Barbara Judkowiak | Adam Mickiewicz University (Poznań, Poland) (original) (raw)
Uploads
Papers by Barbara Judkowiak
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego eBooks, 2011
Towarzystwo Jezusowe odgrywało wśród nowych zgromadzeń zakonnych w XVI wieku rolę pierwszorzędną ... more Towarzystwo Jezusowe odgrywało wśród nowych zgromadzeń zakonnych w XVI wieku rolę pierwszorzędną jako element najbardziej dynamiczny w Kościele rzymskim. Zakon, choć nie leżało to w pierwotnym zamierzeniu twórcy, rychło, jeszcze za jego życia, nabrał charakteru również nauczającego. Jego członkowie działali w Azji i w Nowym Świecie jako misjonarze, a w Europie jako nauczyciele w licznie powoływanych w drugiej połowie XVI wieku kolegiach. Co więcej, podtrzymywali kontakt ze swymi absolwentami za pośrednictwem bractw (Sodalicji Mariańskich i Bożego Ciała, Bractw Miłosierdzia oraz Dobrej Śmierci) 1. W ramach chronologicznych wyznaczonych przez śmierć założyciela, św. Ignacego Loyolę (1556) i kasatę zakonu na mocy breve papieża Klemensa XIV (1773), liczba zakonników z 1000 w 100 fundacjach urosła do 23 tysięcy w 1600 fundacjach (w połowie XVII stulecia było ich 15 tysięcy w 550 fundacjach). W szkołach jezuickich w połowie XVII wieku pobierało nauki 150 tysięcy uczniów 2. W skali polskiej wygląda to tak, że na przykład w Poznaniu w końcu XVI wieku, w 1596 roku, było w szkołach jezuitów niemal 800 "studentów", a w latach 1614 i 1626 ponad 1000 uczniów 3. W tym czasie liczbę mieszkańców w obrębie murów miejskich szacuje się prawie na 19−20 tysięcy. Mimo spadku liczby ludności w pierwszej połowie XVII wieku aż o 1/3 i dalszego wyludnienia z powodu wojen oraz powracających do drugiej dekady XVIII stulecia fal "morowego powietrza" placówka jezuitów nadal się rozwijała. Był to w wiekach XVII i XVIII naj
The article is dedicated to the research of the ducal identity of the Radziwiłłs and its visual e... more The article is dedicated to the research of the ducal identity of the Radziwiłłs and its visual expression. The ducal identity of the Catholic Radziwiłłs in the first half of the eighteenth century can be called cosmopolitan if this term had no value shade. In the Republic of the Two Nations, where titles were not essentially recognised because of the nobility democratic regime, the Radziwiłłs, as dukes of the Roman Empire, from the sixteenth century formed a tradition of local duke families, which was important to the identity of the society of the Grand Duchy of Lithuania and was recognised by the then European political centres. The iconographic programme components of works of art dedicated to the Radziwiłłs (either eulogistic or designed and inspired by the dukes themselves) became the symbols of that social and political situation. They also penetrated the mental world of imagination which is characteristic to subsequent generations of the Radziwiłłs. The ancient and mythologi...
European Neuropsychopharmacology, 2019
Background: Supervised machine learning encompasses a range of methods for learning patterns from... more Background: Supervised machine learning encompasses a range of methods for learning patterns from labelled data. Successes in improving prediction in other fields has sparked interest in the use of these methods in medical data, especially psychiatry. Here we investigate the use of such methods for prediction of schizophrenia using genetic and phenotyping data from the UK Biobank [1], a sample of around 500,000 individuals. Methods: Initial analyses compared prediction with genome-wide significant (GWS) single nucleotide polymorphisms (SNPs) and copy number variants (CNVs). Common variants imputed from the Haplotype Reference Consortium (HRC) underwent strict quality control (QC) and were pruned for linkage disequilibrium. 120 of the autosomal GWS SNPs reported by the Schizophrenia Working Group [2] were present or had proxy SNPs (linkage disequilibrium > 0.8) in our filtered dataset, and 49 rare neurodevelopmental CNVs were called from Affymetrix genotyping arrays using previously described methods [3]. Analyses were restricted to unrelated individuals who self-reported white British or Irish ethnicity and passed array QC for CNV calling. Schizophrenia affected status was defined if self-reported, or present in hospital discharge records or death certificates. 