Paul Schoenmakers - Academia.edu (original) (raw)

Papers by Paul Schoenmakers

Opmerkelijke tellingen van dagen in de Codex Laud, 2023

Net als alle beschavingen in de oudheid vereerden ook de oude Mexicanen een breed scala aan godhe... more Net als alle beschavingen in de oudheid vereerden ook de oude Mexicanen een breed scala aan godheden. De mensen binnen deze oude beschavingen waren in de heilige veronderstelling dat alle grote of bijzondere natuurverschijnselen veroorzaakt worden allerlei machtige godheden. Ze moesten deze godheden daarom ten koste van alles te vriend houden omdat deze anders allerlei rampen, plagen en ziekten over hen zouden afroepen. Deze machtige godheden te vriend houden betekende het opvoeren van allerlei rituelen en het aanbieden van offers op de daarvoor gepaste momenten in het jaar. Om al deze rituelen ook op het gepaste moment te kunnen uitvoeren werden ze vastgelegd in tijdschema’s, iets wat wij nu kalenders noemen. Voor de continuïteit voor het nageslacht werden deze tijdschema’s of tellingen van tijd met behulp van een geavanceerd beeldschrift ook vastgelegd in manuscripten, wat wij nu codici noemen. Hiervan zijn er gelukkig een aantal in de tijd gespaard gebleven, waaronder de Codex Laud. Deze codex bevat een aantal van dergelijke tellingen van tijd, vastgelegd in allerlei vaste patronen. Twee hiervan betreffen unieke tellingen van 260 en 360 zonnedagen, twee uiterst belangrijke tellingen in het leven en de cultuur van de oude Mexicanen. Het fascinerende van deze twee op een unieke wijze uitgebeelde tellingen is de integratie van het verloop van tijd met de rituelen die hierbinnen moesten plaatsvinden. In deze publicatie is een poging gedaan meer duidelijkheid te krijgen in deze integratie van rituelen en tijd. De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat onze kennis van de aard van de rituelen en hun relatie met tijd soms behoorlijk tekort schiet. U zult zien dat het merendeel van de rituelen dan niet of niet voldoende kan worden verklaard. Dit neemt niet weg dat hetgeen wel verklaard kan worden een bescheiden maar boeiend kijkje geeft in de fascinerende wereld van deze oude beschaving.

Remarkable counts of days in the Codex Laud, 2023

Like all ancient civilizations, the ancient Mexicans worshiped a wide variety of deities. The peo... more Like all ancient civilizations, the ancient Mexicans worshiped a wide variety of deities. The people within these ancient civilizations were under the sacred assumption that all great or special natural phenomena are caused by all kinds of powerful deities. They therefore had to keep these deities as friends at all costs, otherwise they would bring all sorts of disasters, plagues and diseases upon them. Befriending these powerful deities meant performing all kinds of rituals and offering sacrifices at the appropriate times of the year. To be able to perform all these rituals at the right time, they were recorded in time schedules, something we now call calendars. For the sake of continuity for posterity, these time tables or counts of time were also recorded in manuscripts, what we now call codici, using sophisticated pictorial writing. Fortunately, a number of these have been spared in time, including the Codex Laud. This codex contains a number of such counts of time, recorded in all kinds of fixed patterns. Two of these are unique counts of 260 and 360 solar days, two extremely important counts in the life and culture of the ancient Mexicans. The fascinating thing about these two uniquely depicted counts is the integration of the passage of time with the rituals that had to take place within them. In this publication an attempt has been made to gain more clarity in this integration of rituals and time. It is fair to say that our knowledge of the nature of the rituals and their relationship to time is sometimes quite inadequate. You will see that most of the rituals cannot be explained or cannot be explained sufficiently. This does not alter the fact that what can be explained provides a modest but fascinating glimpse into the fascinating world of this ancient civilization.

