nevres aydogan - Academia.edu (original) (raw)
Papers by nevres aydogan
Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery, 2020
BACKGROUND: To examine the influence of heart failure (HF) with preserved ejection fraction (HFPE... more BACKGROUND: To examine the influence of heart failure (HF) with preserved ejection fraction (HFPEF) and HF with mid-range ejection fraction (HFmrEF) on perioperative cardiac and noncardiac outcomes following hip fracture surgery. METHODS: Data of elderly patients (≥ 65 years) who underwent hip fracture surgery were retrospectively analyzed in this study. Patients with a left ventricular ejection fraction (LVEF) <40% were not included in this study. The definition of preoperative HFPEF (LVEF ≥50%) and HFmrEF (LVEF 40%-49%) was based on clinical documentation of HF in patients' medical records before surgery. The primary outcomes of this study were perioperative adverse events and mortality. The secondary outcome of interest was the length of stay in the hospital. RESULTS: A total of 328 patients (mean age 79.2±8.7 years, and 57.3% female) were enrolled. Of the study population, 250 (76.2%) patients had no HF, 50 (15.2%) patients had HFPEF, and 28 (8.6%) patients had HFmrEF before surgery. The frequency of perioperative cardiovascular and non-cardiovascular complications was similar to a rate of 7.0%. The mean length of hospital stay was 8.1±5.8 days, and the in-hospital mortality rate was 4.6%. Patients with HFPEF and HFmrEF had a longer length of stay and were more likely to experience perioperative complications and death than the patients without HF. Multivariate analyses showed that the presence of HFPEF and HFmrEF were both associated with increased rates of perioperative complications and mortality. CONCLUSION: Our findings suggest that the presence of HFPEF and HFmrEF may predict perioperative adverse events and mortality in elderly patients undergoing hip fracture surgery.
... Effect of bone cement application on the incidence of deep vein thrombosis in major joint art... more ... Effect of bone cement application on the incidence of deep vein thrombosis in major joint arthroplasties Ahmet Aslan,1 Emre Ağar,2 Nevres Hürriyet Aydoğan,3 Tolga Atay,4 Metin Lütfi Baydar,4 Vecihi Kırdemir,4 Ahmet Özden5 1Dr. ... 23. Altintas F, Ipekoglu C, Konal A, Kuru LI. ...
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Aug 1, 2016
Özet The development of matrix metalloproteinases (MMPs) plays a key role in the normal physiolog... more Özet The development of matrix metalloproteinases (MMPs) plays a key role in the normal physiology of connective tissue during morphogenesis and wound healing. The irregular synthesis and activity of MMPs can be related with osteoarthritis (OA) which is a major cause of disability in elderly population. We have determined the relationship between occurrence of knee OA and MMP-1 single nucleotide polymorphism (SNP) rs5854 (A/G) and MMP-3 SNP rs679620 (C/T) in 100 primary knee OA patients and 83 healthy controls in Turkey, using the ABI 7500 real-time PCR system. Genotypic distributions and allelic frequencies were compared between the patient and control groups considering age, gender and body mass index (BMI). We found no significant difference between the two groups in genotype distribution and allelic frequency of MMP-1 rs5854 and MMP-3 rs679620. The A-and G-allele frequencies were 31% and 69% in OA patients, respectively, and 27% and 73% in the control group. Stratification analysis revealed that there was no difference in the association between presence of OA in rs679620 (MMP-3) CT heterozygotes and CC homozygotes in either gender. The GG, GA and AA genotypes of rs5854 (MMP-1) were not significantly associated with the risk of knee OA, even after further stratification analysis according to gender. We conclude that MMP-1 G/A gene AND MMP-3 C/T polymorphisms do not have a role in the development of knee OA in a Turkish population.
Biological Trace Element Research, Oct 16, 2019
Titanium alloy implants are the most used materials for the fixation of lower extremity fractures... more Titanium alloy implants are the most used materials for the fixation of lower extremity fractures. Although these implants were thought to be inert materials in vitro, several studies have shown increased serum and remote tissue metal ion levels due to wear of implants and friction of the bone-implant interface in vivo. The aim of this study was to investigate the alteration of serum metal ion levels that are released from intramedullary nails and plates used for the fixation of lower extremity fractures, within the fracture healing period. The study included 20 adult patients, who were treated with intramedullary nail or plate osteosynthesis due to closed lower extremity fractures. Alterations of serum titanium, aluminum, molybdenum, and vanadium levels were evaluated at 6, 12, 18, and 24 weeks postoperatively. A statistically significant increase was determined in serum titanium, aluminum, molybdenum, and vanadium ion levels in the intramedullary nail and plate groups at the end of the follow-up period. Pairwise comparisons of metal ion levels between implant groups revealed no significant difference during a 24-week follow-up period. Compared to the control group, statistically significant increased levels of serum titanium, aluminum, vanadium, and molybdenum ions were determined in the implant groups used for the fixation of lower extremity fractures at the end of 24 weeks. In the current literature, the potential toxic effects of prolonged exposure to low levels of these metal ions are still unknown. It can be predicted that long-term metal ion exposure could result in vivo pathological processes in the future.
Journal of Experimental & Clinical Medicine, Apr 30, 2020
Tibial plateau fractures are common and difficult to manage. The purpose of the treatment of tibi... more Tibial plateau fractures are common and difficult to manage. The purpose of the treatment of tibia plateau fractures is to obtain a knee joint which is stable, painless and has functional range of motion. Schatzker’s classification and AO classification are most commonly used for the categorisation and to guide the treatment of these fractures. The 3-column classification is a useful tool in the preoperative surgical planning of tibial plateau fractures, especially in fractures extending to the posterolateral corner. The purpose of this study is to evaluate the effect of planning the treatment of the tibial plateau fractures using 3-column classification prior to surgical treatment on radiological results. A retrospective examination was made of 43 patients (32 males, 11 females, mean age 48.91) patients with operatively treated plateau fractures at Mugla Sitki Kocman University Medical Faculty was obtained. Preoperative and postoperative 6th month and 1st year radiological images were collected. Radiological evaluation of 43 patients included in the study revealed that 22 had a posterior column fracture. 11 of these posterior column fractures were fixated by posterior plate except medial and-or lateral plate or screw fixation. In addition, only interfragmanter screws were used in fixation of four patients and only plate oriented posterior screws were used in three patients with posterior column fracture. On the other hand, in four patients with posterior column fracture, no fixation was found except medial and-or lateral fixation for the posterior fractured components. The average preoperative modified rasmussen score of 22 patients with posterior column fracture was 3.5. Postoperative Modified Rasmussen Scores were calculated as 7.54 and 6.09 in the 6th months postoperative and 1st year, respectively. At the postoperative 1st year time nine patients in Kellgren-Lawrence grade 1, 18 patients in grade 2-3 and 16 the patients had grade 4 osteoarthritis. Grade 4 OA patients were all patients without any extra fixation for posterior column fracture. Modified Rasmussen Scores of these patients were also lower than other patients. Eleven patients who had fixation with posterior plate had higher radiological scores and less osteoarthritis findings. It was observed that there was no significant difference in terms of radiological scoring and osteoarthritic changes between patients who received an interragmenter screw and those who had a posterior oriented screw over the plate. As it is well known that postoperative negative changes and degeneration in the joint result from non-anatomic fixation. We think that in patients with proximal tibia fracture, diagnosis of fractures and recognition of fracture patterns in the posterior column are important and the most accurate diagnosis will be possible with CT imaging. We believe that efforts should be made for the anatomical detection of the fracture diagnosed.
