Simay Canlar | Middle East Technical University (original) (raw)

Papers by Simay Canlar

Drafts by Simay Canlar

Türk aydınının, sanatçısının durumu nedir? Bir yanı derinlemesine çalışmak, üretmek isterken, bir... more Türk aydınının, sanatçısının durumu nedir? Bir yanı derinlemesine çalışmak, üretmek isterken, bir yanı alışveriş merkezine gidip para harcamak isteyen bir insan tipi olmak… Sakin bir ortamda, boş bir masada, önünde kâğıt, kalem ya da piyano öylece dururken kişi başka bir şeyin eksikliğini duyar oldu: günlük hayattaki uyarıcıların. Öyle çoklar ki artık onlarsız yaşayamaz oldu. Bu modern yaşamın bir getirisi… Post-modern akımlar, pop-art varlığını duyurdu, evet; ama modernleşme tüm dünyayı, en çok da geleneksel temelli toplumları asla bırakmadı. Bu ikilemin sebebi tam da bu… Bir şey olamamak, hep istemek ama ulaşamamak… Bu makalede bu duruma bir açıdan bakılacak, o da Türkiye'de modernleşmenin müzik üzerine etkisi olacak. Geleneksel bir toplumdan, Batılı bir topluma dönüşme çabasının, hatta zorunluluğunun müzik ve dolayısıyla insan üzerine etkileri tartışılacak. Modernleşme ya da batılılaşma ihtiyacının başladığı ilk dönemlerden yani on dokuzuncu yüzyıl ortalarından itibaren durumun ele alınması gerekmektedir. Bu ihtiyacın ve çabanın en iyi tasvir edildiği edebi örneklerden olan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Huzur, Mahur Beste ve Sahnenin Dışındakiler adlı üçlemesinden yola çıkılarak bir tablo çizilecek ve müzik alanındaki gelişmeler ve üzerine söylenen sözler ele alınarak bir değerlendirme yapılacaktır.

Conference Presentations by Simay Canlar

3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ // 3rd Turkish Congress of Aesthetics, May 23-25 2019 METU, 2019

3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ “Kamusal Alanda Sanat Pratikleri ve Aktivizm” ... more 3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ

“Kamusal Alanda Sanat Pratikleri ve Aktivizm” başlıklı bu çalışmada; temelde politik kaygılarla oluşturulan kamusal sanat pratikleriyle estetik boyutu olan aktivist pratiklerin geçişli yapısı ve bu pratiklerin sanat kurumlarıyla olan ilişkisi ele alınacaktır. Türkiye’den ve yurt dışından örneklendirilen yeni tip kamusal sanat pratiklerinin, farklı toplumsal yapıların içindeki sanat kurumlarıyla olan karşılaşmaları değerlendirilecektir. Yaratıcı direniş eylemleri, günümüzde toplumsal olaylara reaksiyon gösterme sürecinde estetik ve performatif boyutuyla öne çıkmaktadır. Kentsel dönüşüm, toplumsal cinsiyet, siyasal hafıza gibi konuları ele alan yeni tip kamusal sanat pratikleri de bu özelliğe sahip eylemlerle paralel özellikler göstermektedir. Yeni tip kamusal sanat pratiklerinin kamuyla bütünleşme ve kamuya açık olma hali, bu paralelliğe katkı sağlayan en büyük unsurdur. Dolayısıyla bu tip sanat pratiklerinin, sanat kurumlarının içinde yer almasındansa, koşulsuz olarak kamuya açık alanlara akması gerçek hedefine ulaşmasına destek olmaktadır. Buna karşın, sanat kurumlarının bu türden pratiklere ve yaratıcı direniş eylemlerine olan yaklaşımı tartışmaya açık bir konudur. Üretimi ve yaratımı olanaklı kılan gündelik hayatın içindeki politik süreçler, estetik deneyimleri ve sanat pratiğini herhangi bir farklılaştırmaya tabi tutmadan mümkün kılabilmektedir. Bu sürece dâhil olan sanatçılar politik süreçlerin estetik boyut kazanmasının önünü açarken, herhangi bir sanat pratiği kaygısı taşımamaktadır. Kolektif bir çabaya dayalı kamusal sanat pratiklerinin de temelinde bir üretim ve yaratım süreci söz konusudur. Bu işbirliklerinin sonucunda ortaya çıkan kamusal pratikler ya da kamusal sanat pratikleri ve bunların kurumlarla olan ilişkileri çalışmanın eksenini oluşturmaktadır.
s 54-55