Bladzijde 1 van de Codex Laud, 2022

De afgelopen 200 jaar zijn duizenden boeken, rapporten, tijdschriften, artikelen e.d. over het ou... more De afgelopen 200 jaar zijn duizenden boeken, rapporten, tijdschriften, artikelen e.d. over het oude Mexico, onderdeel van het grotere cultuurgebied mesoamerika, verschenen. Een deel hiervan gaat over een klein aantal oude inheemse manuscripten die op miraculeuze wijze gespaard zijn gebleven van de blinde vernietigingswoede van de Spaanse missionarissen. In het analyseren, vertalen en beoordelen van de gespaard gebleven prehispaanse manuscripten wordt altijd de traditionele, bijna gestandaardiseerde, methodiek van ontcijferen toegepast. In de iconografie zijn hierin op hoofdlijnen twee stromingen te onderscheiden: die van de Olmecs/Maya’s en die van o.a. de Aztecs/Mixtecs (mexica). Ieder met hun eigen karakteristieke iconografische gebruiken. Opmerkelijk is echter dat in de Codex Laud, evenals in de Codex Fejérváry-Mayer, beide stromingen aanwezig zijn. Een heel bijzonder en wellicht ook uniek onderdeel hiervan is de merkwaardige telling van zonnedagen op bladzijde 1 van de Codex Laud waarvoor in de loop der tijd verschillende hypotheses zijn ontwikkeld. Recent heb ik hieraan twee andere hypotheses toegevoegd. Deze publicatie behandelt naast de verschillende hypotheses over de telling van zonnedagen ook de bladzijde 1 als geheel wat zeer waarschijnlijk een uitbeelding is van een van de scheppingsverhalen van de Aztecs.

Page 1 of the Codex Laud, 2022

Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, articles, etc., have been publis... more Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, articles, etc., have been published about ancient Mexico, part of the greater cultural area of ​​Mesoamerica. Part of this is about a small number of ancient native manuscripts that have miraculously been spared from the blind wrath of the Spanish missionaries. The traditional, almost standardized, method of deciphering is always used in the analysis, translation and assessment of the preserved pre-Hispanic manuscripts. Two main trends can be distinguished in iconography: that of the Olmecs/Mayans and that of the Aztecs/Mixtecs (Mexica) among others. Each with their own characteristic iconographic customs. It is remarkable, however, that in the Codex Laud, as in the Codex Fejérváry-Mayer, both schools of thought are present. A very special and perhaps also unique part of this is the curious count of solar days on page 1 of the Codex Laud for which various hypotheses have been developed over time. Recently I added two other hypotheses to this. In addition to the various hypotheses about the solar day count, this publication also deals with page 1 as a whole, which is most likely a depiction of one of the Aztec creation myths.

The Mesoamerican Calendar ... how Landa’s legacy led to a scientific misconception, 2020

This book explains how a text from 1566 of the Spanish bishop Diego de Landa could led to a 200- ... more This book explains how a text from 1566 of the Spanish bishop Diego de Landa could led to a 200- year-old misconception about the type of calendar year used in old Mesoamerica. It turns out that in the literature about the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually the question arose how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. After an extensive literature study into the origin and reasons of this assumption, no argument could be found that justified this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 AD proved to be the origin for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason to demonstrate on the basis of verifiable facts and arguments that the assumption is based on an incorrect basis and has therefore been wrongly used for years as a fixed fact.

It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind o... more It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually it became questionable how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. During an extensive literature study to the reasons and origin of this assumption, no argument could be found in the relevant literature that could attest to this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 turned out to be the reason for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason enough to indicate based on verifiable facts and arguments that the applied assumption is based on an incorrect basis; therefore, it has inadvertently been used as a verifiable fact for many years.
With a rectification of two incorrect dates on page 33. ____________________________________________________________________

It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind o... more It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually it became questionable how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. During an extensive literature study to the reasons and origin of this assumption, no argument could be found in the relevant literature that could attest to this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 turned out to be the reason for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason enough to indicate based on verifiable facts and arguments that the applied assumption is based on an incorrect basis; therefore, it has inadvertently been used as a verifiable fact for many years. ____________________________________________________________________

