Yakup Ünlüler - Profile on Academia.edu (original) (raw)
Papers by Yakup Ünlüler
NİĞDE ARKEOLOJİSİ VE KÜLTÜREL MİRASI-1, 2025
This paper assesses a group of Iron Age artefacts housed in the Niğde Museum. The primary objecti... more This paper assesses a group of Iron Age artefacts housed in the Niğde Museum. The primary objective of this study is to present the unpublished collection of metal artefacts, which are stored in the museum's archives to contribute to the next research on the subject. The assemblage is acquired by the museum through a purchase that includes thirteen bronze artefacts. They have similar characteristics to Phrygian-type objects, including a ladle, two small cauldrons, a jug, a fibula, a belt, and seven bowls. Six of the bowls feature omphaloi, with the central navel encircled by concentric rings with triangular sections. One of these bowls is decorated with petals, while the other is a ribbed bowl. The seventh bowl lacks an omphalos and is distinguished by a rounded band around the rim. One of the spherical-bodied cauldrons is equipped with a basket handle, whereas the other lacks a handle. The jug is a typical example that features a trefoil rim, spherical body, and flat base with its handle. Even though the belt is incomplete, it is adorned with geometric incised designs on the plates. The only known fibula in the assemblage is a larger one with moulded details on its body. Not only detailed drawings of the artefacts were produced and they were presented as a catalogue as part of this study, but also analogies made with the comparable examples of this assemblage known from the Iron Age burial contexts across Türkiye, as well as from museums and private collections.
Kapadokya Bölgesi Müzelerinde Bulunan Bizans Buhurdanları/Byzantine Insence Burners in Cappadocia Region Museums
Fire, which has been used as a warming, enlightenment and weapon throughout the history of humani... more Fire, which has been used as a warming, enlightenment and weapon throughout the history of humanity, has also been accepted as a divine substance and found a place in beliefs. This ritual, which started with the burning of incense together with the sacrifices dedicated to the gods in prehistoric rites, was further developed with the use of a special container for burning incense in Mesopotamia in the 4th millennium BC. This ritual, which continues with a changing meaning in divine religions, was also used extensively in the rites and funeral ceremonies performed in churches during the Byzantine period. It is thought that with the incense burners, in which the plants that give off a nice smell and smoke when burned, such as burnt bile and amber tree bark, are burned, clean the bad smells and spirits in the place. In addition, rituals and various religious items are blessed with these incenses. The incense burners, in which the burning action takes place, are mostly made of bronze, which is a durable material. The incense burners, which have different shapes as footed or pedestal bodies, were used by hanging them with a three-chain hanger attached to the sides or swinging them by the religious official. Eight examples and two incense burners fragments found in museums in the Cappadocia region will be introduced. Two of the bronze incense burners samples in Aksaray, Kayseri, Kırşehir, Nevşehir, Niğde and Ürgüp museums are hexagonal and six of them are spherical. In some of the examples with pedestals or footed, the chains and suspension discs added to the rim have survived to the present day. Although there are no ornaments other than stripes on the body of six specimens, two specimens have vegetal and figured ornaments made with scraping technique. In this study, in which incense burners and incense burners hanger discs in different museums will be examined, examples will be discussed in detail; will be evaluated throughout the Cappadocia region, especially in Anatolia.
