beg - Wikeriadur (original) (raw)

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

beg /ˈbeːk/ gourel (furm vihanaat : begig, liester begoù)

Penn uhelañ un dra bennak.
- Beg ar c'hrav. — (?, p. ?.)
- - Sell ! Yun, ha dont a ri da zornañ warc'hoazh, e-lec'h chom amañ, war beg an duchenn, da zigeriñ da c'henou ? — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
Penn uhelañ un dra bennak.
- Sell an evned war veg an tour. TBP.
- Beg ar raz, Beg ar Van,...
Genoù.
- Serr da veg. Serrit ho peg. — (?, p. ?.)
Ur beg abred, ur beg a-raok
- Mari a vez gant he beg abred ivez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 11.)
Bezañ hir e veg: bezañ begek, teodek
- Ar vugale-mañ zo hir a-walc'h o beg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 217.)
ober e veg da ub : lavarout dezhañ petra a ranko lavarout
N'eo ket bras a-walc'h da veg da lavarout ker Roc'h?
A verk ar c'houlz: deroù (ar miz, ar bloaz)
- Se a oa e beg an eost . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 37.)
- Ha beg an hañv o tont ... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 37.)
beg ur stêr: an aber anezhi
beg ur menez: al [lein]] anezhañ

Dre o beg e tozv ar yer.
Re ziwezhat eo da harz
Pa vez aet ar beg e-barzh
Tri zra a lak ar bed da vont :
Beg ar soc'h, beg ar vronn,
Ha beg an ibil pa vez sonn.

beg