Drafts by Paul Schoenmakers

Gregorian calendar as mirror image of solar year, 2023

In the literature describing the solar calendars or the chronology of the ancient civilizations, ... more In the literature describing the solar calendars or the chronology of the ancient civilizations, it is very frequently mentioned that the ancient civilizations worked with a solar year of 365 days, which in reality should be 365.2425 days. According to this statement, this would have caused the old solar calendars to lag one day every fourth year, causing their calendars to be completely out of sync with the seasons. Some go so far as to mention that the farmers no longer even knew when to sow and to harvest. What was striking about these statements was that no convincing or verifiable evidence was provided for them anywhere. After a very intensive search of many years, I have been able to trace the very likely source of these statements. A source that glittered in the sunlight but has been completely overlooked because it is somewhat inconspicuous in the history and structure of the Gregorian calendar itself. In this publication I therefore describe the story seen from the perspective of this somewhat curious Gregorian instrument of time-reckoning. It is shown that the Gregorian calendar is in reality the mirror image of the solar calendar with almost the same duration and therefore with the necessary consequences. In chronology, the Gregorian calendar can be used very well as the arithmetic solar calendar.

CODEX BORBONICUS, DE 52-ZONNEJAREN CYCLUS, 2021

Van de tot op heden bewaard gebleven manuscripten uit de oudheid behoren de boekwerken uit het ou... more Van de tot op heden bewaard gebleven manuscripten uit de oudheid behoren de boekwerken uit het oude Mexico (mesoamerika), ook wel codices genoemd, tot een zeer bijzondere groep, namelijk die van het beeldschrift. Van deze bewaard gebleven groep codices met beeldschrift is de Codex Borbonicus een uniek exemplaar. Deze codex heeft namelijk naast de volledige uitbeelding van de rituele 260-zonnedagen almanak en de 365-zonnedagen kalender met de 18 rituele agrarische feestperioden, ook een volledige 52-zonnejaren cyclus met zowel alle jaarnamen als de 9 godheden van de nacht. Deze combinatie komt in geen van de andere bewaard gebleven codices voor.
In de literatuur wordt echter weinig aandacht besteed aan deze in het oude mesoamerika van voor de Spaanse inval zo belangrijke 52-zonnejaren cyclus die nauw verweven was met de sterrengroep Plejaden die volgens de overleveringen bij het afsluiten van ieder 52e zonnejaar angstvallig in de gaten werd gehouden. Uit een uitgebreide analyse blijkt echter dat de op de bladzijden 21 en 22 van de Codex Borbonicus weergegeven 52-zonnejaren cyclus een groot aantal fouten bevat die in deze bespreking uitvoerig in woord en beeld worden toegelicht.

CODEX BORBONICUS, THE 52 SOLAR YEAR CYCLE, 2021

Of the ancient manuscripts that have survived to this day, the books from ancient Mexico (Mesoame... more Of the ancient manuscripts that have survived to this day, the books from ancient Mexico (Mesoamerica), also called codices, belong to a very special group, namely those of picture writing. The Codex Borbonicus is a unique example of this preserved group of codices with picture writing. In addition to the complete depiction of the ritual 260 solar day almanac and the 365 solar day calendar with the 18 ritual agricultural holiday periods, this codex also has a complete 52 solar year cycle with both the year names and the 9 night deities. This combination does not appear in any of the other surviving codices.
In the literature, however, little attention is paid to this 52 solar year cycle, so important in ancient Mesoamerica before the Spanish invasion, which was closely intertwined with the Pleiades star group, which is said to have been closely watched at the close of each 52nd solar year. However, an extensive analysis shows that the 52 solar year cycle shown on pages 21 and 22 of the Codex Borbonicus contains a large number of errors, which are explained in detail in word and image in this paper.

The Dresden Codex Master Structure Illustrated, 2011

Een Nederlandse vertaling van de publicatie van Carlos Barrera Atuesta (2004 - 2011) betreffende ... more Een Nederlandse vertaling van de publicatie van Carlos Barrera Atuesta (2004 - 2011) betreffende de hoofdstructuur van de Codex Dresden.

