Simona Tarana - Academia.edu (original) (raw)

Papers by Simona Tarana

Acta stomatologica Naissi/Acta Stomatologica Naissi, 2023

Acta stomatologica Naissi/Acta Stomatologica Naissi, 2023

Karcinom pločasto slojevitog epitela usne dupljeoralni skvamocelularni karcinom (OSCC)-jeste inva... more Karcinom pločasto slojevitog epitela usne dupljeoralni skvamocelularni karcinom (OSCC)-jeste invazivna patološka lezija epitela različitog stepena skvamozne diferencijacije, a odlikuje se ranim i ekstenzivnim metastazama, infiltracijom okolnih anatomskih struktura, pojavom učestalih recidiva i relativno niskom stopom petogodišnjeg preživljavanja, koja je manja od 50%. Cilj ove studije je utvrđivanje korelacije između analize limfocitarnog infiltrata biopsijskih preparata sa patohistološki dokazanim metastazama oralnog skvamocelularnog karcinoma na postoperativnim preparatima disekata vrata. Materjali i metode: Istraživanje je obuhvatilo 42 pacijenta koja su nakon patohistološke verifikacije oralnog skvamocelularnog karcinoma (OSCC) operisana na Odeljenju za maksilofacijalnu hirurgiju Klinike za dentalnu medicinu u Nišu u periodu od 2018. do 2022. godine. Histopatološka analiza podrazumevala je dubinu invazije tumora, histopatološku analizu limfnih nodusa disekata vrata, analizu limfocitarne infiltracije, prisustvo limfovaskularne i perineuralne invazije. Rezultati: Utvrđeno je da se dubina invazije statistički značajno razlikuje u odnosu na stepen limfocitarne infiltracije (p = 0,004). Invazija preko 4 mm prisutna је kod 20,0% pacijenata sa visokom infiltracijom, kod 44,4% pacijenata sa srednjom infiltracijom i kod 85,7% pacijenata sa niskom infiltracijom. Zaključak: Budući da rezultati studije ukazuju na to da analiza limfocitarnog infiltrata može biti pouzdan prediktivni faktor pojava metastaza u limfnim nodusima vrata, dalja istraživanja valja usmeriti ka povezivanju limfocitarne infiltracije i pojedinih biohemijskih i genetskih parametara na osnovu kojih se može stvoriti plan lečenja vrata N0 stadijuma oralnog skvamocelularnog karcinoma.

Acta Stomatologica Naissi, 2017

Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla,... more Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla, koja zahvata od 1-4 prva stalna molara, a koja je često udružena sa promenama na stalnim sekutićima. Varijacije u kliničkoj manifestaciji, uz često prisutnu asimetriju, su razlog velikih varijacija u potrebama za terapijskim tretmanom ovih strukturnih gleđnih defekata. Prikaz slučajeva: Prikazana su dva pacijenta sa dijagnozom molarnoincizivne hipomineralizacije. Prvi pacijent, devojčica stara 6 godina, kod koje je dijagnostikovana blaga klinička forma, se stomatologu javila odmah nakon erupcije prih stalnih molara. Rana dijagnoza i blagovremena primena preventivno-profilaktičkih mera, uz blagu kliničku formu, su razlozi sprečavanja nastanka karijesa i daljeg širenja poseruptivnog odlamanja gleđi na zahvaćenim prvim stalnim molarima. Nasuprot prvom, drugi pacijent, devojčica stara 7,5 godina, je sa dijagnozom umerene molarnoincizivne hipomineralizacije. Kod nje je došlo do pojave karijesa na zubu 46, kao i komplikacija karijesa karijesa na zubu 36, koji je ekstrahiran vrlo brzo nakon erupcije. Zaključak: Rana dijagnoza i težina kliničke slike su najznačajni faktori koji utiču na terapijski ishod u zbrinjavanju molarno-incizivne hipomineralizacije.

Acta Stomatologica Naissi, 2019

Uvod:Posle marsupijalizacije velikih viličnih cisti nastaju koštani defekti koji ne garantuju sta... more Uvod:Posle marsupijalizacije velikih viličnih cisti nastaju koštani defekti koji ne garantuju stabilnost krvnog koaguluma i zbog toga se ispunjavaju jodoform gazom. Svaka zamena jodoform gaze, radi toalete rane, prouzrokuje manje ili veće krvarenje, što usporava epitelizaciju i organizaciju rane. Zbog toga se, nekoliko nedelja od operativnog zahvata, preporučuje izrada parcijalne akrilatne opturator proteze. Prikaz slučaja: U ovom radu prikazan je slučaj dva pacijenta kod kojih je izrađena parcijalna akrilatna opturator proteza desetog dana nakon operativnog zahvata. To je omogućilo značajno lakšu toaletu rane, bržu epitelizaciju i organizaciju rane, a samim tim i brže koštano zarastanje. Zaključak: Obnovljene funkcije žvakanja, gutanja i govora, kao i estetski izgled ukazuju na značaj rane izrade akrilatne opturator proteze.

Vojnosanitetski Pregled, 2011

Medicinski fakultet, Klinika za stomatologiju, *Odeljenje za oralnu hirurgiju, † Odeljenje za sto... more Medicinski fakultet, Klinika za stomatologiju, *Odeljenje za oralnu hirurgiju, † Odeljenje za stomatološku protetiku, ‡ Doktorske studije, Niš, Srbija Apstrakt Uvod/Cilj. Alveolarni osteitis (AO) je poremećaj zarastanja ekstrakcione rane, praćen intenzivnim bolom. Laser male snage stimuliše ćelijski metabolizam i mikrocirkulaciju, ima izražen analgetski, antiedematozni i antiinflamatorni efekat i ubrzava proces zarastanja rana. U radu su predstavljeni rezultati kliničkog istraživanja koje je imalo za cilj da ispita dejstvo lasera male snage na smanjenje bola i zarastanje ekstrakcionih rana sa alveolarnim osteitisom u donjoj vilici nastalim drugog dana posle vađenja zuba. Metode. Istraživanje je obuhvatilo 60 osoba podeljenih na studijsku i kontrolnu grupu. Kod svih je izvršena obrada ekstrakcione rane, s tim što je u studijskoj grupi posle toga primenjeno svakodnevno lečenje laserom male snage sa ukupno osam seansi zračenja, dok je u kontrolnoj grupi u ekstrakcione rane stavljan zavoj cink-oksid eugenola koji je menjan na 48 sati do prestanka bola. Merenje bola vršeno je vizuelno-analognom skalom 10 minuta pre obrade ekstrakcionih rana i svakodnevno u narednih osam dana. Procena dejstva lasera male snage na zarastanje ekstrakcionih rana vršena je osmog dana od njihove obrade. Rezultati. Petog dana posle tretiranja ekstrakcionih rana sa alveolarnim osteitisom kod ispitanika studijske grupe registrovana je niža prosečna vrednost bola u odnosu na ispitanike kontrolne grupe. Ova razlika uvećavala se u narednom periodu. Ekstrakcione rane u studijskoj grupi zarasle su uspešnije i brže u odnosu na kontrolnu grupu. Zaključak. Istraživanje je pokazalo da je sniženje bola bilo izraženije kod ispitanika sa alveolarnim osteitisom čije su ekstrakcione rane bile podvrgnute zračenju laserom male snage nego kod ispitanika u čije ekstrakcione rane je stavljen zavoj cink-oksid eugenola.

