Sinan Ayyıldız | Ankara Music and Fine Arts University (original) (raw)

Papers by Sinan Ayyıldız

Thesis (M.A) -- İstanbul Technical University, Institute of Social Sciences, 2018Tez (Yüksek Lisa... more Thesis (M.A) -- İstanbul Technical University, Institute of Social Sciences, 2018Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2018The purpose of this study is to develop methods of performing melodic patterns in saz performance, using the parmak vurma (two hand tapping) technique. The performance is positionally represented using "position difference class" symbols that is obtained from "position & fingering symbolization system" and temporally represented with "pitch generation technique order pattern", and "string order pattern" in the study. The study examines how scales and maqam tunings is performed and recommends some playing methods using the melody creation capabilities of hands. Consequently methods are developed for playing a specific melodic pattern that is on any key and any scale.Bu çalışmanın amacı parmak vurma tekniğini kullanarak, saz icrasında ezgi kalıplarını icra etme yöntemleri geliştirmek...

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013Thesis (M.Sc.... more Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Social Sciences, 2013Anadolu'nun Güneybatı bölümünde yer alan Teke Yöresi, Yörük Türkmen topluluklarının şekillendirdiği bir kültüre sahiptir. Anadolu'ya göç eden göçebe toplulukları yüksek ve uçtaki noktalara yerleşmişlerdir. 16. yüzyıldan başlayarak Osmanlı Devlet politikasındaki değişiklik sonucu iskan etmeye zorlanmışlar bu politikaların sosyal kültürel ve de ekonomik sonuçları olmuştur. devlet mekanizmasından kopuk yaşama eğilimi olan bu topluluklar kültürel olarak kapalı yapıda kalmışlardır. Böylece yakın zamana kadar Yörük kültürü çevre kültürlerle ciddi bir kültürel alışveriş gerçekleştirmemiş; kendine has özelliklere sahip olmuştur. Bunların başında da yöre müziğinde bulunan çok seslilik unsurları gelmiştir. ?Teke Yöresi Yörük Türkmen Müziğinde Yerel Çok seslilik Özellikleri? isimli çalışmamız bu konu üzerinde yeterince ça...

Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013

Turkish Studies-Educational Sciences

Turkish folk music ensemble courses, as well as individual courses, were adopted as an important ... more Turkish folk music ensemble courses, as well as individual courses, were adopted as an important method of folk music education in Turkey. The course catalogs of higher music education institutions involve Turkish folk music ensemble courses under various names. Regional collective performance styles, collective performance style of state-controlled institutions and other original ensemble studies with various understandings stand out as factors affecting the content of Turkish folk music collective education offered in these educational institutions. Today, this study was needed to understand how Turkish folk music collective performance education is performed, under which factors, on which preferences and to identify the problems faced by the instructors during the training process. In this research, Turkish folk music collective performance education has been analyzed in higher music education institutions (conservatories and performing arts faculties) in Turkey. We report data from one questionnaire gathered from 24 folk music educators from 16 universities, (15 state universities, 1 private university). As a result of the questionnaire administered to the participants, their application method and the content of the courses focused on Turkish folk music ensemble, the problems faced by the participants in the application and their possible reasons, assessments of participants about these courses, and their opinions about how should be an ideal Turkish folk music collective performance education were determined.

Journal of International Social Research

Parmak vurma (two-hand tapping) technique consists of the fingers of both hands hammering and pul... more Parmak vurma (two-hand tapping) technique consists of the fingers of both hands hammering and pulling the frets on the neck to produce sounds. Traditionally, parmak vurma technique was frequently used by Yörük-Turkmen communities of Teke region 2 's to play their boğaz havası pieces on the üçtelli (three-stringed), a small saz. The main tuning system of parmak vurma technique is the bağlama düzeni. The traditional musical characteristics of parmak vurma technique can be understood to look melodic structure of boğaz havası songs. In fact, Boğaz havası is a vocal music and it often consists of melodic leaps. Parmak vurma technique is consistent to play these melodic leaps on üçtelli. Over time, the technique gained recognition as local artists migrated to cities. Especially bağlama masters who have wider audiences outside the region got interested in this technique and transferred the parmak vurma technique to large-size sazs. The performance level of the technique became very advanced through academic and musical studies, and its recognition reached national, even international levels. This study is needed to explain the origin of parmak vurma technique.