The day - stepchild of the time reckoning, 2020

For the vast majority of people on our planet, calendars are an indispensable part of everyday li... more For the vast majority of people on our planet, calendars are an indispensable part of everyday life. However, the current calendars are the result of a very long history of creation. Less well known is that the annual calendars, as most people know them, are in fact a tangible and useful product of a carefully curated system of time reckoning spanning a much larger period, invented in their current form only about 437 years ago. The smallest natural part of any calendar or system of reckoning is the solar day, the beating heart of time reckoning. Hours, minutes and seconds are artificial divisions of a day invented by man himself. Under the influence of man, the day has developed from the irregular solar day to the current, smoothly running, standard day of exactly 24 hours, controlled by atomic clocks. According to many authors, between 5000 and 200 BCE the ancient peoples could calculate a solar year with a duration of 365.25 days. However, this requires a reference value in the form of a day of exactly 24 hours, which again requires a smoothly operating clock. And the old peoples certainly did not know that. Moreover, this period is based on the current Western system of time reckoning with an orbital period of 400 years, which the old peoples also did not have. In this discussion it will be shown why this assertion is impossible and it will also be shown on what this time span of the solar year can be based on. It will also address the misleading text that the spring equinox and vernal point are shifting due to precession. The text in this form is in fact only half a truth, but in this way it does appear frequently in the literature on the systems of time and calendars.

Books by Paul Schoenmakers

Bladzijde 1 van de Codex Fejérváry-Mayer, 2021

In de afgelopen 200 jaar zijn er duizenden boeken, rapporten, tijdschriften en artikelen gepublic... more In de afgelopen 200 jaar zijn er duizenden boeken, rapporten, tijdschriften en artikelen gepubliceerd over het oude Mexico, een deel van het grotere culturele gebied van mesoamerika. Een deel hiervan gaat over het schaarse aantal oude inheemse manuscripten die op miraculeuze wijze gespaard zijn gebleven van de blinde vernietigingswoede van de Spaanse missionarissen. Wat me echter is opgevallen in de vele jaren dat ik deze vensters in tijd van zeer oude beschavingen heb bestudeerd, is dat er weinig aandacht werd en wordt besteed aan de artistieke kwaliteiten van de makers van deze manuscripten. Want sommige van deze manuscripten kunnen worden gecategoriseerd als 'inheemse kunst' op een zeer hoog creatief en artistiek niveau. Het is werkelijk fascinerend om te zien hoeveel informatie deze kunstenaars in een logische context en in een vaak kleine ruimte hebben weten samen te brengen. Er zijn nauwelijks afbeeldingen te vinden zonder enige vorm van informatie. Echte meesters in hun vak, voortbouwend op en verfijnend eeuwenoude tradities en kennis met slechts zeer beperkte middelen zoals rietpennen en een beperkt aantal natuurlijke kleurstoffen. Een heel bijzonder voorbeeld hiervan betreft pagina 1 van de Codex Fejérváry-Mayer waarin verschillende filosofieën, principes en levensgewoonten die belangrijk waren voor de oude Mexicaanse culturen zijn samengevoegd tot één scène, in een werkelijk fantastisch en harmonieus geheel. En dit alles op een rechthoekig stuk hertenleer van ongeveer 17,5 x 16,5 cm. Een waar meesterwerk in zakformaat.

Page 1 of the Codex Fejérváry-Mayer, 2021

Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, and articles have been published... more Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, and articles have been published about ancient Mexico, part of the greater cultural region of Mesoamerica. Part of this is about the few ancient native manuscripts that have miraculously been spared from the blind wrath of the Spanish missionaries. However, what has struck me in the many years that I have studied these windows in time of the ancient civilizations in Mesoamerica is that little attention has been and is paid to the artistic qualities of the makers of these manuscripts. For some of these manuscripts can be categorized as "indigenous art" on a very high creative and artistic level. It is truly fascinating to see how much information these artists have managed to bring together in a logical context and in an often small space. There are hardly any images to be found without any kind of information. True masters of their craft, building on and refining age-old traditions and knowledge with very limited resources such as reed pens and a limited number of natural dyes. A very special example of this is page 1 of the Codex Fejérváry-Mayer in which various philosophies, principles and ways of life important to ancient Mexican cultures have been merged into one scene, in a truly fantastic and harmonious whole. And all this on a rectangular piece of deerskin of about 17.5 x 16.5 cm. A true pocket-sized artistic masterpiece.

