Ali Gedikbaşı - Academia.edu (original) (raw)
Papers by Ali Gedikbaşı
Maternal hyperoxygenation (MH) has been studied as a diagnostic tool to evaluate pulmonary vascul... more Maternal hyperoxygenation (MH) has been studied as a diagnostic tool to evaluate pulmonary vasculature and as a treatment option to improve the growth of fetal left heart in fetuses with left-sided cardiac defects. Chronic maternal hyperoxygenation (CMH) therapy leads to an improvement in fetal pulmonary blood flow resulting in an enhanced venous return to the left heart with increased gestational age. With this manipulation it is anticipated to augment blood flow directed remodeling of the left heart structures and to improve left heart growth spanning from the mitral valve to the aortic isthmus. However, there are concerns about CMH therapy with regard to fetal complications with growth restriction and fetal brain development. Now, with two successful cases we try to discuss this fetal treatment option and related concerns.
Perinatal Journal, 2017
Özet: ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonunun gebelik sonuçlar› Amaç: Bu çal›flma ilk trimesterde ti... more Özet: ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonunun gebelik sonuçlar› Amaç: Bu çal›flma ilk trimesterde tiroid disfonksiyonu olan gebelerde oluflabilecek kötü perinatal sonuçlar›n s›kl›¤›n›n belirlenmesi amac›yla yap›ld›. Yöntem: Çal›flmaya, hastanemiz gebe poliklini¤ine 2012-2015 tarihleri aras›nda baflvuran, gebelik haftas› 4 ile 43 hafta aras›nda de-¤iflen 1000 gebe al›nd›. ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonlar›na bak›lan gebeler; abortus, erken preterm, geç preterm, toplam preterm, erken membran rüptürü, intrauterin geliflme gerili¤i, oligohidroamniyoz, preeklampsi, gestasyonel hipertansiyon, gestasyonel diyabet, geç term gebelik, postterm gebelik, do¤um flekli, 1. dk ve 5. dk Apgar skorlar›, do¤um tart›s›, yenido¤an yo¤un bak›m gereksinimleri aç›s›ndan de¤erlendirilerek ilk trimester tiroid fonksiyon testleri verileri (serum TSH, serbest T4, serbest T3 düzeyleri) ile iliflkilendirildi. Bulgular: Çal›flmam›zda hastalarda hipotiroidi s›kl›¤› %8,7, subklinik hipotiroidi s›kl›¤› %8.6, hipertiroidi s›kl›¤› %3.6 ve subklinik hipertiroidi s›kl›¤› %3.6 olarak saptand›. Tiroid fonksiyon patolojisi tespit edilen ve edilmeyen hastalar abortus, erken preterm, geç preterm, toplam preterm, intrauterin geliflme gerili¤i, oligohidroamniyoz, preeklampsi, gestasyonel hipertansiyon, gestasyonel diyabet, geç term gebelik, postterm gebelik, do¤um flekli, 1. dk ve 5. dk Apgar skorlar›, sezaryen endikasyonlar› ile s›kl›¤›, do¤um tart›s›, yeni-do¤an yo¤un bak›m gereksinimi aç›s›ndan incelendi¤inde, tedavi alan hastalar aç›s›ndan istatistiksel olarak anlaml› bir fark bulunma-d›. Hipotiroidi saptanan gebe grubunda erken membran rüptürü daha s›k olarak gözlendi. Sonuç: Gebelerde ilk trimester tiroid fonksiyonlar›n› irdeleyen endokrin çal›flma gruplar›nda ilk trimesterde rutin tiroid fonksiyon testi yap›lmas› aç›s›ndan kesin bir fikir birli¤i olmamakla birlikte, tiroid fonksiyon patolojisinin fetüse olas› potansiyel zararlar› nedeniyle, Türkiye gibi endemik iyot eksikli¤inin bulundu¤u ülkelerde, baflta riskli gebeler olmak üzere, TSH taramas›n›n önemli oldu¤u düflünülmektedir.
Clinical and Experimental Obstetrics & Gynecology, 2019
The aim of this study was to evaluate the postoperative course of myomectomies performed during c... more The aim of this study was to evaluate the postoperative course of myomectomies performed during cesarean deliveries at a tertiary hospital and determine the safety of this procedure. Materials and Methods: The clinical characteristics and postoperative outcome of 64 patients who underwent cesarean myomectomy and 75 patients who underwent cesarean delivery only were compared retrospectively. The operative times and complete blood count (CBC) parameters obtained preoperatively and on the first and second postoperative days were recorded. The clinical course of each pregnancy and postoperative complications, such as bleeding necessitating blood transfusions, fever and uterine atony were recorded. Results: No difference was detected in the mean preoperative and postoperative days 1 and 2 CBC parameters between the two groups. The change between preoperative and postoperative day 1 mean CBC parameters was not significantly different between the two groups, however the mean change in the CBC parameters between preoperative day 1 and postoperative day 2 was statistically significantly higher in the myomectomy group (p = 0.034) when compared with the non-myomectomy group. The mean operative time in the cesarean myomectomy group was significantly longer than the non-myomectomy group (p = 0.004). Conclusions: A higher amount of blood loss is encountered in those who underwent cesarean myomectomy than those who underwent cesarean delivery only, however, because the incidence of severe hemorrhage is not significantly different between the two groups, hence the authors conclude that cesarean myomectomy is a safe and feasible procedure, for subserosal as well as for intramural ones.
Objective: The aim of this study is to evaluate the gestational data and complications of pregnan... more Objective: The aim of this study is to evaluate the gestational data and complications of pregnant women above 40 years old. Methods: 337 pregnancies above 40 years were compared with 266 healthy pregnancies as control in our hospital in 2004. Gestational complications as chronic hypertension, preeclampsia, intrauterine growth retardation, intrauterine fetal death, APGAR scores, incidence of premature birth, type of birth and birth weights, perinatal morbidity and the need of neonatal care unit of each group was compared. Results: Pregnancies above 40 years constituted % 1.6 of all pregnancies in 2004. Chronic hypertension, preeclampsia, intrauter-ine fetal death, APGAR scores below 7 on the 5th minute, incidence of premature birth, ceserean sectio and postnatal need of neonatal care unit was statistically higher in pregnancies above 40 years. Birth weight and intrauterine growth retardation was not significantly different between groups. Conclusion: Maternal and fetal complications...
İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi, 2017
Bu çalışmada amacımız, umbilikal arter Doppler ultrasonografide end-diastolik akım kaybı (AREDF) ... more Bu çalışmada amacımız, umbilikal arter Doppler ultrasonografide end-diastolik akım kaybı (AREDF) ve ters akım (REDF) saptanan intrauterin büyüme geriliği (İUBG) olan prematüre bebeklerin mortalite, sağkalım ve nörogelişimsel prognozunu araştırmaktı.
