Mª José Bóveda Fernández - Academia.edu (original) (raw)

Uploads

Papers by Mª José Bóveda Fernández

Gallaecia, Jan 1, 1996

Resumen: En este artículo se intenta hacer una revisión critica sobre los últimos estudios de la ... more Resumen: En este artículo se intenta hacer una revisión critica sobre los últimos estudios de la Edad del Bronce en el noroeste de la Península Ibérica y sobre la verosimilitud de algunas suposiciones sobre la sociedad y el papel que se le otorga a cada sexo.

dialnet.unirioja.es

Acceso de usuarios registrados. Acceso de usuarios registrados Usuario Contraseña. ...

Gallaecia, Jan 1, 1998

Current attributions made in bibliography to both sexes and genders usually recognised in the arc... more Current attributions made in bibliography to both sexes and genders usually recognised in the archaeological record are reviewed; they are compared with some anthropological examples that contrast with the interpretations made normally for the past.

Gallaecia, Jan 1, 2001

This paper is a short reflection about some objects made in jet found in the NW of the lberian Pe... more This paper is a short reflection about some objects made in jet found in the NW of the lberian Peninsula. We only try to look at a material and a kind of objects that are nearly been ignored in the latest archaeological studies despite the important symbolism that jet has even nowadays.

Gallaecia, Jan 1, 1999

<<¿Saben ustedes la famosa frase de la Prehistoria gallega? [Están] los que morían pero no vivían... more <<¿Saben ustedes la famosa frase de la Prehistoria gallega? [Están] los que morían pero no vivían, los que vivían pero no morían y los que no vivían ni morían, pero pintaban por las paredes y pintaron los petroglifos.), Carlos Alonso del Real Abstract: In this paper we try to show the possible relation that could have existed between the prehistoric engravingc of the NW lberian peninsula and another kind of sites of the same ages, as buriai cists. An intensive survey carried out on the surroundings of two of these cemeteries is going to make the way for an analysic of some examples from different parts of NW Iberian. With them we will try to show the close visual link that exists between these two types of archaeoiogical sites, and the irnportance that this relation would have had in the configuration of the social space of the local Bronze Age Este artigo foi redactado ao abeiro do proxecto <<As cistas e o seu contorno: estudio dunha das realidades do mundo funerario da ldade do Bronce en Galicia),, dirixido polo prof. Dr. Ramón Fábregas Valcarce e financiado pola Consellería de Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia dentro da súa convocatoia de axudas para a realización de proxectos de investigación por parte de novos equipos de investigación para o bienio 1995-96 (XUGA38201A95).

Estudos en homenaxe ó Prof. Dr. Carlos Alonso del …, Jan 1, 1996

csarmento.uminho.pt

Tódolos habitantes da montaña levan unha vida sinxela, beben auga, dormen no chan e levan o pelo ... more Tódolos habitantes da montaña levan unha vida sinxela, beben auga, dormen no chan e levan o pelo longo como as mulleres. Mais no combate cinguen a frente cunha cinta Strabon, III, 3, 7 Esta cita de Estabón resulta sen dúbida o lugar común máis socorrido dos estudios sobre ourivería do noroeste; todos os autores, nalgún momento, teñen acudido a ela para tentar explicar a presencia desas finas e alongadas láminas rectangulares de ouro, con argolas nos seus extremos, de dubidosa funcionalidade que, polo seu estilo ou contexto de aparición adoitamos considerar como castrexas, e, que cobixados nesta cita, calificamos como diademas. O termo arqueolóxico "diadema" define unhas delgadas tiras metálicas, laminares, de aspecto rectangular ou elíptico, que pola súa forma e dimensións puideron usarse para "rodear" a fronte. Este tipo de pezas, especialmente aquelas realizadas en ouro, son unha constante na grande parte das culturas pre e protohistóricas de Europa; e así, dende a súa inicial aparición nas tumbas de Varna (Eluere 1987), cinguindo as testas dos primeiros ourives do noso continente, atopámolas unha e outra vez; sempre similares na forma, aínda que mostrando ó tempo unha notable diversidade de estilo que as convirte en valiosos barómetros cronoculturais. © Mª José Bóveda Fernández | Sociedade Martins Sarmento | Casa de Sarmento 2 Se ven este tipo de peza ten unha grande presencia en todo o noroeste da Península Ibérica durante o Bronce Inicial aparecendo vinculadas xeralmente a enterramentos, como pasa en Quinta de Água Branca (Viana do Castelo), Cícere (A Coruña) ou Veiga de Vilavella (A Coruña), non se debe buscar un nexo de unión que vaia máis aló da suposta funcionalidade entre estas e as q ue aparecen na época castrexa. Tecnicamente falando, a ourivería do ferro supón un lóxico cambio con respecto ó anterior; no caso das diademas esta transformación é sobre todo estilística, pasando da sobriedade formal das pezas do Bronce ó abigarramento decorativo que singulariza a grande parte dás pezas castrexas. Con este traballo preténdese realizar unha revisión do conxunto de pezas castrexas, de ouro, denominadas comunmente diademas, atopadas no noroeste da península, facendo un especial fincapé naquelas atopadas dentro do territorio da actual Galicia; esta "comarcalización" do estudio responde a unha serie de factores que espero queden claros no texto. O primeiro paso deste achegamento vai ser a descripción pormenorizada do total das pezas publicadas, que vai dividirse en tres puntos clave, as circunstancias do achádego, a forma e dimensións das pezas e por último a descripción da decoración. AS PEZAS Diadema de Elviña: É a única das diademas aparecida "in situ"; atopouse no castro de Elviña en 1953 durante a escavación realizada no lugar por Luengo (1954). A peza apareceu fraccionada en dúas metades enroladas sobre si mesmas, o que levou a considerada, nun primeiro momento, como dúas pulseiras (Monteagudo 1954). Estaba no interior da cabana nº 24, agachada baixo o pavimento nun "suco da rocha" próximo ó fogar. Debaixo da peza había unha estreita lámina alongada de ouro, considerada como gargatilla, 13 contas bitroncocónicas e un colgante, todo de ouro; completaba o acobillo un abalorio de pasta vítrea. Está formada por unha fina lámina de ouro rematada cunha ampla argola en cada un dos extremos. Mide en total 31mm de ancho e 392mm de longo, ten un grosor de 1mm e pesa 31,775gr. Presenta unha zona central calada que semella ser un © Mª José Bóveda Fernández | Sociedade Martins Sarmento | Casa de Sarmento 3