Acta Stomatologica Naissi, 2018

Procena rizika za nastanak karijesa se definiše kao proces utvrđivanja verovatnoće da će se kod n... more Procena rizika za nastanak karijesa se definiše kao proces utvrđivanja verovatnoće da će se kod neke osobe tokom određenog vremena razviti nova karijesna lezija, i/ili kao verovatnoća da će kod postojećih lezija doći do promene u težini i/ili aktivitetu, i predstavlja osnovni preduslov efikasne prevencije karijesa. Poslednjih decenija akcenat je stavljen na individualizovanom preventivnom pristupu, a samim tim i na individualnoj proceni rizika za pojavu karijesa. Cilj: ovog rada bio je da ukaže na značaj i mogućnosti procene rizika za nastanak karijesa u dečjem uzrastu. Zaključak: Dalja istraživanja iz ove oblasti treba usmeriti na identifikaciji jedinstvenog faktora rizika za pojavu karijesa, odnosno kombinacije ovih faktora koji bi pokazali visok prediktivni značaj, i omogućiti veoma ranu identifikaciju pojedinca / populacione grupe u riziku pre kliničke manifestacije bolesti.

Medical Science Monitor, Apr 14, 2020

Background: Identifying caries predictors in the subpopulation at risk is one of the precondition... more Background: Identifying caries predictors in the subpopulation at risk is one of the preconditions for developing effective caries prevention measures. The present exploratory study aimed to examine the significance of socio-demographic characteristics, dietary-hygiene habits, salivary pH, and salivary antimicrobial HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides as potential caries risk predictors in children ages 11-13 years. Material/Methods: This prospective 1-year study enrolled 213 children ages 11-13 years. The subjects underwent a dental examination and their mothers were interviewed. Unstimulated saliva was collected from the subjects to determine its pH value, as well as the salivary levels of HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides in 85 of the subjects. After 12 months, the 1-year caries incidence rate was recorded. Logistic regression analysis was used to estimate the ability of selected variables to predict caries risk. Results: The univariable logistic regression analysis determined that the most significant independent caries risk predictors were: sex (female) (OR=2.132, p=0.007), mothers' education (OR=1.986, p=0.020), salivary pH (OR=0.270, p=0.043), oral hygiene index (OR=1.886, p=0.015), and daily tooth brushing frequency (OR=0.565, p=0.042). The multivariable model showed that sex and oral hygiene-related variables were the most important caries predictors. Conclusions: Salivary HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides were not found to have a significant predictive value. Therefore, socio-demographic and oral hygiene variables remain important caries predictors in early adolescents, suggesting the importance of the mechanical control of biofilm as the key measure for preventing caries. However, there is still a need for effective caries risk biomarkers, and additional research is needed in this area of caries risk prediction.

Acta Stomatologica Naissi, 2017

Uvod: Duža postoperativna anestezija postiže se upotrebom lokalnih anestetika dugog dejstva,kao š... more Uvod: Duža postoperativna anestezija postiže se upotrebom lokalnih anestetika dugog dejstva,kao što su ropivakain i bupivakain. U različitim hirurškim granama, duži bezbolni postoperativni period postiže se kombinacijom ropivakaina sa deksametazonom. Cilj rada bio je utvrditi kakav efekat na dužinu trajanja lokalne anestezije ima kombinacija 0,75% ropivakaina sa dodatkom deksametazona u toku i posle oralnohirurških operacija. Materijal i metode: Na Odeljenju oralne hirurgije Klinike za stomatologiju u Nišu, u toku 2017. godine, ispitivanjem je obuhvaćeno 12 pacijenata koji su podeljeni u 2 grupe: studijsku grupu od 6 pacijenata , koji su prilikom anestezije dobili 4 ml 0,75% rastvora ropivakaina i 1 ml deksazona od 4mg i kontrolnu grupu od 6 pacijenata koji su primili 4 ml 0, 75% rastvora ropivakaina. Statistička obrada podataka rađena je u programu SPSS 15.0. Rezultati:Vreme pojave prvih znakova anestezije, utvrđenih testom senzitivne osetljivosti mekih tkiva (usne i gingive) u studijskoj grupi bilo je 1,5 min, a u kontrolnoj 2,66 min. Vreme nastupanja potpune anestezije tj. potpune neosetljivosti mekih tkiva u studijskoj grupi bilo je 3,5 min, a u kontrolnoj 4,66 min. Vreme za koje su pacijenti još uvek osećali dejstvo anestezije u studijskoj grupi iznosilo je 625, 5 min što ima i statističku značajnost (p < 0.01), dok je u kontrolnoj grupi taj period bio oko 290 min. Zaključak: Male doze deksametazona dodatih lokalnom anestetiku mogu smanjiti potrebu za dodatnom anestezijom i analgetskom terapijom u prvia 24 sata posle teških oralno hirurških operacija.

Acta Medica Medianae, Jun 15, 2020

Colorectal cancers comprise a heterogeneous group of malignant intestinal tumors that have variou... more Colorectal cancers comprise a heterogeneous group of malignant intestinal tumors that have various mechanisms of onset, based on different combinations of genetic and epigenetic alterations. Many authors suggest that the TNM staging most accurately determines the prognosis of each case of colorectal cancer, however other parameters that indicate the aggressive behavior of the tumor are required as well. Such parameters involve perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding. The aim of this paper was to examine association between perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding with the tumor stage in colorectal cancers. The study included histopathology cases of 142 large bowel cancers removed at the Surgical Clinic in Niš during the period of one year (2016). The tumor stages were determined based on the TNM classification recommended by AJCC. Perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding were relatively common finding: 20.4, 40.1, 44.4 percent of examined cases, respectively. Univariate logistic regression analysis revealed a statistically significant correlation between high grade tumor budding, lymphovascular and perineural invasion and the advanced stage of tumor disease. The evaluation method, according to the International Tumor Budding Consensus Conference (ITBCC), should be used to evaluate/define biological aggressiveness of a tumor, and may represent the basis of a routinely used staging system in patients with colorectal cancer.

DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), 2021

Uvod: Cilj rada bio je da prikaže terapijski postupak i ishod replantacije avulziranog, stalnog c... more Uvod: Cilj rada bio je da prikaže terapijski postupak i ishod replantacije avulziranog, stalnog centralnog, maksilarnog sekutića, nađenog na mestu velike kontaminiranosti, nakon ekstraoralnog perioda od 15 sati i suvog načina transporta. Prikaz slučaja: Kliničkim pregledom utvrđeno je to da je koren dostigao punu dužinu, sa paralelnim ivicama, što je odgovaralo uzrastu devojčice od 8,5 godina. Nakon pažljivo uklonjenog nekrotičnog periodontalnog ligamenta sa korena, obavljen je ekstraoralni endodontski tretman. Uklonjena je pulpa, odustalo se od interseansnih medikamentoznih punjenja i pristupilo se definitivnoj opturaciji kanala korena zuba. Zub je vraćen u alveolu i urađena je imobilizacija žičano-kompozitnim splintom. Nakon replantacije, praćeno je stanje zuba. Zamenska resorpcija i dentoalveolarna ankiloza nastupile su posle devet meseci, a zatim je cervikalna inflamatorna resorpcija dovela do gubitka zuba nakon tri i po godine. Zaključak: Postignuti rezultat može se smatrati uspehom, budući da je to vreme replantirani zub odgovorio razvojnim, funkcionalnim i estetskim zahtevima, što je posebno važno u periodu intezivnog rasta i razvoja deteta.

Acta Stomatologica Naissi, 2015

Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. ... more Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. U upotrebi su heparinski i dikumarinski preparati. Heparinski preparati se najčešće koriste kod potrebe za brzim antikoagulantnim efektom, daju se intravenski, deluju momentalno, vršeći inhibiciju aktiviranja tromboplastina, pretvaranja protrombina u trombin i delovanja trombina na fibrinogen. Oralnu antikoagulantnu terapiju (OAT) čine lekovi antagonisti vitamina K koji je odgovoran za sintezu faktora protrombinskog kompleksa II, VII, IX i X. Derivati su kumarina i inandiona. Jedan od najčešće korišćenih lekova iz grupe OAT je Varfarin. On je kompetitivni inhibitor vitamina K koji je potreban za karboksilaciju ostataka glutaminske kiseline faktora PK. Rezultati ove inhibicije vode neuspešnom formiranju gama karboksiglutaminske kiseline i produkciji funkcionalno inertnih koagulacionih proteina. Cij rada bio je da se prikaže retka, ali opasna komplikacija neadekvatne primene oralne antikoagulantne terapije.

Journal of Cranio-maxillofacial Surgery, Jun 1, 2020

Background: Ambulatory painless surgery is dependent on local anesthesia effectiveness. Aim: Eval... more Background: Ambulatory painless surgery is dependent on local anesthesia effectiveness. Aim: Evaluating the anesthetic efficacy of the angulated needle approach (ANA) for the inferior alveolar nerve block (IANB). Material and method: Group I received direct IANB; group II received indirect IANB; group III received the IANB with ANA. The quality of anesthesia score (QAS), numerical pain intensity score (NRS), onset time of full anesthesia (OT), and perianesthetic complications were measured. Results: Ninety patients (mean age: 37.47 ± 18.90, p ¼ 0.027) of both sexes were split into three equal groups. Group III had the lowest QAS value with the success rate of 93.3%, compared to the statistically significantly worse QAS values of group II, with the success rate of 80% (p ¼ 0.016). Group II had the statistically significant highest NRS values relative to group I (p ¼ 0.002) and group III (p ¼ 0.000001). The shortest OT occurred in group I, when compared to group II (p ¼ 0.000484) and group III (p ¼ 0.000498). The transient syncope and positive aspiration occurred in single cases. Conclusion: The ANA for the IANB could successfully serve as a "first choice", or as an "addendum technique" in the cases of multiple failed attempts for direct and indirect IANB techniques.

DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), 2021

Uvod: Avulzije stalnih zuba (traumatska ekstracija, izbijanje zuba) predstavljaju jedne od najtež... more Uvod: Avulzije stalnih zuba (traumatska ekstracija, izbijanje zuba) predstavljaju jedne od najtežih povreda stalnih zuba i mogu se javiti kao samostalne povrede ili udružene sa ostalim povredama zuba ili povredama regije lica i vilica. Alvuzije zuba definišu se kao izbijanje zuba iz alveole, uz potpuno kidanje periodontalnih vlakana, pri čemu jedan deo njih ostaje vezan za cement korena zuba, a drugi za alveolarnu kost, kompromitujući zubnu pulpu, cement korena i alveolarnu kost. Visoka zastupljenost i brojne posledice na stoatogati sistem, koje za sobom ostavljaju, čine da se avulzije stalnih zuba mogu smatrati povredama od značaja za javno zdravlje. Cilj rada: je da ukaže na terapijske mogućnosti avulzije stalnih zuba, koje mogu obezbediti njihov duži opstanak u usnoj duplji. Zaključak: Strategija lečenja avulziranih stalnih zuba uvek je bazirana na ograničavanju infekcije korenskog kanala i periradikularne upale, prebacujući ravnotežu od nepovoljnog zarastanja (resorpcija zamene) prema povoljnom (periodontalnom) zarastanju. Uspeh terapije i periodontalno zarastanje zavise od trajanja i uslova ekstraoralnog čuvanja zuba, stepena oštećenja periodontalnog ligamenta i stanja pulpe.

Acta stomatologica Naissi, 2017

Uvod: Tumori pljuvačnih žlezda su veoma retke neoplazme. S obzirom na njihovu patohistološku slik... more Uvod: Tumori pljuvačnih žlezda su veoma retke neoplazme. S obzirom na njihovu patohistološku sliku, ovi tumori predstavljaju veoma veliki dijagnostički izazov. Cilj: istaživanja je diferencijacija ova tri tipa tumora primenom imunohistohemijske i morfometrijske analize, kao i određivanje visine Ki67 proliferativnog indeksa.

Dentistry

Knowledge about the importance of oral health and oral hygiene practices, attitudes, and behavior... more Knowledge about the importance of oral health and oral hygiene practices, attitudes, and behavior among young adults shows the association of insufficient or irregular oral hygiene with the occurrence of gingival/periodontal diseases, caries, and consequently systemic disease occurrence including cardiovascular disease, cancer, diabetes mellitus, infections of the respiratory tract, adverse pregnancy outcomes, and neurological disorders. Public health dentists should be trained for oral health needs assessments as well as for the evaluation of community-based oral health improvement strategies among different population groups.