Perinatal Journal, 2018
Uteroservikal aç›n›n erken do¤um tehdidinde öngörüsü Amaç: Preterm do¤um yenido¤an mortalite ve m... more Uteroservikal aç›n›n erken do¤um tehdidinde öngörüsü Amaç: Preterm do¤um yenido¤an mortalite ve morbiditesinin en önemli sebebi olup erken tan› ve tedavi ile olumlu neonatal sonuçlar almak mümkündür. Çal›flmam›zda preterm do¤um öngörüsünde uteroservikal aç› (UCA) ölçümünün etkinli¤ini incelemeyi amaçlad›k. Yöntem: Acil do¤um servisimize sanc› flikayeti ile baflvuran 24-34. gebelik haftas›nda bulunan 82 tekil gebe bu prospektif gözlemsel nitelikteki çal›flmaya dahil edildi. Her bir gebenin yafl, son adet tarihi, gebelik haftas›, gravide, parite, abortus, preterm do¤um öyküsü, geçirilmifl servikal cerrahi, vücut kitle indeksi, kronik hastal›k varl›¤›, sigara kullan›m› sorguland›, Bishop skoru hesapland›, transvajinal ultrason ile servikal uzunluk ölçümü ve UCA ölçümü optimal flartlarda yap›ld›. Hastalar gözlem, tetkik ve tedavi sürecinin sonunda taburcu edildi. Do¤um sonras›nda ise gebelik haftas›, do¤um flekli, yenido¤an›n do¤um kilosu, cinsiyeti ve yo¤un bak›m ihtiyac› sorguland›. Bulgular: Etiyolojik faktörlerden yaln›z multiparite ve abortus öyküsü preterm do¤um yapan gebelerde anlaml› olarak yüksek bulundu. UCA ölçümleri için kesim noktas› 80.5° olarak saptand›. 37. gebelik haftas› öncesi do¤um yapan kad›nlarda UCA'n›n >80.5° olma oran› %75 bulundu ve term do¤um yapanlara göre anlaml› olarak yüksek bulundu (p=0.007). Bu nokta için UCA du-yarl›l›¤› %75, seçicili¤i %58, pozitif kestirim de¤eri %53 ve negatif kestirim de¤eri %77 saptand›. Sonuç: Bulgular›m›z ›fl›¤›nda 80.5°'nin üzerinde uteroservikal aç› ölçümü 37 hafta öncesi do¤umlar için yüksek bir risk öngörmektedir ve servikal uzunluk ölçümü ve Bishop skorlamas›ndan daha yüksek bir tan›sal performans ortaya koymaktad›r.
Perinatal Journal, 2020
Objective To determine if fetal MR alters the management of pregnancy and family decisions in the... more Objective To determine if fetal MR alters the management of pregnancy and family decisions in the isolated corpus callosum agenesis (CCA) cases or not. Methods Fetal MR was carried out in the cases diagnosed with CCA in the Perinatology Unit of our hospital between 2013 and 2019 after they were differentiated as complex and isolated CCA cases. The impact of MR results on the family decisions and their approaches towards termination were assessed. Results A total of 109 out 139 cases were evaluated as isolated CCA. While 93 (85.32%) of them were diagnosed with the complete CCA, 16 (14.68%) cases were diagnosed with the partial CCA. When the period after 2017 during which fetal MR was recommended to all patients was reviewed, it was seen that 7 (23.3%) of 30 cases who underwent fetal MR and 2 (20%) of 10 cases who did not undergo fetal MR terminated their pregnancies. There was no statistical difference between two groups in terms of the decisions of the patients for gestational termi...
Ginekologia Polska, 2021
This article is available in open access under Creative Common Attribution-Non-Commercial-No Deri... more This article is available in open access under Creative Common Attribution-Non-Commercial-No Derivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license, allowing to download articles and share them with others as long as they credit the authors and the publisher, but without permission to change them in any way or use them commercially.
Perinatal Journal, 2017
Amaç: Obstetrik jel uygulamas›n›n nullipar gebelerde, travay›n birinci ve ikinci evresi üzerine e... more Amaç: Obstetrik jel uygulamas›n›n nullipar gebelerde, travay›n birinci ve ikinci evresi üzerine etkisi, perine üzerine koruyucu etkisinin varl›¤› ve bu yönteme ba¤l› fetal ve maternal sonuçlar›n› arafl-t›rmak amaçlanm›flt›r. Yöntem: Hastanemize 37-41 gebelik haftalar›nda baflvuran nullipar gebeler randomize edilerek jel uygulanan ve uygulanmayanlar olmak üzere gruplar oluflturuldu. Gebelere travaylar› boyunca do-¤um indüksiyonu veya augmentasyonu verilmedi, rutin amniyotomi uyguland›, do¤um s›ras›nda rutin epizyotomi uygulanmad›. Her iki grup perineal laserasyon, epizyotomi gereksinimi, do¤um evrelerinin süreleri, laboratuvar verileri ve yenido¤an verileri aç›-s›ndan karfl›laflt›r›ld›. Bulgular: Çal›flma kriterlerine uygun 200 nullipar gebe (Grup I: n=102, spontan izlem; Grup II: n=98, jel uygulanan) de¤erlendirildi. Maternal demografik verileri, laboratuvar verileri ile yenido¤an sonuçlar›nda herhangi bir fark saptanmad›. Jel uygulanan hastalarda do¤umun birinci ve ikinci evre süreleri istatistiksel aç›dan anlaml› olarak k›sa saptand›. Epizyotomi uygulamas› / gereksinimi aç›s›ndan gruplar aras›nda herhangi bir fark saptanmad›. Laserasyonun olufl-mad›¤› durumlar ile hafif perineal laserasyonlar (1. ve 2. derece) aç›-s›ndan jel uygulanan gebelerde sonuçlar göreceli olarak daha iyi olarak de¤erlendirilirken, ileri derece perineal laserasyonlarda (3. ve 4. derece) istatistiksel fark saptanmad›. Sonuç: Nulliparlarda travayda obstetrik jel kullan›m›, do¤um evrelerinde anlaml› bir k›salma sa¤larken, daha az laserasyonlar görülmektedir.
İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi, 2018
Preterm erken membran rüptürü (PEMR) olgularında amnion sıvısı laktat konsantrasyonunun, kendiliğ... more Preterm erken membran rüptürü (PEMR) olgularında amnion sıvısı laktat konsantrasyonunun, kendiliğinden doğum eylemi üzerine öngörüsü araştırılarak; böylesi olgularda maternal ve fetal yaklaşım standardı açısından bilgi sağlanması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma prospektif gözlemsel bir çalışma olarak dizayn edilmiştir. Yirmi dört-otuz dört gebelik haftaları arası aktif su gelişi olan PEMR olguları steril spekulum muayenesi sırasında elde edilen amnion sıvı laktat düzeyi açısından test edildi ve lojistik regresyon analizi kullanılarak amnion mayii laktat düzeyi ile olguların 48 saat ve 7 gün içinde kendiliğinden doğum eylemine girme açısından en iyi kesme değerleri belirlendi.
Perinatal Journal, 2019
Sezaryen oranlar›n› Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi ve perinatoloji (tersiyer merkez) veri... more Sezaryen oranlar›n› Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi ve perinatoloji (tersiyer merkez) verileri do¤rultusunda konuflmak Amaç: Hastanemizde gebe ve perinatoloji klinik verilerinin Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi (ROGSS) üzerine etkilerini ayr› ayr› de¤erlendirmek. Yöntem: 2015-2019 verileri dijital olarak ç›kar›l›p sistem üzerinden gebe ve perinatoloji sonuçlar› ay›rt edildikten sonra, bütün gruplar Dünya Sa¤l›k Örgütü önerileri do¤rultusunda karfl›laflt›r›larak incelendi. Bulgular: Toplam 57.402 do¤umun 24.240 tanesi (%42.2) sezaryen ile do¤urtulmufltur. Gebe grubunu oluflturan 42.500 gebenin (tüm do¤umlar›n %74'ü) 15.025 tanesi sezaryen ile (%35.4) do-¤urtulmufltur. Perinatoloji klini¤inde takip edilen 14.902 gebenin (tüm do¤umlar›n %26's›) de 9215 tanesi sezaryen (%61.8) ile do-¤urmufltur. Hastaneye yüksek oranda multipar baflvurusu gerçekleflmektedir (%39.2). Eski sezaryen tan›l› hastalara %99.8 oran›nda sezaryen uygulanmaktad›r. Makat prezantasyon ile gelen gebelerin oran› beklenenden daha düflük olup, nullipar makat gelifllerde %96.8 ve multipar makat gelifllerde %88.6'lik sezaryen oran› görülmüfltür. Ço¤ul gebelik nedeniyle baflvuran gebelerin oran› %6.1 ve sezaryen oran› %90.1 olarak saptanm›flt›r. Perinatoloji klini¤inde takip edilen baflta preeklampsi olmak üzere farkl› nedenlerle baflvuran ve preterm do¤um gerçeklefltirilen gebelerin oran› %25.1 ve sezaryen oran› %66.1 olarak gerçekleflmifltir. Sonuç: Perinatoloji klini¤i/tersiyer merkeze ba¤l› sezaryen oran-lar› çok daha yüksek düzeydedir. Primer sezaryen oranlar›n› uygun düzeylerde tutmak için ›srarc› do¤um indüksiyonu uygulamalar›ndan kaç›nmal›, tüp ligasyon ifllemi için sezaryeni önermemeli ve uygun hastalarda makat gelifli durumlar›nda eksternal sefalik versiyon denenmelidir.