Paleolitik Çağdan günümüze kadar kesintisiz bir yerleşime tanık olan Niğde, binlerce yıllık bir k... more Paleolitik Çağdan günümüze kadar kesintisiz bir yerleşime tanık olan Niğde, binlerce yıllık bir kültür birikimine sahip; önemli bir İç Anadolu kentidir. Bu kültür ve medeniyetlerin oluşturduğu günümüze ulaşan çok zengin ve ünik eserler Niğde Müzesi'nin ev sahipliğinde korunarak; araştırmacılar ile ziyaretçilerin ilgisine sunulmaktadır. Niğde'de Müzecilik faaliyetleri 1936 yılında Karamanoğulları dönemine ait bir eğitim binası olan Ak Medrese'de başlamıştır. Ak Medrese, müze binası olarak 1977 yılına kadar hizmet vermiş 1982 yılında ise, müze Niğde'nin merkezinde inşa ettirilen ve Aşağı Kayabaşı Mahallesi'nde yer alan yeni binasına taşınmıştır. Orta Anadolu Arkeolojisinin kronolojik bir düzenle sunulduğu Niğde Müzesi'nde 6 teşhir salonu bulunmaktadır. Müzenin III. salonunda ve ön bahçe açık teşhirinde Geç Hitit Dönemine ait eserler sergilenmektedir. Geç Hitit Dönemi yaklaşık MÖ 12. yüzyıldan başlayıp MÖ 8. yüzyılın sonuna kadar devam etmiştir. Tabal Ülkesi içerisinde yer alan Tuvanuva/Tyana (Niğde/Bor-Kemerhisar) ve Nahita (Niğde) bu dönemin önemli krallıklarıdır. Bu krallıklar dönemine ait tasvirli sanat eserleri içerisinde en önemli grubu ise steller oluşturmaktadır. Tasvirli ve yazıtlı steller Tabal bölgesiyle ilgili bilgilere ulaşmamızı sağlamaktadır. Çalışmamıza konu olan Fırtına Tanrısı Tarhunzas'a ait üç stelde Geç Hitit Dönemine ait olup, söz konusu stellere ait bilgiler müzeye geliş tarihlerine göre verilmiştir. Keşlik Steli Niğde'nin Altunhisar İlçesi'ne bağlı Yeşilyurt Köyünün kuş uçuşu 6km kuzeydoğusunda Bayındır-Keşlik Yaylasında bulunarak 05.11.1962 yılında arazi sahibi Abdullah Tanık tarafından Niğde Müzesi'ne teslim edilmiştir. Andezit taşından yapılmış olan stel, üst kenarları yuvarlatılmış ve yukarıdan aşağıya doğru genişleyerek zemini düz bir şekilde sonlanmaktadır. 131x69x30cm ölçülerine sahip stelin ön yüzeyinde; kabartma tekniğinde sağa doğru dönmüş ve bir ayağını öne atmış şekilde 'Fırtına Tanrısı' tasvir edilmiştir. Baş ve ayakları profilden, bedeni ise cepheden işlenen kabartmanın gözleri badem şeklindedir, iri burunlu ve sakallıdır. Başında boynuzlu serpuş bulunmaktadır. Kısa kollu ve diz kapağının hemen üstünde biten bir elbisesi vardır. Sol ayakucundan yukarıya yükselen bir biçimde işlenen buğday başağı demetini tanrı sol eliyle saplarından kavramak suretiyle tutarken sağ ayağının topuğundan baldır boyunca uzanan asma dalını ise kemer hizasında sağ eliyle tutmaktadır. Stelde okunamayacak kadar aşınmış durumda yazılar mevcuttur ve eser MÖ 8. yüzyılın sonuna tarihlendirilmektedir. Niğde Steli Osmanlı Döneminde inşa edilen Çelebi Hüsamettin Ağa Camii'nin 1975 yılındaki restorasyon çalışmaları sırasında fark edilmiştir. Öncesinde Niğde Tepebağları Höyüğünden getirilmiş olabileceği değerlendirilen stelin, cami kapı eşiği önünde yüzüstü yatırılarak basamak olarak kullanıldığı anlaşılmıştır. Eser müzeye haber verilerek dönemin Müze
Haç sembolü Tarih Öncesi ve Tarihi Çağlarda farklı anlamlar yüklenerek çeşitli formlarda kullanıl... more Haç sembolü Tarih Öncesi ve Tarihi Çağlarda farklı anlamlar yüklenerek çeşitli formlarda kullanılmıştır. Hristiyanlık tarihinde İsa'nın çarmıha gerilmesiyle birlikte önemli bir sembol haline gelmiştir. Hristiyanlarca M.S. 4-5. yüzyıldan itibaren dinsel bir sembol olarak bronz, gümüş, altın, demir, kurşun gibi malzemelerden çeşitli teknik ve formlarda işlenerek kilise ve evlerine koyulmuş, askı halkasıyla veya aplike olarak boyunlarına ve elbiselerine takılarak kullanılmıştır. Sikke, ağırlık, madalyon, buhurdan, kandil, polykandelon,
Arkeoloji ve Sanat Yayınları
Osmanlı döneminin el sanatı örnekleri içerisinde oldukça önemli bir yere sahip olan sedef işçiliğ... more Osmanlı döneminin el sanatı örnekleri içerisinde oldukça önemli bir yere sahip olan sedef işçiliği; Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşayan gayrimüslimlerin dini ve kişisel eşyalarında da sıklıkla kullanılmıştır. Günümüzde bazı müzelerin koleksiyonlarında karşılaşılan bu eserler üzerine yapılan çalışmalar ne yazık ki yeterli düzeyde değildir. Bu çalışmada Niğde Müzesi'nde yer alan Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemindeki gayrimüslimlere ait bir grup sedef eser ele alınmıştır. Satın alma, devir ve hibe yolu ile Niğde Müzesi'ne kazandırılmış olan bu on dokuz parçalık sedef eser; çeşitli formlardaki aplikler, kolye uçları, kemer tokaları ile bir haçtan meydana gelmektedir. Büyük çoğunluğunun dini törenlerde kullanıldığı düşünülen bu parçalar, geometrik, bitkisel ve figürlü süslemelerden oluşan zengin bir süsleme programına sahiptir. Çalışma kapsamında sedef eserler, bir katalog halinde incelenerek; ağırlıklı yurtdışı müze ve koleksiyonlarda yer alan benzer örnekler eşliğinde değerlendirilmiştir.
