Evrikomi (Ευρικόμη) T Savva (Σάββα) | ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (original) (raw)
Papers by Evrikomi (Ευρικόμη) T Savva (Σάββα)
Η δεκαετία του ’40, η Κατοχή, η Αντίσταση και Εμφύλιος αποτελούν σημεία αναφοράς της ιστορικής μν... more Η δεκαετία του ’40, η Κατοχή, η Αντίσταση και Εμφύλιος αποτελούν σημεία αναφοράς της ιστορικής μνήμης, πεδία διαμόρφωσης της κοινωνικής συνείδησης. Στην παρούσα μελέτη θα ασχοληθούμε με τη δημόσια μνήμη της 28ης Οκτωβρίου κατά την απελευθέρωση το 1944 μέχρι το 1947 μέσα του Εμφυλίου πολέμου . Συγκεκριμένα, θα μελετηθεί, ο τρόπος παρουσίασης και η μέθοδος εργαλειοποίησης της επετείου, συγκριτικά μέσα από τρεις εφημερίδες με διαφορετική ιδεολογική ταυτότητα και νοήματα στο πολιτικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό τοπίο και δημόσιο λόγο.
Ιστορική αναδρομή του τύπου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη (19ος -20ος αιώνας)
Γιάννης Κουμπουρλής: Ιστορία της ιστοριογραφίας, 2017
Ιστορία της ιστοριογραφίας: δύο λόγια, και μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις, για το ερευνητικό π... more Ιστορία της ιστοριογραφίας: δύο λόγια, και μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις, για το ερευνητικό πεδίο «Ιστορία της Ιστορίας», «ιστορία της ιστορικής επιστήμης», «ιστορία της ιστοριογραφίας», ενίοτε και απλά «ιστοριογραφία», αποκαλείται ο κλάδος της ιστορικής επιστήμης που μελετά τους τρόπους κατανόησης, ερμηνείας και συγγραφής της ιστορίας ανά τους αιώνες. Πρόκειται για έναν κλάδο της ιστορικής επιστήμης στο πλαίσιο του οποίου η εν λόγω επιστήμη καλείται ουσιαστικά να κάνει την ιστορία του εαυτού της, δηλαδή να καταγράψει και να αναλύσει τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι ιστορικοί αντιλαμβάνονταν και ασκούσαν σε κάθε εποχή το έργο τους. Στην πλέον στοιχειώδη μορφή της, η «ιστορία της ιστοριογραφίας» ασχολείται με την καταγραφή και ανάλυση της ερμηνείας και της συγγραφής της ιστορίας με βάση τα διανοητικά ρεύματα και τις τάσεις που κυριάρχησαν σε κάθε εποχή. Η «ιστορία της ιστοριογραφίας» καλείται εν προκειμένω να αναδείξει: τον τρόπο με τον οποίο το κάθε ιστοριογραφικό ρεύμα και ο κάθε μεμονωμένος ιστορικός αντιλαμβάνονταν το αντικείμενο μελέτης της Ιστορίας, δηλαδή το πώς κατανοούσαν και όριζαν τι συνιστά ιστορική «πραγματικότητα», ιστορικό «παρελθόν», ιστορικό «γεγονός», κ.ά. τις ιστορικές «πηγές» (ή αλλιώς το ιστορικό «υλικό») που χρησιμοποιούσαν-που επέλεγαν, για την ακρίβεια, να αναζητήσουν και να χρησιμοποιήσουν-σε κάθε εποχή ώστε να αντλήσουν πληροφορίες για τα ιστορικά φαινόμενα που τους απασχολούσαν τις μεθόδους και τις τεχνικές με τις οποίες αναζητούσαν και επεξεργάζονταν τις πηγές τους και αντλούσαν τις πληροφορίες τους τους όρους, τις έννοιες και γενικότερα τα διανοητικά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για να κατανοήσουν, να ερμηνεύσουν και να αφηγηθούν τα ιστορικά γεγονότα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν το έργο και τον ρόλο του ίδιου του ιστορικού. Η «ιστορία της ιστοριογραφίας» αποτελεί ένα σχετικά νέο κλάδο της ιστορικής επιστήμης ο οποίος αναπτύχθηκε κατά βάση από τη δεκαετία του 1960 και έπειτα 1. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι και παλαιότερα οι ιστορικοί δεν προσπαθούσαν να κάνουν την ιστορία της επιστήμης ή της «τέχνης» τους 2. Ανέκαθεν οι ιστορικοί, κυρίως όταν ήθελαν να 1 Για μια επισκόπηση των πρώτων προσπαθειών προς την κατεύθυνση της συγκρότησης του εν λόγω ερευνητικού πεδίου, βλ. το «Βιβλιογραφικό σημείωμα» του Γκ. Ίγκερς, Νέες κατευθύνσεις στην ευρωπαϊκή ιστοριογραφία, Αθήνα: Γνώση, 1991, σ. 317-320. 2 Μέχρι σχετικά πρόσφατα, η Ιστορία θεωρείτο από πολλούς ιστορικούς πολύ περισσότερο τέχνη, παρά επιστήμη.
