Myrto Malouta | Ionian University (original) (raw)
Uploads
Chapters in edited books by Myrto Malouta
Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από ... more Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Βρετανία, πώς μπορούσε μια απόφαση του Αυτοκράτορα να φτάσει, και να τεθεί σε εφαρμογή, σε κάθε άκρη της επικράτειάς της; Πώς μπορούσε να λειτουργήσει ένα φορολογικό σύστημα που απαιτούσε διαρκή εποπτεία του υποτελούς πληθυσμού χωρίς υποστήριξη στοιχειώδους τεχνολογίας;
Aux II e -III e siècles de notre ère, un roman fut composé à la gloire du conquérant qui avait fo... more Aux II e -III e siècles de notre ère, un roman fut composé à la gloire du conquérant qui avait fondé la ville d'Alexandrie, « tel un monde divin, objet universel de désir, au centre de la terre », comme le lui avait révélé en songe Sarapis, le dieu du monde.
or cultivable land by the development of agricultural landscapes through irrigation, drainage, an... more or cultivable land by the development of agricultural landscapes through irrigation, drainage, and land reclamation schemes. In this sense technology can be considered to have had an important impact on the availability of the land input factor. Here, we concentrate on irrigation technologies.
1 -ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ EIΣΑΓΩΓΗ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ Ι. Ψηφίσματα Ε1. Aμφικτυονικό ψήφισμα χορήγησης προνομίων στους... more 1 -ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ EIΣΑΓΩΓΗ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ Ι. Ψηφίσματα Ε1. Aμφικτυονικό ψήφισμα χορήγησης προνομίων στους Διονυσιακούς τεχνίτες της Aθήνας , 279/8 ή 278/7 π.Χ., Σ. Ανεζίρη. Ε2. Χρεμωνίδειο ψήφισμα και συνθήκη συμμαχίας Αθηναίων και -20 -Ε2. XΡΕΜΩΝΙΔΕΙΟ ΨΗΦΙΣΜΑ KAI ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ AΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ, μεταξύ 268/7 και 265/4 π.X. ΘΕΜΑ KAI ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Στο λίθο αναγράφονται δύο αλληλένδετα κείμενα: 1) μία συνθήκη συμμαχίας μεταξύ των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους από τη μία μεριά και των Αθηναίων και των συμμάχων τους από την άλλη (στ. 70-97) και 2) το ψήφισμα με το οποίο η συνθήκη αυτή διαβιβάζεται στην εκκλησία του αθηναϊκού δήμου προς έγκριση (στ. 1-69). Tο ψήφισμα, που είναι γνωστό με το όνομα του εισηγητή Χρεμωνίδη (στ. 7), διηγείται τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύναψη της συνθήκης συμμαχίας, το κείμενο της οποίας έχει ήδη εγκριθεί από τους Σπαρτιάτες και τους συμμάχους τους (στ. 13-31) και κομίζεται στην Aθήνα από πρεσβευτές (στ. 30-31). Tο ψήφισμα μεριμνά επίσης για την αναγραφή της συνθήκης και του ίδιου του ψηφίσματος σε στήλες και το στήσιμό τους στην Aκρόπολη (στ. 42-44, 64-66), την ανταλλαγή όρκων (στ. 44-48), την αποστολή δύο αντιπροσώπων της Aθήνας στο συνέδριο των συμμάχων (στ. 48-54) και, τέλος, την τίμηση των Λακεδαιμονίων εφόρων, του Σπαρτιάτη βασιλέα Αρέως, των συμμάχων αλλά και των πρεσβευτών τους (στ. 54-64). ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ (δεν περιλαμβάνονται οι εκδόσεις των μεμονωμένων θραυσμάτων) IG II 2 686+687 add. σ. 644-645· Syll. 3 434/5· Schmitt, StV III 476 (με παλαιότερη βιβλιογραφία)· Henry 1983: 320 σημ. 16· Knoepfler 1985: 245 σημ. 7, 248 σημ. 18 (SEG XXXV 89· BÉ 1987: αρ. 254)· Piejko 1991: 135 (SEG XLI 52)· Λαγογιάννη-Γεωργακαράκου -Μπουραζέλης 2007: 121-125. ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Wilhelm 1892: 193-194 (συγκόλληση των θραύσματων a, b, c)· Smith 1914 (συγκόλληση του θραύσματος d)· Ferguson 1911: 175-177· Tarn 1913: 293-297· Austin 1981: αρ. ΚΕΙΜΕΝΟ (βασισμένο στο Schmitt, StV III 476) fr. a Θ ε ο [ί]. ἐπὶ Πειθιδήμου ἄρχοντος ἐπὶ τῆς Ἐρεχθεῖδος δευτέρας π ὶ Ὀρχομενίοις καὶ Φιαλεῦσιν καὶ Καφυεῦσιν καὶ Κρητ[αεῦσι]-40 ν ὅσοι ἐν τεῖ συμμαχίαι εἰσὶν τεῖ Λακεδαιμονίων κα[ὶ Ἀρέως] καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις κυρίαν εἰς τὸν ἅπαντα [χρόνον, ἣν] ἥκουσι κομίζοντες οἱ πρέσβεις· καὶ ἀναγράψα[ι αὐτὴν τὸν γρ]αμματέα τὸν κατὰ πρυτανείαν ἐν στήληι χαλκ[ῆι καὶ στῆσαι ἐ]ν ἀκροπόλει παρὰ τὸν νεὼ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Πο[λιάδος. ὀμόσαι δὲ] 45 [τὰ] ἀρχεῖα τοῖς πρέσβεσιν τοῖς παραγεγο[νόσιν παρ' αὐτῶν τὸ]-[ν ὅρκον τὸ]ν περὶ τῆς συμμαχίας κατὰ τὰ [πάτρια(?)· v τοὺς δὲ κεχε]fr. d [ιρο]τον[ημένους] ὑπὸ τοῦ δήμου πρ[έσβ]ε[ις ἀποπέμψαι οἵτινες το]-[ὺς ὅ]ρκους ἀπολ[ήψονται παρὰ τ? ῶ? [ν λοιπῶν Ἑλλήνων· vvv χειροτο]-[ν]ῆσαι δὲ καὶ συνέδρου? ς? [δύο τὸν δῆμον αὐτίκα μάλα ἐξ Ἀθηναίω]-50 ν ἁπάντων οἵτινες μετά τε Ἀρέω[ς καὶ τῶν ἀπὸ τῶν συμμάχων ἀ]-[π]οστελλομένων συνέδρων βουλεύσοντ? [αι περὶ τῶν κοινῆι συ]-μφερόντων· μερίζειν δὲ τοῖς αἱρεθεῖσ[ιν τοὺς ἐπὶ τῆι διοικ]ήσει εἰς ἐφόδια οὗ ἂν χρόνου ἀποδημῶ[σιν ὅ τι ἂν διαχειροτο]νοῦντι δόξει τῶι δήμωι· ἐπαινέσαι δ[ὲ τοὺς ἐφόρους Λακεδαι]-55 μονίων καὶ Ἀρέα καὶ τοὺς συμμάχους [καὶ στεφανῶσαι αὐτοὺς] χρυσῶι στεφάνωι κατὰ τὸν νόμον· ἐπ[αινέσαι δὲ καὶ τοὺς πρέσ]βεις τοὺς ἥκοντας παρ' αὐτῶν v Θεομ[-----Λακεδα]ιμόνιον vv Ἀργεῖον Κλεινίου Ἠλεῖο[ν v καὶ στεφανῶσαι ἑκάτ]ερον αὐτῶν χρυσῶι στεφάνωι κατὰ [τὸν νόμον φιλοτιμίας ἕνε]-60 κα καὶ εὐνοίας ἧς ἔχουσιν περ[ί τε τοὺς ἄλλους συμμάχους κα]ὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων· εἶνα[ι δὲ ἑκατέρωι αὐτῶν καὶ ἄλλο ἀγ]αθὸν εὑρέσθαι παρὰ τῆς βουλ[ῆς καὶ τοῦ δήμου ἐάν του δοκῶσιν] ἄξιοι εἶναι. καλέσαι δὲ αὐτ[οὺς ἐπὶ ξένια εἰς τὸ πρυτανεῖ]ον εἰς αὔριον. ἀναγράψαι δὲ [καὶ τόδε τὸ ψήφισμα τὸν γραμματέ]-65 α τὸν κατὰ πρυτανείαν εἰστ[ήλην λιθίνην καὶ τὴν συνθήκην κα]ὶ στῆσαι ἐν ἀκροπόλει, εἰς [δὲ τὴν ἀναγραφὴν καὶ ἀνάθεσιν τ]ῆς στήλης μερίσαι τοὺς ἐπ[ὶ τῆι διοικήσει τὸ ἀνάλωμα ὃ ἂν γέν]ηται. vvv σύνεδροι οἵδε κ[εχειροτόνηνται· vacat ] vvvv Κάλλιππος Ἐλευσίν[ιος -----------] vacat 70 σπονδαὶ καὶ συμμαχία [Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς συμμάχοις το]ῖς Λακεδαιμονίων πρὸς [Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους τοὺς Ἀθην]αίων εἰς τὸν ἅπαντα [χρόνον. ἔχειν ἑκατέρους τὴν ἑαυτῶν ἐλευθέρ]ους ὄντας καὶ αὐτο[νόμους, πολιτείαν πολιτευομένους κατὰ] αποσταθεροποιήσει τον Αντίγονο Γονατά κτίζοντας μία αντιμακεδονική συμμαχία σε ελληνικό έδαφος, στην οποία συμμετείχαν η Αθήνα, η Σπάρτη και οι σύμμαχοί τους. Αυτή ακριβώς η συμμαχία ρυθμίζεται με τη συνθήκη των στίχων 70-97, της οποίας την επικύρωση εισηγείται το ψήφισμα των στίχων 1-69. Τη συνθήκη έχει εγκρίνει ήδη η Σπάρτη και οι σύμμαχοί της, οι οποίοι απαριθμούνται στους στ. 23-26 και 36-41. Πρόκειται για την Ήλιδα, τους Αχαιούς (δηλ. τις πόλεις του επανιδρυμένου Aχαϊκού Kοινού), τις αρκαδικές πόλεις Mαντίνεια, Oρχομενό, Φιγάλεια, Kαφυαί, καθώς επίσης μερικές πόλεις της Kρήτης που είχαν συμμαχία με τη Σπάρτη και δεν κατονομάζονται ρητά. 8 Λακεδαιμόνιοι πρεσβευτές φέρνουν το κείμενο της συνθήκης στην Αθήνα προς επικύρωση (στ. 41-42). 9 Η Αθήνα δεν δείχνει να έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για τη σύναψη της συμμαχίας. Σε αντίθεση με τους συμμάχους των Λακεδαιμονίων οι σύμμαχοι των Αθηναίων δεν κατονομάζονται· αναφέρονται γενικά στους στ. 71, 75-76, 80, 84, ενώ στο στ. 93 παραλείπεται κάθε μνεία. Αν και μπορούμε να κάνουμε διάφορες υποθέσεις για το ποιοί θα μπορούσαν να είναι, φαίνεται πολύ πιθανό ότι η γενικόλογη αναφορά στοχεύει στο να ενισχυθεί ο ρόλος της Αθήνας στη συμμαχία και να προβληθεί ως ανάλογος με αυτόν της Σπάρτης (Dreyer 1999: 338 με σημ. 185). Το κείμενο δεν καθιστά σαφή το ρόλο του Πτολεμαίου Βʹ στη συγκεκριμένη συνθήκη. Αναφέρεται, ωστόσο, ρητά (στ. 19-22) ότι οι συμβαλλόμενες πλευρές, Λακεδαιμόνιοι και Αθηναίοι, έχουν ήδη συνάψει χωριστές συνθήκες με τον Πτολεμαίο Βʹ. Ο Πτολεμαίος μνημονεύεται επίσης στο ψήφισμα (στ. 16-18, 31-35) ως παραδοσιακός υπερασπιστής της ελευθερίας των Ελλήνων, με τον οποίο θα συμπράξουν οι συσπειρωμένοι ομονοούντες Έλληνες, προκειμένου να 8 Ως προς τον όρο Κρηταεῖς/Κρηταιεῖς προς δήλωση μίας μορφής συμμαχίας των κρητικών πόλεων βλ. Chaniotis 1996: 30-31. 9 Τις αναφορές του κειμένου στο Σπαρτιάτη βασιλέα Αρέα (στ. 26, 29, 40, 50, 55) και το ρόλο του στη συμμαχία συζητά διεξοδικά ο Marasco 1980: 131-135 (στις σ. 121-123 επιχειρηματολογεί ενάντια στην άποψη ότι η Σπάρτη αποσκοπούσε να ξαναζωντανέψει την παλαιά Πελοποννησιακή συμμαχία). Βλ. και Dreyer 1999: 334-335, που επισημαίνει συγχρόνως ότι, όταν δεν πρόκειται για τη συμμαχία καθεαυτή, αλλά, γενικότερα, την εκπροσώπηση της Σπάρτης εκτός συνόρων, αναφέρεται, όπως είναι αναμενόμενο, το αξίωμα των δύο βασιλέων (στ. 37 και συμπλήρωση 90-91).
