Emanuel Rutten | VU - Academia.edu (original) (raw)

Papers by Emanuel Rutten

In what follows, I develop a new deductive metaphysical argument for God's existence, titled the ... more In what follows, I develop a new deductive metaphysical argument for God's existence, titled the argument from non-bruteness.

In a recent paper, Stefan Wintein criticizes my responses to the objections he raised to my modal... more In a recent paper, Stefan Wintein criticizes my responses to the objections he raised to my modal-epistemic argument (MEA) for the existence of God. In this paper, I continue our debate and respond to Wintein’s criticisms of my previous responses. I argue that Wintein’s criticisms are unsuccessful. As a result, the MEA still stands.

Door een reflectie op historische waarheden, buitenaardse werelden en menselijke waarden kom ik t... more Door een reflectie op historische waarheden, buitenaardse werelden en menselijke waarden kom ik tot drie, elk op zichzelf staande, onderbouwingen voor de bewering dat de grond van de wereld geen stof of materie is zoals de materialisten menen, en ook geen informatie betreft zoals de Platonisten beweren, maar in plaats daarvan een zelfbewust en persoonlijk wezen is, zodat volgt dat God bestaat. In wat volgt werk ik deze drie wijsgerige denkwegen nader uit.

Naast cognitieve vermogens bezit de mens ook gevoelsvermogens. Deze gevoelsvermogens maken evenee... more Naast cognitieve vermogens bezit de mens ook gevoelsvermogens. Deze gevoelsvermogens maken eveneens een belangrijk deel uit van de menselijke conditie en zijn bovendien in de mens hecht met het denken verbonden. Wij kunnen als mens onmogelijk afstand nemen van de gevoelskant van ons vermogensbereik zonder op te houden mens te zijn. In dit hoofdstuk ga ik in op de gevoelskant van het spectrum van de menselijke vermogens. Precies omdat het gevoel een inherent onderdeel is van de menselijke bestaanservaring, is er geen goede reden om ons uitsluitend te richten op alleen het menselijke verstandsvermogen in een wijsgerige bezinning op de aard van de oorsprong van de werkelijkheid. Door een wending te maken naar de esthetiek wil ik laten zien dat onze gevoel ons verstand goed aanvult omdat wij God ook vanuit een reflectie op onze esthetische gevoelsvermogens in het vizier kunnen krijgen.

Delen en gehelen komen we overal tegen. Mijn hand is een deel van mijn arm en mijn arm is een dee... more Delen en gehelen komen we overal tegen. Mijn hand is een deel van mijn arm en mijn arm is een deel van mijn lichaam. Nederland is een deel van Europa en Europa is een deel van de wereld. Metafysica is een deel van de filosofie, terwijl mereologie een deel van de metafysica is. Mereologie is de discipline die zich bezighoudt met de relaties tussen delen en gehelen. In wat volgt ontwikkel ik een argument voor het bestaan van God dat grotendeels is gebaseerd op mereologische uitgangspunten.

What is this special gift of the word? It almost seems to be something divine. This is a quote fr... more What is this special gift of the word? It almost seems to be something divine. This is a quote from Socrates in Plato's dialog Gorgias. Here, Socrates connects the power of the word with the divine. And this happened more often in classical antiquity. Many believed that the magic of the word is not of this world. Yet, conversely, in the rhetoric tradition of classical antiquity, religion is rarely referred to and analysed as a rhetorical practice. One of the few classical rhetorical texts within which religious practice is viewed through a rhetorical lens is the oration Helen of Gorgias. In what follows I discuss what Gorgias has to say about religious speech considered as a form of rhetorical speech directed at persuasion, or more precisely, what according to Gorgias rhetoric teaches us about the nature and origin of the persuasiveness of religious speech.

