Omnis mundi creatura - Wikisource (original) (raw)

Omnis mundi creatura0saeculo XII

1. Omnis mundi creatura
   quasi liber et pictura
   nobis est, et speculum.
   Nostrae vitae, nostrae mortis,
   nostri status, nostrae sortis
   fidele signaculum.
2. Nostrum statum pingit rosa,
   nostri status decens glosa,
   nostrae vitae lectio.
   Quae dum primo mane floret,
   defloratus flos effloret
   vespertino senio.
3. Ergo spirans flos exspirat
   in pallorem dum delirat,
   oriendo moriens.
   Simul vetus et novella,
   simul senex et puella
   rosa marcet oriens.
4. Sic aetatis ver humanae
   iuventutis primo mane
   reflorescit paululum.
   Mane tamen hoc excludit
   vitae vesper, dum concludit
   vitale crepusculum.
5. Cuius decor dum perorat
   eius decus mox deflorat
   aetas in qua defluit.
   Fit flos fenum, gemma lutum,
   homo cinis, dum tributum
   homo morti tribuit.
6. Cuius vita cuius esse,
   poena, labor et necesse
   vitam morte claudere.
   Sic mors vitam, risum luctus,
   umbra diem, portum fluctus,
   mane claudit vespere.
7. In nos primum dat insultum
   poena mortis gerens vultum,
   labor mortis histrio.
   Nos proponit in laborem,
   nos assumit in dolorem;
   mortis est conclusio.
8. Ergo clausum sub hac lege,
   statum tuum, homo, lege,
   tuum esse respice.
   Quid fuisti nasciturus;
   quid sis praesens, quid futurus,
   diligenter inspice.
9. Luge poenam, culpam plange,
   motus fraena, fastum frange,
   pone supercilia.
   Mentis rector et auriga
   mentem rege, fluctus riga,
   ne fluant in devia.