Charalampos Risvas | National and Kapodistrian University of Athens (original) (raw)
Drafts/Assignments by Charalampos Risvas
Κατηγορίες DSM-5 και ICD-10. Η στυτική διαταραχή, επισήμως «ανδρική στυτική διαταραχή» (male erec... more Κατηγορίες DSM-5 και ICD-10. Η στυτική διαταραχή, επισήμως «ανδρική στυτική διαταραχή» (male erectile disorder), συνιστά μια από τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες (sexual dysfunctions) και απαντάται στο DSM-5 (APA, 2013) με την κωδικοποίηση 302.74. Στο ICD-10 (WHO, 1993) κωδικοποιείται ως μια από τις διαταραχές στην κατηγορία «αποτυχία γενετησίου απόκρισης» (F52.2).
Στη σύντομη αυτή εργασία, θα γίνει προσπάθεια μιας συγκριτικής θεώρησης των βασικότερων θεωρητικώ... more Στη σύντομη αυτή εργασία, θα γίνει προσπάθεια μιας συγκριτικής θεώρησης των βασικότερων θεωρητικών σημείων για την έννοια του Εαυτού, μεταξύ των μεγάλων θεωρητικών της ψυχολογίας William James και Abraham Maslow. O Εαυτός συνιστά σύμπλοκη και πολυσχιδή ψυχολογική έννοια που διατρέχει όλα σχεδόν τα ψυχολογικά θεωρητικά οικοδομήματα. Στην προκείμενη σύγκριση θα διαφανούν τα κοινά σημεία και οι αποκλίσεις των δύο θεωρητικών, καθώς αυτά πηγάζουν από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες (πραγματισμός και ανθρωπισμός), ενώ, για λόγους μεγαλύτερης αποδεικτικής διαύγειας, θα γίνει και μια βραχεία αναφορά σε μια εφαρμογή των θεωριών επί μιας υποθετικής περίπτωσης.
Η παρούσα διατριβή βιβλιογραφικής επισκόπησης θα προσπαθήσει να περιγράψει, κατά το δυνατόν, με τ... more Η παρούσα διατριβή βιβλιογραφικής επισκόπησης θα προσπαθήσει να περιγράψει, κατά το δυνατόν, με τη μεγαλύτερη σαφήνεια και περιεκτικότητα, τα κύρια σημεία και αρχές, της μουσικοθεραπείας, μιας σχετικά σύγχρονης και ολοένα αναπτυσσόμενης μη φαρμακευτικής θεραπείας. Πέρα από μια σύντομη ιστορική επισκόπηση, γνωριμία του κοινού με την οικεία ορολογία του θεωρητικού πλαισίου και παρουσίαση των γνωστότερων προσεγγίσεων για τη θεραπευτική διαδικασία, θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά και περιγραφή της ειδικής θεραπευτικής προοπτικής στη μουσικοθεραπεία που ακούει στο όνομα Αναλυτική Μουσικοθεραπεία. Και, καθώς οι τομείς της ψυχοθεραπείας και της μουσικοθεραπείας συχνά αλληλεπικαλύπτονται δημιουργικά, η διατριβή θα εξειδικευθεί στην εφαρμογή της Αναλυτικής Μουσικοθεραπείας σε ορισμένες πτυχές του παθολογικού γήρατος.
Θα γίνει προσπάθεια, ήδη εξ αρχής, να διαφανούν οι μύθοι και οι παρανοήσεις που αφορούν αυτή τη νέα μη φαρμακευτική θεραπεία και να φανεί με διαύγεια όλο το φάσμα των εφαρμογών της, αλλά και η διάκρισή της από συναφείς επιστημονικές περιοχές και τομείς. Η μουσικοθεραπεία, συνιστά αναμφίβολα, σημείο των καιρών του 21ου αιώνα, είναι μια μέθοδος γνωστή και θα λέγαμε προσφιλής στο ευρύ κοινό, γι’ αυτό και κινδυνεύει από εστίες παραπληροφόρησης, ειδικά στο σημείο όπου η κοινή λογική προσπαθεί να προσαρμόσει ουσιαστικά εξειδικευμένες διαδικασίες, όρους και επιστημονικά εργαλεία στο επίπεδο των lay-theories, με στόχο να τα κατανοήσει καλύτερα. Θα γίνει αντιληπτό πως η μουσικοθεραπεία, με όλους τους κλάδους της, συνιστά έναν διακριτό και μοναδικό επιστημονικό κόσμο ιδιαίτερων και αυστηρά καθορισμένων αρχών, ο οποίος έχει προοδεύσει αλματωδώς από το σημείο γένεσής του στα μέσα του περασμένου αιώνα.
Η χρήση της μουσικοθεραπείας, παράλληλα, στον τομέα της παθολογίας της τρίτης ηλικίας, αλλά και στη στήριξη του φυσιολογικού γήρατος, ιδίως στην κρίση που αφορά το άγχος του θανάτου είναι επίσης κάτι όχι μόνο επίκαιρο αλλά και επιστημονικά αναζωογονητικό, αν όχι καινοτόμο. Η φροντίδα των ηλικιωμένων, άλλωστε, είναι μια καίρια κοινωνική επιταγή μιας πολιτισμένης ανθρώπινης κοινότητας και εμπλέκει φορείς, ιατρικές μονάδες και προσωπικό. Μα πιο πολύ, οι συνοδοί φροντιστές, που έχουν επιφορτιστεί την ευθύνη του γηριατρικού ασθενούς και είναι οι κατ’ εξοχήν εμπλεκόμενοι, χρίζουν ψυχοεκπαίδευσης και ψυχολογικής στήριξης, η οποία μπορεί να ευοδωθεί μέσω αποτελεσματικών μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων όπως η μουσικοθεραπεία.
Έχοντας σπουδάσει για πολλά χρόνια τη μουσική Τέχνη σε επίπεδο ερμηνείας, αλλά και ως φοιτητής πλέον των Ανώτερων Θεωρητικών, ήρθα σε πρώτη επαφή πρόσφατα με την αυστηρά ακαδημαϊκή και επιστημονική προσέγγιση της μουσικοθεραπείας. Είναι πεποίθησή μου πως η παρούσα μικρή διατριβή συνιστά μια απόπειρα συστηματοποίησης και απαρίθμησης των αρχών της μουσικοθεραπείας, μια προσπάθεια διεύρυνσης των οριζόντων του αναγνώστη στα πεδία εφαρμογής της μεθόδου, όπως το παθολογικό γήρας και μια καλή ευκαιρία να διαφανούν με επιστημονική καθαρότητα οι αλήθειες και οι μύθοι γύρω από την επαναστατική αυτή μη φαρμακευτική θεραπεία.
