argument – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny (original) (raw)
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i, IPA: [arˈɡũmɛ̃nt], AS: [argũmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fakt lub okoliczność przytaczane celem potwierdzenia lub obalenia tezy; zob. też argument w Wikipedii
(1.2) inform. wartość podawana danej funkcji
(1.3) mat. zmienna o wartościach z dziedziny funkcji, od której zależy wynik
(1.4) mat. miara kąta skierowanego między osią rzeczywistą a wektorem reprezentującym liczbę zespoloną na płaszczyźnie zespolonej
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Nigdy nie wygrasz dyskusji argumentem „Bo tak!”.
(1.2) Ta funkcja oczekuje argumentów liczbowych.
(1.3) Argument funkcji arcus sinus musi zawierać się w przedziale od minus do plus jeden.
(1.4) Zero ma nieokreślony argument, bo leży w środku płaszczyzny zespolonej.
składnia:
synonimy:
(1.1) dowód
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. argumentacja ż, argumentator m, argumentowanie n
przym. argumentacyjny, argumentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. argumentum[1] < łac. arguere → dowodzić[2]
uwagi:
tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) argument
- angielski: (1.1) point, argument; (1.2) argument; (1.3) argument; (1.4) argument
- baskijski: (1.1) argudio; (1.2) argumentu; (1.3) argumentu; (1.4) argumentu
- białoruski: (1.1) аргумент m; (1.3) аргумент m
- bułgarski: (1.1) аргумент m; (1.3) аргумент m
- czeski: (1.2) argument m
- duński: (1.1) argument n
- esperanto: (1.1) argumento
- francuski: (1.1) argument m
- hiszpański: (1.1) argumento m
- interlingua: (1.1) argumento
- kataloński: (1.1) argument m
- luksemburski: (1.1) Argument n
- łotewski: (1.1) arguments m
- niemiecki: (1.1) Argument n; (1.3) Argument n
- nowogrecki: (1.1) επιχείρημα n; (1.2) όρισμα n; (1.4) όρισμα n
- rosyjski: (1.1) аргумент m
- szwedzki: (1.1) argument n; (1.3) argument n
- węgierski: (1.1) argumentum
- wilamowski: (1.1) argüment m; (1.2) argüment m; (1.3) argüment m; (1.4) argüment m
- włoski: (1.1) argomento m
źródła:
- ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 29.
- ↑
Hasło „argument” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
wymowa:
znaczenia:
rzeczownik
(1.1) argument
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
bryt. IPA: /ˈɑːɡjʊmənt/, SAMPA: /"A:gjUm@nt/
amer. IPA: /ˈɑɹɡjumənt/, SAMPA: /"Ar\gjum@nt/
znaczenia:
rzeczownik
(1.2) dyskusja
(1.3) argument
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. arguable, unarguable, argumentative, argumentless
rzecz. argumentation, counterargument
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) argument
(1.1)
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
Dania: [_αguˈmænˀt_]
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) argument (fakt lub okoliczność potwierdzające lub obalające tezę)
(1.1) et argument, argumentet, argumenter, argumenterne
przykłady:
(1.1) Øget polarisering og konflikt mellem politiske partier flytter borgernes fokus væk fra de gode argumenter og over på, hvem der er afsender af forslaget.[1] → Zwiększona polaryzacja i konflikt między partiami politycznymi odwracają uwagę obywateli od dobrych argumentów i skupiają ją na tym, kto jest autorem propozycji.
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. argumentum < łac. arguo + mentum
uwagi:
źródła:
- ↑ Andreas G. Jensby: Politisk polarisering og konflikt blokerer for de gode argumenter (da). Aarhus Universitet, 2013-03-27. [dostęp 2024-01-18].
wymowa:
znaczenia:
(1.1) argument
(1.2) dowodzić
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
źródła:
wymowa:
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) argument
(1.1) lp argument; lm arguments
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA: [ərguˈmen]
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) argument[1]
(1.1) lp argument; lm arguments
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Słownik podręczny katalońsko-polski, LangMaster, 2012.
wymowa:
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) argument
przykłady:
składnia:
(1.1) uviesť / podať argumenty • vážny / posledný argument
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. argumentácia ż, argumentovanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) argument (na potwierdzenie tezy)[1]
(1.2) mat. argument (zmienna)[1]
(1) ett argument, argumentet, argument, argumenten
przykłady:
składnia:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. argumentation, argumentering
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 41.