Svetlana Kalezić Radonjić - Academia.edu (original) (raw)

Papers by Svetlana Kalezić Radonjić

Poznańskie Studia Slawistyczne, Dec 30, 2023

Филолог – часопис за језик, књижевност и културу, 2013

Folia Linguistica et Litteraria, Jan 11, 2024

U radu se razmatraju filozofski aspekti poezije Pavla Goranovića, jednog od najpoznatijih savreme... more U radu se razmatraju filozofski aspekti poezije Pavla Goranovića, jednog od najpoznatijih savremenih crnogorskih pjesnika. Poseban akcenat biće stavljen na dijalogiziranje sa idejama Ota Vajningera, Martina Hajdegera, Emila Siorana i Serena Kjerkegora, kao i na način na koji ih Goranović kreativno transponuje. Iako direktno upućuje na pomenute filozofe samo u nekim svojim pjesmama (O zaboravu, Veliko spremanje, Svako buđenje, Regina Olsen, Vrloglavica Serena Kjerkegora...), intertekstualne veze su različitog intenziteta – u nekim slučajevima se stiče utisak da pjesnika više zanima biografija koja je prethodila uobličavanju ideja, u drugim Goranović koristi idejna polazišta određenih filozofa koja i sâm dijeli, a u trećim daje svoje viđenje pojedinih temata suprotno stavu filozofā na koje ekspicitno ili implicitno upućuje. U radu zastupamo tezu da se ovakav postupak javlja ne samo kao vid umjetničkog izraza koji aktivira dodatne idejne slojeve, već i kao promišljena pjesnička taktika...

Logos et Littera: Interdisciplinary Approaches to Text, 2018

UDC 1:821.163.4.09Petrović Njegoš P. II UDC 14Volter F. M. A. NJEGOŠ ET VOLTAIRE Résumé : L'objet... more UDC 1:821.163.4.09Petrović Njegoš P. II UDC 14Volter F. M. A. NJEGOŠ ET VOLTAIRE Résumé : L'objet de cet article est le rapport entre Njegoš et le plus grand écrivain français des Lumières-Voltaire. A en juger d'après le répertoire de sa bibliothèque, Njegoš possédait, outre les OEuvres complètes de Voltaire en 12 volumes, six publications individuelles du célèbre penseur (des éditions russe et française de La Henriade, Mélanges philosophiques, littéraires, historiques etc., Contes allégoriques, philosophiques et critiques, Essais historiques et Les siècles de Louis XIV et de Louis XV). En prenant en considération les circonstances sociohistoriques de l'époque de Njegoš et le contenu des ouvrages précités, nous nous attacherons à répondre, dans le cadre du présent article, à la question de savoir pourquoi Njegoš pouvait et devait porter intérêt à Voltaire, avant de voir quelles sont les ressemblances et les différences conceptuelles entre ces deux grands hommes.

Folia linguistica et litteraria, 2020

In questo articolo analizziamo tre libri per bambini di Umberto Eco: La bomba e il generale (1966... more In questo articolo analizziamo tre libri per bambini di Umberto Eco: La bomba e il generale (1966, rev. 1988), I tre cosmonauti (1966, rev. 1988) e Gli gnomi di Gnu (1992). Tutte e tre le opere appartengono a libri illustrati, la cui identità testuale indica che sono indirizzati al pubblico più giovane, mentre le straordinarie "illustrazioni" di Eugenio Carmi presentano un'espressione distintamente modernista con un focus sul pubblico adulto. In linea con la definizione di base della letteratura per bambini come fenomeno della lettura “a doppio fondo“, questi libri di Umberto Eco diventano una letteratura interessante per il cosiddetto pubblico duale. Nelle opere si prendono in esame le relazioni di potere tra le persone, si promuovono idee pacifiste sulla coesistenza, sulla tolleranza e sulla comprensione reciproca, nonché quelle ambientali sulla protezione della natura. In questo articolo analizziamo i suddetti media verbo-visivi, cercando di definire più precisament...

