okomit — Wiktionary (original) (raw)
- IPA: /ǒkomit/
- Hifenacija: o‧ko‧mit
òkomit (ćirilica о̀комит, određeni vid òkomitī)
Značenja:
Sinonimi:
oblici neodređenog vida
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | okomit | okomita | okomito | |
| genitiv | okomita | okomite | okomita | |
| dativ | okomitu | okomitoj | okomitu | |
| akuzativ | neživoživo | okomitokomita | okomitu | okomito |
| vokativ | okomit | okomita | okomito | |
| lokativ | okomitu | okomitoj | okomitu | |
| instrumental | okomitim | okomitom | okomitim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | okomiti | okomite | okomita | |
| genitiv | okomitih | okomitih | okomitih | |
| dativ | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) | |
| akuzativ | okomite | okomite | okomita | |
| vokativ | okomiti | okomite | okomita | |
| lokativ | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) | |
| instrumental | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) |
oblici određenog vida
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | okomiti | okomita | okomito | |
| genitiv | okomitog(a) | okomite | okomitog(a) | |
| dativ | okomitom(u/e) | okomitoj | okomitom(u/e) | |
| akuzativ | neživoživo | okomitiokomitog(a) | okomitu | okomito |
| vokativ | okomiti | okomita | okomito | |
| lokativ | okomitom(e/u) | okomitoj | okomitom(e/u) | |
| instrumental | okomitim | okomitom | okomitim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | okomiti | okomite | okomita | |
| genitiv | okomitih | okomitih | okomitih | |
| dativ | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) | |
| akuzativ | okomite | okomite | okomita | |
| vokativ | okomiti | okomite | okomita | |
| lokativ | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) | |
| instrumental | okomitim(a) | okomitim(a) | okomitim(a) |
- „okomit” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1