İdil Sanat ve Dil Dergisi, 2020

Bu makalenin amacı, süslemelerin halk müziğinde işlevinin nasıl bir rol oynadığını tartışmak; “Tü... more Bu makalenin amacı, süslemelerin halk müziğinde işlevinin nasıl bir rol oynadığını tartışmak; “Türk halk müziğinin ornamental çerçeve”sini bir nebze olsun ortaya çıkarmak ve bu çerçeveden faydalanarak özellikle tavır, üslup, notasyon, eğitim ve toplu icraya yönelik bazı önermeler yapmaktır. Türk halk müziğinde bazı kavramların kullanımı ile ilgili bazı terminolojik problemler olduğu bilinmektedir. Bu çalışma içerisinde terminolojik konularda da bazı sorgulamalarda bulunulmuş; çalışmanın sonuca ulaşması bakımından önem arz eden bazı terminolojik tercihler yapılmıştır. Türk halk müziği bağlamında yerel/yöresel karakteri niteleyen “yöresel üslup” ve kişisel icra özelliklerini belirten “kişisel tavır” arasında karşılıklı bir ilişki bulunmaktadır. Yöresel üslup ve kişisel tavrın inşası ve birbiri ile olan ilişkisini belirleyen bazı unsurlar vardır. Bu unsurların başında süslemeler ve süslemelerin nasıl icra edildiği gelmektedir. Türk halk müziğindeki süslemeler incelendiğinde muazzam bir çeşitlilik göze çarpmaktadır. Bu çalışma içerisinde Türk halk müziğinde görülen süsleme tipleri “perdeler arasındaki ilişki” çerçevesinde değerlendirilerek sınıflandırılmış ve her süsleme tipinden örnekler verilerek konu aydınlatılmaya çalışılmıştır. Buna göre süslemeler “tek perdenin tekrarına dayanan süslemeler”, “iki perde arasında gerçekleşen süslemeler”, “ikiden fazla perde arasında gerçekleşen süslemeler olarak” üç ana başlıkta incelenmiştir. Özellikle Türk halk müziği bakımından yöresel üslup ve kişisel tavırların oluşumunda rol oynayan süsleme tiplerinden örnekler verilerek “Türk halk müziğinin ornamental çerçeve”sini ortaya çıkarmaya yönelik bir çabanın ilk adımı olarak bu yazı içerisinde sunulmuştur.

Turkish Studies - Educational Sciences, 2020

Türk Halk Müziği eğitiminde toplu icra eğitimi, bireysel çalgı eğitimin yanı sıra önemli bir müzi... more Türk Halk Müziği eğitiminde toplu icra eğitimi, bireysel çalgı eğitimin yanı sıra önemli bir müzik eğitim yöntemi olarak benimsenmiş ve çeşitli ders isimleri altında müzik eğitimi veren yükseköğretim kurumlarının müfredatlarına dahil olmuştur. Yerel toplu icra gelenekleri, devlet kurumları çatısı altında çalışan Türk halk müziği topluluklarının toplu icra üslupları ve çeşitli anlayışlarla yapılan özgün topluluk çalışmaları, bu eğitim kurumlarında verilen Türk halk müziği toplu icra eğitiminin içeriğini etkileyen faktörler olarak öne çıkmaktadır. Günümüzde, Türk halk müziği toplu icra eğitiminin nasıl, hangi yöntemlerle, hangi faktörlerin etkisi altında, ne gibi tercihlere dayanarak yapıldığının anlaşılabilmesi ve eğitimcilerin eğitim esnasında ders işleyişine yönelik olarak karşılaştıkları problemlerin tespiti amacıyla bu çalışmanın yapılmasına ihtiyaç duyulmuştur. Bu araştırmada, Türkiye’de misyonu sanatçı yetiştirmek olan yükseköğretim kurumlarında, Türk halk müziği kapsamında toplu icra eğitimi irdelenmiş, akabinde Türkiye’nin farklı bölgelerinde yer alan 15 Devlet, 1 vakıf üniversitesinin ilgili bölümlerinde Türk halk müziği toplu icra derslerine giren 24 öğretim elemanıyla dijital platform (Google Forms) anket sistemi üzerinden birtakım sorulara cevaplar aranmıştır. Öğretim elemanlarına yöneltilen sorular sonucunda toplu icra derslerinin uygulanma biçimleri ve ders içeriklerine, uygulama içerisinde öğretim elemanlarının karşılaştıkları problemlere ve nedenlerine, toplu icra hakkındaki durum değerlendirmelerine ve dersin nasıl işlenmesi gerektiğine dair görüşleri tespit edilmiş, konuya ilişkin bazı yorum ve öneriler yapılmıştır.