Papers by Myrto Malouta
Journal of Greek Media & Culture
Review of: The Classical Debt: Greek Antiquity in an Era of Austerity, Johanna Hanink (2017)Cambr... more Review of: The Classical Debt: Greek Antiquity in an Era of Austerity, Johanna Hanink (2017)Cambridge, MA and London, UK: The Belknap Press of Harvard University Press, 338 pp.,ISBN 978-0-67497-154-7, $29.95 To Prosfato Mellon: I Klasiki Arhaiotita Os Viopolitiko Ergaleio (The Recent Future: Classical Antiquity as Biopolitical Apparatus), Dimitris Plantzos (2016)Athens: Nefeli Publishing, 272 pp.,ISBN 978-9-60504-151-9, €17.90
The Proceedings of the 25th International Congress of Papyrology, 2010
A Selection of Papyrological Sources in Translation, with Introductions and Commentary, 2014
Oxford Handbooks Online, 2015
Oxford Handbooks Online, 2012
This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting ... more This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting devices across the empire in an attempt to situate the evidence that we have for investment in irrigation machinery within the wider picture of evidence survival. Plotting the number of literary references to and archaeological remains of water-lifting machines over time shows a clear difference between the three categories of evidence, indicating problems with each dataset, but which in comparison with each other can be revealing about the nature of those datasets. In the papyri, irrigation machinery constitutes the overwhelming bulk of attestations of water-lifting devices, whereas irrigation machines are rarely traceable archaeologically. It is evident from the papyri is that artificial irrigation was a prominent feature of the Egyptian agricultural economy of the Roman period, given the very large number of references to water-lifting machines in the second and third centuries AD.
Organisation, Investment, and Production, 2013
This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting ... more This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting devices across the empire in an attempt to situate the evidence that we have for investment in irrigation machinery within the wider picture of evidence survival. Plotting the number of literary references to and archaeological remains of water-lifting machines over time shows a clear difference between the three categories of evidence, indicating problems with each dataset, but which in comparison with each other can be revealing about the nature of those datasets. In the papyri, irrigation machinery constitutes the overwhelming bulk of attestations of water-lifting devices, whereas irrigation machines are rarely traceable archaeologically. It is evident from the papyri is that artificial irrigation was a prominent feature of the Egyptian agricultural economy of the Roman period, given the very large number of references to water-lifting machines in the second and third centuries AD.
Etopoi Journal For Ancient Studies, Jun 26, 2012
The Space of the City in Graeco Roman Egypt Imagen and Reality 2011 Isbn 978 84 939033 5 0 Pags 49 55, 2011
Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από ... more Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Βρετανία, πώς μπορούσε μια απόφαση του Αυτοκράτορα να φτάσει, και να τεθεί σε εφαρμογή, σε κάθε άκρη της επικράτειάς της; Πώς μπορούσε να λειτουργήσει ένα φορολογικό σύστημα που απαιτούσε διαρκή εποπτεία του υποτελούς πληθυσμού χωρίς υποστήριξη στοιχειώδους τεχνολογίας;
Aux II e -III e siècles de notre ère, un roman fut composé à la gloire du conquérant qui avait fo... more Aux II e -III e siècles de notre ère, un roman fut composé à la gloire du conquérant qui avait fondé la ville d'Alexandrie, « tel un monde divin, objet universel de désir, au centre de la terre », comme le lui avait révélé en songe Sarapis, le dieu du monde.
or cultivable land by the development of agricultural landscapes through irrigation, drainage, an... more or cultivable land by the development of agricultural landscapes through irrigation, drainage, and land reclamation schemes. In this sense technology can be considered to have had an important impact on the availability of the land input factor. Here, we concentrate on irrigation technologies.