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Dec 1, 2017
Çalışmamızın amacı ortopedik implant enfeksiyonlarında izole edilen bakterilerin çeşitliliklerini... more Çalışmamızın amacı ortopedik implant enfeksiyonlarında izole edilen bakterilerin çeşitliliklerini ve antibiyotik duyarlılık paternlerini değerlendirmektir. Bu amaçla Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde 2015-2017 yılları arasında (2 yıl ve 3 ay) ameliyat edilen 2064 hasta retrospektif olarak incelendi. 37 tanesinde (%1.7) ortopedik implant enfeksiyonu saptandı. Bu hastalardan izole edilen bakteriler ve bu bakterilerin antibiyotik duyarlılık paternleri incelendi. En fazla izole edilen bakteri stafilokoklar olarak saptandı (%37). Hastaların %45.9'unda gram pozitif bakteriler izole edildi. Gram pozitif bakterilerde 1 hastada üreyen Enterococcus Casseliflavus haricinde vankomisin ve linezolide karşı direnç saptanmadı. Dirençli olan bu bakteri de teikoplanine karşı duyarlı idi. Gram negatif bakteriler için imipenem, amikasin ve colistin en duyarlı antibiyotikler olduğu görüldü. The aim of our study is to evaluate the diversity of bacterial isolates and antibiotic susceptibility patterns in orthopedic implant infections. For this purpose, 2064 patients who were operated between the years of 2015-2017 (2 years and 3 months) in the Orthopedics and Traumatology Clinic of Muğla Sıtkı Koçman University Training and Research Hospital were retrospectively examined. Orthopedic implant infection was detected in 37 (1.7%) patients. Antibiotic susceptibility patterns of these bacteria and bacterial isolates isolated from these patients were examined. The most isolated bacteria were identified as staphylococci (37%). Gram positive bacteria were isolated in 45.9% of the patients. There was no resistance to vancomycin and linezolide except for Enterococcus Casseliflavus, which was grown in 1 patient in Gram positive bacteria. This resistant bacterium was also sensitive to teicoplanin. Against Gram negative bacteria, imipenem, amikacin and colistin were the most susceptible antibiotics.
Turkiye Klinikleri Orthopaedics and Traumatology - Special Topics, 2018
DergiPark (Istanbul University), May 11, 2009
Meralgia paresthetica-report of three cases and revýew of the lýterature Meralgia paresthetica is... more Meralgia paresthetica-report of three cases and revýew of the lýterature Meralgia paresthetica is a painful mono-neuropathy of lateral cutaneal femoral nevre. We would liketo report of a total of three cases, two had developed due to tight belt an done had arisen after harvesting auto-graft from the iliac bone. In conclusion meralgia paresthetica,which can arise after orthopedic surgery, should be kept in mind as a differential diagnose in the complainments about particulary hip and lumbar region.
Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica, 1991
Diz ek/eminin artroskopik cerrahisi Artroskopi deneyimimiz 1983'de başladı. Vakalann 25'i kadın o... more Diz ek/eminin artroskopik cerrahisi Artroskopi deneyimimiz 1983'de başladı. Vakalann 25'i kadın olan 348 artroskopik girişimimiz oldu. 58'i artrotomiyle tedavi olan ve arka boynuz kova sapı yırtıklan rezeksiyonunda güçlük çektiğimiz 187 menisk lezyonu saptadık. Sonuç olarak artroskopik cerrahi, yeterli diagnostik artroskopi sonrası oluşacak deneyimi gerektirmektedir. Anahtar kelime/er: Artroskopik cerrahi, menisektomi Our experience in arthroscopy began in 1983, we made 348 arthroscopic procedures (25 of cases are women). We found 187 meniscallesions, 58 of them treated by arthrotomy, we had difficulty in resection of bucket handIe tears in posterior hom. Consequently surgical arthroscopy needs experience after enough diagnostic arthroscopy.
DergiPark (Istanbul University), Aug 31, 2021
Eklem artroplastisi sonrası postoperative enfeksiyon, azımsanamayacak derecede insidansı olan köt... more Eklem artroplastisi sonrası postoperative enfeksiyon, azımsanamayacak derecede insidansı olan kötü bir komplikasyondur ve erken tespiti önemlidir. Bu retrospektif çalışmanın amacı, eklem artroplastisi sonrası postoperatif D-Dimer düzeyindeki değişimi diğer proinflamatuar mediatörlerle birlikte değerlendirmek ve D-Dimer progresyonu ile erken postoperative yara enfeksiyonu arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Ocak 2017'den Mart 2018'e kadar, elektif primer total kalça artroplastisi (49 hasta) veya total dizartroplastisi (72 hasta) ameliyatı yapılan 121 hastanın retrospektif bir değerlendirmesi yapıldı. CRP, INR, troponin ve D-Dimer düzeyleri preoperatif 1. gün, postoperatif 1., 3., 7., 14. Günlerde kaydedildi ve perioperative değişiklikler karşılaştırıldı. Tüm hastalar enfeksiyon açısından takip edildi. Çalışmaya toplam 121 hasta (% 76.9 kadın, % 23.1 erkek) dahil edildi. Postoperatif CRP ve INR değerlerinin değişkenliği benzerdi. D-Dimer erken postoperative dönemde CRP'den daha hızlı yükselme ve düşüş gösterdi. Postoperatif dönemde artan akut faz reaktanları olan CRP ve D-Dimer'ın eş zamanlı yükselmesinin ardından, enfeksiyondan bağımsız olarak süreç içinde CRP'nin normal değerlerine dönerken D-Dimer'ın tekrar pik yaptığı görüldü. Yirmi dört hastada (%19.8) erken yara enfeksiyonu tespit edildi ve yara enfeksiyonu olan hastaların %70'inde erken postoperatif D-Dimer artışı görüldü ve ayrıca erken dönemde yara enfeksiyonu olan hastalardaki CRP düzeyindeki artış ile D-Dimer yükselişi arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.05). Postoperatif takip döneminde D-Dimer değerlerinin dalgalanması ve dengesizliği, güçlü bir enfeksiyon göstergesi olarak kullanılmasının olası olmadığını düşündürmektedir. Sadece D-Dimer seviyeleri diğer enflamatuar aracılarla kombine edilerek değerlendirilirse, eklem artroplastisi sonrası enfeksiyonunun erken tespitinde etkili olabilir. Postoperative infection after joint arthroplasty is a bad complication with incontrovertible incidence and early detection is essential. The purpose of this retrospective study was to evaluate postoperative change of D-Dimer level after joint arthroplasty along with other proinflammatory mediators and to determine the correlation between progress of D-Dimer and early postoperative infection. From January 2017 until March 2018, a retrospective evaluation of 121 patients operated for elective primary total hip arthroplasty (49 patients) or total knee arthroplasty (72 patients) was conducted. CRP, INR, troponin and D-Dimer level were noted on the preoperative day 1, postoperative days 1, 3, 7, 14 and perioperative changes compared. All patients were followed up for infection. 121 patients included in the study. The variability of postoperative CRP and INR values was similar. D-Dimer showed a more rapid rise and fall than CRP in early postoperative period. Early wound infections were detected in 24 patients (19.8%) and 70% of the patients with wound infection had early postoperative D-Dimer increase and also a significant relationship was found between the patients with wound infection in the early period and the increase in CRP level (p<0.05). The fluctuation and instability of D-Dimer values during the postoperative follow-up period suggests that it may be unlikely to be used as a strong indicator of infection. If only the D-Dimer levels combined with other inflammatory mediators like CRP etc. then it might be effective in early detection of wound infection after joint arthroplasty.
