığı tespit edilmiş ve konu bu görüşler etrafında incelenmiştir. Haber-i vâhidle Kur’an’ın umûmunun tahsîsine dair farklı görüşler Sünnîlerce telif edilen usul kitaplarında ve konuya dair çağdaş çalışmalarda ele alınırken İmâmiyye Şîasına mensup alimlerin görüşlerine -istisnalar dışında- yer verilmediği görülür. Bu durum, konunun bütüncül bir şekilde ortaya konması...

Textual Criticism In Shīʿa (PhD. Dissertation), 2019

Beginning with ʿusūls, that is, the ḥadith booklets which were originally formed to record the Im... more Beginning with ʿusūls, that is, the ḥadith booklets which were originally formed to record the Imam's words back in the late second hijrī century, Shīʿī (Ithnā ʿAsharī/Twelver) ḥadith scholarship has developed a comprehensive and unique literature over the last twelve centuries. One of the unique features of Twelver Shīʿīte ḥadith approach is the fact that the systematic application of isnād-centered criticism in the study and evaluation of ḥadiths with regard to accuracy was begun to be practiced after the 7th hijrī century and gained wide acceptance only after that time. To put it differently, the text (matn) and the textual criteria, instead of the chain of transmitters (sanad) were central in the evaluation of ḥadith reports for a long time in the history of Shīʿī ḥadith scholarship. This centrality of textual criteria employed in the evaluation of ḥadith reports continued throughout the Shīʿī ḥadith history and it reached its most effective position in the last century. Despite the decisive role the text and textual criteria have played in the study of ḥadiths in Shīʿa, textual criticism has received little scholarly attention so far, which makes this topic a significant research question. Furthermore, in order to examine the exact meaning of textual criticism present in Islamic tradition as comprehensively as possible, it is a necessity to approach it not only from Sunnī perspective but also with an approach that includes all the other madhhabs. Correspondingly, this study, Şīʿa'da Metin Tenkidi [Textual Criticism In Shīʿa] (PhD. Dissertation) has explored the different approaches and practices of textual criticism as employed over the course of Shīʿīte ḥadith tradition.

İlahiyat Akademi Dergisi, 2018

Özet Son bir asırlık süreç̧ içerisinde, rivayetlerin değerlendirilmesinde metin tenkidinin en az ... more Özet Son bir asırlık süreç̧ içerisinde, rivayetlerin değerlendirilmesinde metin tenkidinin en az isnad tenkidi kadar önemli olduğuna ve tarihi süreçte hadis usulünde metin tenkidine gereken önemin verilmediğine dair vurgunun artması sonucunda, metin tenkidine yönelik çalışmalar, hem Sünnî hem de Ş iî ilim çevrelerinde artış göstermiştir. Bu bağlamdaki çalışmaların bir kısmını tarihsel süreçte ortaya konan metin tenkidine dair çabaların tespiti oluşturmaktadır. Şî a'da metin tenkidinin, dönemsel olarak ayrıntılı bir şekilde ortaya konduğu bir çalışma ise yapılmamıştır. Bu çalışmada, III-XI/IX-XVII. asırlar arasındaki süreç karakteristik özelliklerine göre dönemlere ayrılarak Ş îa tarafından metin tenkidi bağlamında ortaya konan yaklaşım ve uygulamalara dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Tarihsel dönemler, her dönemi en doğru şekilde yansıtacak alimler ve eserlerinden oluşan örneklemler üzerinden incelemeye tâ bi tutulmuştur. Ulaştığımız veriler Ş î a'da metin tenkidinin III/IX. asırdan itibaren, Ş iî alimler tarafından başvurulan bir yöntem olduğunu göstermektedir. Guluv olgusu, Ş î a'da metin tenkidine erken dönemlerden itibaren ihtiyaç̧ duyulmasını beraberinde getirmiş̧ ve tarih boyunca guluv içerikli rivayetlerin ayıklanmasında metin tenkidi temel yöntem olarak kullanılmıştır. Fıkhi konulardaki rivayetlerde de yaygın olarak kullanılan metin tenkidi, VII/XIII. asırdan itibaren isnad merkezli bir anlayışın hâkim olmasının ardından söz konusu etkinliğini kademe kademe yitirmiştir. Abstract With the emphasis on the importance of textual criticism in the evaluation of narrations in hadith methodology for the last century, an increasing number of studies have examined and employed different topics about textual criticism both in Sunni and Shi'te  Makale, yazarın "Şîa'da Metin Tenkidi" isimli doktora tezinden (A.Ü.S.B.E., 2017) hareketle kaleme alınmıştır.