Folia linguistica et litteraria, 2018

Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačn... more Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačnih nacionalnih književnosti posredstvom izvora i uticaja i da je, prekoračivši granice između jezika, kultura i disciplina, između književnosti, umjetnosti, politike i javnog života, krenula putem kulturoloških studija. Njen predmet je ostalo, dakako, naporedno proučavanje jezika i književnosti, ali u transnacionalnom, interkulturalnom i intermedijskom kontekstu. Riječ je o internacionalnoj recepciji autora i njihovih djela, o vrstama poigravanja posredstvom intertekstualnosti, o preispitivanju konvencija književnih oblika i rodova na transkulturnom planu, te o utvrđivanju promjenljivih veza između različitih umjetničkih i kulturnih sistema znakova (književnost i slikarstvo, odnosno film, muzika). Komparatistika u novom ključu, kako je krajem osamdsetih godina 20. vijeka predvidio Zoran Konstantinovid, a početkom 21. vijeka potvrdio Džonatan Kaler, i dalje vodi glavnu riječ u najaktuelnijim metodološkim i teorijskim polemikama u svim humanističkim disciplinama, ali u kontekstu toliko proširenom da joj danas često pripisuju ulogu "kulturne poetike". Zbog svega prethodno rečenog odlučili smo se na tematski broj Komparatistika u novom ključu okupivši zanimljive teme i autore koji bi sa stanovišta savremenog trenutka osvijetlili transformacije ove discipline na putu objedinjavanja traganja za istorijskim uslovljenostima u literaturi i zapažanja vanistorijskih estetskih vrijednosti. Tako u radu Hipertekstualnost kao komparitivistički problem Branko Tošovid na primjeru tekstova srpskih, ruskih i poljskih autora, razmatra fenomen hiperteksta, njegove karakteristike, strukturu, osnovne modele i funkcije, ističudi i poseban način na koji se u različitim nacionalnim sredinama preispituju konvencije književnog stvaralaštva i unose nove dimenzije poput interaktivnosti, intermedijalnosti i hibridnosti. Miodrag Loma u Koncepciji istorije svetske književnosti kod Ervina Latsa razmatra pretpostavke Latsovog književnoistoriografskog pristupa, shvatanje žanrovskog uticaja i ranga, kao i ključne književnoistorijske i kritičke pojmove čuvenog naučnika u čijim se pojedinim segmentima mogu prepoznati i uticaji Getea i Šilera. U radu Kultura kao intertekst-napomene uz problem recepcije semantičkih modela Siniša Jelušid u okviru termina intertekst, prototekst i metatekst promišlja značenja odnosa između vizantijske kulture i slovenskih kultura u kojima se razlikuje odnos transplantacije i odnos recepcije. Takođe, autor teži da odredi bazične atribute južnoslovenskog kulturnog, tj. književnog

Folia linguistica et litteraria, 2018

The common sense builds a border between fiction and reality. Fiction may be represented by the n... more The common sense builds a border between fiction and reality. Fiction may be represented by the novel, which is between the 18th and the 19th centuries mainly focussed to sentimental stories. The discourse about reality is generally represented by History and Science. Therefore, the border between fiction and reality has an equivalence, on one hand on the representation of the tree of knowledge in the Encyclopédie (science belongs to reason, history to memory and poetry to imagination), and, on the other hand, on the opposition between imagination and reason. German Idealism tried to recreate a union between the human faculties, imagination and reason, by unifying criticism and poetry. But novelists like Goethe (Elective Affinities), Melville (Mardi) and Flaubert (Bouvard et Pécuchet) tried in very different ways to unify poetry and scientific discourse in a literary project where knowledge becomes the main purpose of the novel. From the goethean ideal of universalism to Flaubert's irony about human aspiration to know, the three novels show different ways to question the relationships between fiction and scientific knowledge and lead to this question: in which way is there a part of human knowledge that can belong only to literature?

Folia linguistica et litteraria, 2018

Anafora, 2018

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Ovaj rad do... more This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Ovaj rad dostupan je za upotrebu pod licencom Creative Commons Imenovanje 4.0 međunarodna.