1 -ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ EIΣΑΓΩΓΗ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ Ι. Ψηφίσματα Ε1. Aμφικτυονικό ψήφισμα χορήγησης προνομίων στους... more 1 -ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ EIΣΑΓΩΓΗ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ Ι. Ψηφίσματα Ε1. Aμφικτυονικό ψήφισμα χορήγησης προνομίων στους Διονυσιακούς τεχνίτες της Aθήνας , 279/8 ή 278/7 π.Χ., Σ. Ανεζίρη. Ε2. Χρεμωνίδειο ψήφισμα και συνθήκη συμμαχίας Αθηναίων και -20 -Ε2. XΡΕΜΩΝΙΔΕΙΟ ΨΗΦΙΣΜΑ KAI ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ AΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ, μεταξύ 268/7 και 265/4 π.X. ΘΕΜΑ KAI ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Στο λίθο αναγράφονται δύο αλληλένδετα κείμενα: 1) μία συνθήκη συμμαχίας μεταξύ των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους από τη μία μεριά και των Αθηναίων και των συμμάχων τους από την άλλη (στ. 70-97) και 2) το ψήφισμα με το οποίο η συνθήκη αυτή διαβιβάζεται στην εκκλησία του αθηναϊκού δήμου προς έγκριση (στ. 1-69). Tο ψήφισμα, που είναι γνωστό με το όνομα του εισηγητή Χρεμωνίδη (στ. 7), διηγείται τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύναψη της συνθήκης συμμαχίας, το κείμενο της οποίας έχει ήδη εγκριθεί από τους Σπαρτιάτες και τους συμμάχους τους (στ. 13-31) και κομίζεται στην Aθήνα από πρεσβευτές (στ. 30-31). Tο ψήφισμα μεριμνά επίσης για την αναγραφή της συνθήκης και του ίδιου του ψηφίσματος σε στήλες και το στήσιμό τους στην Aκρόπολη (στ. 42-44, 64-66), την ανταλλαγή όρκων (στ. 44-48), την αποστολή δύο αντιπροσώπων της Aθήνας στο συνέδριο των συμμάχων (στ. 48-54) και, τέλος, την τίμηση των Λακεδαιμονίων εφόρων, του Σπαρτιάτη βασιλέα Αρέως, των συμμάχων αλλά και των πρεσβευτών τους (στ. 54-64). ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ (δεν περιλαμβάνονται οι εκδόσεις των μεμονωμένων θραυσμάτων) IG II 2 686+687 add. σ. 644-645· Syll. 3 434/5· Schmitt, StV III 476 (με παλαιότερη βιβλιογραφία)· Henry 1983: 320 σημ. 16· Knoepfler 1985: 245 σημ. 7, 248 σημ. 18 (SEG XXXV 89· BÉ 1987: αρ. 254)· Piejko 1991: 135 (SEG XLI 52)· Λαγογιάννη-Γεωργακαράκου -Μπουραζέλης 2007: 121-125. ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Wilhelm 1892: 193-194 (συγκόλληση των θραύσματων a, b, c)· Smith 1914 (συγκόλληση του θραύσματος d)· Ferguson 1911: 175-177· Tarn 1913: 293-297· Austin 1981: αρ. ΚΕΙΜΕΝΟ (βασισμένο στο Schmitt, StV III 476) fr. a Θ ε ο [ί]. ἐπὶ Πειθιδήμου ἄρχοντος ἐπὶ τῆς Ἐρεχθεῖδος δευτέρας π ὶ Ὀρχομενίοις καὶ Φιαλεῦσιν καὶ Καφυεῦσιν καὶ Κρητ[αεῦσι]-40 ν ὅσοι ἐν τεῖ συμμαχίαι εἰσὶν τεῖ Λακεδαιμονίων κα[ὶ Ἀρέως] καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις κυρίαν εἰς τὸν ἅπαντα [χρόνον, ἣν] ἥκουσι κομίζοντες οἱ πρέσβεις· καὶ ἀναγράψα[ι αὐτὴν τὸν γρ]αμματέα τὸν κατὰ πρυτανείαν ἐν στήληι χαλκ[ῆι καὶ στῆσαι ἐ]ν ἀκροπόλει παρὰ τὸν νεὼ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Πο[λιάδος. ὀμόσαι δὲ] 45 [τὰ] ἀρχεῖα τοῖς πρέσβεσιν τοῖς παραγεγο[νόσιν παρ' αὐτῶν τὸ]-[ν ὅρκον τὸ]ν περὶ τῆς συμμαχίας κατὰ τὰ [πάτρια(?)