dens - Victionarium (original) (raw)
Dentes in ore.
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
dens, dentis
dens | API: /deːns ˈdentis/ | (classice) |
---|
← Protindeuropaee *H₁dent-
dēns, dentis masc.
- Ossea pars corporis quae in maxilla fertur, ad cibum masticandum adhibita.
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | dēns | dentēs | I |
gen. | dentis | dentium | II |
dat. | dentī | dentibus | III |
acc. | dentem | dentēs | IV |
abl. | dente | dentibus | VI |
voc. | dēns | dentēs | V |