Οι πόλεμοι της ιστορίας
με τον Γιάνη Γιανουλόπουλο υπήρξαμε συμπολεμιστές στον πόλεμο της ιστορίας, στον οποίο αναφέρεται... more με τον Γιάνη Γιανουλόπουλο υπήρξαμε συμπολεμιστές στον πόλεμο
της ιστορίας, στον οποίο αναφέρεται το άρθρο αυτό. ςυμπορευτήκαμε
και γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, μια ολόκληρη ιστορική περίοδο, από
τα χρόνια του ’60. Θυμάμαι πως μετά τη δικτατορία μου είχε δώσει
ο ίδιος μια αφίσα που είχαν βγάλει οι αντιστασιακές οργανώσεις στο
εξωτερικό, στις οποίες ο Γιάνης πρωταγωνιστούσε, για τη δίκη μας στο
στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης το 1970. ςτα χρόνια της μεταπολίτευ-
σης βρεθήκαμε μαζί συχνά στο ίδιο πεζοδρόμιο με διάφορες αφορμές:
εναντίον του εθνικισμού στα χρόνια της έξαρσης του μακεδονικού,
εναντίον του ρατσισμού απέναντι στους μετανάστες και, τελευταία,
μαζί με την Χριστίνα Κουλούρη, τη ςία αναγνωστοπούλου, τον Βασίλη
Παναγιωτόπουλο και βέβαια τη μαρία ρεπούση για την υπεράσπιση
του βιβλίου ιστορίας της ςτ΄ δημοτικού. την ιστορικοποίηση αυτής της εμπειρίας θα δοκιμάσουμε εδώ.
Η ιστορία είναι μια μορφή κοινωνικής γνώσης, 2019
Τρόποι εμπλοκής ενός ευρύτερου κοινού στο ιστορικό γίγνεσθαι.
This project was made possible by grants from the King County 4Culture Heritage Cultural Educatio... more This project was made possible by grants from the King County 4Culture Heritage Cultural Education Program and the City of Seattle Department of Neighborhoods. This curriculum guide has been updated and posted on HistoryLink.org through a partnership between HistoryLink.org and 4Culture’s Heritage Cultural Education Program.
Ο αγώνας για την ιστορική μνήμη, ενάντια στη λήθη, είναι αγώνας για το μέλλον.
Ολοκαύτωμα: το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων Η «επίλυση του εβραϊκού ζητήματος» μετεξελίχθηκε,... more Ολοκαύτωμα: το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων
Η «επίλυση του εβραϊκού ζητήματος» μετεξελίχθηκε, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον Αδόλφο Χίτλερ και τους Ναζί (το Εθνικοσοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα), στο άριστα μεθοδευμένο πρόγραμμα της «Τελικής Λύσης», που ισοδυναμούσε με τη φυσική εξόντωση όλων των Εβραίων, καθώς και όλων των τεκμηρίων (αρχείων, συναγωγών, κτιρίων, κ.ά.), που σηματοδοτούσαν την παρουσία τους στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
"Με τον όρο «Ολοκαύτωμα», ελληνική λέξη που καθιερώθηκε διεθνώς μέσω της αγγλικής γλώσσας, εννοούμε την εφαρμογή του προγράμματος της «Τελικής Λύσης» που κορυφώθηκε με τα στρατόπεδα μαζικής εξόντωσης, αφανίζοντας καταληκτικά 6 εκατομμύρια Εβραίους της Ευρώπης στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου."
Επιδίωξη της εργασίας, είναι η αξιοποίηση της καταγραφής της προσωπικής εμπειρίας-μαρτυρίας των ανθρώπων, οι οποίοι βίωσαν σε μια ορισμένη χρονική στιγμή τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και στη συνέχεια μετουσίωσαν τις αναμνήσεις τους σε γραπτό λόγο. Συγκεκριμένα, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε πως συσχετίζονται η ατομική και η συλλογική μνήμη με τις γραπτές μαρτυρίες των επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Μέσα από τις βιβλιογραφικές αναφορές του Ιταλοεβραίου-φυσικού Primo Levi, αλλά και του Jean Amery Αυστροεβραίου συγγραφέα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπήρξαν και οι μόνοι, οι οποίοι βίωσαν τον αντισημιτισμό και την έξαρση του ναζισμού, συνειδητοποιώντας σταδιακά το αβάσταχτο φορτίο της εβραϊκής τους ταυτότητας.