803 individuals with schizophrenia were retained and an equal number of controls were selected at random. Machine learning algorithms, including linear and radial basis function (RBF) kernel support vector machines (SVMs), random forests (RFs), gradient boosted machines (GBMs), and neural networks (NNs) were compared to multivariate logistic regression (LR) for their ability to predict the derived schizophrenia phenotype. Methods were trained using 5-fold cross-validation and internally evaluated on an independent test set using standard classification metrics, including area under the curve (AUC), accuracy, sensitivity and specificity. The effect of class imbalance on prediction was also assessed. Results: Preliminary results show similar predictive ability for statistical and linear/non-linear machine learning approaches. AUC scores for the analysis of 120 GWS SNPs with small effect sizes were relatively low (0.54-0.56) with random forests performing best. Inclusion of rare neurodevelopmental CNVs with high effect sizes gave no discernible improvement in the prediction. Additionally, we observed that introducing class imbalance by increasing the number of controls did not improve the prediction accuracy of any approach. Discussion: The UK Biobank is a valuable resource which enables the testing of linear and non-linear prediction models using rare and common genetic variants. Supervised ma
Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le ma... more Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le mariage dans les écrits de la princesse Franciszka Urszula Radziwiłł (1705-1753) ["Obedience to one's husband is a wife's fi rst duty" : the subject of marriage in the writings of Princess Franciszka Urszula Radziwiłł],
Wydawnictwo Neriton, 2009
Artykuł został opublikowany w serii " Humanizm. Idee, nurty, paradygmaty humanistyczne w kul... more Artykuł został opublikowany w serii " Humanizm. Idee, nurty, paradygmaty humanistyczne w kulturze polskiej"Autorka wiąże dramat klasycystyczny z antropologią humanistyczną odwołującą się do tradycji starożytnej modyfikowaną przez kulturę judeochrześcijańską. W artykule omówiono problemy polskiego dramatu klasycystycznego w epoce nowożytnej w odniesieniu do teorii rodzaju literackiego oraz do wzorów antycznych i zachodnioeuropejskich, będących przedmiotem naśladowania polskich twórców. Autorka podkreśla, że recepcja Poetyki Arystotelesa w kulturze europejskiej XVI-XVII wieku kluczowa dla formułowania poetyk dramatycznych w literaturze nowożytnej. Przekonuje także, że należy czytać nowożytną tragedię jako pochodną ówczesnych modeli antropologiczno-etycznych. Z tej perspektywy przeanalizowane zostają najwcześniejsze przykłady dramatu klasycyzującego w literaturze polskiej, jak zbudowana na problemach etycznych Odprawa posłów greckich (1578) Jana Kochanowskiego czy przekład Buchananowskiej tragedii Jeftes (1587) pióra Jana Zawickiego reprezentujący nurt humanizmu chrześcijańskiego. W utworach XVII wieku badaczka dostrzega rosnącą popularność Seneki jako wzorca dla tragediopisarzy (m. in. Jan Alan Bardziński). Równolegle odnotowuje obecność – choć w mniejszym nasieniu – wpływów francuskich, Corneille'a i Racine'a (przejawiającą się w spolszczeniach dokonanych przez Jana Andrzeja Morsztyna i Stanisława Morsztyna, jak i sporadycznie utworach rodzimych, jak np. Ermida Stanisława Herakliusza Lubomirskiego z 1664). Wzory francuskie zostają wyzyskane do dydaktyki teatru szkolnego około połowy XVIII wieku. W podsumowaniu autorka zestawia klasyczne reguły postulowane przez Arystotelesa z prawidłami tragediopisarstwa oświeceniowego, podkreślając osadzenie tej drugiej w retoryczności, która pozwalała na wiarygodne ujawnienie szlachetności mówiących bohaterów. Ciężar polskich utworów oświeceniowych mieści się więc w sferze wysłowienia, a nie działania. Niewielki passus poświęcony zostaje uwagom o komedii. Autorka zwraca na osiemnastowieczne tendencje do estetyzacji komedii jako gatunku niskiego oraz wprowadzenia śmiechu jako narzędzia dydaktycznego i moralizującego, głównych wzorców na oświeceniowych utworów komediowych upatrując we francuskiej tradycji pomolierowskiej oraz włoskim komediopisarstwie dell'arte (zwłaszcza w Goldonim).Barbara Judkowiak Classicism in Polish Drama of the Sixteenth–Eighteenth Centuries The author links the classical drama with humanistic anthropology referring to ancient tradition modified by Judeo-Christian culture. The article discusses the problems of Polish Classicist drama in the modern era concerning the theory of the literary genre and to ancient and Western European patterns, which are imitated by Polish authors. Barbara Judkowiak emphasises that the reception of Aristotle’s Poetics in European culture of the sixteenth and seventeenth centuries is key to the formulation of dramatic poetics in modern literature. She also argues that early-modern tragedy should be read as a derivative of contemporary anthropological and ethical models. From this perspective, she analyses the earliest examples of the Classicising drama in Polish literature, such as the Odprawa posłów greckich (The Dismissal of the Greek Envoys, 1578) by Jan Kochanowski, built on ethical problems, or