Lode Lauwaert | KU Leuven (original) (raw)

Papers by Lode Lauwaert

Online consent: how much do we need to know, 2023

This paper argues, against the prevailing view, that consent to privacy policies that regular int... more This paper argues, against the prevailing view, that consent to privacy policies that regular internet users usually give is largely unproblematic from the moral point of view. To substantiate this claim, we rely on the idea of the right not to know (RNTK), as developed by bioethicists. Defenders of the RNTK in bioethical literature on informed consent claim that patients generally have the right to refuse medically relevant information. In this article we extend the application of the RNTK to online privacy. We then argue that if internet users can be thought of as exercising their RNTK before consenting to privacy policies, their consent ought to be considered free of the standard charges leveled against it by critics.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

AI and Transparency, 2023

Since its emergence in the 1960s, Artificial Intelligence (AI) has grown to conquer many technolo... more Since its emergence in the 1960s, Artificial Intelligence (AI) has grown to conquer many technology products and their fields of application. Machine learning, as a major part of the current AI solutions, can learn from the data and through experience to reach high performance on various tasks. This growing success of AI algorithms has led to a need for interpretability to understand opaque models such as deep neural networks. Various requirements have been raised from different domains, together with numerous tools to debug, justify outcomes, and establish the safety, fairness and reliability of the models. This variety of tasks has led to inconsistencies in the terminology with, for instance, terms such as interpretable, explainable and transparent being often used interchangeably in methodology papers. These words, however, convey different meanings and are "weighted" differently across domains, for example in the technical and social sciences. In this paper, we propose an overarching terminology of interpretability of AI systems that can be referred to by the technical developers as much as by the social sciences community to pursue clarity and efficiency in the definition of regulations for ethical and reliable AI development. We show how our taxonomy and definition of interpretable AI differ from the ones in previous research and how they apply with high versatility to several domains and use cases, proposing a-highly needed-standard for the communication among interdisciplinary areas of AI.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Artificial intelligence and responsibility, 2021