Weighbridge and scales were used during the Byzantine period. The weights used in the weighbridge... more Weighbridge and scales were used during the Byzantine period. The weights used in the weighbridge are spheres, busts and figurines. The weights used in the scales are; Top and bottom flat sphere, square, rectangular and disc shape. Byzantine weights are divided into two groups: coin weight and commercial weight. Weights made of glass, bronze, brass and lead are used as materials in the control of the coins and weighing of the goods. Weights are shaped by casting and cutting technique. On the surface of the weights are various ornaments made in scraping technique, religious themes and unit and value symbols. In our study, 23 different weights belonging to Early Byzantine Period, which were bought by Niğde Museum in different years, through grants and confiscations, were evaluated. Until now, they have been defined by taking measurements and weights of weights that are not scientific subjects. The photographs of the weights were taken and grouped according to their weight values, and they were introduced with their lettering and decoration features. 22 weights used in weighing scales; Square and disk form, made of bronze (20 pieces) and glass (2 pieces). There are letters on the surface of the others, except for 3, which show the value of nomisma. Catalog numbers 1-18 are nominal numbers, catalog numbers 19 and 20 are weights of two nomimas, catalog numbers 21 and 22 are weights of five and six nomisms. As the weight of the scale; There is a weighing knob in the form of a bust with catalog number 23. The material of the weighing ball is made of bronze and casting technique. Weighing and evaluations were carried out by comparing the weights found in the Niğde Museum collection with similar samples in various museums.
Bu çalışmada Niğde Müzesi'ne 2010 yılında satın alma yoluyla kazandırılmış 16 adet metal ağırlık ... more Bu çalışmada Niğde Müzesi'ne 2010 yılında satın alma yoluyla kazandırılmış 16 adet metal ağırlık değerlendirilmiştir. Ağırlıklar bronz malzemeden imal edilmiş, döküm ve kesim tekniği ile şekillendirilmiştir. Şimdiye kadar bilimsel çalışmalara konu olmayan müzedeki bu ağırlıkların ölçüleri ve ağırlıkları alınarak tanımlanmaları yapılmıştır. Ağırlıkların fotoğrafları çekilmiş ve ağırlıklarına göre gruplandırılarak, süsleme özellikleri ile tanıtılmıştır. Bölgenin ve dönemin sosyo ekonomik kültürüne ışık tutan bu madeni ağırlıklar çeşitli ölçü, ağırlık ve tiplerde imal edilmiştir. Sikke kontrol ve değerli eşyaların tartılmasında kullanılan ağırlıkların, çeşitli müzelerdeki benzer örnekleri ile 12. ve 13. yy.'da kullanılan sikkelerin ağırlık değerleri karşılaştırılarak tarihleme ve değerlendirmeleri yapılmıştır.
The Journal of International Civilization Studies
In our study, 23 different weights belonging to Byzantine Period, which were bought by Niğde Muse... more In our study, 23 different weights belonging to Byzantine Period, which were bought by Niğde Museum in different years, through grants and confiscations, were evaluated. They have been defined by taking measurements and weights of weights. The photographs of the weights were taken and grouped according to their weight values, and they were introduced with their lettering and decoration features. 22 weights used in weighing scales; Square and disk form, made of bronze (20 pieces) and glass (2 pieces). There are letters on the surface of the others, except for 3, which show the value of nomisma. Catalog numbers 1-18 are nominal numbers, catalog numbers 19 and 20 are weights of two nomimas, catalog numbers 21 and 22 are weights of five and six nomisms.
