dur — Wikiccionari (original) (raw)

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/ˈdy/, /ˈdy/França (Bearn) : escotar « dur »

dur (1)

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dura
[dyɾ] ['dyɾɔ]
Femenin durs duras
[dyɾs] ['dyɾɔs]

dur

  1. Fèrme; malaisit de penatrar o d'entamenar.
  2. Qu'es insensible, inuman o plan sevèr; desplasent, de mal endurar ; penós ; règde e desagraable de sensacion.
  3. Dificil d'acomplir ; de mal far.

Sinonims

Antonims

Advèrbi

dur

  1. Fòrtament, durament

Nom comun

Declinason
Singular Plural
dur durs
[dyɾ] [dyɾs]

dur

  1. Çò qu'es fèrme, solide.

Traduccions

Fèrme alemand: hart (de) zäh (de) anglés: hard (en) tough (en) catalan: dur (ca) chèc: espanhòl: duro (es) francés: dur (fr) italian: duro (it) portugués: duro (pt) romanés: tare (ro) dur (ro) naut sorab: sicilian:
Dificil alemand: schwer (de) schwierig (de) anglés: hard (en) tough (en) catalan: dificil (ca) chèc: espanhòl: dificil (es) francés: dur (fr) dificile (fr) italian: duro (it) dificile (it) portugués: difícil (pt) dificultoso (pt) romanés: greu (ro) naut sorab: sicilian:

Catalan

Etimologia

(Vèrbe) Del latin ducere (conduire)(adjectiu) Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/du/, /du/

dur (1)

Vèrb

dur

  1. Conduire, menar, portar

Sinonims

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dura
[du] [ˈduɾə]
Femenin durs dures
[dus] [ˈduɾəs]

dur

  1. dur.

Francés

Etimologia

Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/dyʁ/, /dyʁ/

dur (1)

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dure
[dyʁ]
Femenin durs dures
[dyʁ]

dur

  1. Fèrme; malaisit de penatrar o d'entamenar.
  2. Qu'es insensible, inuman o plan sevèr; desplasent, de mal endurar ; penós ; règde e desagraable de sensacion.
  3. Dificil d'acomplir ; de mal far.

Sinonims

Antonims

Advèrbi

dur

  1. Fòrtament, durament

Nom comun

Declinason
Singular Plural
dur durs
[dyʁ]

dur

  1. Çò qu'es fèrme, solide.

Categorias :