Opmerkelijke tellingen van dagen in de Codex Laud, 2023

Net als alle beschavingen in de oudheid vereerden ook de oude Mexicanen een breed scala aan godhe... more Net als alle beschavingen in de oudheid vereerden ook de oude Mexicanen een breed scala aan godheden. De mensen binnen deze oude beschavingen waren in de heilige veronderstelling dat alle grote of bijzondere natuurverschijnselen veroorzaakt worden allerlei machtige godheden. Ze moesten deze godheden daarom ten koste van alles te vriend houden omdat deze anders allerlei rampen, plagen en ziekten over hen zouden afroepen. Deze machtige godheden te vriend houden betekende het opvoeren van allerlei rituelen en het aanbieden van offers op de daarvoor gepaste momenten in het jaar. Om al deze rituelen ook op het gepaste moment te kunnen uitvoeren werden ze vastgelegd in tijdschema’s, iets wat wij nu kalenders noemen. Voor de continuïteit voor het nageslacht werden deze tijdschema’s of tellingen van tijd met behulp van een geavanceerd beeldschrift ook vastgelegd in manuscripten, wat wij nu codici noemen. Hiervan zijn er gelukkig een aantal in de tijd gespaard gebleven, waaronder de Codex Laud. Deze codex bevat een aantal van dergelijke tellingen van tijd, vastgelegd in allerlei vaste patronen. Twee hiervan betreffen unieke tellingen van 260 en 360 zonnedagen, twee uiterst belangrijke tellingen in het leven en de cultuur van de oude Mexicanen. Het fascinerende van deze twee op een unieke wijze uitgebeelde tellingen is de integratie van het verloop van tijd met de rituelen die hierbinnen moesten plaatsvinden. In deze publicatie is een poging gedaan meer duidelijkheid te krijgen in deze integratie van rituelen en tijd. De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat onze kennis van de aard van de rituelen en hun relatie met tijd soms behoorlijk tekort schiet. U zult zien dat het merendeel van de rituelen dan niet of niet voldoende kan worden verklaard. Dit neemt niet weg dat hetgeen wel verklaard kan worden een bescheiden maar boeiend kijkje geeft in de fascinerende wereld van deze oude beschaving.

Remarkable counts of days in the Codex Laud, 2023

Like all ancient civilizations, the ancient Mexicans worshiped a wide variety of deities. The peo... more Like all ancient civilizations, the ancient Mexicans worshiped a wide variety of deities. The people within these ancient civilizations were under the sacred assumption that all great or special natural phenomena are caused by all kinds of powerful deities. They therefore had to keep these deities as friends at all costs, otherwise they would bring all sorts of disasters, plagues and diseases upon them. Befriending these powerful deities meant performing all kinds of rituals and offering sacrifices at the appropriate times of the year. To be able to perform all these rituals at the right time, they were recorded in time schedules, something we now call calendars. For the sake of continuity for posterity, these time tables or counts of time were also recorded in manuscripts, what we now call codici, using sophisticated pictorial writing. Fortunately, a number of these have been spared in time, including the Codex Laud. This codex contains a number of such counts of time, recorded in all kinds of fixed patterns. Two of these are unique counts of 260 and 360 solar days, two extremely important counts in the life and culture of the ancient Mexicans. The fascinating thing about these two uniquely depicted counts is the integration of the passage of time with the rituals that had to take place within them. In this publication an attempt has been made to gain more clarity in this integration of rituals and time. It is fair to say that our knowledge of the nature of the rituals and their relationship to time is sometimes quite inadequate. You will see that most of the rituals cannot be explained or cannot be explained sufficiently. This does not alter the fact that what can be explained provides a modest but fascinating glimpse into the fascinating world of this ancient civilization.