DergiPark (Istanbul University), Dec 1, 2016
Lipoma Arboresans, nadiren karşılaşılan intra-artiküler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedi... more Lipoma Arboresans, nadiren karşılaşılan intra-artiküler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedir. Genellikle dizde lokalizedir ve sinovyumda villöz lipomatöz proliferasyon ile karakterizedir. Belirtiler yavaş yavaş ilerleyen şişlik, zaman zaman effüzyon ile beraber ağrılarda artış, eklem hareketinde kısıtlılık şeklindedir. Manyetik rezonans görüntüleme erken tanı için önemli bir tekniktir. Lipom Arboresan, kronik eklem efüzyonlu hastaların ayırıcı tanısında düşünülmelidir. Burada bildirilen 2 olgu, 7 yıldır zaman zaman sağ dizde ağrısız şismesi olan 42 yaşında erkek hasta ve 4 yıldır zaman zaman dizde şişme ve ağrısı olan 46 yaşında erkek hastadır. Birinci hastanın eklem hareketinde belirgin kısıtlılık varken, ikinci hastanın eklem hareketindeki kısıtlılık daha azdır. Her iki hastada da uzun süren semptomlara rağmen kemik erozyonu veya dejeneratif değişiklikler saptanmadı. Manyetik rezonans görüntüleme, suprapatellar ve retropatellar bölgede multipl villöz lipotomöz sinoviyal proliferasyonu gösteren lezyon ve eklem efüzyonunu belirledi. Her iki hastada da kitle artrotomik sinovektomi ile eksize edildi. Lipom Arboresan tanısı patoloji ile konmuştur. Herhangi bir etyolojiye bağlı olmayan uzun bir geçmişe sahip ağrısız sinovit vakalarında Lipoma Arboresan düşünülmelidir. Lipom Arboresan teşhisi konan vakalarda, diğer diz ve aslında tüm eklemler ayrıca incelenmelidir. Manyetik rezonans görüntülemenin erken teşhis ve tedavide oynadığı rolün önemi unutulmamalıdır.
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Apr 29, 2022
Milattan önce altıncı ve beşinci yüzyıllarda Knidos ve Kos'un, tıbbın ana vatanı olduğunda kuşku ... more Milattan önce altıncı ve beşinci yüzyıllarda Knidos ve Kos'un, tıbbın ana vatanı olduğunda kuşku yoktur. Bu iki okulun hekimlerinin temel tıp bilgilerinin çoğu benzerdi. Anatomi bilgileri hayvan diseksiyonları ile savaş ve kaza yaralanmalarında karşılaştıkları insan vücutlarına ilişkin gözlemlere dayanıyordu. Knidos'ta Euryphon ve Kos'ta Hipokrat hemen hemen aynı pozisyondaydı ve öğretim organizasyonları benzerdi. Hekimlik, usta çırak ilişkisine dayanmaktaydı. Bulundukları zaman diliminde yenilikçi ve önemli katkılar sağlayarak tıbbın gelişiminde ilk tohumları atan bu hekimlerin, günümüzde genç hekimler ve hekim adayları tarafından bilinmesi, anlaşılması hekimlik mesleğinin felsefesinin daha iyi kavranabilmesi adına çok önemlidir. Bu yazıda, ünlü Knidoslu hekimlerden Knidos ekolünün kurucusu Euryphon, spor hekimliğinin babası Herodicus, tarihçi hekim Ctesias, ünlü eğitici hekim Chrysippus ve astronom hekim Eudoxus'un tıbba kazandırdıklarından söz edilecektir. There is no doubt that Knidos and Kos were the homeland of medicine in the sixth and fifth centuries BC. Most of the basic medical knowledge of the physicians of these two schools was similar. Their anatomy knowledge was based on the observations of animal dissections and human bodies they encountered in battle and accident injuries. Euryphon at Knidos and Hippocrates at Kos held almost the same position, and their teaching organizations were similar. Medicine was based on the master-apprentice relationship. It is very important that these physicians, who laid the first seeds in the development of medicine by making innovative and important contributions in their time, are known and understood by young physicians and physician candidates, in order to better understand the philosophy of the medical profession. In this article, the contributions of Euryphon, the founder of the Knidos school, one of the famous Knidos physicians, the father of sports medicine Herodicus, the historian physician Ctesias, the famous educator physician Chrysippus and the astronomer physician Eudoxus to medicine will be mentioned.
Ege Klinikleri Tıp Dergisi, 2019
Ozet Lipoma Arboresans, nadiren karsilasilan intra-artikuler bir lezyon olup etyolojisi bilinmeme... more Ozet Lipoma Arboresans, nadiren karsilasilan intra-artikuler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedir. Genellikle dizde lokalizedir ve sinovyumda villoz lipomatoz proliferasyon ile karakterizedir. Belirtiler yavas yavas ilerleyen sislik, zaman zaman effuzyon ile beraber agrilarda artis, eklem hareketinde kisitlilik seklindedir. Manyetik rezonans goruntuleme erken tani icin onemli bir tekniktir. Lipom Arboresan, kronik eklem efuzyonlu hastalarin ayirici tanisinda dusunulmelidir. Burada bildirilen 2 olgu, 7 yildir zaman zaman sag dizde agrisiz sismesi olan 42 yasinda erkek hasta ve 4 yildir zaman zaman dizde sisme ve agrisi olan 46 yasinda erkek hastadir. Birinci hastanin eklem hareketinde belirgin kisitlilik varken, ikinci hastanin eklem hareketindeki kisitlilik daha azdir. Her iki hastada da uzun suren semptomlara ragmen kemik erozyonu veya dejeneratif degisiklikler saptanmadi. Manyetik rezonans goruntuleme, suprapatellar ve retropatellar bolgede multipl villoz lipotomoz sinoviyal...