The Journal of International Social Research, 2018

Bu çalışma ile hedeflenen; yöredeki çok seslilik unsurlarını tespit ve analiz etmektir. Özellikle... more Bu çalışma ile hedeflenen; yöredeki çok seslilik unsurlarını tespit ve analiz etmektir. Özellikle bu çalışmadan elde edilen sonuçların modernite kavramının ülkemizi etkilediği zamanlardan bu yana tartışıla gelen çok seslilik tartışmalarına katkıda bulunması, konu ile ilgili çalışma yapacak icracı ve araştırmacılara güvenli bir kaynak
oluşturulması çalışmanın temel amaçlarından birisidir. Çalışmanın sonucu olarak Yörük Türkmen müziğinin çok sesli olduğu tespiti yapılmıştır. Tespit edilen çok seslilik unsurları tasnif edilmiştir.

Books by Sinan Ayyıldız

Modern Şelpe Repertuvarı-1, 2021

Mızrapsız icra tekniği (şelpe), Anadolu’nun kadim çalgılarından sazın (bağlamanın) geçmişten bugü... more Mızrapsız icra tekniği (şelpe), Anadolu’nun kadim çalgılarından sazın (bağlamanın) geçmişten bugüne uygulanan ancak 80’lerden önce şehir müzik kültüründe neredeyse hiç görülmeyen geleneksel tekniklerindendir. Özellikle 90’lardan itibaren farklı yörelerde icra edilen geleneksel tekniklerin, diğer çalgılardan uyarlanan ya da yeni keşfedilen tekniklerle harmanlanması sonucu “modern şelpe tekniği” olarak da isimlendirilen bu yeni anlayışın tohumları atıldı. Güncel ihtiyaçlara cevap veren dokusu ve müzikal kapasitesi ile akademik çalışmalara konu olan modern şelpe tekniği; konserlerde, stüdyo kayıtlarında ve müziğin diğer uygulandığı alanlarda giderek yaygınlaştı. Kısa sürede şehir müzik kültüründe “yeni bir gelenek” oluşturan bu anlayışla yapılan üretimler sonucunda, geleneksel halk müziği ile farklı müzik türlerinden eserlere yapılan düzenlemeleri ve besteleri içeren özgün bir repertuvar oluşmuştur. Bu çalışma, şehir müzik kültürü içerisinde mızrapsız saz çalım teknikleri için yapılan yeni üretimlerin bir araya getirildiği bir külliyat toplama çabasının sonucudur. Kitapta yer alan eserler detaylı bir notasyon anlayışı ile notalandırılmış olup ek olarak verilen DVD içerisinde kitaptaki eserlerin ağır tempolarda icra edilmiş videoları bulunmaktadır.

METHODS FOR CREATING MELODIC PATTERNS USING PARMAK VURMA TECHNIQUE IN SAZ (BAĞLAMA) PERFORMANCE

The purpose of this study is to develop methods of performing melodic patterns in saz performance... more The purpose of this study is to develop methods of performing melodic patterns in saz performance, using the parmak vurma (two hand tapping) technique. To this purpose, the historical and present status and technical features of the parmak vurma technique were examined in detail. Additionally, a large literature review concerning the saz was conducted, the history of saz playing, the evolution of saz morphology, tuning systems and fretting systems were examined, and a saz model for which all the technical features are defined was established for this study. Parmak vurma technique consists of the fingers of both hands hammering and pulling the frets on the neck to produce sounds. Traditionally, parmak vurma technique was frequently used by Teke region's Yörük-Türkmen communities to play their boğaz havası pieces on the üçtelli ("three-stringed"), a small saz. Over time, the technique gained recognition as local artists migrated to cities. Especially bağlama masters who have wider audiences outside the region got interested in this technique and transferred the parmak vurma technique to large sazs. The performance level of the technique became very advanced through academic and musical studies, and its recognition reached national, even international levels. During the study, we found that the terminology that is necessary to perform analyses on saz performance is inadequate and/or deficient. Thus, many terminological suggestions were made in the study. First among these suggestions is a representation system called "Position & Fingering Symbolization System" based on the movements of the hand and fingers, and that precisely identifies the position of fingers on the saz. Symbols in this system allow precisely identifying the positions of the right and left hands on the fretboard. Each posture of pair of two hands on the fretboard offer a "sound palette" to the performer in terms of melodic possibilities. Additionally, the melodic structures that emerge when the hands move in the same direction by maintaining the position difference between the two can be played in different tones. Based on this idea, a "position difference class" symbolization system that identifies the position differences and the placements of fingers was developed. The performance of melodic patterns through the parmak vurma technique is positionally represented using position difference class symbols. Their temporal representation requires the definition of two different patterns. One of these are patterns that the ordering of the pitch generation techniques (pitch generation technique order pattern), and the other is the patterns created by the strings that generate the sounds (string order pattern). "Position difference class" and these two patterns is used to express melodic patterns. The study examines how heptatonic, hexatonic, octatonic, chromatic scales and "fret tuning systems" for makams can be played using these structures and recommends some playing structures for them. Examinations of heptatonic scales led to the identification of two playing methods (called "α" and "β") that are suitable for performance. Particularly, we found that all heptatonic scales and "fret tuning systems" for makams can be played using the "α" playing method. All modal expansions of scales were examined, and intermodal relations were evaluated in terms of performance. Additionally, the study investigates the natural limitations of the technique, and seeks answers to the questions "how can melodic patterns that have degree relationships between pitches be played on every tone and every scale," and "can a single method for each tone and each scale be developed for a specific melodic pattern?" The interval relations between scales reveal a specific interval type. Thus, maximum and minimum intervals that may arise in each degree step/skip/leap for a certain number of scales were identified, and these intervals were compared with the maximum ascending and maximum descending intervals that can be played by a hand in different "string order patterns". Consequently, the melody creation capabilities and the existing possibilities that hands that don't change position have on the saz model with specific physical characteristics, using the parmak vurma technique. These possibilities were ordered according to complexity factor criteria that are created in this study, and the performance methods provided at the end of the study were created based on these criteria. The methods based on the study in the appendices are an important reference for performers involved with the parmak vurma technique because they can be applied to each tone of heptatonic scales and "fret tuning systems".