This essay will attempt to provide a point-by-point comparison between W. A. Mozart’s KV 457 and... more This essay will attempt to provide a point-by-point comparison between W. A. Mozart’s KV 457 and L. v. Beethoven’s op. 13, two famous piano sonatas. It is a claim that the first movements share many elements regarding thematic economy and expression. Their principal themes are similar, the motives used function in similar rationale and both composers seem to work by combining expression and technical discipline. These works, however, have many differences, as Mozart’s light texture is compared with Beethoven harmonic density and tension, his diminished chords as formulating utilities and his unsymmetrical phrasing. The rest two movements of the sonatas are briefly examined proving that Mozart’s influence over young Beethoven is prominent, but each composer provides a unique output by evolving music with his intellectual capacities.
ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΞΑΜΗΝΟΥ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ (Διδάσκουσα: Ντιάνα Χαρίλα) To ερευνητικό αυτό δοκί... more ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΞΑΜΗΝΟΥ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
(Διδάσκουσα: Ντιάνα Χαρίλα)
To ερευνητικό αυτό δοκίμιο αποπειράται να διερευνήσει κοινωνικό φαινόμενο των βασανιστηρίων, μέσω της οπτικής της δομικής ψυχανάλυσης, όπως αυτή προτάθηκε και αναπτύχθηκε από τον Jacques Lacan. Η νομική πραγματικότητα, όπως θεσπίστηκε και οριοθετήθηκε από διεθνείς θεσμούς και συνταγματικά σώματα, απαγορεύει κάθε είδους βασανισμό και επιβάλλει τον κολασμό στους θιασώτες του φαινομένου. Οι βασανισμοί συνιστούν, ως εκ τούτου, προσβολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων και εν γένει του δημοκρατικού ιδεώδους. Παρά τις νομικές δικλείδες, οι βασανισμοί δεν αποτελούν σήμερα εξαλειμμένο φαινόμενο, δημιουργώντας καινές προκλήσεις για την πρόληψη, αλλά και την αποκατάσταση των θυμάτων. Η σύγχρονη δομική ψυχαναλυτική θεώρηση, ορμώμενη από τον εντοπισμό της υποκειμενικότητας και την προσέγγιση της ασυνείδητης επιθυμίας του ατόμου, ερμηνεύει την επιμονή διενέργειας των βασανισμών σήμερα, αξιοποιώντας τη θεώρηση της φαντασίωσης, σύμφωνα με τις φροϋδικές διδαχές. Με αυτή την αφετηρία, προτείνει μια ερμηνεία για τις δυναμικές του διπόλου θύτης-θύμα, προσφέροντας επιπλέον καίριες παρατηρήσεις για την κλινική παρέμβαση, αναφερόμενη στο ζήτημα της ανοίκειας απόλαυσης, της τραυματικής σιωπής ως σημαίνοντος και του Νόμου ως φορέα απόλαυσης, καταδεικνύοντας τη λανθάνουσα σχέση της νομοθεσίας με το έγκλημα. Καταληκτικά, η συλλογική νομοθετική παρακαταθήκη των διεθνών θεσμών κατά των βασανισμών έρχεται να συνδυαστεί με τη δομική ψυχανάλυση, προσβλέποντας στην ευαισθητοποίηση των επαϊόντων της υγείας και δημιουργώντας νέες προκλήσεις για την αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου των βασανιστηρίων.
Λέξεις-κλειδιά: Ανθρώπινα Δικαιώματα, ανοίκειο, απόλαυση, ασυνείδητο, βασανιστήρια, δομισμός, επιθυμία, σιωπή, φαντασίωση, ψυχανάλυση, Sigmund Freud, Jacques Lacan,
Music therapy, as a modern discipline and alternative form of therapy, has many diversions and ca... more Music therapy, as a modern discipline and alternative form of therapy, has many diversions and categories. One of them, Analytical Music Therapy (AMT) is part of the broad psychodynamic approach, pillared by psychoanalysts and post-Freudian psychologists. It uses free improvisation and verbal processing to analyze, interpret and attain a therapeutic change, by helping a client to understand his inner self, relieve defenses, unconscious conflicts and reach his/her full potential. Simultaneously, music as a spontaneous products becomes a carrier of stories, symbols and hidden contexts of cognitive and emotional states. This dissertation aim is to define and clarify some basic aspects of Analytical Music Therapy, include it into the psychodynamic approach, analyze techniques, goals and procedures in a brief and understandable way.
L. v. Beethoven, as a composer in the middle between Classicism and Romanticism, has been influen... more L. v. Beethoven, as a composer in the middle between Classicism and Romanticism, has been influenced by the musical forms shaped and pillared during the previous eras of music creation. But, as also a unique figure in the world of classical composition, he took the main ideas of the form and created something audacious and universal, a means of self-expression, beyond a strict comprehension of morphological reality. This paper is going to discuss a number of opinions expressed by music scholars about one of his Sonatas for piano, the “Tempest” Sonata (op. 39, no. 2) in d minor, as far morphology contour and thematic organization, as well as motivic relations and usage of musical ideas are concerned.
Το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, ακτινοβολώντας την υπεροχή της καλοκαγαθίας, δίδαξε τον τρόπο με τον ο... more Το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, ακτινοβολώντας την υπεροχή της καλοκαγαθίας, δίδαξε τον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος νους μετατρέπει τη σύλληψη της ιδέας σε έργο απαράμιλλου κάλλους και τη διαδικασία κατά την οποία τα πάντα κατασκευάζονται με μέτρο την ανθρώπινη φύση και τις ανάγκες που διέπουν τη θνητή αλλά αξιοθαύμαστη υπόστασή μας. Οι προσωπικότητες εκείνες μελέτησαν τον άνθρωπο και τον τοποθέτησαν στο κέντρο, αναζητώντας την αλήθεια και την ομορφιά. Και στον τομέα της Τέχνης, ύψωσαν το ανάστημά τους για να αντιμετωπίσουν ζητήματα διαχρονικά και ψυχοφθόρα, δοκίμασαν να πλησιάσουν το θείο και να το δοξάσουν, εντοπίζοντας στο πρόσωπο της ανώτερης δύναμης το ανθρώπινο πρόσωπο και τα θνητά μα λαμπρά πάθη.