a translation of the Buchanan’s tragedy Jephtes (1587) by Jan Zawicki, representing the trend of Christian humanism. In the seventeenth-century works, the researcher notices the growing popularity of Seneca as a model for tragedy writers (including Jan Alan Bardziński). At the same time, she notes the presence – albeit to a lesser degree – of French influences, Corneille and Racine (evident in the adaptations to Polish made by Jan Andrzej Morsztyn and Stanisław Morsztyn, as well as sporadically in native texts, such as Ermid by Stanisław Herakliusz Lubomirski from 1664). French patterns were used for the didactics of school plays around the mid-eighteenth century. In summary, the author juxtaposes the Classic rules postulated by Aristotle with the canons of the Enlightenment tragedy writing, emphasising the fact that the latter were embedded in rhetoric, which allowed the credible disclosure of the nobleness of speaking protagonists. Thus, the weight of Polish Enlightenment works falls within the sphere of expression, not action. A small passus of the text is devoted to comments about the comedy. The author draws attention to the eighteenth-century tendencies to aestheticise comedy as a low genre and to introduce laughter as a didactic and moralising tool, perceiving the main patterns of Enlightenment comedy pieces in the French post-Moliere tradition and the Italian comedy dell’ arte (especially in Goldoni).Ewa Kuczyńsk
Renaissance and Reformation
Napis Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej
Studia Romanica Posnaniensia, 2011
Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le ma... more Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le mariage dans les écrits de la princesse Franciszka Urszula Radziwiłł (1705-1753 ["Obedience to one's husband is a wife's fi rst duty" : the subject of marriage in the writings of Princess Franciszka Urszula Radziwiłł], Studia Romanica Posnaniensia, Adam Mickiewicz University Press, Poznań, vol.
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego eBooks, 2011
Towarzystwo Jezusowe odgrywało wśród nowych zgromadzeń zakonnych w XVI wieku rolę pierwszorzędną ... more Towarzystwo Jezusowe odgrywało wśród nowych zgromadzeń zakonnych w XVI wieku rolę pierwszorzędną jako element najbardziej dynamiczny w Kościele rzymskim. Zakon, choć nie leżało to w pierwotnym zamierzeniu twórcy, rychło, jeszcze za jego życia, nabrał charakteru również nauczającego. Jego członkowie działali w Azji i w Nowym Świecie jako misjonarze, a w Europie jako nauczyciele w licznie powoływanych w drugiej połowie XVI wieku kolegiach. Co więcej, podtrzymywali kontakt ze swymi absolwentami za pośrednictwem bractw (Sodalicji Mariańskich i Bożego Ciała, Bractw Miłosierdzia oraz Dobrej Śmierci) 1. W ramach chronologicznych wyznaczonych przez śmierć założyciela, św. Ignacego Loyolę (1556) i kasatę zakonu na mocy breve papieża Klemensa XIV (1773), liczba zakonników z 1000 w 100 fundacjach urosła do 23 tysięcy w 1600 fundacjach (w połowie XVII stulecia było ich 15 tysięcy w 550 fundacjach). W szkołach jezuickich w połowie XVII wieku pobierało nauki 150 tysięcy uczniów 2. W skali polskiej wygląda to tak, że na przykład w Poznaniu w końcu XVI wieku, w 1596 roku, było w szkołach jezuitów niemal 800 "studentów", a w latach 1614 i 1626 ponad 1000 uczniów 3. W tym czasie liczbę mieszkańców w obrębie murów miejskich szacuje się prawie na 19−20 tysięcy. Mimo spadku liczby ludności w pierwszej połowie XVII wieku aż o 1/3 i dalszego wyludnienia z powodu wojen oraz powracających do drugiej dekady XVIII stulecia fal "morowego powietrza" placówka jezuitów nadal się rozwijała. Był to w wiekach XVII i XVIII naj
The article is dedicated to the research of the ducal identity of the Radziwiłłs and its visual e... more The article is dedicated to the research of the ducal identity of the Radziwiłłs and its visual expression. The ducal identity of the Catholic Radziwiłłs in the first half of the eighteenth century can be called cosmopolitan if this term had no value shade. In the Republic of the Two Nations, where titles were not essentially recognised because of the nobility democratic regime, the Radziwiłłs, as dukes of the Roman Empire, from the sixteenth century formed a tradition of local duke families, which was important to the identity of the society of the Grand Duchy of Lithuania and was recognised by the then European political centres. The iconographic programme components of works of art dedicated to the Radziwiłłs (either eulogistic or designed and inspired by the dukes themselves) became the symbols of that social and political situation. They also penetrated the mental world of imagination which is characteristic to subsequent generations of the Radziwiłłs. The ancient and mythologi...