Ρ. Βαν Μπούσχοτεν, Τ. Βερβενιώτη, Κ. Μπάδα, Ε. Νάκου, Π. Πανταζής, Π. Χαντζαρούλα (επιμέλεια) … ... more Ρ. Βαν Μπούσχοτεν, Τ. Βερβενιώτη, Κ. Μπάδα, Ε. Νάκου,
Π. Πανταζής, Π. Χαντζαρούλα (επιμέλεια)
… η προφορική ιστορία μπορεί να γίνει μέσο για το μετασχηματισμό
τόσο του περιεχομένου όσο και του σκοπού της ιστορίας. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει τον προσανατολισμό της ίδιας της
ιστορίας και να ανοίξει νέες περιοχές έρευνας, μπορεί να σπάσει τους
φραγμούς στις σχέσεις δασκάλων‐μαθητών, μεταξύ των γενεών, μεταξύ
των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και του έξω κόσμου. Και στη συγγραφή
της ιστορίας – είτε σε βιβλία, είτε σε μουσεία, ή στο ραδιόφωνο και στον
κινηματογράφο – μπορεί να δώσει πάλι μια κεντρική θέση στους
ανθρώπους που δημιούργησαν και βίωσαν την ιστορία (Τhompson
2002:31)
Drawing on ethnographic analysis of a Swedish-based body of conservative Protestants known as the... more Drawing on ethnographic analysis of a Swedish-based body of conservative Protestants known as the 'Word of Life', this article argues that certain forms of charismatic giving are orientated towards extending aspects of the 'inner' self beyond cultural and physical boundaries. The notion of a 'charismatic gift' in the Christian (and Weberian) sense of a quality of authoritative inspiration is linked to a Maussian concept of the gift as breaking down distinctions between persons as well as between persons and objects.
Σηα πεξηζζφηεξα απφ 40 έηε παγθφζκηαο επηζηεκνληθήο παξνπζίαο ηνπ παξήγαγε έλα ηεξάζηην επηζηεκνλ... more Σηα πεξηζζφηεξα απφ 40 έηε παγθφζκηαο επηζηεκνληθήο παξνπζίαο ηνπ παξήγαγε έλα ηεξάζηην επηζηεκνληθφ έξγν εκπεηξηθήο θαη ζεσξεηηθήο έξεπλαο, πνπ κεηαθξάζηεθε ζε πνιιέο ρψξεο ηνπ θφζκνπ φπσο θαη ζηελ Διιάδα θαη ελέπλεπζε έλα ζπνπδαίν αξηζκφ εξεπλψλ ζε πνιινχο επηζηεκνληθνχο θιάδνπο.
In the debate over "maternal indifference" and, more generally, over the ways in which children w... more In the debate over "maternal indifference" and, more generally, over the ways in which children were viewed and treated in the European past, the care of abandoned children has attracted a good deal of attention. Huge numbers of newborns were consigned to foundling homes in past centuries, and attempts to keep the children alive depended heavily on placing them with rural wetnurses and foster families. In general, scholars have portrayed these foster families as having little concern for the welfare of their charges. One consequence of this view is the presumed instability of foster home arrangements for foundlings. Using archival sources, this article investigates the relationships between firsterfamilies andfoundlings by examining the lives of babies abandoned at the foundling home in Bologna, Italy over the course of the nineteenth century. The study provides grounds for questioning the received wisdom on the subject offoundling care in nineteenth-century Italy and beyond.
Η δεκαετία του ’40, η Κατοχή, η Αντίσταση και Εμφύλιος αποτελούν σημεία αναφοράς της ιστορικής μν... more Η δεκαετία του ’40, η Κατοχή, η Αντίσταση και Εμφύλιος αποτελούν σημεία αναφοράς της ιστορικής μνήμης, πεδία διαμόρφωσης της κοινωνικής συνείδησης. Στην παρούσα μελέτη θα ασχοληθούμε με τη δημόσια μνήμη της 28ης Οκτωβρίου κατά την απελευθέρωση το 1944 μέχρι το 1947 μέσα του Εμφυλίου πολέμου . Συγκεκριμένα, θα μελετηθεί, ο τρόπος παρουσίασης και η μέθοδος εργαλειοποίησης της επετείου, συγκριτικά μέσα από τρεις εφημερίδες με διαφορετική ιδεολογική ταυτότητα και νοήματα στο πολιτικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό τοπίο και δημόσιο λόγο.