Ο Παρθενώνας της αθηναϊκής Ακροπόλεως είναι ένα αμάλγαμα λογικής, ελευθερίας, ομορφιάς, σοφίας και ευγενούς μεγαλείου, ό, τι ακριβώς και εξέπεμπε η αθηναϊκή δημοκρατία του 5ου αιώνα π. Χ. Είναι το επιστέγασμα της ελληνικής σκέψης, ο φορέας όλων εκείνων των γνωρισμάτων που επιβίωσαν μέχρι τις ημέρες μας και απετέλεσαν τα θεμέλια της δυτικής σκέψης. Μα πιο πολύ είναι μια ταπεινή κατά βάθος προσπάθεια να προσεγγίσει ο μικρός άνθρωπος τη θεία υπόσταση και να διερευνήσει την ίδια του την ψυχή, να κατανοήσει τις καταβολές και τις θαυμαστές του ικανότητες. Είναι η απόλυτη απόπειρα συγκερασμού κάθε καλλιτεχνικού στοιχείου σε ένα οικοδόμημα διόλου άψυχο, αλλά φορτωμένο με τα ιδανικά ενός ευγενούς ατόμου που έχει στόχο την αυτοπραγμάτωση και την εκπλήρωση της επίγειας αποστολής του.
Η ανέγερση του οικοδομήματος, στα πλαίσια του οικοδομικού προγράμματος της Ακροπόλεως υπήρξε κοπιώδης, με μεγάλη έμφαση στις λεπτομέρειες. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δικαιώνει κάθε κόπο που καταβλήθηκε, μιας και ο ναός αυτός συνιστά το υπέρτατο και διαχρονικότερο σύμβολο της χώρας μας παγκοσμίως. Σε αυτή τη μικρή επιστημονική εργασία θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε έναν από τα πολυάριθμα ζητήματα που αφορούν το σπουδαία ναό της Αθηνάς Παρθένου. Πρόκειται για τις οπτικές εκλεπτύνσεις (διορθώσεις-refinements) στις οποίες προέβησαν οι Ικτίνος και Καλλικράτης, αρχιτέκτονας και εργολάβος του Παρθενώνα αντιστοίχως, ώστε να διορθώσουν ορισμένες οπτικές πλάνες στις οποίες υποπίπτει αναπόφευκτα ο ανθρώπινος εγκέφαλος, υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Αφού πρώτα εξετάσουμε μερικές βασικές πληροφορίες για το οικοδομικό πρόγραμμα και την ιστορία του ναού, θα περάσουμε σε μια πιο αναλυτική περιγραφή των αρχιτεκτονικών στοιχείων που το συνιστούν. Εν συνεχεία, θα μιλήσουμε για τις οπτικές πλάνες και θα διαμορφώσουμε ένα μικρό θεωρητικό υπόβαθρο για να κατανοήσουμε πώς το φαινόμενο εφαρμόζεται πάνω στο εξεταζόμενο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα. Στο τέλος, θα μελετήσουμε τις πλάνες πάνω στον Παρθενώνα και θα παραθέσουμε δυνητικές ερμηνείες συμβολικού και μη χαρακτήρα για την εκούσια αντιστάθμισή τους.
Η εργασία αυτή εκπονήθηκε στα πλαίσια του προπτυχιακού μαθήματος Γνωστική Ψυχολογία Ι τον Ιούνιο του 2014.
Conference Presentations by Charalampos Risvas
Παρέμβασή μου στα πλαίσια του Σεμιναρίου του Φόρουμ Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου των Αθηνών (... more Παρέμβασή μου στα πλαίσια του Σεμιναρίου του Φόρουμ Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου των Αθηνών (IF-EPFCL).
Επεξεργασία του Σεμιναρίου ΧΧ "Ακόμη" του Jacques Lacan (κεφ.8 "Περί Μπαρόκ") σε συνεργασία με την κυρία Μ. Κουκουμάκη.
Ειδική αναφορά στην ψυχαναλυτική ακρόαση της μπαρόκ μουσικής.
Παρασκευή, 6 Μαρτίου 2020
Εισήγηση στο 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας Μάιος 2019, Αλεξανδρούπολη.
Announcement during the 3rd Panhellenic Undergraduate Philosophy Conference 13 April 2019 Natio... more Announcement during the 3rd Panhellenic Undergraduate Philosophy Conference
13 April 2019
National School of Fine Arts
Athens, Greece
Εισήγηση στο 3ο Πανελλήνιο Προπτυχιακό Συνέδριο Φιλοσοφίας Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 Ανωτάτη Σ... more Εισήγηση στο 3ο Πανελλήνιο Προπτυχιακό Συνέδριο Φιλοσοφίας
Παρασκευή 12 Απριλίου 2019
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Αμφιθέατρο Βιβλιοθήκης
Το θέμα του Έρωτα έχει απασχολήσει το φιλοσοφικό λόγο από την αρχαιότητα. Το πλατωνικό Συμπόσιο σ... more Το θέμα του Έρωτα έχει απασχολήσει το φιλοσοφικό λόγο από την αρχαιότητα. Το πλατωνικό Συμπόσιο συνιστά διαχρονικό φιλοσοφικό ύμνο στην υπόσταση του Έρωτα αναδεικνύοντας την ποικιλομορφία του μέσα από το λόγο των πρωταγωνιστών του. Ο ψυχαναλυτικός λόγος έρχεται να σταθεί πλάι στο φιλοσοφικό λόγο για την κατανόηση του φαινομένου του Έρωτα. Κεντρικά σημεία στο πλατωνικό Συμπόσιο είναι ο Έρως ως επιθυμία και ως έλλειψη. Πρώτος ο Αριστοφάνης, με το μύθο της σχάσης, εισάγει το ρόλο της έλλειψης, του μη-όλου, στην ερωτική επιθυμία. Στη συνέχεια ο Πλάτων, δια στόματος Σωκράτη, παρουσιάζει τον Έρωτα ως τάση που προκύπτει από την έλλειψη του «ωραίου» και του «αγαθού». Η έννοια της έλλειψης είναι θεμελιώδης στη λακανική θεωρία. Για το Lacan o Έρως προϋποθέτει την έλλειψη, εντούτοις η ένωση των φύλων (η επίτευξη του Ενός) είναι αδύνατη. Πού τοποθετείται μέσα στους προβληματισμούς αυτούς η σύμπλοκη έννοια της απόλαυσης (jouissance); Πώς μπορεί να συνδεθεί η απόλαυση με την έλλειψη; Τελικά, είναι όντως αδύνατη η διάφυλη σχέση; Τα ερωτήματα αυτά θα διερευνηθούν μέσα από μια συγκριτική παράθεση του φιλοσοφικού με τον ψυχαναλυτικό λόγο.