· v τοὺς δὲ κεχε]fr. d [ιρο]τον[ημένους] ὑπὸ τοῦ δήμου πρ[έσβ]ε[ις ἀποπέμψαι οἵτινες το]-[ὺς ὅ]ρκους ἀπολ[ήψονται παρὰ τ? ῶ? [ν λοιπῶν Ἑλλήνων· vvv χειροτο]-[ν]ῆσαι δὲ καὶ συνέδρου? ς? [δύο τὸν δῆμον αὐτίκα μάλα ἐξ Ἀθηναίω]-50 ν ἁπάντων οἵτινες μετά τε Ἀρέω[ς καὶ τῶν ἀπὸ τῶν συμμάχων ἀ]-[π]οστελλομένων συνέδρων βουλεύσοντ? [αι περὶ τῶν κοινῆι συ]-μφερόντων· μερίζειν δὲ τοῖς αἱρεθεῖσ[ιν τοὺς ἐπὶ τῆι διοικ]ήσει εἰς ἐφόδια οὗ ἂν χρόνου ἀποδημῶ[σιν ὅ τι ἂν διαχειροτο]νοῦντι δόξει τῶι δήμωι· ἐπαινέσαι δ[ὲ τοὺς ἐφόρους Λακεδαι]-55 μονίων καὶ Ἀρέα καὶ τοὺς συμμάχους [καὶ στεφανῶσαι αὐτοὺς] χρυσῶι στεφάνωι κατὰ τὸν νόμον· ἐπ[αινέσαι δὲ καὶ τοὺς πρέσ]βεις τοὺς ἥκοντας παρ' αὐτῶν v Θεομ[-----Λακεδα]ιμόνιον vv Ἀργεῖον Κλεινίου Ἠλεῖο[ν v καὶ στεφανῶσαι ἑκάτ]ερον αὐτῶν χρυσῶι στεφάνωι κατὰ [τὸν νόμον φιλοτιμίας ἕνε]-60 κα καὶ εὐνοίας ἧς ἔχουσιν περ[ί τε τοὺς ἄλλους συμμάχους κα]ὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων· εἶνα[ι δὲ ἑκατέρωι αὐτῶν καὶ ἄλλο ἀγ]αθὸν εὑρέσθαι παρὰ τῆς βουλ[ῆς καὶ τοῦ δήμου ἐάν του δοκῶσιν] ἄξιοι εἶναι. καλέσαι δὲ αὐτ[οὺς ἐπὶ ξένια εἰς τὸ πρυτανεῖ]ον εἰς αὔριον. ἀναγράψαι δὲ [καὶ τόδε τὸ ψήφισμα τὸν γραμματέ]-65 α τὸν κατὰ πρυτανείαν εἰστ[ήλην λιθίνην καὶ τὴν συνθήκην κα]ὶ στῆσαι ἐν ἀκροπόλει, εἰς [δὲ τὴν ἀναγραφὴν καὶ ἀνάθεσιν τ]ῆς στήλης μερίσαι τοὺς ἐπ[ὶ τῆι διοικήσει τὸ ἀνάλωμα ὃ ἂν γέν]ηται. vvv σύνεδροι οἵδε κ[εχειροτόνηνται· vacat ] vvvv Κάλλιππος Ἐλευσίν[ιος -----------] vacat 70 σπονδαὶ καὶ συμμαχία [Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς συμμάχοις το]ῖς Λακεδαιμονίων πρὸς [Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους τοὺς Ἀθην]αίων εἰς τὸν ἅπαντα [χρόνον. ἔχειν ἑκατέρους τὴν ἑαυτῶν ἐλευθέρ]ους ὄντας καὶ αὐτο[νόμους, πολιτείαν πολιτευομένους κατὰ] αποσταθεροποιήσει τον Αντίγονο Γονατά κτίζοντας μία αντιμακεδονική συμμαχία σε ελληνικό έδαφος, στην οποία συμμετείχαν η Αθήνα, η Σπάρτη και οι σύμμαχοί τους. Αυτή ακριβώς η συμμαχία ρυθμίζεται με τη συνθήκη των στίχων 70-97, της οποίας την επικύρωση εισηγείται το ψήφισμα των στίχων 1-69. Τη συνθήκη έχει εγκρίνει ήδη η Σπάρτη και οι σύμμαχοί της, οι οποίοι απαριθμούνται στους στ. 23-26 και 36-41. Πρόκειται για την Ήλιδα, τους Αχαιούς (δηλ. τις πόλεις του επανιδρυμένου Aχαϊκού Kοινού), τις αρκαδικές πόλεις Mαντίνεια, Oρχομενό, Φιγάλεια, Kαφυαί, καθώς επίσης μερικές πόλεις της Kρήτης που είχαν συμμαχία με τη Σπάρτη και δεν κατονομάζονται ρητά. 8 Λακεδαιμόνιοι πρεσβευτές φέρνουν το κείμενο της συνθήκης στην Αθήνα προς επικύρωση (στ. 41-42). 9 Η Αθήνα δεν δείχνει να έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για τη σύναψη της συμμαχίας. Σε αντίθεση με τους συμμάχους των Λακεδαιμονίων οι σύμμαχοι των Αθηναίων δεν κατονομάζονται· αναφέρονται γενικά στους στ. 71, 75-76, 80, 84, ενώ στο στ. 93 παραλείπεται κάθε μνεία. Αν και μπορούμε να κάνουμε διάφορες υποθέσεις για το ποιοί θα μπορούσαν να είναι, φαίνεται πολύ πιθανό ότι η γενικόλογη αναφορά στοχεύει στο να ενισχυθεί ο ρόλος της Αθήνας στη