European Neuropsychopharmacology, 2019
Background: Supervised machine learning encompasses a range of methods for learning patterns from... more Background: Supervised machine learning encompasses a range of methods for learning patterns from labelled data. Successes in improving prediction in other fields has sparked interest in the use of these methods in medical data, especially psychiatry. Here we investigate the use of such methods for prediction of schizophrenia using genetic and phenotyping data from the UK Biobank [1], a sample of around 500,000 individuals. Methods: Initial analyses compared prediction with genome-wide significant (GWS) single nucleotide polymorphisms (SNPs) and copy number variants (CNVs). Common variants imputed from the Haplotype Reference Consortium (HRC) underwent strict quality control (QC) and were pruned for linkage disequilibrium. 120 of the autosomal GWS SNPs reported by the Schizophrenia Working Group [2] were present or had proxy SNPs (linkage disequilibrium > 0.8) in our filtered dataset, and 49 rare neurodevelopmental CNVs were called from Affymetrix genotyping arrays using previously described methods [3]. Analyses were restricted to unrelated individuals who self-reported white British or Irish ethnicity and passed array QC for CNV calling. Schizophrenia affected status was defined if self-reported, or present in hospital discharge records or death certificates. 803 individuals with schizophrenia were retained and an equal number of controls were selected at random. Machine learning algorithms, including linear and radial basis function (RBF) kernel support vector machines (SVMs), random forests (RFs), gradient boosted machines (GBMs), and neural networks (NNs) were compared to multivariate logistic regression (LR) for their ability to predict the derived schizophrenia phenotype. Methods were trained using 5-fold cross-validation and internally evaluated on an independent test set using standard classification metrics, including area under the curve (AUC), accuracy, sensitivity and specificity. The effect of class imbalance on prediction was also assessed. Results: Preliminary results show similar predictive ability for statistical and linear/non-linear machine learning approaches. AUC scores for the analysis of 120 GWS SNPs with small effect sizes were relatively low (0.54-0.56) with random forests performing best. Inclusion of rare neurodevelopmental CNVs with high effect sizes gave no discernible improvement in the prediction. Additionally, we observed that introducing class imbalance by increasing the number of controls did not improve the prediction accuracy of any approach. Discussion: The UK Biobank is a valuable resource which enables the testing of linear and non-linear prediction models using rare and common genetic variants. Supervised ma
Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le ma... more Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le mariage dans les écrits de la princesse Franciszka Urszula Radziwiłł (1705-1753) ["Obedience to one's husband is a wife's fi rst duty" : the subject of marriage in the writings of Princess Franciszka Urszula Radziwiłł],
Wydawnictwo Neriton, 2009
Artykuł został opublikowany w serii " Humanizm. Idee, nurty, paradygmaty humanistyczne w kul... more Artykuł został opublikowany w serii " Humanizm. Idee, nurty, paradygmaty humanistyczne w kulturze polskiej"Autorka wiąże dramat klasycystyczny z antropologią humanistyczną odwołującą się do tradycji starożytnej modyfikowaną przez kulturę judeochrześcijańską. W artykule omówiono problemy polskiego dramatu klasycystycznego w epoce nowożytnej w odniesieniu do teorii rodzaju literackiego oraz do wzorów antycznych i zachodnioeuropejskich, będących przedmiotem naśladowania polskich twórców. Autorka podkreśla, że recepcja Poetyki Arystotelesa w kulturze europejskiej XVI-XVII wieku kluczowa dla formułowania poetyk dramatycznych w literaturze nowożytnej. Przekonuje także, że należy czytać nowożytną tragedię jako pochodną ówczesnych modeli antropologiczno-etycznych. Z tej perspektywy przeanalizowane zostają najwcześniejsze przykłady dramatu klasycyzującego w literaturze polskiej, jak zbudowana na problemach etycznych Odprawa posłów greckich (1578) Jana Kochanowskiego czy przekład Buchananowskiej tragedii Jeftes (1587) pióra