Λέξεις κλειδιά: απόλαυση, διάφυλη σχέση, έλλειψη, Έρως, Πλάτων, Συμπόσιο, φιλοσοφία, Sigmund Freud, Jacques Lacan
Περίληψη εισήγησης στα πλαίσια της "1ης _____________ Ημερίδας Φοιτητών Ψυχολογίας ΕΚΠΑ για το ... more Περίληψη εισήγησης
στα πλαίσια της "1ης _____________ Ημερίδας Φοιτητών Ψυχολογίας ΕΚΠΑ για το Ασυνείδητο και το Δεσμό"
Το ζήτημα που θα αποπειραθεί να προσεγγίσει αυτή η εισήγηση αφορά έναν συγκερασμό του ψυχαναλυτικού με το χριστιανικό θεολογικό λόγο στους άξονες της (1) αιτιογένεσης του υποκειμένου και (2) της έμφυλης συνάντησης. Η εύρεση κοινού τόπου μεταξύ των επιστητών της ψυχαναλυτικής επιστημολογίας και της χριστιανικής πίστης μπορεί να πραγματωθεί με ιδιαίτερη ενάργεια όταν ο λόγος (discours) του αναλυτή επιτρέψει την είσοδό του στο μεταφορικό πεδίο του λόγου του πιστού, άροντας έτσι ένα casus belli, συνέπεια της κυριαρχίας ενός ενίοτε άκριτου ψυχαναλυτικού αθεϊσμού στη σύγχρονη μεταμοντέρνα πραγματικότητα. Ο Άλλος, ως Θεός πια, δεν είναι μόνο φαντασιακός, παντοδύναμος, μια «ανώριμη» πατρική φαντασίωση, χαοτικό απολαυσιακό πεδίο, αλλά εγκολπώνει και τους τρεις δακτυλίους του Βορρομείου Κόμβου, διατηρώντας το χαρακτήρα της ες αεί αναδίπλωσης των κόμβων και του διπλού αιτήματος, όπως τα εκφράζει ο πυκνός θεολογικός όρος της αλληλοπεριχώρησης. Συμβάλλει, παράλληλα, στην εμφύσηση του Λόγου δια της Πνοής, διατηρώντας μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τα προ-Οιδιπόδεια, προ-συμβολικά στάδια σημειωτικής που περιγράφει η Julia Kristeva. Στην προβληματική αυτή έρχεται να σταθεί το καίριο ζήτημα της έμφυλης συνάντησης, του έρωτος ως αναπλήρωσης της αδυνατότητας της σχέσης και του θείου έρωτος ως εναλλακτικής ατραπού που προϋποθέτει αναπόφευκτα τη συνάντηση των σωματικών τόπων. Στη συνομιλία χριστιανικής πίστης και ψυχανάλυσης θα αξιοποιηθούν χωρία από την Αρχιερατική Προσευχή (κεφάλαιο κζ’) στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, σχετικά κείμενα της Julia Kristeva, προβληματισμοί του Jacques Lacan για την «ιστοριούλα του χριστιανισμού» από το Εικοστό Σεμινάριο και μια απαρτίωση των θεμάτων αυτών πάνω στο γνωστό πίνακα του Leonardo da Vinci «Ο Μυστικός Δείπνος», ένα έργο πληθώρας συμβολισμών πάνω στο δίπολο Ιησού και μαθητού Ιωάννη.
Presentations by Charalampos Risvas
Etude-tableau op. 33 no 5 (op. post. no 4) Η πατρική φιγούρα ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Τμήμα Ψυχολογίας Ει... more Etude-tableau op. 33 no 5 (op. post. no 4) Η πατρική φιγούρα ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Τμήμα Ψυχολογίας Εισήγηση: Χαράλαμπος Ρισβάς ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: ΛΑΚΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Sergei Vasilievich Rachmaninoff (1873-1943) Ένας συνθέτης σε ένα μουσικό μεταίχμιο, σε μια στιγμή κομβική-Σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής Μετα-ρομαντικός, στο απόγειο του Ρομαντισμού, βιώνει την υφολογική συμφόρηση των ομότεχνών του Λυρικός, με πλούσια αρμονική επένδυση Συνθέτει με προσωπικό ύφος, αποδιώχνει τα συνηθισμένα στυλ Κατεξοχήν παράδειγμα πηγαίου λυρισμού Έντονα δεξιοτεχνικός-τον επικουρούσαν τα ευμεγέθη άκρα του Από τους πιο απαιτητικούς συνθέτες της πιανιστικής φιλολογίας Στοιχεία ψυχολογικής πυκνότητας ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Ο πατέρας του, Βασίλι, ήταν εν αποστρατεία αξιωματικός του ρωσικού στρατού, εθισμένος στην χαρτοπαιξία και στο αλκοόλ. Κατασπατάλησε την περιουσία της συζύγου του στα χαρτιά και το 1882, πουλώντας το τελευταίο οικογενειακό ακίνητο, μετακομίζουν στην Αγία Πετρούπολη. Ο Σεργκέι, ο αδερφός του Βλαντιμίρ και η αδερφή του Σοφία προσβάλλονται από διφθερίτιδα. Η Σοφία υπέκυψε στην ασθένεια. Ο θάνατος της Σοφίας ήταν η χαριστική βολή γάμο των γονέων του Σεργκέι. Ο πατέρας εγκαταλείπει την οικογένεια. Δημιουργείται ένα εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας στον Σεργκέι. Οι τραυματικές αυτές εμπειρίες χαράζουν το νου του, καθορίζοντας σταδιακά τη φιλοσοφία του ως συνθέτη, αργότερα. Η γιαγιά του, βοηθώντας την ανατροφή των παιδιών, τον έπαιρνε μαζί της στις κυριακάτικες Λειτουργίες, όπου ο Σεργκέι μυήθηκε στον ήχο της ψαλμωδίας και της καμπάνας… Πλάθεται αναπόφευκτα ένα εξαιρετικά εύθραυστο Εγώ… Σμιλεύονται εμμονές…
Κατηγορίες DSM-5 και ICD-10. Η στυτική διαταραχή, επισήμως «ανδρική στυτική διαταραχή» (male erec... more Κατηγορίες DSM-5 και ICD-10. Η στυτική διαταραχή, επισήμως «ανδρική στυτική διαταραχή» (male erectile disorder), συνιστά μια από τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες (sexual dysfunctions) και απαντάται στο DSM-5 (APA, 2013) με την κωδικοποίηση 302.74. Στο ICD-10 (WHO, 1993) κωδικοποιείται ως μια από τις διαταραχές στην κατηγορία «αποτυχία γενετησίου απόκρισης» (F52.2).