Sao Paulo Medical Journal, 2018
BACKGROUND: The number of hysterectomized patients with previous cesarean sections (CSs) has incr... more BACKGROUND: The number of hysterectomized patients with previous cesarean sections (CSs) has increased due to increasing CS rates. A previous history of CS has been demonstrated to be an important risk factor for major complications in total laparoscopic hysterectomy. The aim here was to evaluate the major complications and safety of TLH in patients with previous CS. DESIGN AND SETTING: Retrospective analysis in a tertiary-level center. METHODS: The medical records of 504 total laparoscopic hysterectomy patients operated between May 2013 and May 2017 were reviewed retrospectively. Data on age, parity, surgical indications, duration of operation, length of hospital stay, histopathological diagnosis and major intra and postoperative complications were gathered. The patients were categorized into two groups according to their CS history, namely those with and those without previous CS. Major complications were defined as the presence of lower urinary tract injury (bladder or ureter injury), enterotomy/colostomy, bowel serosal injury or vascular injury. RESULTS: There was no difference between the groups in terms of parity, duration of operation, hospital stay or pre and postoperative hemoglobin levels. The conversion rates to laparotomy in the previous CS and no CS groups were 2% and 1.7%, respectively. The rates of major complications in the previous CS and no CS groups were 5% and 1.3%, respectively, and these results did not differ significantly (P > 0.05). CONCLUSION: TLH could be performed safely in the previous CS group, since the complication rate was not different from that of the patients without previous CS.
Perinatal Journal, 2017
Geçirilmifl sezaryeni olan hastalarda uterus insizyonunun transvers veya sefalokaudal geniflletil... more Geçirilmifl sezaryeni olan hastalarda uterus insizyonunun transvers veya sefalokaudal geniflletilmesinin sonuçlar›: Prospektif randomize kontrollü çal›flma Amaç: Daha önce sezaryen operasyonu geçirmifl hastalarda sezaryen s›ras›nda uterusa uygulanan insizyonunun transvers veya sefalokaudal yönde geniflletilmesinin intraoperatif ve postoperatif so-nuçlar›n›n karfl›laflt›r›lmas›. Yöntem: Prospektif randomize kontrollü çal›flmam›zda, hastanemizde Temmuz 2014-Haziran 2015 tarihleri aras›nda, tekrarlayan sezaryen endikasyonuyla sezaryen yap›lan hastalar uterus insizyonunun sefalokaudal veya transvers olarak geniflletilmesine göre iki gruba ayr›ld›. Çal›flmaya dahil edilen tüm hastalar›n demografik özellikleri, intraoperatif ve postoperatif verileri kaydedildi. Elde edilen istatistik verileri ile birlikte uterus insizyonunun sefalokaudal veya transvers geniflletilmesi aras›ndaki farkl›l›klar de¤erlendirildi. Bulgular: Her iki grup aras›nda kanama miktar›, transfüzyon ihti-yac›, uterin arter hasar›, mesane hasar›, atoni geliflmesi aç›s›ndan istatistiksel aç›dan anlaml› fark saptamad›k. Kerr insizyonu sefalokaudal geniflletilenlerde transvers gruba göre insizyon hatt›nda uzamay› anlaml› oranda düflük bulduk (p<0.05). Bu duruma ba¤l› olarak ek sütür gereksinimini anlaml› olarak daha az saptad›k (p<0.05). Sonuç: Uterus insizyonu transvers geniflletilen grupta insizyon hatt›nda uzama ve ek sütür gereksinimini daha fazlad›r.
Perinatal Journal, 2014
11-14 hafta PAPP-A ve plasental volüm ölçümlerinin preeklampsi öngörüsündeki yeri Amaç: Çal›flman... more 11-14 hafta PAPP-A ve plasental volüm ölçümlerinin preeklampsi öngörüsündeki yeri Amaç: Çal›flman›n amac› 11+0 ile 13+6 gebelik haftalar› aras›nda ölçülen düflük PAPP-A ve plasenta volümünün, preeklampsi geliflimindeki öngörüsünü ortaya koymak ve istatistiksel olarak bir fark olup olmad›¤›n› saptamakt›r. Yöntem: Gebeli¤inin 11+0 ile 13+6 haftalar›nda rutin kontrol için hastanemize baflvuran 740 gebenin, PAPP-A ve plasenta volümü de¤erleri ölçüldü. Befl yüz iki olgunun antenatal takipleri do¤uma kadar baflar› ile tamamland›. Bulgular: Gebeli¤ini tamamlayan 502 olgunun 460'› preeklampsiden etkilenmezken, 18'i gebeli¤in 34. haftas›ndan önce (erken preeklampsi), 24'ü ise 34. haftas›nda veya daha sonra (geç preeklampsi) do¤umla sonuçlanacak flekilde preeklampsi tan›s› ald›lar. Geç preeklampsi grubunda (p<0.01) ve etkilenmemifl grupta (p<0.001) plasenta volümü ortalamas› erken preeklampsili gruptan anlaml› olarak daha yüksekti. Geç preeklampsi ile etkilenmemifl grubun plasenta volümü de¤erleri aras›nda anlaml› farkl›l›k yoktu. PAPP-A MoM de¤erleri, geç preeklampsi grubunda (p<0.05) ve etkilenmemifl grupta (p<0.001), erken preeklampsili gruptan anlaml› olarak daha yüksekti. Geç preeklampsi ile etkilenmemifl grubun PAPP-A de¤erleri aras›nda anlaml› farkl›l›k yoktu Sonuç: Çal›flmam›zda ortalama PAPP-A ve plasenta volümü ölçümleri preeklampsi grubunda, etkilenmemifl gruba göre anlaml› derecede daha düflük saptand›. Bununla birlikte literatür verileri do¤rultusunda preeklampsi öngörüsünde yaln›zca bu iki parametrenin kullan›m› ile öngörü sa¤lamak güçtür. PAPP-A ve plasenta volümü bulgular›n›n d›fl›nda hasta ile iliflkili di¤er faktörlerin eklenmesi, preeklampsi öngörüsünde daha baflar›l› sonuçlar sa¤lama-m›zda yararl› olabilir.
