Ahmed Gedik | Istinye University (original) (raw)

Papers by Ahmed Gedik

BRIQ: Belt and Road Iniative Quarterly, 2023

Since its establishment in 1949, NATO has been a political and military international organizatio... more Since its establishment in 1949, NATO has been a political and military international organization that constitutes one of the most important actors in the international system. Although the prestige and advantages of being a NATO member in a bipolar world have been questioned from time to time after the collapse of the Eastern Bloc, the Alliance has continued to sustain itself and, especially in the 2000s, has tended to expand. The acceleration of NATO’s development and change after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) suggests that the focus of this international organization is not only on the Eastern Bloc but also on the need to organize for other current and future focal points. Those who argue to the contrary suggest that in the aftermath of the dissolution of the USSR, which was the focal point of NATO, and in an international system moving between unipolarity and multipolarity, the existence and purpose of the organization has become meaningless. The structure of NATO has been criticised due to factors such as the criticism of NATO’s mission to protect Europe within the European Union (EU), especially in France, and the desire of the member states of the Union to take part in the mission to protect Europe themselves. Within the scope of this analysis, NATO’s actions and its position in the face of crises, especially in the 2000s, will be examined, and how the reflections of its actions in the face of these political and military crises shed light on the future of the organization will be discussed. In this context, issues such as what the Alliance countries, especially in Europe, expect from NATO in the face of the recent crises will be analysed.

BRIQ: Kuşak ve Yol Girişimi DErgis, 2023

NATO, kurulduğu 1949 yılından bu yana uluslararası sistemdeki en önemli aktörlerden biri olan siy... more NATO, kurulduğu 1949 yılından bu yana uluslararası sistemdeki en önemli aktörlerden biri olan siyasi ve askeri bir uluslararası örgüttür. İki kutuplu dünyada NATO üyesi olmanın getirdiği prestij ve avantajlar, Doğu Bloku’nun çökmesinin ardından zaman zaman sorgulanmış olmasına rağmen, İttifak varlığını sürdürmeye devam ettirmiş ve özellikle de 2000’li yıllarda giderek genişlemeye eğilimli bir hal almıştır. NATO’nun gelişimi ve değişiminin Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) dağılmasından sonra hızlanması, bu uluslararası örgütün odak noktasının sadece Doğu Bloku eksenli olmadığını, mevcut ve gelecekteki başka odak noktaları için de örgütlenmeyi esas aldığını göstermektedir. Bu görüşün aksini savunanların argümanı ise, NATO’nun odak noktası olan SSCB’nin dağılması sonrası yaşanan süreç ve tek kutupluluk ile çok kutupluluk arasında giden bir uluslararası sistemde örgütün varlığı ve amacının anlamsızlaştığıydı. Başta Fransa olmak üzere, Avrupa Birliği (AB) içerisinde NATO’nun Avrupa’yı koruma misyonuna yönelik eleştiriler ve Birliğe üye ülkelerin Avrupa’yı koruma misyonunda kendilerinin rol almak istemesi gibi etkenler nedeniyle NATO’nun yapısı eleştirilmiştir. Bu çalışma kapsamında, NATO’nun özellikle 2000’li yıllarda gerçekleştirdiği eylemler ve krizler karşısında durumu incelenerek, bu siyasal ve askeri krizler karşısındaki eylemlerin yansımalarının örgütün geleceğine yönelik nasıl ışık tuttuğu tartışılacaktır. Bu bağlamda, özellikle Avrupa’daki İttifak ülkelerinin son yaşanan krizler karşısında NATO’dan beklentilerinin ne olduğu konuları irdelenecektir.

Öneri Dergisi, 2021

Today, the shadow of fascism becomes more evident in the rapid spread of populist political movem... more Today, the shadow of fascism becomes more evident in the rapid spread of populist political movements in different regions, especially in Europe. Within the framework of the contextual analysis method, shored up by the incorporated comparison, this article aims at highlighting the danger that humanity faces by revealing the commonalities between contemporary populism and its fascist ancestors. While the external conditions, such as economic problems, social resentment, and political despair underscores the similarities that set the ground for the emergence of fascist and populist regimes in different eras, tendencies, such as anti-elitism, majoritarianism, revisionism, and anti-democracy draw attention to their shared practices and methods, uncovering the direct link between them. Analyzing the looming two-dimensional danger resulted from the proliferation of populist governments necessarily entails the examination of the substantial ramifications of their fascist predecessors on both national and international scales. This study, carried out from a comparative perspective, deals with the threat faced by liberal democracy and the liberal international order through historical phenomena. In the twenty-first century, fascism is resurrected in the guise of populism nurtured by right-wing tendencies and continues to attack and undermine the same targets with the same determination it once had. Overlooking this fact would mean repeating the same mistakes and ultimately lead to similar consequences.