Στη σύντομη αυτή εργασία, θα γίνει προσπάθεια μιας συγκριτικής θεώρησης των βασικότερων θεωρητικώ... more Στη σύντομη αυτή εργασία, θα γίνει προσπάθεια μιας συγκριτικής θεώρησης των βασικότερων θεωρητικών σημείων για την έννοια του Εαυτού, μεταξύ των μεγάλων θεωρητικών της ψυχολογίας William James και Abraham Maslow. O Εαυτός συνιστά σύμπλοκη και πολυσχιδή ψυχολογική έννοια που διατρέχει όλα σχεδόν τα ψυχολογικά θεωρητικά οικοδομήματα. Στην προκείμενη σύγκριση θα διαφανούν τα κοινά σημεία και οι αποκλίσεις των δύο θεωρητικών, καθώς αυτά πηγάζουν από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες (πραγματισμός και ανθρωπισμός), ενώ, για λόγους μεγαλύτερης αποδεικτικής διαύγειας, θα γίνει και μια βραχεία αναφορά σε μια εφαρμογή των θεωριών επί μιας υποθετικής περίπτωσης.
Η παρούσα διατριβή βιβλιογραφικής επισκόπησης θα προσπαθήσει να περιγράψει, κατά το δυνατόν, με τ... more Η παρούσα διατριβή βιβλιογραφικής επισκόπησης θα προσπαθήσει να περιγράψει, κατά το δυνατόν, με τη μεγαλύτερη σαφήνεια και περιεκτικότητα, τα κύρια σημεία και αρχές, της μουσικοθεραπείας, μιας σχετικά σύγχρονης και ολοένα αναπτυσσόμενης μη φαρμακευτικής θεραπείας. Πέρα από μια σύντομη ιστορική επισκόπηση, γνωριμία του κοινού με την οικεία ορολογία του θεωρητικού πλαισίου και παρουσίαση των γνωστότερων προσεγγίσεων για τη θεραπευτική διαδικασία, θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά και περιγραφή της ειδικής θεραπευτικής προοπτικής στη μουσικοθεραπεία που ακούει στο όνομα Αναλυτική Μουσικοθεραπεία. Και, καθώς οι τομείς της ψυχοθεραπείας και της μουσικοθεραπείας συχνά αλληλεπικαλύπτονται δημιουργικά, η διατριβή θα εξειδικευθεί στην εφαρμογή της Αναλυτικής Μουσικοθεραπείας σε ορισμένες πτυχές του παθολογικού γήρατος.
Θα γίνει προσπάθεια, ήδη εξ αρχής, να διαφανούν οι μύθοι και οι παρανοήσεις που αφορούν αυτή τη νέα μη φαρμακευτική θεραπεία και να φανεί με διαύγεια όλο το φάσμα των εφαρμογών της, αλλά και η διάκρισή της από συναφείς επιστημονικές περιοχές και τομείς. Η μουσικοθεραπεία, συνιστά αναμφίβολα, σημείο των καιρών του 21ου αιώνα, είναι μια μέθοδος γνωστή και θα λέγαμε προσφιλής στο ευρύ κοινό, γι’ αυτό και κινδυνεύει από εστίες παραπληροφόρησης, ειδικά στο σημείο όπου η κοινή λογική προσπαθεί να προσαρμόσει ουσιαστικά εξειδικευμένες διαδικασίες, όρους και επιστημονικά εργαλεία στο επίπεδο των lay-theories, με στόχο να τα κατανοήσει καλύτερα. Θα γίνει αντιληπτό πως η μουσικοθεραπεία, με όλους τους κλάδους της, συνιστά έναν διακριτό και μοναδικό επιστημονικό κόσμο ιδιαίτερων και αυστηρά καθορισμένων αρχών, ο οποίος έχει προοδεύσει αλματωδώς από το σημείο γένεσής του στα μέσα του περασμένου αιώνα.
Η χρήση της μουσικοθεραπείας, παράλληλα, στον τομέα της παθολογίας της τρίτης ηλικίας, αλλά και στη στήριξη του φυσιολογικού γήρατος, ιδίως στην κρίση που αφορά το άγχος του θανάτου είναι επίσης κάτι όχι μόνο επίκαιρο αλλά και επιστημονικά αναζωογονητικό, αν όχι καινοτόμο. Η φροντίδα των ηλικιωμένων, άλλωστε, είναι μια καίρια κοινωνική επιταγή μιας πολιτισμένης ανθρώπινης κοινότητας και εμπλέκει φορείς, ιατρικές μονάδες και προσωπικό. Μα πιο πολύ, οι συνοδοί φροντιστές, που έχουν επιφορτιστεί την ευθύνη του γηριατρικού ασθενούς και είναι οι κατ’ εξοχήν εμπλεκόμενοι, χρίζουν ψυχοεκπαίδευσης και ψυχολογικής στήριξης, η οποία μπορεί να ευοδωθεί μέσω αποτελεσματικών μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων όπως η μουσικοθεραπεία.
Έχοντας σπουδάσει για πολλά χρόνια τη μουσική Τέχνη σε επίπεδο ερμηνείας, αλλά και ως φοιτητής πλέον των Ανώτερων Θεωρητικών, ήρθα σε πρώτη επαφή πρόσφατα με την αυστηρά ακαδημαϊκή και επιστημονική προσέγγιση της μουσικοθεραπείας. Είναι πεποίθησή μου πως η παρούσα μικρή διατριβή συνιστά μια απόπειρα συστηματοποίησης και απαρίθμησης των αρχών της μουσικοθεραπείας, μια προσπάθεια διεύρυνσης των οριζόντων του αναγνώστη στα πεδία εφαρμογής της μεθόδου, όπως το παθολογικό γήρας και μια καλή ευκαιρία να διαφανούν με επιστημονική καθαρότητα οι αλήθειες και οι μύθοι γύρω από την επαναστατική αυτή μη φαρμακευτική θεραπεία.
