Ozgur Tufekci | CESRAN | Centre for Strategic Research & Analysis (original) (raw)

Books by Ozgur Tufekci

Karadeniz: 2022 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2023

Karadeniz: 2022 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın serisi üçüncü yılında hem bö... more Karadeniz: 2022 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın serisi üçüncü yılında hem bölgesel hem de küresel gelişmelere odaklanarak bölge ile ilgilenen araştırmacılar için bir başvuru kaynağı olma hedefini bu yılda devam ettirmekte.

Oldukça yoğun gündem içerisinde çok büyük bir emeğin ürünü olarak sizlerle buluşan ve 2022 yılının değerlendirmesini içeren eserimizde birbirinden değerli yazarlarımız çalışmalarını uzmanlıkları çerçevesinde sunarken analitik yaklaşımlarıyla birbirini tamamlayan bölümlerle kitaba bütüncül bir perspektif katmaktadırlar. 2022 yılında Karadeniz Havzasındaki gelişmelerin ele alındığı bu kitapta on yedi makale yer almaktadır.

Üç bölümden oluşan kitabımızın ilk bölümünde havzadaki ülkelerden onunun 2022 yılında yaşadıkları süreçler masaya yatırılırken; ikinci bölümde uluslararası aktörlerin havzaya yaklaşımları ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise nispeten daha bağımsız makalelerle Karadeniz havzası farklı açılardan incelenmekte ve okuyucuya ilk iki bölümdeki makaleleri analitik olarak birleştirebilecekleri alan sunulmaya çalışılmaktadır.

Birinci bölüm Rukiye Patan’ın Türkiye’nin iç ve dış politika alanında ve ekonomik kapasitesinde önemli gelişmelerin gerçekleştiği bir yıl olan 2022’yi değerlendirdiği “Girişimci ve İnsani Dış Politika Işığında Türkiye: 2022” başlıklı çalışma ile başlamaktadır. Akabinde Hülya Kınık Azerbaycan’ın 2022 yılında genel görünümü üzerine bir çerçeve sunma amacı taşıyan “Barış ve Çatışma İkileminde Çözüm Arayan Azerbaycan: 2022” makalesi; Vahit Güntay “Bulgaristan için Zorlu 2022 Yılı: Ukrayna Savaşı ve İç Politikada Çalkantılar”; Muharrem Bayrak “2022 Gelişmelerinin Ermenistan İç ve Dış Politikasına Yansımaları”; Hasan Yılmaz “Batı ile Birleşme Sürecinde Gürcistan: 2022”; Nükhet Güntay “Savaşın ve Ekonomik Krizin Gölgesinde Moldova: 2022”; Eda Tutak “Tarihin Etkisinde, Savaşın Sınırında Romanya: 2022”; Meltem Hasançebi ve Fevzi Kırbaşoğlu “2022 Ukrayna Savaşı Sonrası Rusya: İç-Dış Politikada ve Ekonomi Alanındaki Değişimler”; Adnan Seyaz “Ukrayna’da Direnişin Bir Yılı: 2022”; Gökhan Öçalan “Yunanistan: 2022” başlıklı makaleleriyle havza ülkelerini ele almaktadırlar. İkinci bölümde ise havzanın dışındaki aktörlerin havza ülkelerine yaklaşımları ve politika oluşturma süreçleri Murat Ülgül’ün “ABD’nin Karadeniz Politikası, 2022: Amerikan İstisnacılığı Üzerinden Bir Okuma”; Kemal Gökçay ve Murat Çemrek’in “NATO’nun Geniş Karadeniz Havzasındaki Rolü”; Müge Yüce’nin “Karadeniz Havzasının Güvenliğinde Çin’in Rolü: Türkiye ile Olası İş Birliği Unsurlarının Etkisi” ve Fevzi Kırbaşoğlu ve Meltem Hasançebi’nin “Avrupa Birliği’nin Doğu Ortaklığı Politikası: 2022 Gelişmeleri Işığında Bir Değerlendirme” başlıklı makaleleriyle incelenmektedir. Son bölümde ise ilk iki bölümdeki makaleleri tamamlayıcı ve birleştirici olarak Ahmet Ateş “2022 Rusya-Ukrayna Savaşı’nda Rol Alan Muharip Devlet Dışı Aktörlerin İncelenmesi”; Anıl Çağlar Erkan ve Ayça Eminoğlu “Geniş Karadeniz Havzasında Sınır Aşan Sorunlar: Avrupa Enerji Krizi”; Muhammet Negiz ve Nimet Kalkan “Rusya Federasyonu’ndaki Kısmı Seferberlik Kararı: İş Dünyası ve İnsan Kaynakları Yönetimi Açısından Bir Değerlendirme” makaleleriyle elinizdeki eserin tamamlanmasını sağlamışlardır.

Yıllık mahiyetinde hazırlanan çalışmanın bu sayısının yayımlanması hususunda yazılarıyla katkıda bulunan değerli yazarlarımıza ve kitabımıza teveccüh gösteren saygıdeğer okurlarımıza teşekkür ederiz.

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü

ARŞ. GÖR. FEVZİ KIRBAŞOĞLU
KTÜ-SAM Araştırmacı

Trabzon - Ekim 2023

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Great power politics is a practical reality of world politics and it happens on a daily basis, re... more Great power politics is a practical reality of world politics and it happens on a daily basis, regardless of which international system we witness. This book seeks to emphasize the ways s these great power politics emerge within greater Eurasia. Most researchers consider China becoming powerful enough to counterbalance the US, and possible power dynamics among the rising powers such as China-India, China-Russia, and China-Japan. In this sense, the book categorizes the battlegrounds in their power politics with three aspects: national/regional/international conflicts, institutions-alliances, and projects.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

KARADENİZ: 2021 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2022

Karadeniz: 2021 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın serisi ikinci yılında hem bö... more Karadeniz: 2021 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın serisi ikinci yılında hem bölgesel hem de küresel gelişmelere odaklanarak bölge ile ilgilenen araştırmacılar için bir başvuru kaynağı olma hedefini bu yılda devam ettirmekte.
Oldukça yoğun gündem içerisinde çok büyük bir emeğin ürünü olarak sizlerle buluşan ve 2021 yılının değerlendirmesini içeren eserimizde birbirinden değerli yazarlarımız çalışmalarını uzmanlıkları çerçevesinde sunarken analitik yaklaşımlarıyla birbirini tamamlayan bölümlerle kitaba bütüncül bir perspektif katmaktadırlar.
2021 yılında Karadeniz Havzasındaki gelişmelerin ele alındığı bu kitapta on sekiz makale yer almaktadır. Üç bölümden oluşan kitabımızın ilk bölümünde havzadaki ülkelerden onunun 2021 yılında yaşadıkları süreçler masaya yatırılırken; ikinci bölümde uluslararası aktörlerin havzaya yaklaşımları ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise nispeten daha bağımsız makalelerle Karadeniz havzası farklı açılardan incelenmekte ve okuyucuya ilk iki bölümdeki makaleleri analitik olarak birleştirebilecekleri alan sunulmaya çalışılmaktadır.
Birinci bölüm Rukiye Patan’ın Türkiye’nin iç ve dış politika alanında ve ekonomik kapasitesinde önemli gelişmelerin gerçekleştiği bir yıl olan 2021’i değerlendirdiği “Milli Çıkarların Gölgesinde Krizler Sarmalı: Türkiye 2021” başlıklı çalışma ile başlamaktadır. Akabinde Hülya Kınık Azerbaycan’ın 2021 yılında genel görünümü üzerine bir çerçeve sunma amacı taşıyan “44 Günde Gelen Zaferin Birinci Yıl Dönümünde Masada Güçlü Azerbaycan: 2021” makalesi; Vahit Güntay “Seçimleri Geride Bırakırken 2021 Yılı ve Bulgaristan’da Beklentiler”; Dilek Karadeniz Topal “Yenilginin Gölgesinde Ermenistan: 2021”; Hasan Yılmaz “Batı ile Bütünleşme Sürecinde Gürcistan: 2021”; Esra Çil Aydoğdu “Doğu’nun Gölgesinde Batı’ya Doğru İlerlemeye Çalışan Moldova: 2021”; Eda Tutak “Avrupa’nın Karadeniz’deki Stratejik Limanı Romanya: 2021”; Yaşar Sarı “Rusya’nın 2021 Görünümü”; Adnan Seyaz “İşgal Tehdidi Altında Ukrayna’nın Bir Yılı: 2021”; Gökhan Öçalan “Güç Dengesini Değiştirme Arayışında Yunanistan: 2021” başlıklı makaleleriyle havza ülkelerini ele almaktadırlar.
İkinci bölümde ise havzanın dışındaki aktörlerin havza ülkelerine yaklaşımları ve politika oluşturma süreçleri Murat Ülgül’ün “Biden’ın Dış Politika Haritası ve Karadeniz Politikasına Yansımaları”; Fevzi Kırbaşoğlu ve Gökhan Öçalan’ın “NATO ve Rusya’nın Geniş Karadeniz Havzasındaki Mücadelesi: 2021”; Müge Yüce’nin “Geniş Karadeniz Havzası’nda Gelişen Çin-Rusya İş Birliği: Esnek ve Kırılgan İttifak Dönemi” ve Fevzi Kırbaşoğlu’nun “2021 Yılını Geride Bırakırken Avrupa Birliği’nin Geniş Karadeniz Havzası Stratejileri” başlıklı makaleleriyle incelenmektedir.
Son bölümde ise ilk iki bölümdeki makaleleri tamamlayıcı ve birleştirici olarak Hakan Ünay ve Murat Çemrek “Karadeniz’de Göç ve Sınır Politikaları”; İsmail Köse “Yüzüncü Yılında Lozan Barış Antlaşması: Türk Boğazları Geçiş Rejimi ve Montrö Öncesi Sorunlar”; Anıl Çağlar Erkan ve Ayça Eminoğlu “Karadeniz Bölgesi Enerji Dinamikleri”; Süleyman Temiz ve Ahmet Ateş “2021 Yılı ASEAN–Rusya İlişkileri” makaleleriyle elinizdeki eserin tamamlanmasını sağlamışlardır.
Yıllık mahiyetinde hazırlanan çalışmanın bu sayısının yayımlanması hususunda yazılarıyla katkıda bulunan değerli yazarlarımıza ve kitabımıza teveccüh gösteren saygıdeğer okurlarımıza teşekkür ederiz.

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü

ARŞ. GÖR. FEVZİ KIRBAŞOĞLU
KTÜ-SAM Araştırmacı

Trabzon - Temmuz 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

Tüfekçi and Dağ provide a timely guide to a world in flux. They have curated a unique and eclecti... more Tüfekçi and Dağ provide a timely guide to a world in flux. They have curated a unique and eclectic collection that brings together some of the most eminent and influential thinkers on world politics. It offers an innovative take on these politics through a combination of traditional chapters and a series of interviews, which, together, provide a multiple-dimensional approach to the critical debates and issues shaping our national and international politics. The book is sweeping in its scope, crossing disciplinary and political borders in order to provide the array of conceptual lenses and perspectives that are necessary for bringing our confusing and complex world into focus. It has a kaleidoscopic quality, with each chapter and contribution offering a fresh vantage point and position that shifts and alters the reader’s understanding of contemporary world politics. This brings a richness of viewpoints that are vital for reading this tumultuous moment in global history. Behind this collection also lies an agenda to chart a new international politics that can contribute to a more equitable world. It is a politics that must be sufficiently responsive to the multiple crises we face, from environmental catastrophe to exhausted economic orthodoxy, and new kinds of technologies and media. Scholars and students of IR and related disciplines will find much to engage with in a book which recognizes that radical new ways of thinking are needed to find the routes out of our turbulent times.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler , 2021

TAKDİM Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın hayatına başladığı ... more TAKDİM

Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın hayatına başladığı bu ilk çalışmayla küresel ve bölgesel gelişmelere odaklanarak bölge ile ilgilenen araştırmacılar için bir başvuru kaynağı olmayı amaçlamaktadır.
Kısa zamanda yoğun bir çalışma ve emeğin ürünü olarak sizlerle buluşan elinizdeki eserin bilgi ağırlıklı olması hedeflenirken, yazarların yapmış olduğu analizler okuyucunun takdirine bırakılmıştır. Bu noktada birbirinden değerli yazarlarımız çalışmalarını uzmanlıkları çerçevesinde sunarken analitik yaklaşımlarıyla birbirini tamamlayan bölümleri kitaba bütüncül bir perspektif katmaktadırlar.
2020’de Karadeniz Havzasındaki gelişmelerin ele alındığı bu kitapta yirmi bir makale yer almaktadır. Üç bölümden oluşan kitabımızın ilk bölümünde havzadaki ülkelerden onunun 2020 yılında yaşadıkları süreçler masaya yatırılırken; ikinci bölümde uluslararası aktörlerin havzaya yaklaşımları ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise nispeten daha bağımsız makalelerle Karadeniz havzası farklı açılardan incelenmekte ve okuyucuya ilk iki bölümdeki makaleleri analitik olarak birleştirebilecekleri alan sunulmaya çalışılmaktadır.
Birinci bölüm Rukiye Patan ve Özgür Tüfekçi’nin Türkiye’nin pandemi koşulları altında 2020 yılında geçirmiş olduğu süreçleri ele aldığı “Çok Yönlü Dış Politika Arayışında Türkiye: 2020” başlıklı çalışma ile başlamaktadır. Akabinde Hülya Kınık “Karabağ Savaşı ile Yeniden Dirilen Azerbaycan: 2020”; Vahit Güntay “İç Sorunlar ve Çözüm Arayışları İçinde Bulgaristan: 2020”; Dilek Karadeniz Topal “Var Olma Mücadelesi İçinde Ermenistan: 2020”; Hasan Yılmaz “Batı ile Bütünleşme Sürecinde Gürcistan: 2020”; Selim Kurt “Doğu ile Batı Arasında Yönünü Arayan Moldova: 2020”; Eda Tutak “Pandemi ve Seçim Kıskacında Romanya: 2020”; Yaşar Sarı “Bölgesel Mücadelenin Küresel Aktörü Rusya: 2020”; Adnan Seyaz “Reform Arayışının Gölgesinde Ukrayna: 2020”; Şeyma Kalyoncu “Müzmin Sorunlar Sarmalında Yunanistan: 2020” başlıklı makaleleriyle havza ülkelerini ele almaktadırlar.
İkinci bölümde ise havzanın dışındaki aktörlerin havza ülkelerine yaklaşımları ve politika oluşturma süreçleri Murat Ülgül’ün “Trump Giderken: Amerika Birleşik Devletleri’nin Karadeniz Politikası, 2020”; Pelin Çolak ve Ceren Hakyemez’in “NATO ve Geniş Karadeniz Havzası: 2020”; Müge Yüce’nin “Geniş Karadeniz Havzası’nda Çin'in Yeniden Konumlanma Stratejisi: 2020”; ve Fevzi Kırbaşoğlu ve Özgür Tüfekçi’nin “Avrupa Birliği’nin Geniş Karadeniz Havzası’na Yönelik Politikaları: 2020” başlıklı makaleleriyle incelenmektedir.
Son bölümde ise ilk iki bölümdeki makaleleri tamamlayıcı ve birleştirici olarak Rahman Dağ “Ukrayna ve Suriye Krizlerinin Kesişimi: Rusya ve Türkiye’nin Jeopolitik Mücadelesi”; İsmail Köse “Soğuk Savaş Sonrasında Karadeniz Havzası’nda Göç”; Bülent Şener “‘Kanal İstanbul’ Projesinin Montrö Boğazlar Rejimine Olası Etkileri Üzerine Bir Değerlendirme”; Anıl Çağlar Erkan ve Ayça Eminoğlu “Karadeniz Bölgesi Enerji Dinamikleri”; Nisa Erdem “Çevresel Sorunlar Bağlamında Karadeniz Havzasında Türkiye’nin Taraf Olduğu Uluslararası İş Birlikleri”; Ahmet Ateş “2020 Yılı Rus İstihbarat Faaliyetleri”; Büşra Yılmaz ve Murat Çemrek “Karadeniz ve Küreselleşme”; Bayram Güngör “Geniş Karadeniz Bölgesi’nde Entegrasyon Hareketleri ve Güç Mücadelesi: Jeoekonomik Bakış” makaleleriyle elinizdeki eserin tamamlanmasını sağlamışlardır.
Yıllık mahiyetinde hazırlanan çalışmanın bu sayısının yayımlanması hususunda yazılarıyla katkıda bulunan değerli yazarlarımıza ve kitabımıza teveccüh gösteren saygıdeğer okurlarımıza teşekkür ederim.

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü
Trabzon - Nisan 2021

Bookmarks Related papers MentionsView impact

This volume studies the contemporary dynamics of conflict and cooperation within Eurasia with ref... more This volume studies the contemporary dynamics of conflict and cooperation within Eurasia with reference to interdependencies, partnerships and contestations on regional security, energy, democratic transition, and trade. Its key concern, in a broader sense, is, therefore, to understand the various outcomes of post-Soviet regional transformation and the intra- and inter-regional integrative or dismantling interaction making the regional countries hopeful or pessimistic about the future of their immediate and extended neighbourhood within contemporary Eurasia. The contributions here unfold the contemporary strategies of individual states with regards to cooperation, on the one hand, and the unavoidable conflicts in both bilateral relations and on a regional level, on the other. The chapters examine, with reference to central Eurasia, the root causes and the transitive character of conflict and cooperation, regional security dynamics and competing security complexes, and rising powers increasing involvement in the equation favouring cooperation via trade. As such, this book provides a better understanding of both the issues and the challenges the wider Eurasian region is currently experiencing.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Turkey has faced, in the last two decades, a number of critical events, like wars, conflicts and ... more Turkey has faced, in the last two decades, a number of critical events, like wars, conflicts and frictions in the Balkans, the Caucasus, and the Middle East, that have represented a huge challenge for its foreign policy and civil and economic interventions. Turkish multi-directionality and multidimensionality have been tested by these occurrences, demonstrating that what some scholars and experts had defined as a “model” contained failures as well as success.

This book examines these dynamics through case studies of the humanitarian, cultural, economic and political dimensions of Turkey’s role in a diffuse neighbourhood, in which the country has tried to exert its power in recent decades.

Starting from the questions that the Cold War and the arrival of the AKP in government have opened for Ankara, the volume illustrates two of the most important sides of the Turkish strategic repositioning in the international system. The first part is focused on the main humanitarian and political struggles in contemporary Turkish society, while the second explores the main fault-lines in Turkey’s regional policy and the development of the country’s foreign policy.

As such, the book represents a valuable resource for both graduate and undergraduate students, academics and researchers in the areas of Turkish studies, foreign policy, regional politics, Middle Eastern studies, security, political economy and European studies as well as for the general public.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Eurasian Politics and Society: Issues and Challenges studies the various outcomes of regional tra... more Eurasian Politics and Society: Issues and Challenges studies the various outcomes of regional transformation, the ideology of Turkish Eurasianism, and the Eurasian Economic Union. In doing so, it looks at the power struggle in the South Caucasus, Kazakhstan’s relations with Russia, Russia’s sense of Eurasianism, and geopolitical awareness as a pattern of imperial self-perception for Putin’s Russia. The book also provides a detailed analysis of the situation in Syria from a humanitarian perspective, and utilizes an innovative approach in exploring how the European Neighbourhood Policy resonates in Neo/Functionalism.

As such, this volume represents a valuable resource for graduate and undergraduate students, academics and researchers in the areas of security, political economy, European studies, post-Soviet studies, and Eurasian studies.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

In the last three decades, Turkey has attempted to build close relationships with Russia, Iran an... more In the last three decades, Turkey has attempted to build close relationships with Russia, Iran and the Turkic World. As a result, there has been ongoing debate about the extent to which Turkey's international relations axis is shifting eastwards. Ozgur Tufekci argues that Eurasianist ideology has been fundamental to Turkish foreign policy and continues to have influence today. The author first explores the historical roots of Eurasianism in the 19th century, comparing this to Neo-Eurasianism and Pan-Slavism. The Ozal era (1983-1993), the Cem era (1997-2002) and Davutoglu era (since 2003) are then examined to reveal how foreign policy making has been informed by discourses of Eurasianism, and how Eurasianist ideas were implemented through internal and external socio-economic and political factors.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Book Chapters in English by Ozgur Tufekci

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

CONVERSATION WITH PROFESSOR ANDREW LINKLATER Question: We would like to start asking about your v... more CONVERSATION WITH PROFESSOR ANDREW LINKLATER
Question: We would like to start asking about your view of the contemporary international community. In The Transformation of Political Community: Ethical Foundations of the Post-Westphalian Era, you argued that “Sovereign nation-states have been deeply exclusionary in their dealings with minority cultures and alien outsiders. And through globalization, the pacification of core areas of the world economy, and ethnic revolt, new forms of political community and citizenship have become possible.”Considering the lack of solidarity in the international community manifesting in, for instance, the cases of different political preferences between developed and developing countries, economic and political cracks among the developed countries, the refugee crisis, and the recent COVID-19 outbreak, do you still believe that such community is possible?
Andrew Linklater: The argument was that the triple transformation of
political community (more universalist, more sensitive to cultural differences, and more committed to the reduction of material inequalities) is an immanent possibility in modern societies. The emphasis was on normative ideals that are already anticipated by the development of modern conceptions of citizenship.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

The world has increasingly become more complex, more globalized, and more vulnerable in the twent... more The world has increasingly become more complex, more globalized, and more vulnerable in the twenty-first century. In this new global order, one should comprehend and explore political, economic, social, environmental, institutional, and cultural processes and changes globally. On the one hand, the international community has witnessed the gloomiest and darkest hours in recent world history because the existing global governance structures have deepened many political, structural, and moral crises. The absence of a strong international order has resulted in the 9/11 attacks, the 2003 war in Iraq, the 2007 global financial crisis, and the failure of the climate change negotiations in Copenhagen. On the other hand, world wealth has increased, and the social and economic well-being of many nations has improved. In this process, the roles of the nation-state and non-governmental organizations (NGOs) have become more intertwined. One can observe the critical role of international and transnational organizations in every issue area of international politics.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformation in World Politics, 2022

Humanitarian Intervention (HI) is one of the last decade’s outstanding concepts, and it has raise... more Humanitarian Intervention (HI) is one of the last decade’s outstanding concepts, and it has raised controversies, both when it happens and when it does not. With the end of the Cold War, politicians and academics have started to become interested in matters outside of the two superpowers’ competition. The international community has started to deal with issues that have previously been of low importance. The concept of HI is also among the issues that have started to be discussed more after the Cold War. It has emerged from this question: “Do human rights violations in a state concern other states?” And it refers to military intervention by a third country, group of countries, or international organization to the internal affairs of a country with human rights violations with or without consent of that country. As countries intervened for humanitarian purposes, the discussions on HI have become fiercer and sharper. As a result of these discussions, several opposing views have emerged, such as intervention versus sovereignty, intervention versus nonintervention, or human rights versus international order. Although it has different names, this debate is essentially between those who think serious human rights violations should require intervention and those who think they should not interfere with domestic affairs.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

International politics have always been connected with and among states constituting the internat... more International politics have always been connected with and among states constituting the international systems. Thanks to a tremendous number of factors, interactions among states and their speeds are dazzling. Therefore, any efforts to fully understand what is happening in world politics are destined to fall short due to new dimensions added before these efforts come up with a comprehensive analysis of world politics. As this book centers on it, discussions of the world system are a good example of these massive and instant trends and transformations. Especially since the end of the Cold War, for three decades, most of the studies have refrained from defining or naming prevailing world systems via analysis on whether expected multipolarity is more prone to conflict or is more stable than bipolarity and unipolarity (Saperstein, 1991; Kegley, Jr., and Raymond, 1992; Wohlforth, 1999; Waltz, 2000; Monteiro, 2011). During the last decade of the twentieth century, the unipolarity discussion ended up calling the decade a unipolar initiative, not a unipolar system. The early years of the twenty-first century brought up the multipolarity discussion, but there is still no consensus as there has been on the Cold War bipolarity. Such difficulties led to the creation of new concepts that describe world systems, such as “multi-polar Cold War” (Harutyunyan, 2007), “era of regionalism” (Buzan, 2011: 16), “new age of World,” and “the Lonely Superpower” (Huntington, 1999). These alternate concepts indicate uncertainties regarding how to define current world politics or systems.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Russia, Central Asia and the Caucasia, 2020

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Russia, Central Asia and the Caucasia, 2020

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Economics of Gender Equality in the Labour Market: Policies in Turkey and Other Emerging Economies , 2021