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Dergisi, 2021
Sporcularda diş çürükleri, diş erozyonları, periodontal hastalıklar, oklüzyon bozuklukları, tempo... more Sporcularda diş çürükleri, diş erozyonları, periodontal hastalıklar, oklüzyon bozuklukları, temporomandibular eklem bozuklukları ve orofasial yaralanmalar gibi kronik dental lezyonların yaygın görüldüğü ve bu durumun hem genel sağlığı hem de spor performansını olumsuz etkilediği bildirilmektedir. Çalışmamızın amacı ağız içinde kronik dental lezyonlardan periapikal lezyonu olan ve olmayan sporcularda diz eklemi izokinetik kas kuvvetini karşılaştırmaktır. Çalışmaya periapikal lezyonu olan (n=16; çalışma grubu) ve aynı spor branşında, aynı cinsiyette ve benzer demografik özelliklere sahip ve periapikal lezyonu olmayan (n=16; kontrol grubu) toplam 32 sporcu dâhil edildi. Tüm sporcular aynı diş hekimi tarafından tek kullanımlık muayene seti ile muayene edildi ve panoramik radyografi ile değerlendirildi. Muayene ve radyolojik değerlendirme sonrası periapikal lezyonu olan sporcular çalışma grubu olarak; periapikal lezyonu olmayan sporcular kontrol grubu olarak belirlendi. Daha sonra sporcuların diz eklemi fleksör ve ekstansör kaslarının kas kuvveti IsoMed 2000 izokinetik dinamometre ile konsantrik olarak değerlendirildi. Çalışmada ve kontrol grubunun izokinetik kas kuvveti karşılaştırmaları dağılım durumuna göre Independent Samples T test ve Mann Whitney-U testi ile analiz edildi. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak alındı. Çalışma ve kontrol grubu sporcularının 60º/sn ve 180º/sn açısal hızlarda diz eklemi fleksör ve ekstansör kaslarının konsantrik izokinetik kas kuvvetinin benzer olduğu belirlendi (p>0.05). Ağız içinde periapikal lezyonu olan ve olmayan sporcuların diz eklemi konsantrik izokinetik kas kuvvetinin olumsuz etkilenmediğini söyleyebiliriz.
Turkish journal of trauma & emergency surgery, 2019
BACKGROUND: This study aims to evaluate the effects of the anesthesia technique on the intraopera... more BACKGROUND: This study aims to evaluate the effects of the anesthesia technique on the intraoperative blood loss in acetabular fracture patients undergoing the Modified Stoppa approach. METHODS: We retrospectively identified 63 patients who underwent a Modified Stoppa approach for acetabular fracture from January 2014 to July 2018. A total of 20 patients were excluded from this study for the following reasons: bilateral acetabular fractures (n=6), undergoing antiaggregant treatment (n=3), incomplete anesthesia records (n=3), emergency pelvic surgery due to hemodynamic instability (n=5), splenic rupture (n=2), and liver laceration (n=1). The patients were divided into two groups as follows: patients undergoing general anesthesia (GA) (n=22) and patients undergoing combined epidural-general anesthesia (CEGA) (n=21). The main outcome measurements studied were the intraoperative blood loss and the need for intraoperative and/or postoperative blood transfusions. RESULTS: No statistically significant differences were found between the groups concerning the age, gender, type of fracture, mechanism of injury, time from injury to surgery, Injury Severity Score, associated injuries, and comorbidities (p>0.05). The mean intraoperative blood losses were 717.27 ml (300-1.600 ml) in the GA group and 473.81 ml (150-1.020 ml) in the CEGA group (p<0.001). In the cases with only an isolated acetabular fracture, the intraoperative blood transfusion means were 2.43 units (1-5 units) in 14 patients in the GA group and 1.27 units (1-4 units) in 15 patients in the CEGA group (p<0.001). CONCLUSION: Less intraoperative bleeding was seen in those patients undergoing CEGA when compared to those undergoing GA. This is a significant advantage for acetabular surgery, which has a long learning curve and a high risk of bleeding.
Journal of experimental and clinical medicine, Aug 30, 2022
c 1. Introduction The functional role of the long head of the biceps tendon (LHBT) is still not f... more c 1. Introduction The functional role of the long head of the biceps tendon (LHBT) is still not fully established. However, biceps tendon disorders are substantial cause of intense shoulder pain and range of motion (ROM) limitation, and thus they require a remarkable medical attention. It is important to reveal the relationship between biceps tendon disorders and other shoulder lesions since the treatment of a local shoulder lesion may not solve all shoulder complaints of the patient. The LHBT originates from the superior glenoid tubercle and superior labrum, extends through the intra-articular space and passes distally through the intertubercular sulcus (1). The close relationship of proximal biceps tendon with the shoulder ligaments and rotator cuff muscles causes high stress exposure and wear due to function. In this way, LHBT disorders are seen in a wide spectrum; from mild inflammation to complete chronic rupture. Chronic rupture of the LHBT may occur due to inflammatory arthritis, osteophyte formation, subacromial impingement syndrome, rotator cuff tear, local injections applied to biceps tendon sheath and high-dose corticosteroid therapy (2). It occasionally develops in patients over the age of 50 and is usually associated with intrinsic tendon degeneration at the superior labrum insertion or in the bicipital groove (3, 4). There is yet no consensus on the treatment modalities of biceps tendon ruptures however, acute ruptures in high demanding physically active patients may require surgical interventions while non-operative treatment may be sufficient in sedentary patients with chronic degeneration (5). Nevertheless, each patient should be evaluated separately, and the treatment decision should be made individually. Although there are many studies in the literature comparing tenotomy and tenodesis performed in patients underwent shoulder arthroscopy (6-8), to the best of our knowledge, there is no study that compares the clinical outcomes between chronic biceps tendon rupture and tenotomy or tenodesis. In this study, we aimed to compare the postoperative 24-months clinical results of patients with chronic rupture of the LHB and patients who underwent tenotomy or tenodesis. By comparing the preoperative and postoperative VAS and UCLA score improvements of the patients which we divided into three groups (chronic rupture, tenotomy and tenodesis), we investigated the following research questions: 1-Is there a statistically significant difference between
Dicle Medical Journal, Dec 1, 2011
Cep telefonlarından yayılan radyofrekans dalgaların insan sağlığına etkisiyle ilgili artan sayıda... more Cep telefonlarından yayılan radyofrekans dalgaların insan sağlığına etkisiyle ilgili artan sayıda kanıt vardır. Elektromanyetik alanın (EMA) kemik hücreleri üzerine bazı biyolojik etkileri olduğu bildirilmiştir. Çalışmamızda, cep telefonlarından yayılan 900 MHz frekansındaki EMA'nın rat kemik dokusundaki kemik mineral yoğunluğu (KMY) üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışma Süleyman Demirel Üniversitesinde 2006 yılında yapıldı. Otuz erkek sıçan üç gruba ayrıldı. 1.gruptaki ratlar; kısa dönem, dört hafta boyunca haftada beş gün ve günde 30 dakika 1 ± 04 mW/cm 2 gücünde ve 900 MHz frekansında EMA'a maruz bırakıldı. 2.gruptaki ratlar ise; aynı güçte uzun dönem, sekiz hafta boyunca haftada beş gün ve günde 30 dakika 900 MHz frekansında EMA'a maruz bırakıldı. 3.gruptaki ratlar EMA uygulanan ratlarla aynı gün, süre ve çevresel şartlarda tutuldu ancak EMA uygulanmadı ve kontrol grubu olarak kabul edildi. Çalışma sonunda tüm sıçanların KMY değerleri "Dual Energy X-ray Absorptiometry" cihazı ile taranarak ölçüldü. Bulgular: Kısa ya da uzun dönem EMA maruziyetine bırakılan her iki grupta; kontrol grubuna göre lomber ve femur KMY değerlerinde minimal azalma vardı. Ancak aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı düzeye ulaşmadı (p>0.05). Sonuç: Cep telefonu ve benzer kaynaklardan yayılan 1.04 mW/cm 2 gücünde ve of 0.008 W/kg SAR değerinde EMA'a kısa ya da uzun dönem maruziyetin, sıçanların kemik dokusu KMY üzerine anlamlı etkisi olmadı.