Acta Microscopica, Sep 17, 2021

Tooth extraction wound complications occur in everyday clinical practice and their management can... more Tooth extraction wound complications occur in everyday clinical practice and their management can sometime be challenging. The process is followed by the characteristic pathohistological changes occurring in the soft tissue surrounding extraction wound that is known to follow several precisely regulated phases. Coenzyme Q10, omnipresent molecule, was found to potentially influence the wound healing process, however, its usage is limited due to its poor availability after application. This study evaluates for the first time the effects of coenzyme Q10 (free and encapsulated in nanoliposomes) treatment regime on osteopontin expression in the inflammatory cells surrounding rat tooth extraction wound and correlates these findings with the oxidative stress (lipid peroxidation and protein oxidative damage) and inflammation (myeloperoxidase and nitric oxide) related biochemical changes in the same tissue. Our results revealed that the encapsulated coenzyme Q10 is statistically significantly (p<0.001) more potent in preventing tissue inflammation and oxidative damage, as well as to inhibit osteopontin expression. Correlation analysis pointed to the fact the coenzyme Q10 activity is not only related to its impact on inflammatory cells activity but to other types of cells as well. The obtained results suggest the use of coenzyme Q10 in dental practice and as a food supplement should be recommended due to its ability to significantly enhance the wound healing process. This is especially true for the encapsulated form of the coenzyme Q10, which exerted the same extent of healing potential almost two times faster than the free form.

Acta stomatologica Naissi, 2017

Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla,... more Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla, koja zahvata od 1-4 prva stalna molara, a koja je često udružena sa promenama na stalnim sekutićima. Varijacije u kliničkoj manifestaciji, uz često prisutnu asimetriju, su razlog velikih varijacija u potrebama za terapijskim tretmanom ovih strukturnih gleđnih defekata. Prikaz slučajeva: Prikazana su dva pacijenta sa dijagnozom molarnoincizivne hipomineralizacije. Prvi pacijent, devojčica stara 6 godina, kod koje je dijagnostikovana blaga klinička forma, se stomatologu javila odmah nakon erupcije prih stalnih molara. Rana dijagnoza i blagovremena primena preventivno-profilaktičkih mera, uz blagu kliničku formu, su razlozi sprečavanja nastanka karijesa i daljeg širenja poseruptivnog odlamanja gleđi na zahvaćenim prvim stalnim molarima. Nasuprot prvom, drugi pacijent, devojčica stara 7,5 godina, je sa dijagnozom umerene molarnoincizivne hipomineralizacije. Kod nje je došlo do pojave karijesa na zubu 46, kao i komplikacija karijesa karijesa na zubu 36, koji je ekstrahiran vrlo brzo nakon erupcije. Zaključak: Rana dijagnoza i težina kliničke slike su najznačajni faktori koji utiču na terapijski ishod u zbrinjavanju molarno-incizivne hipomineralizacije.

Acta stomatologica Naissi, 2015

Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. ... more Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. U upotrebi su heparinski i dikumarinski preparati. Heparinski preparati se najčešće koriste kod potrebe za brzim antikoagulantnim efektom, daju se intravenski, deluju momentalno, vršeći inhibiciju aktiviranja tromboplastina, pretvaranja protrombina u trombin i delovanja trombina na fibrinogen. Oralnu antikoagulantnu terapiju (OAT) čine lekovi antagonisti vitamina K koji je odgovoran za sintezu faktora protrombinskog kompleksa II, VII, IX i X. Derivati su kumarina i inandiona. Jedan od najčešće korišćenih lekova iz grupe OAT je Varfarin. On je kompetitivni inhibitor vitamina K koji je potreban za karboksilaciju ostataka glutaminske kiseline faktora PK. Rezultati ove inhibicije vode neuspešnom formiranju gama karboksiglutaminske kiseline i produkciji funkcionalno inertnih koagulacionih proteina. Cij rada bio je da se prikaže retka, ali opasna komplikacija neadekvatne primene oralne antikoagulantne terapije.

Acta stomatologica Naissi, 2015

Zarastanje rane je složeni proces koji uključuje hemostazu, inflamaciju, proliferaciju i remodela... more Zarastanje rane je složeni proces koji uključuje hemostazu, inflamaciju, proliferaciju i remodelaciju tkiva. Faktori rasta su prirodni biološki posrednici koji regulišu najznačajnije ćelijske procese uključene u regeneraciju tkiva, kao što su DNA sinteza, angiogeneza, metabolička aktivnost, migracija, hemotaksa, proliferacija, diferencijacija i sinteza matriksa. Najznačajniji faktori rasta koji učestvuju u zarastanju ekstrakcione rane i regeneraciji koštanog tkiva su: trombocitni faktor rasta-PDGF, transformacioni faktor rasta-TGF β ,faktor rasta sličan insulinu-IGF, koštani morfogenetski proteini-BMP-2, BMP-7 , vaskularni endotelijalni faktor rasta, VEGF, ,fibroblastni faktor rasta-FGF. Faktori rasta pojavljuju se u različitim koncentracijama u različito vreme, pa se na osnovu njihovog prisustva može proceniti starost rane. Osim zarastanja rane faktori rasta mogu se primeniti za bolju oseointegraciju implanata,augmentaciju alveolarnog grebena, alveolita itd. Studije fizioloških procesa u kojima faktori rasta imaju regulatornu ulogu ukazuju da ovi molekuli retko kada svoje aktivnosti vrše u biološkoj izolaciji. Proučavanje interakcije između faktora rasta u alveolarnoj kosti može pružiti objašnjenje o sposobnosti tkiva da zaraste i pod nepovoljnim uslovima, kao što suinfekcija i zračenje

Pediatric Infectious Disease Journal, 2020

Instructive Cases Background: To date, although neonatal infections with severe acute respiratory... more Instructive Cases Background: To date, although neonatal infections with severe acute respiratory syndrome coronovirus 2 (SARS-CoV-2) have been described, none of these have been proven to be the result of vertical transmission of SARS-CoV-2. Methods: We describe the probable vertical transmission of SARS-CoV-2 in a neonate born to a mother with coronavirus disease 2019 (COVID-19). Results: Following cesarean section, the neonate was kept in strict isolation. Molecular tests for SARS-CoV-2 on respiratory samples, blood, and meconium were initially negative, but positive on a nasopharyngeal aspirate on the third day of life. On day 5, the neonate developed fever and coryza, which spontaneously resolved. Viral genomic analysis from the mother and neonate showed identical sequences except for 1 nucleotide. Conclusion: This report has important implications for infection control and clinical management of pregnant women with COVID-19 and their newborns.