In the debate on whether to ban LAWS, moral arguments are mainly used. One of these arguments, pr... more In the debate on whether to ban LAWS, moral arguments are mainly used. One of these arguments, proposed by Sparrow, is that the use of LAWS goes hand in hand with the responsibility gap. Together with the premise that the ability to hold someone responsible is a necessary condition for the admissibility of an act, Sparrow believes that this leads to the conclusion that LAWS should be prohibited. In this article, it will be shown that Sparrow's argumentation for both premises is not convincing. If one interprets the thesis that responsibility (first premise) is necessary in a descriptive sense, this assertion clashes with military theory and practice. And even if you focus on the normative interpretation, that claim does not stand. The second premise for Sparrow's conclusion, namely that you cannot hold anyone responsible for LAWS' (mis)deeds, is based on the idea that control is a necessary condition for responsibility. It will be shown that this idea too is not correct, which means that Sparrow's control argument does not do the work it should do. From this, we can conclude that Sparrow's justification for his claim that LAWS should be banned is insufficient, and neither can we conclude that the thesis of a responsibility gap has in any case been undermined. However, it will also be argued that someone may be responsible for the actions of LAWS, or that it cannot be excluded that one can be held responsible.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Het lijdt geen twijfel dat wetenschappen een belangrijke rol hebben te spelen in crisissituaties.... more Het lijdt geen twijfel dat wetenschappen een belangrijke rol hebben te spelen in crisissituaties. Dat is niet anders tijdens de coronapandemie. Virologen en epidemiologen kunnen het besmettingspercentage van het virus en het nut van medische interventies beoordelen; economen wordt gevraagd om de langetermijneffecten van de maatregelen op bedrijven en de overheidsfinanciën in te schatten; motivatiepsychologen informeren het beleid over wat redelijkerwijze verwacht kan worden van jongeren. Kan de filosofie ook een dergelijke bijdrage leveren? Heeft de filosofie ook een belangrijke rol te spelen? Is filosofie in tijden van Covid 'belangrijker dan ooit' i , zoals sommigen beweren? Nogal wat filosofen denken kennelijk dat ze belangrijke dingen te zeggen hebben aan een niet-academisch publiek. Denk bijvoorbeeld aan de inmiddels beruchte stukken van Giorgio Agamben (2020) of boeken in de stijl van Slavoj Žižeks PANDEMIC! Covid-19 Shakes the World (2020). Hoewel deze geschriften zich qua stijl en inhoud duidelijk richten op een niet-academisch publiek, zijn wij geneigd te denken dat de maatschappelijke impact bepaald beperkt blijft. Moeten we dat betreuren, of is het eigenlijk goed dat de filosofie zo weinig impact heeft? Het antwoord daarop hangt natuurlijk af van wat precies onder 'filosofie' wordt verstaan. Hier zullen we het onderscheid tussen filosofische kennis en filosofische vaardigheden gebruiken om te onderzoeken hoe wenselijk filosofische impact is in (post-)Covid-tijden. Filosofische kennis We hebben weinig reden om heel optimistisch te zijn over de meerwaarde die filosofische kennis te bieden heeft voor individuen en samenlevingen die met deze crisis geconfronteerd worden. Dat metafysica en kunstfilosofie geen direct bruikbare inzichten leveren voor wie nu beslissingen moet nemen, zal weinigen verrassen. Beoefenaars van die wijsgerige disciplines hebben ook zelden beweerd veel praktisch relevante kennis te leveren. Zelfs de domeinen die op het eerste gezicht sturend kunnen zijn-zoals ethiek en politieke filosofie-doen dat bij nader inzien niet of nauwelijks. Hoe interessant dat onderzoek ook is, ethische reflecties en inzichten blijken zelden richting te geven aan gedrag, zelfs niet in minder turbulente perioden (Rust & Schwitzgebel 2016). Bovendien maakt het zeer gespecialiseerde karakter van de huidige academische filosofie haar niet echt relevanter voor ons dagelijks leven. In de academische filosofie ziet veel eruit als het eindeloos herschikken van mozaïekstukjes op een stoeptegel, waarvoor alleen de mozaïekschikkers zelf enig enthousiasme kunnen opbrengen. In dat opzicht verschilt filosofische kennis sterk van wetenschappelijke kennis. De filosofische kennis is meestal té gespecialiseerd om relevant te zijn, de wetenschappelijke kennis is vaak juist relevant omdat ze erg gespecialiseerd is. Let wel, dat wil niet noodzakelijk zeggen dat andere wetenschappen het veel beter doen dan de filosofie. In de psychologie heeft Stuart Ritchie in zijn tekst 'Don't trust the psychologist on coronavirus' aan het begin van de coronacrisis een soortgelijk argument als het onze ontwikkeld. Hij beweert dat de psychologie zelf een gebied is dat in een diepe crisis verkeert, en dat ze eerst haar eigen zaken op orde moet brengen vooraleer ze enig nuttig of betrouwbaar advies kan geven. Omdat de resultaten van veel belangrijke psychologische onderzoeken niet kunnen worden herhaald en omdat veel andere psychologische bevindingen niet kunnen worden gegeneraliseerd naar situaties buiten het lab, zou het onverstandig zijn om te vertrouwen op het advies van psychologen als zoveel op het spel staat als nu het geval is. De situatie zou ietwat anders zijn als we een onderscheid zouden kunnen maken tussen waardevol en problematisch onderzoek. Toch is dat op dit moment niet echt mogelijk voor de subdomeinen die in de huidige context het meest nuttig lijken (zoals de sociale psychologie): "How can we be sure that the results of behavioural science experiments-even those that are based on bigger or more representative samples than 156 undergrads-are relevant to our current situation? The answer is that we can't." (Ritchie, 2020). ii Natuurlijk zijn er wel wat relevante verschillen tussen de psychologie en de filosofie. Zo kan de filosofie zich gelukkig prijzen niet gebukt te gaan onder een replicatiecrisis. Er bestaat ook weinig gevaar dat de filosofie verkeerde en wilde voorspellingen doet, simpelweg omdat de filosofie zich over het algemeen niet bezighoudt met voorspellen. Toch zijn er minstens twee andere problemen met de filosofie, die haar waarde voor de aanpak van een globale crisis vermoedelijk nog kleiner maken dan de waarde van de (sociale) psychologie. Ten eerste is er diepe onenigheid onder filosofen over de meest fundamentele zaken. Bourget en Chalmers (2013) ondervroegen meer dan 900 professionele filosofen. Hun onderzoek liet zien dat er over het algemeen geen consensus bestaat over wat dan ook. Zelfs het bestaan van een externe wereld, onafhankelijk van onze geest, wordt