Journal of Pediatric Orthopaedics, Dec 15, 2022
Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery, 2020
BACKGROUND: To examine the influence of heart failure (HF) with preserved ejection fraction (HFPE... more BACKGROUND: To examine the influence of heart failure (HF) with preserved ejection fraction (HFPEF) and HF with mid-range ejection fraction (HFmrEF) on perioperative cardiac and noncardiac outcomes following hip fracture surgery. METHODS: Data of elderly patients (≥ 65 years) who underwent hip fracture surgery were retrospectively analyzed in this study. Patients with a left ventricular ejection fraction (LVEF) <40% were not included in this study. The definition of preoperative HFPEF (LVEF ≥50%) and HFmrEF (LVEF 40%-49%) was based on clinical documentation of HF in patients' medical records before surgery. The primary outcomes of this study were perioperative adverse events and mortality. The secondary outcome of interest was the length of stay in the hospital. RESULTS: A total of 328 patients (mean age 79.2±8.7 years, and 57.3% female) were enrolled. Of the study population, 250 (76.2%) patients had no HF, 50 (15.2%) patients had HFPEF, and 28 (8.6%) patients had HFmrEF before surgery. The frequency of perioperative cardiovascular and non-cardiovascular complications was similar to a rate of 7.0%. The mean length of hospital stay was 8.1±5.8 days, and the in-hospital mortality rate was 4.6%. Patients with HFPEF and HFmrEF had a longer length of stay and were more likely to experience perioperative complications and death than the patients without HF. Multivariate analyses showed that the presence of HFPEF and HFmrEF were both associated with increased rates of perioperative complications and mortality. CONCLUSION: Our findings suggest that the presence of HFPEF and HFmrEF may predict perioperative adverse events and mortality in elderly patients undergoing hip fracture surgery.
... Effect of bone cement application on the incidence of deep vein thrombosis in major joint art... more ... Effect of bone cement application on the incidence of deep vein thrombosis in major joint arthroplasties Ahmet Aslan,1 Emre Ağar,2 Nevres Hürriyet Aydoğan,3 Tolga Atay,4 Metin Lütfi Baydar,4 Vecihi Kırdemir,4 Ahmet Özden5 1Dr. ... 23. Altintas F, Ipekoglu C, Konal A, Kuru LI. ...
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Aug 1, 2016
Özet The development of matrix metalloproteinases (MMPs) plays a key role in the normal physiolog... more Özet The development of matrix metalloproteinases (MMPs) plays a key role in the normal physiology of connective tissue during morphogenesis and wound healing. The irregular synthesis and activity of MMPs can be related with osteoarthritis (OA) which is a major cause of disability in elderly population. We have determined the relationship between occurrence of knee OA and MMP-1 single nucleotide polymorphism (SNP) rs5854 (A/G) and MMP-3 SNP rs679620 (C/T) in 100 primary knee OA patients and 83 healthy controls in Turkey, using the ABI 7500 real-time PCR system. Genotypic distributions and allelic frequencies were compared between the patient and control groups considering age, gender and body mass index (BMI). We found no significant difference between the two groups in genotype distribution and allelic frequency of MMP-1 rs5854 and MMP-3 rs679620. The A-and G-allele frequencies were 31% and 69% in OA patients, respectively, and 27% and 73% in the control group. Stratification analysis revealed that there was no difference in the association between presence of OA in rs679620 (MMP-3) CT heterozygotes and CC homozygotes in either gender. The GG, GA and AA genotypes of rs5854 (MMP-1) were not significantly associated with the risk of knee OA, even after further stratification analysis according to gender. We conclude that MMP-1 G/A gene AND MMP-3 C/T polymorphisms do not have a role in the development of knee OA in a Turkish population.
Biological Trace Element Research, Oct 16, 2019
Titanium alloy implants are the most used materials for the fixation of lower extremity fractures... more Titanium alloy implants are the most used materials for the fixation of lower extremity fractures. Although these implants were thought to be inert materials in vitro, several studies have shown increased serum and remote tissue metal ion levels due to wear of implants and friction of the bone-implant interface in vivo. The aim of this study was to investigate the alteration of serum metal ion levels that are released from intramedullary nails and plates used for the fixation of lower extremity fractures, within the fracture healing period. The study included 20 adult patients, who were treated with intramedullary nail or plate osteosynthesis due to closed lower extremity fractures. Alterations of serum titanium, aluminum, molybdenum, and vanadium levels were evaluated at 6, 12, 18, and 24 weeks postoperatively. A statistically significant increase was determined in serum titanium, aluminum, molybdenum, and vanadium ion levels in the intramedullary nail and plate groups at the end of the follow-up period. Pairwise comparisons of metal ion levels between implant groups revealed no significant difference during a 24-week follow-up period. Compared to the control group, statistically significant increased levels of serum titanium, aluminum, vanadium, and molybdenum ions were determined in the implant groups used for the fixation of lower extremity fractures at the end of 24 weeks. In the current literature, the potential toxic effects of prolonged exposure to low levels of these metal ions are still unknown. It can be predicted that long-term metal ion exposure could result in vivo pathological processes in the future.
Journal of Experimental & Clinical Medicine, Apr 30, 2020
Tibial plateau fractures are common and difficult to manage. The purpose of the treatment of tibi... more Tibial plateau fractures are common and difficult to manage. The purpose of the treatment of tibia plateau fractures is to obtain a knee joint which is stable, painless and has functional range of motion. Schatzker’s classification and AO classification are most commonly used for the categorisation and to guide the treatment of these fractures. The 3-column classification is a useful tool in the preoperative surgical planning of tibial plateau fractures, especially in fractures extending to the posterolateral corner. The purpose of this study is to evaluate the effect of planning the treatment of the tibial plateau fractures using 3-column classification prior to surgical treatment on radiological results. A retrospective examination was made of 43 patients (32 males, 11 females, mean age 48.91) patients with operatively treated plateau fractures at Mugla Sitki Kocman University Medical Faculty was obtained. Preoperative and postoperative 6th month and 1st year radiological images were collected. Radiological evaluation of 43 patients included in the study revealed that 22 had a posterior column fracture. 11 of these posterior column fractures were fixated by posterior plate except medial and-or lateral plate or screw fixation. In addition, only interfragmanter screws were used in fixation of four patients and only plate oriented posterior screws were used in three patients with posterior column fracture. On the other hand, in four patients with posterior column fracture, no fixation was found except medial and-or lateral fixation for the posterior fractured components. The average preoperative modified rasmussen score of 22 patients with posterior column fracture was 3.5. Postoperative Modified Rasmussen Scores were calculated as 7.54 and 6.09 in the 6th months postoperative and 1st year, respectively. At the postoperative 1st year time nine patients in Kellgren-Lawrence grade 1, 18 patients in grade 2-3 and 16 the patients had grade 4 osteoarthritis. Grade 4 OA patients were all patients without any extra fixation for posterior column fracture. Modified Rasmussen Scores of these patients were also lower than other patients. Eleven patients who had fixation with posterior plate had higher radiological scores and less osteoarthritis findings. It was observed that there was no significant difference in terms of radiological scoring and osteoarthritic changes between patients who received an interragmenter screw and those who had a posterior oriented screw over the plate. As it is well known that postoperative negative changes and degeneration in the joint result from non-anatomic fixation. We think that in patients with proximal tibia fracture, diagnosis of fractures and recognition of fracture patterns in the posterior column are important and the most accurate diagnosis will be possible with CT imaging. We believe that efforts should be made for the anatomical detection of the fracture diagnosed.