Wat is toch die bijzondere gave van het woord? Het lijkt welhaast iets goddelijks. Dit stelt So... more Wat is toch die bijzondere gave van het woord? Het lijkt welhaast iets goddelijks. Dit stelt
Socrates in de Gorgias van Plato. Socrates verbindt hier de macht van het woord met het
goddelijke. In de klassieke oudheid gebeurde dit wel vaker. Velen meenden dat de magie van het woord niet van deze wereld is. Omgekeerd wordt in de klassieke retorica religie zelden als een retorische praktijk geanalyseerd. Een van de weinige vindplaatsen waarin het religieuze door een retorische lens bekeken wordt, is de Helena van Gorgias. In wat volgt bespreek ik wat Gorgias hierin te zeggen heeft over het religieuze spreken als een vorm van op overtuigen gericht retorisch spreken, of preciezer, wat de retorica ons volgens Gorgias leert over de aard van de overtuigingskracht van het religieuze spreken.

In zijn dialoog Gorgias veegt Plato de vloer aan met Gorgias. De redenaarskunst die Gorgias onder... more In zijn dialoog Gorgias veegt Plato de vloer aan met Gorgias. De redenaarskunst die Gorgias onderwijst, beperkt zich volgens Plato tot onzekere meningen, verleiding, schone schijn, zinloze versiering, ompraten, misleiden en bedriegen. Plato noemt de retorica van Gorgias dan ook onrechtvaardig en kwaadaardig. Gorgias begaat onrecht en beschadigt zo zijn eigen ziel en de ziel van zijn leerlingen. We dienen ons niet met de overredingskunst van Gorgias in te laten als we een goed en rechtvaardig leven willen leiden. Het oordeel van Plato is hard. Maar heeft hij gelijk? Wie was Gorgias eigenlijk? In een nieuw artikel betoog ik dat Plato’s karakterisering van Gorgias neerkomt op karaktermoord. Gorgias is mogelijk de meest onderschatte denker uit de geschiedenis van het Westerse denken.

Wat als de structuur van de taal ons de weg wijst naar een adequaat antwoord op de vraag naar de ... more Wat als de structuur van de taal ons de weg wijst naar een adequaat antwoord op de vraag naar de aard van de oorsprong van de wereld? In wat volgt, laat ik zien dat dit inderdaad het geval is.

In this paper I propose a semantic argument against the existence of universally held real proper... more In this paper I propose a semantic argument against the existence of universally held real properties. A semantic argument is a deductive argument from one or more premises about meaning. Real properties are properties that add something to (or modify) their bearers, such as being red, being triangular or knowing that 1+1=2. They are typically contrasted with Cambridge properties. A property is universally held if and only if everything that exists has it. The semantic argument is set within a neo-Fregean linguistic framework that distinguishes meaning from reference. Although, as Frege argued, meaning and reference do not coincide, they are quite closely related. The argument is premised on an identity criterion for (definite) meanings in terms of their reference characteristics. According to this criterion two meanings are identical if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set of a meaning will be made more precise in the paper.

In this short paper I propose a way of trusting theism in an intellectually responsible manner. I... more In this short paper I propose a way of trusting theism in an intellectually responsible manner. I do not hold that this way is the only way of having such trust. This paper is a summarized version of a part of my earlier work on worldviews.

Acta Philosophica, 2021

The well-known Principle of Plenitude has it that everything that exists in some possible world e... more The well-known Principle of Plenitude has it that everything that exists
in some possible world exists in the actual world. I argue for an amended version of this principle: If there’s a possible world in which something lacks some positive property, then there’s an object in the actual world that lacks that property. That is, all positive universally held properties in the actual world are necessarily universally
held. This rules out that for some positive property, everything in the actual world merely happens to have it. After having presented and defended the argument, I show that it has a wide range of corollaries, such as that there are mereologically simple and composite things, physical and non-physical things, caused and uncaused things,
and contingent and necessarily existing things. The argument has three premises. The first premise is the thesis that there are no things that do not exist. The second premise is a Fregean theory of linguistic meaning. According to the third premise, two meanings coincide if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set is defined in the paper.

Recently, Stefan Wintein published an article in which he presents four objections to my modal-ep... more Recently, Stefan Wintein published an article in which he presents four objections to my modal-epistemic argument for the existence of God. His first objection is an alleged counterexample to the argument's first premise, and the second objection is an alleged counterexample to the argument's second premise. Wintein's third objection attempts to show that the modal-epistemic argument is circular. Finally, the fourth objection is a parody objection. In this paper, I show that Wintein's four objections all fail.

