Kamal GURBANOV | Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi / Nigde Omer Halisdemir University (original) (raw)

Papers by Kamal GURBANOV

Bağbahçe Bilim Dergisi, May 1, 2018

SÜRGÜNÜN 79. YILINDA AHISKATÜRKLERİ, 2023

Ahıska coğrafî olarak Azerbaycan ve Gürcistan’ın da içinde yer aldığı Zakafkasya bölgesindebulunm... more Ahıska coğrafî olarak Azerbaycan ve Gürcistan’ın da içinde yer aldığı Zakafkasya bölgesindebulunmaktadır. Kafkasya bölgesi olarak değerlendirdiğimizde Güneybatı Kafkasya’da, yani bugünkü Gürcistan’ın sınırları içinde yer almaktadır. Türkiye’nin Kuzeydoğusunda, Ardahan ilininPosof ve Çıldır ilçelerinin sınırında yer almaktadır. Ahıska, bölgenin ismi olmakla beraber birşehrin de ismidir. Ahıska şehir merkezi, Ardahan’ın Posof ilçesine kırk kilometre, Posof’unTürkgözü köyüne ise yirmi kilometre mesafededir.
Ahıska’nın çevresinde Abastuban, Adigön, Aspinza, Ahılkelek, Azgur ve Hırtız gibi yerleşimbirimleri bulunmaktadır. Bu yerleşim yerlerine bağlı iki yüzden fazla köy vardı. Bu bölgenin yerli ahalisinin büyük bir kısmı 20. yüzyılın ikinci çeyreğine kadar Türklerden oluşmaktaydı. PosofÇayı’nın iki yakasında yer alan şehir, Türkiye’yi karayolu ile Gürcistan’ın başkenti Tiflis’ebağlamaktadır. Ayrıca Türk sınırının çok yakınına kadar uzanan bir demiryolu, Ahıska’yı Tiflis’ebağlar. Bakü-Tiflis-Ceyhan ve TANAP’ın (Trans Anadolu Doğal Gaz Hattı) Azerbaycan veGürcistan kısmını oluşturan Güney Kafkasya Boru Hattı Projesi (SCPX) de buradan geçmektedir.Gürcüler bu bölgeye, eski bir kavmin adına izafeten Mesketya, Türk olan yerli ahaliye de Mesh demektedirler.

Bu tez, Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (BAP) FEB 2015/37-YÜLTEP... more Bu tez, Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (BAP) FEB 2015/37-YÜLTEP numaralı proje ile maddi yönden desteklenmiştir.Bu araştırmada, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanan örneklere göre, Grid kareleme sisteminde C5 karesi içinde yer alan Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florası çalışılmıştır. Toplanan 831 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 59 familyaya ait 191 cinsten 350 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların dördü Pteridophyta, 346'sı ise Magnoliophyta şubesine aittir. Magnoliofitler'den altısı Pinophytina (Gymnospermae - Açık Tohumlular), 340'ı ise Magnoliophytina (Angiospermae - Kapalı Tohumlular) altşubesindendir. En çok takson içeren familya Asteraceae; cins ise Astragalus'tur. Çalışma alanından toplanan taksonların 95'i endemik olup, endemizm oranı % 27,14'dür. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılım oranları, İran-Turan elementi % 21,14; Akdeniz elementi % 6; Doğu Akdeniz elementi % 12,2...

Phytotaxa, 2016

The genus Lysimachia Linnaeus (1753: 146) comprises about 180 species, distributed in temperate a... more The genus Lysimachia Linnaeus (1753: 146) comprises about 180 species, distributed in temperate and subtropical parts of the northern hemisphere, as well as in some tropical mountain regions (Ray 1956). The majority of species grows in China, i.e. Yunnan, Southern Sichuan, Western Guizhou and Guangxi regions (Hu & Kelso 1996), which is also considered the centre of origin of this genus (Chen & Hu 1979). A limited number of species can be found in North America (20; Cholewa 2009), in Europe (13; Ferguson 1972), in Russia (11; Fedorov 1967), with 7 species occurring in Turkey (Coşkunçelebi 2012).

Bağbahçe Bilim Dergisi, May 1, 2018

Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florası, 2018

Öz: Bu çalışma, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanılan örneklere göre, Grid k... more Öz: Bu çalışma, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanılan örneklere göre, Grid kareleme sisteminde C5 karesi içinde yer alan Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Toplanan 831 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 59 familyaya ait 192 cinsten 350 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların dördü Pteridophyta, 346'sı ise Magnoliophyta şubesine aittir. Magnoliofitler'den altısı Pinophytina (Gymnospermae -Açık Tohumlular), 340'ı ise Magnoliophytina (Angiospermae -Kapalı Tohumlular) altşubesindendir. En çok takson içeren familya Asteraceae; cins ise Astragalus'tur. Çalışma alanından toplanan taksonların 98'i endemik olup, endemizm oranı % 28'dir. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılım oranları, İran-Turan elementi %22,3; Akdeniz elementi %8; Doğu Akdeniz elementi %14,6; Avrupa-Sibirya elementi %3,4; Öksin elementi %1,7 ve yayılış alanları bilinmeyenlerin oranı ise %50 olarak tespit edilmiştir.