This essay will attempt to provide a point-by-point comparison between W. A. Mozart’s KV 457 and... more This essay will attempt to provide a point-by-point comparison between W. A. Mozart’s KV 457 and L. v. Beethoven’s op. 13, two famous piano sonatas. It is a claim that the first movements share many elements regarding thematic economy and expression. Their principal themes are similar, the motives used function in similar rationale and both composers seem to work by combining expression and technical discipline. These works, however, have many differences, as Mozart’s light texture is compared with Beethoven harmonic density and tension, his diminished chords as formulating utilities and his unsymmetrical phrasing. The rest two movements of the sonatas are briefly examined proving that Mozart’s influence over young Beethoven is prominent, but each composer provides a unique output by evolving music with his intellectual capacities.
ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΞΑΜΗΝΟΥ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ (Διδάσκουσα: Ντιάνα Χαρίλα) To ερευνητικό αυτό δοκί... more ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΞΑΜΗΝΟΥ-ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
(Διδάσκουσα: Ντιάνα Χαρίλα)
To ερευνητικό αυτό δοκίμιο αποπειράται να διερευνήσει κοινωνικό φαινόμενο των βασανιστηρίων, μέσω της οπτικής της δομικής ψυχανάλυσης, όπως αυτή προτάθηκε και αναπτύχθηκε από τον Jacques Lacan. Η νομική πραγματικότητα, όπως θεσπίστηκε και οριοθετήθηκε από διεθνείς θεσμούς και συνταγματικά σώματα, απαγορεύει κάθε είδους βασανισμό και επιβάλλει τον κολασμό στους θιασώτες του φαινομένου. Οι βασανισμοί συνιστούν, ως εκ τούτου, προσβολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων και εν γένει του δημοκρατικού ιδεώδους. Παρά τις νομικές δικλείδες, οι βασανισμοί δεν αποτελούν σήμερα εξαλειμμένο φαινόμενο, δημιουργώντας καινές προκλήσεις για την πρόληψη, αλλά και την αποκατάσταση των θυμάτων. Η σύγχρονη δομική ψυχαναλυτική θεώρηση, ορμώμενη από τον εντοπισμό της υποκειμενικότητας και την προσέγγιση της ασυνείδητης επιθυμίας του ατόμου, ερμηνεύει την επιμονή διενέργειας των βασανισμών σήμερα, αξιοποιώντας τη θεώρηση της φαντασίωσης, σύμφωνα με τις φροϋδικές διδαχές. Με αυτή την αφετηρία, προτείνει μια ερμηνεία για τις δυναμικές του διπόλου θύτης-θύμα, προσφέροντας επιπλέον καίριες παρατηρήσεις για την κλινική παρέμβαση, αναφερόμενη στο ζήτημα της ανοίκειας απόλαυσης, της τραυματικής σιωπής ως σημαίνοντος και του Νόμου ως φορέα απόλαυσης, καταδεικνύοντας τη λανθάνουσα σχέση της νομοθεσίας με το έγκλημα. Καταληκτικά, η συλλογική νομοθετική παρακαταθήκη των διεθνών θεσμών κατά των βασανισμών έρχεται να συνδυαστεί με τη δομική ψυχανάλυση, προσβλέποντας στην ευαισθητοποίηση των επαϊόντων της υγείας και δημιουργώντας νέες προκλήσεις για την αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου των βασανιστηρίων.
Λέξεις-κλειδιά: Ανθρώπινα Δικαιώματα, ανοίκειο, απόλαυση, ασυνείδητο, βασανιστήρια, δομισμός, επιθυμία, σιωπή, φαντασίωση, ψυχανάλυση, Sigmund Freud, Jacques Lacan,
Music therapy, as a modern discipline and alternative form of therapy, has many diversions and ca... more Music therapy, as a modern discipline and alternative form of therapy, has many diversions and categories. One of them, Analytical Music Therapy (AMT) is part of the broad psychodynamic approach, pillared by psychoanalysts and post-Freudian psychologists. It uses free improvisation and verbal processing to analyze, interpret and attain a therapeutic change, by helping a client to understand his inner self, relieve defenses, unconscious conflicts and reach his/her full potential. Simultaneously, music as a spontaneous products becomes a carrier of stories, symbols and hidden contexts of cognitive and emotional states. This dissertation aim is to define and clarify some basic aspects of Analytical Music Therapy, include it into the psychodynamic approach, analyze techniques, goals and procedures in a brief and understandable way.
L. v. Beethoven, as a composer in the middle between Classicism and Romanticism, has been influen... more L. v. Beethoven, as a composer in the middle between Classicism and Romanticism, has been influenced by the musical forms shaped and pillared during the previous eras of music creation. But, as also a unique figure in the world of classical composition, he took the main ideas of the form and created something audacious and universal, a means of self-expression, beyond a strict comprehension of morphological reality. This paper is going to discuss a number of opinions expressed by music scholars about one of his Sonatas for piano, the “Tempest” Sonata (op. 39, no. 2) in d minor, as far morphology contour and thematic organization, as well as motivic relations and usage of musical ideas are concerned.
Το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, ακτινοβολώντας την υπεροχή της καλοκαγαθίας, δίδαξε τον τρόπο με τον ο... more Το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, ακτινοβολώντας την υπεροχή της καλοκαγαθίας, δίδαξε τον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος νους μετατρέπει τη σύλληψη της ιδέας σε έργο απαράμιλλου κάλλους και τη διαδικασία κατά την οποία τα πάντα κατασκευάζονται με μέτρο την ανθρώπινη φύση και τις ανάγκες που διέπουν τη θνητή αλλά αξιοθαύμαστη υπόστασή μας. Οι προσωπικότητες εκείνες μελέτησαν τον άνθρωπο και τον τοποθέτησαν στο κέντρο, αναζητώντας την αλήθεια και την ομορφιά. Και στον τομέα της Τέχνης, ύψωσαν το ανάστημά τους για να αντιμετωπίσουν ζητήματα διαχρονικά και ψυχοφθόρα, δοκίμασαν να πλησιάσουν το θείο και να το δοξάσουν, εντοπίζοντας στο πρόσωπο της ανώτερης δύναμης το ανθρώπινο πρόσωπο και τα θνητά μα λαμπρά πάθη.
Ο Παρθενώνας της αθηναϊκής Ακροπόλεως είναι ένα αμάλγαμα λογικής, ελευθερίας, ομορφιάς, σοφίας και ευγενούς μεγαλείου, ό, τι ακριβώς και εξέπεμπε η αθηναϊκή δημοκρατία του 5ου αιώνα π. Χ. Είναι το επιστέγασμα της ελληνικής σκέψης, ο φορέας όλων εκείνων των γνωρισμάτων που επιβίωσαν μέχρι τις ημέρες μας και απετέλεσαν τα θεμέλια της δυτικής σκέψης. Μα πιο πολύ είναι μια ταπεινή κατά βάθος προσπάθεια να προσεγγίσει ο μικρός άνθρωπος τη θεία υπόσταση και να διερευνήσει την ίδια του την ψυχή, να κατανοήσει τις καταβολές και τις θαυμαστές του ικανότητες. Είναι η απόλυτη απόπειρα συγκερασμού κάθε καλλιτεχνικού στοιχείου σε ένα οικοδόμημα διόλου άψυχο, αλλά φορτωμένο με τα ιδανικά ενός ευγενούς ατόμου που έχει στόχο την αυτοπραγμάτωση και την εκπλήρωση της επίγειας αποστολής του.