The core presumption of object oriented ontology and other speculative realisms is that we have e... more The core presumption of object oriented ontology and other speculative realisms is that we have epistemic access to the absolute-which seems to be a rather weird place looking at the systems these ontologists propose. One of the best cases for said presumption is found in Meillassoux's After Finitude. He aims to secure our access to reality as it is in itself by refuting correlationism according to which we cannot escape reality as it is thought by us. He presents three arguments: ancestrality, facticity and mathematization. On the first argument correlationism fails because it cannot render scientific statements about an universe anterior to us meaningful. I address the worry that he might not take this to be a real argument against correlationism and argue that it in any case fails. On the second argument correlationism is flawed since it remains committed to absolute possibilities. I argue that this argument is untenable as well. On his third argument correlationism fails because science reveals a mathematically describable reality indifferent to our existence. I argue that the almost perfect mathematization of nature can actually be cashed out as an argument for correlationism. I conclude by proposing an alternative way of showing that mathematics is the language of the absolute understood as a radical contingent hyperchaos.

Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 2015

Wie in omgekeerde richting de weg aflegt die de redenaarskunst door de eeuwen heen in ons deel va... more Wie in omgekeerde richting de weg aflegt die de redenaarskunst door de eeuwen heen in ons deel van de wereld is gegaan, komt ontegenzeggelijk uit bij de Retorica van Aristoteles. Daar en nergens anders ligt voor ons laatmodernen de oorsprong van de leer der welsprekendheid of overredingskunst als systematisch uitgewerkte discipline. Voor u ligt een zo toegankelijk mogelijke uiteenzetting van deze fascinerende tekst. De Retorica is verreweg de belangrijke inspiratiebron geweest voor Cicero, Quintilianis, Churchill en vele andere grote oratoren uit de rijke oratorische geschiedenis van het Westen. Het is niet onredelijk om te beweren dat alle retorica tot in onze tijd een voetnoot is bij Aristoteles. Ik zal vooral ingaan op de door Aristoteles ontwikkelde methodiek voor het overtuigen zelf en niet zozeer op allerlei "meta-retorische" vraagstukken die in de Retorica eveneens uitgebreid aan de orde komen.

In what follows, I develop a new deductive metaphysical argument for God's existence, titled the ... more In what follows, I develop a new deductive metaphysical argument for God's existence, titled the argument from non-bruteness.

In a recent paper, Stefan Wintein criticizes my responses to the objections he raised to my modal... more In a recent paper, Stefan Wintein criticizes my responses to the objections he raised to my modal-epistemic argument (MEA) for the existence of God. In this paper, I continue our debate and respond to Wintein’s criticisms of my previous responses. I argue that Wintein’s criticisms are unsuccessful. As a result, the MEA still stands.

Door een reflectie op historische waarheden, buitenaardse werelden en menselijke waarden kom ik t... more Door een reflectie op historische waarheden, buitenaardse werelden en menselijke waarden kom ik tot drie, elk op zichzelf staande, onderbouwingen voor de bewering dat de grond van de wereld geen stof of materie is zoals de materialisten menen, en ook geen informatie betreft zoals de Platonisten beweren, maar in plaats daarvan een zelfbewust en persoonlijk wezen is, zodat volgt dat God bestaat. In wat volgt werk ik deze drie wijsgerige denkwegen nader uit.

Naast cognitieve vermogens bezit de mens ook gevoelsvermogens. Deze gevoelsvermogens maken evenee... more Naast cognitieve vermogens bezit de mens ook gevoelsvermogens. Deze gevoelsvermogens maken eveneens een belangrijk deel uit van de menselijke conditie en zijn bovendien in de mens hecht met het denken verbonden. Wij kunnen als mens onmogelijk afstand nemen van de gevoelskant van ons vermogensbereik zonder op te houden mens te zijn. In dit hoofdstuk ga ik in op de gevoelskant van het spectrum van de menselijke vermogens. Precies omdat het gevoel een inherent onderdeel is van de menselijke bestaanservaring, is er geen goede reden om ons uitsluitend te richten op alleen het menselijke verstandsvermogen in een wijsgerige bezinning op de aard van de oorsprong van de werkelijkheid. Door een wending te maken naar de esthetiek wil ik laten zien dat onze gevoel ons verstand goed aanvult omdat wij God ook vanuit een reflectie op onze esthetische gevoelsvermogens in het vizier kunnen krijgen.