Though it is common knowledge, Nigeria is highly characterised by patriarchy from time immemorial... more Though it is common knowledge, Nigeria is highly characterised by patriarchy from time immemorial (Aina, 1998). Despite deliberate attempts by governments and NGOs, patriarchy appears to dominate all spheres of the Nigerian economy and politics, thereby only entrenching patriarchy in the state. Generally, the highest populated African state continues to define the roles and responsibilities of men and women as manual and domestic, respectively.
The nature of patriarchy in traditional Nigerian society not only paves the way for men to dominate women but also impedes the activities of women in formal and informal decision making, which further weakens women’s empowerment in the country. Evidently, women in the largest economy of Africa are not key players in political nor economic circles. It is a worrying phenomenon, especially now that women in leading economies have exhibited a significant level of ability in shaping political and economic discourses. A country which is a hub of African commerce continues to struggle to bring a significant number of women in the same round table with their male counterparts for decision making despite the constitutional provision of equal rights and privileges among male and female citizens. Patriarchy prevails amidst gross violations of women’s rights through domestic violence, female genital mutilation, among others. Politically, women have been relegated to political offices at the lower level, with an insignificant number of them occupying those spots.
Unlike previously written papers and articles on the subject matter, analytical examination in this chapter will be in the context of feminist theory of discrimination and constructivist theory of identity. Employing an interdisciplinary approach of secondary data analysis and literature review, this chapter is divided into three subsections with objectives of examining gender equality in Nigeria, assessing women’s empowerment attempts, progress and hindrances while juxtaposing them with the role of patriarchy in undermining them.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

There is a close woven relationship between the Eurasianism ideology and Geopolitical thinking of... more There is a close woven relationship between the Eurasianism ideology and Geopolitical thinking of the nineteenth century. Therefore, the first conceptualisation section investigated this relationship in the light of the main geopolitical concepts of this period. First, the concept of Lebensraum was analysed in order to show the importance of space and territory in the history of nations by focusing on Turkey’s own Lebensraum which consisted of the immediate land basin (the Balkans, the Middle East and the Caucasus), immediate maritime basin (the Black, eastern Mediterranean and Caspian Seas and the Gulf of Basra) and immediate continental basin (Europe, western Asia and north-eastern Africa). The second concept was the Heartland thesis, which is perceived as one of the most influential geopolitical concepts that has been embraced by a number of states throughout history such as Germany, Britain, the US, etc. From Turkey’s perspective, the significance of the concept is that it presented Turkey as a “central state” and emphasised Turkey’s role in world politics. The last concept in this section is the Rimland thesis, which focused on the role that the Rimland states play in order to control the heartland and attached importance to sea and land power.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karadeniz: 2022 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2023

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü

ARŞ. GÖR. FEVZİ KIRBAŞOĞLU
KTÜ-SAM Araştırmacı

Trabzon - Ekim 2023

Bookmarks Related papers MentionsView impact

KARADENİZ: 2021 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2022

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü

ARŞ. GÖR. FEVZİ KIRBAŞOĞLU
KTÜ-SAM Araştırmacı

Trabzon - Temmuz 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler , 2021

TAKDİM Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler yayın hayatına başladığı ... more TAKDİM

DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
KTÜ-SAM Müdürü
Trabzon - Nisan 2021

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformation in World Politics, 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Trends and Transformations in World Politics, 2022

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Russia, Central Asia and the Caucasia, 2020

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Russia, Central Asia and the Caucasia, 2020

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Economics of Gender Equality in the Labour Market: Policies in Turkey and Other Emerging Economies , 2021

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

There is a wide consensus among the students of international relations that Turkish foreign poli... more There is a wide consensus among the students of international relations that Turkish foreign policy between 1923 and the beginning of the 2000s may be roughly divided into four periods: an interwar period (1923 – 45), the Cold War era (1945 – 80s), a period of “New World Order” (1990s) and the AK Party era (2000s).1 These periods differ from each other. Generally speaking, until the 1980s, Kemalism had the upper hand and an ability to permeate and shape every level of society; and it was publicly unchallenged. In political life, this resulted in the emergence of a Kemalist civilian – military bureaucratic structure which did not allow elected governments to fully implement their own foreign policy programmes.2 However, Turgut Ozal’s rise changed this course and challenged Kemalism, as had not been seen before. That was a turning point in terms of devising a new state ideology. Since then, Turkey has been in a struggle and Eurasianism has been one of the notions affecting the devising of this process.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Turkey has always had a fertile environment and circles for debates of “secularism” and “Islam” a... more Turkey has always had a fertile environment and circles for debates of “secularism” and “Islam” and “pan-Turkism” and “pan/neo Ottomanism”. These debates and confrontations can be traced back to the Ottoman Empire. In spite of the fact that the newly established Turkish Republic’s main official direction was toward the West, these debates still exist today. For instance, while the Democratic Party (1946 – 60) to Justice Party (1961 – 80) line and National Salvation Party (1972 – 80) to Welfare Party (1983 – 98) line had conservative and pro-Islamist approaches respectively, the centre-left Republican People’s Party (CHP), by and large, embraced a Western-oriented approach after the establishment of the Republic of Turkey until the early 2000s, even if it seems that CHP (the main opposition party) has recently lost its enthusiasm toward the Western world and radiates mixed signals on whether it will continue to support Turkey’s Westernist foreign policy discourse.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Turkey is a successor state to the Ottoman Empire, one of the largest and longest Empires in hist... more Turkey is a successor state to the Ottoman Empire, one of the largest and longest Empires in history.2 Yet, the Empire was never accepted as equal to the Western powers, even though it was part of the Concert of Europe. From cultural and political perspectives, the Ottoman Empire was perceived by some of the European powers as a danger to the community of Europe and was not sharing certain values and norms such as Christianity and Europeanness. It might be said that present-day Turkey has also been experiencing similar identity problems. This is one of the main impetuses, which leads Turkey to strive to become one of the regional powers in order to cope with those problems and to become an indispensable ally to the
Western countries, especially the US.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Russia’s intellectual circles have spent a significant amount of time determining Russia’s place ... more Russia’s intellectual circles have spent a significant amount of time determining Russia’s place in the world. Particularly, these investigations reached their peak during the cataclysmic times of the Russian Revolution, World War I, the collapse of the USSR (The Union of Soviet Socialist Republics), etc. Both Classical Eurasianism and Neo-Eurasianism came out in such times as a conclusion to seeking a historical, geopolitical and cultural identity along with other nationalist movements.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Geopolitics has been an excessively used term since Rudolph Kjellen first coined it in 1899.1 In ... more Geopolitics has been an excessively used term since Rudolph Kjellen first coined it in 1899.1 In one sense, the term “geopolitics” came close to losing its credibility because of overuse and also its association with the intellectual apparatus of Nazi expansionism in the 1930s and 1940s. Nevertheless, it is still a useful term to explain, describe or analyse specific perspectives of world affairs. Especially along with the emergence of Critical Geopolitics after the 1990s, the concept “Geopolitics” has started to get attention. To make the concept more understandable, the following taxonomy of Classical Geopolitics, which is more state-centric, and Critical Geopolitics, which focuses on space, identity, vision and statecraft, is used.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Foreign Policy of Modern Turkey: Power and the Ideology of Eurasianism, 2017

Eurasianism, as its name indicates, refers to the term “Eurasia” that literally means Europe plus... more Eurasianism, as its name indicates, refers to the term “Eurasia” that literally means Europe plus Asia. In relation to such a meaning, the main geographical reference point is the territory of Russia and, according to N. S. Trubetskoy, “The territory of Russia . . . constitutes a separate continent . . . which in contrast to Europe and Asia can be called Eurasia . . . Eurasia represents an integral whole, both geographically and anthropologically”. Furthermore, this
separate continent was a self-contained geographical entity whose boundaries coincided roughly with those of the Russian Empire in 1914. This way of thinking is called Classical Eurasianism and, by the 1930s, losing all of its ideological forefathers and eminent figures caused this Eurasianism ideology to die down until Lev N. Gumilev led similar ideas and a new kind of Eurasianism ideology around the 1980s. Hence, it was the milestone that gave
rise to this revised approach being named Neo-Eurasianism. Gumilev brought the Eurasianist ideas to light and prepared an intellectual background for them. Shortly after his death, the new and dedicated supporters of Neo-Eurasianism became Alexander S. Panarin and Alexander G. Dugin. Panarin was a well-known theorist and the Chair of Political Science at the Department of Philosophy in Moscow State University.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Politics of Conflict and Cooperation in Eurasia, 2018

The international system can be defined as an environment in which states interact with each othe... more The international system can be defined as an environment in which states interact with each other, and that is formed by states whose basic elements are separated from each other by certain boundaries with regular and dependent relations among them. Although international relations have existed as long as states themselves, the modern international system is just a few centuries old. Important events have acted as the milestones in the transformation of the international system. The Peace of Westphalia in 1648, which ended the Thirty Years’ War among European states, can be deemed the commencement of the modern international system. It established the state as the legitimate European polity and legalized a commonwealth of sovereign states (Philpot 1999, 581). From that stage forward, the international system has been mainly based on relations between the nation states, which have been regarded as the dominant political units in world politics, have enjoyed exclusive rights within a given territory, and have been able to implement their own domestic policies in their own domain.
In the seventeenth and eighteenth centuries, several powerful nation states controlled Europe. Some of these remained powerful throughout most parts of the modern age, but some others shrank in power over time. Weaker states often came together to limit dominant powers’ influence, a practice known as ‘balance of power’, which refers to the distribution of power among countries so that no nation can seriously threaten the fundamental interests of another. Demonstrating that they sought to preserve the power balance, the dominant units of the international system tried to prevent French attempts under Louis XIV during the War of the Spanish Succession (1700–1713), and Napoleon’s efforts in the period 1789–1815, to dominate the international system.
...

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Feminists have always argued that the world has had enough of men dominating in major human endea... more Feminists have always argued that the world has had enough of men dominating in major human endeavours. According to Randall (2006: 3) activities of women and their achievements in leadership positions has made women’s representation or political participation a topic for discussion. Arguments about participation were a significant part of international debates about democracy. It is argued that women are equal citizens and therefore should share equally with men in policy-making process. Without women’s participation in political institutions, it is not possible to build sustainable democracies. In this sense, Madeleine Albright puts this approach into words as follows: “success without democracy is improbable and democracy without women is impossible” (National Democratic Institute for International Affairs (NDI), 2010: 12).
To prevent all forms of discrimination against women the United Nations (UN) General Assembly adopted “The Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW)” in 1979, which is often described as an international bill of rights for women. By accepting the Convention, states commit themselves to undertake a series of measures to end discrimination against women in all forms, including:
• to incorporate the principle of equality of men and women in their legal system, abolish all discriminatory laws and adopt appropriate ones prohibiting discrimination against women;
• to establish tribunals and other public institutions to ensure the effective protection of women against discrimination; and
• to ensure elimination of all acts of discrimination against women by persons, organizations or enterprises.
(www.un.org)
Yet, despite deliberate attempt to increase women’s activity in politics, the fact remains that even in developed states women are less represented.
The countries, which aim to solidify democracy, have put in place measures in order to ensure the empowerment of women. This is because women empowerment has been recognised as a prerequisite for women’s advancement and the underpinning in society of gender equality. The political empowerment of women is founded on the equality between men and women, rights of women to fully develop their potentials and the right of women to self-determination and self-representation (Fadia, 2014: 539). Since politics is all about influence and power and it remains a struggle of competing viewpoints about resources apportionment and distribution, political struggle has largely been in the domain of men. In this context, the marginalization of women in spheres of politics is as a result of this limited conception of the relevance of women in politics (Ajogbeje, 2016: 71).
Rising powers have also shown some level of concern about women empowerment. For instance, the BRICS countries (Brazil, Russia, India, China, South Africa) did not only create BRICS Feminist Watch but has also organized an 8th BRICS summit in Goa, India under the theme “Building Responsive, Inclusive, Collective Solution” in 2016. In July 2018, at the 10th BRICS Summit Johannesburg Declaration, preambles 32, 99 and 100 reiterate the rising states’ commitment to ensuring women empowerment and political participation in member states. Preamble 99 for instance states “… including of women parliamentarians, we look forward to further strengthening of BRICS exchanges in this regard” (BRICS, 2018). Two emerging powers, Turkey and Nigeria, which are considered by Goldman Sachs to constitute the next tier called MINT countries (Mexico, Indonesia, Nigeria and Turkey) are under investigation in this chapter.
The goal of this chapter is to look at the women empowerment capacities through political participation in Turkey and Nigeria. In addition, this chapter aims to contribute to the theoretical literature of rising powers a new determining factor, “strengthened democracy through women’s political participation”. In the first part, the women empowerment and rising powers concepts will be introduced. The second part will analyse the current situation in the BRICS countries and regarding women’s political participation. And then, Turkey and Nigeria are discussed and compared with each other through the determining factor “strengthened democracy through women’s political participation”.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Turkey is a successor state to the Ottoman Empire, one of the largest and longest Empires in hist... more Turkey is a successor state to the Ottoman Empire, one of the largest and longest Empires in history. Yet, the Empire was never accepted as equal to the Western powers even though it was part of the Concert of Europe. It might be said that present-day Turkey has also been experiencing similar identity problems. This is one of the main impetuses which leads Turkey to strive to become one of the regional powers in order to cope with those problems and to become an indispensable ally to the Western countries, especially the United States of America (USA). Although Turkey stands at the crossroads of Asia and Europe and this geographical positioning highlights its desire to become one of the regional powers, since the late Ottoman era Turkey has not been able to turn into a genuine world power.

