diploma - Wiktionary, the free dictionary (original) (raw)
PIE word |
---|
*dwóh₁ |
From Latin diplōma, from Ancient Greek δίπλωμα (díplōma, “folded paper, license”), from διπλόω (diplóō, “I double, fold over”), from διπλόος (diplóos, “double”).
- (Received Pronunciation) IPA(key): /dɪˈpləʊmə/[1]
diploma (plural diplomas or diplomata)
- A document issued by an educational institution testifying that the recipient has earned a degree or has successfully completed a particular course of study.
get a diploma
study for a diploma
hold a further-education diploma
→ Bengali: ডিপ্লোমা (ḍiplōma)
→ Burmese: ဒီပလိုမာ (dipa.luima)
→ Hindi: डिप्लोमा (ḍiplomā)
→ Japanese: ディプロマ (dipuroma)
→ Korean: 디플로마 (dipeulloma)
→ Malay: diploma
→ Swahili: diploma
→ Urdu: ڈِپْلوما (ḍiplomā)
certificate
- Afrikaans: diploma
- Albanian: dëftesë (sq) f, diplomë (sq) f
- Arabic: شَهَادَة (ar) f (šahāda), دِبْلُوم m (diblōm), دِبْلُومَة f (diblōma)
- Armenian: դիպլոմ (hy) (diplom), ատեստատ (hy) (atestat) (high school)
- Azerbaijani: diplom
- Belarusian: дыпло́м m (dyplóm), атэста́т m (atestát) (high school)
- Bengali: ডিপ্লোমা (bn) (ḍiplōma)
- Bulgarian: дипло́ма (bg) f (diplóma), свиде́телство (bg) n (svidételstvo) (certificate)
- Burmese: ဒီပလိုမာ (my) (dipa.luima)
- Catalan: diploma (ca) m, títol (ca) m
- Chinese:
Mandarin: 文憑/文凭 (zh) (wénpíng), 證書/证书 (zh) (zhèngshū), 畢業證書/毕业证书 (zh) (bìyè zhèngshū) - Czech: diplom (cs) m
- Danish: diplom n
- Dutch: diploma (nl) n
- Esperanto: diplomo
- Estonian: diplom
- Finnish: diplomi (fi), päättötodistus (fi), päästötodistus (fi)
- French: diplôme (fr) m
- Galician: diploma m
- Georgian: დიპლომი (diṗlomi), ატესტატი (aṭesṭaṭi) (high school)
- German: Diplom (de) n, Abgangszeugnis (de) n
- Greek: δίπλωμα (el) n (díploma)
- Hebrew: דִּיפְּלוֹמָה (he) f (diplóma)
- Hindi: डिप्लोमा (hi) m (ḍiplomā)
- Hungarian: bizonyítvány (hu), oklevél (hu), mesterlevél (hu), (only for a university degree) diploma (hu)
- Ido: diplomo (io)
- Indonesian: ijazah (id), sertifikat (id)
- Italian: diploma (it)
- Japanese: 卒業証書 (そつぎょうしょうしょ, sotsugyō shōsho), ディプロマ (dipuroma), 学位記 (ja) (がくいき, gakuiki), 修了証 (しゅうりょうしょう, shūryōshō)
- Kazakh: диплом (diplom)
- Khmer: ឌីប្លូម (diiploum), សញ្ញាប័ត្រ (saññaa bat)
- Korean: 졸업장(卒業狀) (ko) (joreopjang), 디플로마 (dipeulloma)
- Kurdish:
Northern Kurdish: şehade (ku), şehadet (ku), diplom (ku) - Kyrgyz: диплом (ky) (diplom)
- Lao: ປະກາດສະນີຍະບັດ (pa kāt sa nī nya bat)
- Latin: probatoria f
- Latvian: diploms m
- Limburgish: deplom (li)
- Lithuanian: diplomas m
- Macedonian: дипло́ма f (diplóma)
- Malay: diploma
- Manx: teishtys
- Maori: tītohu
- Mongolian:
Cyrillic: үнэмлэх (mn) (ünemlex), диплом (mn) (diplom) - Norman: diplôme m
- Norwegian:
Bokmål: diplom n
Nynorsk: diplom n - Pashto: ديپلوم (ps) m (deplom), دپلوم (ps) m (deplom), شهادتنامه (ps) f (šahādatnāma)
- Persian: دیپلم (fa) (diplom)
- Polish: dyplom (pl) m, świadectwo (pl) n (certificate)
- Portuguese: diploma (pt) m
- Romanian: diplomă (ro) f
- Russian: дипло́м (ru) m (diplóm), аттеста́т (ru) m (attestát) (high school), свиде́тельство (ru) n (svidételʹstvo) (certificate)
- Serbo-Croatian:
Cyrillic: дипло́ма f
Roman: diplóma (sh) f - Sicilian: tìtulu m, licenza (scn) f, diploma (scn) m
- Slovak: diplom (sk) m
- Slovene: diploma f
- Spanish: diploma (es) m, título (es) m
- Sranan Tongo: papira
- Swahili: diploma (sw), stashahada
- Swedish: diplom (sv) n, examensbevis (sv) n
- Tagalog: diploma