Ιστορική αναδρομή του τύπου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη (19ος -20ος αιώνας)
Γιάννης Κουμπουρλής: Ιστορία της ιστοριογραφίας, 2017
Ιστορία της ιστοριογραφίας: δύο λόγια, και μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις, για το ερευνητικό π... more Ιστορία της ιστοριογραφίας: δύο λόγια, και μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις, για το ερευνητικό πεδίο «Ιστορία της Ιστορίας», «ιστορία της ιστορικής επιστήμης», «ιστορία της ιστοριογραφίας», ενίοτε και απλά «ιστοριογραφία», αποκαλείται ο κλάδος της ιστορικής επιστήμης που μελετά τους τρόπους κατανόησης, ερμηνείας και συγγραφής της ιστορίας ανά τους αιώνες. Πρόκειται για έναν κλάδο της ιστορικής επιστήμης στο πλαίσιο του οποίου η εν λόγω επιστήμη καλείται ουσιαστικά να κάνει την ιστορία του εαυτού της, δηλαδή να καταγράψει και να αναλύσει τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι ιστορικοί αντιλαμβάνονταν και ασκούσαν σε κάθε εποχή το έργο τους. Στην πλέον στοιχειώδη μορφή της, η «ιστορία της ιστοριογραφίας» ασχολείται με την καταγραφή και ανάλυση της ερμηνείας και της συγγραφής της ιστορίας με βάση τα διανοητικά ρεύματα και τις τάσεις που κυριάρχησαν σε κάθε εποχή. Η «ιστορία της ιστοριογραφίας» καλείται εν προκειμένω να αναδείξει: τον τρόπο με τον οποίο το κάθε ιστοριογραφικό ρεύμα και ο κάθε μεμονωμένος ιστορικός αντιλαμβάνονταν το αντικείμενο μελέτης της Ιστορίας, δηλαδή το πώς κατανοούσαν και όριζαν τι συνιστά ιστορική «πραγματικότητα», ιστορικό «παρελθόν», ιστορικό «γεγονός», κ.ά. τις ιστορικές «πηγές» (ή αλλιώς το ιστορικό «υλικό») που χρησιμοποιούσαν-που επέλεγαν, για την ακρίβεια, να αναζητήσουν και να χρησιμοποιήσουν-σε κάθε εποχή ώστε να αντλήσουν πληροφορίες για τα ιστορικά φαινόμενα που τους απασχολούσαν τις μεθόδους και τις τεχνικές με τις οποίες αναζητούσαν και επεξεργάζονταν τις πηγές τους και αντλούσαν τις πληροφορίες τους τους όρους, τις έννοιες και γενικότερα τα διανοητικά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για να κατανοήσουν, να ερμηνεύσουν και να αφηγηθούν τα ιστορικά γεγονότα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν το έργο και τον ρόλο του ίδιου του ιστορικού. Η «ιστορία της ιστοριογραφίας» αποτελεί ένα σχετικά νέο κλάδο της ιστορικής επιστήμης ο οποίος αναπτύχθηκε κατά βάση από τη δεκαετία του 1960 και έπειτα 1. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι και παλαιότερα οι ιστορικοί δεν προσπαθούσαν να κάνουν την ιστορία της επιστήμης ή της «τέχνης» τους 2. Ανέκαθεν οι ιστορικοί, κυρίως όταν ήθελαν να 1 Για μια επισκόπηση των πρώτων προσπαθειών προς την κατεύθυνση της συγκρότησης του εν λόγω ερευνητικού πεδίου, βλ. το «Βιβλιογραφικό σημείωμα» του Γκ. Ίγκερς, Νέες κατευθύνσεις στην ευρωπαϊκή ιστοριογραφία, Αθήνα: Γνώση, 1991, σ. 317-320. 2 Μέχρι σχετικά πρόσφατα, η Ιστορία θεωρείτο από πολλούς ιστορικούς πολύ περισσότερο τέχνη, παρά επιστήμη.