Since the late Ottoman Era, Turkey has turned its face toward the West as it has been perceived as the source of modernity. Even though to some extent, Turkey has managed to modernise itself and caught up with the West, it remained a small power until the end of the 1990s. In 1999, Turkey’s accession to the G-20, whose membership consists of systematically important advanced and emerging economies representing all regions of the globe, was a significant development to being among the top twenty important states. Along with the Justice and Development Party’s (AK Party) active Foreign Policy Course after 2002, it might be alleged that Turkey has become considered one of the middle powers and an exemplary model for Muslim countries. There once was a “barrier” around Turkey with Soviet Communism and then it became a “bridge” between Europe and the Middle East, even Central Asia. Now it is considered as an exemplary model for Muslim countries by some, others allege that Turkey is a pivotal state since 2002. On this account, this paper will put forward that Turkey a pivotal exemplary state by examining the foreign policy understanding of AK Party.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

KARADENİZ: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2021

Karadeniz, farklı coğrafi birimlerin geçiş güzergahı üzerinde yer almasından dolayı Avrasya’nın e... more Karadeniz, farklı coğrafi birimlerin geçiş güzergahı üzerinde yer almasından dolayı Avrasya’nın en mühim iç denizi yakıştırmasına layık görülmüş ve Halford J. Mackinder’in (kara hakimiyeti) teorisinden hareketle, Avrasya’nın deniz kalpgahının merkezinde konuşlandığı ifade edilmiştir (Koçer, 2007: 197-198). Karadeniz aynı zamanda Nicholas J. Spykman, Alfred T. Mahan ve Hausy Scitaklian gibi çağdaş kuramcıların da dikkatini çekmiştir. Söz konusu teorisyenler, Karadeniz’in Ortadoğu ve Asya’yı Avrupa’ya bağladığı, merkez bölgeye en kolay ulaşım olanaklarını sağladığı ve bunların ötesinde karasal alanları kapsayan coğrafya ile medeniyetleri de içerisinde barındırdığı için dünya adasının kontrolünü ele geçirmek isteyen referans nesnelerinin daha geçerli politikalar üretmesi gereken bir nitelik kazandığını vurgulamıştır (Koçer, 2014: 27-28, 63-64).
Avrasya ve Orta Doğu’yu buluşturduğu için dünyanın en kritik kavşaklarından biri kabul edilen Karadeniz’in sahip olduğu hususiyetlere rağmen tarifi üzerinde fikir birliğine varılamamıştır. Bu cihetle Karadeniz, çevresindeki altı ülkeye karşılık gelen dar bir bölge; Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü (KEİ) tarafından sınırlandırılmış bir alan ya da Avrupa Komisyonu’nun kıyı devletlerine ek olarak Azerbaycan, Ermenistan, Moldova ve Yunanistan’ı da (doğal) bölgesel aktörler gördüğü geniş bir havza olarak adlandırılabilir. Ancak Soğuk Savaş sonrası dönemin ürünü olan bu çok parçalı yaklaşımlar, ülkelerin iç ve dış politikada işbirliği yapmalarına olanak sağlayan ve müşterek bir topluluğa ait olma duygusunu ortaya çıkaran öz bilinçli projeler sunamadığı için Karadeniz’in çoğunluğun mutabık kalacağı şekilde tasvir edilmesini engellemiştir (Konoplyov ve Delanoe, 2014: 356). Bu farklı bakış açıları neticesinde Karadeniz’in Mackinder tarzı jeopolitik kalpgahın merkezinde yer alan bir pivot mu yoksa sınır veya tampon bölge mi olup olmadığının belirsizliğini koruduğu ve bölgenin hangi yönde ilerlediğine dair net bir temayülün geliştirilemediği iddia edilmektedir (Triantaphyllou, 2012: 4).
Bu bağlamda bölgenin ne tür gelişmeler üzerine, hangi birimler tarafından şekilleneceğinin ve yeniden adlandırma girişimlerinde nereye doğru evrileceğinin sorgulanması gerekmektedir. Dolayısıyla bu çalışmada, ilk olarak Karadeniz’in kendine özgü hususiyetleri belirtilerek, referans nesnelerinin bölgeye yönelik argümanları temellendirilecektir. Ardından Soğuk Savaş sonrasında Karadeniz’in nasıl bir kavramsal ve sistemsel dönüşüm sürecine girdiği sorgulanacak ve Avrupa Birliği’nin (yeni bir çerçevedeki) Karadeniz stratejilerinin ana hatları ortaya konularak, günümüzdeki politikalarıyla ne ölçüde uyumlu ve uygulanabilir olduğu analiz edilecektir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karadeniz: 2020 Gelişmeleri Işığında Bölgesel Değerlendirmeler, 2021

2020, Türkiye için hem iç hem de dış politikaya yönelik birçok önemli kararın alındığı yıllardan ... more 2020, Türkiye için hem iç hem de dış politikaya yönelik birçok önemli kararın alındığı yıllardan biri olarak görülmektedir. Özellikle bu sene içerisinde Türkiye, komşu devletleriyle olan ilişkileri haricinde uluslararası arenada da etkili bir aktör olarak ortaya çıkmış ve çıkarlarının şekillendirdiği ölçüde politikalar izlemiştir. Ulusal güvenliğini ve çıkarlarını en yüksek oranda koruma girişimlerinden biri olarak Türkiye’nin, gerekli durumlarda askeri seçeneği de çözüm olarak kullandığı 2020 yılında, yoğun bir diplomasi yürüttüğünü söylemek mümkündür. Türkiye perspektifinde yaşanan gelişmeleri değerlendiren bu çalışmada, 2020’nin Türk iç ve dış politikasına en çok etki eden durumlar öne çıkarılmakta ve Türkiye üzerindeki olası etkisi analiz edilmektedir. Türkiye’nin komşu devletleri ile yaşadığı sorunları, ABD ve AB gibi küresel güçlerle uyuşmazlığını ve ekonomik kabiliyetini geliştirmek için yaptığı girişimleri ele alan bu çalışma, ilgili alanlara yönelik genel bir değerlendirme içermektedir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Kamu Yönetimi, 2020

Kamu yönetiminde reform bir başka deyişle idari reform kavramı, son yıllarda literatürde oldukça ... more Kamu yönetiminde reform bir başka deyişle idari reform kavramı, son yıllarda literatürde oldukça fazla tartışılan ve çalışılan konuların başında gelmektedir. Oldukça eski bir olgu olmasına rağmen, bu alanda son dönemde fazlaca çalışma yapılmasının nedeni aslında ‘reform’ kavramının ‘değişim’ kavramı ile olan yakınlığı ve küreselleşmenin değişimle birlikte toplumsal hayatı derinden etkilemesidir. Bu bağlamda, değişimin mevcut olanı geride bırakması bize reformun her daim gerekli olduğunu hatırlatmaktadır. İktisadi, siyasal, toplumsal, kültürel alanlarda ortaya çıkan bu değişimler kamu yönetiminde ve özelde Türk kamu yönetiminde reformları gerekli kılmaktadır.

Küreselleşmenin getirdiği en önemli değişim, değişimin kendisidir. Ve en önemli aktörlerden birisi olan devletin de bu değişime ayak uydurabilmesi var olması için temel zarurettir. Bu bağlamda reform, gerekli niteliksel ve işlevsel değişimi ifade eder. Reformu kamu yönetimi alanına uyguladığımızda, kavramın kaynakların hukukilik, iktisadilik, siyasete uygunluk, merkeziyet ve ademimerkeziyet ilkelerine göre etkin bir şekilde kullanabilmesi için ihtiyaç duyulan değişimi ifade ettiği görülmektedir [1].

Bu ünitede ilk olarak reform kavramı kavramsal boyutlarıyla el alınmıştır. Özellikle idari reformu ortaya çıkaran temel nedenlere değinilmiş ve idari reformun özellikleri incelenmiştir. Akabinde idari reformun belirgin özellikleri ele alınıp kamu yönetimi mekanizmasının daha verimli ve etkin kullanılmasını amaçlayan idari reform alanları değerlendirilmiştir. Ardından Türkiye’deki başlıca reform hareketleri bağlamında reformun tarihçesine ve Avrupa Birliğinin Türk kamu yönetimi reformlarına etkisine değinilmiştir. Son olarak ise Dünya’daki başlıca ülke örneklerindeki reform çabalarına değinilmiştir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Kamu Yönetimi, 2020

Küreselleşme, toplumsal yaşamın uzaklarda alınan kararlar ve gerçekleşen olaylar tarafından şekil... more Küreselleşme, toplumsal yaşamın uzaklarda alınan kararlar ve gerçekleşen olaylar tarafından şekillendirilmesi anlamına gelen karmaşık karşılıklı bağlanmışlığın yoğunlaşmasıdır. Bundan dolayı küreselleşmenin önemli özellikleri arasında coğrafi uzaklıkların anlamsızlaşması, ülkesel sınırlarının soyutlaşması ve insan, mal, hizmet, sermaye, fikir ve bilginin serbest dolaşımının artması sayılabilir.

Bu kapsamda küreselleşme, yerel, ulusal ve küresel olayların sürekli etkileşmesi anlamında siyasal sürecin genişleme ve derinleşmesine vurgu yapar [1]. Yirminci yüzyılın sonlarına doğru yoğunlaşmaya başlayan küreselleşme olgusu çok yönlü değişim dinamiklerini ortaya çıkarırken aynı zamanda yirmi birinci yüzyıl ile birlikte daha da şekillenen yeni dünya düzeninin de temel dinamiklerini oluşturmaya başlamıştır. Bu küresel değişimin odağı herhangi bir coğrafi bölge veya toplum ile sınırlı olmadığı gibi sınırlı bir alana odaklanmış da değildir. Bu bağlamda mevcut küreselleşmenin teknolojik, ekonomik, toplumsal, siyasal, yönetsel ve kültürel olarak tüm alanlarda ve tüm coğrafyalarda sürdüğünü söylemek çok yanlış olmaz [2].

Küreselleşme kamu yönetimin örgütlenmesi ve işleyişi üzerinde de çok önemli etkilere sahip olmaktadır. Küreselleşme süreci ve bu süreçte etkili olan uluslararası kuruluşlar yeni dünya düzeni belirlerken ülkelerin kamu yönetimlerini de bu çerçevede tek tip olacak şekilde şekillendirmektedir. Bu ünitede ilk olarak küreselleşmenin ulus devletler üzerindeki etkisinden ve daha sonrada küreselleşmeye ilişkin yaklaşımlardan bahsedilmiştir. Ardından küreselleşmenin kamu yönetime olan etkilerine değinilmiştir. Son olarak Uluslararası kuruluşların Türk kamu yönetimi özelinde kamu yönetimine etkileri ele alınmıştır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik kısıtlılıklarına rağmen Rusya, Sovy... more Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik
kısıtlılıklarına rağmen Rusya, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği
(SSCB) dönemindeki gücüne kavuşmak ve o dönem kendisine ba-
ğımlı olan Orta Asya, Kafkasya ve Doğu Avrupa ülkeleri üzerindeki
nüfuzunu tekrar ele geçirmek için mümkün olan tüm stratejik hamleleri
yapmaktadır. Bu stratejik yönelim kendisini daha çok yumu-
şak güç uygulamaları şeklinde gösterse de Rusya yer yer askeri güç
kullanmaktan, hedef ülkeyle doğrudan karşı karşıya gelmekten de
imtina etmemektedir. Diğer taraftaysa 2000’lerde birlikte iç ve dış
politikasında önemli açılımlar gösteren, bölgesel bir güç olabilmenin
ötesine geçmeye çalışan, uluslararası sorunlara müdahil olup çözüm
getiren taraf olma amacı taşıyan bir Türkiye bulunmaktadır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Türkiye-Rusya ilişkilerinin tarihsel olarak genel görünümü rekabet zemininde oluşmuştur. Tarih bo... more Türkiye-Rusya ilişkilerinin tarihsel olarak genel görünümü rekabet zemininde oluşmuştur. Tarih boyunca rekabetin ve savaşların hüküm sürdüğü ilişkiler Osmanlı ve Rus İmparatorluğu’nun 1900’lerin başlarında yıkılmasıyla farklı bir boyuta evrilmiştir. Buna rağmen İkinci Dünya Savaşı sonrası yaşanan Soğuk Savaş ve iki ülkenin düşman bloklarda konumlanması Türk-Rus ilişkilerinin yeniden rekabetçi ortama dönmesinin zeminini oluşturmuştur. Soğuk Savaş sonrası dönemde ise ikili ilişkiler bölgesel ve küresel ölçekte dünyada yaşanan gelişmelere paralel olarak yeniden şekillenmiştir.