Филолог – часопис за језик, књижевност и културу, 2012

Folia linguistica et litteraria, 2018

Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačn... more Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačnih nacionalnih književnosti posredstvom izvora i uticaja i da je, prekoračivši granice između jezika, kultura i disciplina, između književnosti, umjetnosti, politike i javnog života, krenula putem kulturoloških studija. Njen predmet je ostalo, dakako, naporedno proučavanje jezika i književnosti, ali u transnacionalnom, interkulturalnom i intermedijskom kontekstu. Riječ je o internacionalnoj recepciji autora i njihovih djela, o vrstama poigravanja posredstvom intertekstualnosti, o preispitivanju konvencija književnih oblika i rodova na transkulturnom planu, te o utvrđivanju promjenljivih veza između različitih umjetničkih i kulturnih sistema znakova (književnost i slikarstvo, odnosno film, muzika). Komparatistika u novom ključu, kako je krajem osamdsetih godina 20. vijeka predvidio Zoran Konstantinovid, a početkom 21. vijeka potvrdio Džonatan Kaler, i dalje vodi glavnu riječ u najaktuelnijim metodološkim i teorijskim polemikama u svim humanističkim disciplinama, ali u kontekstu toliko proširenom da joj danas često pripisuju ulogu "kulturne poetike". Zbog svega prethodno rečenog odlučili smo se na tematski broj Komparatistika u novom ključu okupivši zanimljive teme i autore koji bi sa stanovišta savremenog trenutka osvijetlili transformacije ove discipline na putu objedinjavanja traganja za istorijskim uslovljenostima u literaturi i zapažanja vanistorijskih estetskih vrijednosti. Tako u radu Hipertekstualnost kao komparitivistički problem Branko Tošovid na primjeru tekstova srpskih, ruskih i poljskih autora, razmatra fenomen hiperteksta, njegove karakteristike, strukturu, osnovne modele i funkcije, ističudi i poseban način na koji se u različitim nacionalnim sredinama preispituju konvencije književnog stvaralaštva i unose nove dimenzije poput interaktivnosti, intermedijalnosti i hibridnosti. Miodrag Loma u Koncepciji istorije svetske književnosti kod Ervina Latsa razmatra pretpostavke Latsovog književnoistoriografskog pristupa, shvatanje žanrovskog uticaja i ranga, kao i ključne književnoistorijske i kritičke pojmove čuvenog naučnika u čijim se pojedinim segmentima mogu prepoznati i uticaji Getea i Šilera. U radu Kultura kao intertekst-napomene uz problem recepcije semantičkih modela Siniša Jelušid u okviru termina intertekst, prototekst i metatekst promišlja značenja odnosa između vizantijske kulture i slovenskih kultura u kojima se razlikuje odnos transplantacije i odnos recepcije. Takođe, autor teži da odredi bazične atribute južnoslovenskog kulturnog, tj. književnog

Poznańskie Studia Slawistyczne, Dec 30, 2023

Филолог – часопис за језик, књижевност и културу, 2013

Folia Linguistica et Litteraria, Jan 11, 2024

U radu se razmatraju filozofski aspekti poezije Pavla Goranovića, jednog od najpoznatijih savreme... more U radu se razmatraju filozofski aspekti poezije Pavla Goranovića, jednog od najpoznatijih savremenih crnogorskih pjesnika. Poseban akcenat biće stavljen na dijalogiziranje sa idejama Ota Vajningera, Martina Hajdegera, Emila Siorana i Serena Kjerkegora, kao i na način na koji ih Goranović kreativno transponuje. Iako direktno upućuje na pomenute filozofe samo u nekim svojim pjesmama (O zaboravu, Veliko spremanje, Svako buđenje, Regina Olsen, Vrloglavica Serena Kjerkegora...), intertekstualne veze su različitog intenziteta – u nekim slučajevima se stiče utisak da pjesnika više zanima biografija koja je prethodila uobličavanju ideja, u drugim Goranović koristi idejna polazišta određenih filozofa koja i sâm dijeli, a u trećim daje svoje viđenje pojedinih temata suprotno stavu filozofā na koje ekspicitno ili implicitno upućuje. U radu zastupamo tezu da se ovakav postupak javlja ne samo kao vid umjetničkog izraza koji aktivira dodatne idejne slojeve, već i kao promišljena pjesnička taktika...

Logos et Littera: Interdisciplinary Approaches to Text, 2018

UDC 1:821.163.4.09Petrović Njegoš P. II UDC 14Volter F. M. A. NJEGOŠ ET VOLTAIRE Résumé : L'objet... more UDC 1:821.163.4.09Petrović Njegoš P. II UDC 14Volter F. M. A. NJEGOŠ ET VOLTAIRE Résumé : L'objet de cet article est le rapport entre Njegoš et le plus grand écrivain français des Lumières-Voltaire. A en juger d'après le répertoire de sa bibliothèque, Njegoš possédait, outre les OEuvres complètes de Voltaire en 12 volumes, six publications individuelles du célèbre penseur (des éditions russe et française de La Henriade, Mélanges philosophiques, littéraires, historiques etc., Contes allégoriques, philosophiques et critiques, Essais historiques et Les siècles de Louis XIV et de Louis XV). En prenant en considération les circonstances sociohistoriques de l'époque de Njegoš et le contenu des ouvrages précités, nous nous attacherons à répondre, dans le cadre du présent article, à la question de savoir pourquoi Njegoš pouvait et devait porter intérêt à Voltaire, avant de voir quelles sont les ressemblances et les différences conceptuelles entre ces deux grands hommes.