Bladzijde 1 van de Codex Laud, 2022

De afgelopen 200 jaar zijn duizenden boeken, rapporten, tijdschriften, artikelen e.d. over het ou... more De afgelopen 200 jaar zijn duizenden boeken, rapporten, tijdschriften, artikelen e.d. over het oude Mexico, onderdeel van het grotere cultuurgebied mesoamerika, verschenen. Een deel hiervan gaat over een klein aantal oude inheemse manuscripten die op miraculeuze wijze gespaard zijn gebleven van de blinde vernietigingswoede van de Spaanse missionarissen. In het analyseren, vertalen en beoordelen van de gespaard gebleven prehispaanse manuscripten wordt altijd de traditionele, bijna gestandaardiseerde, methodiek van ontcijferen toegepast. In de iconografie zijn hierin op hoofdlijnen twee stromingen te onderscheiden: die van de Olmecs/Maya’s en die van o.a. de Aztecs/Mixtecs (mexica). Ieder met hun eigen karakteristieke iconografische gebruiken. Opmerkelijk is echter dat in de Codex Laud, evenals in de Codex Fejérváry-Mayer, beide stromingen aanwezig zijn. Een heel bijzonder en wellicht ook uniek onderdeel hiervan is de merkwaardige telling van zonnedagen op bladzijde 1 van de Codex Laud waarvoor in de loop der tijd verschillende hypotheses zijn ontwikkeld. Recent heb ik hieraan twee andere hypotheses toegevoegd. Deze publicatie behandelt naast de verschillende hypotheses over de telling van zonnedagen ook de bladzijde 1 als geheel wat zeer waarschijnlijk een uitbeelding is van een van de scheppingsverhalen van de Aztecs.

Page 1 of the Codex Laud, 2022

Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, articles, etc., have been publis... more Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, articles, etc., have been published about ancient Mexico, part of the greater cultural area of ​​Mesoamerica. Part of this is about a small number of ancient native manuscripts that have miraculously been spared from the blind wrath of the Spanish missionaries. The traditional, almost standardized, method of deciphering is always used in the analysis, translation and assessment of the preserved pre-Hispanic manuscripts. Two main trends can be distinguished in iconography: that of the Olmecs/Mayans and that of the Aztecs/Mixtecs (Mexica) among others. Each with their own characteristic iconographic customs. It is remarkable, however, that in the Codex Laud, as in the Codex Fejérváry-Mayer, both schools of thought are present. A very special and perhaps also unique part of this is the curious count of solar days on page 1 of the Codex Laud for which various hypotheses have been developed over time. Recently I added two other hypotheses to this. In addition to the various hypotheses about the solar day count, this publication also deals with page 1 as a whole, which is most likely a depiction of one of the Aztec creation myths.

The Mesoamerican Calendar ... how Landa’s legacy led to a scientific misconception, 2020

This book explains how a text from 1566 of the Spanish bishop Diego de Landa could led to a 200- ... more This book explains how a text from 1566 of the Spanish bishop Diego de Landa could led to a 200- year-old misconception about the type of calendar year used in old Mesoamerica. It turns out that in the literature about the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually the question arose how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. After an extensive literature study into the origin and reasons of this assumption, no argument could be found that justified this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 AD proved to be the origin for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason to demonstrate on the basis of verifiable facts and arguments that the assumption is based on an incorrect basis and has therefore been wrongly used for years as a fixed fact.

It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind o... more It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually it became questionable how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. During an extensive literature study to the reasons and origin of this assumption, no argument could be found in the relevant literature that could attest to this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 turned out to be the reason for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason enough to indicate based on verifiable facts and arguments that the applied assumption is based on an incorrect basis; therefore, it has inadvertently been used as a verifiable fact for many years.
With a rectification of two incorrect dates on page 33. ____________________________________________________________________

It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind o... more It turns out that in the literature on the basic structure of the Mesoamerican calendar, a kind of Julian calendar year of 365 days was always assumed, and still is, to be used. Gradually it became questionable how a people on the other side of the world could know in 1000 BC of an artificial European calendar structure that was only invented in 45 BC. During an extensive literature study to the reasons and origin of this assumption, no argument could be found in the relevant literature that could attest to this assumption. In the end, an incorrect text in a well-known historical source of 1566 turned out to be the reason for this assumption, which since then has continued to exist as an established fact. Reason enough to indicate based on verifiable facts and arguments that the applied assumption is based on an incorrect basis; therefore, it has inadvertently been used as a verifiable fact for many years. ____________________________________________________________________