Bu bağlamda Soğuk Savaş sonrası 1990’lar Türkiye-Rusya ilişkilerinde zemin arama dönemi olarak adlandırılabilir. Her ne kadar ilişkilerin gelişimi istenilen şekilde gerçekleşmemiş olsa da taraflar birbirleri ile Soğuk Savaş atmosferinin uzağında bir şekilde iletişim içinde olabileceklerini anlamışlardır. Bu dönem çoğunlukla iki ülkenin de ilgi alanına giren Kafkaslar ve Orta Asya üzerinde etki oluşturma girişimleri ile özdeşleşmiştir. Özellikle Türkiye’nin Çeçenistan sorununa, Rusya’nın da PKK sorununa yaklaşımı bu dönemde diğer adı geçen bölgelerle birlikte ortaya çıkan meselelerde tarafların anlaşamamalarının temel nedenlerini oluşturmaktaydı. Lakin 1990’ların sonlarında Vladimir Putin’in siyasi sahneye çıkması ve Türkiye’nin attığı çeşitli adımlarla etnik krizlerin ikili ilişkileri etkilememesi önemli ölçüde sağlanmıştır.

Özellikle 2000’li yıllarla birlikte taraflar ilişkilerini çok boyutlu düzeye çıkarmak için ticaretten kültüre kadar birçok alanda işbirliği kurma fırsatlarını başarılı bir şekilde değerlendirmişlerdir. İki ülkede iktidarda bulunan siyasi iradenin de etkisiyle süreç içerisinde yaşanan bazı aksiliklere rağmen ilişkiler gözle görülür bir ivme kazanmıştır. 2002 yılında iktidara gelen AK Parti yönetiminin özellikle seçim beyannamelerinde de kendisine yer bulan söylemler ile ikili ilişkileri geliştirmeye ihtimam göstermesi sonuç vermiştir. 2002 seçim beyannamesinde “Rusya Federasyonu ile Orta-Asya ve Kafkasya’da rekabete değil işbirliğine dayanan dostça ilişkiler sürdürülecektir.”1 söylemini benimseyen AK Parti, 2007, 2011 ve 2015 seçim beyannamelerinde de aynı tutumu sergilemiş ve zaman ilerledikçe seçim beyannamelerinde Rusya ve Kafkasya ile ilişkiler kendisine daha çok yer bulmaya başlamıştır. Bu tutum 2011 AK Parti seçim beyannamesinde Rusya ve Kafkaslar bölümünün ayrı bir başlık ile incelenmesine de yansımıştır:

AK Parti iktidarı Türkiye’nin Rusya ile olan siyasi ve ticari ilişkilerine özel bir önem vermiştir. Komşularla sıfır problem ve tam ekonomik işbirliği politikamızın bir tezahürü olarak Rusya ile ticari ilişkilerimiz büyük bir sıçrama göstermiştir. Rusya, Türkiye’nin doğal gaz ihtiyacını karşılarken, Türk firmaları Rusya’da büyük projeleri hayata geçirmeye başlamışlardır. Rusya ile vizelerin karşılıklı olarak kaldırılması, siyasi ve ekonomik ilişkilere yeni bir ivme kazandırmıştır. Türk-Rus ilişkilerinde yaşanan gelişmeler, Kafkaslardan Orta Asya’ya kadar çeşitli bölgesel konularda yeni bir işbirliği zemininin doğmasına imkân tanımıştır. Rusya ile vizelerin tedrici olarak kaldırılması, ikili ilişkilerin ivme kazanmasını sağlayan önemli bir adımdır. Rusya ile ilişkilerimizi bu çerçevede güçlendirmeye devam edeceğiz.2

Verilen bu genel görünüm bağlamında bu bölüm AK Parti döneminde Türkiye-Rusya ilişkilerinin gelişimini tarihsel bir perspektifle ekonomik, siyasi ve güvenlik boyutlarından inceleyecektir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik kısıtlılıklarına rağmen Rusya, SSCB... more Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik kısıtlılıklarına rağmen Rusya, SSCB dönemindeki gücüne kavuşmak ve
o dönem kendisine bağımlı olan Orta Asya, Kafkasya ve Doğu Avrupa
ülkeleri üzerindeki nüfuzunu tekrar ele geçirmek için elinden gelen tüm stratejik hamleleri yapmaktadır. Bu stratejik yönelim günümüzde kendisini daha çok yumuşak güç uygulamaları şeklinde gösterse de Rusya yer yer askeri güç kullanmaktan da imtina etmemektedir. Diğer tarafta 2000’li yıllar ile birlikte iç ve dış politikasında önemli açılımlar gösteren, bölgesel bir güç olabilmenin ötesine geçmeye çalışan ve uluslararası sorunlara müdahil olup çözüm getiren taraf olma amacı taşıyan bir Türkiye bulunmaktadır.
SSCB’nin yıkılmasını takiben Orta Asya ile Kuzey ve Güney Kafkasya’da iki ülke arasında başlayan nüfuz rekabeti, her şeye rağmen tarafların iş birliği geliştirmelerinin önüne geçememiş olsa da 2015 yılının sonuna doğru angajman kurallarına uymayan Rus savaş uçağının düşürülmesi ilişkilere darbe vurmuştur. 2016 yılının ikinci yarısında ikili ilişkilerin gelişmeye başladığına şahit olunurken yine 2016 yılının sonunda Rusya’nın Türkiye Büyükelçisi’nin öldürülmesi ilişkiler açısından yeni bir sürecin başlangıcı mı sorusunu akıllara getirmiştir. Bahse konu rekabet ve dostluk Türkiye’nin hem Rusya ile ikili hem de özellikle Kafkasya ile bölgesel ilişkilerinde, ilişkinin niteliğini belirleyici bir rol oynamaktadır. Bu makalede bu anlamda Türkiye’nin 2016 yılında yürüttüğü Rusya ve Kafkasya politikasının önceki yıllarda yaşanan gelişmelerin gölgesinde nasıl bir seyir izlediği incelenecektir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik sorunlara rağmen Rusya, SSCB dönemi... more Küresel siyasette var olan demografik, ekonomik ve jeopolitik sorunlara rağmen Rusya, SSCB dönemindeki gücüne kavuşmak ve o dönem kendisine bağımlı olan Orta Asya, Kafkasya ve Doğu Avrupa ülkeleri üzerindeki nüfuzunu tekrar ele geçirmek için elinden gelen tüm stratejik hamleleri yapmaktadır. Bu stratejik yönelim günümüzde kendisini daha çok yumuşak güç uygulamaları şeklinde gösterse de Rusya yer yer askeri güç kullanmaktan da imtina etmemektedir. Diğer tarafta, 2000’li yıllar ile birlikte iç ve dış politikasında önemli açılımlar gösteren, bölgesel bir güç olabilmenin ötesine geçmeye çalışan, uluslararası sorunlara müdahil olup çözüm önerisi getirme amacı taşıyan bir Türkiye bulunmaktadır.
SSCB’nin yıkılmasını takiben Orta Asya ile Kuzey ve Güney Kafkasya’da iki ülke arasında başlayan nüfuz rekabeti, her şeye rağmen iki ülkenin işbirliği geliştirmelerinin önüne geçmemiş, 2015 yılının son aylarında ortaya çıkan ve ilişkilerin yeniden tanımlandığı sürece kadar iki ülke rekabetin gölgesinde ama dostça bir ilişki yürütmüştür. Bahse konu rekabet ve dostluk Türkiye’nin hem Rusya ile ikili hem de özellikle Kafkasya ile bölgesel ilişkilerinde ilişkinin niteliğini belirleyici bir rol oynamıştır. Bu makalede bu anlamda Türkiye’nin 2015 yılında yürüttüğü Rusya ve Kafkasya politikasının önceki yıllarda yaşanan gelişmelerin gölgesinde nasıl bir seyir gösterdiği incelenecektir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Fransa ve birçok Avrupa ülkesi endüstrileşmelerini 18-19 ... more Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Fransa ve birçok Avrupa ülkesi endüstrileşmelerini 18-19 yy. içerisinde tamamlamıştır. Bu ülkelerin dışındakiler gerekli endüstrileşme faaliyetlerine 1900’lü yılların ortalarında başlayabilmiştir. Bu durum uluslararası sistem içerisindeki güç ayrımlarının belirginleşmesinin ve yerleşik güç, yükselen güç, bölgesel güç, vb. konseptlerle tanışmamızın en temel sebeplerinden birisidir. Bu bağlamda bu makale bahsi geçen güçler nasıl sınıflandırılmalı ve bu sınıflandırmada kriterler neler olmalı sorusuna bir cevap verebilmeyi amaçlamakta bunu yaparken de yükselen güçlerin dış yardımları nasıl bir dış politika aracı olarak kullandıklarını örneklerle incelemeyi amaçlamaktadır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinden günümüze kadar denilebilir ki Türkiye genel olarak yü... more Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinden günümüze kadar
denilebilir ki Türkiye genel olarak yüzünü Batı dünyasına çevirmiştir. Bu
dönüşün sebepleri arasında uluslararası sistemdeki birçok stratejik değişim gösterilebilir. Örneğin, İtalyan Faşizmi, Nazizm, Soğuk Savaş, SSCB (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği)’nin yıkılması vb. Fakat yeni Cumhuriyet’in kurucusu olan Mustafa Kemal Atatürk’ün sözleriyle bu dönüşün temel sebebi Batı modernliğini yakalayabilmekti. Ve bu kapsamda Türkiye bu dönüşümün olumlu sonuçlarını elde etmiş ve 1990’lara kadar bölgedeki küçük güçlerden biri olmayı başarmıştır. 1999’da dünya genelinde ileri veya gelişmekte olan en büyük yirmi ülkeden oluşan G-20’ye katılması Türkiye’nin bölgedeki rolü açısından önemli bir aşama olarak dikkate alınmıştır. Ve akabinde 2002 itibariyle Türkiye’de hükümet etme fırsatı yakalayan AK Parti uyguladığı proaktif dış politika anlayışı ile Türkiye’yi bölgedeki orta-ölçekli güçler arasına sokmayı başarmıştır. Bu bağlamda bir dönem SCCB’ye ve Komünizm’e karşı bariyer olarak görülen Türkiye yeni dünya düzeni içerisinde Orta Doğu/Orta Asya ile Avrupa arasında bir köprü olarak görülmeye başlanmıştır. Buna ek olarak son dönemde ise Müslüman ülkeler
için rol model olarak gösterilmektedir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

the rest: journal of politics and development, 2024

The United Kingdom has been seen as a balancing element for small states to prevent big states fr... more The United Kingdom has been seen as a balancing element for small states to prevent big states from gaining hegemony in the EU, especially Franco-German. The decision, which was stated to withdraw the UK from the EU with a referendum in 2016, has reawakened the concern of small states. Inevitably, member states have been affected by the outcome of this decision, even though in a different dimension. The Brexit negotiations preserved the dominance of the EU interests so as not to create a chain effect among the other members based on Article 50, which was applied for the first time. In contrast, the EU’s implementation of immigration policies has mainly led to the strengthening of anti-EU groups in the member states. Since Central and Eastern European countries are the first boundaries of migration waves, anti-immigration movements are felt in those countries’ political and social spheres.

Slovakia faced the Brexit decision at the first Council Presidency after becoming a member of the EU. On the other hand, the Presidency’s agenda was not overshadowed by Brexit and focused on the predetermined road map. For this reason, the Council Presidency of Slovakia had not been subject to the shocking effect of any crisis agenda and was relatively moderate. With the immigration policies, which include the general interests of the EU, there was no progress in the asylum and migration title as the point of view of Slovakia is not very compatible.