συμμαχία και να προβληθεί ως ανάλογος με αυτόν της Σπάρτης (Dreyer 1999: 338 με σημ. 185). Το κείμενο δεν καθιστά σαφή το ρόλο του Πτολεμαίου Βʹ στη συγκεκριμένη συνθήκη. Αναφέρεται, ωστόσο, ρητά (στ. 19-22) ότι οι συμβαλλόμενες πλευρές, Λακεδαιμόνιοι και Αθηναίοι, έχουν ήδη συνάψει χωριστές συνθήκες με τον Πτολεμαίο Βʹ. Ο Πτολεμαίος μνημονεύεται επίσης στο ψήφισμα (στ. 16-18, 31-35) ως παραδοσιακός υπερασπιστής της ελευθερίας των Ελλήνων, με τον οποίο θα συμπράξουν οι συσπειρωμένοι ομονοούντες Έλληνες, προκειμένου να 8 Ως προς τον όρο Κρηταεῖς/Κρηταιεῖς προς δήλωση μίας μορφής συμμαχίας των κρητικών πόλεων βλ. Chaniotis 1996: 30-31. 9 Τις αναφορές του κειμένου στο Σπαρτιάτη βασιλέα Αρέα (στ. 26, 29, 40, 50, 55) και το ρόλο του στη συμμαχία συζητά διεξοδικά ο Marasco 1980: 131-135 (στις σ. 121-123 επιχειρηματολογεί ενάντια στην άποψη ότι η Σπάρτη αποσκοπούσε να ξαναζωντανέψει την παλαιά Πελοποννησιακή συμμαχία). Βλ. και Dreyer 1999: 334-335, που επισημαίνει συγχρόνως ότι, όταν δεν πρόκειται για τη συμμαχία καθεαυτή, αλλά, γενικότερα, την εκπροσώπηση της Σπάρτης εκτός συνόρων, αναφέρεται, όπως είναι αναμενόμενο, το αξίωμα των δύο βασιλέων (στ. 37 και συμπλήρωση 90-91).
Journal of Greek Media & Culture
Review of: The Classical Debt: Greek Antiquity in an Era of Austerity, Johanna Hanink (2017)Cambr... more Review of: The Classical Debt: Greek Antiquity in an Era of Austerity, Johanna Hanink (2017)Cambridge, MA and London, UK: The Belknap Press of Harvard University Press, 338 pp.,ISBN 978-0-67497-154-7, $29.95 To Prosfato Mellon: I Klasiki Arhaiotita Os Viopolitiko Ergaleio (The Recent Future: Classical Antiquity as Biopolitical Apparatus), Dimitris Plantzos (2016)Athens: Nefeli Publishing, 272 pp.,ISBN 978-9-60504-151-9, €17.90
The Proceedings of the 25th International Congress of Papyrology, 2010
A Selection of Papyrological Sources in Translation, with Introductions and Commentary, 2014
Oxford Handbooks Online, 2015
Oxford Handbooks Online, 2012
This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting ... more This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting devices across the empire in an attempt to situate the evidence that we have for investment in irrigation machinery within the wider picture of evidence survival. Plotting the number of literary references to and archaeological remains of water-lifting machines over time shows a clear difference between the three categories of evidence, indicating problems with each dataset, but which in comparison with each other can be revealing about the nature of those datasets. In the papyri, irrigation machinery constitutes the overwhelming bulk of attestations of water-lifting devices, whereas irrigation machines are rarely traceable archaeologically. It is evident from the papyri is that artificial irrigation was a prominent feature of the Egyptian agricultural economy of the Roman period, given the very large number of references to water-lifting machines in the second and third centuries AD.
