բարոյահոգեբանական վիճակ — Վիքիբառարան (original) (raw)

Հայերեն

Բացատրություն

  1. (պաշտանվ․) անձնավորության, կոլեկտիվի որակական որոշակիություն, որը բնութագրում է հոգեկան պրոցեսների, կոլեկտիվում միջանձնային հարաբերությունների ուղղվածությունն ու դինամիկան, հանդես է գալիս որպես բանակի հոգևոր ներուժի և բարոյական ոգու կոնկրետ ձևի դրսևորում և իրացում, զորքերի մարտական կարողությունների կարևոր բնութագիր