Acta stomatologica Naissi/Acta Stomatologica Naissi, 2023

Acta stomatologica Naissi/Acta Stomatologica Naissi, 2023

Karcinom pločasto slojevitog epitela usne dupljeoralni skvamocelularni karcinom (OSCC)-jeste inva... more Karcinom pločasto slojevitog epitela usne dupljeoralni skvamocelularni karcinom (OSCC)-jeste invazivna patološka lezija epitela različitog stepena skvamozne diferencijacije, a odlikuje se ranim i ekstenzivnim metastazama, infiltracijom okolnih anatomskih struktura, pojavom učestalih recidiva i relativno niskom stopom petogodišnjeg preživljavanja, koja je manja od 50%. Cilj ove studije je utvrđivanje korelacije između analize limfocitarnog infiltrata biopsijskih preparata sa patohistološki dokazanim metastazama oralnog skvamocelularnog karcinoma na postoperativnim preparatima disekata vrata. Materjali i metode: Istraživanje je obuhvatilo 42 pacijenta koja su nakon patohistološke verifikacije oralnog skvamocelularnog karcinoma (OSCC) operisana na Odeljenju za maksilofacijalnu hirurgiju Klinike za dentalnu medicinu u Nišu u periodu od 2018. do 2022. godine. Histopatološka analiza podrazumevala je dubinu invazije tumora, histopatološku analizu limfnih nodusa disekata vrata, analizu limfocitarne infiltracije, prisustvo limfovaskularne i perineuralne invazije. Rezultati: Utvrđeno je da se dubina invazije statistički značajno razlikuje u odnosu na stepen limfocitarne infiltracije (p = 0,004). Invazija preko 4 mm prisutna је kod 20,0% pacijenata sa visokom infiltracijom, kod 44,4% pacijenata sa srednjom infiltracijom i kod 85,7% pacijenata sa niskom infiltracijom. Zaključak: Budući da rezultati studije ukazuju na to da analiza limfocitarnog infiltrata može biti pouzdan prediktivni faktor pojava metastaza u limfnim nodusima vrata, dalja istraživanja valja usmeriti ka povezivanju limfocitarne infiltracije i pojedinih biohemijskih i genetskih parametara na osnovu kojih se može stvoriti plan lečenja vrata N0 stadijuma oralnog skvamocelularnog karcinoma.

Acta Stomatologica Naissi, 2017

Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla,... more Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla, koja zahvata od 1-4 prva stalna molara, a koja je često udružena sa promenama na stalnim sekutićima. Varijacije u kliničkoj manifestaciji, uz često prisutnu asimetriju, su razlog velikih varijacija u potrebama za terapijskim tretmanom ovih strukturnih gleđnih defekata. Prikaz slučajeva: Prikazana su dva pacijenta sa dijagnozom molarnoincizivne hipomineralizacije. Prvi pacijent, devojčica stara 6 godina, kod koje je dijagnostikovana blaga klinička forma, se stomatologu javila odmah nakon erupcije prih stalnih molara. Rana dijagnoza i blagovremena primena preventivno-profilaktičkih mera, uz blagu kliničku formu, su razlozi sprečavanja nastanka karijesa i daljeg širenja poseruptivnog odlamanja gleđi na zahvaćenim prvim stalnim molarima. Nasuprot prvom, drugi pacijent, devojčica stara 7,5 godina, je sa dijagnozom umerene molarnoincizivne hipomineralizacije. Kod nje je došlo do pojave karijesa na zubu 46, kao i komplikacija karijesa karijesa na zubu 36, koji je ekstrahiran vrlo brzo nakon erupcije. Zaključak: Rana dijagnoza i težina kliničke slike su najznačajni faktori koji utiču na terapijski ishod u zbrinjavanju molarno-incizivne hipomineralizacije.

Acta Stomatologica Naissi, 2019

Uvod:Posle marsupijalizacije velikih viličnih cisti nastaju koštani defekti koji ne garantuju sta... more Uvod:Posle marsupijalizacije velikih viličnih cisti nastaju koštani defekti koji ne garantuju stabilnost krvnog koaguluma i zbog toga se ispunjavaju jodoform gazom. Svaka zamena jodoform gaze, radi toalete rane, prouzrokuje manje ili veće krvarenje, što usporava epitelizaciju i organizaciju rane. Zbog toga se, nekoliko nedelja od operativnog zahvata, preporučuje izrada parcijalne akrilatne opturator proteze. Prikaz slučaja: U ovom radu prikazan je slučaj dva pacijenta kod kojih je izrađena parcijalna akrilatna opturator proteza desetog dana nakon operativnog zahvata. To je omogućilo značajno lakšu toaletu rane, bržu epitelizaciju i organizaciju rane, a samim tim i brže koštano zarastanje. Zaključak: Obnovljene funkcije žvakanja, gutanja i govora, kao i estetski izgled ukazuju na značaj rane izrade akrilatne opturator proteze.

Vojnosanitetski Pregled, 2011

Medicinski fakultet, Klinika za stomatologiju, *Odeljenje za oralnu hirurgiju, † Odeljenje za sto... more Medicinski fakultet, Klinika za stomatologiju, *Odeljenje za oralnu hirurgiju, † Odeljenje za stomatološku protetiku, ‡ Doktorske studije, Niš, Srbija Apstrakt Uvod/Cilj. Alveolarni osteitis (AO) je poremećaj zarastanja ekstrakcione rane, praćen intenzivnim bolom. Laser male snage stimuliše ćelijski metabolizam i mikrocirkulaciju, ima izražen analgetski, antiedematozni i antiinflamatorni efekat i ubrzava proces zarastanja rana. U radu su predstavljeni rezultati kliničkog istraživanja koje je imalo za cilj da ispita dejstvo lasera male snage na smanjenje bola i zarastanje ekstrakcionih rana sa alveolarnim osteitisom u donjoj vilici nastalim drugog dana posle vađenja zuba. Metode. Istraživanje je obuhvatilo 60 osoba podeljenih na studijsku i kontrolnu grupu. Kod svih je izvršena obrada ekstrakcione rane, s tim što je u studijskoj grupi posle toga primenjeno svakodnevno lečenje laserom male snage sa ukupno osam seansi zračenja, dok je u kontrolnoj grupi u ekstrakcione rane stavljan zavoj cink-oksid eugenola koji je menjan na 48 sati do prestanka bola. Merenje bola vršeno je vizuelno-analognom skalom 10 minuta pre obrade ekstrakcionih rana i svakodnevno u narednih osam dana. Procena dejstva lasera male snage na zarastanje ekstrakcionih rana vršena je osmog dana od njihove obrade. Rezultati. Petog dana posle tretiranja ekstrakcionih rana sa alveolarnim osteitisom kod ispitanika studijske grupe registrovana je niža prosečna vrednost bola u odnosu na ispitanike kontrolne grupe. Ova razlika uvećavala se u narednom periodu. Ekstrakcione rane u studijskoj grupi zarasle su uspešnije i brže u odnosu na kontrolnu grupu. Zaključak. Istraživanje je pokazalo da je sniženje bola bilo izraženije kod ispitanika sa alveolarnim osteitisom čije su ekstrakcione rane bile podvrgnute zračenju laserom male snage nego kod ispitanika u čije ekstrakcione rane je stavljen zavoj cink-oksid eugenola.