Perinatal Journal, 2016
Perkütan minimal invaziv fetoskopik yöntem ile spina bifida aperta onar›m›: Türkiye'nin ilk iki o... more Perkütan minimal invaziv fetoskopik yöntem ile spina bifida aperta onar›m›: Türkiye'nin ilk iki olgusu Amaç: Spina bifida apertan›n, aç›k fetal cerrahi uygulanarak prenatal tamirinin, postnatal tamire göre daha iyi nörolojik sonuçlar sa¤lad›¤› çeflitli deneysel ve klinik çal›flmalarla gösterilmifltir. Endoskopik fetal cerrahi ile spina bifida aperta tamirine ait deneysel çal›flmalar›n ard›ndan klinik serilerin bildirilmeye bafllanmas›, maternal komplikasyonlar›n azalt›lmas› yönünde umut vermektedir. Olgu: Amac›m›z 21. gestasyon haftas›nda tan› alan ve 26. gestasyon haftas›nda endoskopik yöntem ile intrauterin spina bifida aperta onar›m› uygulanan iki olguya ait tecrübemizin ve fetüslerin erken dönem nörolojik sonuçlar›n›n literatür eflli¤inde tart›fl›lma-s›d›r. Sonuç: Amerika ve Avrupa'da son on y›lda, seçilmifl olgular için standart tedavi algoritmalar›nda yerini alan fetal cerrahi konusunda klinik tecrübelerin paylafl›lmas› ve deneysel çal›flmalar›n devam etmesinin daha düflük komplikasyon oranlar› ile daha iyi sonuçlar al›nmas› noktas›nda büyük önem tafl›d›¤›na inanmaktay›z.
Perinatal Journal, 2014
Diyabetik olmayan gebelerin makrozomik do¤umlar›nda etkili faktörler Amaç: Çal›flman›n amac› 4000... more Diyabetik olmayan gebelerin makrozomik do¤umlar›nda etkili faktörler Amaç: Çal›flman›n amac› 4000 gram ve üzerinde do¤an bebeklerde maternal ve fetal de¤iflkenlere ait özelliklerin araflt›r›lmas›d›r. Yöntem: Ocak 2009-Nisan 2012 tarihleri aras›nda hastanemizde 37-42. gebelik haftalar›nda do¤um yapan 4000 gram ve üzeri bebek do¤urmufl 572 gebe ile çal›flma grubu, ayn› dönemde 2500-4000 gram aras› bebek do¤urmufl 614 gebe ile de kontrol grubu oluflturuldu. Çal›flmada anne yafl›, gravidas›, paritesi, gebelik haf-tas›, vücut kitle indeksi, anne boyu, gebelikte al›nan kilo, hemoglobin A1c (HbA1c) düzeyleri, polihidramnios varl›¤›, önceki gebeliklerde makrozomi öyküsü ve fetal cinsiyet de¤erlendirildi. Bulgular: Dört bin gram ve üzerinde do¤um yapan gebelerle 4000 gram›n alt›nda do¤um yapan gebeler karfl›laflt›r›ld›¤›nda anne yafl›-n›n 35 yafl›ndan büyük olmas› (p=0.02), parite ortalamas› (p=0.03), gebelik haftas› (p=0.01), maternal boy ortalamas› (p<0.001), maternal HbA1c düzeyleri (p<0.001), polihidramnios (p<0.001) ve makrozomili bebek do¤urma hikayesi (p<0.001) çal›flma grubunda (>4000 gram do¤um a¤›rl›¤›) anlaml› olarak daha yüksek bulundu. Gravida, vücut kitle indeksi, gebelikte al›nan kilo aç›s›ndan ise gruplar aras›nda anlaml› bir fark bulunamad›. Sonuç: Otuz befl yafl üzeri gebelik, parite, gebelik haftas›, maternal boy ortalamas›n›n yüksek olmas›, gebelikte al›nan kilonun >12 kg olmas›, HbA1c yüksekli¤i, mevcut gebelikte polihidramnios ol-mas› ve makrosomili bebek hikayesi fetüste makrozomi riskini art-t›rmaktad›r.
Fetal and pediatric pathology, 2015
Fetal sacrococcygeal teratomas (SCTs) occur in one to two per 20 000 pregnancies that cause high-... more Fetal sacrococcygeal teratomas (SCTs) occur in one to two per 20 000 pregnancies that cause high-output cardiac failure. High-output cardiac failure leads to polyhydramnios, hydrops, intrauterine fetal demise and preterm birth. Vascular disruption defects refer to those involving the interruption or destruction of some part of the fetal vasculature. We present a rare case of huge SCT causing multiple fetal disruption defects like cleft lip and palate and limb anomalies besides hydrops.
Journal of the Turkish German Gynecological Association, 2010
The aim of this study was to evaluate prognosis of types of ventricular septal defects and coexis... more The aim of this study was to evaluate prognosis of types of ventricular septal defects and coexistence of associated cardiac and extracardiac defects. 120 prenatal diagnosed pregnancies associated with ventricular septal pathology were retrospectively evaluated and divided into four groups, as atrioventricular septal defects, perimembranous septal defects, muscular septal defects and univentricular formation. Each group was divided further into four groups, as isolated defect, co-existing extracardiac defect, septal defect with extracardiac defect and septal defect with co-existing cardiac and extracardiac defect. Postnatal follow-up was continued at least until 8 months of life. Median gestational age at diagnosis was 26.3 weeks, 47 cases were diagnosed before 24 weeks. After dispersion of septal defects there was a statistical significance of p=0.0089 between groups. Of 31 cases with atrioventricular septal defects, only one case survived (3.2%) and there was a high association wi...
Journal of the Turkish German Gynecological Association, 2010
To assess the indications and distribution of cases chosen for termination of pregnancy and reaso... more To assess the indications and distribution of cases chosen for termination of pregnancy and reasons delaying until third trimester termination. Retrospective study of cases between 2002 and 2006 in the hospital council. Cases were divided in two groups, as early termination (<23 weeks of gestation) and late termination (≥23 weeks of gestation). All pregnant women who underwent termination were classified according to related systemic pathology and chorionicity. Reasons for delaying until third trimester termination were evaluated in four groups. During this five year period 1.449 complicated pregnancies were counseled and in 713 cases termination was offered. Of 677 cases (94.95%) with termination, 412 cases (60.09%) had early and 265 cases (39.91%) late termination. The most frequent indications were central nervous system abnormalities (51.7%), chromosomal abnormalities (11.7%), and urogenital abnormalities (8.4%). The main reason for delaying termination was failure of screeni...
Hypertension in Pregnancy, 2015
ies in term pregnant women who were diagnosed with FOC and we compared these values than those of... more ies in term pregnant women who were diagnosed with FOC and we compared these values than those of women without FOC. Methods: Women between 20-40 years with full-term singleton pregnancies (≥37 gestational weeks) were included. All patients were questioned with Turkish form of Wijma Delivery Expectancy/Experience Questionnaire (W-DEQ) version A. Maternal age, gestational week, parity, body mass index and total W-DEQ scores of patients were recorded. Women with W-DEQ scores ≥85 was defined as FOC. Forty women diagnosed with FOC (FOC group) and 45 women with W-DEQ scores <85 (control group) underwent Doppler waveform analysis and the pulsatility (PI) and resistance (RI) index values for uterine, umbilical and mid cerebral arteries were recorded. Data were analysed using SPSS software 12.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) and expressed as mean ± standard deviation, P < 0.05 was considered significant. The normality of variables was tested using the Kolmogorov-Smirnov test. If the data was not normally distributed, Mann-Whitney U-test was used. Comparisons were done using the independent samples t-test when the data was normally distributed and the Fisher's exact test was used to compare the percentage values. Results: There were no differences between groups in terms of maternal age, parity, body mass index and gestational week values. Control group had lower W-DEQ scores compared with FOC group (p<0.001). Both groups had similar PI and RI values for umbilical and mid cerebral arteries (p>0.05). However, PI and RI values for both right and left uterine arteries were higher in FOC group than control group (p<0.05, for right uterine artery PI; p< 0.001, for left uterine artery RI and p<0.01, for others). Conclusions: It may be suggested that the presence of FOC in term pregnant women seems to have a negative effect on uterine blood flow parameters. When diagnosed with FOC, the women should be referred to a specialist for psycho-education and psychosomatic support in order to decrease her fear and to minimize the negative impact of fear on the foetus.
