Դերենիկ Դեմիրճյան (original) (raw)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Դեմիրճյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Դերենիկ Դեմիրճյան
Ծննդյան անուն Դերենիկ Կարապետի Դեմիրճօղլյան[1]
Ծնվել է փետրվարի 6 (18), 1877[1][2]
Ծննդավայր Ախալքալաք, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[3][1][2]
Վախճանվել է դեկտեմբերի 6, 1956(1956-12-06)[3][1][2] (79 տարեկան)
Վախճանի վայր Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3][1][2]
Մասնագիտություն գրող, հրապարակախոս, գրական քննադատ, թարգմանիչ, բանաստեղծ և դրամատուրգ
Լեզու հայերեն
Ազգություն հայ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն Գևորգյան հոգևոր ճեմարան[1], Ներսիսյան դպրոց (1898)[1] և Ժնևի համալսարան (1910)[1]
Ուշագրավ աշխատանքներ Վասակ, Քաջ Նազար, Երկիր հայրենի և Վարդանանք
Անդամակցություն Վերնատուն[1] և ՀՀ ԳԱԱ[1][2]
Պարգևներ Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան և Հայկական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
Դերենիկ Դեմիրճյան Վիքիքաղվածքում
Դերենիկ Դեմիրճյան Վիքիդարանում
Derenik Demirchyan Վիքիպահեստում

Դերենիկ Կարապետի Դեմիրճյան (Դեմիրճօղլյան, փետրվարի 6 (18), 1877[1][2], Ախալքալաք, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[3][1][2] - դեկտեմբերի 6, 1956(1956-12-06)[3][1][2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3][1][2]), հայ գրող, հրապարակախոս, բանաստեղծ, արձակագիր, դրամատուրգ, թարգմանիչ։ ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1953)[4], ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1940): ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից։

Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրի հայոց ծխական դպրոցում։ Երկու տարի անց տեղափոխվել է Արդահան, աշակերտել առաջադեմ համոզմունքներ ունեցող Ս. Տեր-Մելիքսեդեկյանին, 1892 թվականին ընդունվել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանը։ Դեմիրճյանի գրական հայացքների ձևավորման գործում բարերար ազդեցություն է ունեցել ճեմարանի ուսուցիչ, բանաստեղծ Հովհաննես Հովհաննիսյանը։ 1898 թվականին ավարտել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցը, ապա աշխատել Արդահանում։ 1900 թվականին հաստատվել է Թիֆլիսում, մասնակցել Հովհաննես Թումանյանի նախաձեռնությամբ ստեղծված Վերնատուն գրական ընկերության աշխատանքներին։ Երաժշտություն ուսումնասիրելու նպատակով 1903 թվականին մեկնել է Մոսկվա։ 1905-1910 թվականներին սովորել է Ժնևի համալսարանի մանկավարժական ֆակուլտետում, վերադարձել Թիֆլիս և զբաղվել ուսուցչությամբ։ 1925 թվականին տեղափոխվել է Երևան, եղել գիտության և արվեստի ինստիտուտի արվեստի բաժնի գիտքարտուղարը։ Նրա հայրը՝ Կարապետ աղան, եղել է սնանկացած վաճառական։

Գրական ասպարեզ է իջել իբրև բանաստեղծ։ 1893 թվականին «Տարազ»-ում լույս է տեսել Դեմիրճյանի անդրանիկ՝ բանաստեղծությունը։ Այնուհետև աշխատակցել է «Տարազ», «Մուրճ», «Նոր հոսանք» պարբերականներին։ Առաջին գրքույկը՝ «Բանաստեղծություններ» խորագրով, հրատարակվել է 1899 թվականին, երկրորդը՝ 1913 թվականին։ Վաղ շրջանի ստեղծագործություններին բնորոշ են հուսահատության, վշտի, միայնության տրամադրություններ։ Հասարակության հոգսերով ապրող բանաստեղծը ձգտում էր հասկանալ կյանքում տիրող անարդարությունների պատճառը, սակայն բանաստեղծությունների սիմվոլիստական պատկերների մեջ այդ ձգտումը դառնում էր անորոշ ու վերացական։ Խորհրդածելով բնության ու մարդկային կյանքի մասին («Կյանքի տեսիլ» պոեմ, 1913)՝ Դեմիրճյանն ընդգծել է կյանքի անիմաստ լինելը։ Սա երիտասարդ բանաստեղծի որոնումների շրջանն էր։