Drafts by Kamal GURBANOV

Lysimachia savranii (Primulaceae), a new species from the eastern Taurus in Turkey, 2016

Bağbahçe Bilim Dergisi, May 1, 2018

SÜRGÜNÜN 79. YILINDA AHISKATÜRKLERİ, 2023

Ahıska coğrafî olarak Azerbaycan ve Gürcistan’ın da içinde yer aldığı Zakafkasya bölgesindebulunm... more Ahıska coğrafî olarak Azerbaycan ve Gürcistan’ın da içinde yer aldığı Zakafkasya bölgesindebulunmaktadır. Kafkasya bölgesi olarak değerlendirdiğimizde Güneybatı Kafkasya’da, yani bugünkü Gürcistan’ın sınırları içinde yer almaktadır. Türkiye’nin Kuzeydoğusunda, Ardahan ilininPosof ve Çıldır ilçelerinin sınırında yer almaktadır. Ahıska, bölgenin ismi olmakla beraber birşehrin de ismidir. Ahıska şehir merkezi, Ardahan’ın Posof ilçesine kırk kilometre, Posof’unTürkgözü köyüne ise yirmi kilometre mesafededir.
Ahıska’nın çevresinde Abastuban, Adigön, Aspinza, Ahılkelek, Azgur ve Hırtız gibi yerleşimbirimleri bulunmaktadır. Bu yerleşim yerlerine bağlı iki yüzden fazla köy vardı. Bu bölgenin yerli ahalisinin büyük bir kısmı 20. yüzyılın ikinci çeyreğine kadar Türklerden oluşmaktaydı. PosofÇayı’nın iki yakasında yer alan şehir, Türkiye’yi karayolu ile Gürcistan’ın başkenti Tiflis’ebağlamaktadır. Ayrıca Türk sınırının çok yakınına kadar uzanan bir demiryolu, Ahıska’yı Tiflis’ebağlar. Bakü-Tiflis-Ceyhan ve TANAP’ın (Trans Anadolu Doğal Gaz Hattı) Azerbaycan veGürcistan kısmını oluşturan Güney Kafkasya Boru Hattı Projesi (SCPX) de buradan geçmektedir.Gürcüler bu bölgeye, eski bir kavmin adına izafeten Mesketya, Türk olan yerli ahaliye de Mesh demektedirler.

Bu tez, Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (BAP) FEB 2015/37-YÜLTEP... more Bu tez, Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (BAP) FEB 2015/37-YÜLTEP numaralı proje ile maddi yönden desteklenmiştir.Bu araştırmada, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanan örneklere göre, Grid kareleme sisteminde C5 karesi içinde yer alan Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florası çalışılmıştır. Toplanan 831 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 59 familyaya ait 191 cinsten 350 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların dördü Pteridophyta, 346'sı ise Magnoliophyta şubesine aittir. Magnoliofitler'den altısı Pinophytina (Gymnospermae - Açık Tohumlular), 340'ı ise Magnoliophytina (Angiospermae - Kapalı Tohumlular) altşubesindendir. En çok takson içeren familya Asteraceae; cins ise Astragalus'tur. Çalışma alanından toplanan taksonların 95'i endemik olup, endemizm oranı % 27,14'dür. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılım oranları, İran-Turan elementi % 21,14; Akdeniz elementi % 6; Doğu Akdeniz elementi % 12,2...

Phytotaxa, 2016

The genus Lysimachia Linnaeus (1753: 146) comprises about 180 species, distributed in temperate a... more The genus Lysimachia Linnaeus (1753: 146) comprises about 180 species, distributed in temperate and subtropical parts of the northern hemisphere, as well as in some tropical mountain regions (Ray 1956). The majority of species grows in China, i.e. Yunnan, Southern Sichuan, Western Guizhou and Guangxi regions (Hu & Kelso 1996), which is also considered the centre of origin of this genus (Chen & Hu 1979). A limited number of species can be found in North America (20; Cholewa 2009), in Europe (13; Ferguson 1972), in Russia (11; Fedorov 1967), with 7 species occurring in Turkey (Coşkunçelebi 2012).

Bağbahçe Bilim Dergisi, May 1, 2018

Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florası, 2018

Öz: Bu çalışma, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanılan örneklere göre, Grid k... more Öz: Bu çalışma, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanılan örneklere göre, Grid kareleme sisteminde C5 karesi içinde yer alan Kızıltepe (Niğde: Ulukışla) ve çevresinin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Toplanan 831 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 59 familyaya ait 192 cinsten 350 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların dördü Pteridophyta, 346'sı ise Magnoliophyta şubesine aittir. Magnoliofitler'den altısı Pinophytina (Gymnospermae -Açık Tohumlular), 340'ı ise Magnoliophytina (Angiospermae -Kapalı Tohumlular) altşubesindendir. En çok takson içeren familya Asteraceae; cins ise Astragalus'tur. Çalışma alanından toplanan taksonların 98'i endemik olup, endemizm oranı % 28'dir. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılım oranları, İran-Turan elementi %22,3; Akdeniz elementi %8; Doğu Akdeniz elementi %14,6; Avrupa-Sibirya elementi %3,4; Öksin elementi %1,7 ve yayılış alanları bilinmeyenlerin oranı ise %50 olarak tespit edilmiştir.

Lysimachia savranii (Primulaceae), a new species from the eastern Taurus in Turkey, 2016