Jana Zawickiego reprezentujący nurt humanizmu chrześcijańskiego. W utworach XVII wieku badaczka dostrzega rosnącą popularność Seneki jako wzorca dla tragediopisarzy (m. in. Jan Alan Bardziński). Równolegle odnotowuje obecność – choć w mniejszym nasieniu – wpływów francuskich, Corneille'a i Racine'a (przejawiającą się w spolszczeniach dokonanych przez Jana Andrzeja Morsztyna i Stanisława Morsztyna, jak i sporadycznie utworach rodzimych, jak np. Ermida Stanisława Herakliusza Lubomirskiego z 1664). Wzory francuskie zostają wyzyskane do dydaktyki teatru szkolnego około połowy XVIII wieku. W podsumowaniu autorka zestawia klasyczne reguły postulowane przez Arystotelesa z prawidłami tragediopisarstwa oświeceniowego, podkreślając osadzenie tej drugiej w retoryczności, która pozwalała na wiarygodne ujawnienie szlachetności mówiących bohaterów. Ciężar polskich utworów oświeceniowych mieści się więc w sferze wysłowienia, a nie działania. Niewielki passus poświęcony zostaje uwagom o komedii. Autorka zwraca na osiemnastowieczne tendencje do estetyzacji komedii jako gatunku niskiego oraz wprowadzenia śmiechu jako narzędzia dydaktycznego i moralizującego, głównych wzorców na oświeceniowych utworów komediowych upatrując we francuskiej tradycji pomolierowskiej oraz włoskim komediopisarstwie dell'arte (zwłaszcza w Goldonim).Barbara Judkowiak Classicism in Polish Drama of the Sixteenth–Eighteenth Centuries The author links the classical drama with humanistic anthropology referring to ancient tradition modified by Judeo-Christian culture. The article discusses the problems of Polish Classicist drama in the modern era concerning the theory of the literary genre and to ancient and Western European patterns, which are imitated by Polish authors. Barbara Judkowiak emphasises that the reception of Aristotle’s Poetics in European culture of the sixteenth and seventeenth centuries is key to the formulation of dramatic poetics in modern literature. She also argues that early-modern tragedy should be read as a derivative of contemporary anthropological and ethical models. From this perspective, she analyses the earliest examples of the Classicising drama in Polish literature, such as the Odprawa posłów greckich (The Dismissal of the Greek Envoys, 1578) by Jan Kochanowski, built on ethical problems, or a translation of the Buchanan’s tragedy Jephtes (1587) by Jan Zawicki, representing the trend of Christian humanism. In the seventeenth-century works, the researcher notices the growing popularity of Seneca as a model for tragedy writers (including Jan Alan Bardziński). At the same time, she notes the presence – albeit to a lesser degree – of French influences, Corneille and Racine (evident in the adaptations to Polish made by Jan Andrzej Morsztyn and Stanisław Morsztyn, as well as sporadically in native texts, such as Ermid by Stanisław Herakliusz Lubomirski from 1664). French patterns were used for the didactics of school plays around the mid-eighteenth century. In summary, the author juxtaposes the Classic rules postulated by Aristotle with the canons of the Enlightenment tragedy writing, emphasising the fact that the latter were embedded in rhetoric, which allowed the credible disclosure of the nobleness of speaking protagonists. Thus, the weight of Polish Enlightenment works falls within the sphere of expression, not action. A small passus of the text is devoted to comments about the comedy. The author draws attention to the eighteenth-century tendencies to aestheticise comedy as a low genre and to introduce laughter as a didactic and moralising tool, perceiving the main patterns of Enlightenment comedy pieces in the French post-Moliere tradition and the Italian comedy dell’ arte (especially in Goldoni).Ewa Kuczyńsk
Renaissance and Reformation
Napis Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej
Studia Romanica Posnaniensia, 2011
Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le ma... more Judkowiak Barabara, « Aux ordres de l'époux obéir, c'est le droit essentiel des épouses » : le mariage dans les écrits de la princesse Franciszka Urszula Radziwiłł (1705-1753 ["Obedience to one's husband is a wife's fi rst duty" : the subject of marriage in the writings of Princess Franciszka Urszula Radziwiłł], Studia Romanica Posnaniensia, Adam Mickiewicz University Press, Poznań, vol.