Ազատության համար զանգվածային պայքարը բանաստեղծին մղեց ժողովրդի հետ հոգևոր մերձեցման։ Այս շրջադարձի արտահայտությունն է «Լենկթեմուր» հայրենասիրական պոեմը, որտեղ Դեմիրճյանը դրվատել է ժողովրդի ուժը, երգել նրա անմահությունը։ Մարդկային մեծ սիրով ու լավատեսությամբ է տոգորված «Գարուն» (1920) ժողովածուն, որն ամփոփում է 1902-1919 թվականներին գրած քառյակները։

Հմայակ Սիրաս, Ավետիք Իսահակյան, Դերենիկ Դեմիրճյան

Մինչև 1919 թվականը ստեղծագործել է գրական բոլոր ժանրերով, այնուհետև հիմնականում անցել արձակին ու դրամատուրգիային[5]։

Դարասկզբին գրած պատմվածքներում դրսևորել է հումանիստական սկզբունքներ («Սեփականություն», «Տերտերը», «Ավելորդը», «Ստամոքս»)։ «Վասակ» (1912) և «Հովնան Մեծատուն» (1919) դրամաներում դատապարտում է անձնական կյանքն ու եսասիրական շահերը համազգային շահերից գերադասողներին, որոնք հասնում են բարոյական կործանման։

Դեմիրճյանի գրիչը բեղմնավոր է եղել նաև դրամատուրգիայի բնագավառում։ 1923 թվականին գրել է «Քաջ Նազար» կատակերգությունը։ Նոր սկզբունքով մշակելով ժողովրդական հեքիաթը՝ Դեմիրճյանն ընդգծել է նրա քաղաքական բովանդակությունը։ «Քաջ Նազար»-ը հայ դրամատուրգիայի մնայուն գործերից է։ Հայ դրամատուրգիայի աչքի ընկնող նմուշներից են «Ֆոսֆորային շող» (1932), «Նապոլեոն Կորկոտյան» (1934), «Կապուտան» (1938) պոեմները և «Երկիր հայրենի» (1939) պատմահերոսական դրաման։

Դեմիրճյանի ստեղծագործության գլուխգործոցը Հայրենական Մեծ պատերազմի տարիներին գրված «Վարդանանք» պատմավեպն է։ Հայ պատմավիպագրության մեջ նոր որակ է։ Հայրենական պատերազմի ավարտից հետո մարդկանց ստեղծագործ աշխատանքին են նվիրված «Հանուն կյանքի» (1949), «Հուշ-աղբյուր» (1950) և այլ պատմվածքներ։ Հայրենի հողի վրա սեփական տուն ունենալու պանդուխտ հայ մարդու երազանքն է արտահայտված «Տուն» (1949) պատմվածքում։ Կյանքի վերջին տարիներին Դեմիրճյանը գրել է «Մեսրոպ Մաշտոց» վեպը, որն անավարտ է մնացել։

Դեմիրճյանը մանուկների համար գրել է «Պույպույ մուկիկը», «Արջուկ–լրջուկ», «Ծտապար» և այլ ստեղծագործություններ։

Թարգմանել է Նիկոլայ Գոգոլի «Մեռած հոգիներ»-ի առաջին հատորը։

Գրել է գրականագիտական, լեզվաբանական, պատմագիտական, արվեստաբանական հոդվածներ։ Դեմիրճյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով։

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 2.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Демирчян Дереник Карапетович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. ↑ «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի իսկական անդամներ». Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 17-ին.
  5. ↑ Գևորգ Մադոյան (1979 թ.). «Դերենիկ Դեմիրճյան». Սովետական Հայաստան. Թիվ 3: Էջ 24, 25.
  6. ↑ «ՀՀ ԳԱԱ հիմնարար գիտական գրադարանի էլ․ քարտարան- Դերենիկ Դեմիրճյան». Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 17-ին.
⛭ Ստեղծագործությունների տեքստ Հայ մատենագրութեան թուանշային գրադարան
Թեմատիկ կայքեր ՀՀ ԳԱԱ · Հանրային ռադիոյի արխիվ · Internet Movie Database · hush.am · Find A Grave
Բառարաններ և հանրագիտարաններ Արմենիապեդիա · Հայազգ · Լարուսի
Չափորոշչային վերահսկողությունՀԳՀԳ: 326, 30742 · BIBSYS: 4011396 · BNE: XX1679415 · BNF: 15618257j · GND: 121380513 · ISNI: 0000000110265166 · LCCN: n85007656 · NKC: js20211135275 · NLP: a0000001652864 · NTA: 070432589 · NUKAT: n2004050341 · SUDOC: 059620781 · VIAF: 49549145 · WorldCat VIAF: 49549145