Οι πόλεμοι της ιστορίας
με τον Γιάνη Γιανουλόπουλο υπήρξαμε συμπολεμιστές στον πόλεμο της ιστορίας, στον οποίο αναφέρεται... more με τον Γιάνη Γιανουλόπουλο υπήρξαμε συμπολεμιστές στον πόλεμο
της ιστορίας, στον οποίο αναφέρεται το άρθρο αυτό. ςυμπορευτήκαμε
και γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, μια ολόκληρη ιστορική περίοδο, από
τα χρόνια του ’60. Θυμάμαι πως μετά τη δικτατορία μου είχε δώσει
ο ίδιος μια αφίσα που είχαν βγάλει οι αντιστασιακές οργανώσεις στο
εξωτερικό, στις οποίες ο Γιάνης πρωταγωνιστούσε, για τη δίκη μας στο
στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης το 1970. ςτα χρόνια της μεταπολίτευ-
σης βρεθήκαμε μαζί συχνά στο ίδιο πεζοδρόμιο με διάφορες αφορμές:
εναντίον του εθνικισμού στα χρόνια της έξαρσης του μακεδονικού,
εναντίον του ρατσισμού απέναντι στους μετανάστες και, τελευταία,
μαζί με την Χριστίνα Κουλούρη, τη ςία αναγνωστοπούλου, τον Βασίλη
Παναγιωτόπουλο και βέβαια τη μαρία ρεπούση για την υπεράσπιση
του βιβλίου ιστορίας της ςτ΄ δημοτικού. την ιστορικοποίηση αυτής της εμπειρίας θα δοκιμάσουμε εδώ.
Η ιστορία είναι μια μορφή κοινωνικής γνώσης, 2019
Τρόποι εμπλοκής ενός ευρύτερου κοινού στο ιστορικό γίγνεσθαι.
This project was made possible by grants from the King County 4Culture Heritage Cultural Educatio... more This project was made possible by grants from the King County 4Culture Heritage Cultural Education Program and the City of Seattle Department of Neighborhoods. This curriculum guide has been updated and posted on HistoryLink.org through a partnership between HistoryLink.org and 4Culture’s Heritage Cultural Education Program.
Ο αγώνας για την ιστορική μνήμη, ενάντια στη λήθη, είναι αγώνας για το μέλλον.
Ολοκαύτωμα: το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων Η «επίλυση του εβραϊκού ζητήματος» μετεξελίχθηκε,... more Ολοκαύτωμα: το σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων
Η «επίλυση του εβραϊκού ζητήματος» μετεξελίχθηκε, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τον Αδόλφο Χίτλερ και τους Ναζί (το Εθνικοσοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα), στο άριστα μεθοδευμένο πρόγραμμα της «Τελικής Λύσης», που ισοδυναμούσε με τη φυσική εξόντωση όλων των Εβραίων, καθώς και όλων των τεκμηρίων (αρχείων, συναγωγών, κτιρίων, κ.ά.), που σηματοδοτούσαν την παρουσία τους στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
"Με τον όρο «Ολοκαύτωμα», ελληνική λέξη που καθιερώθηκε διεθνώς μέσω της αγγλικής γλώσσας, εννοούμε την εφαρμογή του προγράμματος της «Τελικής Λύσης» που κορυφώθηκε με τα στρατόπεδα μαζικής εξόντωσης, αφανίζοντας καταληκτικά 6 εκατομμύρια Εβραίους της Ευρώπης στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου."
Επιδίωξη της εργασίας, είναι η αξιοποίηση της καταγραφής της προσωπικής εμπειρίας-μαρτυρίας των ανθρώπων, οι οποίοι βίωσαν σε μια ορισμένη χρονική στιγμή τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και στη συνέχεια μετουσίωσαν τις αναμνήσεις τους σε γραπτό λόγο. Συγκεκριμένα, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε πως συσχετίζονται η ατομική και η συλλογική μνήμη με τις γραπτές μαρτυρίες των επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Μέσα από τις βιβλιογραφικές αναφορές του Ιταλοεβραίου-φυσικού Primo Levi, αλλά και του Jean Amery Αυστροεβραίου συγγραφέα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπήρξαν και οι μόνοι, οι οποίοι βίωσαν τον αντισημιτισμό και την έξαρση του ναζισμού, συνειδητοποιώντας σταδιακά το αβάσταχτο φορτίο της εβραϊκής τους ταυτότητας.