Maternal hyperoxygenation (MH) has been studied as a diagnostic tool to evaluate pulmonary vascul... more Maternal hyperoxygenation (MH) has been studied as a diagnostic tool to evaluate pulmonary vasculature and as a treatment option to improve the growth of fetal left heart in fetuses with left-sided cardiac defects. Chronic maternal hyperoxygenation (CMH) therapy leads to an improvement in fetal pulmonary blood flow resulting in an enhanced venous return to the left heart with increased gestational age. With this manipulation it is anticipated to augment blood flow directed remodeling of the left heart structures and to improve left heart growth spanning from the mitral valve to the aortic isthmus. However, there are concerns about CMH therapy with regard to fetal complications with growth restriction and fetal brain development. Now, with two successful cases we try to discuss this fetal treatment option and related concerns.
Perinatal Journal, 2017
Özet: ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonunun gebelik sonuçlar› Amaç: Bu çal›flma ilk trimesterde ti... more Özet: ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonunun gebelik sonuçlar› Amaç: Bu çal›flma ilk trimesterde tiroid disfonksiyonu olan gebelerde oluflabilecek kötü perinatal sonuçlar›n s›kl›¤›n›n belirlenmesi amac›yla yap›ld›. Yöntem: Çal›flmaya, hastanemiz gebe poliklini¤ine 2012-2015 tarihleri aras›nda baflvuran, gebelik haftas› 4 ile 43 hafta aras›nda de-¤iflen 1000 gebe al›nd›. ‹lk trimesterde tiroid fonksiyonlar›na bak›lan gebeler; abortus, erken preterm, geç preterm, toplam preterm, erken membran rüptürü, intrauterin geliflme gerili¤i, oligohidroamniyoz, preeklampsi, gestasyonel hipertansiyon, gestasyonel diyabet, geç term gebelik, postterm gebelik, do¤um flekli, 1. dk ve 5. dk Apgar skorlar›, do¤um tart›s›, yenido¤an yo¤un bak›m gereksinimleri aç›s›ndan de¤erlendirilerek ilk trimester tiroid fonksiyon testleri verileri (serum TSH, serbest T4, serbest T3 düzeyleri) ile iliflkilendirildi. Bulgular: Çal›flmam›zda hastalarda hipotiroidi s›kl›¤› %8,7, subklinik hipotiroidi s›kl›¤› %8.6, hipertiroidi s›kl›¤› %3.6 ve subklinik hipertiroidi s›kl›¤› %3.6 olarak saptand›. Tiroid fonksiyon patolojisi tespit edilen ve edilmeyen hastalar abortus, erken preterm, geç preterm, toplam preterm, intrauterin geliflme gerili¤i, oligohidroamniyoz, preeklampsi, gestasyonel hipertansiyon, gestasyonel diyabet, geç term gebelik, postterm gebelik, do¤um flekli, 1. dk ve 5. dk Apgar skorlar›, sezaryen endikasyonlar› ile s›kl›¤›, do¤um tart›s›, yeni-do¤an yo¤un bak›m gereksinimi aç›s›ndan incelendi¤inde, tedavi alan hastalar aç›s›ndan istatistiksel olarak anlaml› bir fark bulunma-d›. Hipotiroidi saptanan gebe grubunda erken membran rüptürü daha s›k olarak gözlendi. Sonuç: Gebelerde ilk trimester tiroid fonksiyonlar›n› irdeleyen endokrin çal›flma gruplar›nda ilk trimesterde rutin tiroid fonksiyon testi yap›lmas› aç›s›ndan kesin bir fikir birli¤i olmamakla birlikte, tiroid fonksiyon patolojisinin fetüse olas› potansiyel zararlar› nedeniyle, Türkiye gibi endemik iyot eksikli¤inin bulundu¤u ülkelerde, baflta riskli gebeler olmak üzere, TSH taramas›n›n önemli oldu¤u düflünülmektedir.
Clinical and Experimental Obstetrics & Gynecology, 2019
The aim of this study was to evaluate the postoperative course of myomectomies performed during c... more The aim of this study was to evaluate the postoperative course of myomectomies performed during cesarean deliveries at a tertiary hospital and determine the safety of this procedure. Materials and Methods: The clinical characteristics and postoperative outcome of 64 patients who underwent cesarean myomectomy and 75 patients who underwent cesarean delivery only were compared retrospectively. The operative times and complete blood count (CBC) parameters obtained preoperatively and on the first and second postoperative days were recorded. The clinical course of each pregnancy and postoperative complications, such as bleeding necessitating blood transfusions, fever and uterine atony were recorded. Results: No difference was detected in the mean preoperative and postoperative days 1 and 2 CBC parameters between the two groups. The change between preoperative and postoperative day 1 mean CBC parameters was not significantly different between the two groups, however the mean change in the CBC parameters between preoperative day 1 and postoperative day 2 was statistically significantly higher in the myomectomy group (p = 0.034) when compared with the non-myomectomy group. The mean operative time in the cesarean myomectomy group was significantly longer than the non-myomectomy group (p = 0.004). Conclusions: A higher amount of blood loss is encountered in those who underwent cesarean myomectomy than those who underwent cesarean delivery only, however, because the incidence of severe hemorrhage is not significantly different between the two groups, hence the authors conclude that cesarean myomectomy is a safe and feasible procedure, for subserosal as well as for intramural ones.
Objective: The aim of this study is to evaluate the gestational data and complications of pregnan... more Objective: The aim of this study is to evaluate the gestational data and complications of pregnant women above 40 years old. Methods: 337 pregnancies above 40 years were compared with 266 healthy pregnancies as control in our hospital in 2004. Gestational complications as chronic hypertension, preeclampsia, intrauterine growth retardation, intrauterine fetal death, APGAR scores, incidence of premature birth, type of birth and birth weights, perinatal morbidity and the need of neonatal care unit of each group was compared. Results: Pregnancies above 40 years constituted % 1.6 of all pregnancies in 2004. Chronic hypertension, preeclampsia, intrauter-ine fetal death, APGAR scores below 7 on the 5th minute, incidence of premature birth, ceserean sectio and postnatal need of neonatal care unit was statistically higher in pregnancies above 40 years. Birth weight and intrauterine growth retardation was not significantly different between groups. Conclusion: Maternal and fetal complications...
İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi, 2017
Bu çalışmada amacımız, umbilikal arter Doppler ultrasonografide end-diastolik akım kaybı (AREDF) ... more Bu çalışmada amacımız, umbilikal arter Doppler ultrasonografide end-diastolik akım kaybı (AREDF) ve ters akım (REDF) saptanan intrauterin büyüme geriliği (İUBG) olan prematüre bebeklerin mortalite, sağkalım ve nörogelişimsel prognozunu araştırmaktı.