This article deals with the Brexit process and its impact on Slovakia. The main question of the study is how small states fill in the gap that Brexit might cause and whether small states can take the initiative for the future of the EU, which is discussed in the case of Slovakia.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Karadeniz Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 2024

The SCO was initially organised as the Shanghai Five in 1996. Along with Uzbekistan’s membership ... more The SCO was initially organised as the Shanghai Five in 1996. Along with Uzbekistan’s membership in 2001, it was renamed the Shanghai Cooperation Organization (SCO). The main aim of the Organisation is to strengthen mutual trust and friendship between the member states. The SCO has deliberately restricted its own authority so that it lacks the power to enforce any specific actions on its members. This statement accurately portrays the situation since the two primary powers of the organisation - China and Russia, who were founding members - have conflicting plans for the region. Any effort that benefits one of them at the cost of the other is certain to fail. The tensions arising from the competition between these two powers will inevitably increase as their own power surpasses that of a declining America. This weakening threat, which initially solidified their alliance of convenience, combined with various shocks during this delicate transition period, will almost certainly result in the complete disappearance of any form of cooperation between the two powers. In this case, the study aims to identify the role of the Russia-China rivalry in Central Asia through the activities of the Shanghai Cooperation Organisation.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Journal of Black Sea Studies, 2024

The problem of the role and place of peacekeeping, including humanitarian intervention in the mod... more The problem of the role and place of peacekeeping, including humanitarian intervention in the modern system of international order, deserves attention because it has practical application in international relations. Humanitarianism is a contentious notion, especially when it involves military action and results in casualties. The dispute surrounding humanitarian intervention arises from the issue of determining the optimal moment for action. There are many who contend that there is never an opportune moment to interfere, but others assert that it is our moral obligation to safeguard individuals who lack the ability to defend themselves. The act of safeguarding individuals who lack the ability to defend themselves is inherently dignified. Nevertheless, historical evidence has demonstrated that humanitarian action may be driven by hidden agendas. This paper highlights the military interventions that take place in the contemporary world. Using two case studies, the article addresses the main problems arising from different interpretations of the definition of humanitarian (imperialist) intervention. Thus, using the cases of Libya and Ukraine, the article emphasises that the concept of humanitarian intervention has changed from military intervention for humanitarian purposes to military intervention in which the interventionist states pursue their own geopolitical or economic goals.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The Rest: journal of politics and development, 2023

During the last 25 years, Brazil has been providing an activist foreign policy not only in its ow... more During the last 25 years, Brazil has been providing an activist foreign policy not only in its own region but also in the world. The article highlights the peculiarities of Brazilian peacekeeping policy on President Lula’s grand strategy during the term between 2003 and 2011 in line with its international and defence policy. In particular, the article mentions the main features of Brazilian peacebuilding, such as the reservation of humanitarian interventions, as the use of force leads to an increase in violence and instability. The participation of Brazil in peacekeeping operations is discussed, paying particular attention to its main characteristics and compliance with national interests, which are laid down in the country’s grand strategy.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Caucasus International, 2018

The geopolitical spaces of the ideology of Eurasianism, such as Central Asia, Southeast Asia, and... more The geopolitical spaces of the ideology of Eurasianism, such as Central Asia, Southeast Asia, and Europe, form the main framework of the Belt and Road Initiative (BRI) as destinations for Chinese goods, services, and capital. For this reason, the BRI is, on the one hand, both a cause and effect of the political-economic interests of China; while, on the other hand, it provides a dynamic for the regional integration policies of the Chinese government. When Xi Jinping became China’s new leader in 2012, he signalled that he would pursue a “pro-active” foreign policy course. Moreover, his foreign policy understanding has represented, to some extent, the end of the era of Deng Xiaoping’s reactive “bide and hide” foreign policy strategy. Nevertheless, it remains necessary to deal with the issue of whether this pro-activeness will transform into a single robust foreign policy perspective that benefits from the ideologies of Eurasianism or Atlanticism. What is known about ideology-driven Atlanticism is that it has been prioritizing the securitization of Eurasia. However, it seems that China’s development-oriented approach is more promising for those countries that are in need of reconstruction and development. If China could manage to remodel Atlanticism through an ideology of Eurasianism, the landmass would become a new and competitive ground where the new power can assert its own influence and create streamlined connectivity.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The economic and political strides made by Nigeria and South Africa in the 21st Century have draw... more The economic and political strides made by Nigeria and South Africa in the 21st Century have drawn the attention of the world to them. In order to accelerate its goal of enhancing market access opportunities among other objectives to ensure growth as well as compete with G7, the club incorporated the South African state in 2010 when it realized the nation is an emerging power and could be a catalyst in pushing forward the BRIC agenda. Since investors appear to be quite attracted to states with larger prospects of growth, states who are looking out for similar states with interests to form clubs like BRICS are likely to cooperate with Nigeria as it has been projected to be suitable in the formation of clubs such as MINT-Mexico, Indonesia, Nigeria, Turkey-. We argue however that both Nigeria and South could, if brought together in BRICS, facilitate progress in achieving the aims and objectives of the club. But what informed the clubs' decision of incorporation of South Africa? This paper will the question and give more reasons why Nigeria's inclusion is necessary. ÖZET Nijerya ve Güney Afrika, 21. yüzyılda hem ekonomik hem de siyasi olarak önemli ilerleme kaydetmişlerdir. Fakat G7'ye alternatif olmak için üyelerinin piyasalara erişimini kolaylaştırarak ekonomik büyümelerini garanti altına almayı hedefleyen BRIC 2010 yılında amaçlarını gerçekleştirmek için Güney Afrika'yı yükselen bir güç olarak görüp organizasyonun üyesi olarak kabul etmiştir. Bilindiği 12 üzere yatırımcılar, büyüme potansiyeli yüksek olan devletlere özel önem verirken, BRICS benzeri oluşumlara ilgi gösteren devletlerin kendileri de bir MINT ülkesi olan Nijerya ile işbirliği yapma eğilimindedirler. Fakat Nijerya, BRICS'in amaç ve hedeflerinin gerçekleştirilmesinde Güney Afrika ile birlikte çok daha önemli bir rol oynayabilir.Tam bu noktada ortaya çıkan soru şudur: Neden organizasyon Nijerya yerine Güney Afrika'yı üye olarak seçmiştir? Bu soruya ek olarak, bu makale Nijerya'nın organizasyona katılımı gerekli mi sorusuna da cevap arayacaktır?

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Throughout recorded history, war has been a part of human life. Sometimes war is waged for surviv... more Throughout recorded history, war has been a part of human life. Sometimes war is waged for survival, sometimes it is waged in order to protect self-interests, and sometimes it is waged in order to extend those interests. According to the relatively new concept of humanitarian intervention, military force can be used for humanitarian purposes, in order to prevent human rights violations. However, any conflict or war has losses, materially and morally. On this account, it can be said that just war theory has been developed in order to prevent a huge amount of losses and in order to ensure that war is only waged when it can be justified. The roots of just war theory and humanitarian intervention can be found within the major religions. Christianity and Islam in particular put forward several arguments opposing wanton war and aiming to terminate mass killing. Furthermore, different civilisations employ different methods during war. For instance, from the early ages, war has intrinsically involved developing ethical attitudes towards the enemy, such as the immunity of women and children. Even when such methods and precautions apply to war, can war ever be ethical? Even when going to war is appropriate according to the principles of just war theory, can war be ethical? In order to save another person " s life, can killing people be ethical? As long as military force is one of the effective tools of state policies, can war be ethical? In order to bring democracy to undemocratic states, can democratic states resort to war? This essay will seek answers to all these questions. In doing so, it will try to explain just war theory and humanitarian intervention and will try to give examples of just or unjust wars and interventions. SAVAŞLAR AHLAKİ OLABİLİR Mİ? HAKLI SAVAŞ VE İNSANİ MÜDAHALE KONSEPTİ PERSPEKTİFLERİ Öz: Tarih boyunca savaş kavramı insan yaşamının bir parçası olmuştur. Savaş bazen hayatta kalmak için bazen çıkarların korunması için ve bazen de daha fazla çıkar elde etmek için kullanılmıştır. Göreceli olarak yeni olan insani müdahale konseptine göre askeri güç insan haklarının korunması amacıyla insanlık için de kullanılır. Fakat her çatışma veya savaşın maddi ve manevi

Bookmarks Related papers MentionsView impact

In the post-Cold war era, there has been a growing tendency to suggest the classification of 'new... more In the post-Cold war era, there has been a growing tendency to suggest the classification of 'new' wars, since the perception of the threat has changed. Since threats coming from within states have recently become dominant, many scholars have studied this development. The consensus they have reached is that this type of threat represents a different kind of war. Kalevi Holsti has named it a third kind of war (1996); Martin van Creveld has named it 'Low-Intensity Conflict' (1991); and Mary Kaldor has named it 'new war' (1999). This article will embrace Mary Kaldor's 'new war' concept and use it to analyse and describe this different kind of war and compare it with old wars. In contrast to these aforementioned arguments, some scholars, such as Edward Newman and Stathis N. Kalyvas, have argued that there are no new wars in the contemporary world. According to them, many features of the so-called new wars can be seen in old wars. This paper also aims to unfold whether the new wars are in fact new or not. To better observe this, first the characteristics of new wars and old wars will be considered and then they will be compared to find out what is distinctively new about so-called new wars. Öz Soğuk Savaş sonrası dönemde tehdit algısı değişmiş olduğundan ötürü savaşlarla ilgili 'yeni' sınıflandırmaların ortaya atılması yönünde eğilimler ortaya çıkmıştır. Devletlerin içinden gelen bu tehdit yaygınlaştıkça birçok akademisyen bu tehdit üzerine çalışma yapmaya başlamıştır. Genel olarak ulaşılan konsensüs bunun farklı bir tür savaş olduğudur. Bununla birlikte, Kalevi Holsti (1996) bunu üçüncü tür savaş olarak adlandırırken; Martin Van Creveld (1991) Düşük-yoğunluklu Çatışma olarak nitelendirmiş ve Mary Kaldor (1999) yeni savaş kullanımını tercih etmiştir. Bu makale Mary Kaldor'un 'yeni savaş' konseptini temel alarak bu yeni tehdidin eski savaşlardan farklarını açıklamaya çalışacaktır. Diğer taraftan, Edward Newman ve Stathis N. Kalyvas gibi bazı akademisyenler de modern dünyada yeni savaşların olmadığını savunmaktadırlar. Onlara göre yeni olduğu iddia edilen özellikler aslında eski savaşların özellikleridir. Bu noktada, bu makale yeni savaşların gerçekten yeni olup olmadığını sorgulayacaktır. Bu bağlamda ilk olarak eski ve yeni savaşların özellikleri incelenecek ve bu özellikler karşılaştırılarak 'yeni savaş'ların ayırt edici özelliklerinin var olup var olmadığına bakılacaktır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

There is increasing awareness and international support for rebuilding states that have gone thro... more There is increasing awareness and international support for rebuilding states that have gone through conflict. Third-party interventions in bringing peace to countries that have emerged from civil wars have been channeled through a fundamental concept known as liberal peacebuilding. Liberal peacebuilding, even though it faces much criticism, has been a prominent strategy for third-party intervention in postwar countries since the end of the Cold War. This paper deals with the liberal peacebuilding process in Sierra Leone, after its decade-long brutal civil war. The focus lies on Dr Roland Paris' institutionalization before liberalization (IBL) peacebuilding strategy, its strengths and shortcomings, and its contributions to sustaining peace in Sierra Leone since the end of the war in 2002. Arguing that the IBL strategy has helped to maintain peace in Sierra Leone after ten years of civil war, the paper analyzes how peacebuilding has been implemented in postwar Sierra Leone under the six different pillars of the IBL strategy.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The 15 July failed coup in Turkey changed the country's foreign policy priorities. Since then, th... more The 15 July failed coup in Turkey changed the country's foreign policy priorities. Since then, the country has redefined its relations with a number of countries based on how they responded to the coup attempt, and whether they cooperated with Ankara in apprehending the penetrators, the FETÖ. Given that 2017 marked the 25th anniversary of the establishment of official diplomatic relations between Turkey and Azerbaijan, and that the two countries have had steady and mutually supportive policies throughout this time, this paper examines whether the post-15 July environment has led to changes in the relationship. Specifically, the paper analyzes Azerbaijan's response to the 'fight on FETÖ', and the development of relations following the coup attempt. Our assessment of the post-15 July political developments suggests that bilateral relations have affirmed the path dependency of the two countries. The attempted coup and its consequences have not had any kind of negative impact on relations; on the contrary, the support Azerbaijan showed to Turkey in the 'fight on FETÖ' has deepened mutual trust, thereby further strengthening the path dependent solidarity and cooperation.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Given that Turkey has increasingly been pursuing an active and multidimensional foreign policy si... more Given that Turkey has increasingly been pursuing an active and multidimensional foreign policy since the end of the Cold War, discourses of Eurasianism have been perceived as one of the dynamics of this foreign policy course. In particular, Turkish foreign policy has undergone significant changes in its understanding during the Davutoğlu era, beginning in 2002. Accordingly, it may be claimed that Westernist and multiculturalist Eurasianism discourses have frequently been interpreted by the polity and consequently implemented in foreign policy–making in Turkey. This article examines how Turkish Eurasianism and its various discourses have been embraced and implemented by Ahmet Davutoğlu, first as a foreign minister and then as the prime minister of the Republic of Turkey. In the examination of this era, the discourses of Turkish Eurasianism are also briefly conceptualized and presented.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