- Tajik: диплом (diplom)
- Tatar: диплом (diplom)
- Thai: ประกาศนียบัตร (th) (bprà-gaa-sà-nii-yá-bàt)
- Turkish: diploma (tr)
- Turkmen: diplom
- Ukrainian: дипло́м (uk) m (dyplóm), атеста́т (uk) m (atestát) (high school)
- Urdu: ڈِپْلوما m (ḍiplomā)
- Uyghur: دىپلوم (diplom)
- Uzbek: diplom (uz)
- Vietnamese: bằng cấp (vi)
- Welsh: tystysgrif (cy)
- Yiddish: דיפּלאָם m (diplom)
- ^ “diploma, n.” listed in the Oxford English Dictionary [2nd Ed.; 1989]
- “diploma”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
- “diploma”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.
diploma (plural diplomas)
diploma m (plural diplomes)
- diplomar
- “diploma” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “diploma”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “diploma” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “diploma” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Borrowed from Latin diplōma, from Ancient Greek δίπλωμα (díplōma). The sense “diploma” derived from French diplôme.[1]
diploma n (plural diploma's, diminutive diplomaatje n)
- ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press
From New Latin diploma, from Ancient Greek δίπλωμα (díplōma, “folded paper, license”).[1]
diploma (plural diplomák)
- (university/college) degree and its certificate (on completion of higher education)
Synonym: végzettség - diploma, certificate
Synonyms: oklevél, bizonyítvány, tanúsítvány
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | diploma | diplomák |
accusative | diplomát | diplomákat |
dative | diplomának | diplomáknak |
instrumental | diplomával | diplomákkal |
causal-final | diplomáért | diplomákért |
translative | diplomává | diplomákká |
terminative | diplomáig | diplomákig |
essive-formal | diplomaként | diplomákként |
essive-modal | — | — |
inessive | diplomában | diplomákban |
superessive | diplomán | diplomákon |
adessive | diplománál | diplomáknál |
illative | diplomába | diplomákba |
sublative | diplomára | diplomákra |
allative | diplomához | diplomákhoz |
elative | diplomából | diplomákból |
delative | diplomáról | diplomákról |
ablative | diplomától | diplomáktól |
non-attributivepossessive - singular | diplomáé | diplomáké |
non-attributivepossessive - plural | diplomáéi | diplomákéi |
Possessive forms of diploma | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | diplomám | diplomáim |
2nd person sing. | diplomád | diplomáid |
3rd person sing. | diplomája | diplomái |
1st person plural | diplománk | diplomáink |
2nd person plural | diplomátok | diplomáitok |
3rd person plural | diplomájuk | diplomáik |
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
- diploma in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- diploma in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).
From Dutch diploma, from Latin diploma, from Ancient Greek δίπλωμα (díplōma, “folded paper, license”), from διπλόω (diplóō, “I double, fold over”), from διπλόος (diplóos, “double”).
diploma (plural **diploma-diploma, first-person possessive diplomaku, second-person possessive diplomamu, third-person possessive diplomanya)
- diploma: a document issued by an educational institution testifying that the recipient has earned a degree or has successfully completed a particular course of study.
- a vocational degree awarded after the equivalent of approximately to one year (D-1), two years (D-2), three years (D-3) or four years (D-4) of college education.
