brzeg – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny (original) (raw)

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Podobna pisownia: Brzeg

brzeg (1.1) morza

brzeg (1.1) jeziora

brzeg (1.2) liścia

wymowa:

​?/i, IPA: [bʒɛk], AS: [bžek], zjawiska fonetyczne: wygł.

​?/i ​?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pas lądu ograniczający zbiornik wodny; zob. też brzeg (geografia) w Wikipedii

(1.2) krańcowa linia czegoś

(1.3) mat. zbiór punktów figury geometrycznej, takich, że w każdym otoczeniu każdego z nich znajdują się zarówno punkty tej figury, jak i punkty nie należące do niej; zob. też brzeg (matematyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

przykłady:

(1.1) Łódź dobiła do brzegu jeziora.

(1.2) Siedział na brzegu fotela.

(1.3) Brzegiem koła jest okrąg.

składnia:

kolokacje:

(1.1) brzeg morza / rzeki / jeziora / kałuży / strumienia • odbić / odbijać od brzegu • dobić / dobijać do brzegu

synonimy:

(1.1) wybrzeże, linia brzegowa

(1.2) krawędź, kant, rant, koniuszek, brzeżek, obrzeże, skraj, kraniec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wybrzeże n, obrzeże n, nabrzeże n, brzegówka ż, brzegowiec mrz, brzeżyca ż, brzegowanie n, brzegownica ż, Brzeg mrz, Brzesko n, Brzegi mrz

zdrobn. brzeżek mrz

czas. brzegować ndk., obrzeżyć dk.

przym. brzegowy, brzeżny, przybrzeżny, nabrzeżny, nadbrzeżny

przysł. brzegowo, brzeżnie

związki frazeologiczne:

cicha woda brzegi rwie • pierwszy z brzegu • po brzegi

etymologia:

prasł. bergъ[1]

źródłosłów dla pol. Brzeg[2] i pol. Brzesko[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coast, shore, strand; (1.2) edge, rim, verge, hem; (1.3) boundary
• arabski: (1.1-2) حافة, شفرة ,شط, عراق, ضفة
• baskijski: (1.1) ertz, bazter; (1.2) ertz; (1.3) muga
• białoruski: (1.1) бераг m
• bułgarski: (1.1) бряг m
• chiński standardowy: (1.1) 边 (biān); (1.2) 边 (biān)
• duński: (1.1) kyst w; (1.2) kant w
• esperanto: (1.1) bordo
• estoński: (1.1) rand, kallas; (1.2) äär, ääris, serv
• fiński: (1.1) ranta; (1.2) reuna
• francuski: (1.1) côte ż, rivage m, bord m; (1.2) bord m
• hiszpański: (1.1) orilla ż; (1.2) borde m; (1.3) frontera ż
• ido: (1.1) rivo
• interlingua: (1.1) ripa
• japoński: (1.1) 岸, 磯; (1.2) 縁
• jidysz: (1.1) ברעג m (breg), באָרטן m (bortn)
• kaszubski: (1.1) strąd m, sztrąd m
• łaciński: (1.1) ora, acta, litus
• niderlandzki: (1.1) kust m ż
• niemiecki: (1.1) Ufer n, Küste ż; (1.2) Rand m, Kante ż
• nowogrecki: (1.1) όχθη ż; (1.2) άκρη ż
• rosyjski: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
• slovio: (1.?) breg (брег), krai (краи)
• słowacki: (1.1) breh m
• szwedzki: (1.1) strand w, kust w; (1.2) kant w
• turecki: (1.2) kenar
• ukraiński: (1.1) берег m; (1.2) край m, ребро n
• wilamowski: (1.2) raond m
• włoski: (1.1) bordo m; (1.2) ciglio m, orlo m

źródła:

1. ↑ Agnieszka Krygier-Łączkowska, Europejczycy, Słowianie, Polacy. Na czym polega pokrewieństwo językowe? (Propozycja rozdziału podręcznika do nauczania treści historycznojęzykowych na studiach I stopnia), „Kwartalnik Językoznawczy” 2011/1 (5), s. 111.
2. ↑ Hasło „Brzeg” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 48.
3. ↑ Hasło „Brzesko” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 48-49.