Delen en gehelen komen we overal tegen. Mijn hand is een deel van mijn arm en mijn arm is een dee... more Delen en gehelen komen we overal tegen. Mijn hand is een deel van mijn arm en mijn arm is een deel van mijn lichaam. Nederland is een deel van Europa en Europa is een deel van de wereld. Metafysica is een deel van de filosofie, terwijl mereologie een deel van de metafysica is. Mereologie is de discipline die zich bezighoudt met de relaties tussen delen en gehelen. In wat volgt ontwikkel ik een argument voor het bestaan van God dat grotendeels is gebaseerd op mereologische uitgangspunten.

What is this special gift of the word? It almost seems to be something divine. This is a quote fr... more What is this special gift of the word? It almost seems to be something divine. This is a quote from Socrates in Plato's dialog Gorgias. Here, Socrates connects the power of the word with the divine. And this happened more often in classical antiquity. Many believed that the magic of the word is not of this world. Yet, conversely, in the rhetoric tradition of classical antiquity, religion is rarely referred to and analysed as a rhetorical practice. One of the few classical rhetorical texts within which religious practice is viewed through a rhetorical lens is the oration Helen of Gorgias. In what follows I discuss what Gorgias has to say about religious speech considered as a form of rhetorical speech directed at persuasion, or more precisely, what according to Gorgias rhetoric teaches us about the nature and origin of the persuasiveness of religious speech.

Wat is toch die bijzondere gave van het woord? Het lijkt welhaast iets goddelijks. Dit stelt So... more Wat is toch die bijzondere gave van het woord? Het lijkt welhaast iets goddelijks. Dit stelt
Socrates in de Gorgias van Plato. Socrates verbindt hier de macht van het woord met het
goddelijke. In de klassieke oudheid gebeurde dit wel vaker. Velen meenden dat de magie van het woord niet van deze wereld is. Omgekeerd wordt in de klassieke retorica religie zelden als een retorische praktijk geanalyseerd. Een van de weinige vindplaatsen waarin het religieuze door een retorische lens bekeken wordt, is de Helena van Gorgias. In wat volgt bespreek ik wat Gorgias hierin te zeggen heeft over het religieuze spreken als een vorm van op overtuigen gericht retorisch spreken, of preciezer, wat de retorica ons volgens Gorgias leert over de aard van de overtuigingskracht van het religieuze spreken.

In zijn dialoog Gorgias veegt Plato de vloer aan met Gorgias. De redenaarskunst die Gorgias onder... more In zijn dialoog Gorgias veegt Plato de vloer aan met Gorgias. De redenaarskunst die Gorgias onderwijst, beperkt zich volgens Plato tot onzekere meningen, verleiding, schone schijn, zinloze versiering, ompraten, misleiden en bedriegen. Plato noemt de retorica van Gorgias dan ook onrechtvaardig en kwaadaardig. Gorgias begaat onrecht en beschadigt zo zijn eigen ziel en de ziel van zijn leerlingen. We dienen ons niet met de overredingskunst van Gorgias in te laten als we een goed en rechtvaardig leven willen leiden. Het oordeel van Plato is hard. Maar heeft hij gelijk? Wie was Gorgias eigenlijk? In een nieuw artikel betoog ik dat Plato’s karakterisering van Gorgias neerkomt op karaktermoord. Gorgias is mogelijk de meest onderschatte denker uit de geschiedenis van het Westerse denken.

Wat als de structuur van de taal ons de weg wijst naar een adequaat antwoord op de vraag naar de ... more Wat als de structuur van de taal ons de weg wijst naar een adequaat antwoord op de vraag naar de aard van de oorsprong van de wereld? In wat volgt, laat ik zien dat dit inderdaad het geval is.