Öz İmāmī/Şīʿī anlayışa yönelik eleştirel yaklaşımı ile ön plana çıkan Hāşim Maʿrūf el-Ḥasenī, 20.... more Öz İmāmī/Şīʿī anlayışa yönelik eleştirel yaklaşımı ile ön plana çıkan Hāşim Maʿrūf el-Ḥasenī, 20. asrın önde gelen Lübnanlı müelliflerinden biridir. El-Ḥasenī'nin önemli eserlerinden biri olan el-Mevḍūʿāt, onun kaynaklarda yer alan rivayetlere ve geleneksel hadis anlayışına dair bakış açısını ortaya koymak için elverişli bir kaynak olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu bağlamda makalemizde esas olarak iki mesele ele alınmıştır. Öncelikle makalenin temel inceleme konusunu oluşturan el-Mevḍūʿāt'tan hareketle, Şīʿī bir müellifin nazarından uydurma olgusu ortaya konmaya çalışılmış, bu bağlamda el-Ḥasenī'nin mevḍūʿāt konusunda genel Şīʿī anlayıştan ayrıldığı bazı noktalara vurgu yapılmıştır. Ayrıca el-Ḥasenī'nin mevḍūʿ rivayetlerin belirlenmesinde metin tenkidi kıstaslarından nasıl ve ne ölçüde faydalanmış olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.
Abstract Shīʿī Scholar Hāshim Maʿrūf al-Ḥasanī's Use of Textual Criticism in Identifying Fabricated Traditions One of the most significant Shīʿī authors of the 20th century in Lebanon, Hāshim Maʿrūf al-Ḥasanī is known for his critical approach towards Shīʿa thought. Al-Mawḍūʿāt, one of his masterworks, enables us to explore his ideas concerning the narrations in hadith sources and traditional hadith methodology. Through a rigorous reading of his al-Mawḍūʿāt, the present study investigates the following two issues: Firstly, I discuss how al-Ḥasanī, as a Shīʿite scholar approaches to the issue of hadith fabrication. In doing so, I highlight the points that al-Ḥasanī differs from conventional Shīʿite understanding with regard to hadith fabrication in particular. Secondly, I examine the ways and to what extent al-Ḥasanī employs textual criticism in the identification of fabricated traditions.

Books by peyman ünügür t.

Karşı Pencere -Din ve Kadın Temsiline Kurgudan Bakmak, İlav Yayınları, 2022

Book Reviews by peyman ünügür t.

Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi , 2022

Bu değerlendirme yazısının temel amacı, mezkur problemlerine işaret ettiğimiz söz konusu kitap ör... more Bu değerlendirme yazısının temel amacı, mezkur problemlerine işaret ettiğimiz söz konusu kitap örnekliğinde, günümüzde farklı bir mezhep hakkında yapılan çalışmaların -akademik bir hüviyet taşıma iddiasında olsa da- araştırılan konuda doğruya yakın bir tablo sunmaktan ne denli uzak düşebileceğinin altını çizmektir. Durumun böyle olması, farklı mezhep mensupları tarafından bir diğerinin ilmî geleneğine dair yapılan ve sayısı gün geçtikçe artan çalışmaların kıymetine gölge düşürmektedir. Önyargıların bir kenara bırakılmadığı ve samimi bir anlama çabasına tekabül etmeyen çalışmaların, yeni bir bakış açısı kazandırmayacağı, geçmişten gelen kanaatlerin, sorgulanmadan pekiştirilmesine hizmet etmekten öteye geçemeyeceği açıktır.