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Dec 1, 2017
Çalışmamızın amacı ortopedik implant enfeksiyonlarında izole edilen bakterilerin çeşitliliklerini... more Çalışmamızın amacı ortopedik implant enfeksiyonlarında izole edilen bakterilerin çeşitliliklerini ve antibiyotik duyarlılık paternlerini değerlendirmektir. Bu amaçla Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde 2015-2017 yılları arasında (2 yıl ve 3 ay) ameliyat edilen 2064 hasta retrospektif olarak incelendi. 37 tanesinde (%1.7) ortopedik implant enfeksiyonu saptandı. Bu hastalardan izole edilen bakteriler ve bu bakterilerin antibiyotik duyarlılık paternleri incelendi. En fazla izole edilen bakteri stafilokoklar olarak saptandı (%37). Hastaların %45.9'unda gram pozitif bakteriler izole edildi. Gram pozitif bakterilerde 1 hastada üreyen Enterococcus Casseliflavus haricinde vankomisin ve linezolide karşı direnç saptanmadı. Dirençli olan bu bakteri de teikoplanine karşı duyarlı idi. Gram negatif bakteriler için imipenem, amikasin ve colistin en duyarlı antibiyotikler olduğu görüldü. The aim of our study is to evaluate the diversity of bacterial isolates and antibiotic susceptibility patterns in orthopedic implant infections. For this purpose, 2064 patients who were operated between the years of 2015-2017 (2 years and 3 months) in the Orthopedics and Traumatology Clinic of Muğla Sıtkı Koçman University Training and Research Hospital were retrospectively examined. Orthopedic implant infection was detected in 37 (1.7%) patients. Antibiotic susceptibility patterns of these bacteria and bacterial isolates isolated from these patients were examined. The most isolated bacteria were identified as staphylococci (37%). Gram positive bacteria were isolated in 45.9% of the patients. There was no resistance to vancomycin and linezolide except for Enterococcus Casseliflavus, which was grown in 1 patient in Gram positive bacteria. This resistant bacterium was also sensitive to teicoplanin. Against Gram negative bacteria, imipenem, amikacin and colistin were the most susceptible antibiotics.
Turkiye Klinikleri Orthopaedics and Traumatology - Special Topics, 2018
DergiPark (Istanbul University), May 11, 2009
Meralgia paresthetica-report of three cases and revýew of the lýterature Meralgia paresthetica is... more Meralgia paresthetica-report of three cases and revýew of the lýterature Meralgia paresthetica is a painful mono-neuropathy of lateral cutaneal femoral nevre. We would liketo report of a total of three cases, two had developed due to tight belt an done had arisen after harvesting auto-graft from the iliac bone. In conclusion meralgia paresthetica,which can arise after orthopedic surgery, should be kept in mind as a differential diagnose in the complainments about particulary hip and lumbar region.
Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica, 1991
Diz ek/eminin artroskopik cerrahisi Artroskopi deneyimimiz 1983'de başladı. Vakalann 25'i kadın o... more Diz ek/eminin artroskopik cerrahisi Artroskopi deneyimimiz 1983'de başladı. Vakalann 25'i kadın olan 348 artroskopik girişimimiz oldu. 58'i artrotomiyle tedavi olan ve arka boynuz kova sapı yırtıklan rezeksiyonunda güçlük çektiğimiz 187 menisk lezyonu saptadık. Sonuç olarak artroskopik cerrahi, yeterli diagnostik artroskopi sonrası oluşacak deneyimi gerektirmektedir. Anahtar kelime/er: Artroskopik cerrahi, menisektomi Our experience in arthroscopy began in 1983, we made 348 arthroscopic procedures (25 of cases are women). We found 187 meniscallesions, 58 of them treated by arthrotomy, we had difficulty in resection of bucket handIe tears in posterior hom. Consequently surgical arthroscopy needs experience after enough diagnostic arthroscopy.
DergiPark (Istanbul University), Aug 31, 2021
Eklem artroplastisi sonrası postoperative enfeksiyon, azımsanamayacak derecede insidansı olan köt... more Eklem artroplastisi sonrası postoperative enfeksiyon, azımsanamayacak derecede insidansı olan kötü bir komplikasyondur ve erken tespiti önemlidir. Bu retrospektif çalışmanın amacı, eklem artroplastisi sonrası postoperatif D-Dimer düzeyindeki değişimi diğer proinflamatuar mediatörlerle birlikte değerlendirmek ve D-Dimer progresyonu ile erken postoperative yara enfeksiyonu arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Ocak 2017'den Mart 2018'e kadar, elektif primer total kalça artroplastisi (49 hasta) veya total dizartroplastisi (72 hasta) ameliyatı yapılan 121 hastanın retrospektif bir değerlendirmesi yapıldı. CRP, INR, troponin ve D-Dimer düzeyleri preoperatif 1. gün, postoperatif 1., 3., 7., 14. Günlerde kaydedildi ve perioperative değişiklikler karşılaştırıldı. Tüm hastalar enfeksiyon açısından takip edildi. Çalışmaya toplam 121 hasta (% 76.9 kadın, % 23.1 erkek) dahil edildi. Postoperatif CRP ve INR değerlerinin değişkenliği benzerdi. D-Dimer erken postoperative dönemde CRP'den daha hızlı yükselme ve düşüş gösterdi. Postoperatif dönemde artan akut faz reaktanları olan CRP ve D-Dimer'ın eş zamanlı yükselmesinin ardından, enfeksiyondan bağımsız olarak süreç içinde CRP'nin normal değerlerine dönerken D-Dimer'ın tekrar pik yaptığı görüldü. Yirmi dört hastada (%19.8) erken yara enfeksiyonu tespit edildi ve yara enfeksiyonu olan hastaların %70'inde erken postoperatif D-Dimer artışı görüldü ve ayrıca erken dönemde yara enfeksiyonu olan hastalardaki CRP düzeyindeki artış ile D-Dimer yükselişi arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.05). Postoperatif takip döneminde D-Dimer değerlerinin dalgalanması ve dengesizliği, güçlü bir enfeksiyon göstergesi olarak kullanılmasının olası olmadığını düşündürmektedir. Sadece D-Dimer seviyeleri diğer enflamatuar aracılarla kombine edilerek değerlendirilirse, eklem artroplastisi sonrası enfeksiyonunun erken tespitinde etkili olabilir. Postoperative infection after joint arthroplasty is a bad complication with incontrovertible incidence and early detection is essential. The purpose of this retrospective study was to evaluate postoperative change of D-Dimer level after joint arthroplasty along with other proinflammatory mediators and to determine the correlation between progress of D-Dimer and early postoperative infection. From January 2017 until March 2018, a retrospective evaluation of 121 patients operated for elective primary total hip arthroplasty (49 patients) or total knee arthroplasty (72 patients) was conducted. CRP, INR, troponin and D-Dimer level were noted on the preoperative day 1, postoperative days 1, 3, 7, 14 and perioperative changes compared. All patients were followed up for infection. 121 patients included in the study. The variability of postoperative CRP and INR values was similar. D-Dimer showed a more rapid rise and fall than CRP in early postoperative period. Early wound infections were detected in 24 patients (19.8%) and 70% of the patients with wound infection had early postoperative D-Dimer increase and also a significant relationship was found between the patients with wound infection in the early period and the increase in CRP level (p<0.05). The fluctuation and instability of D-Dimer values during the postoperative follow-up period suggests that it may be unlikely to be used as a strong indicator of infection. If only the D-Dimer levels combined with other inflammatory mediators like CRP etc. then it might be effective in early detection of wound infection after joint arthroplasty.