“diploma” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Rhymes: -ɔma
Hyphenation: di‧plò‧ma
From Ancient Greek δίπλωμα (díplōma).[1]
diploma m (plural diplomi)
See the etymology of the corresponding lemma form.
diploma
inflection of diplomare:
^ Pianigiani, Ottorino (1907) “diploma”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati
From Ancient Greek δίπλωμα (díplōma, “folded paper, license”).
- (Classical Latin) IPA(key): /diˈploː.ma/, [d̪ɪˈpɫ̪oːmä] or IPA(key): /dipˈloː.ma/, [d̪ɪpˈɫ̪oːmä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /diˈplo.ma/, [d̪iˈplɔːmä] or IPA(key): /dipˈlo.ma/, [d̪ipˈlɔːmä]
diplōma n (genitive diplōmatis); third declension
- letter of recommendation
- a document drawn up by a magistrate, assuring to the holder some favor or privilege, a diploma
Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | diplōma | diplōmata |
Genitive | diplōmatis | diplōmatum |
Dative | diplōmatī | diplōmatibus |
Accusative | diplōma | diplōmata |
Ablative | diplōmate | diplōmatibus |
Vocative | diplōma | diplōmata |
Catalan: diploma
French: diplôme
- → Arabic: دِبْلُوم (diblūm), دِبْلُومَة (diblūma)
- → Czech: diplom
- → Danish: diplom
- → Finnish: diplomi
- → German: Diplom
- → Khmer: ឌីប្លូម (diiploum)
- → Norwegian Bokmål: diplom
- → Norwegian Nynorsk: diplom
- → Pashto: ديپلوم (deplom), دپلوم (deplom)
- → Persian: دیپلم (diplom)
- → Polish: dyplom
- → Russian: дипло́м (diplóm)
* → Armenian: դիպլոմ (diplom)
* → Azerbaijani: diplom
* → Belarusian: дыпло́м (dyplóm)
* → Estonian: diplom
* → Georgian: დიპლომი (diṗlomi)
* → Kazakh: диплом (diplom)
* → Kyrgyz: диплом (diplom)
* → Latvian: diploms
* → Lithuanian: diplomas
* → Mongolian: диплом (diplom)
* → Tajik: диплом (diplom)
* → Tatar: диплом (diplom)
* → Turkmen: diplom
* → Ukrainian: дипло́м (dyplóm)
* → Uyghur: دىپلوم (diplom)
* → Uzbek: diplom
* → Yiddish: דיפּלאָם (diplom) - → Slovak: diplom
- → Swedish: diplom
Galician: diploma
Italian: diploma
- → Turkish: diploma
Piedmontese: diplòma
Portuguese: diploma
Romanian: diplomă
Spanish: diploma
→ Albanian: diploma
→ Bulgarian: диплома (diploma)
→ Dutch: diploma
→ English: diploma
→ Esperanto: diplomo
→ Hungarian: diploma
→ Indonesian: diplomo
→ Macedonian: диплома (diploma)
→ Serbo-Croatian:
→ Slovene: diploma
“diploma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
“diploma”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
diploma in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
“diploma”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
“diploma”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
diploma n
diploma n
Hyphenation: di‧plo‧ma
diploma m (plural diplomas)
- diploma
- bill (legislative), legislative action.
O Presidente promulga o diploma legislativo. ― (please add an English translation of this usage example)
See the etymology of the corresponding lemma form.
Hyphenation: di‧plo‧ma
diploma
- inflection of diplomar:
Borrowed from French diplômer.
a diploma (third-person singular present diplomează, past participle diplomat) 1st conj.
- (transitive) to graduate; to attribute a diploma to
- diploma in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
diplóma f (Cyrillic spelling дипло́ма)
diploma m (plural diplomas)
See the etymology of the corresponding lemma form.
diploma
- inflection of diplomar:
- “diploma”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Borrowed from English diploma.
diploma (n class, plural **diploma)
- diploma
Synonym: stashahada
Inherited from Ottoman Turkish دیڀلومه, from Italian diploma
diploma (definite accusative diplomayı, plural diplomalar)
- (education) diploma
“diploma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Nişanyan, Sevan (2002–) “diploma”, in Nişanyan Sözlük