Perinatal Journal, 2018
Uteroservikal aç›n›n erken do¤um tehdidinde öngörüsü Amaç: Preterm do¤um yenido¤an mortalite ve m... more Uteroservikal aç›n›n erken do¤um tehdidinde öngörüsü Amaç: Preterm do¤um yenido¤an mortalite ve morbiditesinin en önemli sebebi olup erken tan› ve tedavi ile olumlu neonatal sonuçlar almak mümkündür. Çal›flmam›zda preterm do¤um öngörüsünde uteroservikal aç› (UCA) ölçümünün etkinli¤ini incelemeyi amaçlad›k. Yöntem: Acil do¤um servisimize sanc› flikayeti ile baflvuran 24-34. gebelik haftas›nda bulunan 82 tekil gebe bu prospektif gözlemsel nitelikteki çal›flmaya dahil edildi. Her bir gebenin yafl, son adet tarihi, gebelik haftas›, gravide, parite, abortus, preterm do¤um öyküsü, geçirilmifl servikal cerrahi, vücut kitle indeksi, kronik hastal›k varl›¤›, sigara kullan›m› sorguland›, Bishop skoru hesapland›, transvajinal ultrason ile servikal uzunluk ölçümü ve UCA ölçümü optimal flartlarda yap›ld›. Hastalar gözlem, tetkik ve tedavi sürecinin sonunda taburcu edildi. Do¤um sonras›nda ise gebelik haftas›, do¤um flekli, yenido¤an›n do¤um kilosu, cinsiyeti ve yo¤un bak›m ihtiyac› sorguland›. Bulgular: Etiyolojik faktörlerden yaln›z multiparite ve abortus öyküsü preterm do¤um yapan gebelerde anlaml› olarak yüksek bulundu. UCA ölçümleri için kesim noktas› 80.5° olarak saptand›. 37. gebelik haftas› öncesi do¤um yapan kad›nlarda UCA'n›n >80.5° olma oran› %75 bulundu ve term do¤um yapanlara göre anlaml› olarak yüksek bulundu (p=0.007). Bu nokta için UCA du-yarl›l›¤› %75, seçicili¤i %58, pozitif kestirim de¤eri %53 ve negatif kestirim de¤eri %77 saptand›. Sonuç: Bulgular›m›z ›fl›¤›nda 80.5°'nin üzerinde uteroservikal aç› ölçümü 37 hafta öncesi do¤umlar için yüksek bir risk öngörmektedir ve servikal uzunluk ölçümü ve Bishop skorlamas›ndan daha yüksek bir tan›sal performans ortaya koymaktad›r.
Perinatal Journal, 2020
Objective To determine if fetal MR alters the management of pregnancy and family decisions in the... more Objective To determine if fetal MR alters the management of pregnancy and family decisions in the isolated corpus callosum agenesis (CCA) cases or not. Methods Fetal MR was carried out in the cases diagnosed with CCA in the Perinatology Unit of our hospital between 2013 and 2019 after they were differentiated as complex and isolated CCA cases. The impact of MR results on the family decisions and their approaches towards termination were assessed. Results A total of 109 out 139 cases were evaluated as isolated CCA. While 93 (85.32%) of them were diagnosed with the complete CCA, 16 (14.68%) cases were diagnosed with the partial CCA. When the period after 2017 during which fetal MR was recommended to all patients was reviewed, it was seen that 7 (23.3%) of 30 cases who underwent fetal MR and 2 (20%) of 10 cases who did not undergo fetal MR terminated their pregnancies. There was no statistical difference between two groups in terms of the decisions of the patients for gestational termi...
Ginekologia Polska, 2021
This article is available in open access under Creative Common Attribution-Non-Commercial-No Deri... more This article is available in open access under Creative Common Attribution-Non-Commercial-No Derivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license, allowing to download articles and share them with others as long as they credit the authors and the publisher, but without permission to change them in any way or use them commercially.
Perinatal Journal, 2017
Amaç: Obstetrik jel uygulamas›n›n nullipar gebelerde, travay›n birinci ve ikinci evresi üzerine e... more Amaç: Obstetrik jel uygulamas›n›n nullipar gebelerde, travay›n birinci ve ikinci evresi üzerine etkisi, perine üzerine koruyucu etkisinin varl›¤› ve bu yönteme ba¤l› fetal ve maternal sonuçlar›n› arafl-t›rmak amaçlanm›flt›r. Yöntem: Hastanemize 37-41 gebelik haftalar›nda baflvuran nullipar gebeler randomize edilerek jel uygulanan ve uygulanmayanlar olmak üzere gruplar oluflturuldu. Gebelere travaylar› boyunca do-¤um indüksiyonu veya augmentasyonu verilmedi, rutin amniyotomi uyguland›, do¤um s›ras›nda rutin epizyotomi uygulanmad›. Her iki grup perineal laserasyon, epizyotomi gereksinimi, do¤um evrelerinin süreleri, laboratuvar verileri ve yenido¤an verileri aç›-s›ndan karfl›laflt›r›ld›. Bulgular: Çal›flma kriterlerine uygun 200 nullipar gebe (Grup I: n=102, spontan izlem; Grup II: n=98, jel uygulanan) de¤erlendirildi. Maternal demografik verileri, laboratuvar verileri ile yenido¤an sonuçlar›nda herhangi bir fark saptanmad›. Jel uygulanan hastalarda do¤umun birinci ve ikinci evre süreleri istatistiksel aç›dan anlaml› olarak k›sa saptand›. Epizyotomi uygulamas› / gereksinimi aç›s›ndan gruplar aras›nda herhangi bir fark saptanmad›. Laserasyonun olufl-mad›¤› durumlar ile hafif perineal laserasyonlar (1. ve 2. derece) aç›-s›ndan jel uygulanan gebelerde sonuçlar göreceli olarak daha iyi olarak de¤erlendirilirken, ileri derece perineal laserasyonlarda (3. ve 4. derece) istatistiksel fark saptanmad›. Sonuç: Nulliparlarda travayda obstetrik jel kullan›m›, do¤um evrelerinde anlaml› bir k›salma sa¤larken, daha az laserasyonlar görülmektedir.
İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi, 2018
Preterm erken membran rüptürü (PEMR) olgularında amnion sıvısı laktat konsantrasyonunun, kendiliğ... more Preterm erken membran rüptürü (PEMR) olgularında amnion sıvısı laktat konsantrasyonunun, kendiliğinden doğum eylemi üzerine öngörüsü araştırılarak; böylesi olgularda maternal ve fetal yaklaşım standardı açısından bilgi sağlanması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma prospektif gözlemsel bir çalışma olarak dizayn edilmiştir. Yirmi dört-otuz dört gebelik haftaları arası aktif su gelişi olan PEMR olguları steril spekulum muayenesi sırasında elde edilen amnion sıvı laktat düzeyi açısından test edildi ve lojistik regresyon analizi kullanılarak amnion mayii laktat düzeyi ile olguların 48 saat ve 7 gün içinde kendiliğinden doğum eylemine girme açısından en iyi kesme değerleri belirlendi.
Perinatal Journal, 2019
Sezaryen oranlar›n› Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi ve perinatoloji (tersiyer merkez) veri... more Sezaryen oranlar›n› Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi ve perinatoloji (tersiyer merkez) verileri do¤rultusunda konuflmak Amaç: Hastanemizde gebe ve perinatoloji klinik verilerinin Robson On Gruplu S›n›fland›rma Sistemi (ROGSS) üzerine etkilerini ayr› ayr› de¤erlendirmek. Yöntem: 2015-2019 verileri dijital olarak ç›kar›l›p sistem üzerinden gebe ve perinatoloji sonuçlar› ay›rt edildikten sonra, bütün gruplar Dünya Sa¤l›k Örgütü önerileri do¤rultusunda karfl›laflt›r›larak incelendi. Bulgular: Toplam 57.402 do¤umun 24.240 tanesi (%42.2) sezaryen ile do¤urtulmufltur. Gebe grubunu oluflturan 42.500 gebenin (tüm do¤umlar›n %74'ü) 15.025 tanesi sezaryen ile (%35.4) do-¤urtulmufltur. Perinatoloji klini¤inde takip edilen 14.902 gebenin (tüm do¤umlar›n %26's›) de 9215 tanesi sezaryen (%61.8) ile do-¤urmufltur. Hastaneye yüksek oranda multipar baflvurusu gerçekleflmektedir (%39.2). Eski sezaryen tan›l› hastalara %99.8 oran›nda sezaryen uygulanmaktad›r. Makat prezantasyon ile gelen gebelerin oran› beklenenden daha düflük olup, nullipar makat gelifllerde %96.8 ve multipar makat gelifllerde %88.6'lik sezaryen oran› görülmüfltür. Ço¤ul gebelik nedeniyle baflvuran gebelerin oran› %6.1 ve sezaryen oran› %90.1 olarak saptanm›flt›r. Perinatoloji klini¤inde takip edilen baflta preeklampsi olmak üzere farkl› nedenlerle baflvuran ve preterm do¤um gerçeklefltirilen gebelerin oran› %25.1 ve sezaryen oran› %66.1 olarak gerçekleflmifltir. Sonuç: Perinatoloji klini¤i/tersiyer merkeze ba¤l› sezaryen oran-lar› çok daha yüksek düzeydedir. Primer sezaryen oranlar›n› uygun düzeylerde tutmak için ›srarc› do¤um indüksiyonu uygulamalar›ndan kaç›nmal›, tüp ligasyon ifllemi için sezaryeni önermemeli ve uygun hastalarda makat gelifli durumlar›nda eksternal sefalik versiyon denenmelidir.