DergiPark (Istanbul University), Dec 1, 2016
Lipoma Arboresans, nadiren karşılaşılan intra-artiküler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedi... more Lipoma Arboresans, nadiren karşılaşılan intra-artiküler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedir. Genellikle dizde lokalizedir ve sinovyumda villöz lipomatöz proliferasyon ile karakterizedir. Belirtiler yavaş yavaş ilerleyen şişlik, zaman zaman effüzyon ile beraber ağrılarda artış, eklem hareketinde kısıtlılık şeklindedir. Manyetik rezonans görüntüleme erken tanı için önemli bir tekniktir. Lipom Arboresan, kronik eklem efüzyonlu hastaların ayırıcı tanısında düşünülmelidir. Burada bildirilen 2 olgu, 7 yıldır zaman zaman sağ dizde ağrısız şismesi olan 42 yaşında erkek hasta ve 4 yıldır zaman zaman dizde şişme ve ağrısı olan 46 yaşında erkek hastadır. Birinci hastanın eklem hareketinde belirgin kısıtlılık varken, ikinci hastanın eklem hareketindeki kısıtlılık daha azdır. Her iki hastada da uzun süren semptomlara rağmen kemik erozyonu veya dejeneratif değişiklikler saptanmadı. Manyetik rezonans görüntüleme, suprapatellar ve retropatellar bölgede multipl villöz lipotomöz sinoviyal proliferasyonu gösteren lezyon ve eklem efüzyonunu belirledi. Her iki hastada da kitle artrotomik sinovektomi ile eksize edildi. Lipom Arboresan tanısı patoloji ile konmuştur. Herhangi bir etyolojiye bağlı olmayan uzun bir geçmişe sahip ağrısız sinovit vakalarında Lipoma Arboresan düşünülmelidir. Lipom Arboresan teşhisi konan vakalarda, diğer diz ve aslında tüm eklemler ayrıca incelenmelidir. Manyetik rezonans görüntülemenin erken teşhis ve tedavide oynadığı rolün önemi unutulmamalıdır.
Muğla Sıtkı Koçman üniversitesi tıp dergisi, Apr 29, 2022
Milattan önce altıncı ve beşinci yüzyıllarda Knidos ve Kos'un, tıbbın ana vatanı olduğunda kuşku ... more Milattan önce altıncı ve beşinci yüzyıllarda Knidos ve Kos'un, tıbbın ana vatanı olduğunda kuşku yoktur. Bu iki okulun hekimlerinin temel tıp bilgilerinin çoğu benzerdi. Anatomi bilgileri hayvan diseksiyonları ile savaş ve kaza yaralanmalarında karşılaştıkları insan vücutlarına ilişkin gözlemlere dayanıyordu. Knidos'ta Euryphon ve Kos'ta Hipokrat hemen hemen aynı pozisyondaydı ve öğretim organizasyonları benzerdi. Hekimlik, usta çırak ilişkisine dayanmaktaydı. Bulundukları zaman diliminde yenilikçi ve önemli katkılar sağlayarak tıbbın gelişiminde ilk tohumları atan bu hekimlerin, günümüzde genç hekimler ve hekim adayları tarafından bilinmesi, anlaşılması hekimlik mesleğinin felsefesinin daha iyi kavranabilmesi adına çok önemlidir. Bu yazıda, ünlü Knidoslu hekimlerden Knidos ekolünün kurucusu Euryphon, spor hekimliğinin babası Herodicus, tarihçi hekim Ctesias, ünlü eğitici hekim Chrysippus ve astronom hekim Eudoxus'un tıbba kazandırdıklarından söz edilecektir. There is no doubt that Knidos and Kos were the homeland of medicine in the sixth and fifth centuries BC. Most of the basic medical knowledge of the physicians of these two schools was similar. Their anatomy knowledge was based on the observations of animal dissections and human bodies they encountered in battle and accident injuries. Euryphon at Knidos and Hippocrates at Kos held almost the same position, and their teaching organizations were similar. Medicine was based on the master-apprentice relationship. It is very important that these physicians, who laid the first seeds in the development of medicine by making innovative and important contributions in their time, are known and understood by young physicians and physician candidates, in order to better understand the philosophy of the medical profession. In this article, the contributions of Euryphon, the founder of the Knidos school, one of the famous Knidos physicians, the father of sports medicine Herodicus, the historian physician Ctesias, the famous educator physician Chrysippus and the astronomer physician Eudoxus to medicine will be mentioned.
Ege Klinikleri Tıp Dergisi, 2019
Ozet Lipoma Arboresans, nadiren karsilasilan intra-artikuler bir lezyon olup etyolojisi bilinmeme... more Ozet Lipoma Arboresans, nadiren karsilasilan intra-artikuler bir lezyon olup etyolojisi bilinmemektedir. Genellikle dizde lokalizedir ve sinovyumda villoz lipomatoz proliferasyon ile karakterizedir. Belirtiler yavas yavas ilerleyen sislik, zaman zaman effuzyon ile beraber agrilarda artis, eklem hareketinde kisitlilik seklindedir. Manyetik rezonans goruntuleme erken tani icin onemli bir tekniktir. Lipom Arboresan, kronik eklem efuzyonlu hastalarin ayirici tanisinda dusunulmelidir. Burada bildirilen 2 olgu, 7 yildir zaman zaman sag dizde agrisiz sismesi olan 42 yasinda erkek hasta ve 4 yildir zaman zaman dizde sisme ve agrisi olan 46 yasinda erkek hastadir. Birinci hastanin eklem hareketinde belirgin kisitlilik varken, ikinci hastanin eklem hareketindeki kisitlilik daha azdir. Her iki hastada da uzun suren semptomlara ragmen kemik erozyonu veya dejeneratif degisiklikler saptanmadi. Manyetik rezonans goruntuleme, suprapatellar ve retropatellar bolgede multipl villoz lipotomoz sinoviyal...