ÖZET Fransa'da "mali oligarşinin adamı" olarak görülen Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'u şaşırtan "... more ÖZET Fransa'da "mali oligarşinin adamı" olarak görülen Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'u şaşırtan "Sarı Yelekliler" (Gilets Jaunes) isyanı sürmektedir. Fransa 'da "Sarı Yelekliler" olarak isimlendirilen sosyal hareketin, kamu güvenliği açısından nedensellik boyutu, orta ve uzun vadeli olarak ülkenin siyasal yaşamında ne tür değişimlere yol açabileceği henüz belirsizliğini muhafaza etmektedir. Fransa'da akaryakıt zamlarına karşı başlayan Sarı Yelek Hareketi'nin gösterilerine katılanların çoğunluğunu, taşrada ve büyük şehirlerin çevresinde ikamet eden araç sahipleri oluşturduğu bilinmektedir. Eylemlere katılanların büyük kesimi için, araç kullanımı, iş yerlerine gitmek için tek ulaşım yoludur. Süreç içerisinde, Sarı Yelekliler, orta sınıfın haklarında reform taleplerini öngören ve mevcut vergi sistemindeki eşitsizliği hedef alan bir söylem kullanmaya özen göstermişlerdir. Eylemlere, yol taşıma işçileri, lise ve üniversite öğrencileri, çiftçiler ve ulaştırma sektörü çalışanları da katılmıştır. Değişen söylem öncelikleri, Fransa Cumhurbaşkanı Macron'un istifasına doğru evrilmiştir. Başbakan Edouard Philippe'in vergileri "tümüyle kaldırmasını" talep eden Sarı Yelekli hareketin sözcüleri, ülke genelindeki eylemlerine devam etmişlerdir. 1 Macron, "tüm politik partileri, sendikaları ve patronları halkı sükunete çağırmaya davet etmiştir. Macron, saldırıların cumhuriyeti hedef alan eşi görülmedik şiddet içerdiğini belirterek, "Bu saldırıları yapmayı planlayan ve bundan faydalanmaya çağıran herkesi uyarıyorum. Herkesi kamu düzenine uymaya çağırıyorum" mesajını vermiştir(Çakır, 2018). Bu kısa akademik makalede, Avrupa'da yükselen popülist milliyetçi akımlar ve yabancı düşmanlığının yeni bir toplumsal yansıması olarak tanımlanabilecek ''Sarı Yelekliler'' hareketinin, Fransız kamu güvenliğini olumsuz yönde etkilediği gözlemlemeleri analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, Fransa'da yaşanan protesto eylemlerinin kamu güvenliği düzleminde arka planı mercek altına alınmıştır. Özellikle ülkenin değişen iç dinamikleri, Sarı Yelekliler hareketinin eylemci profilleri, ekonomik ve siyasal hedefleri, ülkede giderek yükselen göçmen karşıtlığının dini, kültürel ve psiko-sosyal arka planı, toplumda kültürel bölünme, yabancılaşma, tehlikeli kutuplaşmanın dolaylı olarak terör eylemlerini tetiklemesi, liberal ekonomik politikalara karşı tepkiler analiz edilmiştir. BM güvenlik Konseyi daimî üyesi ve NATO İttifakı ile uluslararası çatışmalara müdahale deneyimi yüksek Fransız siyasal ve askeri elitinin, protesto eylemlerinin yayılması tehlikesine karşı geliştirdikleri mukabil ulusal güvenlik politikalarında revizyon girişimleri, popülist milliyetçiliğin yeni adresi Trump idaresindeki ABD'nin gelişmelere etkileri incelenmiştir. Ortadoğu'da Irak ve Suriye'de çıkan iç savaşların etkileri, Washington yönetiminin NATO İttifakına desteğini azaltması karşısında, De Gaulle'in ''Avrupa'yı Avrupalılar Korur'' söylemine paralel olarak Almanya ile ortak odu kurulması girişimleri ve olası sonuçlar tartışılmıştır.

La réalisation de ce mémoire a été possible grâce au concours de plusieurs personnes à qui je vou... more La réalisation de ce mémoire a été possible grâce au concours de plusieurs personnes à qui je voudrais témoigner toute ma gratitude.