Conference Presentations by Sinan Ayyıldız

Yörük Çalıştayı 5, 2023

Yörük Tü rkmen müzik kültürü çok seslilik özellikleri göstermektedir. Özellikle ikitelli ve... more Yörük Tü rkmen müzik kültürü çok seslilik özellikleri göstermektedir. Özellikle ikitelli ve üçtelli sazlarda görülen çok seslilik saz ailesinin geleneksel olarak icra edildiği Anadolu nun diğer yörelerinde görülen uygulamalardan oldukça farklı, daha karmaşık niteli kte ve karakteristik bir özelliğe sahiptir. Yörede görülen düzen (akort) çeşitliliği de bu çok seslilik çeşitliliğine katkı sunmaktadır. İkitelli ve üçtelli sazların icrasında gör ü- len en yaygın çok seslilik unsurları “dem çok sesliliği”, “paralelizm” ve uygusal (akorsal) çok sesliliktir. Anadolu da geleneksel saz icrasında ortaya çıkan akorların genellikle bütün tellere birden vurulduğunda ezgi bir telde icra edilirken diğer açık tellerin tınlaması ile oluşan akorlar ya da ezginin dem sesi ve dörtlü ya da paralel beşli aralığında icra edilen paralel ezgilerin birleşimi sonucu ortaya çıkan akorlar olduğu görülmektedir. Teke Yöresi ikitelli ve üçtelli saz icralarında bu uygulamaların daha karmaşık örneklerine rastlamak mümkündür. Bunun dışında “paralel ezgi” ve “dem ses” faktörlerinin dışında da özgün akor yürüyüşü bulunan eserler mevcuttur. Yörüklerin telli çalgıları ile icra ettiği eserlerdeki akorlar incelendiğinde özellikle tam dörtlü, tam beşli ve büyük ikili aralıkların sık duyulduğu, küçük ikili, artık dörtlü, küçük yedili ve büyük yedili aralıkların da zaman zaman tınlatıldığı görülmektedir. Zaman zaman icra edilen tamamen üçlü aralık içeren aralıklar barındıran akorlar ya da bu akorların çevrimi niteliğindeki akorlar özellikle kalış niteliği gösteren perdelerde nadiren ku l-lanılmaktadır. Bu tip akorlar icra esnasında geçici olarak tınlatılmaktadır. Yörük sanatçılarının “ortak bellek”lerinde yer alan eserler icra edildiklerinde farklı sanatçıların yalnızca ezgisel seyri ve kalıp ezgileri değil icra edilen akorları ve akor yürüyüşlerini de benzer şekilde icra ettikleri görülmektedir. Bu bakımdan icra edilen çok seslilik özellikleri yöresel üslubu belirleyici karakteristik niteliği sahiptir. Öte yandan, Yörük Türkmen müzik kültürü icracıya ezgisel alanda olduğu kadar akor yürüyüşü bakımından da özgürlük alanları sunmaktadır. Bu nedenle icra edilen müzikteki çok seslilik icracının tavrını oluşturmasında da etkin bir nitelik göstermektedir.