Folia linguistica et litteraria, 2020

In questo articolo analizziamo tre libri per bambini di Umberto Eco: La bomba e il generale (1966... more In questo articolo analizziamo tre libri per bambini di Umberto Eco: La bomba e il generale (1966, rev. 1988), I tre cosmonauti (1966, rev. 1988) e Gli gnomi di Gnu (1992). Tutte e tre le opere appartengono a libri illustrati, la cui identità testuale indica che sono indirizzati al pubblico più giovane, mentre le straordinarie "illustrazioni" di Eugenio Carmi presentano un'espressione distintamente modernista con un focus sul pubblico adulto. In linea con la definizione di base della letteratura per bambini come fenomeno della lettura “a doppio fondo“, questi libri di Umberto Eco diventano una letteratura interessante per il cosiddetto pubblico duale. Nelle opere si prendono in esame le relazioni di potere tra le persone, si promuovono idee pacifiste sulla coesistenza, sulla tolleranza e sulla comprensione reciproca, nonché quelle ambientali sulla protezione della natura. In questo articolo analizziamo i suddetti media verbo-visivi, cercando di definire più precisament...

Folia linguistica et litteraria, 2018

Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačn... more Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačnih nacionalnih književnosti posredstvom izvora i uticaja i da je, prekoračivši granice između jezika, kultura i disciplina, između književnosti, umjetnosti, politike i javnog života, krenula putem kulturoloških studija. Njen predmet je ostalo, dakako, naporedno proučavanje jezika i književnosti, ali u transnacionalnom, interkulturalnom i intermedijskom kontekstu. Riječ je o internacionalnoj recepciji autora i njihovih djela, o vrstama poigravanja posredstvom intertekstualnosti, o preispitivanju konvencija književnih oblika i rodova na transkulturnom planu, te o utvrđivanju promjenljivih veza između različitih umjetničkih i kulturnih sistema znakova (književnost i slikarstvo, odnosno film, muzika). Komparatistika u novom ključu, kako je krajem osamdsetih godina 20. vijeka predvidio Zoran Konstantinovid, a početkom 21. vijeka potvrdio Džonatan Kaler, i dalje vodi glavnu riječ u najaktuelnijim metodološkim i teorijskim polemikama u svim humanističkim disciplinama, ali u kontekstu toliko proširenom da joj danas često pripisuju ulogu "kulturne poetike". Zbog svega prethodno rečenog odlučili smo se na tematski broj Komparatistika u novom ključu okupivši zanimljive teme i autore koji bi sa stanovišta savremenog trenutka osvijetlili transformacije ove discipline na putu objedinjavanja traganja za istorijskim uslovljenostima u literaturi i zapažanja vanistorijskih estetskih vrijednosti. Tako u radu Hipertekstualnost kao komparitivistički problem Branko Tošovid na primjeru tekstova srpskih, ruskih i poljskih autora, razmatra fenomen hiperteksta, njegove karakteristike, strukturu, osnovne modele i funkcije, ističudi i poseban način na koji se u različitim nacionalnim sredinama preispituju konvencije književnog stvaralaštva i unose nove dimenzije poput interaktivnosti, intermedijalnosti i hibridnosti. Miodrag Loma u Koncepciji istorije svetske književnosti kod Ervina Latsa razmatra pretpostavke Latsovog književnoistoriografskog pristupa, shvatanje žanrovskog uticaja i ranga, kao i ključne književnoistorijske i kritičke pojmove čuvenog naučnika u čijim se pojedinim segmentima mogu prepoznati i uticaji Getea i Šilera. U radu Kultura kao intertekst-napomene uz problem recepcije semantičkih modela Siniša Jelušid u okviru termina intertekst, prototekst i metatekst promišlja značenja odnosa između vizantijske kulture i slovenskih kultura u kojima se razlikuje odnos transplantacije i odnos recepcije. Takođe, autor teži da odredi bazične atribute južnoslovenskog kulturnog, tj. književnog