Ρ. Βαν Μπούσχοτεν, Τ. Βερβενιώτη, Κ. Μπάδα, Ε. Νάκου, Π. Πανταζής, Π. Χαντζαρούλα (επιμέλεια) … ... more Ρ. Βαν Μπούσχοτεν, Τ. Βερβενιώτη, Κ. Μπάδα, Ε. Νάκου,
Π. Πανταζής, Π. Χαντζαρούλα (επιμέλεια)
… η προφορική ιστορία μπορεί να γίνει μέσο για το μετασχηματισμό
τόσο του περιεχομένου όσο και του σκοπού της ιστορίας. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει τον προσανατολισμό της ίδιας της
ιστορίας και να ανοίξει νέες περιοχές έρευνας, μπορεί να σπάσει τους
φραγμούς στις σχέσεις δασκάλων‐μαθητών, μεταξύ των γενεών, μεταξύ
των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και του έξω κόσμου. Και στη συγγραφή
της ιστορίας – είτε σε βιβλία, είτε σε μουσεία, ή στο ραδιόφωνο και στον
κινηματογράφο – μπορεί να δώσει πάλι μια κεντρική θέση στους
ανθρώπους που δημιούργησαν και βίωσαν την ιστορία (Τhompson
2002:31)
Drawing on ethnographic analysis of a Swedish-based body of conservative Protestants known as the... more Drawing on ethnographic analysis of a Swedish-based body of conservative Protestants known as the 'Word of Life', this article argues that certain forms of charismatic giving are orientated towards extending aspects of the 'inner' self beyond cultural and physical boundaries. The notion of a 'charismatic gift' in the Christian (and Weberian) sense of a quality of authoritative inspiration is linked to a Maussian concept of the gift as breaking down distinctions between persons as well as between persons and objects.
Σηα πεξηζζφηεξα απφ 40 έηε παγθφζκηαο επηζηεκνληθήο παξνπζίαο ηνπ παξήγαγε έλα ηεξάζηην επηζηεκνλ... more Σηα πεξηζζφηεξα απφ 40 έηε παγθφζκηαο επηζηεκνληθήο παξνπζίαο ηνπ παξήγαγε έλα ηεξάζηην επηζηεκνληθφ έξγν εκπεηξηθήο θαη ζεσξεηηθήο έξεπλαο, πνπ κεηαθξάζηεθε ζε πνιιέο ρψξεο ηνπ θφζκνπ φπσο θαη ζηελ Διιάδα θαη ελέπλεπζε έλα ζπνπδαίν αξηζκφ εξεπλψλ ζε πνιινχο επηζηεκνληθνχο θιάδνπο.
In the debate over "maternal indifference" and, more generally, over the ways in which children w... more In the debate over "maternal indifference" and, more generally, over the ways in which children were viewed and treated in the European past, the care of abandoned children has attracted a good deal of attention. Huge numbers of newborns were consigned to foundling homes in past centuries, and attempts to keep the children alive depended heavily on placing them with rural wetnurses and foster families. In general, scholars have portrayed these foster families as having little concern for the welfare of their charges. One consequence of this view is the presumed instability of foster home arrangements for foundlings. Using archival sources, this article investigates the relationships between firsterfamilies andfoundlings by examining the lives of babies abandoned at the foundling home in Bologna, Italy over the course of the nineteenth century. The study provides grounds for questioning the received wisdom on the subject offoundling care in nineteenth-century Italy and beyond.
Ιστορική αναδρομή του τύπου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη (19ος-20ος αιώνας), 2020
Συγκριτική µελέτη της εξέλιξης του ελληνικού Τύπου στο ελληνικό κράτος κατά τον 19ο αι. και τις α... more Συγκριτική µελέτη της εξέλιξης του ελληνικού Τύπου στο ελληνικό κράτος κατά τον 19ο αι. και τις αρχές του 20ου αι. (έως το 1922) και της συνολικής εξέλιξης του ευρωπαϊκού Τύπου την ίδια περίοδο. Τα κοινά σηµεία που οφείλονται στους µεγάλους µετασχηµατισµούς της ύστερης νεωτερικότητας (διεύρυνση πολιτικής δηµοκρατίας, τεχνικές πρόοδοι, διεθνοποίηση της επικοινωνίας κλπ), αφετέρου δε σε συγκεκριµένες επιρροές που δέχεται ο ελληνικός Τύπος από τον ευρωπαϊκό.
… η προφορική ιστορία μπορεί να γίνει μέσο για το μετασχηματισμό τόσο του περιεχομένου όσο και το... more … η προφορική ιστορία μπορεί να γίνει μέσο για το μετασχηματισμό
τόσο του περιεχομένου όσο και του σκοπού της ιστορίας. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει τον προσανατολισμό της ίδιας της
ιστορίας και να ανοίξει νέες περιοχές έρευνας, μπορεί να σπάσει τους
φραγμούς στις σχέσεις δασκάλων‐μαθητών, μεταξύ των γενεών, μεταξύ
των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και του έξω κόσμου. Και στη συγγραφή
της ιστορίας – είτε σε βιβλία, είτε σε μουσεία, ή στο ραδιόφωνο και στον
κινηματογράφο – μπορεί να δώσει πάλι μια κεντρική θέση στους
ανθρώπους που δημιούργησαν και βίωσαν την ιστορία (Τhompson
2002:31)
Oral history education, 2015
Τόμος με έξι ενδιαφέροντα άρθρα. Προέκυψε από εργαστήρι που έγινε στον Καναδά το 2015 και εστιάζε... more Τόμος με έξι ενδιαφέροντα άρθρα. Προέκυψε από εργαστήρι που έγινε στον Καναδά το 2015 και εστιάζει ιδίως στους τρόπους με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δουλέψουν με τους μαθητές τους σε πολιτικά ευαίσθητα θέματα.