In this paper I propose a semantic argument against the existence of universally held real proper... more In this paper I propose a semantic argument against the existence of universally held real properties. A semantic argument is a deductive argument from one or more premises about meaning. Real properties are properties that add something to (or modify) their bearers, such as being red, being triangular or knowing that 1+1=2. They are typically contrasted with Cambridge properties. A property is universally held if and only if everything that exists has it. The semantic argument is set within a neo-Fregean linguistic framework that distinguishes meaning from reference. Although, as Frege argued, meaning and reference do not coincide, they are quite closely related. The argument is premised on an identity criterion for (definite) meanings in terms of their reference characteristics. According to this criterion two meanings are identical if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set of a meaning will be made more precise in the paper.

In this short paper I propose a way of trusting theism in an intellectually responsible manner. I... more In this short paper I propose a way of trusting theism in an intellectually responsible manner. I do not hold that this way is the only way of having such trust. This paper is a summarized version of a part of my earlier work on worldviews.

Acta Philosophica, 2021

The well-known Principle of Plenitude has it that everything that exists in some possible world e... more The well-known Principle of Plenitude has it that everything that exists
in some possible world exists in the actual world. I argue for an amended version of this principle: If there’s a possible world in which something lacks some positive property, then there’s an object in the actual world that lacks that property. That is, all positive universally held properties in the actual world are necessarily universally
held. This rules out that for some positive property, everything in the actual world merely happens to have it. After having presented and defended the argument, I show that it has a wide range of corollaries, such as that there are mereologically simple and composite things, physical and non-physical things, caused and uncaused things,
and contingent and necessarily existing things. The argument has three premises. The first premise is the thesis that there are no things that do not exist. The second premise is a Fregean theory of linguistic meaning. According to the third premise, two meanings coincide if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set is defined in the paper.

Recently, Stefan Wintein published an article in which he presents four objections to my modal-ep... more Recently, Stefan Wintein published an article in which he presents four objections to my modal-epistemic argument for the existence of God. His first objection is an alleged counterexample to the argument's first premise, and the second objection is an alleged counterexample to the argument's second premise. Wintein's third objection attempts to show that the modal-epistemic argument is circular. Finally, the fourth objection is a parody objection. In this paper, I show that Wintein's four objections all fail.

The core presumption of object oriented ontology and other speculative realisms is that we have e... more The core presumption of object oriented ontology and other speculative realisms is that we have epistemic access to the absolute-which seems to be a rather weird place looking at the systems these ontologists propose. One of the best cases for said presumption is found in Meillassoux's After Finitude. He aims to secure our access to reality as it is in itself by refuting correlationism according to which we cannot escape reality as it is thought by us. He presents three arguments: ancestrality, facticity and mathematization. On the first argument correlationism fails because it cannot render scientific statements about an universe anterior to us meaningful. I address the worry that he might not take this to be a real argument against correlationism and argue that it in any case fails. On the second argument correlationism is flawed since it remains committed to absolute possibilities. I argue that this argument is untenable as well. On his third argument correlationism fails because science reveals a mathematically describable reality indifferent to our existence. I argue that the almost perfect mathematization of nature can actually be cashed out as an argument for correlationism. I conclude by proposing an alternative way of showing that mathematics is the language of the absolute understood as a radical contingent hyperchaos.

Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijsbegeerte, 2015

Wie in omgekeerde richting de weg aflegt die de redenaarskunst door de eeuwen heen in ons deel va... more Wie in omgekeerde richting de weg aflegt die de redenaarskunst door de eeuwen heen in ons deel van de wereld is gegaan, komt ontegenzeggelijk uit bij de Retorica van Aristoteles. Daar en nergens anders ligt voor ons laatmodernen de oorsprong van de leer der welsprekendheid of overredingskunst als systematisch uitgewerkte discipline. Voor u ligt een zo toegankelijk mogelijke uiteenzetting van deze fascinerende tekst. De Retorica is verreweg de belangrijke inspiratiebron geweest voor Cicero, Quintilianis, Churchill en vele andere grote oratoren uit de rijke oratorische geschiedenis van het Westen. Het is niet onredelijk om te beweren dat alle retorica tot in onze tijd een voetnoot is bij Aristoteles. Ik zal vooral ingaan op de door Aristoteles ontwikkelde methodiek voor het overtuigen zelf en niet zozeer op allerlei "meta-retorische" vraagstukken die in de Retorica eveneens uitgebreid aan de orde komen.