Folia linguistica et litteraria, 2018

The common sense builds a border between fiction and reality. Fiction may be represented by the n... more The common sense builds a border between fiction and reality. Fiction may be represented by the novel, which is between the 18th and the 19th centuries mainly focussed to sentimental stories. The discourse about reality is generally represented by History and Science. Therefore, the border between fiction and reality has an equivalence, on one hand on the representation of the tree of knowledge in the Encyclopédie (science belongs to reason, history to memory and poetry to imagination), and, on the other hand, on the opposition between imagination and reason. German Idealism tried to recreate a union between the human faculties, imagination and reason, by unifying criticism and poetry. But novelists like Goethe (Elective Affinities), Melville (Mardi) and Flaubert (Bouvard et Pécuchet) tried in very different ways to unify poetry and scientific discourse in a literary project where knowledge becomes the main purpose of the novel. From the goethean ideal of universalism to Flaubert's irony about human aspiration to know, the three novels show different ways to question the relationships between fiction and scientific knowledge and lead to this question: in which way is there a part of human knowledge that can belong only to literature?

Folia linguistica et litteraria, 2018

Anafora, 2018

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Ovaj rad do... more This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Ovaj rad dostupan je za upotrebu pod licencom Creative Commons Imenovanje 4.0 međunarodna.

Филолог – часопис за језик, књижевност и културу, 2012

Folia linguistica et litteraria, 2018

Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačn... more Nema sumnje da se komparatistika davno oslobodila prvobitnog proučavanja odnosa između pojedinačnih nacionalnih književnosti posredstvom izvora i uticaja i da je, prekoračivši granice između jezika, kultura i disciplina, između književnosti, umjetnosti, politike i javnog života, krenula putem kulturoloških studija. Njen predmet je ostalo, dakako, naporedno proučavanje jezika i književnosti, ali u transnacionalnom, interkulturalnom i intermedijskom kontekstu. Riječ je o internacionalnoj recepciji autora i njihovih djela, o vrstama poigravanja posredstvom intertekstualnosti, o preispitivanju konvencija književnih oblika i rodova na transkulturnom planu, te o utvrđivanju promjenljivih veza između različitih umjetničkih i kulturnih sistema znakova (književnost i slikarstvo, odnosno film, muzika). Komparatistika u novom ključu, kako je krajem osamdsetih godina 20. vijeka predvidio Zoran Konstantinovid, a početkom 21. vijeka potvrdio Džonatan Kaler, i dalje vodi glavnu riječ u najaktuelnijim metodološkim i teorijskim polemikama u svim humanističkim disciplinama, ali u kontekstu toliko proširenom da joj danas često pripisuju ulogu "kulturne poetike". Zbog svega prethodno rečenog odlučili smo se na tematski broj Komparatistika u novom ključu okupivši zanimljive teme i autore koji bi sa stanovišta savremenog trenutka osvijetlili transformacije ove discipline na putu objedinjavanja traganja za istorijskim uslovljenostima u literaturi i zapažanja vanistorijskih estetskih vrijednosti. Tako u radu Hipertekstualnost kao komparitivistički problem Branko Tošovid na primjeru tekstova srpskih, ruskih i poljskih autora, razmatra fenomen hiperteksta, njegove karakteristike, strukturu, osnovne modele i funkcije, ističudi i poseban način na koji se u različitim nacionalnim sredinama preispituju konvencije književnog stvaralaštva i unose nove dimenzije poput interaktivnosti, intermedijalnosti i hibridnosti. Miodrag Loma u Koncepciji istorije svetske književnosti kod Ervina Latsa razmatra pretpostavke Latsovog književnoistoriografskog pristupa, shvatanje žanrovskog uticaja i ranga, kao i ključne književnoistorijske i kritičke pojmove čuvenog naučnika u čijim se pojedinim segmentima mogu prepoznati i uticaji Getea i Šilera. U radu Kultura kao intertekst-napomene uz problem recepcije semantičkih modela Siniša Jelušid u okviru termina intertekst, prototekst i metatekst promišlja značenja odnosa između vizantijske kulture i slovenskih kultura u kojima se razlikuje odnos transplantacije i odnos recepcije. Takođe, autor teži da odredi bazične atribute južnoslovenskog kulturnog, tj. književnog