Acta Stomatologica Naissi, 2018

Procena rizika za nastanak karijesa se definiše kao proces utvrđivanja verovatnoće da će se kod n... more Procena rizika za nastanak karijesa se definiše kao proces utvrđivanja verovatnoće da će se kod neke osobe tokom određenog vremena razviti nova karijesna lezija, i/ili kao verovatnoća da će kod postojećih lezija doći do promene u težini i/ili aktivitetu, i predstavlja osnovni preduslov efikasne prevencije karijesa. Poslednjih decenija akcenat je stavljen na individualizovanom preventivnom pristupu, a samim tim i na individualnoj proceni rizika za pojavu karijesa. Cilj: ovog rada bio je da ukaže na značaj i mogućnosti procene rizika za nastanak karijesa u dečjem uzrastu. Zaključak: Dalja istraživanja iz ove oblasti treba usmeriti na identifikaciji jedinstvenog faktora rizika za pojavu karijesa, odnosno kombinacije ovih faktora koji bi pokazali visok prediktivni značaj, i omogućiti veoma ranu identifikaciju pojedinca / populacione grupe u riziku pre kliničke manifestacije bolesti.

Medical Science Monitor, Apr 14, 2020

Background: Identifying caries predictors in the subpopulation at risk is one of the precondition... more Background: Identifying caries predictors in the subpopulation at risk is one of the preconditions for developing effective caries prevention measures. The present exploratory study aimed to examine the significance of socio-demographic characteristics, dietary-hygiene habits, salivary pH, and salivary antimicrobial HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides as potential caries risk predictors in children ages 11-13 years. Material/Methods: This prospective 1-year study enrolled 213 children ages 11-13 years. The subjects underwent a dental examination and their mothers were interviewed. Unstimulated saliva was collected from the subjects to determine its pH value, as well as the salivary levels of HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides in 85 of the subjects. After 12 months, the 1-year caries incidence rate was recorded. Logistic regression analysis was used to estimate the ability of selected variables to predict caries risk. Results: The univariable logistic regression analysis determined that the most significant independent caries risk predictors were: sex (female) (OR=2.132, p=0.007), mothers' education (OR=1.986, p=0.020), salivary pH (OR=0.270, p=0.043), oral hygiene index (OR=1.886, p=0.015), and daily tooth brushing frequency (OR=0.565, p=0.042). The multivariable model showed that sex and oral hygiene-related variables were the most important caries predictors. Conclusions: Salivary HNP-1, hBD-2, and LL-37 peptides were not found to have a significant predictive value. Therefore, socio-demographic and oral hygiene variables remain important caries predictors in early adolescents, suggesting the importance of the mechanical control of biofilm as the key measure for preventing caries. However, there is still a need for effective caries risk biomarkers, and additional research is needed in this area of caries risk prediction.

Acta Stomatologica Naissi, 2017

Uvod: Duža postoperativna anestezija postiže se upotrebom lokalnih anestetika dugog dejstva,kao š... more Uvod: Duža postoperativna anestezija postiže se upotrebom lokalnih anestetika dugog dejstva,kao što su ropivakain i bupivakain. U različitim hirurškim granama, duži bezbolni postoperativni period postiže se kombinacijom ropivakaina sa deksametazonom. Cilj rada bio je utvrditi kakav efekat na dužinu trajanja lokalne anestezije ima kombinacija 0,75% ropivakaina sa dodatkom deksametazona u toku i posle oralnohirurških operacija. Materijal i metode: Na Odeljenju oralne hirurgije Klinike za stomatologiju u Nišu, u toku 2017. godine, ispitivanjem je obuhvaćeno 12 pacijenata koji su podeljeni u 2 grupe: studijsku grupu od 6 pacijenata , koji su prilikom anestezije dobili 4 ml 0,75% rastvora ropivakaina i 1 ml deksazona od 4mg i kontrolnu grupu od 6 pacijenata koji su primili 4 ml 0, 75% rastvora ropivakaina. Statistička obrada podataka rađena je u programu SPSS 15.0. Rezultati:Vreme pojave prvih znakova anestezije, utvrđenih testom senzitivne osetljivosti mekih tkiva (usne i gingive) u studijskoj grupi bilo je 1,5 min, a u kontrolnoj 2,66 min. Vreme nastupanja potpune anestezije tj. potpune neosetljivosti mekih tkiva u studijskoj grupi bilo je 3,5 min, a u kontrolnoj 4,66 min. Vreme za koje su pacijenti još uvek osećali dejstvo anestezije u studijskoj grupi iznosilo je 625, 5 min što ima i statističku značajnost (p < 0.01), dok je u kontrolnoj grupi taj period bio oko 290 min. Zaključak: Male doze deksametazona dodatih lokalnom anestetiku mogu smanjiti potrebu za dodatnom anestezijom i analgetskom terapijom u prvia 24 sata posle teških oralno hirurških operacija.

Acta Medica Medianae, Jun 15, 2020

Colorectal cancers comprise a heterogeneous group of malignant intestinal tumors that have variou... more Colorectal cancers comprise a heterogeneous group of malignant intestinal tumors that have various mechanisms of onset, based on different combinations of genetic and epigenetic alterations. Many authors suggest that the TNM staging most accurately determines the prognosis of each case of colorectal cancer, however other parameters that indicate the aggressive behavior of the tumor are required as well. Such parameters involve perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding. The aim of this paper was to examine association between perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding with the tumor stage in colorectal cancers. The study included histopathology cases of 142 large bowel cancers removed at the Surgical Clinic in Niš during the period of one year (2016). The tumor stages were determined based on the TNM classification recommended by AJCC. Perineural invasion, lymphovascular invasion, and tumor budding were relatively common finding: 20.4, 40.1, 44.4 percent of examined cases, respectively. Univariate logistic regression analysis revealed a statistically significant correlation between high grade tumor budding, lymphovascular and perineural invasion and the advanced stage of tumor disease. The evaluation method, according to the International Tumor Budding Consensus Conference (ITBCC), should be used to evaluate/define biological aggressiveness of a tumor, and may represent the basis of a routinely used staging system in patients with colorectal cancer.

DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), 2021

Uvod: Cilj rada bio je da prikaže terapijski postupak i ishod replantacije avulziranog, stalnog c... more Uvod: Cilj rada bio je da prikaže terapijski postupak i ishod replantacije avulziranog, stalnog centralnog, maksilarnog sekutića, nađenog na mestu velike kontaminiranosti, nakon ekstraoralnog perioda od 15 sati i suvog načina transporta. Prikaz slučaja: Kliničkim pregledom utvrđeno je to da je koren dostigao punu dužinu, sa paralelnim ivicama, što je odgovaralo uzrastu devojčice od 8,5 godina. Nakon pažljivo uklonjenog nekrotičnog periodontalnog ligamenta sa korena, obavljen je ekstraoralni endodontski tretman. Uklonjena je pulpa, odustalo se od interseansnih medikamentoznih punjenja i pristupilo se definitivnoj opturaciji kanala korena zuba. Zub je vraćen u alveolu i urađena je imobilizacija žičano-kompozitnim splintom. Nakon replantacije, praćeno je stanje zuba. Zamenska resorpcija i dentoalveolarna ankiloza nastupile su posle devet meseci, a zatim je cervikalna inflamatorna resorpcija dovela do gubitka zuba nakon tri i po godine. Zaključak: Postignuti rezultat može se smatrati uspehom, budući da je to vreme replantirani zub odgovorio razvojnim, funkcionalnim i estetskim zahtevima, što je posebno važno u periodu intezivnog rasta i razvoja deteta.

Acta Stomatologica Naissi, 2015

Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. ... more Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. U upotrebi su heparinski i dikumarinski preparati. Heparinski preparati se najčešće koriste kod potrebe za brzim antikoagulantnim efektom, daju se intravenski, deluju momentalno, vršeći inhibiciju aktiviranja tromboplastina, pretvaranja protrombina u trombin i delovanja trombina na fibrinogen. Oralnu antikoagulantnu terapiju (OAT) čine lekovi antagonisti vitamina K koji je odgovoran za sintezu faktora protrombinskog kompleksa II, VII, IX i X. Derivati su kumarina i inandiona. Jedan od najčešće korišćenih lekova iz grupe OAT je Varfarin. On je kompetitivni inhibitor vitamina K koji je potreban za karboksilaciju ostataka glutaminske kiseline faktora PK. Rezultati ove inhibicije vode neuspešnom formiranju gama karboksiglutaminske kiseline i produkciji funkcionalno inertnih koagulacionih proteina. Cij rada bio je da se prikaže retka, ali opasna komplikacija neadekvatne primene oralne antikoagulantne terapije.

Journal of Cranio-maxillofacial Surgery, Jun 1, 2020

Background: Ambulatory painless surgery is dependent on local anesthesia effectiveness. Aim: Eval... more Background: Ambulatory painless surgery is dependent on local anesthesia effectiveness. Aim: Evaluating the anesthetic efficacy of the angulated needle approach (ANA) for the inferior alveolar nerve block (IANB). Material and method: Group I received direct IANB; group II received indirect IANB; group III received the IANB with ANA. The quality of anesthesia score (QAS), numerical pain intensity score (NRS), onset time of full anesthesia (OT), and perianesthetic complications were measured. Results: Ninety patients (mean age: 37.47 ± 18.90, p ¼ 0.027) of both sexes were split into three equal groups. Group III had the lowest QAS value with the success rate of 93.3%, compared to the statistically significantly worse QAS values of group II, with the success rate of 80% (p ¼ 0.016). Group II had the statistically significant highest NRS values relative to group I (p ¼ 0.002) and group III (p ¼ 0.000001). The shortest OT occurred in group I, when compared to group II (p ¼ 0.000484) and group III (p ¼ 0.000498). The transient syncope and positive aspiration occurred in single cases. Conclusion: The ANA for the IANB could successfully serve as a "first choice", or as an "addendum technique" in the cases of multiple failed attempts for direct and indirect IANB techniques.

DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), 2021

Uvod: Avulzije stalnih zuba (traumatska ekstracija, izbijanje zuba) predstavljaju jedne od najtež... more Uvod: Avulzije stalnih zuba (traumatska ekstracija, izbijanje zuba) predstavljaju jedne od najtežih povreda stalnih zuba i mogu se javiti kao samostalne povrede ili udružene sa ostalim povredama zuba ili povredama regije lica i vilica. Alvuzije zuba definišu se kao izbijanje zuba iz alveole, uz potpuno kidanje periodontalnih vlakana, pri čemu jedan deo njih ostaje vezan za cement korena zuba, a drugi za alveolarnu kost, kompromitujući zubnu pulpu, cement korena i alveolarnu kost. Visoka zastupljenost i brojne posledice na stoatogati sistem, koje za sobom ostavljaju, čine da se avulzije stalnih zuba mogu smatrati povredama od značaja za javno zdravlje. Cilj rada: je da ukaže na terapijske mogućnosti avulzije stalnih zuba, koje mogu obezbediti njihov duži opstanak u usnoj duplji. Zaključak: Strategija lečenja avulziranih stalnih zuba uvek je bazirana na ograničavanju infekcije korenskog kanala i periradikularne upale, prebacujući ravnotežu od nepovoljnog zarastanja (resorpcija zamene) prema povoljnom (periodontalnom) zarastanju. Uspeh terapije i periodontalno zarastanje zavise od trajanja i uslova ekstraoralnog čuvanja zuba, stepena oštećenja periodontalnog ligamenta i stanja pulpe.

Acta stomatologica Naissi, 2017

Uvod: Tumori pljuvačnih žlezda su veoma retke neoplazme. S obzirom na njihovu patohistološku slik... more Uvod: Tumori pljuvačnih žlezda su veoma retke neoplazme. S obzirom na njihovu patohistološku sliku, ovi tumori predstavljaju veoma veliki dijagnostički izazov. Cilj: istaživanja je diferencijacija ova tri tipa tumora primenom imunohistohemijske i morfometrijske analize, kao i određivanje visine Ki67 proliferativnog indeksa.

Dentistry

Knowledge about the importance of oral health and oral hygiene practices, attitudes, and behavior... more Knowledge about the importance of oral health and oral hygiene practices, attitudes, and behavior among young adults shows the association of insufficient or irregular oral hygiene with the occurrence of gingival/periodontal diseases, caries, and consequently systemic disease occurrence including cardiovascular disease, cancer, diabetes mellitus, infections of the respiratory tract, adverse pregnancy outcomes, and neurological disorders. Public health dentists should be trained for oral health needs assessments as well as for the evaluation of community-based oral health improvement strategies among different population groups.