Η ανέγερση του οικοδομήματος, στα πλαίσια του οικοδομικού προγράμματος της Ακροπόλεως υπήρξε κοπιώδης, με μεγάλη έμφαση στις λεπτομέρειες. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δικαιώνει κάθε κόπο που καταβλήθηκε, μιας και ο ναός αυτός συνιστά το υπέρτατο και διαχρονικότερο σύμβολο της χώρας μας παγκοσμίως. Σε αυτή τη μικρή επιστημονική εργασία θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε έναν από τα πολυάριθμα ζητήματα που αφορούν το σπουδαία ναό της Αθηνάς Παρθένου. Πρόκειται για τις οπτικές εκλεπτύνσεις (διορθώσεις-refinements) στις οποίες προέβησαν οι Ικτίνος και Καλλικράτης, αρχιτέκτονας και εργολάβος του Παρθενώνα αντιστοίχως, ώστε να διορθώσουν ορισμένες οπτικές πλάνες στις οποίες υποπίπτει αναπόφευκτα ο ανθρώπινος εγκέφαλος, υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Αφού πρώτα εξετάσουμε μερικές βασικές πληροφορίες για το οικοδομικό πρόγραμμα και την ιστορία του ναού, θα περάσουμε σε μια πιο αναλυτική περιγραφή των αρχιτεκτονικών στοιχείων που το συνιστούν. Εν συνεχεία, θα μιλήσουμε για τις οπτικές πλάνες και θα διαμορφώσουμε ένα μικρό θεωρητικό υπόβαθρο για να κατανοήσουμε πώς το φαινόμενο εφαρμόζεται πάνω στο εξεταζόμενο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα. Στο τέλος, θα μελετήσουμε τις πλάνες πάνω στον Παρθενώνα και θα παραθέσουμε δυνητικές ερμηνείες συμβολικού και μη χαρακτήρα για την εκούσια αντιστάθμισή τους.
Η εργασία αυτή εκπονήθηκε στα πλαίσια του προπτυχιακού μαθήματος Γνωστική Ψυχολογία Ι τον Ιούνιο του 2014.
Παρέμβασή μου στα πλαίσια του Σεμιναρίου του Φόρουμ Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου των Αθηνών (... more Παρέμβασή μου στα πλαίσια του Σεμιναρίου του Φόρουμ Ψυχανάλυσης του Λακανικού Πεδίου των Αθηνών (IF-EPFCL).
Επεξεργασία του Σεμιναρίου ΧΧ "Ακόμη" του Jacques Lacan (κεφ.8 "Περί Μπαρόκ") σε συνεργασία με την κυρία Μ. Κουκουμάκη.
Ειδική αναφορά στην ψυχαναλυτική ακρόαση της μπαρόκ μουσικής.
Παρασκευή, 6 Μαρτίου 2020
Εισήγηση στο 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας Μάιος 2019, Αλεξανδρούπολη.
Announcement during the 3rd Panhellenic Undergraduate Philosophy Conference 13 April 2019 Natio... more Announcement during the 3rd Panhellenic Undergraduate Philosophy Conference
13 April 2019
National School of Fine Arts
Athens, Greece
Εισήγηση στο 3ο Πανελλήνιο Προπτυχιακό Συνέδριο Φιλοσοφίας Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 Ανωτάτη Σ... more Εισήγηση στο 3ο Πανελλήνιο Προπτυχιακό Συνέδριο Φιλοσοφίας
Παρασκευή 12 Απριλίου 2019
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Αμφιθέατρο Βιβλιοθήκης
Το θέμα του Έρωτα έχει απασχολήσει το φιλοσοφικό λόγο από την αρχαιότητα. Το πλατωνικό Συμπόσιο σ... more Το θέμα του Έρωτα έχει απασχολήσει το φιλοσοφικό λόγο από την αρχαιότητα. Το πλατωνικό Συμπόσιο συνιστά διαχρονικό φιλοσοφικό ύμνο στην υπόσταση του Έρωτα αναδεικνύοντας την ποικιλομορφία του μέσα από το λόγο των πρωταγωνιστών του. Ο ψυχαναλυτικός λόγος έρχεται να σταθεί πλάι στο φιλοσοφικό λόγο για την κατανόηση του φαινομένου του Έρωτα. Κεντρικά σημεία στο πλατωνικό Συμπόσιο είναι ο Έρως ως επιθυμία και ως έλλειψη. Πρώτος ο Αριστοφάνης, με το μύθο της σχάσης, εισάγει το ρόλο της έλλειψης, του μη-όλου, στην ερωτική επιθυμία. Στη συνέχεια ο Πλάτων, δια στόματος Σωκράτη, παρουσιάζει τον Έρωτα ως τάση που προκύπτει από την έλλειψη του «ωραίου» και του «αγαθού». Η έννοια της έλλειψης είναι θεμελιώδης στη λακανική θεωρία. Για το Lacan o Έρως προϋποθέτει την έλλειψη, εντούτοις η ένωση των φύλων (η επίτευξη του Ενός) είναι αδύνατη. Πού τοποθετείται μέσα στους προβληματισμούς αυτούς η σύμπλοκη έννοια της απόλαυσης (jouissance); Πώς μπορεί να συνδεθεί η απόλαυση με την έλλειψη; Τελικά, είναι όντως αδύνατη η διάφυλη σχέση; Τα ερωτήματα αυτά θα διερευνηθούν μέσα από μια συγκριτική παράθεση του φιλοσοφικού με τον ψυχαναλυτικό λόγο.
