gökhan ulusoy - Academia.edu (original) (raw)
Papers by gökhan ulusoy
Yakın Mimarlık Dergisi
Kültürel miras turizmi, bir yerin ve o yerde yaşayan insanların tarihini ve kültürünü aktaran bir... more Kültürel miras turizmi, bir yerin ve o yerde yaşayan insanların tarihini ve kültürünü aktaran birer bilgi kaynağıdır. Bu kaynak ziyaretçilerin beklentilerine ve öğrenme deneyimlerine etki edecek teknolojilere ihtiyaç duymaktadır. Sürükleyici teknolojiler bu deneyimleri geliştirmek üzere kullanılmaktadır. Bu teknolojiler kültürel miras oluşumlarına yönelik bilgilerin kitlelere aktarılmasına, yaşanılacak deneyimin kişiselleştirilmesine yönelmektedir. Bu teknolojiler aracılığıyla kullanıcının içerikle etkileşimini sağlayan faktörler; yenilikçi eylemler, katılıma ve deneyime dayalı eğitim olanaklarıdır. Özellikle artırılmış gerçeklik teknolojileri, gerçek ve eşzamanlı olarak, fiziksel dünyaya dijital bilgi katmanları eklemekte, kullanıcıyı fiziksel mekâna sanal verilerle dahil etmektedir. Böylelikle, gerçeklik tümüyle değiştirilmek yerine tamamlanır hale gelmektedir. Artırılmış gerçeklik teknolojileri, yapı ölçeğinden kent ölçeğine, “Gözlerin ulaşamadığı şeyleri görebilme”, “Gözlerin gö...
NEU Journal of Faculty of Architecture (NEU-JFA), Oct 26, 2021
Tasarım stüdyoları, tasarım eğitiminin verildiği diğer tüm alanlarda olduğu gibi İçmimarlık eğiti... more Tasarım stüdyoları, tasarım eğitiminin verildiği diğer tüm alanlarda olduğu gibi İçmimarlık eğitiminin de omurgasını oluşturmaktadır. Geleneksel tasarım stüdyosu yaklaşımı, tasarım probleminin çözümüne yönelik sürecin yaşandığı fiziksel bir öğrenme ortamı ve pedagojik bir yönteme karşılık gelmektedir. Tasarım stüdyosuna ilk kez adım atan öğrenci, tasarım stüdyosunun tartışma ve diyalog kültüründen beslenen sosyal yapısına dahil olmakta, tasarım probleminin çözümüne yönelik özgün bakış açıları geliştirmekte, tasarım sürecini denemeyanılma yoluyla ve yaparak öğrenme metodlarıyla deneyimlemektedir. Geleneksel tasarım stüdyolarının yapısı, özellikle 1990'ların başında yaşanan bilgisayar teknolojilerine bağlı olarak gelişim göstermiştir. Zaman içerisinde tasarım stüdyolarına daha fazla dijital araç ve sanal ortam entegre olmuştur. Bu durum, dijital ağlarla birbirine bağlı sosyal öğrenme ortamlarını, sanal tasarım stüdyosu uygulamalarını ve buna bağlı olarak disiplin içi ve disiplinler arası iş birliklerini doğurmuştur. Öğrenciler, iç mimari tasarım disiplinini öğrenme ve keşfetme aşamasında yeni araçları, yöntemleri ve ortamları kullanma deneyimi edinir hale gelmiştir. Sanal tasarım stüdyosu ortamının sağlamış olduğu tüm bu olanaklar, pandemi (Covid-19) sürecinin zorlu koşulları ve sınırlılıkları içerisinde tasarım stüdyosu uygulamalarının, sanal ortam aracılığıyla sürdürülebilmesine ve ilk kez İç Mimari Proje dersi alan öğrencilerin ve dersin yürütücülerinin de tasarım atölyesine ilişkin yeni deneyimler elde etmesine olanak sağlamıştır. Bu bağlamda ele alınan çalışmada, 2020-2021 Eğitim Öğretim yılı Güz döneminde Eskişehir Teknik Üniversitesi, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi İç Mimarlık Bölümünde, pandemi sürecinde yürütülmüş olan, İç Mimari Proje I dersi Sanal Tasarım Stüdyosuna ilişkin yaşanan sürecin ve elde edilen sonuçların ortaya konularak değerlendirilmesi hedeflenmektedir. Ele alınan ders ve süreci, teorik veriler ışığında eğitmenler tarafından tutulan gözlem notları üzerinden analiz edilerek, nitel araştırma yöntemi olan keşfe dayalı tek durum (vaka) çalışması deseniyle aktarılmaktadır.