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Among the French philosophers who discuss the literature of writer the Marquis de Sade, Maurice B... more Among the French philosophers who discuss the literature of writer the Marquis de Sade, Maurice Blanchot presents a unique interpretation. For Blanchot, literature is the theme par excellence on which his entire oeuvre has been built. It is not, however, the case that Blanchot reads several literary forms and invents new concepts to map out a certain form of literature. His thinking about literature is indeed accompanied by an ideal and his interest goes out to a particular kind of writer, namely the writer who feels closely related to revolution. This implies that Blanchot is interested in Sade because his literature is both an illustration of a certain ideal, and is stuck in the revolutionary moment of radical negation.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Érotisme, société et modernité Résumé De nombreux chercheurs en sciences humaines affirment que S... more Érotisme, société et modernité Résumé De nombreux chercheurs en sciences humaines affirment que Sade est un chercheur avant la lettre. Ils proclament que ses romans révèlent d'une manière agrandie la vérité de la sexualité humaine. Sade a vu que la sexualité a toujours été caractérisée par des tendances destructrices. Dans cet essai, il est argumenté que, selon Roland Barthes, cette thèse est incorrecte. Plus précisément, l'interprétation de Barthes de l'érotisme et de la société de Sade est discutée. Cela montre que la littérature de Sade doit être comprise dans son contexte moderne, et donc qu'elle ne révèle pas une vérité non historique. Abstract Many researchers in humanities argue that Sade is a researcher ahead of his time. They hold that his novels reveal in an exaggerated way the deep truth of human sexuality. It is said that Sade recognized that sexuality has always been characterized by destructive tendencies. In this essay, it is argued that, according to Roland Barthes, this thesis is incorrect. Specifically, Barthes' interpretation of eroticism and society in Sade is discussed. This reveals that Sade's literature must be understood in its modern context, and that therefore it does not reveal an ahistorical truth.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking... more This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking up the ambiguity of the word 'meaning', the chapters analyse the concept of violence and the manner in which violence affects the meaningful structure of our lifeworld on an individual, social and religious level. The relationship between violence and meaning is investigated from a variety of different perspectives within the continental tradition of philosophy, including phenomenology, post-structuralism, critical theory and psychoanalysis. Divided into four parts, the volume explores diverging meanings of the concept of violence, as well as transcendent or religious violence-a form of violence that takes place between humanity and the divine world. Going on to investigate instances of immanent and secular violence, which occur at the level of the group, community or society, the book concludes with an exploration of violence and meaning on the individual level: violence at the level of the self, or between particular persons. With its focus on the manifold of relations between violence and meaning, as well as its four part focus on conceptual, transcendent, immanent and individual violence, the book is both multidirectional and multilayered.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Online consent: how much do we need to know, 2023

This paper argues, against the prevailing view, that consent to privacy policies that regular int... more This paper argues, against the prevailing view, that consent to privacy policies that regular internet users usually give is largely unproblematic from the moral point of view. To substantiate this claim, we rely on the idea of the right not to know (RNTK), as developed by bioethicists. Defenders of the RNTK in bioethical literature on informed consent claim that patients generally have the right to refuse medically relevant information. In this article we extend the application of the RNTK to online privacy. We then argue that if internet users can be thought of as exercising their RNTK before consenting to privacy policies, their consent ought to be considered free of the standard charges leveled against it by critics.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

