Pierre-Marie Gourtay (original) (raw)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pierre-Marie Gourtay

ilustracja
Data i miejsce urodzenia 8 maja 1874 Châteaulin
Data i miejsce śmierci 16 września 1944 Kajenna
Wikariusz apostolski Gujany Francuskiej–Kajenny
Okres sprawowania 1933–1944
Wyznanie katolicyzm
Kościół rzymskokatolicki
Inkardynacja Duchacze
Śluby zakonne 22 września 1898
Prezbiterat 28 października 1900
Nominacja biskupia 10 stycznia 1933
Sakra biskupia 25 marca 1933
Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji 25 marca 1933
Miejscowość Quimper
Konsekrator Adolphe-Yves-Marie Duparc
Współkonsekratorzy Marie-Augustin-Olivier de Durfort de Civbac de Lorge,Louis Le Hunsec CSSp
Konsekrowani biskupi Henri-Marie-François Varin de la Brunelière CSSp 1942

Pierre-Marie Gourtay CSSp (ur. 8 maja 1874 w Châteaulin, zm. 16 września 1944 w Kajennie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, duchacz, misjonarz, wikariusz apostolski Gujany Francuskiej–Kajenny. Pierwszy biskup służący w Gujanie Francuskiej

19 marca 1891 wstąpił do Zgromadzenia Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny. 22 września 1898 złożył śluby zakonne. 28 października 1900 w kaplicy Seminarium Misyjnego w Chevilly-Larue otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem swojego zgromadzenia.

Po święceniach uczył w szkole w Langonnet, a po jej zamknięciu w 1903 przez rząd na podstawie ustawy o stowarzyszeniach, wysłany został do Mont Saint-Michel, gdzie zajmował się m.in. duszpasterstwem, edukacją dzieci i pracami ogrodniczymi.

W 1909 ks. Gourtay wyjechał na misje do będącego wówczas kolonią francuską Gabonu, gdzie objął probostwo parafii św. Piotra w Libreville. W 1916 powrócił do Francji z powodu negatywnego wpływu na jego zdrowie afrykańskiego klimatu. W 1919 ponownie wyjechał na misje, tym razem na Reunion, gdzie wkrótce został przełożonym reuniońskich duchaczy i dał się poznać jako dobry administrator.

10 stycznia 1933 papież Pius XI mianował go wikariuszem apostolskim Gujany Francuskiej–Kajenny oraz biskupem tytularnym aradyjskim. 25 marca 1933 w Quimper przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Quimperu Adolphe-Yves-Marii Duparca. Współkonsekratorami byli emerytowany biskup Poitiers Marie-Augustin-Olivier de Durfort de Civbac de Lorge oraz przełożony generalny duchaczy bp Louis Le Hunsec CSSp.

Do Gujany Francuskiej wyjechał 1 września 1933. Wikariat apostolski Gujany Francuskiej–Kajenny zamieszkany w większości przez katolików był ówcześnie jedynie na wybrzeżu. W głębi kraju brakowało ośrodków duszpasterskich. Bp Gourtay szczególnie dbał o licznych skazańców zamieszkujących kolonię, których otoczył opieką duszpasterską i interweniował w ich sprawie w Ministerstwie Kolonii. Wspierał również działania dobroczynnie, jak prowadzone przez Kościół ambulatoria, szkoły i sierocińce. Wysyłał misjonarzy w głąb kraju do poszukiwaczy złota, Indian i ludności czarnoskórej.

Pod koniec życia osłabiony chorobami. Miał udać się na leczenie na Martynikę, lecz jego stan zdrowia nie pozwolił na transport samolotem. Zmarł z wycieńczenia 16 września 1944.