Anahtar Sözcükler: Yeni Tip Kamusal Sanat, Yaratıcı Direniş, Aktivizm, Performans Sanatı, Kurumsal Eleştiri

3rd Turkish Congress of Aesthetics, May 23-25 2019 METU

In the study titled “Art Practices in Public Spaces and Activism”; basically, the connection between the activist practices which possess an aesthetic dimension, with the public art practices with political concerns and the relation of these practices with art institutions will be discussed. Examples of new genre public art practices from Turkey and abroad, will be evaluated on the basis of encountering with the art institutions in different social structures. Today, creative resistance practices attract the attention by their aesthetic and performative aspect. New types of public art practices, which address issues such as urban transformation, gender, political memory, show parallel features. New genre public art practices features such as being together with the public and being open to public, is the biggest contributor to this parallelism. Therefore, going public in these practices supports to achieve the main goal of them than located in the art institutions. On the other hand, the approach of art institutions to this kind of practices and creative resistance actions is open to discussion. The political processes in everyday life that enable production and creation can make aesthetic experiences and art practice possible without any differentiation. While the artists involved in this process, pave the way for political processes to gain an aesthetic approach, they are not concerned about any artistic practice. There is a process of production and creation on the basis of collective art practices based on collective efforts. Public practices or public art practices resulting from these collaborations and their relations with institutions constitute the axis of this study.
p 54-55

Keywords: New Genre Public Art, Creative Resistance, Activism, Performance Art, Institutional Critique

Türk aydınının, sanatçısının durumu nedir? Bir yanı derinlemesine çalışmak, üretmek isterken, bir... more Türk aydınının, sanatçısının durumu nedir? Bir yanı derinlemesine çalışmak, üretmek isterken, bir yanı alışveriş merkezine gidip para harcamak isteyen bir insan tipi olmak… Sakin bir ortamda, boş bir masada, önünde kâğıt, kalem ya da piyano öylece dururken kişi başka bir şeyin eksikliğini duyar oldu: günlük hayattaki uyarıcıların. Öyle çoklar ki artık onlarsız yaşayamaz oldu. Bu modern yaşamın bir getirisi… Post-modern akımlar, pop-art varlığını duyurdu, evet; ama modernleşme tüm dünyayı, en çok da geleneksel temelli toplumları asla bırakmadı. Bu ikilemin sebebi tam da bu… Bir şey olamamak, hep istemek ama ulaşamamak… Bu makalede bu duruma bir açıdan bakılacak, o da Türkiye'de modernleşmenin müzik üzerine etkisi olacak. Geleneksel bir toplumdan, Batılı bir topluma dönüşme çabasının, hatta zorunluluğunun müzik ve dolayısıyla insan üzerine etkileri tartışılacak. Modernleşme ya da batılılaşma ihtiyacının başladığı ilk dönemlerden yani on dokuzuncu yüzyıl ortalarından itibaren durumun ele alınması gerekmektedir. Bu ihtiyacın ve çabanın en iyi tasvir edildiği edebi örneklerden olan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Huzur, Mahur Beste ve Sahnenin Dışındakiler adlı üçlemesinden yola çıkılarak bir tablo çizilecek ve müzik alanındaki gelişmeler ve üzerine söylenen sözler ele alınarak bir değerlendirme yapılacaktır.