Yakın Mimarlık Dergisi
Kültürel miras turizmi, bir yerin ve o yerde yaşayan insanların tarihini ve kültürünü aktaran bir... more Kültürel miras turizmi, bir yerin ve o yerde yaşayan insanların tarihini ve kültürünü aktaran birer bilgi kaynağıdır. Bu kaynak ziyaretçilerin beklentilerine ve öğrenme deneyimlerine etki edecek teknolojilere ihtiyaç duymaktadır. Sürükleyici teknolojiler bu deneyimleri geliştirmek üzere kullanılmaktadır. Bu teknolojiler kültürel miras oluşumlarına yönelik bilgilerin kitlelere aktarılmasına, yaşanılacak deneyimin kişiselleştirilmesine yönelmektedir. Bu teknolojiler aracılığıyla kullanıcının içerikle etkileşimini sağlayan faktörler; yenilikçi eylemler, katılıma ve deneyime dayalı eğitim olanaklarıdır. Özellikle artırılmış gerçeklik teknolojileri, gerçek ve eşzamanlı olarak, fiziksel dünyaya dijital bilgi katmanları eklemekte, kullanıcıyı fiziksel mekâna sanal verilerle dahil etmektedir. Böylelikle, gerçeklik tümüyle değiştirilmek yerine tamamlanır hale gelmektedir. Artırılmış gerçeklik teknolojileri, yapı ölçeğinden kent ölçeğine, “Gözlerin ulaşamadığı şeyleri görebilme”, “Gözlerin gö...
NEU Journal of Faculty of Architecture (NEU-JFA), Oct 26, 2021
Tasarım stüdyoları, tasarım eğitiminin verildiği diğer tüm alanlarda olduğu gibi İçmimarlık eğiti... more Tasarım stüdyoları, tasarım eğitiminin verildiği diğer tüm alanlarda olduğu gibi İçmimarlık eğitiminin de omurgasını oluşturmaktadır. Geleneksel tasarım stüdyosu yaklaşımı, tasarım probleminin çözümüne yönelik sürecin yaşandığı fiziksel bir öğrenme ortamı ve pedagojik bir yönteme karşılık gelmektedir. Tasarım stüdyosuna ilk kez adım atan öğrenci, tasarım stüdyosunun tartışma ve diyalog kültüründen beslenen sosyal yapısına dahil olmakta, tasarım probleminin çözümüne yönelik özgün bakış açıları geliştirmekte, tasarım sürecini denemeyanılma yoluyla ve yaparak öğrenme metodlarıyla deneyimlemektedir. Geleneksel tasarım stüdyolarının yapısı, özellikle 1990'ların başında yaşanan bilgisayar teknolojilerine bağlı olarak gelişim göstermiştir. Zaman içerisinde tasarım stüdyolarına daha fazla dijital araç ve sanal ortam entegre olmuştur. Bu durum, dijital ağlarla birbirine bağlı sosyal öğrenme ortamlarını, sanal tasarım stüdyosu uygulamalarını ve buna bağlı olarak disiplin içi ve disiplinler arası iş birliklerini doğurmuştur. Öğrenciler, iç mimari tasarım disiplinini öğrenme ve keşfetme aşamasında yeni araçları, yöntemleri ve ortamları kullanma deneyimi edinir hale gelmiştir. Sanal tasarım stüdyosu ortamının sağlamış olduğu tüm bu olanaklar, pandemi (Covid-19) sürecinin zorlu koşulları ve sınırlılıkları içerisinde tasarım stüdyosu uygulamalarının, sanal ortam aracılığıyla sürdürülebilmesine ve ilk kez İç Mimari Proje dersi alan öğrencilerin ve dersin yürütücülerinin de tasarım atölyesine ilişkin yeni deneyimler elde etmesine olanak sağlamıştır. Bu bağlamda ele alınan çalışmada, 2020-2021 Eğitim Öğretim yılı Güz döneminde Eskişehir Teknik Üniversitesi, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi İç Mimarlık Bölümünde, pandemi sürecinde yürütülmüş olan, İç Mimari Proje I dersi Sanal Tasarım Stüdyosuna ilişkin yaşanan sürecin ve elde edilen sonuçların ortaya konularak değerlendirilmesi hedeflenmektedir. Ele alınan ders ve süreci, teorik veriler ışığında eğitmenler tarafından tutulan gözlem notları üzerinden analiz edilerek, nitel araştırma yöntemi olan keşfe dayalı tek durum (vaka) çalışması deseniyle aktarılmaktadır.