BRIQ: Belt and Road Iniative Quarterly, 2023

Since its establishment in 1949, NATO has been a political and military international organizatio... more Since its establishment in 1949, NATO has been a political and military international organization that constitutes one of the most important actors in the international system. Although the prestige and advantages of being a NATO member in a bipolar world have been questioned from time to time after the collapse of the Eastern Bloc, the Alliance has continued to sustain itself and, especially in the 2000s, has tended to expand. The acceleration of NATO’s development and change after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) suggests that the focus of this international organization is not only on the Eastern Bloc but also on the need to organize for other current and future focal points. Those who argue to the contrary suggest that in the aftermath of the dissolution of the USSR, which was the focal point of NATO, and in an international system moving between unipolarity and multipolarity, the existence and purpose of the organization has become meaningless. The structure of NATO has been criticised due to factors such as the criticism of NATO’s mission to protect Europe within the European Union (EU), especially in France, and the desire of the member states of the Union to take part in the mission to protect Europe themselves. Within the scope of this analysis, NATO’s actions and its position in the face of crises, especially in the 2000s, will be examined, and how the reflections of its actions in the face of these political and military crises shed light on the future of the organization will be discussed. In this context, issues such as what the Alliance countries, especially in Europe, expect from NATO in the face of the recent crises will be analysed.

BRIQ: Kuşak ve Yol Girişimi DErgis, 2023

NATO, kurulduğu 1949 yılından bu yana uluslararası sistemdeki en önemli aktörlerden biri olan siy... more NATO, kurulduğu 1949 yılından bu yana uluslararası sistemdeki en önemli aktörlerden biri olan siyasi ve askeri bir uluslararası örgüttür. İki kutuplu dünyada NATO üyesi olmanın getirdiği prestij ve avantajlar, Doğu Bloku’nun çökmesinin ardından zaman zaman sorgulanmış olmasına rağmen, İttifak varlığını sürdürmeye devam ettirmiş ve özellikle de 2000’li yıllarda giderek genişlemeye eğilimli bir hal almıştır. NATO’nun gelişimi ve değişiminin Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) dağılmasından sonra hızlanması, bu uluslararası örgütün odak noktasının sadece Doğu Bloku eksenli olmadığını, mevcut ve gelecekteki başka odak noktaları için de örgütlenmeyi esas aldığını göstermektedir. Bu görüşün aksini savunanların argümanı ise, NATO’nun odak noktası olan SSCB’nin dağılması sonrası yaşanan süreç ve tek kutupluluk ile çok kutupluluk arasında giden bir uluslararası sistemde örgütün varlığı ve amacının anlamsızlaştığıydı. Başta Fransa olmak üzere, Avrupa Birliği (AB) içerisinde NATO’nun Avrupa’yı koruma misyonuna yönelik eleştiriler ve Birliğe üye ülkelerin Avrupa’yı koruma misyonunda kendilerinin rol almak istemesi gibi etkenler nedeniyle NATO’nun yapısı eleştirilmiştir. Bu çalışma kapsamında, NATO’nun özellikle 2000’li yıllarda gerçekleştirdiği eylemler ve krizler karşısında durumu incelenerek, bu siyasal ve askeri krizler karşısındaki eylemlerin yansımalarının örgütün geleceğine yönelik nasıl ışık tuttuğu tartışılacaktır. Bu bağlamda, özellikle Avrupa’daki İttifak ülkelerinin son yaşanan krizler karşısında NATO’dan beklentilerinin ne olduğu konuları irdelenecektir.

Öneri Dergisi, 2021

Today, the shadow of fascism becomes more evident in the rapid spread of populist political movem... more Today, the shadow of fascism becomes more evident in the rapid spread of populist political movements in different regions, especially in Europe. Within the framework of the contextual analysis method, shored up by the incorporated comparison, this article aims at highlighting the danger that humanity faces by revealing the commonalities between contemporary populism and its fascist ancestors. While the external conditions, such as economic problems, social resentment, and political despair underscores the similarities that set the ground for the emergence of fascist and populist regimes in different eras, tendencies, such as anti-elitism, majoritarianism, revisionism, and anti-democracy draw attention to their shared practices and methods, uncovering the direct link between them. Analyzing the looming two-dimensional danger resulted from the proliferation of populist governments necessarily entails the examination of the substantial ramifications of their fascist predecessors on both national and international scales. This study, carried out from a comparative perspective, deals with the threat faced by liberal democracy and the liberal international order through historical phenomena. In the twenty-first century, fascism is resurrected in the guise of populism nurtured by right-wing tendencies and continues to attack and undermine the same targets with the same determination it once had. Overlooking this fact would mean repeating the same mistakes and ultimately lead to similar consequences.