3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ // 3rd Turkish Congress of Aesthetics, May 23-25 2019 METU, 2019

3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ “Kamusal Alanda Sanat Pratikleri ve Aktivizm” ... more 3. Türkiye Estetik Kongresi 23-25 Mayıs 2019 ODTÜ

“Kamusal Alanda Sanat Pratikleri ve Aktivizm” başlıklı bu çalışmada; temelde politik kaygılarla oluşturulan kamusal sanat pratikleriyle estetik boyutu olan aktivist pratiklerin geçişli yapısı ve bu pratiklerin sanat kurumlarıyla olan ilişkisi ele alınacaktır. Türkiye’den ve yurt dışından örneklendirilen yeni tip kamusal sanat pratiklerinin, farklı toplumsal yapıların içindeki sanat kurumlarıyla olan karşılaşmaları değerlendirilecektir. Yaratıcı direniş eylemleri, günümüzde toplumsal olaylara reaksiyon gösterme sürecinde estetik ve performatif boyutuyla öne çıkmaktadır. Kentsel dönüşüm, toplumsal cinsiyet, siyasal hafıza gibi konuları ele alan yeni tip kamusal sanat pratikleri de bu özelliğe sahip eylemlerle paralel özellikler göstermektedir. Yeni tip kamusal sanat pratiklerinin kamuyla bütünleşme ve kamuya açık olma hali, bu paralelliğe katkı sağlayan en büyük unsurdur. Dolayısıyla bu tip sanat pratiklerinin, sanat kurumlarının içinde yer almasındansa, koşulsuz olarak kamuya açık alanlara akması gerçek hedefine ulaşmasına destek olmaktadır. Buna karşın, sanat kurumlarının bu türden pratiklere ve yaratıcı direniş eylemlerine olan yaklaşımı tartışmaya açık bir konudur. Üretimi ve yaratımı olanaklı kılan gündelik hayatın içindeki politik süreçler, estetik deneyimleri ve sanat pratiğini herhangi bir farklılaştırmaya tabi tutmadan mümkün kılabilmektedir. Bu sürece dâhil olan sanatçılar politik süreçlerin estetik boyut kazanmasının önünü açarken, herhangi bir sanat pratiği kaygısı taşımamaktadır. Kolektif bir çabaya dayalı kamusal sanat pratiklerinin de temelinde bir üretim ve yaratım süreci söz konusudur. Bu işbirliklerinin sonucunda ortaya çıkan kamusal pratikler ya da kamusal sanat pratikleri ve bunların kurumlarla olan ilişkileri çalışmanın eksenini oluşturmaktadır.
s 54-55

Anahtar Sözcükler: Yeni Tip Kamusal Sanat, Yaratıcı Direniş, Aktivizm, Performans Sanatı, Kurumsal Eleştiri

3rd Turkish Congress of Aesthetics, May 23-25 2019 METU

In the study titled “Art Practices in Public Spaces and Activism”; basically, the connection between the activist practices which possess an aesthetic dimension, with the public art practices with political concerns and the relation of these practices with art institutions will be discussed. Examples of new genre public art practices from Turkey and abroad, will be evaluated on the basis of encountering with the art institutions in different social structures. Today, creative resistance practices attract the attention by their aesthetic and performative aspect. New types of public art practices, which address issues such as urban transformation, gender, political memory, show parallel features. New genre public art practices features such as being together with the public and being open to public, is the biggest contributor to this parallelism. Therefore, going public in these practices supports to achieve the main goal of them than located in the art institutions. On the other hand, the approach of art institutions to this kind of practices and creative resistance actions is open to discussion. The political processes in everyday life that enable production and creation can make aesthetic experiences and art practice possible without any differentiation. While the artists involved in this process, pave the way for political processes to gain an aesthetic approach, they are not concerned about any artistic practice. There is a process of production and creation on the basis of collective art practices based on collective efforts. Public practices or public art practices resulting from these collaborations and their relations with institutions constitute the axis of this study.
p 54-55

Keywords: New Genre Public Art, Creative Resistance, Activism, Performance Art, Institutional Critique