This article examines the concept of Eurasianism in relation to Turkey’s Foreign Policy during th... more This article examines the concept of Eurasianism in relation to Turkey’s Foreign Policy during the Ahmet Davutoğlu era. It argues that in the post-2005 era, Turkey has pursued a proactive foreign policy course under Davutoğlu’s leadership, and that this foreign policy has a whiff of Eurasianism, even if Davutoğlu’s interpretation emphasizes a different aspect of Eurasianism with different policy implications. However, both interpretations have similar instrumentalist nature. While Classical/Neo-Eurasianists attempt to justify Russia’s Great Power status, Davutoğlu undertakes to put forward Turkey’s actual potential and strategic importance for the rest of the
continent.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Novus Orbis: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 2020

İkinci Dünya Savaşı sonrasında küresel arenadaki varlığını bir bütün halinde sürdürmek isteyen Av... more İkinci Dünya Savaşı sonrasında küresel arenadaki varlığını bir bütün halinde sürdürmek isteyen Avrupa devletlerinin iktisadi yapılanmalarını yeniden tanzim etmek için meydana getirdiği Avrupa Birliği, yükselen güçler tarafından kaynaklanan çağdaş meydan okumalara karşı durabilmek için kurumsal yapısına ve diğer aktörlerle yürütmekte olduğu ilişkilerine birtakım yenilikler getirmektedir. Stratejik ortaklık konseptinin ve zirve diplomasilerinin bu (yeni) mekanizmalar arasında yer aldığı düşünülmektedir. Avrupa Birliği özellikle ticaret gibi işbirliği çerçevelerinden başlayan bu mekanizmalar sayesinde meydan okumaların şiddetini azaltacağını ve taraflar arasındaki münasebetleri çok daha ileriye taşıyacağını ümit etmektedir. Bu mucip üzere çalışmada yükselen güçlerin AB’ye yönelik ne tür meydan okumalar gerçekleştirdiği, AB’nin bunlara karşı kullandığı dış politika araçlarının neler olduğu ve bu araçların nasıl optimize edildiği tartışılacaktır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Avrasya coğrafyası, Soğuk Savaş sonrası dönemde önemli bir dönüşüm geçirmiş ve dağılan SSCB’nin R... more Avrasya coğrafyası, Soğuk Savaş sonrası dönemde önemli bir dönüşüm geçirmiş ve dağılan SSCB’nin Rus askeri ve ekonomik hedefleri doğrultusunda yeniden organize edilmesine ve aynı dönemde Türkiye Cumhuriyeti’nin uluslararası sistemdeki rolünü yeniden sorgulamasına tanıklık etmiştir. Bu süreçte iki ülkenin de uluslararası ilişkilere ve dünya ekonomisine entegrasyon sürecinde bölgeselleşmenin önemli bir değişken olarak ön plana çıktığını görmekteyiz. İki ülke de söz konusu dönemde bölgeselleşme adına gerek birbirleriyle gerekse bölge ülkeleriyle çok sayıda anlaşmalar imzalamış, işbirlikleri oluşturmuş, örgütlenmeler içine girmişlerdir. Bu anlamda, bu makale Avrasya coğrafyası’nı yakında ilgilendiren bölgeselleşme girişimleri olarak karşımıza çıkan TRACECA ve Avrasya Ekonomik Birliği’nin Rusya Federasyonu ve Türkiye Cumhuriyeti’nin yüzyıllardır sahip oldukları ilişkilere ya da rekabete ne ölçüde etki ettiğini incelemektedir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Rus dış politikasının en önemli boyutlarından biri Avrasyacılık‟tır. Bugün Aleksandr Dugin‟in önc... more Rus dış politikasının en önemli boyutlarından biri Avrasyacılık‟tır. Bugün Aleksandr Dugin‟in öncülüğünü yaptığı “Yeni Avrasyacı” görüş, geçmişteki “Klasik Avrasyacı” fikirlerden beslenmektedir. Günümüzde Dugin, Yeni Avrasyacılığın önemini ortaya koymak, derinliği ve kökenine vurgu yapmak için her ne kadar klasik Avrasyacılığa atıfta bulunsa da, bu iki gelenek arasında aslında benzerliklerden çok farklılıklar vardır. Söz konusu farklılıklar dört noktada toplanabilir: kavramsal çerçevede, coğrafi boyutta, Batı‟yı algılama şeklinde ve jeopolitik bağlamda. Buradan hareketle bu çalışma, “Avrasya nedir?”, “Avrasya nerededir?”, “Batı nedir?” ve “Avrasya‟nın dünyadaki yeri nedir?” soruları temelinde Dugin‟in yeni Avrasyacılık düşüncesinin, klasik Avrasyacı görüşle
karşılaştırmalı bir analizini yapmaktadır.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Caucasus International, 2017

The book Refuge: Rethinking Refugee Policy in a Changing World is written by Alexander Betts. Bet... more The book Refuge: Rethinking Refugee Policy in a Changing World is written by Alexander Betts. Betts is the Leopold W. Muller Professor of Forced Migration and International Affairs at the University of Oxford, where he is also director of the Refugee Studies Centre and Paul Collier is professor of economics at St. Antony’s College, Oxford. The book opens with an explanation of how one economist and political scientist decided to collaborate on refugees in the Middle East. This initiative emerged after the Jordanian think tank, WANA, invited both academics to come to Jordan and brainstorm with government on the issue.

Subsequently, the authors broadened the scope beyond Jordan, aiming to develop a framework of ideas for rethinking a failing refugee system. In this sense, they put forward broader ideas to carry forward, including the argument that refuge is as much a development issue as a humanitarian issue; the need to restore refugees’ autonomy through jobs and education; emphasis on creating sustainable safe havens in the countries that host the majority of the world’s refugees; recognition of a role for business alongside government and civil society; and the necessity of reconsidering refugee assistance for a world utterly different to that which the existing system was designed.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Caucasus International, 2017

Michael R. Auslin, a former history professor at Yale University, opens his book with the stateme... more Michael R. Auslin, a former history professor at Yale University, opens his book with the statement, “Since Marco Polo, the West has waited for the Asian Century”. According to Auslin, the world believes that this century has now arrived, but that Asia is a fractured region threatened by stagnation and instability. His book is based on a quarter-century of engagement with and study of Asia, and years of travel throughout the Indo-Pacific region, including three major research trips and several shorter trips starting in 2010. Auslin interviewed dozens of politicians, military officials, academics, business leaders, media figures, and ordinary citizens during these journeys.

In this book, Auslin assesses the current situation in Asia as well as its future challenges and prospects. In doing so, he separates the book into seven sections, and provides a pragmatic overview of the region. He starts by presenting the ‘risk map’ of Asia, mapping out five discrete yet interrelated risk regions, aimed at demonstrating that, “the most promising way to reduce risk is to push for greater liberalism and a strengthened rules-based order in the Indo-Pacific” (p. 10). In the second section, Auslin focuses on Asia’s economic miracle. He posits that the region has taken over the mantle of ‘the world’s workshop’ from Western countries, and alleges that this transformation has not been driven by China alone, but by many Asian countries. His main point in this section – and in this book as a whole – is that “today the economic miracle of Asia is at risk from the failure of economic reform to deal with the costs of growth, whether in advanced countries like Japan or developing nations like India and Indonesia” (p. 14).

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Caucasus International, 2016

Ray Kiely’s new book by is an impressively erudite and insightful contribution to the main debate... more Ray Kiely’s new book by is an impressively erudite and insightful contribution to the main debates regarding the emerging powers. This book examines both international relations (IR) theories and development theories in order to consider the rise and fall of the South. Kiely also draws upon modernization and dependency approaches as framing devices to contextualize and analyze the discussion.

Each chapter questions the rise of the South. Kiely’s book advances the debate on the rise and fall of emerging powers in several important ways. First, it draws on significantly new data, especially on corporate ownership, the unfolding crisis in the South, and poverty and inequality. Second, it develops the argument concerning the growing crisis in the South in much greater empirical depth and detail. Third, this book has much greater analytical depth because there is far more discussion of how the rise and fall of the South can be understood within wider frameworks drawn from theories of both IR and development.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Worldmaking: The Art and Science of American Diplomacy is a different book to admire. It is more ... more Worldmaking: The Art and Science of American Diplomacy is a different book to admire. It is more academically substantial than Henry Kissinger’ latest book World Order. David Milne is a senior lecturer in modern history at the University of East Anglia. In his new intellectual history of American Diplomacy, Milne presents some of the most important figures in modern American diplomacy and statecraft, including Alfred Thayer Mahan, Woodrow Wilson, Charles Beard, Walter Lippmann, George Kennan, Paul Nitze, Henry Kissinger, Paul Wolfowitz,
and Barack Obama.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The New Arab Wars: Uprisings and Anarchy in the Middle East is a comprehensive and in-depth analy... more The New Arab Wars: Uprisings and Anarchy in the Middle East is a comprehensive and in-depth analysis of the causes of the Arab uprisings. The book opens with a quotation: “We are coming tonight. There won’t be any mercy”, a warning issued by the late Muammar Qaddafi to rebel leaders to show the reason of the international action. In this sense, while Lynch supports international intervention when necessary, he also condemns that intervention when it stokes violence. To this end, Lynch assesses the popular movements in the Arab world and the international response, both as it was and it should have been.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Students of International Relations like books that ‘talk big’, such as Francis Fukuyama’s The En... more Students of International Relations like books that ‘talk big’, such as Francis Fukuyama’s The End of History and the Last Man, Samuel Huntington’s The Clash of Civilization and the Remaking of the World Order, and Henry Kissinger’s latest book World Order. In a similar vein, Joseph S. Nye, Jr., a former Dean and now professor at the Harvard John F. Kennedy School of Government has just published Is the American Century Over?

As a small volume, it is one of the best short reads about global geostrategic power shifts. Leading International Relations scholar Joseph Nye, famous for his “soft power” concept, addresses the debate over the posited decline of America, presenting a clear argument that “the American Century is not over”.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Unlike the books, The End of History and the Last Man, The Clash of Civilization and the Remaking... more Unlike the books, The End of History and the Last Man, The Clash of Civilization and the Remaking of the World Order, Kissinger’s latest book World Order deals with the balance of power. In his own words, he analyses “how to build a shared international order in a world of divergent historical perspectives, violent conflict, proliferating technology, and ideological extremism”.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Nations and Nationalism, Jan 1, 2010

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Political Reflection Magazine, 2023

More than 150 residences were searched by German police on December 7, 2022, and 25 people were d... more More than 150 residences were searched by German police on December 7, 2022, and 25 people were detained in connection with an alleged coup attempt by followers of the "Reichsbürger" movement. This one was one of the greatest anti-terrorism investigations in the Federal Republic of Germany’s history (Falk, 2022).

Right-wing Populism

Right-wing populism is a political ideology that combines populist rhetoric and policies with right-wing positions on issues such as nationalism, anti-immigration, law and order, and traditional cultural values. It often involves an "us versus them" mentality, portraying the political and economic elites as enemies of the people and champions of the common man. Right-wing populist leaders often advocate for an authoritarian style of governance and emphasize the need to protect the interests of the nation or a specific group of the population.

Right-wing populism is not a recent development. Since the end of World War II, revisionist ideologies have gained traction and been embraced by neo-Nazi or right-wing extremist parties like the British National Party (BNP), French National Front/Le Front National, and Austrian Freedom Party (FP). While many of the "new" right-wing discourses bear similarities to older, well-known ideologies (Mammone, 2009), it has been argued that right-wing populism differs from those other trends in that it does not convey a coherent ideology instead proposing a mixed-bag of beliefs, stereotypes, attitudes, and related programs which aim to address and mobilize a range of equally contradictory segments of the electorate.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Political Reflection Magazine, 2020

Uzbekistan, Central Asia’s most populous nation, gained independence in 1991 and since then pursu... more Uzbekistan, Central Asia’s most populous nation, gained independence in 1991 and since then pursued a policy of economic self-reliance and sought to balance its diplomatic ties with the West and Russia while having strained relations with its ex-Soviet neighbours because of disputes mainly over water and energy.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Deng Xiaoping’s motto “keep cool-headed to observe, be composed to make reactions, stand firmly, ... more Deng Xiaoping’s motto “keep cool-headed to observe, be composed to make reactions, stand firmly, hide our capabilities and bide our time, never try to take the lead, and be able to accomplish something”, seems to have been set aside by the President Xi Jinping, perhaps, the most powerful Chinese leader after Mao Zedong.

