papilio - Victionarium (original) (raw)

Papilio

Vicipaedia

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

Syllabificatio phonetica: pā·pi·li·ō — morphologica: papilio

pāpili|ō, -ōnis masc. [1][2][3][4][5]

1. Insectum alatum luminibus accensis advolitans.[1]
2. (Tax.) insectum de ordine Lepidoptera
3. (Translate) tentorium militare

• chrysalis, chrȳsallis
• pāpiliunculus (parvus papilio)

| | | C. Plinius Secundus 23-79 | Phaedrusopus ca. 30-50 | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | ------ | -------------------------------------------------------------------------------------- | ----------------------------------------------------------------------------------------- | - | -- | --- | -- | - | -- | --- | ---- | -- | - | -- | --- | ---- | --- | -- | --- | ---- | ----- | --- | -- | --- | | antiq. | class. | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |

Latinitas Romana

saec. I.

• Multa autem insecta et aliter nascuntur, atque in primis e rore. insidet hic raphani folio primo vere et spissatus sole in magnitudinem milii cogitur. inde porrigitur vermiculus parvus et triduo mox uruca, quae adiectis diebus accrescit, inmobilis, duro cortice. ad tactum tantum movetur, araneo accreta, quam chrysallidem appellant. rupto deinde cortice volat papilio. —Naturalis historia Plinii [6]

saec. I.

• Papilio vespam praetervolitans viderat.

«O sortem iniquam! dum vivebant corpora,

Quorum ex reliquiis animam nos accepimus,

Ego eloquens in pace, fortis proeliis,

Arte omni princeps inter aequales fui.

En cuncta! levitas putris et volito cinis!

Tu qui fuisti mulus clitellarius,

Quemcumque visum est laedis infixo aculeo.»

Et vespa dignam moribus vocem edidit:

«Non qui fuerimus, sed qui nunc simus vide.» —Fabulae Phaedri [7][8]

Fontes

1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 562 — “PĀPĬLĬO, ōnis, m. 3.”
2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 693 — “pāpĭlĭo, ōnis, m.”
3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — pāpilio, ōnis, m.) (tom. 2, p. 1464)
4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — {{subst:PAGENAME}}
5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — {{subst:PAGENAME}}
6. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 37, [112] — papilio
7. ↑ 7.0 7.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Appendix Perottina, 31. Papilio et vespa. Versus 1 — papilio
8. ↑ 8.0 8.1 Vicicitatio: papilio.