AI and Transparency, 2023

Since its emergence in the 1960s, Artificial Intelligence (AI) has grown to conquer many technolo... more Since its emergence in the 1960s, Artificial Intelligence (AI) has grown to conquer many technology products and their fields of application. Machine learning, as a major part of the current AI solutions, can learn from the data and through experience to reach high performance on various tasks. This growing success of AI algorithms has led to a need for interpretability to understand opaque models such as deep neural networks. Various requirements have been raised from different domains, together with numerous tools to debug, justify outcomes, and establish the safety, fairness and reliability of the models. This variety of tasks has led to inconsistencies in the terminology with, for instance, terms such as interpretable, explainable and transparent being often used interchangeably in methodology papers. These words, however, convey different meanings and are "weighted" differently across domains, for example in the technical and social sciences. In this paper, we propose an overarching terminology of interpretability of AI systems that can be referred to by the technical developers as much as by the social sciences community to pursue clarity and efficiency in the definition of regulations for ethical and reliable AI development. We show how our taxonomy and definition of interpretable AI differ from the ones in previous research and how they apply with high versatility to several domains and use cases, proposing a-highly needed-standard for the communication among interdisciplinary areas of AI.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Artificial intelligence and responsibility, 2021

In the debate on whether to ban LAWS, moral arguments are mainly used. One of these arguments, pr... more In the debate on whether to ban LAWS, moral arguments are mainly used. One of these arguments, proposed by Sparrow, is that the use of LAWS goes hand in hand with the responsibility gap. Together with the premise that the ability to hold someone responsible is a necessary condition for the admissibility of an act, Sparrow believes that this leads to the conclusion that LAWS should be prohibited. In this article, it will be shown that Sparrow's argumentation for both premises is not convincing. If one interprets the thesis that responsibility (first premise) is necessary in a descriptive sense, this assertion clashes with military theory and practice. And even if you focus on the normative interpretation, that claim does not stand. The second premise for Sparrow's conclusion, namely that you cannot hold anyone responsible for LAWS' (mis)deeds, is based on the idea that control is a necessary condition for responsibility. It will be shown that this idea too is not correct, which means that Sparrow's control argument does not do the work it should do. From this, we can conclude that Sparrow's justification for his claim that LAWS should be banned is insufficient, and neither can we conclude that the thesis of a responsibility gap has in any case been undermined. However, it will also be argued that someone may be responsible for the actions of LAWS, or that it cannot be excluded that one can be held responsible.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Het lijdt geen twijfel dat wetenschappen een belangrijke rol hebben te spelen in crisissituaties.... more Het lijdt geen twijfel dat wetenschappen een belangrijke rol hebben te spelen in crisissituaties. Dat is niet anders tijdens de coronapandemie. Virologen en epidemiologen kunnen het besmettingspercentage van het virus en het nut van medische interventies beoordelen; economen wordt gevraagd om de langetermijneffecten van de maatregelen op bedrijven en de overheidsfinanciën in te schatten; motivatiepsychologen informeren het beleid over wat redelijkerwijze verwacht kan worden van jongeren. Kan de filosofie ook een dergelijke bijdrage leveren? Heeft de filosofie ook een belangrijke rol te spelen? Is filosofie in tijden van Covid 'belangrijker dan ooit' i , zoals sommigen beweren? Nogal wat filosofen denken kennelijk dat ze belangrijke dingen te zeggen hebben aan een niet-academisch publiek. Denk