ÖZET Fransa'da "mali oligarşinin adamı" olarak görülen Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'u şaşırtan "... more ÖZET Fransa'da "mali oligarşinin adamı" olarak görülen Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'u şaşırtan "Sarı Yelekliler" (Gilets Jaunes) isyanı sürmektedir. Fransa 'da "Sarı Yelekliler" olarak isimlendirilen sosyal hareketin, kamu güvenliği açısından nedensellik boyutu, orta ve uzun vadeli olarak ülkenin siyasal yaşamında ne tür değişimlere yol açabileceği henüz belirsizliğini muhafaza etmektedir. Fransa'da akaryakıt zamlarına karşı başlayan Sarı Yelek Hareketi'nin gösterilerine katılanların çoğunluğunu, taşrada ve büyük şehirlerin çevresinde ikamet eden araç sahipleri oluşturduğu bilinmektedir. Eylemlere katılanların büyük kesimi için, araç kullanımı, iş yerlerine gitmek için tek ulaşım yoludur. Süreç içerisinde, Sarı Yelekliler, orta sınıfın haklarında reform taleplerini öngören ve mevcut vergi sistemindeki eşitsizliği hedef alan bir söylem kullanmaya özen göstermişlerdir. Eylemlere, yol taşıma işçileri, lise ve üniversite öğrencileri, çiftçiler ve ulaştırma sektörü çalışanları da katılmıştır. Değişen söylem öncelikleri, Fransa Cumhurbaşkanı Macron'un istifasına doğru evrilmiştir. Başbakan Edouard Philippe'in vergileri "tümüyle kaldırmasını" talep eden Sarı Yelekli hareketin sözcüleri, ülke genelindeki eylemlerine devam etmişlerdir. 1 Macron, "tüm politik partileri, sendikaları ve patronları halkı sükunete çağırmaya davet etmiştir. Macron, saldırıların cumhuriyeti hedef alan eşi görülmedik şiddet içerdiğini belirterek, "Bu saldırıları yapmayı planlayan ve bundan faydalanmaya çağıran herkesi uyarıyorum. Herkesi kamu düzenine uymaya çağırıyorum" mesajını vermiştir(Çakır, 2018). Bu kısa akademik makalede, Avrupa'da yükselen popülist milliyetçi akımlar ve yabancı düşmanlığının yeni bir toplumsal yansıması olarak tanımlanabilecek ''Sarı Yelekliler'' hareketinin, Fransız kamu güvenliğini olumsuz yönde etkilediği gözlemlemeleri analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, Fransa'da yaşanan protesto eylemlerinin kamu güvenliği düzleminde arka planı mercek altına alınmıştır. Özellikle ülkenin değişen iç dinamikleri, Sarı Yelekliler hareketinin eylemci profilleri, ekonomik ve siyasal hedefleri, ülkede giderek yükselen göçmen karşıtlığının dini, kültürel ve psiko-sosyal arka planı, toplumda kültürel bölünme, yabancılaşma, tehlikeli kutuplaşmanın dolaylı olarak terör eylemlerini tetiklemesi, liberal ekonomik politikalara karşı tepkiler analiz edilmiştir. BM güvenlik Konseyi daimî üyesi ve NATO İttifakı ile uluslararası çatışmalara müdahale deneyimi yüksek Fransız siyasal ve askeri elitinin, protesto eylemlerinin yayılması tehlikesine karşı geliştirdikleri mukabil ulusal güvenlik politikalarında revizyon girişimleri, popülist milliyetçiliğin yeni adresi Trump idaresindeki ABD'nin gelişmelere etkileri incelenmiştir. Ortadoğu'da Irak ve Suriye'de çıkan iç savaşların etkileri, Washington yönetiminin NATO İttifakına desteğini azaltması karşısında, De Gaulle'in ''Avrupa'yı Avrupalılar Korur'' söylemine paralel olarak Almanya ile ortak odu kurulması girişimleri ve olası sonuçlar tartışılmıştır.

La réalisation de ce mémoire a été possible grâce au concours de plusieurs personnes à qui je vou... more La réalisation de ce mémoire a été possible grâce au concours de plusieurs personnes à qui je voudrais témoigner toute ma gratitude.