INTRODUCTION: TELLING TALES IN SCHOOLS
Oral history education, political engagement, and youth 97
KRISTINA LLEWELLYN, NICHOLAS NG-A-FOOK
AND HOA TRUONG-WHITE
ORAL HISTORY AS INSPIRING PEDAGOGY FOR
UNDERGRADUATE EDUCATION
FRANCES DAVEY, KRIS DE WELDE AND NICOLA FOOTE
ORAL HISTORY AS AN EFFECTIVE PEDAGOGICAL
PRACTICE IN HIGH SCHOOL
Two examples of inspiration and engagement
NIKOLETTA (NIKI) CHRISTODOULOU
ORAL HISTORY EDUCATION AND POETIC INQUIRY
Developing ecologically sustainable literacies through
language arts curriculum
ANDREJS KULNIEKS, DAN LONGBOAT, JOSEPH SHERIDAN
AND KELLY YOUNG
STORIES THAT ARE NOT TOLD
Everyone has a story, or a story that matters
GUILLERMO VODNIZA
THE THEORY AND PRACTICE OF 21ST CENTURY PEDAGOGIES
IN THE ORAL HISTORY CLASSROOM
SUE ANDERSON AND JAIMEE HAMILTON
THE STORY IS ONLY THE START
Collecting family oral histories in the junior/intermediate
elementary classroom
BARBARA BROCKMANN
Τι είναι η Προφορική Ιστορία; «Η προφορική ιστορία είναι μια ιστορία που: δομείται γύρω από του... more Τι είναι η Προφορική Ιστορία;
«Η προφορική ιστορία είναι μια ιστορία που:
δομείται γύρω από τους ανθρώπους.
ζωντανεύει την ίδια την ιστορία και διευρύνει τον ορίζοντά της.
φέρνει την ιστορία μέσα στην κοινότητα και τη βγάζει έξω από αυτήν.
προσφέρει μια αμφισβήτηση των κοινών τόπων της ιστορίας.
είναι ένα μέσο ριζικής μεταμόρφωσης της κοινωνικής σημασίας της ιστορίας.»
Paul Thompson, Φωνές από το παρελθόν - Προφορική Ιστορία, 2002, 53
"Η σχολική ιστορία ωστόσο, οφείλει να συμβαδίζει και με την πρόοδο της επιστημονικής ιστορίας, ώσ... more "Η σχολική ιστορία ωστόσο, οφείλει να συμβαδίζει και με την πρόοδο της επιστημονικής ιστορίας, ώστε οι μαθητές να εντρυφήσουν στις λειτουργίες της έρευνας και εργασίας. Με σκοπό την καλλιέργεια ιστορικής συνείδησης και κριτικής σκέψης, μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, που διέπουν τις ανθρώπινες αξίες.Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναπτύσσουμε ένα διδακτικό σενάριο για την ΣΤ΄ Δημοτικού, μελετώντας τις καθημερινές συνθήκες των δύσκολων χρόνων της Κατοχής στη Ελλάδα. Επιδιώκεται μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων, οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με τις συνθήκες της «πείνας», της απελπισίας, του φόβου και τις τραγικές συνθήκες στο χώρο της εκπαίδευσης εκείνη την περίοδο. Να μεταφερθούν εν τέλει, μέσω της ενσυναίσθησης στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της περιόδου αλλά και της σύγχρονης εποχής, να ανακαλύψουν το ρόλο της ιστορίας και να συγκροτήσουν ιστορική συνείδηση."
Χρήση ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία
Οι βασικές γλωσσικές θεωρίες ανάλυσης των κειμένων (δομισμός, μεταδομισμός, αποδόμηση, μαρξιστική προσέγγιση) , 2020
Οι ιστορικοί δεν μπορούν να αποκομίσουν κάποιο μοναδικό και αμετάβλητο «αληθινό» νόημα μόνο από τ... more Οι ιστορικοί δεν μπορούν να αποκομίσουν κάποιο μοναδικό και αμετάβλητο «αληθινό» νόημα μόνο από την απλή ανάγνωση μιας πηγής. Ανάμεσα σε άλλους παράγοντες, η γλώσσα των κειμένων επιβάλλει όρια στις δυνατότητες ερμηνείας. Οι βασικές γλωσσικές θεωρίες ανάλυσης των κειμένων (δομισμός, μεταδομισμός, αποδόμηση, μαρξιστική προσέγγιση) και η επίδρασή τους στην
ανάλυση κειμενικών πηγών της ιστορίας (φεμινιστική κριτική, ρατσισμός κ.ά.).