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 340)։

դքխՀայկական գիր և գրականություն
Գրականություն Հայ գրականություն • Հայ պատմիչներ • Հունաբան դպրոց
Գիր Այբուբեն (Ստեղծման պատմություն • Մեսրոպ Մաշտոց) • Հայկական հնագրություն • Դանիելյան նշանագրեր
Ստեղծագործություններ և աշխատություններ միջնադարյան «Եղծ աղանդոց» • «Հայոց պատմություն» • «Աշխարհացույց» • «Զորանամակ» • «Գիրք թղթոց» • «Կնիք հավատո» • «Կանոնագիրք Հայոց» • «Պատմություն Աղվանից աշխարհի» • «Մատյան ողբերգության» • «Մխիթար Գոշի դատաստանագիրք» • «Աղվեսագիրք» • «Գիրք հարցմանց (աշխատություն)» • «Ադամգիրք» «Վերք Հայաստանի» • «Սամվել» • «Խաչագողի հիշատակարանը» • «Աշոտ Երկաթ» • «Գևորգ Մարզպետունի» • «Պապ թագավոր» • «Վարդանանք»
Հնագույն ձեռագրեր Հունա-հայկական պապիրուս • «Մլքե թագուհու Ավետարան» • «Լազարյան ավետարան» • «Հայերեն հնագույն թղթյա ձեռագիր»
Էպոս և առասպելներ մինչքրիստոնեական «Հայկ և Բել» • «Վահագնի ծնունդ» • «Արտաշես և Սաթենիկ» • «Տիգրան և Աժդահակ» • «Տորք Անգեղ» • «Արտավազդի վեպ» • «Արա Գեղեցիկ և Շամիրամ» «Պարսից պատերազմ» • «Արշակ և Շապուհ» • «Սասունցի Դավիթ» • «Տարոնի պատերազմ» • «Կաշտի քաջեր» • «Կարոս խաչ» • «Մոկաց Միրզա» • «Ասլան աղա»
Ժանրեր Շարական • Տաղ • Հայրեն • Անտունի • Հորովել
Ուսումնասիրություն Հայագիտություն • Մխիթարյան միաբանություն • Մատենադարան
Հեղինակների ցանկեր 5-18-րդ դարեր • 19-20-րդ դարեր
Վաղ շրջանՄիջնադար5-10-րդ դարեր Ոսկեդար Կորյուն • Ագաթանգեղոս • Եզնիկ Կողբացի • Եղիշե • Փավստոս Բուզանդ • Մովսես Խորենացի • Ղազար Փարպեցի • Հովհան Մանդակունի Դավիթ Անհաղթ • Սեբեոս • Կոմիտաս Ա Աղցեցի • Հովհան Մամիկոնյան • Դավթակ Քերթող • Հովհաննես Օձնեցի • Ստեփանոս Սյունեցի • Ղևոնդ • Սահակադուխտ • Խոսրովիդուխտ • Թովմա Արծրունի • Հովհաննես Ե Դրասխանակերտցի • Ուխտանես • Մովսես Կաղանկատվացի
Վաղ և ուշ միջնադար11-15-րդ դարեր ² Գրիգոր Նարեկացի • Ստեփանոս Տարոնեցի Ասողիկ • Գրիգոր Մագիստրոս Պահլավունի • Արիստակես Լաստիվերցի • Հովհաննես Իմաստասեր • Մատթեոս Ուռհայեցի • Ներսես Շնորհալի • Մխիթար Գոշ • Ներսես Լամբրոնացի • Վարդան Այգեկցի • Վարդան Արևելցի • Կիրակոս Գանձակեցի • Սմբատ Սպարապետ • Ֆրիկ • Հովհաննես Երզնկացի • Մխիթար Այրիվանեցի • Ստեփանոս Օրբելյան • Գևորգ Սկևռացի • Հեթում Պատմիչ • Կոստանդին Երզնկացի • Գրիգոր Ակներցի • Խաչատուր Կեչառեցի • Եսայի Նչեցի • Տերտեր Երևանցի • Հովհան Որոտնեցի • Գրիգոր Տաթևացի • Մատթեոս Ջուղայեցի • Գրիգոր Խլաթեցի • Առաքել Սյունեցի • Թովմա Մեծոփեցի • Առաքել Բաղիշեցի • Մկրտիչ Նաղաշ • Դավիթ Քոբայրեցի