NİĞDE ARKEOLOJİSİ VE KÜLTÜREL MİRASI-1, 2025
This paper assesses a group of Iron Age artefacts housed in the Niğde Museum. The primary objecti... more This paper assesses a group of Iron Age artefacts housed in the Niğde Museum. The primary objective of this study is to present the unpublished collection of metal artefacts, which are stored in the museum's archives to contribute to the next research on the subject. The assemblage is acquired by the museum through a purchase that includes thirteen bronze artefacts. They have similar characteristics to Phrygian-type objects, including a ladle, two small cauldrons, a jug, a fibula, a belt, and seven bowls. Six of the bowls feature omphaloi, with the central navel encircled by concentric rings with triangular sections. One of these bowls is decorated with petals, while the other is a ribbed bowl. The seventh bowl lacks an omphalos and is distinguished by a rounded band around the rim. One of the spherical-bodied cauldrons is equipped with a basket handle, whereas the other lacks a handle. The jug is a typical example that features a trefoil rim, spherical body, and flat base with its handle. Even though the belt is incomplete, it is adorned with geometric incised designs on the plates. The only known fibula in the assemblage is a larger one with moulded details on its body. Not only detailed drawings of the artefacts were produced and they were presented as a catalogue as part of this study, but also analogies made with the comparable examples of this assemblage known from the Iron Age burial contexts across Türkiye, as well as from museums and private collections.
Kapadokya Bölgesi Müzelerinde Bulunan Bizans Buhurdanları/Byzantine Insence Burners in Cappadocia Region Museums
Fire, which has been used as a warming, enlightenment and weapon throughout the history of humani... more Fire, which has been used as a warming, enlightenment and weapon throughout the history of humanity, has also been accepted as a divine substance and found a place in beliefs. This ritual, which started with the burning of incense together with the sacrifices dedicated to the gods in prehistoric rites, was further developed with the use of a special container for burning incense in Mesopotamia in the 4th millennium BC. This ritual, which continues with a changing meaning in divine religions, was also used extensively in the rites and funeral ceremonies performed in churches during the Byzantine period. It is thought that with the incense burners, in which the plants that give off a nice smell and smoke when burned, such as burnt bile and amber tree bark, are burned, clean the bad smells and spirits in the place. In addition, rituals and various religious items are blessed with these incenses. The incense burners, in which the burning action takes place, are mostly made of bronze, which is a durable material. The incense burners, which have different shapes as footed or pedestal bodies, were used by hanging them with a three-chain hanger attached to the sides or swinging them by the religious official. Eight examples and two incense burners fragments found in museums in the Cappadocia region will be introduced. Two of the bronze incense burners samples in Aksaray, Kayseri, Kırşehir, Nevşehir, Niğde and Ürgüp museums are hexagonal and six of them are spherical. In some of the examples with pedestals or footed, the chains and suspension discs added to the rim have survived to the present day. Although there are no ornaments other than stripes on the body of six specimens, two specimens have vegetal and figured ornaments made with scraping technique. In this study, in which incense burners and incense burners hanger discs in different museums will be examined, examples will be discussed in detail; will be evaluated throughout the Cappadocia region, especially in Anatolia.