Sao Paulo Medical Journal, 2018
BACKGROUND: The number of hysterectomized patients with previous cesarean sections (CSs) has incr... more BACKGROUND: The number of hysterectomized patients with previous cesarean sections (CSs) has increased due to increasing CS rates. A previous history of CS has been demonstrated to be an important risk factor for major complications in total laparoscopic hysterectomy. The aim here was to evaluate the major complications and safety of TLH in patients with previous CS. DESIGN AND SETTING: Retrospective analysis in a tertiary-level center. METHODS: The medical records of 504 total laparoscopic hysterectomy patients operated between May 2013 and May 2017 were reviewed retrospectively. Data on age, parity, surgical indications, duration of operation, length of hospital stay, histopathological diagnosis and major intra and postoperative complications were gathered. The patients were categorized into two groups according to their CS history, namely those with and those without previous CS. Major complications were defined as the presence of lower urinary tract injury (bladder or ureter injury), enterotomy/colostomy, bowel serosal injury or vascular injury. RESULTS: There was no difference between the groups in terms of parity, duration of operation, hospital stay or pre and postoperative hemoglobin levels. The conversion rates to laparotomy in the previous CS and no CS groups were 2% and 1.7%, respectively. The rates of major complications in the previous CS and no CS groups were 5% and 1.3%, respectively, and these results did not differ significantly (P > 0.05). CONCLUSION: TLH could be performed safely in the previous CS group, since the complication rate was not different from that of the patients without previous CS.
Perinatal Journal, 2017
Geçirilmifl sezaryeni olan hastalarda uterus insizyonunun transvers veya sefalokaudal geniflletil... more Geçirilmifl sezaryeni olan hastalarda uterus insizyonunun transvers veya sefalokaudal geniflletilmesinin sonuçlar›: Prospektif randomize kontrollü çal›flma Amaç: Daha önce sezaryen operasyonu geçirmifl hastalarda sezaryen s›ras›nda uterusa uygulanan insizyonunun transvers veya sefalokaudal yönde geniflletilmesinin intraoperatif ve postoperatif so-nuçlar›n›n karfl›laflt›r›lmas›. Yöntem: Prospektif randomize kontrollü çal›flmam›zda, hastanemizde Temmuz 2014-Haziran 2015 tarihleri aras›nda, tekrarlayan sezaryen endikasyonuyla sezaryen yap›lan hastalar uterus insizyonunun sefalokaudal veya transvers olarak geniflletilmesine göre iki gruba ayr›ld›. Çal›flmaya dahil edilen tüm hastalar›n demografik özellikleri, intraoperatif ve postoperatif verileri kaydedildi. Elde edilen istatistik verileri ile birlikte uterus insizyonunun sefalokaudal veya transvers geniflletilmesi aras›ndaki farkl›l›klar de¤erlendirildi. Bulgular: Her iki grup aras›nda kanama miktar›, transfüzyon ihti-yac›, uterin arter hasar›, mesane hasar›, atoni geliflmesi aç›s›ndan istatistiksel aç›dan anlaml› fark saptamad›k. Kerr insizyonu sefalokaudal geniflletilenlerde transvers gruba göre insizyon hatt›nda uzamay› anlaml› oranda düflük bulduk (p<0.05). Bu duruma ba¤l› olarak ek sütür gereksinimini anlaml› olarak daha az saptad›k (p<0.05). Sonuç: Uterus insizyonu transvers geniflletilen grupta insizyon hatt›nda uzama ve ek sütür gereksinimini daha fazlad›r.
Perinatal Journal, 2014
11-14 hafta PAPP-A ve plasental volüm ölçümlerinin preeklampsi öngörüsündeki yeri Amaç: Çal›flman... more 11-14 hafta PAPP-A ve plasental volüm ölçümlerinin preeklampsi öngörüsündeki yeri Amaç: Çal›flman›n amac› 11+0 ile 13+6 gebelik haftalar› aras›nda ölçülen düflük PAPP-A ve plasenta volümünün, preeklampsi geliflimindeki öngörüsünü ortaya koymak ve istatistiksel olarak bir fark olup olmad›¤›n› saptamakt›r. Yöntem: Gebeli¤inin 11+0 ile 13+6 haftalar›nda rutin kontrol için hastanemize baflvuran 740 gebenin, PAPP-A ve plasenta volümü de¤erleri ölçüldü. Befl yüz iki olgunun antenatal takipleri do¤uma kadar baflar› ile tamamland›. Bulgular: Gebeli¤ini tamamlayan 502 olgunun 460'› preeklampsiden etkilenmezken, 18'i gebeli¤in 34. haftas›ndan önce (erken preeklampsi), 24'ü ise 34. haftas›nda veya daha sonra (geç preeklampsi) do¤umla sonuçlanacak flekilde preeklampsi tan›s› ald›lar. Geç preeklampsi grubunda (p<0.01) ve etkilenmemifl grupta (p<0.001) plasenta volümü ortalamas› erken preeklampsili gruptan anlaml› olarak daha yüksekti. Geç preeklampsi ile etkilenmemifl grubun plasenta volümü de¤erleri aras›nda anlaml› farkl›l›k yoktu. PAPP-A MoM de¤erleri, geç preeklampsi grubunda (p<0.05) ve etkilenmemifl grupta (p<0.001), erken preeklampsili gruptan anlaml› olarak daha yüksekti. Geç preeklampsi ile etkilenmemifl grubun PAPP-A de¤erleri aras›nda anlaml› farkl›l›k yoktu Sonuç: Çal›flmam›zda ortalama PAPP-A ve plasenta volümü ölçümleri preeklampsi grubunda, etkilenmemifl gruba göre anlaml› derecede daha düflük saptand›. Bununla birlikte literatür verileri do¤rultusunda preeklampsi öngörüsünde yaln›zca bu iki parametrenin kullan›m› ile öngörü sa¤lamak güçtür. PAPP-A ve plasenta volümü bulgular›n›n d›fl›nda hasta ile iliflkili di¤er faktörlerin eklenmesi, preeklampsi öngörüsünde daha baflar›l› sonuçlar sa¤lama-m›zda yararl› olabilir.