Organisation, Investment, and Production, 2013
This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting ... more This chapter compares the archaeological, literary and papyrologivcal evidence for water-lifting devices across the empire in an attempt to situate the evidence that we have for investment in irrigation machinery within the wider picture of evidence survival. Plotting the number of literary references to and archaeological remains of water-lifting machines over time shows a clear difference between the three categories of evidence, indicating problems with each dataset, but which in comparison with each other can be revealing about the nature of those datasets. In the papyri, irrigation machinery constitutes the overwhelming bulk of attestations of water-lifting devices, whereas irrigation machines are rarely traceable archaeologically. It is evident from the papyri is that artificial irrigation was a prominent feature of the Egyptian agricultural economy of the Roman period, given the very large number of references to water-lifting machines in the second and third centuries AD.
Etopoi Journal For Ancient Studies, Jun 26, 2012
The Space of the City in Graeco Roman Egypt Imagen and Reality 2011 Isbn 978 84 939033 5 0 Pags 49 55, 2011
Growing Up Fatherless in Antiquity, 2009
Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από ... more Σε μια Αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι τα βάθη της Ανατολίας και από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Βρετανία, πώς μπορούσε μια απόφαση του Αυτοκράτορα να φτάσει, και να τεθεί σε εφαρμογή, σε κάθε άκρη της επικράτειάς της; Πώς μπορούσε να λειτουργήσει ένα φορολογικό σύστημα που απαιτούσε διαρκή εποπτεία του υποτελούς πληθυσμού χωρίς υποστήριξη στοιχειώδους τεχνολογίας;
Hardback Edition: ISBN 978-1-78297-651-6
In the context of my work for the Oxford Roman Economy Project I have been looking at various dem... more In the context of my work for the Oxford Roman Economy Project I have been looking at various demographic studies, especially regarding population sizes and settlement patterns. The integration of textual and archaeological data has produced some interesting results from areas of the Roman Empire that have been sufficiently excavated and/or surveyed. The works of Little, Rowland, Hitchner, Small, and Moreland 1 have been seminal in highlighting the need for an interdisciplinary approach in the study of the past, where archaeology and documentary history can provide contextual and structural support for each other. In the case of Egypt, where more and more towns and settlements are being systematically surveyed, the same methods are starting to be applied, even if often in a virtual sense (such as Krüger, Mueller). 2 Contrary to most other areas in the Empire, where scant textual evidence is used to complement the much more abundant archaeological finds, in many Egyptian sites the balance between archaeological and documentary evidence is presently in favor of the latter. This peculiarity is very advantageous in the sense that it provides a narrative that can potentially be generalised to aid the understanding of sites that have yielded no documentary evidence. In this methodological study I focus on the Fayum town of Talei and its environs in the first century AD and I examine ways that the papyrological data, mainly sales contracts, can be combined with the results of the archaeological survey. The aim is to locate spatially, actually or virtually, patterns of landownership inferred from the papyri, and explore ways of modelling the results.
101 2 μητχενανου κωμμενδ 3 απογραφο κελευϲθ '. . . mother Chenanupis, one of those from the vil... more 101 2 μητχενανου κωμμενδ 3 απογραφο κελευϲθ '. . . mother Chenanupis, one of those from the village of Mend-. In accordance with the orders of the prefect Valerius Proculus, vir egregius, I register for the (house-by-house registration) of the 9th year of Antoninus . . .' 2 Χε̣νανούπ(ιοϲ). A rare name, otherwise attested only in three documents: P. Hamb. I 60.4, 12 (Herm.; 90) Χενανούπιοϲ; P. Yale I 78.1, 12 (Ars.; ii) Χενανούβι (l. -ει); P. Princ. III 189.2, 16, 21 (?; i/ii) Χε̣νανουβ( ). κώμηϲ Μένδ(ητοϲ)? The Arsinoite village of Mendes in the division of Heraclides comes to mind. It would be no surprise if one of the early citizens of Antinoopolis were a settler from an Arsinoite village, but it is remarkable that there is no reference to a nome. 4-5 Οὐα]λερίου Π̣ρόκ̣λ̣ου. See LXXIII 4956 9-10 n.; Jördens, Statthalterliche Verwaltung 532. 4988 48 5B.29/D(a)a col. iii 146