Әбу Лаһаб (original) (raw)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет

Әбу Лахаб («Жалынның әкесі», «Жалындаған») - Мұхаммедтің (с.а.у.) атасы және Меккеде Пайғамбарға қас жау болған Абд әл-Узз б. Абд әл-Муттәліптің жалған есімі. Әуелгі кезде Мұхаммедпен (с.а.у.) жақсы қарым-катынаста болған, оның ұлдары Пайғамбарлық (с.а.у.) қыздарына үйленген. Әбу Лахаб Бадр маңындағы ұрыс болған жылы дүние салды, бірақ ол ұрысқа қатысқан жоқ.

Мұхаммедтің (с.а.у.) дұшпандарының ішінде Құранда Әбу Лахабтың есімі ғана аталған. Оған әдейі арналған 3 сүреде Әбу Лахабты қарғайды. Мұхаммед (с. а. у.) туралы мұсылман аңызында Әбу Лахабты ең басты жағымсыз кейіпкер ертіп көрсетеді. Мұхаммедтің (с.а.у.) ілімін ең алғаш келеке еткен, әйелі екеуі Мұхаммедтің жүретін жолына неше түрлі лас заттар мен тікенектер лақтырып, Пайғамбарға (с.а.у.) шексіз қастандық жасаған деген айыптаулар осы Әбу Лахабқа танылады. 3 сүренің түсіндірмесінде шыққан тамұқ отына өртеніп жатқан Әбу Лахаб және «тамұқтың өртіне отын тасып жүрген» оның әйелінің образы кең тараған.[1]

1. ↑ Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1