China’s multibillion-dollar Belt and Road Initiative (BRI), infrastructure development project linking the old Silk Road with Europe, is a manifestation of China’s growing geopolitical ambitions and Xi’s most important foreign policy which aims to make Eurasia an economic and trading area.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

According to the early results of the referendum, held on 16 April 2017, President Recep Tayyip E... more According to the early results of the referendum, held on 16 April 2017, President Recep Tayyip Erdoğan and his ruling Justice and Development Party, or AK Party, have claimed victory. That victory means that constitutional amendments that would scrap the country’s parliamentary system in favour of a presidency with expanded powers have been approved by the citizens of Republic of Turkey even if the gap in the votes was minimal: 51.4% for (YES) and 48.6% against (NO).

Bookmarks Related papers MentionsView impact

As the world becomes more interconnected, challenges to global prosperity and security have incre... more As the world becomes more interconnected, challenges to global prosperity and security have increased. All these challenges can only be handled if established powers and rising powers collaborate

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The threats posed by Ebola and the Islamic State of Iraq and al-Sham (ISIS) might be perceived as... more The threats posed by Ebola and the Islamic State of Iraq and al-Sham (ISIS) might be perceived as enemies of humanity. One of them is a disease and the other is a terrorist organization. However, both kill people, irritate public opinion, terrify states and spark panic across the world.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Millions of Brazilians went to the polls on Oct. 5 to elect the new president of Brazil. There we... more Millions of Brazilians went to the polls on Oct. 5 to elect the new president of Brazil. There were three frontrunner candidates: Dilma Rousseff, the incumbent and the leader of the Workers' Party; Aecio Neves, leader of Brazilian Social Democracy Party and Marina Silva, former environment minister.

According to the Datafolha's poll, which was conducted on Sept. 17 and Sept. 18, 2014, voter support for Silva was ahead of Rousseff by 46 percent to 44 percent. After a week of aggressive campaigning against Silva, it seemed that Rousseff gained momentum.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Sept. 18, the Scots will make a significant decision by casting their votes either for or against... more Sept. 18, the Scots will make a significant decision by casting their votes either for or against independence. Two related issues are attracting much curiosity: If Scotland becomes independent, how will the rest of the island be effected, and can this independence create a domino effect throughout Europe?

Bookmarks Related papers MentionsView impact

On 24th of September 2011, during the United Russia congress in Moscow Russian Prime Minister Vla... more On 24th of September 2011, during the United Russia congress in Moscow Russian Prime Minister Vladimir Putin ended all the speculations on his candidacy for the Presidency of Russia. Putin announced that he will run for president next March in presidential elections that could extend his rule until 2024. Vladimir Putin served as President of Russia from 2000 to 2008. And in 2008, Putin was forced to yield the presidency by the constitution as it is limited to two consecutive terms. But we all remember the agreement between Putin and Dmitry A. Medvedev. That agreement was revealed by Putin himself in a Moscow sports stadium in 2008:

“I want to say directly: (Medvedev and I) reached an agreement between ourselves long ago, several years ago, on what to do in the future, on who should do what.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

The 2010 Review Conference of the Parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapo... more The 2010 Review Conference of the Parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons (NPT) held in May 2010 at UN Headquarters in New York. The first day of the month-long conference was dominated by Iran’s President Mahmoud Ahmadinejad. And, as an expected consequence, he was harshly criticised by the US, the British, and the French delegations During the conference, in a nutshell, Mr Ahmadinejad said that “the US, not Iran, is the real threat to world peace… Regrettably, the government of the United States has not only used nuclear weapons, but also continues to threaten to use such weapons against other countries, including Iran”

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bölgeselleşmenin değişik safhalarında olan çeşitli girişimlere, uluslararası ilişkilerde oldukça ... more Bölgeselleşmenin değişik safhalarında olan çeşitli girişimlere, uluslararası ilişkilerde oldukça sık rastlanmaktadır. Avrasya bölgesi de bahsi geçen bölgeselleşme girişimlerinin gerçekleştiği mekansal bir alandır. Özellikle SSCB’den bağımsızlığını elde eden birçok bölge ülkesi sonraki dönemde bu bağımsızlığı daha da güçlendirmek amacıyla çeşitli ittifaklara, anlaşmalara imza atmışlardır. Bu girişimler bahsi geçen devletlerin bağımsızlıklarının pekiştirilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Fakat aynı zamanda, onları Rusya etrafında kümelenen devletler konumuna da getirmiş olduğunu unutmamak gerekir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Uluslararası ilişkiler literatüründe güç kavramı çok farklı şekillerde tanımlanmaktadır. Örneğin,... more Uluslararası ilişkiler literatüründe güç kavramı çok farklı şekillerde tanımlanmaktadır. Örneğin, Machiavelli, güç kavramını insanoğlu için ve devletler için ulaşılması gereken bir amaç olarak görmüştür. Prens adlı kitabında güce ulaşmanın ve elinde tutmanın yollarını ve metotlarını incelemektedir. Bu anlamda denilebilir ki asırlar boyunca insanoğlu ‘öteki’lerle olan ilişkilerini güç politikaları üzerine kurmuş ve bu güç politikaları sürekli bir evrim sürecinden geçmiştir. Bu evrim sürecine baktığımızda günümüzde yeni bir çeşit sınıflandırma ortaya çıktığını görmekteyiz ki bu yeni sınıflandırma ile yapılmak istenen güçler arasında net bir ayırım yapılmasını sağlamak ve onlara rollerinin ne olduğunu hatırlatmaktır. Bu minvalde, statüko devam ettirilirken Amerika Birleşik Devletleri’nin küresel liderliği de perçinlenmiş olacaktır.

EKOAVRASYA Dergisi, Yıl 8, Sayı 29 | 2015/1

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bakü-Tiflis-Kars Demiryolu birçoğumuzun bildiği üzere “Demirden İpekyolu” olarak adlandırılıyor. ... more Bakü-Tiflis-Kars Demiryolu birçoğumuzun bildiği üzere “Demirden İpekyolu” olarak adlandırılıyor. Bunun temel sebebi projenin tamamlanmasıyla Avrupa-Asya arasında gerçekleşecek ticaretin önemli bir kısmının bu demiryolu üzerinden sağlanacak olması. Projenin temelleri 21 Kasım 2007’de Türkiye, Azerbaycan ve Gürcistan Cumhurbaşkanlarının katılımı ile atıldı. Demiryolunun tamamlanması ve işlerlik kazanması için verilen tarih 2014 yılının sonu olarak revize edildi. Gecikme sebebi olarak da Gürcistan kaynaklı sorunlar olduğu öne sürülse de şu anda bu önemli projenin son virajındayız.

EKOAVRASYA Dergisi, Yıl 7 Sayı 28 | 2014/4

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Her ne kadar son birkaç yıldır Arap Baharı’nın yol açtığı gelişmeler Kuzey Afrika’nın Avrasya’dan... more Her ne kadar son birkaç yıldır Arap Baharı’nın yol açtığı gelişmeler Kuzey Afrika’nın Avrasya’dan rol çalmasına sebebiyet vermiş olsa da Ana kıta ‘Avrasya’ her zaman dünya jeopolitiğinde söz sahibi olacak pozisyondadır. Alexander Von Humboldt tarafından literatüre kazandırılan Avrasya kavramı, Mackinder’in Kara Hakimiyeti Teorisi (Heartland Theory) ile öne çıkmış olsa da bu teorinin Hitler tarafından fazlasıyla benimsenmiş olması dolayısıyla Avrasya Soğuk Savaş döneminde kaderine terk edilmiştir. Sovyetler Birliği’nin dağılması Ana kıtanın yine öne çıkmasına sebebiyet vermiş. Ve akabinde yayınlanan Zbigniew Brzezinski’nin Büyük Satranç Tahtası (The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives) adlı kitabıyla da kıta üzerinde hakimiyet sahibi olmanın önemi ve yöntemleri üzerinde durulmuştur.

EKOAVRASYA Dergisi Yıl 6 Sayı 22 2013

Bookmarks Related papers MentionsView impact

İran’da 14 Haziran 2013 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı seçiminde oldukça önemli bir sürpriz y... more İran’da 14 Haziran 2013 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı seçiminde oldukça önemli bir sürpriz yaşandı ve seçimi ılımlı mesajlarla gündeme gelen din adamı Hasan Ruhani kazandı. Ruhani Ağustos ayı itibariyle görevi Ahmedinejad’dan devralacak. Ruhani’nin sürpriz bir çıkış yapıp seçimi kazanmasını böylesine önemli yapan diğer adaylara nispeten kendisinin reform yanlısı bir aday olması. Seçimin öncesine baktığımızda oldukça farklı bir ortam mevcuttu. Bilindiği üzere İran siyasi yapılanması içinde seçilecek Cumhurbaşkanı’nın yetkileri oldukça sınırlıdır. Cumhurbaşkanı adayları Anayasa Koruyucular Konseyi (Şüra-yı Nigehban) tarafından belirlenir. Örneğin bu seçimler için 650’den fazla başvuru yapılmış olmasına rağmen Konsey’in kararıyla 8 adayın Cumhurbaşkanlığı için yarışmasına karar verilmiştir ki elenen adaylar arasında eski Cumhurbaşkanlarından Ali Ekber Haşimi Rafsancani ve Ahmedinejad’ın yakın mesai arkadaşı İsfendiyar Rahim Meşai de bulunmaktaydı. Adayların belirlenmesi üzerine genel kanı Konsey’in aday belirlerken gözönüne aldığı özellikler adayların İran rejimine yönelik eleştirel söylemlerde bulunmamış olması ve Ayetullah Ali Hamaney ile tezat olacak görüşlere ve duruşa sahip olmamaları yönündedir.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Türkiye’nin Orta Asya Cumhuriyetleri ile olan münasebetleri 1990’larda dikkate değer seviyelere u... more Türkiye’nin Orta Asya Cumhuriyetleri ile olan
münasebetleri 1990’larda dikkate değer
seviyelere ulaşmıştır. Bunun durum, bilindiği
üzere Sovyetler Birliği’nin dağılması ve bu
Cumhuriyetler’in yavaş yavaş bağımsızlıklarını
ilan etmeleriyle ilgilidir. Orta Asya’da 1991’de
bağımsızlığını kazanan Kazakistan bahsi geçen
Cumhuriyetler arasında en hızlı gelişim gösteren
ve kendini çevresindeki ülkelerden bir adım
öne çıkaran bir devlet olarak varlık
göstermektedir. Bu başarı ülkesinin “Bilge Adam”ı,
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün ifade ettiği
gibi “Türk Dünyası’nın Ak Sakalı”nın eseridir.
Olağandır ki Kazakistan’ın müreffeh devletler
seviyesine ulaşması için, kuruluşunun 21. yılında
hala eksiklikler, atılması gereken adımlar
mevcuttur.

PROTOKOL DERGİSİ SAYI 1 NO. 1 2013

Bookmarks Related papers MentionsView impact

1929 Ekonomik Buhranı’ndan beri dünya piyasalarının yaşadığı en büyük krizlerden birisi olan 2008... more 1929 Ekonomik Buhranı’ndan beri dünya piyasalarının yaşadığı en büyük krizlerden birisi olan 2008 ekonomik krizi Amerika Birleşik Devletleri’nin ve aynı zamanda doların piyasalardaki hegemonyasının sorgulanmasına sebep oldu. Tabiri caizse kocamış kurdun başına gelenlerin ABD’nin de başına gelip gelmeyeceği piyasalarda konuşulmaya başlandı. Bazıları bu tartışmaları bir sonraki safhaya taşıyıp Liberalizm’in doğru bir seçim olmadığı ile ilgili makaleler yazıp; söylevler de bulundular. Ben, bu makalede bu kadar teorik bir incelemeden daha ziyade doların piyasalar üzerindeki egemenliğini yıkmaya yönelik olarak uluslararası arenada yer alan çeşitli oyuncuların girişimlerinden bahsedeceğim.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Caucasus International, 2017

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Political Reflection Magazine, 2020

Bookmarks Related papers MentionsView impact