ørn - Wiktionary (original) (raw)

Dansk

Etymologi

Fra oldnordisk örn.

Substantiv

ørn fælleskøn

  1. stor rovfugl med kraftigt næb, stærke kløer og stort vingefang

Bøjning

Beslægtede ord og fraser

Oversættelser

| Afrikaans: arend (af) Engelsk: eagle (en) Finsk: kotka (fi) Fransk: aigle (fr) hankøn/hunkøn Færøsk: ørn (fo) hunkøn Græsk: αετός (el) hankøn Islandsk: örn (is) hankøn | | Luxembourgsk: Adler (lb) Nederlandsk: arend (nl) hankøn, adelaar (nl) hankøn Svensk: örn (sv) Tysk: Adler (de) hankøn Vestfrisisk: earn (fy) fælleskøn | | ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- | | ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |

Kilder

En ørn.

Færøsk

Udtale

Etymologi

Fra oldnordisk örn.

Substantiv

ørn f (flertal ørnir)

  1. ørn

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ ørn ørnin ørnir ørnirnar
Akkusativ ørn ørnina ørnir ørnirnar
Dativ ørn ørnini ørnum ørnunum
Genitiv arnar arnarinnar arna arnanna

Beslægtede ord og fraser

Kilder

ørni Føroysk orðabók