Η μελέτη της δεκαετίας του 1940 (Εμφύλιος) στο νησί της Λέσβου 1946-1949. Μέσα από τις αφηγήσεις ... more Η μελέτη της δεκαετίας του 1940 (Εμφύλιος) στο νησί της Λέσβου 1946-1949. Μέσα από τις αφηγήσεις υποκειμένων, με τη μέθοδο της Προφορικής Ιστορίας.
Σήμερα, μετά τις συχνές διαμάχες για την ιστορία, είναι καιρός να συζητήσουμε πώς το παρελθόν γίν... more Σήμερα, μετά τις συχνές διαμάχες για την ιστορία, είναι καιρός να συζητήσουμε πώς το παρελθόν γίνεται, μετασχηματίζεται, μετατρέπεται σε ιστορία. Πώς από τα άπειρα συμβάντα του παρελθόντος καταλήγουμε σε ιστορίες με νόημα; Γιατί μεταβάλλεται η ιστορία; Γιατί παθιαζόμαστε για γεγονότα μακρινά, για πράξεις ανθρώπων που ποτέ δεν γνωρίσαμε; Η μετατροπή του παρελθόντος σε ιστορία δεν γινόταν με τον ίδιο τρόπο σε κάθε εποχή και δεν είναι όμοια σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα. Πώς μια κοινωνία χειρίζεται τις σχέσεις της με τον χρόνο και ποια θέση δίνει στην ιστορία στο πολιτισμικό της στερέωμα; Κεντρικό ερώτημα είναι: πώς ποιείται η ιστορία; Οι ιστορικοί δημιουργούν την ιστορία, δεν την αποτυπώνουν απλώς. Δεν τη δημιουργούν, όμως, αυθαίρετα, αλλά μέσα από τους τρόπους με τους οποίους οι κοινωνίες αντιλαμβάνονται το παρελθόν τους και τη σχέση τους μαζί του. Αν η ιστορία λειτουργεί ως συνείδηση των κοινωνιών, τότε φιλτράρει αφενός τις κυρίαρχες επιταγές για το τι θέλουμε να μάθουμε και τι να ξεχάσουμε και, αφετέρου, τις πιέσεις αυτού που δεν μπορούμε να λησμονήσουμε και που δεν θέλουμε να μάθουμε.
-A definitive step-by-step guide that provides advice and explanations on how to create recording... more -A definitive step-by-step guide that provides advice and explanations on how to create recordings that illuminate human experience for generations to come
-Illustrated with examples from a wide range of projects
-An authoritative guide offering clear, practical, and detailed advice for students, teachers, researchers, and genealogists who wish to record the history of their own families and communities.
New to this Edition:
-More information about web sites and more discussion provided about how other oral history projects have posted their interviews online
-Addresses the use of oral history in online teaching
-New material available on innovative forms of presentation developed over the last decade, including interpretive dance and other public performances
-Offers case studies from the past decade
-Includes the latest thinking about memory and provide a sample of some of the theoretical issues surrounding oral sources
-Includes many more references to non-U.S. projects that will still be relevant to an American audience
"Ή ιστορία ώς επιστήμη τής κατανόησης τού παρελθόντος καί συνείδηση τής εποχής, θά πρέπει ακόμα ν... more "Ή ιστορία ώς επιστήμη τής κατανόησης τού παρελθόντος καί συνείδηση τής εποχής, θά πρέπει ακόμα νά ορίζεται καί ώς επιστήμη τής αλλαγής, τού μετασχηματισμού. Νά για τί τούτη ή έργασία θέλει νά είναι κάτι παραπάνω καί κάτι άλλο άπό ένας άπολογισμός : μιά διάγ νωση τής κ ατάστασης τής
ιστορίας στήν καρδιά τού παρόντος μας. θέλει νά δείξει τούς δρόμους πού παίρνει καί πρέπ ει νά πάρει ή ιστορία τού μέλλοντος. Και περισσότερο άκόμα άπό τόν τρόπο πού πλάθεται ή ιστορία, φιλοδοξεί νά φωτίσει τήν ιστορία πού πρέπει νά πλαστεί."
Jacques Le Goff καί Pierre Nora