Նոր շրջան16-18-րդ դարեր Հովհաննես Թլկուրանցի • Գրիգորիս Աղթամարցի • Նահապետ Քուչակ • Ներսես Մոկացի • Սիմեոն Լեհացի • Սիմեոն Ջուղայեցի • Առաքել Դավրիժեցի • Ստեփանոս Լեհացի • Երեմիա Չելեպի Քյոմյուրճյան • Զաքարիա Քանաքեռցի • Նաղաշ Հովնաթան • Խաչատուր Էրզրումցի • Պաղտասար Դպիր • Եսայի Հասան-Ջալալյան • Սիմեոն Ա Երևանցի • Պետրոս Ղափանցի • Սայաթ-Նովա • Շահամիր Շահամիրյան
19-րդ դար 20-րդ դարի սկիզբ Հարություն Ալամդարյան • Մեսրոպ Թաղիադյան • Խաչատուր Աբովյան • Ղևոնդ Ալիշան • Ծերենց • Մակար Բարխուդարյան • Գաբրիել Սունդուկյան • Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան • Միքայել Նալբանդյան • Ռափայել Պատկանյան • Րաֆֆի • Պերճ Պռոշյան • Ղազարոս Աղայան • Սմբատ Շահազիզ • Սրբուհի Տյուսաբ • Հակոբ Պարոնյան • Գրիգոր Արծրունի • Պետրոս Դուրյան • Արփիար Արփիարյան • Մուրացան • Ալեքսանդր Շիրվանզադե • Ատրպետ • Լեո • Գրիգոր Զոհրապ • Հովհաննես Հովհաննիսյան • Վրթանես Փափազյան • Նար-Դոս • Հովհաննես Թումանյան • Լևոն Շանթ • Երվանդ Օտյան • Խնկո Ապեր • Արշակ Չոպանյան • Ավետիք Իսահակյան • Դերենիկ Դեմիրճյան • Վահան Թեքեյան • Զապել Եսայան • Սիամանթո • Դանիել Վարուժան • Վահան Տերյան • Ռուբեն Սևակ • Միսաք Մեծարենց
20-րդ դար արդի շրջան Արազի • Հակոբ Օշական • Կոստան Զարյան • Ստեփան Զորյան • Վահան Թոթովենց • Եղիշե Չարենց • Ակսել Բակունց • Նաիրի Զարյան • Գուրգեն Մահարի • Շահան Շահնուր • Վախթանգ Անանյան • Մկրտիչ Արմեն • Հրաչյա Քոչար • Խաչիկ Դաշտենց • Հովհաննես Շիրազ • Համո Սահյան • Մուշեղ Իշխան • Սերո Խանզադյան • Մարո Մարգարյան • Սիլվա Կապուտիկյան • Գևորգ Էմին • Հրաչյա Հովհաննիսյան • Վահագն Դավթյան • Պարույր Սևակ • Մկրտիչ Սարգսյան • Զահրատ • Աղասի Այվազյան • Մետաքսե • Հայկ Խաչատրյան • Արտաշես Քալանթարյան • Մուշեղ Գալշոյան • Վարդգես Պետրոսյան • Ժիրայր Անանյան • Հրանտ Մաթևոսյան • Զորի Բալայան • Արամայիս Սահակյան • Պերճ Զեյթունցյան • Ռազմիկ Դավոյան • Հենրիկ Էդոյան • Արտեմ Հարությունյան • Լևոն Անանյան • Գուրգեն Խանջյան • Հրաչյա Թամրազյան • Լևոն Խեչոյան • Վահրամ Սահակյան • Աշոտ Գաբրիելյան
Տե՛ս նաև Հայ պատմագիրներ և ժամանակագիրներ • Հայ աստվածաբաններ
¹ Միջնադարյան, նոր և նորագույն շրջանի միայն առավել հայտնիների անունները ² 5-14-րդ դարերը համարվում են Հայկական վերածննդի դարաշրջան