Despotati Serb (original) (raw)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Despotati SerbСрпска Деспотовина (Serbisht) Srpska Despotovina (Serbisht)
1402–1439 1439–1459
Coat of arms e Serbia Stema
Despotati Serb më 1422Despotati Serb më 1422
Gjendja Shtet degëzimi dhe vasal i vendeve të ndryshme
Kryeqyteti BeogradiSmederevaTivari
Gjuhët e zakonshme Serbishtja e vjetër
Besimi Kisha Ortodokse Serbe
Nofka Serb
Qeveria
Lloji i qeverisjes Monarkia
Despot
• 1402–1427 Stefan Lazareviq
• 1427–1456 Gjuragj Brankoviq
• 1456–1458 Lazar Brankoviq
• 1458–1459 Stefan Brankoviq
• 1459 Stefan Tomasheviq
Themelimi
Epoka historike Mesjeta
• Themelimi 22 shkurt 1402
• Pushtimi nga Perandoria Osmane 1439
• Rithemelimi 1439
• Ripushtimi nga Perandoria Osmane 20 qershor 1459
Ekonomia
Monedha Dinari serb
Të dhëna të tjera
Kodi ISO 3166 RS
Paraprirë nga Pasuar nga Serbia Moraviane Distrikti i Brankoviqit Zeta nën Balshiqin Sanxhaku i Smederevës Banovina e Beogradit Zeta nen Crnojeviqin
Sot pjesë e Serbia Mali i Zi

Despotati Serb (Serbisht: Српска деспотовина / Srpska despotovina) ishte një shtet mesjetar serb në gjysmën e parë të shekullit të 15-të.

Edhe pse Beteja e Kosovës me Perandorinë Osmane në vitin 1389 përgjithësisht konsiderohet si fundi i Serbisë mesjetare, Despotati, një pasues i Perandorisë Serbe dhe Serbisë Moraviane, zgjati edhe 60 vjet të tjera, duke përjetuar një rilindje kulturore dhe politike para se të pushtohej nga osmanët më 1459. Para pushtimit të tij, Despotati ishte një shtet tribut i Perandorisë Bizantine fqinje, Perandorisë Osmane dhe Mbretërisë së Hungarisë,[1][2] të cilat të gjitha e konsideronin atë si pjesë të sferës së tyre të ndikimit.

Pas vitit 1459, traditat politike të despotatit serb vazhduan të ekzistojnë në mërgim, në Mbretërinë mesjetare të Hungarisë, me disa despotë titullarë të Serbisë, të cilët u emëruan nga mbretërit e Hungarisë. Despoti i fundit titullar i Serbisë ishte Pavle Bakiq, i cili ra në Betejën e Gorjanit.[3]

Nga viti 1471 deri më 1537 trashëgimtarët dinastikë jetuan në mërgim në Hungari.

  1. ^ Fine 1994, f. 500-503, 509-510, 522-528, 529-535, 554-556, 568-577.
  2. ^ Ćirković 2004, f. 87-110.
  3. ^ Jireček 1918, f. 263-264.