Λέξεις κλειδιά: απόλαυση, διάφυλη σχέση, έλλειψη, Έρως, Πλάτων, Συμπόσιο, φιλοσοφία, Sigmund Freud, Jacques Lacan
Περίληψη εισήγησης στα πλαίσια της "1ης _____________ Ημερίδας Φοιτητών Ψυχολογίας ΕΚΠΑ για το ... more Περίληψη εισήγησης
στα πλαίσια της "1ης _____________ Ημερίδας Φοιτητών Ψυχολογίας ΕΚΠΑ για το Ασυνείδητο και το Δεσμό"
Το ζήτημα που θα αποπειραθεί να προσεγγίσει αυτή η εισήγηση αφορά έναν συγκερασμό του ψυχαναλυτικού με το χριστιανικό θεολογικό λόγο στους άξονες της (1) αιτιογένεσης του υποκειμένου και (2) της έμφυλης συνάντησης. Η εύρεση κοινού τόπου μεταξύ των επιστητών της ψυχαναλυτικής επιστημολογίας και της χριστιανικής πίστης μπορεί να πραγματωθεί με ιδιαίτερη ενάργεια όταν ο λόγος (discours) του αναλυτή επιτρέψει την είσοδό του στο μεταφορικό πεδίο του λόγου του πιστού, άροντας έτσι ένα casus belli, συνέπεια της κυριαρχίας ενός ενίοτε άκριτου ψυχαναλυτικού αθεϊσμού στη σύγχρονη μεταμοντέρνα πραγματικότητα. Ο Άλλος, ως Θεός πια, δεν είναι μόνο φαντασιακός, παντοδύναμος, μια «ανώριμη» πατρική φαντασίωση, χαοτικό απολαυσιακό πεδίο, αλλά εγκολπώνει και τους τρεις δακτυλίους του Βορρομείου Κόμβου, διατηρώντας το χαρακτήρα της ες αεί αναδίπλωσης των κόμβων και του διπλού αιτήματος, όπως τα εκφράζει ο πυκνός θεολογικός όρος της αλληλοπεριχώρησης. Συμβάλλει, παράλληλα, στην εμφύσηση του Λόγου δια της Πνοής, διατηρώντας μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τα προ-Οιδιπόδεια, προ-συμβολικά στάδια σημειωτικής που περιγράφει η Julia Kristeva. Στην προβληματική αυτή έρχεται να σταθεί το καίριο ζήτημα της έμφυλης συνάντησης, του έρωτος ως αναπλήρωσης της αδυνατότητας της σχέσης και του θείου έρωτος ως εναλλακτικής ατραπού που προϋποθέτει αναπόφευκτα τη συνάντηση των σωματικών τόπων. Στη συνομιλία χριστιανικής πίστης και ψυχανάλυσης θα αξιοποιηθούν χωρία από την Αρχιερατική Προσευχή (κεφάλαιο κζ’) στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, σχετικά κείμενα της Julia Kristeva, προβληματισμοί του Jacques Lacan για την «ιστοριούλα του χριστιανισμού» από το Εικοστό Σεμινάριο και μια απαρτίωση των θεμάτων αυτών πάνω στο γνωστό πίνακα του Leonardo da Vinci «Ο Μυστικός Δείπνος», ένα έργο πληθώρας συμβολισμών πάνω στο δίπολο Ιησού και μαθητού Ιωάννη.
Etude-tableau op. 33 no 5 (op. post. no 4) Η πατρική φιγούρα ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Τμήμα Ψυχολογίας Ει... more Etude-tableau op. 33 no 5 (op. post. no 4) Η πατρική φιγούρα ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Τμήμα Ψυχολογίας Εισήγηση: Χαράλαμπος Ρισβάς ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: ΛΑΚΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Sergei Vasilievich Rachmaninoff (1873-1943) Ένας συνθέτης σε ένα μουσικό μεταίχμιο, σε μια στιγμή κομβική-Σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής Μετα-ρομαντικός, στο απόγειο του Ρομαντισμού, βιώνει την υφολογική συμφόρηση των ομότεχνών του Λυρικός, με πλούσια αρμονική επένδυση Συνθέτει με προσωπικό ύφος, αποδιώχνει τα συνηθισμένα στυλ Κατεξοχήν παράδειγμα πηγαίου λυρισμού Έντονα δεξιοτεχνικός-τον επικουρούσαν τα ευμεγέθη άκρα του Από τους πιο απαιτητικούς συνθέτες της πιανιστικής φιλολογίας Στοιχεία ψυχολογικής πυκνότητας ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Ο πατέρας του, Βασίλι, ήταν εν αποστρατεία αξιωματικός του ρωσικού στρατού, εθισμένος στην χαρτοπαιξία και στο αλκοόλ. Κατασπατάλησε την περιουσία της συζύγου του στα χαρτιά και το 1882, πουλώντας το τελευταίο οικογενειακό ακίνητο, μετακομίζουν στην Αγία Πετρούπολη. Ο Σεργκέι, ο αδερφός του Βλαντιμίρ και η αδερφή του Σοφία προσβάλλονται από διφθερίτιδα. Η Σοφία υπέκυψε στην ασθένεια. Ο θάνατος της Σοφίας ήταν η χαριστική βολή γάμο των γονέων του Σεργκέι. Ο πατέρας εγκαταλείπει την οικογένεια. Δημιουργείται ένα εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας στον Σεργκέι. Οι τραυματικές αυτές εμπειρίες χαράζουν το νου του, καθορίζοντας σταδιακά τη φιλοσοφία του ως συνθέτη, αργότερα. Η γιαγιά του, βοηθώντας την ανατροφή των παιδιών, τον έπαιρνε μαζί της στις κυριακάτικες Λειτουργίες, όπου ο Σεργκέι μυήθηκε στον ήχο της ψαλμωδίας και της καμπάνας… Πλάθεται αναπόφευκτα ένα εξαιρετικά εύθραυστο Εγώ… Σμιλεύονται εμμονές…
"Cur?" for children choir
First public performnce by the composer Charalampos K. Risvas on Tuesday 17 May 2016.
Psychology, 2021
The impact of COVID-19 pandemic on quality of life is widely underscored. This study aimed to inv... more The impact of COVID-19 pandemic on quality of life is widely underscored. This study aimed to investigate the role of cognitive, affective, and behavioral factors on quality of life, as well as their mediating effect in the relationship of perceived risk of infection and control beliefs with quality of life. The sample consisted of 1730 adults. A battery of established and self-devised scales was administered online. It was found that higher levels of perceived risk of infection and negative emotionality predicted worse quality of life, while reflective functioning independently contributed to better well-being. Furthermore, a greater sense of personal control predicted better quality of life, but this effect was partially mediated by positive reappraisal, wishful thinking, avoidance, and trust. Specifically, higher level of control beliefs predicted better quality of life through higher levels of positive reappraisal and trust along with less use of wishful thinking and avoidance. ...