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Dergisi, 2021
Sporcularda diş çürükleri, diş erozyonları, periodontal hastalıklar, oklüzyon bozuklukları, tempo... more Sporcularda diş çürükleri, diş erozyonları, periodontal hastalıklar, oklüzyon bozuklukları, temporomandibular eklem bozuklukları ve orofasial yaralanmalar gibi kronik dental lezyonların yaygın görüldüğü ve bu durumun hem genel sağlığı hem de spor performansını olumsuz etkilediği bildirilmektedir. Çalışmamızın amacı ağız içinde kronik dental lezyonlardan periapikal lezyonu olan ve olmayan sporcularda diz eklemi izokinetik kas kuvvetini karşılaştırmaktır. Çalışmaya periapikal lezyonu olan (n=16; çalışma grubu) ve aynı spor branşında, aynı cinsiyette ve benzer demografik özelliklere sahip ve periapikal lezyonu olmayan (n=16; kontrol grubu) toplam 32 sporcu dâhil edildi. Tüm sporcular aynı diş hekimi tarafından tek kullanımlık muayene seti ile muayene edildi ve panoramik radyografi ile değerlendirildi. Muayene ve radyolojik değerlendirme sonrası periapikal lezyonu olan sporcular çalışma grubu olarak; periapikal lezyonu olmayan sporcular kontrol grubu olarak belirlendi. Daha sonra sporcuların diz eklemi fleksör ve ekstansör kaslarının kas kuvveti IsoMed 2000 izokinetik dinamometre ile konsantrik olarak değerlendirildi. Çalışmada ve kontrol grubunun izokinetik kas kuvveti karşılaştırmaları dağılım durumuna göre Independent Samples T test ve Mann Whitney-U testi ile analiz edildi. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak alındı. Çalışma ve kontrol grubu sporcularının 60º/sn ve 180º/sn açısal hızlarda diz eklemi fleksör ve ekstansör kaslarının konsantrik izokinetik kas kuvvetinin benzer olduğu belirlendi (p>0.05). Ağız içinde periapikal lezyonu olan ve olmayan sporcuların diz eklemi konsantrik izokinetik kas kuvvetinin olumsuz etkilenmediğini söyleyebiliriz.
Turkish journal of trauma & emergency surgery, 2019
BACKGROUND: This study aims to evaluate the effects of the anesthesia technique on the intraopera... more BACKGROUND: This study aims to evaluate the effects of the anesthesia technique on the intraoperative blood loss in acetabular fracture patients undergoing the Modified Stoppa approach. METHODS: We retrospectively identified 63 patients who underwent a Modified Stoppa approach for acetabular fracture from January 2014 to July 2018. A total of 20 patients were excluded from this study for the following reasons: bilateral acetabular fractures (n=6), undergoing antiaggregant treatment (n=3), incomplete anesthesia records (n=3), emergency pelvic surgery due to hemodynamic instability (n=5), splenic rupture (n=2), and liver laceration (n=1). The patients were divided into two groups as follows: patients undergoing general anesthesia (GA) (n=22) and patients undergoing combined epidural-general anesthesia (CEGA) (n=21). The main outcome measurements studied were the intraoperative blood loss and the need for intraoperative and/or postoperative blood transfusions. RESULTS: No statistically significant differences were found between the groups concerning the age, gender, type of fracture, mechanism of injury, time from injury to surgery, Injury Severity Score, associated injuries, and comorbidities (p>0.05). The mean intraoperative blood losses were 717.27 ml (300-1.600 ml) in the GA group and 473.81 ml (150-1.020 ml) in the CEGA group (p<0.001). In the cases with only an isolated acetabular fracture, the intraoperative blood transfusion means were 2.43 units (1-5 units) in 14 patients in the GA group and 1.27 units (1-4 units) in 15 patients in the CEGA group (p<0.001). CONCLUSION: Less intraoperative bleeding was seen in those patients undergoing CEGA when compared to those undergoing GA. This is a significant advantage for acetabular surgery, which has a long learning curve and a high risk of bleeding.
Journal of experimental and clinical medicine, Aug 30, 2022
c 1. Introduction The functional role of the long head of the biceps tendon (LHBT) is still not f... more c 1. Introduction The functional role of the long head of the biceps tendon (LHBT) is still not fully established. However, biceps tendon disorders are substantial cause of intense shoulder pain and range of motion (ROM) limitation, and thus they require a remarkable medical attention. It is important to reveal the relationship between biceps tendon disorders and other shoulder lesions since the treatment of a local shoulder lesion may not solve all shoulder complaints of the patient. The LHBT originates from the superior glenoid tubercle and superior labrum, extends through the intra-articular space and passes distally through the intertubercular sulcus (1). The close relationship of proximal biceps tendon with the shoulder ligaments and rotator cuff muscles causes high stress exposure and wear due to function. In this way, LHBT disorders are seen in a wide spectrum; from mild inflammation to complete chronic rupture. Chronic rupture of the LHBT may occur due to inflammatory arthritis, osteophyte formation, subacromial impingement syndrome, rotator cuff tear, local injections applied to biceps tendon sheath and high-dose corticosteroid therapy (2). It occasionally develops in patients over the age of 50 and is usually associated with intrinsic tendon degeneration at the superior labrum insertion or in the bicipital groove (3, 4). There is yet no consensus on the treatment modalities of biceps tendon ruptures however, acute ruptures in high demanding physically active patients may require surgical interventions while non-operative treatment may be sufficient in sedentary patients with chronic degeneration (5). Nevertheless, each patient should be evaluated separately, and the treatment decision should be made individually. Although there are many studies in the literature comparing tenotomy and tenodesis performed in patients underwent shoulder arthroscopy (6-8), to the best of our knowledge, there is no study that compares the clinical outcomes between chronic biceps tendon rupture and tenotomy or tenodesis. In this study, we aimed to compare the postoperative 24-months clinical results of patients with chronic rupture of the LHB and patients who underwent tenotomy or tenodesis. By comparing the preoperative and postoperative VAS and UCLA score improvements of the patients which we divided into three groups (chronic rupture, tenotomy and tenodesis), we investigated the following research questions: 1-Is there a statistically significant difference between
Dicle Medical Journal, Dec 1, 2011
Cep telefonlarından yayılan radyofrekans dalgaların insan sağlığına etkisiyle ilgili artan sayıda... more Cep telefonlarından yayılan radyofrekans dalgaların insan sağlığına etkisiyle ilgili artan sayıda kanıt vardır. Elektromanyetik alanın (EMA) kemik hücreleri üzerine bazı biyolojik etkileri olduğu bildirilmiştir. Çalışmamızda, cep telefonlarından yayılan 900 MHz frekansındaki EMA'nın rat kemik dokusundaki kemik mineral yoğunluğu (KMY) üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışma Süleyman Demirel Üniversitesinde 2006 yılında yapıldı. Otuz erkek sıçan üç gruba ayrıldı. 1.gruptaki ratlar; kısa dönem, dört hafta boyunca haftada beş gün ve günde 30 dakika 1 ± 04 mW/cm 2 gücünde ve 900 MHz frekansında EMA'a maruz bırakıldı. 2.gruptaki ratlar ise; aynı güçte uzun dönem, sekiz hafta boyunca haftada beş gün ve günde 30 dakika 900 MHz frekansında EMA'a maruz bırakıldı. 3.gruptaki ratlar EMA uygulanan ratlarla aynı gün, süre ve çevresel şartlarda tutuldu ancak EMA uygulanmadı ve kontrol grubu olarak kabul edildi. Çalışma sonunda tüm sıçanların KMY değerleri "Dual Energy X-ray Absorptiometry" cihazı ile taranarak ölçüldü. Bulgular: Kısa ya da uzun dönem EMA maruziyetine bırakılan her iki grupta; kontrol grubuna göre lomber ve femur KMY değerlerinde minimal azalma vardı. Ancak aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı düzeye ulaşmadı (p>0.05). Sonuç: Cep telefonu ve benzer kaynaklardan yayılan 1.04 mW/cm 2 gücünde ve of 0.008 W/kg SAR değerinde EMA'a kısa ya da uzun dönem maruziyetin, sıçanların kemik dokusu KMY üzerine anlamlı etkisi olmadı.
Journal of Pediatric Orthopaedics, Dec 15, 2022