Gregorian calendar as mirror image of solar year, 2023

In the literature describing the solar calendars or the chronology of the ancient civilizations, ... more In the literature describing the solar calendars or the chronology of the ancient civilizations, it is very frequently mentioned that the ancient civilizations worked with a solar year of 365 days, which in reality should be 365.2425 days. According to this statement, this would have caused the old solar calendars to lag one day every fourth year, causing their calendars to be completely out of sync with the seasons. Some go so far as to mention that the farmers no longer even knew when to sow and to harvest. What was striking about these statements was that no convincing or verifiable evidence was provided for them anywhere. After a very intensive search of many years, I have been able to trace the very likely source of these statements. A source that glittered in the sunlight but has been completely overlooked because it is somewhat inconspicuous in the history and structure of the Gregorian calendar itself. In this publication I therefore describe the story seen from the perspective of this somewhat curious Gregorian instrument of time-reckoning. It is shown that the Gregorian calendar is in reality the mirror image of the solar calendar with almost the same duration and therefore with the necessary consequences. In chronology, the Gregorian calendar can be used very well as the arithmetic solar calendar.

CODEX BORBONICUS, DE 52-ZONNEJAREN CYCLUS, 2021

Van de tot op heden bewaard gebleven manuscripten uit de oudheid behoren de boekwerken uit het ou... more Van de tot op heden bewaard gebleven manuscripten uit de oudheid behoren de boekwerken uit het oude Mexico (mesoamerika), ook wel codices genoemd, tot een zeer bijzondere groep, namelijk die van het beeldschrift. Van deze bewaard gebleven groep codices met beeldschrift is de Codex Borbonicus een uniek exemplaar. Deze codex heeft namelijk naast de volledige uitbeelding van de rituele 260-zonnedagen almanak en de 365-zonnedagen kalender met de 18 rituele agrarische feestperioden, ook een volledige 52-zonnejaren cyclus met zowel alle jaarnamen als de 9 godheden van de nacht. Deze combinatie komt in geen van de andere bewaard gebleven codices voor.
In de literatuur wordt echter weinig aandacht besteed aan deze in het oude mesoamerika van voor de Spaanse inval zo belangrijke 52-zonnejaren cyclus die nauw verweven was met de sterrengroep Plejaden die volgens de overleveringen bij het afsluiten van ieder 52e zonnejaar angstvallig in de gaten werd gehouden. Uit een uitgebreide analyse blijkt echter dat de op de bladzijden 21 en 22 van de Codex Borbonicus weergegeven 52-zonnejaren cyclus een groot aantal fouten bevat die in deze bespreking uitvoerig in woord en beeld worden toegelicht.

CODEX BORBONICUS, THE 52 SOLAR YEAR CYCLE, 2021

Of the ancient manuscripts that have survived to this day, the books from ancient Mexico (Mesoame... more Of the ancient manuscripts that have survived to this day, the books from ancient Mexico (Mesoamerica), also called codices, belong to a very special group, namely those of picture writing. The Codex Borbonicus is a unique example of this preserved group of codices with picture writing. In addition to the complete depiction of the ritual 260 solar day almanac and the 365 solar day calendar with the 18 ritual agricultural holiday periods, this codex also has a complete 52 solar year cycle with both the year names and the 9 night deities. This combination does not appear in any of the other surviving codices.
In the literature, however, little attention is paid to this 52 solar year cycle, so important in ancient Mesoamerica before the Spanish invasion, which was closely intertwined with the Pleiades star group, which is said to have been closely watched at the close of each 52nd solar year. However, an extensive analysis shows that the 52 solar year cycle shown on pages 21 and 22 of the Codex Borbonicus contains a large number of errors, which are explained in detail in word and image in this paper.

The Dresden Codex Master Structure Illustrated, 2011

Een Nederlandse vertaling van de publicatie van Carlos Barrera Atuesta (2004 - 2011) betreffende ... more Een Nederlandse vertaling van de publicatie van Carlos Barrera Atuesta (2004 - 2011) betreffende de hoofdstructuur van de Codex Dresden.