Perinatal Journal, 2016
Perkütan minimal invaziv fetoskopik yöntem ile spina bifida aperta onar›m›: Türkiye'nin ilk iki o... more Perkütan minimal invaziv fetoskopik yöntem ile spina bifida aperta onar›m›: Türkiye'nin ilk iki olgusu Amaç: Spina bifida apertan›n, aç›k fetal cerrahi uygulanarak prenatal tamirinin, postnatal tamire göre daha iyi nörolojik sonuçlar sa¤lad›¤› çeflitli deneysel ve klinik çal›flmalarla gösterilmifltir. Endoskopik fetal cerrahi ile spina bifida aperta tamirine ait deneysel çal›flmalar›n ard›ndan klinik serilerin bildirilmeye bafllanmas›, maternal komplikasyonlar›n azalt›lmas› yönünde umut vermektedir. Olgu: Amac›m›z 21. gestasyon haftas›nda tan› alan ve 26. gestasyon haftas›nda endoskopik yöntem ile intrauterin spina bifida aperta onar›m› uygulanan iki olguya ait tecrübemizin ve fetüslerin erken dönem nörolojik sonuçlar›n›n literatür eflli¤inde tart›fl›lma-s›d›r. Sonuç: Amerika ve Avrupa'da son on y›lda, seçilmifl olgular için standart tedavi algoritmalar›nda yerini alan fetal cerrahi konusunda klinik tecrübelerin paylafl›lmas› ve deneysel çal›flmalar›n devam etmesinin daha düflük komplikasyon oranlar› ile daha iyi sonuçlar al›nmas› noktas›nda büyük önem tafl›d›¤›na inanmaktay›z.
Perinatal Journal, 2014
Diyabetik olmayan gebelerin makrozomik do¤umlar›nda etkili faktörler Amaç: Çal›flman›n amac› 4000... more Diyabetik olmayan gebelerin makrozomik do¤umlar›nda etkili faktörler Amaç: Çal›flman›n amac› 4000 gram ve üzerinde do¤an bebeklerde maternal ve fetal de¤iflkenlere ait özelliklerin araflt›r›lmas›d›r. Yöntem: Ocak 2009-Nisan 2012 tarihleri aras›nda hastanemizde 37-42. gebelik haftalar›nda do¤um yapan 4000 gram ve üzeri bebek do¤urmufl 572 gebe ile çal›flma grubu, ayn› dönemde 2500-4000 gram aras› bebek do¤urmufl 614 gebe ile de kontrol grubu oluflturuldu. Çal›flmada anne yafl›, gravidas›, paritesi, gebelik haf-tas›, vücut kitle indeksi, anne boyu, gebelikte al›nan kilo, hemoglobin A1c (HbA1c) düzeyleri, polihidramnios varl›¤›, önceki gebeliklerde makrozomi öyküsü ve fetal cinsiyet de¤erlendirildi. Bulgular: Dört bin gram ve üzerinde do¤um yapan gebelerle 4000 gram›n alt›nda do¤um yapan gebeler karfl›laflt›r›ld›¤›nda anne yafl›-n›n 35 yafl›ndan büyük olmas› (p=0.02), parite ortalamas› (p=0.03), gebelik haftas› (p=0.01), maternal boy ortalamas› (p<0.001), maternal HbA1c düzeyleri (p<0.001), polihidramnios (p<0.001) ve makrozomili bebek do¤urma hikayesi (p<0.001) çal›flma grubunda (>4000 gram do¤um a¤›rl›¤›) anlaml› olarak daha yüksek bulundu. Gravida, vücut kitle indeksi, gebelikte al›nan kilo aç›s›ndan ise gruplar aras›nda anlaml› bir fark bulunamad›. Sonuç: Otuz befl yafl üzeri gebelik, parite, gebelik haftas›, maternal boy ortalamas›n›n yüksek olmas›, gebelikte al›nan kilonun >12 kg olmas›, HbA1c yüksekli¤i, mevcut gebelikte polihidramnios ol-mas› ve makrosomili bebek hikayesi fetüste makrozomi riskini art-t›rmaktad›r.
Fetal and pediatric pathology, 2015
Fetal sacrococcygeal teratomas (SCTs) occur in one to two per 20 000 pregnancies that cause high-... more Fetal sacrococcygeal teratomas (SCTs) occur in one to two per 20 000 pregnancies that cause high-output cardiac failure. High-output cardiac failure leads to polyhydramnios, hydrops, intrauterine fetal demise and preterm birth. Vascular disruption defects refer to those involving the interruption or destruction of some part of the fetal vasculature. We present a rare case of huge SCT causing multiple fetal disruption defects like cleft lip and palate and limb anomalies besides hydrops.
Journal of the Turkish German Gynecological Association, 2010
The aim of this study was to evaluate prognosis of types of ventricular septal defects and coexis... more The aim of this study was to evaluate prognosis of types of ventricular septal defects and coexistence of associated cardiac and extracardiac defects. 120 prenatal diagnosed pregnancies associated with ventricular septal pathology were retrospectively evaluated and divided into four groups, as atrioventricular septal defects, perimembranous septal defects, muscular septal defects and univentricular formation. Each group was divided further into four groups, as isolated defect, co-existing extracardiac defect, septal defect with extracardiac defect and septal defect with co-existing cardiac and extracardiac defect. Postnatal follow-up was continued at least until 8 months of life. Median gestational age at diagnosis was 26.3 weeks, 47 cases were diagnosed before 24 weeks. After dispersion of septal defects there was a statistical significance of p=0.0089 between groups. Of 31 cases with atrioventricular septal defects, only one case survived (3.2%) and there was a high association wi...
Journal of the Turkish German Gynecological Association, 2010
To assess the indications and distribution of cases chosen for termination of pregnancy and reaso... more To assess the indications and distribution of cases chosen for termination of pregnancy and reasons delaying until third trimester termination. Retrospective study of cases between 2002 and 2006 in the hospital council. Cases were divided in two groups, as early termination (<23 weeks of gestation) and late termination (≥23 weeks of gestation). All pregnant women who underwent termination were classified according to related systemic pathology and chorionicity. Reasons for delaying until third trimester termination were evaluated in four groups. During this five year period 1.449 complicated pregnancies were counseled and in 713 cases termination was offered. Of 677 cases (94.95%) with termination, 412 cases (60.09%) had early and 265 cases (39.91%) late termination. The most frequent indications were central nervous system abnormalities (51.7%), chromosomal abnormalities (11.7%), and urogenital abnormalities (8.4%). The main reason for delaying termination was failure of screeni...
Hypertension in Pregnancy, 2015
ies in term pregnant women who were diagnosed with FOC and we compared these values than those of... more ies in term pregnant women who were diagnosed with FOC and we compared these values than those of women without FOC. Methods: Women between 20-40 years with full-term singleton pregnancies (≥37 gestational weeks) were included. All patients were questioned with Turkish form of Wijma Delivery Expectancy/Experience Questionnaire (W-DEQ) version A. Maternal age, gestational week, parity, body mass index and total W-DEQ scores of patients were recorded. Women with W-DEQ scores ≥85 was defined as FOC. Forty women diagnosed with FOC (FOC group) and 45 women with W-DEQ scores <85 (control group) underwent Doppler waveform analysis and the pulsatility (PI) and resistance (RI) index values for uterine, umbilical and mid cerebral arteries were recorded. Data were analysed using SPSS software 12.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) and expressed as mean ± standard deviation, P < 0.05 was considered significant. The normality of variables was tested using the Kolmogorov-Smirnov test. If the data was not normally distributed, Mann-Whitney U-test was used. Comparisons were done using the independent samples t-test when the data was normally distributed and the Fisher's exact test was used to compare the percentage values. Results: There were no differences between groups in terms of maternal age, parity, body mass index and gestational week values. Control group had lower W-DEQ scores compared with FOC group (p<0.001). Both groups had similar PI and RI values for umbilical and mid cerebral arteries (p>0.05). However, PI and RI values for both right and left uterine arteries were higher in FOC group than control group (p<0.05, for right uterine artery PI; p< 0.001, for left uterine artery RI and p<0.01, for others). Conclusions: It may be suggested that the presence of FOC in term pregnant women seems to have a negative effect on uterine blood flow parameters. When diagnosed with FOC, the women should be referred to a specialist for psycho-education and psychosomatic support in order to decrease her fear and to minimize the negative impact of fear on the foetus.