Paleolitik Çağdan günümüze kadar kesintisiz bir yerleşime tanık olan Niğde, binlerce yıllık bir k... more Paleolitik Çağdan günümüze kadar kesintisiz bir yerleşime tanık olan Niğde, binlerce yıllık bir kültür birikimine sahip; önemli bir İç Anadolu kentidir. Bu kültür ve medeniyetlerin oluşturduğu günümüze ulaşan çok zengin ve ünik eserler Niğde Müzesi'nin ev sahipliğinde korunarak; araştırmacılar ile ziyaretçilerin ilgisine sunulmaktadır. Niğde'de Müzecilik faaliyetleri 1936 yılında Karamanoğulları dönemine ait bir eğitim binası olan Ak Medrese'de başlamıştır. Ak Medrese, müze binası olarak 1977 yılına kadar hizmet vermiş 1982 yılında ise, müze Niğde'nin merkezinde inşa ettirilen ve Aşağı Kayabaşı Mahallesi'nde yer alan yeni binasına taşınmıştır. Orta Anadolu Arkeolojisinin kronolojik bir düzenle sunulduğu Niğde Müzesi'nde 6 teşhir salonu bulunmaktadır. Müzenin III. salonunda ve ön bahçe açık teşhirinde Geç Hitit Dönemine ait eserler sergilenmektedir. Geç Hitit Dönemi yaklaşık MÖ 12. yüzyıldan başlayıp MÖ 8. yüzyılın sonuna kadar devam etmiştir. Tabal Ülkesi içerisinde yer alan Tuvanuva/Tyana (Niğde/Bor-Kemerhisar) ve Nahita (Niğde) bu dönemin önemli krallıklarıdır. Bu krallıklar dönemine ait tasvirli sanat eserleri içerisinde en önemli grubu ise steller oluşturmaktadır. Tasvirli ve yazıtlı steller Tabal bölgesiyle ilgili bilgilere ulaşmamızı sağlamaktadır. Çalışmamıza konu olan Fırtına Tanrısı Tarhunzas'a ait üç stelde Geç Hitit Dönemine ait olup, söz konusu stellere ait bilgiler müzeye geliş tarihlerine göre verilmiştir. Keşlik Steli Niğde'nin Altunhisar İlçesi'ne bağlı Yeşilyurt Köyünün kuş uçuşu 6km kuzeydoğusunda Bayındır-Keşlik Yaylasında bulunarak 05.11.1962 yılında arazi sahibi Abdullah Tanık tarafından Niğde Müzesi'ne teslim edilmiştir. Andezit taşından yapılmış olan stel, üst kenarları yuvarlatılmış ve yukarıdan aşağıya doğru genişleyerek zemini düz bir şekilde sonlanmaktadır. 131x69x30cm ölçülerine sahip stelin ön yüzeyinde; kabartma tekniğinde sağa doğru dönmüş ve bir ayağını öne atmış şekilde 'Fırtına Tanrısı' tasvir edilmiştir. Baş ve ayakları profilden, bedeni ise cepheden işlenen kabartmanın gözleri badem şeklindedir, iri burunlu ve sakallıdır. Başında boynuzlu serpuş bulunmaktadır. Kısa kollu ve diz kapağının hemen üstünde biten bir elbisesi vardır. Sol ayakucundan yukarıya yükselen bir biçimde işlenen buğday başağı demetini tanrı sol eliyle saplarından kavramak suretiyle tutarken sağ ayağının topuğundan baldır boyunca uzanan asma dalını ise kemer hizasında sağ eliyle tutmaktadır. Stelde okunamayacak kadar aşınmış durumda yazılar mevcuttur ve eser MÖ 8. yüzyılın sonuna tarihlendirilmektedir. Niğde Steli Osmanlı Döneminde inşa edilen Çelebi Hüsamettin Ağa Camii'nin 1975 yılındaki restorasyon çalışmaları sırasında fark edilmiştir. Öncesinde Niğde Tepebağları Höyüğünden getirilmiş olabileceği değerlendirilen stelin, cami kapı eşiği önünde yüzüstü yatırılarak basamak olarak kullanıldığı anlaşılmıştır. Eser müzeye haber verilerek dönemin Müze
Haç sembolü Tarih Öncesi ve Tarihi Çağlarda farklı anlamlar yüklenerek çeşitli formlarda kullanıl... more Haç sembolü Tarih Öncesi ve Tarihi Çağlarda farklı anlamlar yüklenerek çeşitli formlarda kullanılmıştır. Hristiyanlık tarihinde İsa'nın çarmıha gerilmesiyle birlikte önemli bir sembol haline gelmiştir. Hristiyanlarca M.S. 4-5. yüzyıldan itibaren dinsel bir sembol olarak bronz, gümüş, altın, demir, kurşun gibi malzemelerden çeşitli teknik ve formlarda işlenerek kilise ve evlerine koyulmuş, askı halkasıyla veya aplike olarak boyunlarına ve elbiselerine takılarak kullanılmıştır. Sikke, ağırlık, madalyon, buhurdan, kandil, polykandelon,
Arkeoloji ve Sanat Yayınları
Osmanlı döneminin el sanatı örnekleri içerisinde oldukça önemli bir yere sahip olan sedef işçiliğ... more Osmanlı döneminin el sanatı örnekleri içerisinde oldukça önemli bir yere sahip olan sedef işçiliği; Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşayan gayrimüslimlerin dini ve kişisel eşyalarında da sıklıkla kullanılmıştır. Günümüzde bazı müzelerin koleksiyonlarında karşılaşılan bu eserler üzerine yapılan çalışmalar ne yazık ki yeterli düzeyde değildir. Bu çalışmada Niğde Müzesi'nde yer alan Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemindeki gayrimüslimlere ait bir grup sedef eser ele alınmıştır. Satın alma, devir ve hibe yolu ile Niğde Müzesi'ne kazandırılmış olan bu on dokuz parçalık sedef eser; çeşitli formlardaki aplikler, kolye uçları, kemer tokaları ile bir haçtan meydana gelmektedir. Büyük çoğunluğunun dini törenlerde kullanıldığı düşünülen bu parçalar, geometrik, bitkisel ve figürlü süslemelerden oluşan zengin bir süsleme programına sahiptir. Çalışma kapsamında sedef eserler, bir katalog halinde incelenerek; ağırlıklı yurtdışı müze ve koleksiyonlarda yer alan benzer örnekler eşliğinde değerlendirilmiştir.