The day - stepchild of the time reckoning, 2020

For the vast majority of people on our planet, calendars are an indispensable part of everyday li... more For the vast majority of people on our planet, calendars are an indispensable part of everyday life. However, the current calendars are the result of a very long history of creation. Less well known is that the annual calendars, as most people know them, are in fact a tangible and useful product of a carefully curated system of time reckoning spanning a much larger period, invented in their current form only about 437 years ago. The smallest natural part of any calendar or system of reckoning is the solar day, the beating heart of time reckoning. Hours, minutes and seconds are artificial divisions of a day invented by man himself. Under the influence of man, the day has developed from the irregular solar day to the current, smoothly running, standard day of exactly 24 hours, controlled by atomic clocks. According to many authors, between 5000 and 200 BCE the ancient peoples could calculate a solar year with a duration of 365.25 days. However, this requires a reference value in the form of a day of exactly 24 hours, which again requires a smoothly operating clock. And the old peoples certainly did not know that. Moreover, this period is based on the current Western system of time reckoning with an orbital period of 400 years, which the old peoples also did not have. In this discussion it will be shown why this assertion is impossible and it will also be shown on what this time span of the solar year can be based on. It will also address the misleading text that the spring equinox and vernal point are shifting due to precession. The text in this form is in fact only half a truth, but in this way it does appear frequently in the literature on the systems of time and calendars.

Bladzijde 1 van de Codex Fejérváry-Mayer, 2021

In de afgelopen 200 jaar zijn er duizenden boeken, rapporten, tijdschriften en artikelen gepublic... more In de afgelopen 200 jaar zijn er duizenden boeken, rapporten, tijdschriften en artikelen gepubliceerd over het oude Mexico, een deel van het grotere culturele gebied van mesoamerika. Een deel hiervan gaat over het schaarse aantal oude inheemse manuscripten die op miraculeuze wijze gespaard zijn gebleven van de blinde vernietigingswoede van de Spaanse missionarissen. Wat me echter is opgevallen in de vele jaren dat ik deze vensters in tijd van zeer oude beschavingen heb bestudeerd, is dat er weinig aandacht werd en wordt besteed aan de artistieke kwaliteiten van de makers van deze manuscripten. Want sommige van deze manuscripten kunnen worden gecategoriseerd als 'inheemse kunst' op een zeer hoog creatief en artistiek niveau. Het is werkelijk fascinerend om te zien hoeveel informatie deze kunstenaars in een logische context en in een vaak kleine ruimte hebben weten samen te brengen. Er zijn nauwelijks afbeeldingen te vinden zonder enige vorm van informatie. Echte meesters in hun vak, voortbouwend op en verfijnend eeuwenoude tradities en kennis met slechts zeer beperkte middelen zoals rietpennen en een beperkt aantal natuurlijke kleurstoffen. Een heel bijzonder voorbeeld hiervan betreft pagina 1 van de Codex Fejérváry-Mayer waarin verschillende filosofieën, principes en levensgewoonten die belangrijk waren voor de oude Mexicaanse culturen zijn samengevoegd tot één scène, in een werkelijk fantastisch en harmonieus geheel. En dit alles op een rechthoekig stuk hertenleer van ongeveer 17,5 x 16,5 cm. Een waar meesterwerk in zakformaat.

Page 1 of the Codex Fejérváry-Mayer, 2021

Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, and articles have been published... more Over the past 200 years, thousands of books, reports, magazines, and articles have been published about ancient Mexico, part of the greater cultural region of Mesoamerica. Part of this is about the few ancient native manuscripts that have miraculously been spared from the blind wrath of the Spanish missionaries. However, what has struck me in the many years that I have studied these windows in time of the ancient civilizations in Mesoamerica is that little attention has been and is paid to the artistic qualities of the makers of these manuscripts. For some of these manuscripts can be categorized as "indigenous art" on a very high creative and artistic level. It is truly fascinating to see how much information these artists have managed to bring together in a logical context and in an often small space. There are hardly any images to be found without any kind of information. True masters of their craft, building on and refining age-old traditions and knowledge with very limited resources such as reed pens and a limited number of natural dyes. A very special example of this is page 1 of the Codex Fejérváry-Mayer in which various philosophies, principles and ways of life important to ancient Mexican cultures have been merged into one scene, in a truly fantastic and harmonious whole. And all this on a rectangular piece of deerskin of about 17.5 x 16.5 cm. A true pocket-sized artistic masterpiece.