Acta Microscopica, Sep 17, 2021

Tooth extraction wound complications occur in everyday clinical practice and their management can... more Tooth extraction wound complications occur in everyday clinical practice and their management can sometime be challenging. The process is followed by the characteristic pathohistological changes occurring in the soft tissue surrounding extraction wound that is known to follow several precisely regulated phases. Coenzyme Q10, omnipresent molecule, was found to potentially influence the wound healing process, however, its usage is limited due to its poor availability after application. This study evaluates for the first time the effects of coenzyme Q10 (free and encapsulated in nanoliposomes) treatment regime on osteopontin expression in the inflammatory cells surrounding rat tooth extraction wound and correlates these findings with the oxidative stress (lipid peroxidation and protein oxidative damage) and inflammation (myeloperoxidase and nitric oxide) related biochemical changes in the same tissue. Our results revealed that the encapsulated coenzyme Q10 is statistically significantly (p<0.001) more potent in preventing tissue inflammation and oxidative damage, as well as to inhibit osteopontin expression. Correlation analysis pointed to the fact the coenzyme Q10 activity is not only related to its impact on inflammatory cells activity but to other types of cells as well. The obtained results suggest the use of coenzyme Q10 in dental practice and as a food supplement should be recommended due to its ability to significantly enhance the wound healing process. This is especially true for the encapsulated form of the coenzyme Q10, which exerted the same extent of healing potential almost two times faster than the free form.

Acta stomatologica Naissi, 2017

Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla,... more Molarno-incizivna hipomineralizacija označava pojavu hipomineralizacije gleđi sistemskog porekla, koja zahvata od 1-4 prva stalna molara, a koja je često udružena sa promenama na stalnim sekutićima. Varijacije u kliničkoj manifestaciji, uz često prisutnu asimetriju, su razlog velikih varijacija u potrebama za terapijskim tretmanom ovih strukturnih gleđnih defekata. Prikaz slučajeva: Prikazana su dva pacijenta sa dijagnozom molarnoincizivne hipomineralizacije. Prvi pacijent, devojčica stara 6 godina, kod koje je dijagnostikovana blaga klinička forma, se stomatologu javila odmah nakon erupcije prih stalnih molara. Rana dijagnoza i blagovremena primena preventivno-profilaktičkih mera, uz blagu kliničku formu, su razlozi sprečavanja nastanka karijesa i daljeg širenja poseruptivnog odlamanja gleđi na zahvaćenim prvim stalnim molarima. Nasuprot prvom, drugi pacijent, devojčica stara 7,5 godina, je sa dijagnozom umerene molarnoincizivne hipomineralizacije. Kod nje je došlo do pojave karijesa na zubu 46, kao i komplikacija karijesa karijesa na zubu 36, koji je ekstrahiran vrlo brzo nakon erupcije. Zaključak: Rana dijagnoza i težina kliničke slike su najznačajni faktori koji utiču na terapijski ishod u zbrinjavanju molarno-incizivne hipomineralizacije.

Acta stomatologica Naissi, 2015

Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. ... more Antikoagulantnu terapiju čine lekovi koji sprečavaju intravaskularno stvaranje i širenje tromba. U upotrebi su heparinski i dikumarinski preparati. Heparinski preparati se najčešće koriste kod potrebe za brzim antikoagulantnim efektom, daju se intravenski, deluju momentalno, vršeći inhibiciju aktiviranja tromboplastina, pretvaranja protrombina u trombin i delovanja trombina na fibrinogen. Oralnu antikoagulantnu terapiju (OAT) čine lekovi antagonisti vitamina K koji je odgovoran za sintezu faktora protrombinskog kompleksa II, VII, IX i X. Derivati su kumarina i inandiona. Jedan od najčešće korišćenih lekova iz grupe OAT je Varfarin. On je kompetitivni inhibitor vitamina K koji je potreban za karboksilaciju ostataka glutaminske kiseline faktora PK. Rezultati ove inhibicije vode neuspešnom formiranju gama karboksiglutaminske kiseline i produkciji funkcionalno inertnih koagulacionih proteina. Cij rada bio je da se prikaže retka, ali opasna komplikacija neadekvatne primene oralne antikoagulantne terapije.

Acta stomatologica Naissi, 2015

Zarastanje rane je složeni proces koji uključuje hemostazu, inflamaciju, proliferaciju i remodela... more Zarastanje rane je složeni proces koji uključuje hemostazu, inflamaciju, proliferaciju i remodelaciju tkiva. Faktori rasta su prirodni biološki posrednici koji regulišu najznačajnije ćelijske procese uključene u regeneraciju tkiva, kao što su DNA sinteza, angiogeneza, metabolička aktivnost, migracija, hemotaksa, proliferacija, diferencijacija i sinteza matriksa. Najznačajniji faktori rasta koji učestvuju u zarastanju ekstrakcione rane i regeneraciji koštanog tkiva su: trombocitni faktor rasta-PDGF, transformacioni faktor rasta-TGF β ,faktor rasta sličan insulinu-IGF, koštani morfogenetski proteini-BMP-2, BMP-7 , vaskularni endotelijalni faktor rasta, VEGF, ,fibroblastni faktor rasta-FGF. Faktori rasta pojavljuju se u različitim koncentracijama u različito vreme, pa se na osnovu njihovog prisustva može proceniti starost rane. Osim zarastanja rane faktori rasta mogu se primeniti za bolju oseointegraciju implanata,augmentaciju alveolarnog grebena, alveolita itd. Studije fizioloških procesa u kojima faktori rasta imaju regulatornu ulogu ukazuju da ovi molekuli retko kada svoje aktivnosti vrše u biološkoj izolaciji. Proučavanje interakcije između faktora rasta u alveolarnoj kosti može pružiti objašnjenje o sposobnosti tkiva da zaraste i pod nepovoljnim uslovima, kao što suinfekcija i zračenje

Pediatric Infectious Disease Journal, 2020

Instructive Cases Background: To date, although neonatal infections with severe acute respiratory... more Instructive Cases Background: To date, although neonatal infections with severe acute respiratory syndrome coronovirus 2 (SARS-CoV-2) have been described, none of these have been proven to be the result of vertical transmission of SARS-CoV-2. Methods: We describe the probable vertical transmission of SARS-CoV-2 in a neonate born to a mother with coronavirus disease 2019 (COVID-19). Results: Following cesarean section, the neonate was kept in strict isolation. Molecular tests for SARS-CoV-2 on respiratory samples, blood, and meconium were initially negative, but positive on a nasopharyngeal aspirate on the third day of life. On day 5, the neonate developed fever and coryza, which spontaneously resolved. Viral genomic analysis from the mother and neonate showed identical sequences except for 1 nucleotide. Conclusion: This report has important implications for infection control and clinical management of pregnant women with COVID-19 and their newborns.