bijvoorbeeld aan de inmiddels beruchte stukken van Giorgio Agamben (2020) of boeken in de stijl van Slavoj Žižeks PANDEMIC! Covid-19 Shakes the World (2020). Hoewel deze geschriften zich qua stijl en inhoud duidelijk richten op een niet-academisch publiek, zijn wij geneigd te denken dat de maatschappelijke impact bepaald beperkt blijft. Moeten we dat betreuren, of is het eigenlijk goed dat de filosofie zo weinig impact heeft? Het antwoord daarop hangt natuurlijk af van wat precies onder 'filosofie' wordt verstaan. Hier zullen we het onderscheid tussen filosofische kennis en filosofische vaardigheden gebruiken om te onderzoeken hoe wenselijk filosofische impact is in (post-)Covid-tijden. Filosofische kennis We hebben weinig reden om heel optimistisch te zijn over de meerwaarde die filosofische kennis te bieden heeft voor individuen en samenlevingen die met deze crisis geconfronteerd worden. Dat metafysica en kunstfilosofie geen direct bruikbare inzichten leveren voor wie nu beslissingen moet nemen, zal weinigen verrassen. Beoefenaars van die wijsgerige disciplines hebben ook zelden beweerd veel praktisch relevante kennis te leveren. Zelfs de domeinen die op het eerste gezicht sturend kunnen zijn-zoals ethiek en politieke filosofie-doen dat bij nader inzien niet of nauwelijks. Hoe interessant dat onderzoek ook is, ethische reflecties en inzichten blijken zelden richting te geven aan gedrag, zelfs niet in minder turbulente perioden (Rust & Schwitzgebel 2016). Bovendien maakt het zeer gespecialiseerde karakter van de huidige academische filosofie haar niet echt relevanter voor ons dagelijks leven. In de academische filosofie ziet veel eruit als het eindeloos herschikken van mozaïekstukjes op een stoeptegel, waarvoor alleen de mozaïekschikkers zelf enig enthousiasme kunnen opbrengen. In dat opzicht verschilt filosofische kennis sterk van wetenschappelijke kennis. De filosofische kennis is meestal té gespecialiseerd om relevant te zijn, de wetenschappelijke kennis is vaak juist relevant omdat ze erg gespecialiseerd is. Let wel, dat wil niet noodzakelijk zeggen dat andere wetenschappen het veel beter doen dan de filosofie. In de psychologie heeft Stuart Ritchie in zijn tekst 'Don't trust the psychologist on coronavirus' aan het begin van de coronacrisis een soortgelijk argument als het onze ontwikkeld. Hij beweert dat de psychologie zelf een gebied is dat in een diepe crisis verkeert, en dat ze eerst haar eigen zaken op orde moet brengen vooraleer ze enig nuttig of betrouwbaar advies kan geven. Omdat de resultaten van veel belangrijke psychologische onderzoeken niet kunnen worden herhaald en omdat veel andere psychologische bevindingen niet kunnen worden gegeneraliseerd naar situaties buiten het lab, zou het onverstandig zijn om te vertrouwen op het advies van psychologen als zoveel op het spel staat als nu het geval is. De situatie zou ietwat anders zijn als we een onderscheid zouden kunnen maken tussen waardevol en problematisch onderzoek. Toch is dat op dit moment niet echt mogelijk voor de subdomeinen die in de huidige context het meest nuttig lijken (zoals de sociale psychologie): "How can we be sure that the results of behavioural science experiments-even those that are based on bigger or more representative samples than 156 undergrads-are relevant to our current situation? The answer is that we can't." (Ritchie, 2020). ii Natuurlijk zijn er wel wat relevante verschillen tussen de psychologie en de filosofie. Zo kan de filosofie zich gelukkig prijzen niet gebukt te gaan onder een replicatiecrisis. Er bestaat ook weinig gevaar dat de filosofie verkeerde en wilde voorspellingen doet, simpelweg omdat de filosofie zich over het algemeen niet bezighoudt met voorspellen. Toch zijn er minstens twee andere problemen met de filosofie, die haar waarde voor de aanpak van een globale crisis vermoedelijk nog kleiner maken dan de waarde van de (sociale) psychologie. Ten eerste is er diepe onenigheid onder filosofen over de meest fundamentele zaken. Bourget en Chalmers (2013) ondervroegen meer dan 900 professionele filosofen. Hun onderzoek liet zien dat er over het algemeen geen consensus bestaat over wat dan ook. Zelfs het bestaan van een externe wereld, onafhankelijk van onze geest, wordt