Weighbridge and scales were used during the Byzantine period. The weights used in the weighbridge... more Weighbridge and scales were used during the Byzantine period. The weights used in the weighbridge are spheres, busts and figurines. The weights used in the scales are; Top and bottom flat sphere, square, rectangular and disc shape. Byzantine weights are divided into two groups: coin weight and commercial weight. Weights made of glass, bronze, brass and lead are used as materials in the control of the coins and weighing of the goods. Weights are shaped by casting and cutting technique. On the surface of the weights are various ornaments made in scraping technique, religious themes and unit and value symbols. In our study, 23 different weights belonging to Early Byzantine Period, which were bought by Niğde Museum in different years, through grants and confiscations, were evaluated. Until now, they have been defined by taking measurements and weights of weights that are not scientific subjects. The photographs of the weights were taken and grouped according to their weight values, and they were introduced with their lettering and decoration features. 22 weights used in weighing scales; Square and disk form, made of bronze (20 pieces) and glass (2 pieces). There are letters on the surface of the others, except for 3, which show the value of nomisma. Catalog numbers 1-18 are nominal numbers, catalog numbers 19 and 20 are weights of two nomimas, catalog numbers 21 and 22 are weights of five and six nomisms. As the weight of the scale; There is a weighing knob in the form of a bust with catalog number 23. The material of the weighing ball is made of bronze and casting technique. Weighing and evaluations were carried out by comparing the weights found in the Niğde Museum collection with similar samples in various museums.
Bu çalışmada Niğde Müzesi'ne 2010 yılında satın alma yoluyla kazandırılmış 16 adet metal ağırlık ... more Bu çalışmada Niğde Müzesi'ne 2010 yılında satın alma yoluyla kazandırılmış 16 adet metal ağırlık değerlendirilmiştir. Ağırlıklar bronz malzemeden imal edilmiş, döküm ve kesim tekniği ile şekillendirilmiştir. Şimdiye kadar bilimsel çalışmalara konu olmayan müzedeki bu ağırlıkların ölçüleri ve ağırlıkları alınarak tanımlanmaları yapılmıştır. Ağırlıkların fotoğrafları çekilmiş ve ağırlıklarına göre gruplandırılarak, süsleme özellikleri ile tanıtılmıştır. Bölgenin ve dönemin sosyo ekonomik kültürüne ışık tutan bu madeni ağırlıklar çeşitli ölçü, ağırlık ve tiplerde imal edilmiştir. Sikke kontrol ve değerli eşyaların tartılmasında kullanılan ağırlıkların, çeşitli müzelerdeki benzer örnekleri ile 12. ve 13. yy.'da kullanılan sikkelerin ağırlık değerleri karşılaştırılarak tarihleme ve değerlendirmeleri yapılmıştır.
The Journal of International Civilization Studies
In our study, 23 different weights belonging to Byzantine Period, which were bought by Niğde Muse... more In our study, 23 different weights belonging to Byzantine Period, which were bought by Niğde Museum in different years, through grants and confiscations, were evaluated. They have been defined by taking measurements and weights of weights. The photographs of the weights were taken and grouped according to their weight values, and they were introduced with their lettering and decoration features. 22 weights used in weighing scales; Square and disk form, made of bronze (20 pieces) and glass (2 pieces). There are letters on the surface of the others, except for 3, which show the value of nomisma. Catalog numbers 1-18 are nominal numbers, catalog numbers 19 and 20 are weights of two nomimas, catalog numbers 21 and 22 are weights of five and six nomisms.