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Among the French philosophers who discuss the literature of writer the Marquis de Sade, Maurice B... more Among the French philosophers who discuss the literature of writer the Marquis de Sade, Maurice Blanchot presents a unique interpretation. For Blanchot, literature is the theme par excellence on which his entire oeuvre has been built. It is not, however, the case that Blanchot reads several literary forms and invents new concepts to map out a certain form of literature. His thinking about literature is indeed accompanied by an ideal and his interest goes out to a particular kind of writer, namely the writer who feels closely related to revolution. This implies that Blanchot is interested in Sade because his literature is both an illustration of a certain ideal, and is stuck in the revolutionary moment of radical negation.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Érotisme, société et modernité Résumé De nombreux chercheurs en sciences humaines affirment que S... more Érotisme, société et modernité Résumé De nombreux chercheurs en sciences humaines affirment que Sade est un chercheur avant la lettre. Ils proclament que ses romans révèlent d'une manière agrandie la vérité de la sexualité humaine. Sade a vu que la sexualité a toujours été caractérisée par des tendances destructrices. Dans cet essai, il est argumenté que, selon Roland Barthes, cette thèse est incorrecte. Plus précisément, l'interprétation de Barthes de l'érotisme et de la société de Sade est discutée. Cela montre que la littérature de Sade doit être comprise dans son contexte moderne, et donc qu'elle ne révèle pas une vérité non historique. Abstract Many researchers in humanities argue that Sade is a researcher ahead of his time. They hold that his novels reveal in an exaggerated way the deep truth of human sexuality. It is said that Sade recognized that sexuality has always been characterized by destructive tendencies. In this essay, it is argued that, according to Roland Barthes, this thesis is incorrect. Specifically, Barthes' interpretation of eroticism and society in Sade is discussed. This reveals that Sade's literature must be understood in its modern context, and that therefore it does not reveal an ahistorical truth.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking... more This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking up the ambiguity of the word 'meaning', the chapters analyse the concept of violence and the manner in which violence affects the meaningful structure of our lifeworld on an individual, social and religious level. The relationship between violence and meaning is investigated from a variety of different perspectives within the continental tradition of philosophy, including phenomenology, post-structuralism, critical theory and psychoanalysis. Divided into four parts, the volume explores diverging meanings of the concept of violence, as well as transcendent or religious violence-a form of violence that takes place between humanity and the divine world. Going on to investigate instances of immanent and secular violence, which occur at the level of the group, community or society, the book concludes with an exploration of violence and meaning on the individual level: violence at the level of the self, or between particular persons. With its focus on the manifold of relations between violence and meaning, as well as its four part focus on conceptual, transcendent, immanent and individual violence, the book is both multidirectional and multilayered.

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

Bookmarks Related papers MentionsView impact

This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking... more This edited collection explores the problem of violence from the vantage point of meaning. Taking up the ambiguity of the word 'meaning', the chapters analyse the concept of violence and the manner in which violence affects the meaningful structure of our lifeworld on an individual, social and religious level. The relationship between violence and meaning is investigated from a variety of different perspectives within the continental tradition of philosophy, including phenomenology, post-structuralism, critical theory and psychoanalysis. Divided into four parts, the volume explores diverging meanings of the concept of violence, as well as transcendent or religious violence-a form of violence that takes place between humanity and the divine world. Going on to investigate instances of immanent and secular violence, which occur at the level of the group, community or society, the book concludes with an exploration of violence and meaning on the individual level: violence at the level of the self, or between particular persons. With its focus on the manifold of relations between violence and meaning, as well as its four part focus on conceptual, transcendent, immanent and individual violence, the book is both multidirectional and multilayered.

Bookmarks Related papers MentionsView impact